Kinderen
alle pijlers
Het leed van de eerste prikjes....
dinsdag 20 november 2007 om 20:40
Mijn dochtertje van 7 weken heeft vanochtend haar eerste inentingen gehad op het cb. Na de voeding en een badje vanmiddag om 14.00 uur is ze als een blok in slaap gevallen. Om 17.00 uur heb ik haar weer gevoed. Na deze voeding heeft ze een hele tijd bij me liggen kreunen en kermen. Ze huilde ook en daarbij klonk het net of ze het heel erg zwaar had, ik weet niet, gewoon anders dan anders. Na een half uurtje hebben we haar weer in haar bedje gelegd en sindsdien slaapt ze dus weer als een blok. Af en toe kreunt en snikt ze wat maar ze is dan niet echt wakker want ze draait met haar oogjes en reageert niet op ons.
Ik maak me nu zo'n zorgen, waarschijnlijk onterecht, maar dat zullen m'n moedergevoelens wel zijn. Ik voel me schuldig en naar. Wat moet ik nou doen???
Ik maak me nu zo'n zorgen, waarschijnlijk onterecht, maar dat zullen m'n moedergevoelens wel zijn. Ik voel me schuldig en naar. Wat moet ik nou doen???
dinsdag 20 november 2007 om 20:54
Lekker laten slapen, morgen is het waarschijnlijk weer over. Als ze huilt en je denkt dat ze zich niet lekker voelt kun je haar een paracetamolletje geven. Ze kan ook een beetje verhoging krijgen, niet van schrikken. Het gaat echt gewoon weer over, maar vervelend is het wel.
Mijn dochter heeft van de 1e prikjes ook best last gehad, de latere prikken waren allemaal minder erg. Schuldig hoef je je niet te voelen, het is nodig en je hebt niets verkeerd gedaan.
Mijn dochter heeft van de 1e prikjes ook best last gehad, de latere prikken waren allemaal minder erg. Schuldig hoef je je niet te voelen, het is nodig en je hebt niets verkeerd gedaan.
dinsdag 20 november 2007 om 20:57
Gewoon een dag afwachten. Morgen is het weer over.
Ik heb soms het idee dat moeders hun angst voor de 'gevolgen' voor prikjes op hun kind projecteren. Sommige kinderen hebben heel veel last van prikjes, anderen niet... als je op elk kreuntje en steuntje gaat letten help je jezelf niet en help je je kind niet.
En je schuldig voelen... dat snap ik niet. Als je kindje een ziekte oploopt die voorkomen kan worden door zo'n injectie, dan moet je je pas schuldig voelen... je doet dit toch omdat je het beste wilt voor je kind?
Ik heb soms het idee dat moeders hun angst voor de 'gevolgen' voor prikjes op hun kind projecteren. Sommige kinderen hebben heel veel last van prikjes, anderen niet... als je op elk kreuntje en steuntje gaat letten help je jezelf niet en help je je kind niet.
En je schuldig voelen... dat snap ik niet. Als je kindje een ziekte oploopt die voorkomen kan worden door zo'n injectie, dan moet je je pas schuldig voelen... je doet dit toch omdat je het beste wilt voor je kind?
dinsdag 20 november 2007 om 21:00
ik zou haar lekker laten slapen als ze wakker is lekker knuffelen. Als ze zich daar niet door laat troosten en je echt de indruk hebt dat ze zich heel beroerd voelt een half zetpilletje. ( de 1e keer mogen ze nog geen hele)
Schrale troost, morgen is het ergste leed al geleden. En tja, ze krijgt er nog wel een paar keer. Kan ze ook ziek van worden, maar kan ook heel erg mee vallen.
Ik vond het ook altijd heel sneu, maar denk altijd maar: als dit het ergste is wat hem overkomt dan ben ik heel blij..
Schrale troost, morgen is het ergste leed al geleden. En tja, ze krijgt er nog wel een paar keer. Kan ze ook ziek van worden, maar kan ook heel erg mee vallen.
Ik vond het ook altijd heel sneu, maar denk altijd maar: als dit het ergste is wat hem overkomt dan ben ik heel blij..
dinsdag 20 november 2007 om 21:35
Houd haar maar gewoon goed in de gaten, zoals je nu ook al doet.
Mijn dochter heeft haar eerste pneumokokkeninjectie gekregen toen ze 4,5 maand was en zij reageerde er sterk op; heel erg huilen (schril, het zogenaamde hersenhuilen) en koorts; haar temperatuur was pas na 3 dagen weer normaal. Haar eerste DKTP heb ik haar met 6 maanden laten geven en daar reageerde ze niet zo sterk op.
Mijn dochter heeft haar eerste pneumokokkeninjectie gekregen toen ze 4,5 maand was en zij reageerde er sterk op; heel erg huilen (schril, het zogenaamde hersenhuilen) en koorts; haar temperatuur was pas na 3 dagen weer normaal. Haar eerste DKTP heb ik haar met 6 maanden laten geven en daar reageerde ze niet zo sterk op.
woensdag 21 november 2007 om 10:20
Die prikjes, en vooral de eerste zijn altijd heel vervelend....
zowel voor baby als moeder.
Je schuldgevoel is heel logisch maar net zo onnodig!
In de gaten houden of ze koorts heeft en anders idd lekker veel knuffelen
en laten slapen!
Mijn zoontje sliep na de 1e prik een gat in de dag en nacht, moest hem echt wakker maken voor een voeding.
Hoe gaat het nu? al wat beter??
zowel voor baby als moeder.
Je schuldgevoel is heel logisch maar net zo onnodig!
In de gaten houden of ze koorts heeft en anders idd lekker veel knuffelen
en laten slapen!
Mijn zoontje sliep na de 1e prik een gat in de dag en nacht, moest hem echt wakker maken voor een voeding.
Hoe gaat het nu? al wat beter??
woensdag 21 november 2007 om 22:04
Het gaat al een stuk beter! Ongeveer een uur nadat ik dit topic geopend had, werd ze wakker en keek ze weer helder om zich heen. Ze lachte naar me en kreunde gelukkig niet meer zo raar. Na de nachtvoeding viel ze weer in een diepe slaap en hoorde ik haar vanochtend om 6.30 pas weer.
Volgens mij hebben de eerste prikjes nogal op haar darmen gewerkt want ze heeft vandaag een poepluier geproduceerd zoals ze nog niet eerder gedaan had!
Bedankt voor jullie reacties, ik zat er even een beetje doorheen gisteravond.
Volgens mij hebben de eerste prikjes nogal op haar darmen gewerkt want ze heeft vandaag een poepluier geproduceerd zoals ze nog niet eerder gedaan had!
Bedankt voor jullie reacties, ik zat er even een beetje doorheen gisteravond.
woensdag 21 november 2007 om 22:11
Dat is vast een verdwaalde hormoon. Ik merk bij mezelf dat ik ook veel weker ben dan anders ("dat heb ik normaal nooit")
