graag 3e kindje maar manlief wil niet :-(

03-03-2008 10:06 15 berichten
Alle reacties Link kopieren
Bedankt voor al jullie reacties!
Alle reacties Link kopieren
Tsja voor een kind moet je toch echt met zijn 2en zijn. Ik heb het ook gehad. Uiteindelijk heb ik me er bij neergelegd. Wees blij met de kinderen die je hebt, meer smaken zijn er niet.
Alle reacties Link kopieren
Ik kan je gevoel wel begrijpen, maar kijk uit dat je je relatie niet teveel onder druk zet. Als je man je hierin ''je zin" zou geven en het valt hem tegen, heb je kans dat hij je dit later kwalijk zal nemen.
Alle reacties Link kopieren
Tja, voor een kindje zijn er toch echt 2 mensen nodig. Ik kan me wel voorstellen dat iemand met een kindje van 1 jaar nog niet echt denkt aan een volgende. Heeft hij wel eens aangegeven waarom hij er nog niet over na wil denken? Of waarom hij pertinent geen derde wil?
Alle reacties Link kopieren
Ik herken het wel. Ik heb 2 zoons, 1 van 5 en 1 van bijna 1. Ik zou ook wel graag nog een derde erbij willen. Vriendlief zit dit echter niet zitten, misschien over een paar jaar, maar nu zeker nog niet. Ben er een paar keer over begonnen, maar heb het nu maar opgegeven, want hij wil het niet en ik ga er ook niet over door"zeuren", want een 3e kan alleen als hij het ook wil.

Ik heb me er bij neergelegd. We kijken over een paar jaar wel weer verder.



Wil jouw man definitief geen 3e of nu nog niet?

Ik denk dat je je er vooralsnog bij neer zal moeten leggen. Wat andere ook al schrijven, dit is toch echt iets waar je allebei voor moet kiezen.
Alle reacties Link kopieren
Hoi!



Ik herken het ook!

Ik heb een zoontje van 3 en een dochtertje van 6 maanden!

Graag zou ik over een jaartje graag nog een 3e kindje ....want heb het idee dat we nog niet 'compleet' zijn....en het verlangen om nog 1x te mogen genieten van een beeb in mn buikje...die speciale tijd!

Maar mijn man zei een tijd gelede nog dat ie over een paar jaar nog wel wou maar opt moment niet...nou heb ik daar begrip voor, maar gister zei die ineens dat ie absoluut niet meer wou!!

Dit tot mijn grote droevenis.......

Hij zegt; "...toen we 1 hadden wou jij er nog 1 bij.....nu is ze geboren en nu wil je nog weer 1 ...??!!!"



Een 3e is absoluut iets waar je met zn 2en eens over moet zijn maar wat nou als de 1 wel wil en de ander niet!!??

Waarom moet IK mij erbij neerleggen en waarom HIJ niet!!???



Ik zit er eigenlijk best wel mee....
Alle reacties Link kopieren
OK, hier dan maar eens een mannelijk perspectief op dit voor mij erg herkenbare onderwerp. Wij hadden 2 kinderen en ik vond dat genoeg. Maar mijn partner had ook het gevoel dat het gezin niet "af" was en wilde dolgraag een nr 3. Ik kan niet beoordelen of dat iets te maken heeft met het feit dat haar zus 3 kinderen heeft en zij thuis ook met 3 kinderen waren. Afijn na jarenlang "nee" te hebben gezegd, heb ik ongeveer een jaar geleden (toen waren onze kids 7 en 5) besloten dat ik het toch wilde doen. Moeilijk om aan te geven wat voor mij nou de doorslag gaf, maar sinds 4 weken is onze nr 3 er en ik heb er absoluut geen spijt van.
Jose_25 schreef op 21 april 2008 @ 10:02:

Waarom moet IK mij erbij neerleggen en waarom HIJ niet!!???




Omdat een kind dat er niet komt, pech is voor jou. Maar een kind dat er wel komt terwijl het door een van de ouders niet gewenst is, pech is voor dat kind.

En daar zet je ze niet voor op de wereld.
Amen
Alle reacties Link kopieren
ja ok dat is zo Tilalia....Heb je wel gelijk in!
Het feit dat de reaktie kortaf is als je erover begint zegt wat mij betreft al genoeg. Nu kun je natuurlijk toch je zin doordrijven en zorgen dat je zwanger raakt, maar dan is je relatie geen lang leven beschoren.
Alle reacties Link kopieren
Wil je graag een kindje of wil je graag een klindje van/met hém ? En als dat laatste niet mogelijk is ........wil je dan graag genoeg een kindje om ervoor te gaan scheiden en een aanstaande papa te zoeken ?
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
Alle reacties Link kopieren
Ik herken je gevoel helemaal, ook ik heb een zoontje van 5 en een dochtertje van 2. Meer smaken zijn er niet en ben oko dolgelukkig met mijn 2 mooie en lieve kindjes! Toen onze dochter 1 werd kreeg ik ook de enorme behoefte aan een derde. Waar dat vandaan kwam?? Geen idee! Had bewust van deze zwangerschap genoten en alle spullen weggedaan want ja....het zouden er twee blijven. Dit om mijzelf ook te beschermen eigenlijk.



Heb toen met mijn man gesproken die erg fel reageerde, het zijn er twee, het blijven er twee en je hebt ook nog eens van allebei het geslacht dus wat wil je nog meer. Het voelde gewoon niet compleet en voelde me soms echt verdrietig. Ik besefte ook dat er voor een kindje 2 mensen nodig zijn en we waren met z'n vieren oko gelukkig dus legde me er na een serieus gesprek ook bij neer. Allebij ons gevoel geuit en het daarbij afgesloten. Daarbij kwam oko dat onze jongste anderhalfjaar lang niet doorsliep ivm met astma. We waren beiden gebroken. Toen we gingen verbouwen en laminaat legde op de bovenverdieping is onze dame van de 1 op andere dag door gaan slapen i.vm. de stof die nu niet meer in de vloerbedekking zat. Probleem was dus opgelost en maakte een keer een grapje tegen mijn man van nu kan het weer hahahaha



Op een gegeven moment begon hij er zelf over. Onze meid is nu wat ouder en zelfstandiger en hij had er goed over nagedacht!! In september stopte ik met de pil en vandaag ben ik 12 weken zwanger. Zo zie je maar de wonderen zijn de wereld nog niet uit. Probeer een seieus gesprek met hem over dit onderwerp aan te gaan en hem niet te pushen/dwingen want daar bereik je echt niks mee.
Alle reacties Link kopieren
Laat het rusten en respecteer ook zijn wens. Door er steeds maar weer over te beginnen, strijk je hem alleen maar tegen zijn haren in. Bij ons ging het net zo, manlief wilde geen derde. Nu wordt volgende maand onze jongste 2 en manlief is helemaal bijgedraaid. We gooien niet direct de pil in de prullenbak, maar pas in september/oktober. Mannen kun je niet pushen...en door het wel te doen bereik je het tegenovergestelde.

Veel succes met alles
Alle reacties Link kopieren
Ik snap de wens voor nog een kindje wel. Maar hou wel voor ogen inderdaad dat je al twee (gezonde?) kinderen hebt. Het is inderdaad een luxe probleem. Een verlangen wat wel groot kan zijn, maar toch, het is heel anders dan een wens hebben voor een kindje als je nog helemaal geen kinderen hebt.



Wat ik me afvraag, ik zag het ook al genoemd. Nog 1 keer dat zwanger zijn, dat speciale gevoel, nog een baby. Is dat waarom je het zou willen? Want ik kan me voorstellen dat je partner dat niet zou willen. Want na die 9 maanden en de babytijd komt er ook een peuter(puber)tijd, kleutertijd en kleine schattige kinderen worden groot. Een grote verantwoording.



Ik vraag dan altijd... wil je nog een keer zwanger zijn/ een baby hebben? Of wil je nog een kind? Want die ene periode gaat rap voorbij.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven