
Het ouderschap met jonge tiener soms niet meer zien zitten
zondag 5 september 2021 om 20:04
Hallo,
Om met de deur in huis te vallen: ik ben een alleenstaande moeder van jonge kinderen (basisschoolleeftijd) en hoe ouder ze worden (oudste gaat volgend jaar naar de brugklas) hoe minder ik het ouderschap soms nog zie zitten...
Mijn oudste doet een bepaalde sport 3x/week. Die sport ligt een eindje van de school/ons huis (half uurtje rijden) Het is een sport die hij echt wil doen maar dit zorgt ervoor dat hij op die dagen zijn huiswerk pas om 19u 's avonds kan maken.
Nu heeft hij zich in het hoofd gehaald dat hij geen warme maaltijd meer op school willen eten. Dit zou dus betekenen dat ik om 19u én huiswerkbegeleiding kan staan doen met 2 vermoeide kinderen én tegelijkertijd zou moeten staan koken.
Uiteraard zie ik dit niet zitten.
S morgens moet ik heel vroeg beginnen met werken. Ik heb nog net de tijd om ze ofwel naar de buitenschoolse opvang te brengen ofwel moeten ze een dik kwartier wachten voor de schoolpoort. En elke keer maakt mijn oudste hier een drama van.
S avonds moet ik ongeveer 2x per week een lange werkdag doen tot ongeveer 18u. Meestal ben ik wel iets vroeger klaar. De kinderen gaan dan naar de buitenschoolse opvang en ook hier maakt mijn oudste een drama van.
We wonen te ver van de school. Hij kan dus niet alleen naar huis.
Ik word soms bijna letterlijk ziek van zijn gedram, gezeur en ontevredenheid. Altijd is er wel iets dat hem niet bevalt en waar hij dan uren over moet doorzeuren. En dit elke dag.
Hij zit dan met een lang gezicht, gedraagt zich vervelend, wil continue discussiëren.
En ja, de laatste tijd word ik vaak boos op hem omdat ik het niet meer trek.
Hij is een tijdje op consultatie geweest bij een psycholoog en ook eventjes bij een psychiater maar medisch gezien is er eigenlijk niks uit gekomen.
Mijn ex en ik gaan ook nog apart op consultatie bij een psycholoog ivm hem en zijn gedrag.
Is dat herkenbaar gedrag bij een beginnende puber voor jullie en hebben jullie nog tips?
Om met de deur in huis te vallen: ik ben een alleenstaande moeder van jonge kinderen (basisschoolleeftijd) en hoe ouder ze worden (oudste gaat volgend jaar naar de brugklas) hoe minder ik het ouderschap soms nog zie zitten...
Mijn oudste doet een bepaalde sport 3x/week. Die sport ligt een eindje van de school/ons huis (half uurtje rijden) Het is een sport die hij echt wil doen maar dit zorgt ervoor dat hij op die dagen zijn huiswerk pas om 19u 's avonds kan maken.
Nu heeft hij zich in het hoofd gehaald dat hij geen warme maaltijd meer op school willen eten. Dit zou dus betekenen dat ik om 19u én huiswerkbegeleiding kan staan doen met 2 vermoeide kinderen én tegelijkertijd zou moeten staan koken.
Uiteraard zie ik dit niet zitten.
S morgens moet ik heel vroeg beginnen met werken. Ik heb nog net de tijd om ze ofwel naar de buitenschoolse opvang te brengen ofwel moeten ze een dik kwartier wachten voor de schoolpoort. En elke keer maakt mijn oudste hier een drama van.
S avonds moet ik ongeveer 2x per week een lange werkdag doen tot ongeveer 18u. Meestal ben ik wel iets vroeger klaar. De kinderen gaan dan naar de buitenschoolse opvang en ook hier maakt mijn oudste een drama van.
We wonen te ver van de school. Hij kan dus niet alleen naar huis.
Ik word soms bijna letterlijk ziek van zijn gedram, gezeur en ontevredenheid. Altijd is er wel iets dat hem niet bevalt en waar hij dan uren over moet doorzeuren. En dit elke dag.
Hij zit dan met een lang gezicht, gedraagt zich vervelend, wil continue discussiëren.
En ja, de laatste tijd word ik vaak boos op hem omdat ik het niet meer trek.
Hij is een tijdje op consultatie geweest bij een psycholoog en ook eventjes bij een psychiater maar medisch gezien is er eigenlijk niks uit gekomen.
Mijn ex en ik gaan ook nog apart op consultatie bij een psycholoog ivm hem en zijn gedrag.
Is dat herkenbaar gedrag bij een beginnende puber voor jullie en hebben jullie nog tips?

maandag 6 september 2021 om 07:05
Wat betekent de sport voor je zoon TO? En hoe gedraagt hij zich daar? Hij is al veel kwijt geraakt. Kun je hem zelfstandiger maken zodat jullie daar als gezin plezier van hebben? Leer hem bijvoorbeeld koken. Nu lees ik over een prepuber die als een kleuter wordt behandelt en zich daar ook naar gedraagt.
maandag 6 september 2021 om 07:52
En dan als moeder klagen over je vervelende tiener....wat triest!S-Groot schreef: ↑06-09-2021 06:34Goede opsomming, en dan vergeet je er zelfs nog een paar. Dit komt er ook allemaal nog eens bij:
- moeder heeft haar kersverse vriendje lekker in laten trekken.
Dat was nog in het ouderlijk huis en het was een gigantisch egoïstische vent die met niemand rekening hield, altijd fijn voor kinderen (die ook nog net uit een scheiding komen). Daardoor waren er veel spanningen en TO wilde het anders maar durfde niet en wilde hem niet kwijt. Later wilde ze hem wel kwijt maar durfde ze hem niet het huis uit te zetten. Ze heeft gewacht tot ze ging verhuizen, toen mocht hij niet mee. Uitmaken was er toen nog niet eens bij, maar dat is uiteindelijk dan toch gebeurd (en nu vertoont hij volgens TO stalkgedrag).
- ze zijn toen dus verhuisd naar een plek ver van school en sport.
En dan zit moeder nu te zeuren omdat zoon zeurt dat hij het te lang rijden vindt en baalt dat hij daardoor nog naar BSO moet. Waar is het begrip voor die jongen?
- nu dus na korte tijd wéér verhuizen
En dan nog het centrale probleem van moeder: die kan geen grenzen stellen. Niet aan pa, niet aan die kutvriend en niet aan de kinderen.
Je zou als tiener van minder gek worden.

maandag 6 september 2021 om 08:05
Grenzen stellen, jij bepaalt niet hij.
Het is kiezen of delen:
Als jij niet werkt, kan hij niet sporten.
Wil hij geen warme maaltijd op school, prima, smeert hij ‘s avonds zijn eigen boterham voor avondeten.
Je kunt hooguit uitleggen dat als jij niet werkt er heel veel niet kan, dat je het ook soms liever anders had gezien, maar dat je je best doet en dat dat door hem best gewaardeerd mag worden.
Laten fietsen, wij en meerdere van mijn klasgenoten fietsten soms 15 km door weer en wind (jaren ‘80).
Nog steeds geen rijbewijs fiets nog steeds alles. Niets ergs aan.
De wereld draait niet om hem alleen.
Het is kiezen of delen:
Als jij niet werkt, kan hij niet sporten.
Wil hij geen warme maaltijd op school, prima, smeert hij ‘s avonds zijn eigen boterham voor avondeten.
Je kunt hooguit uitleggen dat als jij niet werkt er heel veel niet kan, dat je het ook soms liever anders had gezien, maar dat je je best doet en dat dat door hem best gewaardeerd mag worden.
Laten fietsen, wij en meerdere van mijn klasgenoten fietsten soms 15 km door weer en wind (jaren ‘80).
Nog steeds geen rijbewijs fiets nog steeds alles. Niets ergs aan.
De wereld draait niet om hem alleen.
maandag 6 september 2021 om 18:41
Ik ben zelf alleenstaande ouder en begrijp dat het zwaar kan zijn, zeker met 3 kinderen.
Maar omdat je een week-om-week regeling heb je in mijn ogen ook tijd om elke week je batterijen op te laden en vooral veel voor te koken voor die drukke week. Spaghettisaus, stoofvlees, lasagne, maaltijdsoep, zoveel dingen die je kan invriezen (voor je hele gezin of in noodgevallen in porties voor je zoon). In echte tijdnood bestaan er ook dingen als kant en klare spinaziepuree uit de diepvries. Daar wat Fish sticks of een worstje bij en mijn zoon was heel blij.
Een andere oplossing is dat zoon op de sportdagen van school naar zijn vader gaat. Daar huiswerk maakt en eventueel eet. Dan haal jij hem van sport op nadat de kleintjes gegeten hebben, hun pyjama aan hebben en zo in bed kunnen. Nog beter zou zijn als vader hem dan ook thuis brengt.
Mijn zoon traint 3 x per week en heeft in het weekend wedstrijd. Huiswerk maakte hij al op de bso. Ik heb hem tot zijn 14de altijd gebracht en gehaald. Tussendoor vlug naar de winkel en naar huis om eten voor te bereiden zodat dat klaar was als we terug thuis kwamen. Douchen deed zoon in de sporthal en alle jongens trokken daar al hun pyjama aan. Het was naar mijn gevoel echt al laat voor ik zelf kon ontspannen. Dit was voor mij elke week zo, want slechts een weekendregeling met ex.
Dat zoon zo moeilijk doet, lijkt mij vooral door de situatie. Hij is ongelukkig. 11 is nog jong om al zo sterk te puberen. Dat doet zelfs mijn 16-jarige niet.
Maar omdat je een week-om-week regeling heb je in mijn ogen ook tijd om elke week je batterijen op te laden en vooral veel voor te koken voor die drukke week. Spaghettisaus, stoofvlees, lasagne, maaltijdsoep, zoveel dingen die je kan invriezen (voor je hele gezin of in noodgevallen in porties voor je zoon). In echte tijdnood bestaan er ook dingen als kant en klare spinaziepuree uit de diepvries. Daar wat Fish sticks of een worstje bij en mijn zoon was heel blij.
Een andere oplossing is dat zoon op de sportdagen van school naar zijn vader gaat. Daar huiswerk maakt en eventueel eet. Dan haal jij hem van sport op nadat de kleintjes gegeten hebben, hun pyjama aan hebben en zo in bed kunnen. Nog beter zou zijn als vader hem dan ook thuis brengt.
Mijn zoon traint 3 x per week en heeft in het weekend wedstrijd. Huiswerk maakte hij al op de bso. Ik heb hem tot zijn 14de altijd gebracht en gehaald. Tussendoor vlug naar de winkel en naar huis om eten voor te bereiden zodat dat klaar was als we terug thuis kwamen. Douchen deed zoon in de sporthal en alle jongens trokken daar al hun pyjama aan. Het was naar mijn gevoel echt al laat voor ik zelf kon ontspannen. Dit was voor mij elke week zo, want slechts een weekendregeling met ex.
Dat zoon zo moeilijk doet, lijkt mij vooral door de situatie. Hij is ongelukkig. 11 is nog jong om al zo sterk te puberen. Dat doet zelfs mijn 16-jarige niet.
I can keep my mouth shut, but you can read the subtitles on my face.
maandag 6 september 2021 om 19:02
Mooie bijdrage!MrsNiceGuy schreef: ↑06-09-2021 18:41Ik ben zelf alleenstaande ouder en begrijp dat het zwaar kan zijn, zeker met 3 kinderen.
Maar omdat je een week-om-week regeling heb je in mijn ogen ook tijd om elke week je batterijen op te laden en vooral veel voor te koken voor die drukke week. Spaghettisaus, stoofvlees, lasagne, maaltijdsoep, zoveel dingen die je kan invriezen (voor je hele gezin of in noodgevallen in porties voor je zoon). In echte tijdnood bestaan er ook dingen als kant en klare spinaziepuree uit de diepvries. Daar wat Fish sticks of een worstje bij en mijn zoon was heel blij.
Een andere oplossing is dat zoon op de sportdagen van school naar zijn vader gaat. Daar huiswerk maakt en eventueel eet. Dan haal jij hem van sport op nadat de kleintjes gegeten hebben, hun pyjama aan hebben en zo in bed kunnen. Nog beter zou zijn als vader hem dan ook thuis brengt.
Mijn zoon traint 3 x per week en heeft in het weekend wedstrijd. Huiswerk maakte hij al op de bso. Ik heb hem tot zijn 14de altijd gebracht en gehaald. Tussendoor vlug naar de winkel en naar huis om eten voor te bereiden zodat dat klaar was als we terug thuis kwamen. Douchen deed zoon in de sporthal en alle jongens trokken daar al hun pyjama aan. Het was naar mijn gevoel echt al laat voor ik zelf kon ontspannen. Dit was voor mij elke week zo, want slechts een weekendregeling met ex.
Dat zoon zo moeilijk doet, lijkt mij vooral door de situatie. Hij is ongelukkig. 11 is nog jong om al zo sterk te puberen. Dat doet zelfs mijn 16-jarige niet.
maandag 6 september 2021 om 19:07

maandag 6 september 2021 om 19:28
Ik wel. Zeker toen het kind nog klein was en op tijd in bed moest liggen.
maandag 6 september 2021 om 19:43
Ik dus ook niet, ik woon gelukkig vlakbij de sporthal en ging weer naar huis om te koken. Ik hou niet zo van diepvrieseten. Behalve de dingen die ik opnoemde, die gaan prima.
Ik probeer to te overhalen haar werk beter te verdelen tussen de drukke week met de kinderen en de rustige kindvrije week. Die kans heeft niet iedereen.
I can keep my mouth shut, but you can read the subtitles on my face.
maandag 6 september 2021 om 19:44
Of je nou een of twee schalen lasagne maakt. Een pond of een kilo macaroni maakt. 1 of drie liter soep.
Net als met extra groente als iemand iets niet lust : je kooktijd wordt er niet langer door, ofzo.
Heerlijk juist als je uit je werk komt en je hoeft niet te koken.
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
maandag 6 september 2021 om 19:48
Of je kookt aardappelen extra die je de andere dag even opbakt, oid.
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
maandag 6 september 2021 om 19:48
Hier is het niet zo vaak nodig om vooruit te koken, hier niet zo'n hectisch leven als bij TO, maar af en toe eten we wel makkelijk. Meer koken is inderdaad niet het probleem, maar wij hebben niet een vriezer die geschikt is om maaltijden in te vriezen (staat wel op de verlanglijst omdat het toch gewoon handig is).
Don't waste your time on jealousy,
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.

maandag 6 september 2021 om 19:51
Precies dit. En op vrijdag standaard tosti, pizza, broodje knakworst etc.blijfgewoonbianca schreef: ↑06-09-2021 19:44Of je nou een of twee schalen lasagne maakt. Een pond of een kilo macaroni maakt. 1 of drie liter soep.
Net als met extra groente als iemand iets niet lust : je kooktijd wordt er niet langer door, ofzo.
Heerlijk juist als je uit je werk komt en je hoeft niet te koken.
maandag 6 september 2021 om 19:53
Ik niet, ik hou niet van eten uit de vriezer, dan vind ik het meestal niet lekker meer. Wat ik wel deed toen kind klein was: vanavond koken voor morgen, dan morgen dat opeten en kind naar bed brengen, en dan als kind naar bed is koken voor morgen.
Of ik kookte een deel voor ik naar mijn werk ging, zette ik de aardappels in de ochtend op als ik stond te douchen of de rijstkoker alvast aan.
Am Yisrael Chai!
maandag 6 september 2021 om 19:55
Is een slowcooker niks voor je ?fashionvictim schreef: ↑06-09-2021 19:53Ik niet, ik hou niet van eten uit de vriezer, dan vind ik het meestal niet lekker meer. Wat ik wel deed toen kind klein was: vanavond koken voor morgen, dan morgen dat opeten en kind naar bed brengen, en dan als kind naar bed is koken voor morgen.
Of ik kookte een deel voor ik naar mijn werk ging, zette ik de aardappels in de ochtend op als ik stond te douchen of de rijstkoker alvast aan.
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
maandag 6 september 2021 om 20:01
Ik heb er 1 maar gebruik hem nooit. Ik kan vrij efficiënt en snel koken gelukkig.
Am Yisrael Chai!
maandag 6 september 2021 om 20:03
Ik was in het begin echt superfanatiek met de slowcooker, maakte er alles in (dit was tijdens de tweede schoolsluiting, begin dit jaar) maar opeens was ik er klaar mee. Misschien toch weer eens oppakken, ik vond het eten wel lekker.
Don't waste your time on jealousy,
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
maandag 6 september 2021 om 20:04

maandag 6 september 2021 om 20:06
Vanaf een jaar of 10 kun je een kind al best leren koken. Begin met simpele dingen, pizzabodem laten beleggen en in de oven, omelet bakken met verschillende groentes erin, tosti kaas/tomaat, broodje hotdog of hamburger met ui en champignons.
Op die manier kun je het steeds wat ingewikkelder maken, tot hij voor het hele gezin een simpele maaltijd kan bereiden.
Op die manier kun je het steeds wat ingewikkelder maken, tot hij voor het hele gezin een simpele maaltijd kan bereiden.
maandag 6 september 2021 om 20:09
Haha, ja precies !!fashionvictim schreef: ↑06-09-2021 20:04En tegenwoordig kan je het al bijna geen koken meer noemen, je kan alles voorgesneden en voorgekookt kopen, dan is het enkel een kwestie van zakken open scheuren en in een pan mieteren. Zeker als je AGV eet is het binnen het kwartier klaar.
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
maandag 6 september 2021 om 20:10
Eh….wanneer moet ie dat doen : bij de BSO ? Of tijdens sporten ? Of als hij huiswerk moet maken ?Freya schreef: ↑06-09-2021 20:06Vanaf een jaar of 10 kun je een kind al best leren koken. Begin met simpele dingen, pizzabodem laten beleggen en in de oven, omelet bakken met verschillende groentes erin, tosti kaas/tomaat, broodje hotdog of hamburger met ui en champignons.
Op die manier kun je het steeds wat ingewikkelder maken, tot hij voor het hele gezin een simpele maaltijd kan bereiden.
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.

maandag 6 september 2021 om 20:29
In het weekend een keer, of de andere avonden dat hij geen sport heeft.blijfgewoonbianca schreef: ↑06-09-2021 20:10Eh….wanneer moet ie dat doen : bij de BSO ? Of tijdens sporten ? Of als hij huiswerk moet maken ?
maandag 6 september 2021 om 20:40
Toevallig moest ik vandaag opnieuw bij de psychologe ivm zoon en ik heb haar alles verteld wat ik hier ook schreef. De moeilijkheden waar ik tegenaan loop de laatste maanden enz. Zij kent onze volledige gezinsachtergrond (die staat hier op viva uiteraard niet beschreven) en ze zei mij dat ik in mijn achterhoofd moet houden dat het leven met mijn zoon niet gewoon is maar moeilijker dan gemiddeld.
Ze gaf het volgende aan... mijn zoon is al enkele jaren in behandeling ivm gedrag dat zeer bijzonder was voor een jong kind. Hij is toen gestart bij een kinderpsychologe. Zij heeft hem toen na 2jaar doorverwezen naar de praktijk waar hij ging (dat is een praktijk met een kinderpsychiater en allerlei psychologen en therapeuten die specifiek met kinderen werken) en waar ex en ik zelf verder nog gaan voor de oudertherapie.
De psychologe vertelde dat de psychiater absoluut niet houdt van diagnoses stellen bij jonge kinderen en dat eigenlijk pas wil doen op het einde van hun tienerjaren en ook bij voorkeur als ze zelf een hulpvraag hebben en niet zozeer als de hulpvraag vanuit de omgeving komt.
Ze willen bij mijn zoon de diagnose van autisme (nog) niet stellen. Ze willen vermijden dat zijn gedrag, dat soms bijzonder moeilijk is, op een bepaalde manier wordt gedoogd en wordt goedgepraat onder het mom "hij heeft nu eenmaal een bepaalde diagnose"
Ze gaf het volgende aan... mijn zoon is al enkele jaren in behandeling ivm gedrag dat zeer bijzonder was voor een jong kind. Hij is toen gestart bij een kinderpsychologe. Zij heeft hem toen na 2jaar doorverwezen naar de praktijk waar hij ging (dat is een praktijk met een kinderpsychiater en allerlei psychologen en therapeuten die specifiek met kinderen werken) en waar ex en ik zelf verder nog gaan voor de oudertherapie.
De psychologe vertelde dat de psychiater absoluut niet houdt van diagnoses stellen bij jonge kinderen en dat eigenlijk pas wil doen op het einde van hun tienerjaren en ook bij voorkeur als ze zelf een hulpvraag hebben en niet zozeer als de hulpvraag vanuit de omgeving komt.
Ze willen bij mijn zoon de diagnose van autisme (nog) niet stellen. Ze willen vermijden dat zijn gedrag, dat soms bijzonder moeilijk is, op een bepaalde manier wordt gedoogd en wordt goedgepraat onder het mom "hij heeft nu eenmaal een bepaalde diagnose"
maandag 6 september 2021 om 20:42
maandag 6 september 2021 om 20:44
Wat een rot psychiater.Proetel schreef: ↑06-09-2021 20:40Toevallig moest ik vandaag opnieuw bij de psychologe ivm zoon en ik heb haar alles verteld wat ik hier ook schreef. De moeilijkheden waar ik tegenaan loop de laatste maanden enz. Zij kent onze volledige gezinsachtergrond (die staat hier op viva uiteraard niet beschreven) en ze zei mij dat ik in mijn achterhoofd moet houden dat het leven met mijn zoon niet gewoon is maar moeilijker dan gemiddeld.
Ze gaf het volgende aan... mijn zoon is al enkele jaren in behandeling ivm gedrag dat zeer bijzonder was voor een jong kind. Hij is toen gestart bij een kinderpsychologe. Zij heeft hem toen na 2jaar doorverwezen naar de praktijk waar hij ging (dat is een praktijk met een kinderpsychiater en allerlei psychologen en therapeuten die specifiek met kinderen werken) en waar ex en ik zelf verder nog gaan voor de oudertherapie.
De psychologe vertelde dat de psychiater absoluut niet houdt van diagnoses stellen bij jonge kinderen en dat eigenlijk pas wil doen op het einde van hun tienerjaren en ook bij voorkeur als ze zelf een hulpvraag hebben en niet zozeer als de hulpvraag vanuit de omgeving komt.
Ze willen bij mijn zoon de diagnose van autisme (nog) niet stellen. Ze willen vermijden dat zijn gedrag, dat soms bijzonder moeilijk is, op een bepaalde manier wordt gedoogd en wordt goedgepraat onder het mom "hij heeft nu eenmaal een bepaalde diagnose"
Het kind zou maar eens begrepen en begeleid kunnen worden.
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
maandag 6 september 2021 om 20:45
Ik wel. Pastasaus, curry’s, bouillon, groentestoofpot… ik kook het in grote hoeveelheden en doe het in porties in de vriezer. Zeker in drukke periodes vind ik dat erg fijn. Rijst/pasta/couscous kook ik op de dag zelf, dat vind ik niet lekker uit de vriezer.