Kinderen
alle pijlers
Hoe ga jij om met de kindjes van je vriend/man?
dinsdag 12 februari 2008 om 10:50
Hallo,
Sinds anderhalf jaar heb ik een relatie met mijn vriend, hij heeft 2 prachtige kindjes van 4 en 5. Alles verloopt redelijk goed met co-ouderschap (1week bij de mama/1week bij ons).
De laatste tijd gaat het echt goed met mij en kindjes, in het begin had ik het best moeilijk om op hun niveau te denken.(Ik kom dan ook uit een gezin met grote broer van 27...)
Maar nu gaat dat al veel beter.
Zijn hier nog meisjes of vrouwen in deze situatie?
Hoe gaan jullie om hiermee? lukt het allemaal vlekkeloos? hoe is jullie relatie met de mama van de kindjes? Die laatste is bij ons de moeilijkste stap...
Zou leuk zijn om wat contact te hebben en eens te horen hoe het er op een ander aan toe gaat.
Groetjes
Sinds anderhalf jaar heb ik een relatie met mijn vriend, hij heeft 2 prachtige kindjes van 4 en 5. Alles verloopt redelijk goed met co-ouderschap (1week bij de mama/1week bij ons).
De laatste tijd gaat het echt goed met mij en kindjes, in het begin had ik het best moeilijk om op hun niveau te denken.(Ik kom dan ook uit een gezin met grote broer van 27...)
Maar nu gaat dat al veel beter.
Zijn hier nog meisjes of vrouwen in deze situatie?
Hoe gaan jullie om hiermee? lukt het allemaal vlekkeloos? hoe is jullie relatie met de mama van de kindjes? Die laatste is bij ons de moeilijkste stap...
Zou leuk zijn om wat contact te hebben en eens te horen hoe het er op een ander aan toe gaat.
Groetjes
dinsdag 12 februari 2008 om 11:06
Hoi Pluisje,
Ik heb sinds een jaar een relatie (en woon samen). Mijn vriend heeft een zoontje van 3. Ze zijn uit elkaar gegaan toen hij een jaar was.
Er zijn absoluut struikelblokken en het kan heftig zijn maar het gaat nu echt hartstikke goed. We zijn echt een gezinnetje. Ondanks dat die kleine man er maar 8 vd 14 dgn is.
Ex is altijd moeilijk. In mijn geval gaat het heel goed. Geen jaloezie of ruzie. Ze laat mij bijvoorbeeld meebeslissen over de basisschool en meegaan op gesprek. Ik vind het zelf nog wel eens moeilijk, want het is en blijft zijn ex. En daar 'hoor' je een bepaalde aversie tegen te hebben. Maar ben dolbij dat het zo lekker verloopt.
Lijkt me leuk om af en toe te schrijven, tips en ideeen uit te wisselen.
Zelf lees ik ook mee op een stiefmoeders forum, maar ik vind het daar te veel over het negatieve gaan.
Ben benieuwd naar jouw verhaal ( en dat van andere) en ik zal binnenkort wat meer vertellen.
Groetjes
Xaar
Ik heb sinds een jaar een relatie (en woon samen). Mijn vriend heeft een zoontje van 3. Ze zijn uit elkaar gegaan toen hij een jaar was.
Er zijn absoluut struikelblokken en het kan heftig zijn maar het gaat nu echt hartstikke goed. We zijn echt een gezinnetje. Ondanks dat die kleine man er maar 8 vd 14 dgn is.
Ex is altijd moeilijk. In mijn geval gaat het heel goed. Geen jaloezie of ruzie. Ze laat mij bijvoorbeeld meebeslissen over de basisschool en meegaan op gesprek. Ik vind het zelf nog wel eens moeilijk, want het is en blijft zijn ex. En daar 'hoor' je een bepaalde aversie tegen te hebben. Maar ben dolbij dat het zo lekker verloopt.
Lijkt me leuk om af en toe te schrijven, tips en ideeen uit te wisselen.
Zelf lees ik ook mee op een stiefmoeders forum, maar ik vind het daar te veel over het negatieve gaan.
Ben benieuwd naar jouw verhaal ( en dat van andere) en ik zal binnenkort wat meer vertellen.
Groetjes
Xaar
dinsdag 12 februari 2008 om 11:34
Heei Xaar, wat ben je vlug zeg met je reactie, leuk!
Mijn vriend heeft 2 dochtertjes, is echt leuk met de haartjes doen en nageltjes lakken enzo...
Dat gevoel van gezinnetje heb ook heel erg als ze er zijn. Beetje stressie af en toe maar dat hoort erbij he.
Met zijn ex gaat het beter sinds enkele maanden maar soms zijn er van die opvliegers... Dat je denkt mens doe toch normaal !
Ben eens benieuwd naar andere hun reactie...
Tot schrijfs
Mijn vriend heeft 2 dochtertjes, is echt leuk met de haartjes doen en nageltjes lakken enzo...
Dat gevoel van gezinnetje heb ook heel erg als ze er zijn. Beetje stressie af en toe maar dat hoort erbij he.
Met zijn ex gaat het beter sinds enkele maanden maar soms zijn er van die opvliegers... Dat je denkt mens doe toch normaal !
Ben eens benieuwd naar andere hun reactie...
Tot schrijfs
dinsdag 12 februari 2008 om 11:45
Ik heb sinds een half jaar een relatie met een hele lieve leuke man die een zoontje van 3 heeft. Ik vond dit wel even wennen aangezien ik in mijn omgeving niet veel mensen met kleine kinderen heb en het een beetje ver van mijn bed show was.
Maar ik vind het erg leuk. Het contact met zijn ex is gelukkig ook goed.
Maar ik vind het erg leuk. Het contact met zijn ex is gelukkig ook goed.
dinsdag 12 februari 2008 om 12:04
Leuk om eens positieve verhalen te horen!!
Ons 'voordeel' is denk ik dat zijn zoontje pas een jaar was dat zijn ouders uit elkaar gingen en dat hij 2 was dat ik erbij kwam. Ik denk dat hij zich niet kan herinneren dat ik er ooit niet was.
Hij heeft een koosnaampje voor mij (verbastering van mijn naam) en dat is heerlijk. In het begin mocht ik veel dingen niet, dat moest papa doen. Maar inmiddels is het niet meer zo zwart wit. Zoals een verhaal lezen, uit bed halen. Het is gebaseerd op een machtspositie maar we zijn er zo soepel mogelijk mee om gegaan en hij heeft het laten varen. Inmiddels hebben we ook echt onze eigen dingetjes gecreeerd.
Hij heeft echt een plaats in mijn hart en ik kan met overgave zeggen dat ik van hem hou.
In bepaalde literatuur komt naar voren dat je 4 tot 7 jaar moet wennen, aan een samengesteld gezin. Maar ik denk dat dit heel persoons- en leeftijdafhankelijk is. Ook wordt vaak geschreven dat je niet van je stiefkinderen hoeft te houden, dat dit ook weinig gebeurt. Het komt allemaal heel negatief naar voren.
Natuurlijk is het moeilijk, natuurlijk zullen er problemen komen. Maar in welk gezin niet? Ik denk dat het beter is voor een kind dat hij ouders/opvoeders (2-3 of 4) heeft die zelf gelukkig zijn en van hem of haar houden die niet bij elkaar wonen, dan dat hij in een gezin opgroeit waar de mensen ongelukkig zijn en ruzie is, of erger, maar wel bij elkaar wonen.
Inmiddels zijn we op een punt gekomen dat we samen een kindje willen.
Dit is soms even slikken voor mij, want wat voor mij allemaal zo nieuw en spannend is heeft hij al meegemaakt.
Ons 'voordeel' is denk ik dat zijn zoontje pas een jaar was dat zijn ouders uit elkaar gingen en dat hij 2 was dat ik erbij kwam. Ik denk dat hij zich niet kan herinneren dat ik er ooit niet was.
Hij heeft een koosnaampje voor mij (verbastering van mijn naam) en dat is heerlijk. In het begin mocht ik veel dingen niet, dat moest papa doen. Maar inmiddels is het niet meer zo zwart wit. Zoals een verhaal lezen, uit bed halen. Het is gebaseerd op een machtspositie maar we zijn er zo soepel mogelijk mee om gegaan en hij heeft het laten varen. Inmiddels hebben we ook echt onze eigen dingetjes gecreeerd.
Hij heeft echt een plaats in mijn hart en ik kan met overgave zeggen dat ik van hem hou.
In bepaalde literatuur komt naar voren dat je 4 tot 7 jaar moet wennen, aan een samengesteld gezin. Maar ik denk dat dit heel persoons- en leeftijdafhankelijk is. Ook wordt vaak geschreven dat je niet van je stiefkinderen hoeft te houden, dat dit ook weinig gebeurt. Het komt allemaal heel negatief naar voren.
Natuurlijk is het moeilijk, natuurlijk zullen er problemen komen. Maar in welk gezin niet? Ik denk dat het beter is voor een kind dat hij ouders/opvoeders (2-3 of 4) heeft die zelf gelukkig zijn en van hem of haar houden die niet bij elkaar wonen, dan dat hij in een gezin opgroeit waar de mensen ongelukkig zijn en ruzie is, of erger, maar wel bij elkaar wonen.
Inmiddels zijn we op een punt gekomen dat we samen een kindje willen.
Dit is soms even slikken voor mij, want wat voor mij allemaal zo nieuw en spannend is heeft hij al meegemaakt.
dinsdag 12 februari 2008 om 12:05
hello dames!
Hier nog zo een "stiefmoeder" ik heb sinds anderhalf jaar een relatie met een lieve man die een zoon heeft(nu 5).
Mijn vriend en ik wonen niet samen, wat zowel een voordeel als een nadeel is.
met de ex van van mijn vriend kan ik het redelijk vinden, maar af en toe.....
Het is soms ingewikkeld,best moeilijk, maar ook heel erg leuk! ben benieuwd waar de rest tegen aan loopt.
groetjes
Ebony
Hier nog zo een "stiefmoeder" ik heb sinds anderhalf jaar een relatie met een lieve man die een zoon heeft(nu 5).
Mijn vriend en ik wonen niet samen, wat zowel een voordeel als een nadeel is.
met de ex van van mijn vriend kan ik het redelijk vinden, maar af en toe.....
Het is soms ingewikkeld,best moeilijk, maar ook heel erg leuk! ben benieuwd waar de rest tegen aan loopt.
groetjes
Ebony
donderdag 14 februari 2008 om 10:19
Ach... morgen komen ze weer voor een weekje, bij ons wisselen ze op vrijdag na de school. Ik zou echt al niet meer zonder ze kunnen.
Wat nou wel een nadeel is, is dat we graag een huisje willen kopen, maar we moeten echt in de buurt blijven wonen, omdat ze naar de dezelfde school moeten blijven gaan...
Zo dat is het weer voor even
Groetjes
Wat nou wel een nadeel is, is dat we graag een huisje willen kopen, maar we moeten echt in de buurt blijven wonen, omdat ze naar de dezelfde school moeten blijven gaan...
Zo dat is het weer voor even
Groetjes
