Kinderen
alle pijlers
Het ouderschap met jonge tiener soms niet meer zien zitten
zondag 5 september 2021 om 20:04
Hallo,
Om met de deur in huis te vallen: ik ben een alleenstaande moeder van jonge kinderen (basisschoolleeftijd) en hoe ouder ze worden (oudste gaat volgend jaar naar de brugklas) hoe minder ik het ouderschap soms nog zie zitten...
Mijn oudste doet een bepaalde sport 3x/week. Die sport ligt een eindje van de school/ons huis (half uurtje rijden) Het is een sport die hij echt wil doen maar dit zorgt ervoor dat hij op die dagen zijn huiswerk pas om 19u 's avonds kan maken.
Nu heeft hij zich in het hoofd gehaald dat hij geen warme maaltijd meer op school willen eten. Dit zou dus betekenen dat ik om 19u én huiswerkbegeleiding kan staan doen met 2 vermoeide kinderen én tegelijkertijd zou moeten staan koken.
Uiteraard zie ik dit niet zitten.
S morgens moet ik heel vroeg beginnen met werken. Ik heb nog net de tijd om ze ofwel naar de buitenschoolse opvang te brengen ofwel moeten ze een dik kwartier wachten voor de schoolpoort. En elke keer maakt mijn oudste hier een drama van.
S avonds moet ik ongeveer 2x per week een lange werkdag doen tot ongeveer 18u. Meestal ben ik wel iets vroeger klaar. De kinderen gaan dan naar de buitenschoolse opvang en ook hier maakt mijn oudste een drama van.
We wonen te ver van de school. Hij kan dus niet alleen naar huis.
Ik word soms bijna letterlijk ziek van zijn gedram, gezeur en ontevredenheid. Altijd is er wel iets dat hem niet bevalt en waar hij dan uren over moet doorzeuren. En dit elke dag.
Hij zit dan met een lang gezicht, gedraagt zich vervelend, wil continue discussiëren.
En ja, de laatste tijd word ik vaak boos op hem omdat ik het niet meer trek.
Hij is een tijdje op consultatie geweest bij een psycholoog en ook eventjes bij een psychiater maar medisch gezien is er eigenlijk niks uit gekomen.
Mijn ex en ik gaan ook nog apart op consultatie bij een psycholoog ivm hem en zijn gedrag.
Is dat herkenbaar gedrag bij een beginnende puber voor jullie en hebben jullie nog tips?
Om met de deur in huis te vallen: ik ben een alleenstaande moeder van jonge kinderen (basisschoolleeftijd) en hoe ouder ze worden (oudste gaat volgend jaar naar de brugklas) hoe minder ik het ouderschap soms nog zie zitten...
Mijn oudste doet een bepaalde sport 3x/week. Die sport ligt een eindje van de school/ons huis (half uurtje rijden) Het is een sport die hij echt wil doen maar dit zorgt ervoor dat hij op die dagen zijn huiswerk pas om 19u 's avonds kan maken.
Nu heeft hij zich in het hoofd gehaald dat hij geen warme maaltijd meer op school willen eten. Dit zou dus betekenen dat ik om 19u én huiswerkbegeleiding kan staan doen met 2 vermoeide kinderen én tegelijkertijd zou moeten staan koken.
Uiteraard zie ik dit niet zitten.
S morgens moet ik heel vroeg beginnen met werken. Ik heb nog net de tijd om ze ofwel naar de buitenschoolse opvang te brengen ofwel moeten ze een dik kwartier wachten voor de schoolpoort. En elke keer maakt mijn oudste hier een drama van.
S avonds moet ik ongeveer 2x per week een lange werkdag doen tot ongeveer 18u. Meestal ben ik wel iets vroeger klaar. De kinderen gaan dan naar de buitenschoolse opvang en ook hier maakt mijn oudste een drama van.
We wonen te ver van de school. Hij kan dus niet alleen naar huis.
Ik word soms bijna letterlijk ziek van zijn gedram, gezeur en ontevredenheid. Altijd is er wel iets dat hem niet bevalt en waar hij dan uren over moet doorzeuren. En dit elke dag.
Hij zit dan met een lang gezicht, gedraagt zich vervelend, wil continue discussiëren.
En ja, de laatste tijd word ik vaak boos op hem omdat ik het niet meer trek.
Hij is een tijdje op consultatie geweest bij een psycholoog en ook eventjes bij een psychiater maar medisch gezien is er eigenlijk niks uit gekomen.
Mijn ex en ik gaan ook nog apart op consultatie bij een psycholoog ivm hem en zijn gedrag.
Is dat herkenbaar gedrag bij een beginnende puber voor jullie en hebben jullie nog tips?
zondag 5 september 2021 om 22:22
Alleen de eerste pagina gelezen; ik zou juist wat relaxter naar oudste zijn en kijken hoe je aan zijn wensen tegemoet kunt komen. Ik snap wel dat hij thuis warm wil eten en wil stoppen met de bso. Dat moet toch wel op te lossen zijn?
Ik ben ook alleenstaande ouder met veel werkuren, dus ik snap dat je het soms zwaar hebt. Maar daar hoeven je kinderen geen last van te hebben natuurlijk. Wat niet kan, kan niet, maar ik zou kijken naar dingen die wel kunnen, die zijn er vast.
Ik ben ook alleenstaande ouder met veel werkuren, dus ik snap dat je het soms zwaar hebt. Maar daar hoeven je kinderen geen last van te hebben natuurlijk. Wat niet kan, kan niet, maar ik zou kijken naar dingen die wel kunnen, die zijn er vast.
zondag 5 september 2021 om 22:23
Nee, die mogen niets. Hadden ze maar niet de jongsten moeten zijn...
Sorry voor mijn heel flauwe antwoord, maar ik weet niet zo goed wat ik hier op moet antwoorden.
zondag 5 september 2021 om 22:27
Niet geheel verrassend ook.
Misschien kan nu weer over de TO en haar probleem gaan?
anoniem_404927 wijzigde dit bericht op 05-09-2021 22:27
1.69% gewijzigd
zondag 5 september 2021 om 22:27
Je noemde zwemles en het ziekenhuis, maar dat zijn noodzakelijke zaken. Ik ben wel benieuwd of ze ooit iets hebben mogen kiezen wat ze leuk vonden om te doen, want volgens mij is dat in het geval van TO niet zo.
Het is een bekend patroon dus je bent echt de enige niet.
zondag 5 september 2021 om 22:28
Wat ben je toch een held !
Logisch dat dat ventje klaagt.
Hebben we het nog niet eens over de nieuwe relatie van ma, die kennelijk ook weer op de klippen is gelopen, over het samen op 1 kamer moet liggen in pa zijn week, etc.
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
zondag 5 september 2021 om 22:35
Dit geldt net zo goed voor de andere kinderen. Plus dat zij nog met een zeurende broer opgescheept zitten die hun leven invult met zijn sport, huiswerkbegeleiding en andere nukkenfeow schreef: ↑05-09-2021 22:14Maar dat heeft dit kind helemaal niet.
Zijn ouders zijn uit elkaar.
Zijn vader heeft een stomme rotvriendin.
Hij woont ver van school.
Hij woont ver van zijn sport.
Zijn moeder is moe.
Hij moet naar die rot voorschoolse en naschoolschoolse opvang.
Ze gaan nog verhuizen ook.
En straks verliest hij ook nog allemaal vrienden omdat hij naar die rotmiddelbare school moet. Met rothuiswerk.
En zijn vader is stom, want die stelt geen grenzen. En zijn moeder ook niet.
Dit kind vraagt om grenzen en om controle op/over zijn leven.
En dat hoeft echt niet (zeker niet) met alles toegeven, uitleggen enz.
Maar dit kind komt niet op mij over als verwend rotjong, maar als een kind dat op zijn manier om hulp schreeuwt..
De jongste twee kinderen hebben alleen geleerd om hun mond te houden, omdat ze keer op keer de boodschap hebben gekregen dat hun wensen en behoeften er niet toe doen.
Dat zij niet zeuren betekent niet dat het goed met hen gaat. Eerder het tegenovergestelde. Nog meer aandacht besteden aan hun broer gaat hen niet helpen.
zondag 5 september 2021 om 22:36
Hier ben ik het wel mee eens.feow schreef: ↑05-09-2021 22:14Maar dat heeft dit kind helemaal niet.
Zijn ouders zijn uit elkaar.
Zijn vader heeft een stomme rotvriendin.
Hij woont ver van school.
Hij woont ver van zijn sport.
Zijn moeder is moe.
Hij moet naar die rot voorschoolse en naschoolschoolse opvang.
Ze gaan nog verhuizen ook.
En straks verliest hij ook nog allemaal vrienden omdat hij naar die rotmiddelbare school moet. Met rothuiswerk.
En zijn vader is stom, want die stelt geen grenzen. En zijn moeder ook niet.
Dit kind vraagt om grenzen en om controle op/over zijn leven.
En dat hoeft echt niet (zeker niet) met alles toegeven, uitleggen enz.
Maar dit kind komt niet op mij over als verwend rotjong, maar als een kind dat op zijn manier om hulp schreeuwt..
@TO, ik begrijp je gevoel heel goed maar je praat wel erg negatief over je zoon. Hij is pas 11, he?
Am Yisrael Chai!
zondag 5 september 2021 om 22:38
feow schreef: ↑05-09-2021 22:14Maar dat heeft dit kind helemaal niet.
Zijn ouders zijn uit elkaar.
Zijn vader heeft een stomme rotvriendin.
Hij woont ver van school.
Hij woont ver van zijn sport.
Zijn moeder is moe.
Hij moet naar die rot voorschoolse en naschoolschoolse opvang.
Ze gaan nog verhuizen ook.
En straks verliest hij ook nog allemaal vrienden omdat hij naar die rotmiddelbare school moet. Met rothuiswerk.
En zijn vader is stom, want die stelt geen grenzen. En zijn moeder ook niet.
Dit kind vraagt om grenzen en om controle op/over zijn leven.
En dat hoeft echt niet (zeker niet) met alles toegeven, uitleggen enz.
Maar dit kind komt niet op mij over als verwend rotjong, maar als een kind dat op zijn manier om hulp schreeuwt..
zondag 5 september 2021 om 22:39
Overigens, misschien heb ik erover heen gelezen, maar hoe kan het dat een kind dat volgend schooljaar zelfstandig naar de middelbare school moet nu nog steeds niet alleen naar huis kan en alleen thuis kan blijven? Hoe wil je dat volgend schooljaar doen dan? Dan moet ie misschien ook wel dik een half uur met het OV naar school, of een uur fietsen in het donker. Moest ik vroeger in ieder geval wel en mijn eigen middelbare scholier fietst ook al jaren drie kwartier heen en drie kwartier terug.
Am Yisrael Chai!
zondag 5 september 2021 om 22:39
Eens met rilena en feow. Deze jongen heeft t moeilijk, wees extra lief voor hem en praat met hem. Voor praktische uitdagingen is altijd een oplossing. Het gedrag van oudste heeft een dieperliggende oorzaak waarschijnlijk, zorg dat je in positieve verbinding met hem blijft.
zondag 5 september 2021 om 22:41
Ik heb niet alles gelezen, maar vraag me wel af, toen de kinderen nog wel op school warm aten? Wat at jij dan?
Kunnen de kleinere kinderen niet wel op school eten en de oudste niet, zodat jij niet hoeft te koken maar voor jou en de oudste iets uit de vriezer ofzo kan halen.
De bso, hoe flexibel zijn zij? Groep 8 heeft minder zin in de bso en gaat er vaak af. Als hij de enige is, kan hij dan bijvoorbeeld wel met hun regelen dat hij bij een vriendje gaat spelen die wel in de buurt van de bso woont en rond ophaaltijd weer terug gaat naar de bso? Dat kan bij mijn bso wel, niet elke dag natuurlijk, maar soms wel, geeft net dat beetje vrijheid wat ze nodig hebben.
En ik zou hem wel laten meedenken naar oplossingen. Hij heeft de dingen die hij wil, jij hebt de dingen die jij wil (die belangrijk zijn voor het gezin, niet eens alleen voor jezelf). Wat goed kan werken is het probleem opschrijven en dan allebei oplossingen bedenken, haalbaar of niet. Dan daar eerst de onhaalbare uitfilteren. Daarna allebei een of twee afkeuren die je echt niet wil en de rest kan je bespreken/uitproberen.
Dus bijvoorbeeld, hij wil niet eten op school:
Oplossingen:
*hij eet dan brood
*jij kookt vooruit
*hij leert zijn eigen eten koken
*je laat elke dag iets bezorgen
*je gaat elke dag na de training naar de mac
*hij helpt jou met koken
*.......
*.......
Onnodig te zeggen dat na elke training via de mac rijden en elke keer iets laten bezorgen niet haalbaar zijn en weggestreept kunnen worden. Over de rest kan je het met hem hebben, dan moet hij wel meedenken
Kunnen de kleinere kinderen niet wel op school eten en de oudste niet, zodat jij niet hoeft te koken maar voor jou en de oudste iets uit de vriezer ofzo kan halen.
De bso, hoe flexibel zijn zij? Groep 8 heeft minder zin in de bso en gaat er vaak af. Als hij de enige is, kan hij dan bijvoorbeeld wel met hun regelen dat hij bij een vriendje gaat spelen die wel in de buurt van de bso woont en rond ophaaltijd weer terug gaat naar de bso? Dat kan bij mijn bso wel, niet elke dag natuurlijk, maar soms wel, geeft net dat beetje vrijheid wat ze nodig hebben.
En ik zou hem wel laten meedenken naar oplossingen. Hij heeft de dingen die hij wil, jij hebt de dingen die jij wil (die belangrijk zijn voor het gezin, niet eens alleen voor jezelf). Wat goed kan werken is het probleem opschrijven en dan allebei oplossingen bedenken, haalbaar of niet. Dan daar eerst de onhaalbare uitfilteren. Daarna allebei een of twee afkeuren die je echt niet wil en de rest kan je bespreken/uitproberen.
Dus bijvoorbeeld, hij wil niet eten op school:
Oplossingen:
*hij eet dan brood
*jij kookt vooruit
*hij leert zijn eigen eten koken
*je laat elke dag iets bezorgen
*je gaat elke dag na de training naar de mac
*hij helpt jou met koken
*.......
*.......
Onnodig te zeggen dat na elke training via de mac rijden en elke keer iets laten bezorgen niet haalbaar zijn en weggestreept kunnen worden. Over de rest kan je het met hem hebben, dan moet hij wel meedenken
"Want iedereen verdient een 23ste kans"
Remco Veldhuis (Een lang verhaal kort)
Remco Veldhuis (Een lang verhaal kort)
zondag 5 september 2021 om 22:41
Nu gaat het topic niet over mij, maar ik zou echt niet weten waarom mijn jongere kinderen niet zelf zouden mogen kiezen.Freya schreef: ↑05-09-2021 22:27Je noemde zwemles en het ziekenhuis, maar dat zijn noodzakelijke zaken. Ik ben wel benieuwd of ze ooit iets hebben mogen kiezen wat ze leuk vonden om te doen, want volgens mij is dat in het geval van TO niet zo.
Het is een bekend patroon dus je bent echt de enige niet.
Als ze iets willen, dan kijken we naar mogelijkheden. Mag ook best een aparte oplossing zijn, waar ik eerst niet aan gedacht had. Mijn man is bijzonder goed in dat soort dingen bedenken. Soms is iets echt niet haalbaar en dan bespreken we dat ook met de kinderen en omdat we hebben betrokken in het zoeken naar onze mogelijkheden snappen ze dat ook vrijwel altijd (uiteraard mogen ze het jammer vinden).
Kijk, in het geval van TO snap ik uitstekend dat een 11- of 12-jarige niet meer naar de bso wil. Meestal zijn ze daar met 9 of 10 jaar echt volledig klaar mee. Dan zou ik dus samen met kind naar oplossingen kijken, bijvoorbeeld:
- kan zoon zelf naar huis met fiets of openbaar vervoer
- woont vader dichter bij school? Kan hij dan wellicht naar het huis van vader komen na school?
- kan hij na school bij een vriend blijven?
- is het te regelen dat een oppas hem uit school haalt?
- is er een andere leuke activiteit na school voor hem te bedenken?
- kan hij wellicht bij een familielid terecht?
Etcetera.
Ik zeg nooit meteen: kan niet. Wel zeggen we dat soms na uitgebreid nadenken en brainstormen. En we overleggen altijd met de kinderen en vragen hen om mee te denken. En soms komen ze met oplossingen die we zelf nog niet bedacht hadden.
zondag 5 september 2021 om 22:45
Ach, houd toch op.Freya schreef: ↑05-09-2021 22:35Dit geldt net zo goed voor de andere kinderen. Plus dat zij nog met een zeurende broer opgescheept zitten die hun leven invult met zijn sport, huiswerkbegeleiding en andere nukken
De jongste twee kinderen hebben alleen geleerd om hun mond te houden, omdat ze keer op keer de boodschap hebben gekregen dat hun wensen en behoeften er niet toe doen.
Dat zij niet zeuren betekent niet dat het goed met hen gaat. Eerder het tegenovergestelde. Nog meer aandacht besteden aan hun broer gaat hen niet helpen.
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
zondag 5 september 2021 om 22:53
Een balans zoeken is niet direct 2 van de 3x sporten skippen maar eerst kijken naar andere mogelijkheden. Je zegt dat het voor ex prima te doen is omdat zijn vriendjn kan koken en voor de jongste kan zorgen als hij net de oudste weg gaat. Dat betekend dus dat hij de ook een deel van deze zorgen over neemt. Ik neem voor het gemaakt aan 50/50....?Proetel schreef: ↑05-09-2021 22:08Bedankt voor alle reacties. Er stonden zeker nuttige bij en zal bekijken wat ik verder nog kan gebruiken.
Ik ben zeker dat zoon en ik in een negatieve spiraal zitten en ik denk dat ik nog verder moet leren om zijn problemen en irritaties bij hem te laten en niet direct vanalles wil oplossen.
Ik denk ook dat ik tegen mijn ex duidelijkere grenzen moet aangeven. Nu bepaalt hij wat haalbaar is voor mij. Hij zegt dat ook letterlijk met die woorden dat zoon naar sport brengen maar een kleine moeite is.
Jullie hebben ook gelijk dat het voor iedereen in balans moet zijn en die is nu wel echt zoek. Het leven in een gezin kan niet draaien om 1 lid zijn grillen.
Conclusie is dus dat ik 1 keer per week naar de sport zal gaan dat is op woensdag en dan is het wel haalbaar voor iedereen en zitten we ook niet zo gebonden aan huiswerk en etenstijden.
Je kan zulke beslissingen niet alleen nemen EN je deelt deze zorg voor de kinderen, het is dus niet elke week zo. Ik denk dat je eerder moet kijken naar je eigen belastbaarheid in de weken dat de kjnderen bij jou zijn en hoe je daar een goede draai in kan vinden, meteen 2x sporten skippen..... weet je zoon het al?
zondag 5 september 2021 om 23:15
Ik ben misschien egoïstischer dan de meeste ouders, maar hier hebben de kinderen altijd alleen sporten gedaan die in mijn schema pasten. Dat hield dus in dat als ik nog moest rijden, ze alleen in het weekend konden sporten. M.u.v. natuurlijk de zwemlessen, maar daar komt niemand onderuit.
Ik heb ook altijd gezorgd dat school en BSO op loop- of korte fietsafstand waren. Ik bracht ze zelf naar school, en dan haasten om voor 9 uur op mijn werk te zijn. Vanaf 8/9 jaar kwam het incidenteel voor dat ze zelf naar school moesten. Vanaf die leeftijd, of misschien iets eerder, liepen ze zelf naar school en gingen we gezamenlijk de deur uit (scheelde toch weer 10 minuten). Koken heb ik wel altijd zelf gedaan, maar dan eet je niet vroeg.
Kortom, zorg dat je je schema behapbaar houdt. De meeste alleenstaande ouders trekken geen gezin met vier verschillende schema’s en meerdere (sport-) clubjes als er ook nog gechauffeurd moet worden, naast een baan van vier of vijf dagen.
Ik heb ook altijd gezorgd dat school en BSO op loop- of korte fietsafstand waren. Ik bracht ze zelf naar school, en dan haasten om voor 9 uur op mijn werk te zijn. Vanaf 8/9 jaar kwam het incidenteel voor dat ze zelf naar school moesten. Vanaf die leeftijd, of misschien iets eerder, liepen ze zelf naar school en gingen we gezamenlijk de deur uit (scheelde toch weer 10 minuten). Koken heb ik wel altijd zelf gedaan, maar dan eet je niet vroeg.
Kortom, zorg dat je je schema behapbaar houdt. De meeste alleenstaande ouders trekken geen gezin met vier verschillende schema’s en meerdere (sport-) clubjes als er ook nog gechauffeurd moet worden, naast een baan van vier of vijf dagen.
zondag 5 september 2021 om 23:17
Ik lees 3 soorten reacties.
Type 1: Oplossingen zoeken. Heel praktisch. Je hoopt ook dat je een inzicht hebt dat TO en haar zoon nog niet hebben gehad.
Type 2: Kind is zielig. Méér meebuigen want je moet lief zijn anders raak je hem kwijt.
Type 3: Grenzen stellen voor het verwende prinsje dat geen oog heeft voor anderen (en zijn vader ook niet).
Het begint met het besef dat die 3 totaal andere dingen zijn.
Kies welke van toepassing is.
Type 1: Oplossingen zoeken. Heel praktisch. Je hoopt ook dat je een inzicht hebt dat TO en haar zoon nog niet hebben gehad.
Type 2: Kind is zielig. Méér meebuigen want je moet lief zijn anders raak je hem kwijt.
Type 3: Grenzen stellen voor het verwende prinsje dat geen oog heeft voor anderen (en zijn vader ook niet).
Het begint met het besef dat die 3 totaal andere dingen zijn.
Kies welke van toepassing is.
Geef mensen geen informatie waar ze niet mee om kunnen gaan.
zondag 5 september 2021 om 23:28
Wat is er zo gevaarlijk aan de route naar school/sport dat hij niet zelf kan fietsen/met het OV kan gaan?
Wat is zijn oplossing voor de problemen waar hij over zeurt?
Welke huisregels heb jij? Douchen na het sporten, zeker als je bezweet bent, lijkt mij een goede huisregel. Net als niet het hele gezin naar jouw pijpen laten dansen.
Waarom is die psycholoog voor hem gestopt? Het klinkt alsof hij daar nog niet klaar is. En waarom gaan vader en jij daar apart heen?
Wat is zijn oplossing voor de problemen waar hij over zeurt?
Welke huisregels heb jij? Douchen na het sporten, zeker als je bezweet bent, lijkt mij een goede huisregel. Net als niet het hele gezin naar jouw pijpen laten dansen.
Waarom is die psycholoog voor hem gestopt? Het klinkt alsof hij daar nog niet klaar is. En waarom gaan vader en jij daar apart heen?
zondag 5 september 2021 om 23:39
Dit ja. Een prinsje met kapsones. Kom kom. Zeuren dat hij even bij school op jou moet wachten??? Als je nog door zeurt dan laat ik je morgen expres extra lang wachten. Het lijkt of hij alles wat hij wil, wil en meteen. Geen geduld. En bij zijn vader een babyfoon???? Really!!!!Susan schreef: ↑05-09-2021 20:43Het klinkt ook alsof de andere twee kinderen zich véél meer moeten schikken, met name naar de oudste, maar dat de oudste het meeste klaagt. Ik denk dat hij toch echt gewend is geraakt dat het hele gezin om hem draait. Is hij erg goed in die sport? Vindt hij het op de een of andere manier vanzelfsprekend dat iedereen daarvoor rent?
Ik zou tegen vader zeggen jij haalt hem van de trainingen. Ik breng hem.
En als vader dat niet wil doen dan betaald hij maar 3wekelijks een taxi terug voor zoon. Jij zet zoon af en gaat daarna meteen naar huis voor weet ik wat.
En huiswerk doet hij zelf.
zondag 5 september 2021 om 23:44
zondag 5 september 2021 om 23:45
IddFreya schreef: ↑05-09-2021 21:45Eens, ik vind het een zorgelijke situatie. Waarom zeuren de jongere kinderen niet? Terwijl zij veel meer reden hebben om te zeuren?
Ik kan maar 1 reden bedenken, waarschijnlijk hebben ze vanaf zo'n jonge leeftijd meegekregen dat zij er niet toe doen, dat ze die boodschap hebben geinternaliseerd
zondag 5 september 2021 om 23:57
Begrijpend lezen en / of samenvatten is duidelijk niet je sterkste punt.KooktMetKnoflook schreef: ↑05-09-2021 23:17Ik lees 3 soorten reacties.
.
Type 2: Kind is zielig. Méér meebuigen want je moet lief zijn anders raak je hem kwijt.
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
maandag 6 september 2021 om 06:34
feow schreef: ↑05-09-2021 22:14Maar dat heeft dit kind helemaal niet.
Zijn ouders zijn uit elkaar.
Zijn vader heeft een stomme rotvriendin.
Hij woont ver van school.
Hij woont ver van zijn sport.
Zijn moeder is moe.
Hij moet naar die rot voorschoolse en naschoolschoolse opvang.
Ze gaan nog verhuizen ook.
En straks verliest hij ook nog allemaal vrienden omdat hij naar die rotmiddelbare school moet. Met rothuiswerk.
En zijn vader is stom, want die stelt geen grenzen. En zijn moeder ook niet.
Dit kind vraagt om grenzen en om controle op/over zijn leven.
En dat hoeft echt niet (zeker niet) met alles toegeven, uitleggen enz.
Maar dit kind komt niet op mij over als verwend rotjong, maar als een kind dat op zijn manier om hulp schreeuwt..
Goede opsomming, en dan vergeet je er zelfs nog een paar. Dit komt er ook allemaal nog eens bij:
- moeder heeft haar kersverse vriendje lekker in laten trekken.
Dat was nog in het ouderlijk huis en het was een gigantisch egoïstische vent die met niemand rekening hield, altijd fijn voor kinderen (die ook nog net uit een scheiding komen). Daardoor waren er veel spanningen en TO wilde het anders maar durfde niet en wilde hem niet kwijt. Later wilde ze hem wel kwijt maar durfde ze hem niet het huis uit te zetten. Ze heeft gewacht tot ze ging verhuizen, toen mocht hij niet mee. Uitmaken was er toen nog niet eens bij, maar dat is uiteindelijk dan toch gebeurd (en nu vertoont hij volgens TO stalkgedrag).
- ze zijn toen dus verhuisd naar een plek ver van school en sport.
En dan zit moeder nu te zeuren omdat zoon zeurt dat hij het te lang rijden vindt en baalt dat hij daardoor nog naar BSO moet
. Waar is het begrip voor die jongen?- nu dus na korte tijd wéér verhuizen
En dan nog het centrale probleem van moeder: die kan geen grenzen stellen. Niet aan pa, niet aan die kutvriend en niet aan de kinderen.
Je zou als tiener van minder gek worden
.
