Kinderen
alle pijlers
Hoe kinderen iets meegeven buiten hun bubbel?
woensdag 10 juli 2024 om 08:41
Vond een topictitel lastig, maar hoe geven jullie je kinderen mee dat niet iedereen het heeft zoals wij leven. Niet uitermate rijk, maar gewoon prima. We kunnen op vakantie, hebben een huis en kunnen leuke dingen doen. Dat vind ik rijkdom op zich.
Ik ben zelf erg in een bubbel opgegroeid, ondanks dat mijn ouders ons andere dingen lieten zien. Dacht dat wij arm waren want ‘maar’ 1 auto en vier kinderen, geen verre vliegvakanties, geen playstation voor je verjaardag. Toen wij verhuisde op puberleeftijd naar een de hoofdstad wij ineen keer degene die het goed hadden en had ik pas door dat we niet arm waren. Wist ik überhaupt pas wat arm was.
Oftewel je wordt gekleurd waarin je opgroeit. Nu zitten mijn kinderen op een witte school met vooral rijke ouders. Zelf lang getwijfeld over de school maar het is anders 20 minuten fietsen.
Nu vraag ik me af, hoe geven jullie je kinderen wat mee? En wat wil je mee geven?
Ik wil ze meegeven dat je niet iets nieuws krijgt als iets kapot gaat, dat je niet zo maar een game krijgt.
Ik ben zelf erg in een bubbel opgegroeid, ondanks dat mijn ouders ons andere dingen lieten zien. Dacht dat wij arm waren want ‘maar’ 1 auto en vier kinderen, geen verre vliegvakanties, geen playstation voor je verjaardag. Toen wij verhuisde op puberleeftijd naar een de hoofdstad wij ineen keer degene die het goed hadden en had ik pas door dat we niet arm waren. Wist ik überhaupt pas wat arm was.
Oftewel je wordt gekleurd waarin je opgroeit. Nu zitten mijn kinderen op een witte school met vooral rijke ouders. Zelf lang getwijfeld over de school maar het is anders 20 minuten fietsen.
Nu vraag ik me af, hoe geven jullie je kinderen wat mee? En wat wil je mee geven?
Ik wil ze meegeven dat je niet iets nieuws krijgt als iets kapot gaat, dat je niet zo maar een game krijgt.
woensdag 10 juli 2024 om 12:05
Dat gedram op dat harde werken stoort mij ook altijd een beetje. Ik ken best veel mensen uit rijke omgevingen die inderdaad hard werken, maar zich niet realiseren dat ze naast hun harde werken ook veel kansen hebben gekregen waardoor ze het ver hebben geschopt. En dat ze niet alleen door hun harde werken zijn waar ze zijn. Het impliceert ook een beetje dat wie het niet breed heeft, minder hard werkt.
Hard werken is prima, maar niet rechtstreeks gekoppeld aan succes.
Overigens ken ik ook genoeg luie mensen die het goed voor elkaar hebben.
Hard werken is prima, maar niet rechtstreeks gekoppeld aan succes.
Overigens ken ik ook genoeg luie mensen die het goed voor elkaar hebben.
woensdag 10 juli 2024 om 12:06
Het speelgoed waar mijn zoon het gekst op was als kind kon je twintig jaar geleden niet meer nieuw kopen.
De neppe versie is nog wel te koop, maar dat past niet op het origineel. We kopen nog steeds alles wat we tegen komen van Sio Montage.
De neppe versie is nog wel te koop, maar dat past niet op het origineel. We kopen nog steeds alles wat we tegen komen van Sio Montage.
Je ziet toch liever zo’n strak lijf dan een uitgezakte mokkapunt, weet je wel weet je niet.
woensdag 10 juli 2024 om 12:08
Mijn kinderen zijn ongeveer dezelfde leeftijd. Ik probeer nu zelf eigenlijk helemaal niet te vergelijken tussen ons gezin en andere mensen. Dus op die manier een voorbeeld geven. En probeer mee te geven dat iedereen anders is en het gaat om hoe iemand is. Ik vertel wel dat geld niet aan de boom groeit en je we moeten werken om eten en kleding te kunnen kopen. We wonen in een rijkere omgeving maar het valt mee hoe materialistisch dus dat scheelt. Ik denk wel dat het lastiger wordt als ze ouder worden, dan komt er ook meer verschil tussen kinderen en spullen. Op dit moment zijn ze blij als ze vriendjes/vriendinnetjes zien en in de speeltuin kunnen spelen
woensdag 10 juli 2024 om 12:09
Zeker waar! Maar dat is wat ik eruit heb meegenomen en wat ik hun anders zou gunnen.
Maar realiseer me dat ik dat niet meer ambieer wat ik als kind absoluut wilde zijn. En dat dat komt door de nuchterheid van mijn ouders en wat ze mij hebben mee gegeven. Waar hobby’s zoals scouting/voetbal hebben geholpen om ook met andere kinderen bevriend te raken en een bredere kijk te hebben.
Ik peper ze nu niks in maar merk dat ik aan het nadenken ben nu ze wat ouder worden: hoe sta je er in als ouder en wat wil je ze mee geven.
woensdag 10 juli 2024 om 12:11
Klopt hoor! Is hier ook nog niet het geval maar het is meer iets waar ik over na denk.Belize schreef: ↑10-07-2024 12:08Mijn kinderen zijn ongeveer dezelfde leeftijd. Ik probeer nu zelf eigenlijk helemaal niet te vergelijken tussen ons gezin en andere mensen. Dus op die manier een voorbeeld geven. En probeer mee te geven dat iedereen anders is en het gaat om hoe iemand is. Ik vertel wel dat geld niet aan de boom groeit en je we moeten werken om eten en kleding te kunnen kopen. We wonen in een rijkere omgeving maar het valt mee hoe materialistisch dus dat scheelt. Ik denk wel dat het lastiger wordt als ze ouder worden, dan komt er ook meer verschil tussen kinderen en spullen. Op dit moment zijn ze blij als ze vriendjes/vriendinnetjes zien en in de speeltuin kunnen spelen
Mijn zoon van 4 noemt iedereen zijn huis een ‘huisje’ van studio tot kast van een huis.
woensdag 10 juli 2024 om 12:22
Ik denk dat het vooral ook gaat om hoe jij/jullie er zelf mee omgaan. Praten jullie zelf vaak over anderen of nieuwe merkspullen. Vergelijken jullie je vakanties met die van anderen enz. Uiteindelijk geef je daarmee een voorbeeld en leren ze daar denk ik het meest van. En herkenbaar dat iedereen een huisje heeftWhadiepooh schreef: ↑10-07-2024 12:11Klopt hoor! Is hier ook nog niet het geval maar het is meer iets waar ik over na denk.
Mijn zoon van 4 noemt iedereen zijn huis een ‘huisje’ van studio tot kast van een huis.
woensdag 10 juli 2024 om 12:30
En dit - helemaal mee eens. Mijn dochter heeft in haar omgeving ook kinderen met een beperking en die worden uiteraard met respect behandeld en mee gespeeld en doen er ook toe: anders is immers niet minder. Of je nu autistisch bent, ADHD hebt of leerproblemen hebt.Maleficent schreef: ↑10-07-2024 11:11Ik trek de bubbel persoonlijk breder. Dat kinderen andere mensen accepteren zoals ze zijn en niet alleen op het gebied van rijk en arm. Dat kinderen met een beperking er ook bij horen. En dat mensen die er anders uit zien of zich iets anders gedragen, dat je die niet hoeft uit te lachen op straat. Want ja, dat heb ik helaas al veel zelf meegemaakt. Bij mijn zoon die verstandelijk beperkt is, maar ook toen mijn zus na een auto ongeluk zichtbare littekens had. De hoeveelheid mensen die elkaar even aanstoten en rotopmerkingen maken. Het is echt stuitend en ik vind het pestgedrag (volwassenen!). En dat geldt niet alleen voor zichtbare aandoeningen, hoeveel kinderen met ADD of ADHD worden er niet gepest. Leer je kinderen dat het zo is, niet iedereen is hetzelfde en dat hoeft ook niet, en ze zullen als volwassene ook normaler doen, lijkt me.
Ik leer mijn kind dat iedereen goed is zoals hij is. Rijk, arm, andere afkomst, ander gedrag, iedereen hoort erbij en je behandelt iedereen met hetzelfde respect.
Gelukkig is de school van mijn dochter ook gemêleerd als het om huidskleur of geloof gaat. Dat gezegd hebbende: het is een privé school en dat maakt het natuurlijk wel een bubbel (er zitten slechts een paar kinderen op basis van een scholarship).
A lie doesn't become truth, wrong doesn't become right, and evil doesn't become good, just because it's accepted by a majority.
woensdag 10 juli 2024 om 12:33
Ik hou van mijn bubbel en wil het beste voor mijn kinderen. Het lijkt mij krampachtig om iets te willen compenseren zodat je kinderen ervan kunnen leren. Help mensen omdat je het in je hart voelt, niet uit een soort schuldgevoel of saviors syndroom.
Qua opvoeding, begin altijd met respect voor iedereen, aan diegene om dat te behouden of niet. Respect voor een ander, betekent ook dat die ander respect voor jou en je bubbel/gewoontes heeft, dat lijkt tegenwoordig not done om dat te vragen.
Qua opvoeding, begin altijd met respect voor iedereen, aan diegene om dat te behouden of niet. Respect voor een ander, betekent ook dat die ander respect voor jou en je bubbel/gewoontes heeft, dat lijkt tegenwoordig not done om dat te vragen.
woensdag 10 juli 2024 om 12:36
Ja ik denk dat ik ook zo erin sta.Voornu schreef: ↑10-07-2024 12:04Ik ben vooral benieuwd waar mensen bang voor zijn als kind in bubbel blijft. Ik wilde kind juist zo lang mogelijk in een veilige bubbel laten opgroeien, de ellende komt vanzelf wel zodra je de deur uitstapt. En op school en buiten op straat komt hij genoeg andere mensen tegen. Zijn vriendengroep was en is redelijk divers, het zal wel een stadsbubbel zijn. Misschien maakt het ook uit waar je woont en is in het ene gebied de afstand tot andere bubbels groter? Van mij hoeft hij niet teveel kennis te maken met de zelfkant van de samenleving.
Wij hebben een prima inkomen, ik ben hoogopgeleid en heb een wo-baan, dus dat geeft vast een bepaalde bubbel met wat vinkjes. Anderzijds is kind 's ochtends al een paar keer bijna gestruikeld over een gebruiker die zijn roes/trip voor onze woning lag uit te slapen, dat vind ik dan toch weer jammer. Misschien had ik een omgeving moeten zoeken passend bij mijn bubbel, ik weet het niet, ben ook een beetje bubbelmoe.
Maakt mij eigenlijk niet zo veel uit als kind lekker in ons wereldje zo opgroeit. Zelf ben ik ook bevoorrecht opgegroeid en heb daar geen nadeel van gehad zeg maar… alleen maar fijn toch?
woensdag 10 juli 2024 om 12:44
Ik gun mijn kinderen onze bubbel, heb hard gewerkt om er in te komen!
Maar ik wil wel dat ze beseffen dat ze geluk hebben, omdat ze bevoorrecht, rijk en gezond zijn.
Over bubbels hebben we het niet echt. We kijken het jeugdjournaal en praten erover. Ze zien ons collecteren of donaties doen. We verdubbelen het bedrag dat zij willen geven aan goede doelen. Ze ruimen soms zwerfafval (op in ruil voor ijs). Ze weten dat we sommige dingen doen (of laten) voor de planeet.
woensdag 10 juli 2024 om 12:48
Nou inderdaad. In meerdere opzichten ook nog eens.
I will not let anyone walk through my mind with their dirty feet.
- Gandhi
- Gandhi
woensdag 10 juli 2024 om 12:50
Nou, ik vind het wel prettig dat iemand begrijpt/beseft dat niet alles vanzelfsprekend is. Dat ik bijvoorbeeld eten niet makkelijk weggooi, dat niet iedereen het automatisch maar goed heeft en ook dat het vaak een combi is van hard werken en heel veel geluk hebben - vooral dat laatste.
A lie doesn't become truth, wrong doesn't become right, and evil doesn't become good, just because it's accepted by a majority.
woensdag 10 juli 2024 om 13:02
Ik zie niet wat er divers is aan de beroepen van mensen.
Je stopt juist mensen in hokjes door expliciet het "kind van de dokter" en het "kind van de vuilnisman" te benoemen,net alsof ze daardoor verschillend zijn.
Waarom wil je je kinderen je eigen hokjes meegeven, wat voegt dat toe.
woensdag 10 juli 2024 om 13:05
En wat als iemand de hulp/geld wel aanneemt/zich ervoor aanneemt maar geen dankbaarheid toont? Wat als sponsorkinderen helemaal geen zin hebben in bedankbrieven en foto's naar onbekende mensen sturen?Tulpje22 schreef: ↑10-07-2024 10:55Ik begrijp deze reactie niet. Heb je er ervaring mee? Natuurlijk is het super triest dat het zo gaat, het rijke westen en miljoenen mensen die in armoede leven. Maar zo is het nu eenmaal wel. En dan, steek je je kop in het zand en doe je niks? Dat kan. Ik vind het zelf fijner om die mensen, voor zover dat in mijn mogelijkheden ligt, wel te helpen. En inderdaad, die mensen zijn erg dankbaar. Dat krijg ik terug van mijn sponsorkinderen, omdat ze dat letterlijk zeggen. Waarom zouden ze niet dankbaar zijn? Ze hebben die hulp nu eenmaal nodig. Ik heb ook liever dat ze het niet nodig hebben, dat er nergens armoede en ellende is, maar zo is het gewoon niet. En als ik dan die vrouw sprak uit Tanzania, die als kind in een sloppenwijk woonde, geen uitzicht zag. En toen gesponsord werd, naar school kon, voedsel kreeg. Nu een baan heeft, niet meer in armoede leeft, en zo dankbaar is voor haar sponsor en mensen in Nederland daarom verzocht/aanmoedigde om ook een kind in armoede te helpen, omdat wij het zo goed hebben. Dan is dat toch mooi om te doen, je steentje daaraan bij te dragen? Denken: 'ik hou mn geld voor mezelf en ze zoeken het daar allemaal maar uit' dat kan inderdaad ook. Maar is niet mijn keuze.
Overigens melden deze mensen in armoede zichzelf aan bij zo'n stichting, om gesponsord te willen worden omdat ze dat nodig hebben. Als die mensen zeggen; rot toch op met die hulp vanuit het westen, ik red mezelf wel, heb jullie niet nodig. Dan prima toch, dan krijgen zij verder geen hulp.
Mensen hoeven niet dankbaar te zijn voor giften uit een andere bubbel.
woensdag 10 juli 2024 om 13:05
Ik snap het ook wel. Veel van die dingen zijn helemaal niet zo vanzelfsprekend zijn. Ik vind mensen die denken dat niet arm zijn volledig een eigen verdienste is, omdat ze zelf hard werken, eigenlijk altijd een beetje onprettig overkomen. Vaak moet iemand die in zijn jeugd te kampen heeft gehad met geldgebrek, problemen thuis etc vaak wel daadwerkelijk véél en véél harder werken om hetzelfde te bereiken. Ik vind mensen die dat snappen altijd wel een stuk prettiger en sympatieker.Baggal schreef: ↑10-07-2024 12:50Nou, ik vind het wel prettig dat iemand begrijpt/beseft dat niet alles vanzelfsprekend is. Dat ik bijvoorbeeld eten niet makkelijk weggooi, dat niet iedereen het automatisch maar goed heeft en ook dat het vaak een combi is van hard werken en heel veel geluk hebben - vooral dat laatste.
Dit is iets wat veel volwassenen al niet begrijpen, dus dat zou heus wel iets zijn dat ik zelf wel wil meegeven aan mijn (niet bestaande) kinderen. Natuurlijk zou ik ze zelf het beste willen geven, en ze de best mogelijke start in het leven willen geven. Het een sluit het ander natuurlijk niet uit.
Het enige dat ik me kan bedenken is zelf met empathie over anderen spreken. Dus zelf geen negatieve dingen zeggen over daklozen of mensen die te kampen hebben met armoede. Bijvoorbeeld, geen dingen zeggen als dat ze het toch aan zichzelf te danken hebben, en dat jullie niet arm zijn omdat jullie wél hard werken en goed met geld om kunnen gaan oid. Of als er een item over is op TV de gelegenheid gebruiken om het er over te hebben.
woensdag 10 juli 2024 om 13:09
Ik moet opeens denken aan Femke Halsema, die was zich ook welbewust van haar eigen bubbel. Die voegde daad bij woord en deed haar kinderen op een zwarte school. Vond het toch wel lastig dat ze op ouderavonden de enige vrouw was die zonder hoofddoek rondliep, maar goed, je moet wat overhebben voor je idealen he? Toen kreeg ze door dat haar kinderen werden buitengesloten. En toen ze thuis kwamen met verhalen dat ze eeuwig zouden branden in de hel omdat ze niet in Allah geloofden heeft ze hen toch maar van die school gehaald en naar een keurige roomblanke school gestuurd.
Zelf heb ik trouwens ook op een gemengde basisschool gezeten, de helft van de kinderen in de klas had een niet-westerse achtergrond. Ging prima hoor, op school speelden we allemaal met elkaar, maar als het om thuis spelen ging was er toch opeens segregatie. Zwarte kinderen gingen bij zwarte kinderen spelen. Blanke kinderen bij blanke. Bubbels mengen moeilijk
Zelf heb ik trouwens ook op een gemengde basisschool gezeten, de helft van de kinderen in de klas had een niet-westerse achtergrond. Ging prima hoor, op school speelden we allemaal met elkaar, maar als het om thuis spelen ging was er toch opeens segregatie. Zwarte kinderen gingen bij zwarte kinderen spelen. Blanke kinderen bij blanke. Bubbels mengen moeilijk
If you need a hug, give it to someone else.
woensdag 10 juli 2024 om 13:13
Vanaf dat mijn zoon klein is stond ons huis altijd vol met spullen voor mijn inzamelingen voor diverse landen. Syrië, Irak, Bosnie etc.
Ik betrok hem daarbij, vertelde waar zijn oude speelgoed en kleding heen ging en als ik foto's kreeg van de aankomst liet ik hem die foto"s ook zien.
We hebben zelf te maken gehad met de toeslagenaffaire dus alles behalve rijkdom hier, maar inmiddels dingen wel stabiel gelukkig.
We praten over oorlog, armoede, kansen in de wereld.
Misschien is zijn referentiekader sowieso al anders omdat hij een Turkse vader heeft en ik inmiddels getrouwd ben met een man vanuit de Balkan.
We zijn geen grachtengordel gezin ofzo.
Ik betrok hem daarbij, vertelde waar zijn oude speelgoed en kleding heen ging en als ik foto's kreeg van de aankomst liet ik hem die foto"s ook zien.
We hebben zelf te maken gehad met de toeslagenaffaire dus alles behalve rijkdom hier, maar inmiddels dingen wel stabiel gelukkig.
We praten over oorlog, armoede, kansen in de wereld.
Misschien is zijn referentiekader sowieso al anders omdat hij een Turkse vader heeft en ik inmiddels getrouwd ben met een man vanuit de Balkan.
We zijn geen grachtengordel gezin ofzo.
woensdag 10 juli 2024 om 13:25
Ik denk niet dat het zin heeft dat kinderen leren dat er ook arme(re) mensen zijn, als daar verder geen boodschap aan gekoppeld wordt. Dan wordt het al snel aapjes kijken of dankbaar zijn omdat jij zelf wel lekker op vakantie kan. Wat heeft de wereld daar aan?
Ik wil dat mijn kind weet dat armoede een groot onrecht is en dat mensen niet minder zijn omdat ze minder hebben. Dat leef ik voor.
Ik wil dat mijn kind weet dat armoede een groot onrecht is en dat mensen niet minder zijn omdat ze minder hebben. Dat leef ik voor.
woensdag 10 juli 2024 om 13:28
Het is ook wel een bepaalde verhevenheid om te denken dat die andere 'bubbel' jou met open armen zal ontvangen.Zaramorad schreef: ↑10-07-2024 13:09Ik moet opeens denken aan Femke Halsema, die was zich ook welbewust van haar eigen bubbel. Die voegde daad bij woord en deed haar kinderen op een zwarte school. Vond het toch wel lastig dat ze op ouderavonden de enige vrouw was die zonder hoofddoek rondliep, maar goed, je moet wat overhebben voor je idealen he? Toen kreeg ze door dat haar kinderen werden buitengesloten. En toen ze thuis kwamen met verhalen dat ze eeuwig zouden branden in de hel omdat ze niet in Allah geloofden heeft ze hen toch maar van die school gehaald en naar een keurige roomblanke school gestuurd.
Zelf heb ik trouwens ook op een gemengde basisschool gezeten, de helft van de kinderen in de klas had een niet-westerse achtergrond. Ging prima hoor, op school speelden we allemaal met elkaar, maar als het om thuis spelen ging was er toch opeens segregatie. Zwarte kinderen gingen bij zwarte kinderen spelen. Blanke kinderen bij blanke. Bubbels mengen moeilijk
Zeker als het er zo duidelijk bovenop ligt dat jij wel even aan de rest gaat laten zien hoe je zoiets aanpakt. Veel te geforceerd.
woensdag 10 juli 2024 om 13:35
Daarmee geeft de boodschap; niet wit = armZaramorad schreef: ↑10-07-2024 13:09Ik moet opeens denken aan Femke Halsema, die was zich ook welbewust van haar eigen bubbel. Die voegde daad bij woord en deed haar kinderen op een zwarte school. Vond het toch wel lastig dat ze op ouderavonden de enige vrouw was die zonder hoofddoek rondliep, maar goed, je moet wat overhebben voor je idealen he? Toen kreeg ze door dat haar kinderen werden buitengesloten. En toen ze thuis kwamen met verhalen dat ze eeuwig zouden branden in de hel omdat ze niet in Allah geloofden heeft ze hen toch maar van die school gehaald en naar een keurige roomblanke school gestuurd.
Zelf heb ik trouwens ook op een gemengde basisschool gezeten, de helft van de kinderen in de klas had een niet-westerse achtergrond. Ging prima hoor, op school speelden we allemaal met elkaar, maar als het om thuis spelen ging was er toch opeens segregatie. Zwarte kinderen gingen bij zwarte kinderen spelen. Blanke kinderen bij blanke. Bubbels mengen moeilijk
woensdag 10 juli 2024 om 13:38
Leuke vraag! Ik heb het hier met vriendinnen ook wel eens over. We zijn niet superrijk, maar wel 1,5x modaal. Vriendin met werkende man nog iets meer.
Ik denk dat bewustwording het belangrijkst is. Dat je kind meenemen naar een museum al iets vertelt over je bubbel.
Mijn vriendenkring is heel gevarieerd omdat ik lang in het buitenland heb gewoond. Ook heb ik veel lhbti+'ers in mijn omgeving.
Zoon's vader komt uit en woont in India.
Je zou dus denken dat het wel goed zit, maar zoals iemand anders ook al schreef kijkt zoon vooral naar dat ene vriendje die een eigen gamekamer in hun kast van een huis heeft. Niet naar hoe zijn halfbroer in India opgroeit.
Blijven bespreken, denk ik. En dan juist niet als uitzondering, maar als iets wat er gewoon is.
Ik denk dat bewustwording het belangrijkst is. Dat je kind meenemen naar een museum al iets vertelt over je bubbel.
Mijn vriendenkring is heel gevarieerd omdat ik lang in het buitenland heb gewoond. Ook heb ik veel lhbti+'ers in mijn omgeving.
Zoon's vader komt uit en woont in India.
Je zou dus denken dat het wel goed zit, maar zoals iemand anders ook al schreef kijkt zoon vooral naar dat ene vriendje die een eigen gamekamer in hun kast van een huis heeft. Niet naar hoe zijn halfbroer in India opgroeit.
Blijven bespreken, denk ik. En dan juist niet als uitzondering, maar als iets wat er gewoon is.
woensdag 10 juli 2024 om 13:42
Ik heb absoluut geleerd hoe mijn leven werkte. Ik was een hard kind, dat al op jonge leeftijd had begrepen dat niemand iets voor mij zou doen, dat ik het alleen moest oplossen. Ik kon huishouden, koken, geld verdienen. Ik ben heel blij dat mijn kinderen een ander leven hebben.
Ook al woon je in een krot, met de huisdeur kapot. Je weet toch dat ik van je hou.
woensdag 10 juli 2024 om 13:49
Daar heb je een punt. Ik denk dat het vooral belangrijk is om mee te geven dat het feit dat je het goed hebt niet (helemaal) je eigen verdienste is, maar dat het ook meespeelt dat je ouders altijd geld hadden om te kopen wat je nodig hebt, dat je je niet constant zorgen hoeft te maken over de financiële situatie van je ouders, dat je een eigen kamer hebt waar je in alle rust je huiswerk kunt maken (zonder dat je wordt afgeleid door broertjes en zusjes), dat je ouders je kunnen helpen als je je huiswerk niet snapt, dat je opgroeit in een stabiele omgeving en dat je je geen zorgen hoeft te maken dat je ouder weer eens dronken thuiskomt of dat je ouders tot diep in de nacht de grootste ruzie hebben...Alleyes schreef: ↑10-07-2024 13:25Ik denk niet dat het zin heeft dat kinderen leren dat er ook arme(re) mensen zijn, als daar verder geen boodschap aan gekoppeld wordt. Dan wordt het al snel aapjes kijken of dankbaar zijn omdat jij zelf wel lekker op vakantie kan. Wat heeft de wereld daar aan?
Ik wil dat mijn kind weet dat armoede een groot onrecht is en dat mensen niet minder zijn omdat ze minder hebben. Dat leef ik voor.
Als je wel met al die dingen te kampen hebt moet je over veel meer hindernissen springen om hetzelfde te bereiken. Voor de buitenwereld lijkt het dan al gauw alsof jij gewoon minder slim bent en minder hard werkt dan degene die het thuis goed heeft. En voor degene die het thuis goed heeft lijkt het al snel alsof meer heeft bereikt simpelweg door hard te werken. En misschien heeft diegene ook wel hard gewerkt, hè. Maar hij/zij hoefde niet over al die hindernissen te springen. En kan het verleidelijk zijn om neer te kijken op degene met de slechte thuissituatie, hij/zij had toch immers ook gewoon kunnen leren voor die toets?
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in