Kinderen
alle pijlers
Groot leeftijdsverschil kinderen
zaterdag 8 mei 2021 om 17:51
Hallo allemaal, dit topic geopend voor mijn nicht. Ze wou geen eigen account aanmaken.
Ze heeft een dochter van 6 jaar en altijd gezegd dat het daar bij bleef. Nu twijfelt Ze toch over nog een kind. Haar vriend wou dit altijd al. Ze denkt dat minstens 7 jaar verschil veel te groot is om echte gezibsuitjes te kunnen doen, of voor de kinderen on echt met elkaar te spelen. Haar dochter wil graag een broertje en zusje maar die denkt dat ze meteen een speelmaatje krijgt. Mensen hier die ervaring hebben met een groot leeftijdsverschil?
Ze heeft een dochter van 6 jaar en altijd gezegd dat het daar bij bleef. Nu twijfelt Ze toch over nog een kind. Haar vriend wou dit altijd al. Ze denkt dat minstens 7 jaar verschil veel te groot is om echte gezibsuitjes te kunnen doen, of voor de kinderen on echt met elkaar te spelen. Haar dochter wil graag een broertje en zusje maar die denkt dat ze meteen een speelmaatje krijgt. Mensen hier die ervaring hebben met een groot leeftijdsverschil?
zaterdag 8 mei 2021 om 20:29
Ik heb juist een hele positieve ervaring met ruim 7 jaar verschil. Als kind al leuk en als volwassene nog steeds 
Ik ken persoonlijk juist veel meer verhalen van kinderen die kort op elkaar zaten en daardoor enorm in elkaars vaarwater. Bij ons gaat er uiteindelijk geen tweede komen maar mede daarom wilden we bewust minstens 3 jaar leeftijdsverschil bij eventuele verdere kinderen.
Ik ken persoonlijk juist veel meer verhalen van kinderen die kort op elkaar zaten en daardoor enorm in elkaars vaarwater. Bij ons gaat er uiteindelijk geen tweede komen maar mede daarom wilden we bewust minstens 3 jaar leeftijdsverschil bij eventuele verdere kinderen.
zaterdag 8 mei 2021 om 20:39
Om mij heen merk ik dat gezinssituaties (ouders eigenlijk) vele malen meer ontspannen overkomen bij 5+ jaar leeftijdsverschil dan wanneer je mensen met bijv. een peuter en een baby ziet tobben. Of erger nog: een kleuter, peuter en baby.
Ik maak beide gezinssamenstellingen van dichtbij mee (bij zus, vriendinnen en collega’s) en ik hoor degenen met kinderen met weinig leeftijdsverschil het regelmatig over “zwaar, druk, vermoeiend”, “overleven” en “tropenjaren” hebben. Degenen met kinderen met groter leeftijdsverschil hoor ik daar eigenlijk nooit over. Kan ook toeval zijn natuurlijk.
Maar mijn conclusie is: prima plan, een tweede. Maar als leeftijdsverschil je oprecht laat twijfelen, is de wens dan wel zo sterk?
Ik maak beide gezinssamenstellingen van dichtbij mee (bij zus, vriendinnen en collega’s) en ik hoor degenen met kinderen met weinig leeftijdsverschil het regelmatig over “zwaar, druk, vermoeiend”, “overleven” en “tropenjaren” hebben. Degenen met kinderen met groter leeftijdsverschil hoor ik daar eigenlijk nooit over. Kan ook toeval zijn natuurlijk.
Maar mijn conclusie is: prima plan, een tweede. Maar als leeftijdsverschil je oprecht laat twijfelen, is de wens dan wel zo sterk?
zaterdag 8 mei 2021 om 20:41
zaterdag 8 mei 2021 om 20:53
Vervelend voor je. Mijn jongere zusje, 6 jaar leeftijdsverschil, was een terror peuter: ze krijste, beet, sloeg ons keihard in ons gezicht en op ons hoofd met voorwerpen (tot bloedneus en builen aan toe), sloopte ons favoriete speelgoed en zelfs onze boeken (wat voor ons heilig was en waar wij juist extreem zuinig mee omgingen). Het was natuurlijk echt wel kut voor ons op dat moment. Dat neemt niet weg dat we heel veel van ons zusje hielden.studiemiepmiep schreef: ↑08-05-2021 19:53Ik vond het verschrikkelijk..was liever alleen gebleven (bijna 7 jaar verschil).
Ik kon er dus ook niets mee...een baby(ook nog eens een huil baby dus het feest was compleet)....
Ik zou het zelf dus ook nooit doen/ ervoor kiezen.
Dus gelukkig kiezen ouders hun gezinssamenstelling uit -als ze het geluk hebben dat ze dat voor het kiezen hebben- en niet de kinderen. Daarom vind ik dat er grenzen zijn aan rekening houden met wat de kinderen ervan zullen vinden.
Nu merk je overigens helemaal niets meer van die terror periode bij m’n zusje.
Ze werd het meest rustige meisje ooit: nul probleem gedrag als puber. Super verantwoordelijk. En een hele lieve, zorgzame jonge vrouw nu. Niet dat ik vind dat jij jouw mening niet mag hebben hoor. En zelf hou ik het hoogst waarschijnlijk maar bij één kindje. Maar ik zou me zeker niet vanwege randzaken zoals leeftijdsverschil laten tegenhouden om een tweede (of derde) kindje te krijgen.
zaterdag 8 mei 2021 om 21:06
Dat tweede herken ik een beetje en is ergens toch ook wel logisch, dat ouders met kinderen met minder leeftijdsverschil vermoeider en drukker lijken te zijn? Een vijfjarige gaat (mogelijk) 5 dagen in de week naar school, is een stuk zelfstandiger, gaat mogelijk uit spelen, kan langer zelf spelen, gaat zelf naar de wc ed.Lotus90 schreef: ↑08-05-2021 20:39Om mij heen merk ik dat gezinssituaties (ouders eigenlijk) vele malen meer ontspannen overkomen bij 5+ jaar leeftijdsverschil dan wanneer je mensen met bijv. een peuter en een baby ziet tobben. Of erger nog: een kleuter, peuter en baby.
Ik maak beide gezinssamenstellingen van dichtbij mee (bij zus, vriendinnen en collega’s) en ik hoor degenen met kinderen met weinig leeftijdsverschil het regelmatig over “zwaar, druk, vermoeiend”, “overleven” en “tropenjaren” hebben. Degenen met kinderen met groter leeftijdsverschil hoor ik daar eigenlijk nooit over. Kan ook toeval zijn natuurlijk.
Maar mijn conclusie is: prima plan, een tweede. Maar als leeftijdsverschil je oprecht laat twijfelen, is de wens dan wel zo sterk?
Een peuter kan best veel, maar is gewoon veel minder zelfredzaam.
Ja, ik heb periodes dat ik het best wel eens druk vind, man idem, maar ik zie ook veel voordelen aan onze gezinssituatie en ben ik blij dat we die babyfase achter ons hebben gelaten. Het begrip tropenjaren heb ik veel gehoord, maar zo voelt ons leven totaal niet.
En die voordelen zullen denk ik de meeste ouders zien van hun eigen gezin. Overigens ken ik geen echte vermoeidheid, behalve de eerste dagen na de bevallingen en zijn mijn kinderen gelukkig geen grote handenbinders tot nu toe. Ze klikken goed, spelen over het algemeen leuk met elkaar, kijken dezelfde filmpjes, vinden dezelfde muziek leuk, spelen met hetzelfde speelgoed ( wat soms tot een kleine ruzie leidt) en onze jongste is super flexibel en dat maakt het allemaal een stuk makkelijker.
En misschien had ik 5 jaar ertussen wel fantastisch gevonden, maar ik heb er nog geen 2 jaar tussen zitten
Ik kijk heel erg uit naar de tijd dat we uit de luiers zijn, beide meiden naar school gaan en we weer wat meer 'kunnen'. Daar dagdromen man en ik best wel eens over en dat is ook een hele grote reden ( samen met een aantal andere redenen) om niet voor een derde kind te gaan. Beginnen we weer opnieuw
chantilly21_2 wijzigde dit bericht op 08-05-2021 21:32
15.87% gewijzigd
zaterdag 8 mei 2021 om 21:20
Ik scheel met een zus 7 jaar en was helemaal gek met haar.
Je bent wel echt groter en ouder maar met spelletjes vond ik het schattig, ik deed op een gegeven moment het sportclubje en hielp daar ook een beetje, was echt leuk.
Nog steeds een goede band naar het was wel duidelijk dat ik haar schattig vond, geen gelijke speelkameraad ofzo.
Maar als je 10 bent snap je dat wel van een driejarige.
Heb echt pas sinds een aantal jaar dat ik haar een beetje serieus neem
'oh ja ze is ook gewoon moeder en bijna 40'
Je bent wel echt groter en ouder maar met spelletjes vond ik het schattig, ik deed op een gegeven moment het sportclubje en hielp daar ook een beetje, was echt leuk.
Nog steeds een goede band naar het was wel duidelijk dat ik haar schattig vond, geen gelijke speelkameraad ofzo.
Maar als je 10 bent snap je dat wel van een driejarige.
Heb echt pas sinds een aantal jaar dat ik haar een beetje serieus neem
'oh ja ze is ook gewoon moeder en bijna 40'
zaterdag 8 mei 2021 om 21:24
Ik denk dat je het karakter van kinderen ook niet moet uitvlakken. Ik vond de periode dat ik 3 kinderen in 3.5 jaar tijd had relaxter dan toen nummer 4 vijf jaar later kwam. De eerste drie zaten allemaal in dezelfde fase, vonden hetzelfde leuk en of je nou 1 of 2 luiers moet verschonen merk je eigenlijk niet. Bij mijn jongste moest ik er echt weer even in komen en de oudste drie hadden een veel drukker schema met school, sport, clubjes, spelen bij vriendjes enzovoort.Lotus90 schreef: ↑08-05-2021 20:39Om mij heen merk ik dat gezinssituaties (ouders eigenlijk) vele malen meer ontspannen overkomen bij 5+ jaar leeftijdsverschil dan wanneer je mensen met bijv. een peuter en een baby ziet tobben. Of erger nog: een kleuter, peuter en baby.
Ik maak beide gezinssamenstellingen van dichtbij mee (bij zus, vriendinnen en collega’s) en ik hoor degenen met kinderen met weinig leeftijdsverschil het regelmatig over “zwaar, druk, vermoeiend”, “overleven” en “tropenjaren” hebben. Degenen met kinderen met groter leeftijdsverschil hoor ik daar eigenlijk nooit over. Kan ook toeval zijn natuurlijk.
Maar mijn conclusie is: prima plan, een tweede. Maar als leeftijdsverschil je oprecht laat twijfelen, is de wens dan wel zo sterk?
zaterdag 8 mei 2021 om 21:55
Ik heb een tweeling van 14 en twee kleintjes van 4 en 2. De oudste kinderen zijn heel lief tegen de jongsten en de jongsten zijn dol op de oudsten.
Het is echter wel degelijk vrij lastig met uitjes, vakanties en activiteiten. Vaak splitsen we dus op.
Een groter leeftijdsverschil kan ook prima werken, veel meer hangt af van karakter. En je weet nooit hoe het later zal zijn.
Het is echter wel degelijk vrij lastig met uitjes, vakanties en activiteiten. Vaak splitsen we dus op.
Een groter leeftijdsverschil kan ook prima werken, veel meer hangt af van karakter. En je weet nooit hoe het later zal zijn.
zaterdag 8 mei 2021 om 21:57
De kunst is uitjes bedenken die voor beide kunnen 
.
Mijn kinderen zijn 21, 20, 12, 11 en 9.
We hebben altijd gewoon uitjes gedaan die we zelf leuk vinden en dat gaat prima. Zwemmen, pretparkje, geocachen, enz enz kan allemaal prima met verschillende leeftijden.
. Mijn kinderen zijn 21, 20, 12, 11 en 9.
We hebben altijd gewoon uitjes gedaan die we zelf leuk vinden en dat gaat prima. Zwemmen, pretparkje, geocachen, enz enz kan allemaal prima met verschillende leeftijden.
De term: "help" in caps-lock als topic-titel is over het algemeen omgekeerd evenredig aan de ernst van het betreffende probleem.
zaterdag 8 mei 2021 om 22:14
Pretpark vond ik ook best lastig. Kwam er meestal toch op neer dat een van ons met de groten de achtbanen e.d. ging doen en de ander met de jongste in dreumesland zat of eendjes keek o.i.d. en dan spraken we af en toe ergens af.
Veel activiteiten hebben ook een minimum leeftijd, dus dan bleef er altijd weer iemand achter. Was allemaal prima te doen, maar ik had mij dat van te voren niet zo gerealiseerd.
Toen jongste 6 was had ik hem een groot plezier gedaan met kamperen bij de boer of we liepen een volle dag in ee dinoparkje. Maar dat waren de anderen dan volledig ontgroeid.
zaterdag 8 mei 2021 om 22:21
Mijn zusje is 8 jaar jonger dan ik en wij hadden/hebben een supersterke band, ook als kinderen al. Ik was oud genoeg om alles mee te krijgen, vond het ook leuk om voor haar te zorgen en qua karakter waren we een goede match. En ja, we botsten heus wel eens, maar dat heeft niet met leeftijd te maken.
We zijn al even volwassen, maar ik spreek haar nog steeds bijna dagelijks en we zijn twee handen op één buik. Het leeftijdsverschil an sich maakt dus geen bal uit, denk ik zo
.
We zijn al even volwassen, maar ik spreek haar nog steeds bijna dagelijks en we zijn twee handen op één buik. Het leeftijdsverschil an sich maakt dus geen bal uit, denk ik zo
.
zaterdag 8 mei 2021 om 23:27
Mijn kinderen schelen bijna 6 jaar, nu 3 en 9 en zijn stapelgek op elkaar. Heel soms vind ik het wat lastig om ze beiden tegelijk te vermaken, maar eigenlijk gaat dit bijna altijd goed.
Ik scheel zelf net anderhalf jaar met mijn zusje en zij is er de reden van dat ik een tweede kindje heel lang niet aandurfde. Wij verschillen echt als dag en nacht en zij heeft mij echt een nare jeugd opgeleverd.
Conclusie weer, het leeftijdsverschil doet er niet zo heel veel toe.
Ik scheel zelf net anderhalf jaar met mijn zusje en zij is er de reden van dat ik een tweede kindje heel lang niet aandurfde. Wij verschillen echt als dag en nacht en zij heeft mij echt een nare jeugd opgeleverd.
Conclusie weer, het leeftijdsverschil doet er niet zo heel veel toe.
zaterdag 8 mei 2021 om 23:42
zondag 9 mei 2021 om 02:08
Ik vind het best lastig soms. Natuurlijk willen ze allemaal wel naar het pretpark maar dan delen we alleen de auto daarna toe. De oudste kinderen willen uiteraard in alle achtbanen en ik ben met de kleintjes in het peuterland of zo. Dus ja, het is handig om samen vervoer te delen maar daar blijft het bij
Zwemmen bij het meertje hier in de buurt en dan samen barbecuen of zo is wel een success en gezamenlijke activiteit. De oudste twee vinden de dierentuin ook leuk dus dat kan ook. Maar over het algemeen vind ik het lastig om echt gezinsactiviteiten te bedenken. We doen dus veel dingen gescheiden, wat op zich natuurlijk ook geen probleem is. Het zal ook vast wel makkelijker worden als de jongsten iets ouder zijn en iets zelfstandiger. Hoewel tegen die tijd zijn de oudsten al bijna volwassen dus die gaan dan natuurlijk steeds meer hun eigen leven leiden.
zondag 9 mei 2021 om 02:13
Maar die uitjes en activiteiten zijn natuurlijk niet perse het meest belangrijke, het is ook prima om dingen gescheiden te doen. Verder staat een groter leeftijdsverschil een goede band niet in de weg. Kinderen die dichter bij elkaar zitten in leeftijd spelen waarschijnlijk veel meer samen maar kunnen ook veel meer ruzie maken samen. En hoe de band zich ontwikkeld als ze volwassen zijn weet je allemaal niet.
Het leven is zo onvoorspelbaar. Ik was als kind heel close met mijn broer maar nu als volwassenen zijn we dat niet meer. Hij heeft een aantal moeilijke dingen meegemaakt en is verslaafd geraakt en heeft hierdoor foute beslissingen genomen. Op dit moment is er geen contact. Dat soort dingen kan je nooit voorspellen. Ik had ook een goede band met mijn jongere zusje maar zij is jong overleden. Nu heb ik nog mijn pleegbroer met wie ik verder niet samen ben opgegroeid gezien het leeftijdsverschil maar met wie ik wel een hele fijne band heb.
Het leven is zo onvoorspelbaar. Ik was als kind heel close met mijn broer maar nu als volwassenen zijn we dat niet meer. Hij heeft een aantal moeilijke dingen meegemaakt en is verslaafd geraakt en heeft hierdoor foute beslissingen genomen. Op dit moment is er geen contact. Dat soort dingen kan je nooit voorspellen. Ik had ook een goede band met mijn jongere zusje maar zij is jong overleden. Nu heb ik nog mijn pleegbroer met wie ik verder niet samen ben opgegroeid gezien het leeftijdsverschil maar met wie ik wel een hele fijne band heb.
zondag 9 mei 2021 om 07:49
Karakter speelt vast en zeker een rol. Maar 4 kinderen vind ik sowieso enorm je handen vol hebben. Drie kinderen die inderdaad overal heen moeten (lijkt mij al druk op zichzelf) én dan ondertussen ook nog een baby’tje verzorgen. Tuurlijk is dat omschakelen en aanpoten. Eén kind in de leeftijd van 6+ jaar en dan een tweede erbij is in mijn ogen toch echt wezenlijk anders.Alecta schreef: ↑08-05-2021 21:24Ik denk dat je het karakter van kinderen ook niet moet uitvlakken. Ik vond de periode dat ik 3 kinderen in 3.5 jaar tijd had relaxter dan toen nummer 4 vijf jaar later kwam. De eerste drie zaten allemaal in dezelfde fase, vonden hetzelfde leuk en of je nou 1 of 2 luiers moet verschonen merk je eigenlijk niet. Bij mijn jongste moest ik er echt weer even in komen en de oudste drie hadden een veel drukker schema met school, sport, clubjes, spelen bij vriendjes enzovoort.
zondag 9 mei 2021 om 08:02
Dat je bij uitjes opsplitst vind ik overigens logisch. Dat doen wij sowieso, want ik durf absoluut niet in achtbanen etc. Dus ik ging automatisch altijd met de jongste van mijn zus in attracties, terwijl zij met haar oudste de spannende dingen ging doen. Waar de jongste nog niet in mocht en/of nog niet in durfde. Straks is haar jongste ook alweer groot genoeg voor de achtbanen en dan heb ik gelukkig mijn baby als excuus om er niet in te hoeven. Dan gaan haar twee kids vast overal samen in. Ze zijn ondanks hun leeftijdsverschil erg lief voor elkaar. Wij gaan nooit elk een andere kant op overigens. Gewoon samen het park door en afwisselend attracties kiezen waar we allemaal in willen en daarna in hetzelfde gedeelte van het park andere attracties. Daarna weer samen verder. Samen eten en drinken, etc. Kan niet wachten tot we met z’n allen naar Disney kunnen. 
zondag 9 mei 2021 om 09:25
Grappig, letterlijk al jouw posts had ik ook ongeveer kunnen schrijvenLotus90 schreef: ↑09-05-2021 08:02Dat je bij uitjes opsplitst vind ik overigens logisch. Dat doen wij sowieso, want ik durf absoluut niet in achtbanen etc. Dus ik ging automatisch altijd met de jongste van mijn zus in attracties, terwijl zij met haar oudste de spannende dingen ging doen. Waar de jongste nog niet in mocht en/of nog niet in durfde. Straks is haar jongste ook alweer groot genoeg voor de achtbanen en dan heb ik gelukkig mijn baby als excuus om er niet in te hoeven. Dan gaan haar twee kids vast overal samen in. Ze zijn ondanks hun leeftijdsverschil erg lief voor elkaar. Wij gaan nooit elk een andere kant op overigens. Gewoon samen het park door en afwisselend attracties kiezen waar we allemaal in willen en daarna in hetzelfde gedeelte van het park andere attracties. Daarna weer samen verder. Samen eten en drinken, etc. Kan niet wachten tot we met z’n allen naar Disney kunnen.
Al heeft mijn zus dan drie kinderen maar inderdaad, Disney met zijn allen is vast heel leuk straks!
zondag 9 mei 2021 om 15:55
Hahah ja die schooltijden vind ik ook veel te vroeg. Zodra het vakantie is schiet mijn gehele gezin in een ander ritme. Later naar bed, later eruit, later eten....
