Hoe kinderen iets meegeven buiten hun bubbel?

10-07-2024 08:41 355 berichten
Alle reacties Link kopieren Quote
Vond een topictitel lastig, maar hoe geven jullie je kinderen mee dat niet iedereen het heeft zoals wij leven. Niet uitermate rijk, maar gewoon prima. We kunnen op vakantie, hebben een huis en kunnen leuke dingen doen. Dat vind ik rijkdom op zich.

Ik ben zelf erg in een bubbel opgegroeid, ondanks dat mijn ouders ons andere dingen lieten zien. Dacht dat wij arm waren want ‘maar’ 1 auto en vier kinderen, geen verre vliegvakanties, geen playstation voor je verjaardag. Toen wij verhuisde op puberleeftijd naar een de hoofdstad wij ineen keer degene die het goed hadden en had ik pas door dat we niet arm waren. Wist ik überhaupt pas wat arm was.

Oftewel je wordt gekleurd waarin je opgroeit. Nu zitten mijn kinderen op een witte school met vooral rijke ouders. Zelf lang getwijfeld over de school maar het is anders 20 minuten fietsen.

Nu vraag ik me af, hoe geven jullie je kinderen wat mee? En wat wil je mee geven?

Ik wil ze meegeven dat je niet iets nieuws krijgt als iets kapot gaat, dat je niet zo maar een game krijgt.
Alle reacties Link kopieren Quote
Is het heel erg om een beetje in een bubbel op te groeien? Naarmate je ouder wordt stelt je wereldbeeld zich vanzelf wel bij. Dingen als niet gelijk iets nieuws krijgen als iets kapot gaat. Of een tweedehands fiets in plaats van een nieuwe kan je zelf natuurlijk gemakkelijk doen.

Ik kom uit een soortgelijk gezin als jij beschrijft. We konden op vakantie, hadden een auto en een huis om in te wonen maar waren zeker niet rijk. Ik zat echter in de klas met allerlei rijken (sommige ouders stonden in de quote 500 en sommige oud klasgenootjes nu ook) en dat had wel wat invloed op mijn wereldbeeld. Maar vooral dat zoveel geld niet gelukkig maakte. Ouders die altijd maar aan het werk waren of op reis. Elk jaar weer de nieuwste Gaastra outfits voor de wintersport. Elkaar aftroeven met de meest verre reizen. Ik vond het vooral blabla en geef nog steeds weinig om dergelijke zaken.
Alle reacties Link kopieren Quote
AnnaNiem schreef:
10-07-2024 08:57
Ik heb daar zelf als kind weinig van meegekregen, ik zag de verschillen niet zo. Er waren kinderen die in een heel groot huis woonde, er waren kinderen die op een flatje woonde, maar daar dachten we verder niet over na.

Zo had mijn jongste een klasgenootje die in een 'flat' woonde met gouden kranen in de keuken en badkamer, leuk schat, wij hebben zilveren kranen! Die 'flat' was overigens een heel statig pand in de binnenstad. Een ander klasgenootje 3hoog achter woont in een groot en duur huis volgens kind omdat het (achterstallige) flatgebouw grenst aan een groot prachtig stadspark. En hele ruime kamers heeft.

Kinderen zien de verschillen niet zoals wij dat zien.

Ik vind het belangrijk dat m'n kinderen leren dat iedereen hard moet werken voor z'n geld en je tevreden en dankbaar mag zijn met wat je hebt. Iedereen is anders, andere smaak etc dus niemand heeft dezelfde spullen of interesses.
Je richting is belangrijker dan je snelheid
Alle reacties Link kopieren Quote
Tulpje22 schreef:
10-07-2024 09:42
Nog geen reacties gelezen dus misschien zit mijn reactie op een heel andere lijn dan die van jullie, maar het eerste waar ik aan moest denken toen ik de openingspost las was het feit dat wij 2 kinderen sponsoren. Kinderen die in heel erge armoede leven, in het buitenland. Doordat wij hen sponsoren krijgen zij een beter leven, ze kunnen naar school, krijgen gezonde voeding, medische hulp etc. Wij krijgen en sturen ook brieven van/naar deze kinderen en foto's. N.a.v. daarvan gaan wij in gesprek met onze kinderen. Ze zien dat er ook kinderen zijn die het veel en veel minder goed hebben dan wij. Ook in onze kerk gaat het daar vaak over. Dus zo proberen wij hen wel mee te geven hoe goed wij het hebben. Juist omdat je met 1, of 2, van die kinderen echt contact hebt is het voor onze kinderen redelijk tastbaar en beseffen ze echt hoe arm die mensen daar zijn. Verder geven we ook veel aan goede doelen. Ook kopen we, ondanks dat we het kunnen betalen, weinig echt nieuwe kleding. Vaak tweedehands. Puur vanwege de boodschap dat het niet nodig is de hoofdprijs voor een broek/trui/wat dan ook te betalen terwijl er prima tweedehands spullen zijn.

Maar tuurlijk, dat alles wil niet zeggen dat onze kinderen dus niet materialistisch ofzo zijn hoor, ook zij zeuren om nieuw speelgoed of dure uitstapjes etc. Dat zit er gewoon in hier natuurlijk, omdat vrienden van hun ook veel hebben/krijgen.
Ik ben benieuwd, komt dit echt binnen bij de kinderen? Hangt ook van de leeftijd af.

Dacht er ook aan om eens te onderzoeken naar ik geloof via humanitas dat een kind een week vakantie komt vieren. Vroeger zelf veel humanitas kampen gedaan en mooie manier om wat terug te doen.
lemoos2 schreef:
10-07-2024 09:26
Ieder kind groeit op in een eigen bubbel. Al reis je de hele wereld over met je kinderen op de heup of draagdoek op je rug, ook dat is een bubbel.

Ik geef mijn kind mee wat ik zelf ook heb meegekregen en wat volgens mij iedereen doet: een basis, uitgangspunt. Waarom doen wij zus of zo, waarom doen wij X en Y niet, etc. Verschillen uitleggen en overeenkomsten duiden. Daarvoor hoeven we niet op een soort van safaritoer door de armste wijken van Nederland of buitenland.
Ik denk ook dat de bewoners er niet op zitten te wachten om als attractie/opvoedkundig middel beschouwd te worden.

Bubbels bestaan alleen in je hoofd.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik ken een heleboel twintigers die zich alle problemen op de wereld verschrikkelijk aantrekken en daar enorm van wakker liggen, over elkaar heen buitelen om het allemaal maar zo goed en bewust en duurzaam mogelijk te doen. Dat vind ik gewoon pijnlijk om te zien. Zaten die maar iets meer in een veilige bubbel denk ik wel eens.

We zijn nu eenmaal een van de rijkste volken op deze aardbol. Kinderen volstoppen met schuldgevoel verandert daar niets aan.

Maar ik ben het wel met je eens dat veel ouders een arrogante mentaliteit hebben (mede ingegeven door hun eigen stress levels?) en ik vind het mooi dat jij niet die ouder wil zijn. Mijn ouders waren ook niet zo en voor mijn gevoel pluk ik daar nog altijd de vruchten van.

Dus leef ze vooral voor door zélf de persoon te zijn die je wil zijn, zelfbewust en volwassen, bewust van je persoonlijke waarden.
ninanoname schreef:
10-07-2024 09:31
:rofl:
''kijkt u eens, dan rijden we nu de Vaillantstraat in, die bekendstaat als één van de armste straten van onze stad. De mensen hier kopen hun kleding op de markt en gaan vaak niet op vakantie. Ze drinken Schultenbrau en zitten graag op klapstoelen in de voortuin.''
:rofl:
Vergeet de auto niet af te sluiten als je daar rijdt.
Alle reacties Link kopieren Quote
madamecannibale schreef:
10-07-2024 09:50
Is het heel erg om een beetje in een bubbel op te groeien? Naarmate je ouder wordt stelt je wereldbeeld zich vanzelf wel bij. Dingen als niet gelijk iets nieuws krijgen als iets kapot gaat. Of een tweedehands fiets in plaats van een nieuwe kan je zelf natuurlijk gemakkelijk doen.

Ik kom uit een soortgelijk gezin als jij beschrijft. We konden op vakantie, hadden een auto en een huis om in te wonen maar waren zeker niet rijk. Ik zat echter in de klas met allerlei rijken (sommige ouders stonden in de quote 500 en sommige oud klasgenootjes nu ook) en dat had wel wat invloed op mijn wereldbeeld. Maar vooral dat zoveel geld niet gelukkig maakte. Ouders die altijd maar aan het werk waren of op reis. Elk jaar weer de nieuwste Gaastra outfits voor de wintersport. Elkaar aftroeven met de meest verre reizen. Ik vond het vooral blabla en geef nog steeds weinig om dergelijke zaken.
Dit slaat wel de spijker op zijn kop. Misschien maak ik me drukker dan nodig ja. Want dat neem ik er ook uit mee, ouders overal gezellig borrelen maar ook een vader die nooit thuis is en lallend bij de hockeyclub staat. Een hoop schijn.

Als kind was ik wel jaloers maar toen ik ouder werd zag ik ook dat geld niet gelukkig maakt.
Alle reacties Link kopieren Quote
Snap wel dat het voor kinderen/pubers lastig kan zijn om op te groeien met leeftijdsgenoten die het 'beter' hebben. Wij hebben het ook goed, gaan gewoon op vakantie etc maar nooit heel erg buitensporig (vaak camping in het buitenland) maar onze oudste kan dan soms wel mopperen: klasgenoot 1 gaat met vliegtuig naar Ibiza, klasgenoot 2 gaat 3 weken naar land X, klasgenoot 4 krijgt de nieuwste/duurste schoenen etc. Ze kijken erg naar elkaar. En dat is aan man en mij helemaal niet besteed. Wij hebben weinig met geld, met veel geld verdienen, met de meest luxe dingen. Wat ik zei: tweedehands is ook prima en weekje naar de camping idem.
Maar denk dat het heel lastig is kinderen zo te laten denken. Zij groeien gewoon op met leeftijdsgenoten en pikken daar veel van mee. Gaat iedereen met vliegtuig op vakantie, ja dan wil ik dat ook. Iedereen nike air max, dan wil ik dat ook. Gewoon meelopen. Zoals madamecannibale dus zegt, denk dat dat pas later komt dat je beseft dat dat niet belangrijk is.

Leuk voorbeeld vind ik kinderfeestjes. Als ik naar collega's kijk is het super normaal om heel dure kinderfeestjes te organiseren. Iedereen doet het. Dus echt naar een locatie en daar dan ook eten. Een klimbos bijv. Dan betaal je soms richting de 20 euro per kind. Reken maar uit wanneer je 7 kinderen uit wil nodigen plus 2 kinderen van jezelf.
Bij ons in het dorp/basisschool is het heel normaal om simpele kinderfeestjes te vieren. Je gaat naar het bos, speurtocht doen, of naar het strand, of een speeltuin in de buurt, of je organiseert thuis iets (knutselen, met meiden prima te doen, met jongens minder handig is mijn ervaring haha), je huurt een gymzaal af (hier voor nog geen tientje per uur) of zwembad (hier vaak voor 5 of 6 euro per kind wel klaar) en eet thuis friet/pannenkoeken. Dat vinden onze kinderen heel normaal want dat doen al hun vriendjes ook zo. Maar begint er een met een luxe feestje dan gaat de rest op den duur vanzelf mee. Want dan kan je niet meer aankomen met een simpel speurtocht feestje.

Maar daarom vind ik het wel goed dat wij onze kinderen veel meegeven rondom onze sponsorkinderen. We zetten ook acties op om geld voor hen (en andere kinderen die in armoede leven) in te zamelen. De kinderen helpen daarbij. Ook doen we vaak mee met schoenendoosacties. Dus een schoenendoos vullen (o.a. met iets van jezelf qua speelgoed bijv, maar ook met tandpasta, nieuwe sokken etc) en deze wordt dan opgestuurd naar een kind in armoede. Dat soort dingen laat ze weer even beseffen dat het niet vanzelfsprekend is wat wij hebben.

Verder is een vakantie-/weekendbaantje ook goed vind ik. Dat ze beseffen dat je moet werken voor je geld. Ik merk dat onze oudste nu veel beter doorheeft hoe duur iets soms is, en dan kiest ze voor een goedkoper alternatief.
tulpje22 wijzigde dit bericht op 10-07-2024 10:44
24.23% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren Quote
Whadiepooh schreef:
10-07-2024 09:53
Ik ben benieuwd, komt dit echt binnen bij de kinderen? Hangt ook van de leeftijd af.

Dacht er ook aan om eens te onderzoeken naar ik geloof via humanitas dat een kind een week vakantie komt vieren. Vroeger zelf veel humanitas kampen gedaan en mooie manier om wat terug te doen.
Absoluut, ik weet 100% zeker dat het geld dat ik aan dit doel geef, bij de kinderen/het gezin terecht komt. Het gaat om Compassion. Ten eerste, als ik extra geld geef aan onze sponsorkinderen dan komt er een tijd later een brief terug waarin ze ons bedanken en ook een foto wat ze ervan hebben gekocht/gekregen (dus voedsel, nieuwe kleding, materiaal om hun huis/krotje op te knappen). Ook zijn er mensen die kinderen sponsoren en hun sponsorkind echt hebben ontmoet in het land van het sponsorkind. Die kinderen/dat gezin geven dan ook aan hoe dankbaar zij zijn voor de hulp. Ook hebben die mensen met eigen ogen gezien dat hun brieven/foto's die zij stuurden, bij dit gezin terecht is gekomen. Die sponsorkinderen bewaren ze vaak zorgvuldig, zo'n brief van zijn/haar sponsor is erg waardevol voor ze. Ook heb ik paar jaar terug een vrouw gesproken uit Tanzania (ze kwam naar Nederland). Zij leefde voorheen in armoede maar doordat zij jarenlang gesponsord is is ze er uit gekomen. Gaat nu heel goed met haar. Zij bedankte dit doel, en haar sponsor, voor alles wat zij voor haar gedaan hebben. Dus heb hier echt alle vertrouwen in. Tuurlijk zal er wel iets naar de stichting zelf gaan, maar er komt heel veel op de goede plaats terecht.
tulpje22 wijzigde dit bericht op 10-07-2024 10:11
9.79% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren Quote
Whadiepooh schreef:
10-07-2024 09:53


Dacht er ook aan om eens te onderzoeken naar ik geloof via humanitas dat een kind een week vakantie komt vieren. Vroeger zelf veel humanitas kampen gedaan en mooie manier om wat terug te doen.
klopt, dat ken ik ook. Zelf nooit gedaan maar ken wel diverse mensen die dit gedaan hebben. Een kind komt dan bij jou thuis vakantie vieren. Mooie verhalen gehoord, maar ook wel minder succesvolle. Je weet van tevoren niet welk kind je krijgt en hoe dit klikt met je eigen kinderen. Wel verschillende keren gehoord dat het dus niet klikte, het een lastig kind was, het niet soepel liep. Dus dat weerhoudt mij er nog wat van. Ik ben niet heel goed met kinderen van een ander, kan daar soms weinig van hebben haha. Maar heb ook mooie verhalen gehoord. Kinderen die elk jaar weer teruggaan naar hetzelfde gezin en dus echt een band opbouwen.
tulpje22 wijzigde dit bericht op 10-07-2024 10:15
11.04% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren Quote
Vooral niet in blijven peperen. Dat is alleen maar verwarrend en kan zelfs onterechte schuldgevoelens aanwakkeren.
Beter focus jij je in je opvoeding op dankbaarheid en zorg voor de dingen die je hebt en waarvoor je kind verantwoordelijkheid heeft. Of het nu speelgoed is of een taakje om zijn/haar zakgeld te krijgen.
Het gaat om de waarden erachter. Dankbaarheid, respect, gelijkwaardigheid, liefdevol en vriendelijkheid etc.
Alle reacties Link kopieren Quote
Het voetbalveld schijnt een van de weinige plekken te zijn wat nog echt mensen uit alle wijken, hoeken, culturen aan trekt.
Daadkracht is mooi, even rustig ademhalen ook
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik vind dit wel een interessant onderwerp, ben ook benieuwd hoe je dit je kinderen het beste bij kunt brengen. Hier zitten ze wel op een gemengde school, maar die staat nu eenmaal wel in een relatief rijke wijk. De meeste klasgenootjes gaan verder weg op vakantie dan wij, maar er zijn er ook wel die helemaal niet weg kunnen. Maar de verhalen van met het vliegtuig naar 'weet ik veel waar' en met de auto naar Disneyland, maken nu nog wel meer indruk, geloof ik...
Alle reacties Link kopieren Quote
Suniva schreef:
10-07-2024 09:12
Ik heb ook de hele wereld voorbij zien komen in 12 jaar hockeyouder zijn. Misschien dat het bij Klein Zwitserland nog wel lekker elitair is maar bij hockeyclub de Blauwe Vogel in Vinex De Grijze Muis zeker niet.
Maar veel minder ‘gemiddeld’ dan voetbal
Alle reacties Link kopieren Quote
Hier op het forum verbaas ik me soms ook wel over de bubbel waarin mensen zitten. Iemand noemde een huis van 140 "klein". En twee auto's is heel normaal. Net als vliegen op vakantie.

Wij hebben dat allemaal niet.

Wat mijn kinderen de ogen deed openen: Een groot deel van de kinderen uit de buurt gaat nooit op vakantie. En, veel kinderen vieren geen kinderfeestjes.
Daadkracht is mooi, even rustig ademhalen ook
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik denk dat het je er bewust van zijn al de eerste stap is. Veel mensen hebben geen idee waar je het over hebt bij deze vraag. Ik heb me ook wel afgevraagd hoe ik het wereldbeeld van mijn kinderen zou compleet mogelijk kon maken. Het is wel een van de redenen dat we in een stad zijn gaan wonen ipv in de polder waar we allebei zijn opgegroeid. Op school komen ze wel enigszins in contact met andere groepen en culturen. We hebben weleens een logé gehad die in de bus helemaal schrok van “al die gekleurde mensen” (ze zei het zo niet) Maar dan nog is het lastig. Wij hebben alleen maar witte heteroseksuele vrienden bijvoorbeeld. Het is ook nogal kunstmatig om mensen echt uit te gaan zoeken om bevriend mee te worden op kleur of geaardheid. Mijn kinderen hockeyen overigens wel allebei en in die subcultuur zijn wij arm (verdienen zelf 1,5x modaal) Gelukkig hebben mijn kinderen daar geen last van maar maf is het wel dat wij maar 1 of soms 2 keer op vakantie gaan. De meeste van hun vrienden zijn elke vakantie ver weg. Bij ons is het, zo ben ik zelf ook opgevoed, heel veel praten en ook veel wereldnieuws bespreken. Ik heb als docent gemerkt dat dit in de meerderheid van de gezinnen niet gebeurt. Persoonlijk vind ik dat pas echt armoedig.
Alle reacties Link kopieren Quote
Whadiepooh schreef:
10-07-2024 10:00
Dit slaat wel de spijker op zijn kop. Misschien maak ik me drukker dan nodig ja. Want dat neem ik er ook uit mee, ouders overal gezellig borrelen maar ook een vader die nooit thuis is en lallend bij de hockeyclub staat. Een hoop schijn.

Als kind was ik wel jaloers maar toen ik ouder werd zag ik ook dat geld niet gelukkig maakt.
Ik vind dit wel erg generaliserend en veroordelend klinken.
Volgens mij heb jij er meer last van dan jouw kinderen.
Alle reacties Link kopieren Quote
lemoos2 schreef:
10-07-2024 09:42
Ja sorry maar daar komt het vaak op neer in mijn ogen. Kinderen verplichten spullen uit te zoeken om weg te geven en dan zich op de borst slaan dat de kinderen dan echt leren delen en beseffen dat ze het zo goed hebben als ze beduimelde Donald Ducks en een sleets Vingino spijkerbroekje gaan doneren bij de lokale voedsel- en kledingbank. En ‘zooooo dankbaar’ hè, die mensen die het gaan ontvangen.
Lekker op vakantie voor een maand en ter compensatie en afwisseling van het resort ook even vier daagjes vrijwilligerswerk gaan doen. Mijn opa noemde dat al vroeger ‘aapjes kijken’.
En degene die in het arme land gesponsord wordt moet vooral zijn of haar dankbaarheid tonen..pfffff
sjaantje37 wijzigde dit bericht op 10-07-2024 10:43
0.65% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren Quote
Whadiepooh schreef:
10-07-2024 09:38
Dank voor alle reacties! Ik denk dat we onbewust meer meegeven dan ik me realiseer. Kleding wordt inderdaad door gegeven en krijgen ze ook van neefjes. We kamperen ook en gaan naar musea. Ze komen voor familie regelmatig in Amsterdam/Rotterdam en zien daar ook zwervers.

Ze zijn nog jong 4 en 6. Het is denk ik mijn beeld als ik de ouders op school zie, het gemak waarmee met geld gesmeten wordt en de air om sommige ouders heen.

Denk dat de culturele festivals wel een goed idee is. De oudste vroeg laatst waarom een zwart iemand zo bruin is en realiseerde ik me waar we wonen.
Dan leg je dat toch gewoon uit?
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik zou er met 4 en 6 nog niet al te veel aandacht aan besteden. Ze zijn nog zo jong en hebben helemaal nog geen besef van geld en wat dingen kosten. Naarmate ze ouder worden kun je steeds op hun niveau dingen uitleggen en het gesprek aangaan als er zich dingen voordoen waar ze vragen over hebben.

Mijn kinderen zitten ook op een witte school met rijke ouders. Wij zitten qua inkomen wel echt aan de onderkant denk ik. Zelf merken ze dat nog niet zo, want we kunnen prima leven. Maar soms komt er wel eens een klasgenoot spelen en dan wordt er wel eens iets gezegd als “wat hebben jullie een klein huis zeg” of “waarom hebben jullie maar zo’n kleine tuin?”. Zelf vind ik dat heel vervelend, maar de kinderen hebben daar nu nog niet zo last van. Wel probeer ik mijn kinderen uit te leggen dat geld niet belangrijk is, en veel spullen ook niet. Daar hebben we wel regelmatig ook gesprekken over.
Alle reacties Link kopieren Quote
Sjaantje37 schreef:
10-07-2024 10:43
Dan leg je dat toch gewoon uit?
Staat er ergens dat ze dat niet doet?
Alle reacties Link kopieren Quote
Whadiepooh schreef:
10-07-2024 09:38
Dank voor alle reacties! Ik denk dat we onbewust meer meegeven dan ik me realiseer. Kleding wordt inderdaad door gegeven en krijgen ze ook van neefjes. We kamperen ook en gaan naar musea. Ze komen voor familie regelmatig in Amsterdam/Rotterdam en zien daar ook zwervers.

Ze zijn nog jong 4 en 6. Het is denk ik mijn beeld als ik de ouders op school zie, het gemak waarmee met geld gesmeten wordt en de air om sommige ouders heen.

Denk dat de culturele festivals wel een goed idee is. De oudste vroeg laatst waarom een zwart iemand zo bruin is en realiseerde ik me waar we wonen.
Ze zien wel zwervers in Rotterdam en Amsterdam, maar geen zwarte mensen?
Alle reacties Link kopieren Quote
Pelle schreef:
10-07-2024 10:47
Ze zien wel zwervers in Rotterdam en Amsterdam, maar geen zwarte mensen?
Best gek inderdaad.
Alle reacties Link kopieren Quote
GebruikerOnbekend123 schreef:
10-07-2024 10:44
Ik zou er met 4 en 6 nog niet al te veel aandacht aan besteden. Ze zijn nog zo jong en hebben helemaal nog geen besef van geld en wat dingen kosten. Naarmate ze ouder worden kun je steeds op hun niveau dingen uitleggen en het gesprek aangaan als er zich dingen voordoen waar ze vragen over hebben.

Mijn kinderen zitten ook op een witte school met rijke ouders. Wij zitten qua inkomen wel echt aan de onderkant denk ik. Zelf merken ze dat nog niet zo, want we kunnen prima leven. Maar soms komt er wel eens een klasgenoot spelen en dan wordt er wel eens iets gezegd als “wat hebben jullie een klein huis zeg” of “waarom hebben jullie maar zo’n kleine tuin?”. Zelf vind ik dat heel vervelend, maar de kinderen hebben daar nu nog niet zo last van. Wel probeer ik mijn kinderen uit te leggen dat geld niet belangrijk is, en veel spullen ook niet. Daar hebben we wel regelmatig ook gesprekken over.
Dat lijken me normale vragen vanuit een kind, waarom is dat zo erg?

Kinderen zijn volgens mij beter in verschillen overbruggen dan volwassenen, over het algemeen.

Die missen het fatsoens- en referentiekader wat wij hebben en zijn gewoon puur en nieuwsgierig in hun reacties.
Alle reacties Link kopieren Quote
Dus wit = rijk
Rijk = afwezige vader en lallend op het hockeyveld

Misschien zelf minder bezig zijn met al die hokjes. Kleine kinderen zijn daar helemaal niet mee bezig.

Gebruikersavatar
Anonymous
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn

Terug naar boven