Kinderen
alle pijlers
Hoe moet ik het aanpakken?
woensdag 27 februari 2008 om 10:48
Ik hoop door dit topic tips/advies te krijgen. Ik ben ontzettend moe, en ben het beu! Ik hou heel veel van mn dochtertje (10,5 maand) maar ik trek het even niet meer.
Ik wil graag stoppen met de borstvoeding. Dit wil ik al een paar maanden maar het lukt me gewoon niet. Het is een pittige tante die heel erg hard kan krijsen waar mn haren recht van overeind gaan staan en ik toch weer toe geef.
Wat ik graag wil voor haar is een uitgeruste moeder en haar een meer dagritme geven. Het CB adviseerde me in dagdelen te stoppen dus eerst de ochtend dan de middag enz. Maar dit gaat niet, ik denk dat het beter is in één keer.
Binnenkort moet ik weer aan het werk dus overdag moet het zowiezo gestopt worden. Het liefst geef ik nog savonds en sochtends maar het is er nu al ingeslopen dat ze snachts bij ons in bed slaapt, soms wakker word om de borst te pakken en dat breekt me ook op. Het is allemaal een gewoonte geworden en laten huilen lukt me zooo moeilijk.
Het enige wat ik zeker wil weten is dat ik haar met deze aanpak niet te kort ga doen! Ze wil natuurlijk lichamelijk contact met mij en zeker snachts maar het breekt me nu op.
Ze drinkt uit een flessespeen maximaal 50 ml opvolgmelk (wat ik eens geprobeerd heb) en dan weigert ze. Pap weigert ze van een bordje, wel fruit , sap en vast voedsel.
Hoe moet ik het aanpakken. Als ik nou vandaag begin moet ik weten wat het dagritme is van een baby van bijna 11 maanden. Ik ga zo weer opvolgmelk kopen (1blik is helemaal opgegaan aan proberen)
zonder succes en nu wil ik het doorzetten!!!
Dus dat betekent ook dat ik haar moet laten huilen in haar eigen bed savonds. Tot een week geleden sliep ze wel lekker na de borstvoeding van 19.30 tot 23.00 (dat wij naar bed gaan) in haar eigen bedje maar nu wil ze al gelijk vanaf het begin bij mij in bed en dat kan natuurlijk niet. Ik heb zo geen tijd voor mezelf en heb het gevoel 24 uur per dag met haar bezig te zijn.
Ik kan haar niet langer dan 10 minuten laten huilen en ga er dan weerin mee. Heeft ze honger denk ik dan en haal haar weer en leg haar aan, op bed sus ik haar in slaap en dan leg ik haar terug. Dit voelt ze gelijk en gelijk weer huilen en zo ga ik de hele avond door tot ze echt zoooo moe is.
Ik ben het nu beu en wil 1 aanpak hebben van hoe ik het ga doen en me daaraan houden en consequent blijven! en vooral zeker weten dat ik haar niet te kort doe.
10,5 maand is natuurlijk ook een leeftijd waar ze verlatingsangst ontwikkelen en dat ik ook vaak de reden dat ik haar weer uit bed haal en bij mij leg. Ik ben bang dat ze zich niet geborgen voelt.
Maar dit alles gaat ten koste van mij en daardoor ook van haar.
Ik hoop dat jullie me kunnen helpen. Ik wil er vandaag mee beginnen!!
Ik wil graag stoppen met de borstvoeding. Dit wil ik al een paar maanden maar het lukt me gewoon niet. Het is een pittige tante die heel erg hard kan krijsen waar mn haren recht van overeind gaan staan en ik toch weer toe geef.
Wat ik graag wil voor haar is een uitgeruste moeder en haar een meer dagritme geven. Het CB adviseerde me in dagdelen te stoppen dus eerst de ochtend dan de middag enz. Maar dit gaat niet, ik denk dat het beter is in één keer.
Binnenkort moet ik weer aan het werk dus overdag moet het zowiezo gestopt worden. Het liefst geef ik nog savonds en sochtends maar het is er nu al ingeslopen dat ze snachts bij ons in bed slaapt, soms wakker word om de borst te pakken en dat breekt me ook op. Het is allemaal een gewoonte geworden en laten huilen lukt me zooo moeilijk.
Het enige wat ik zeker wil weten is dat ik haar met deze aanpak niet te kort ga doen! Ze wil natuurlijk lichamelijk contact met mij en zeker snachts maar het breekt me nu op.
Ze drinkt uit een flessespeen maximaal 50 ml opvolgmelk (wat ik eens geprobeerd heb) en dan weigert ze. Pap weigert ze van een bordje, wel fruit , sap en vast voedsel.
Hoe moet ik het aanpakken. Als ik nou vandaag begin moet ik weten wat het dagritme is van een baby van bijna 11 maanden. Ik ga zo weer opvolgmelk kopen (1blik is helemaal opgegaan aan proberen)
zonder succes en nu wil ik het doorzetten!!!
Dus dat betekent ook dat ik haar moet laten huilen in haar eigen bed savonds. Tot een week geleden sliep ze wel lekker na de borstvoeding van 19.30 tot 23.00 (dat wij naar bed gaan) in haar eigen bedje maar nu wil ze al gelijk vanaf het begin bij mij in bed en dat kan natuurlijk niet. Ik heb zo geen tijd voor mezelf en heb het gevoel 24 uur per dag met haar bezig te zijn.
Ik kan haar niet langer dan 10 minuten laten huilen en ga er dan weerin mee. Heeft ze honger denk ik dan en haal haar weer en leg haar aan, op bed sus ik haar in slaap en dan leg ik haar terug. Dit voelt ze gelijk en gelijk weer huilen en zo ga ik de hele avond door tot ze echt zoooo moe is.
Ik ben het nu beu en wil 1 aanpak hebben van hoe ik het ga doen en me daaraan houden en consequent blijven! en vooral zeker weten dat ik haar niet te kort doe.
10,5 maand is natuurlijk ook een leeftijd waar ze verlatingsangst ontwikkelen en dat ik ook vaak de reden dat ik haar weer uit bed haal en bij mij leg. Ik ben bang dat ze zich niet geborgen voelt.
Maar dit alles gaat ten koste van mij en daardoor ook van haar.
Ik hoop dat jullie me kunnen helpen. Ik wil er vandaag mee beginnen!!
woensdag 27 februari 2008 om 12:40
Lieve Thirza,
Ik heb je vorige topic ook onthouden en ook een reactie gegeven. Mijn zoon is nu bijna 14 maanden. Hij slaapt ook bij ons in bed, naar volle tevredenheid van ons alle drie. Ja, hij krijgt ook nog borstvoeding en ik laat hem nooit huilen als hij wakker wordt. Dan ga ik naar hem toe, krijgt hij een beetje borst en hij slaapt weer verder. Als hij het nodig heeft 's nachts, pakt hij zelf de borst. Daar word ik maar een beetje wakker van, dus geeft geen problemen met slapen. Ik ben absoluut niet bang voor verwennerij. Ik geloof dat ik hem een hoop veiligheid biedt op deze manier, ik ben er altijd voor hem. Overdag huilt hij alleen als hij valt oid, eenkennig zijn is niet nodig want hij weet dat mama er is. Geen enkel probleem met weggaan of even bij iemand anders zijn, want nogmaals, hij krijgt voldoende veiligheid.
Ondanks dat ik helemaal achter deze manier sta, baal ik ook heus wel eens van die borstvoeding. Als hij wakker wordt 's nachts, en dat is niet vaak, ben ik de enige die hem weer snel in slaap kan krijgen. Tuurlijk kan papa dat ook, maar dat kost al snel een half uur. Denk ook wel eens aan stoppen op die momenten..
Maar nu is hij al een paar dagen ziek, diaree, koorts, wil niks eten en drinken en joh, wat ben ik blij met die borstvoeding! Ik weet dat hij genoeg binnenkrijgt, hij drinkt elk uur wel een beetje bij me. Het geeft hem troost en ik weet dat hij niet uitdroogt. Veiligheid voor ons allebei...
Verder ben ik het eens met Eowyn, wij zijn ook heel relaxed met hem. Geen schema's, niet denken " het hoort zus of zo", gewoon kijken naar wat je kind nodig heeft.
Snap dat je er nu van baalt, herken dat gevoel, maar ik denk niet dat stoppen met borstvoeding en laten huilen de oplossing is. Probeer wat meer rust voor jezelf te krijgen. Mijn avonduurtjes zijn heilig en kan daardoor een hele dag aan. En geloof me, mijn kleine vent heeft ( en krijgt ) ook het liefst de hele dag aandacht van zn moeder.
Dikke knuffel
Liefs
Ik heb je vorige topic ook onthouden en ook een reactie gegeven. Mijn zoon is nu bijna 14 maanden. Hij slaapt ook bij ons in bed, naar volle tevredenheid van ons alle drie. Ja, hij krijgt ook nog borstvoeding en ik laat hem nooit huilen als hij wakker wordt. Dan ga ik naar hem toe, krijgt hij een beetje borst en hij slaapt weer verder. Als hij het nodig heeft 's nachts, pakt hij zelf de borst. Daar word ik maar een beetje wakker van, dus geeft geen problemen met slapen. Ik ben absoluut niet bang voor verwennerij. Ik geloof dat ik hem een hoop veiligheid biedt op deze manier, ik ben er altijd voor hem. Overdag huilt hij alleen als hij valt oid, eenkennig zijn is niet nodig want hij weet dat mama er is. Geen enkel probleem met weggaan of even bij iemand anders zijn, want nogmaals, hij krijgt voldoende veiligheid.
Ondanks dat ik helemaal achter deze manier sta, baal ik ook heus wel eens van die borstvoeding. Als hij wakker wordt 's nachts, en dat is niet vaak, ben ik de enige die hem weer snel in slaap kan krijgen. Tuurlijk kan papa dat ook, maar dat kost al snel een half uur. Denk ook wel eens aan stoppen op die momenten..
Maar nu is hij al een paar dagen ziek, diaree, koorts, wil niks eten en drinken en joh, wat ben ik blij met die borstvoeding! Ik weet dat hij genoeg binnenkrijgt, hij drinkt elk uur wel een beetje bij me. Het geeft hem troost en ik weet dat hij niet uitdroogt. Veiligheid voor ons allebei...
Verder ben ik het eens met Eowyn, wij zijn ook heel relaxed met hem. Geen schema's, niet denken " het hoort zus of zo", gewoon kijken naar wat je kind nodig heeft.
Snap dat je er nu van baalt, herken dat gevoel, maar ik denk niet dat stoppen met borstvoeding en laten huilen de oplossing is. Probeer wat meer rust voor jezelf te krijgen. Mijn avonduurtjes zijn heilig en kan daardoor een hele dag aan. En geloof me, mijn kleine vent heeft ( en krijgt ) ook het liefst de hele dag aandacht van zn moeder.
Dikke knuffel
Liefs
woensdag 27 februari 2008 om 13:17
Eowynn,
Je zegt dat je niet zo van de schema bent en er veel ouders zijn waarbij alles volgens het boekje moet. Wij zijn eigenlijk ook net als jij in ons hele doen en laten. Zeker als je borstvoeding geeft op vraag kan niet alles volgens het boekje. Onze kinderen zijn (vooral de oudste) makkelijk met reizen. Slapen als roosjes gerust een hele nacht in de auto, ja ook de jongste die nu zo moeilijk slaapt.
Ze sliep ook tot 6 a 7 maanden hele nachten door, vanaf 7 maanden begon het eigenlijk pas het wakker worden en bij ons in bed willen slapen.
Ik heb ook gemerkt dat het kan verschillen per kind, de oudste was makkelijker en kon ik eerlijk gezegd ook makkelijker laten huilen, ze huilde ook niet zo doordringend en lang en moet ook wel zeggen dat ze vanaf 2 weken al flesvoeding kreeg en ook geregeld van papa.
De jongste is gewoon een totaal ander karaktertje ontzettend ondernemen, kroop al snel en loop nu al bijna, en wil absoluut niet meer in de box. Het is een pittige tante en dat laat ze dus merken ook.
Ik ben als persoon iemand die zoveel mogelijk wil tegemoet zien in de behoefte van mn kind maar niet ten koste van het kind als je begrijpt wat ik bedoel. Soms kan je teveel naar je gevoel luisteren en heeft je kind even wat meer structuur en duidelijkheid nodig.
Je zegt dat je niet zo van de schema bent en er veel ouders zijn waarbij alles volgens het boekje moet. Wij zijn eigenlijk ook net als jij in ons hele doen en laten. Zeker als je borstvoeding geeft op vraag kan niet alles volgens het boekje. Onze kinderen zijn (vooral de oudste) makkelijk met reizen. Slapen als roosjes gerust een hele nacht in de auto, ja ook de jongste die nu zo moeilijk slaapt.
Ze sliep ook tot 6 a 7 maanden hele nachten door, vanaf 7 maanden begon het eigenlijk pas het wakker worden en bij ons in bed willen slapen.
Ik heb ook gemerkt dat het kan verschillen per kind, de oudste was makkelijker en kon ik eerlijk gezegd ook makkelijker laten huilen, ze huilde ook niet zo doordringend en lang en moet ook wel zeggen dat ze vanaf 2 weken al flesvoeding kreeg en ook geregeld van papa.
De jongste is gewoon een totaal ander karaktertje ontzettend ondernemen, kroop al snel en loop nu al bijna, en wil absoluut niet meer in de box. Het is een pittige tante en dat laat ze dus merken ook.
Ik ben als persoon iemand die zoveel mogelijk wil tegemoet zien in de behoefte van mn kind maar niet ten koste van het kind als je begrijpt wat ik bedoel. Soms kan je teveel naar je gevoel luisteren en heeft je kind even wat meer structuur en duidelijkheid nodig.
woensdag 27 februari 2008 om 14:28
Hoi Thirza,
Ben met verlof van de 2de die op komst is, dus neem even tijd om te reageren.
Moeilijk, hoor, het probleem wat je beschrijft. Als ik het goed begrijp spelen er 2 dingen. Enerzijds wil je graag stoppen met de borstvoeding, anderzijds wil je dat je kindje leert slapen in haar eigen bedje. Eerst nog even een paar vragen:
Hoe gaat het met de slaapjes van je jongste dochtertje overdag? Op welke manier slaapt ze dan in? Heb je een ritueel? En hoeveel uur slaapt ze dan in totaal? Hoe vaak wordt ze huilend wakker 's nachts als ze bij jullie ligt en hoe vaak als ze alleen ligt?
Denk je echt dat ze honger heeft 's nachts, of vindt ze de borst gewoon nog steeds ontzettend lekker? In principe zou ze overdag (en misschien nog bij een late avond voeding) genoeg binnen moeten krijgen om geen honger te hoeven hebben. Het is wel jammer dat je er geen pap in krijgt en dat yoghurt nog niet mag. Dat vult namelijk wel. Vooral bijzonder dart ze de eerste maanden wel goed doorsliep.
Het huilen en laten huilen is echt vreselijk om aan te horen. Ik kan en kon het ook niet en heb echt de hulp van mijn vriend nodig gehad om toch door te zetten. Wij zijn hier wel wat eerder mee begonnen, om dezelfde redenen als jij beschrijft. Het werd gewoon te vermoeiend en TE veel. We moesten wel iets verzinnen, anders hielden we het niet meer goed vol. Ons dochtertje (ook een pittige tante) heeft wel zelf leren slapen. Ik ging wel elke 10 minuten naar haar kamertje, om te vertellen dat ik er was en dat het goed was. Ik legde mijn hand dan op haar om te laten merken dat ik er was, ik pakte haar echter niet op. Zodra ze rustiger werd ging ik weer weg. Als ze even stil was, liet ik de tijd van 10 minuten weer opnieuw beginnen. Het bleef moeilijk, hoor. Ik weet ook niet of dit het allerbeste is. Wat jij doet heb ik veel respect voor. Je bent er wel helemaal voor haar alle nachten en dagen. Ik ook, met mijn hart en ziel, maar ben wel strenger geweest voor mezelf en voor haar. Het heeft mij vrij snel wel een blije en uitgeruste mama gemaakt, en dat vind ik ook heel veel waard. Het overgaan van borst- naar flesvoeding (na 7 maanden) was ook echt moeilijk. Ze weigerde de fles. Hier hebben we 4 weken op getraind, met alle mogelijk methodes, eindelijk lukte het.
Ik geloof wel in schema's. Vooral bij kinderen die wat onrustiger zijn kan structuur in slaap-, speel en voedingstijden veel baat hebben. Het ligt echter aan het temperament van het kindje of het nodig is om wat vastere structuren aan te houden.
Ik ben benieuwd naar je antwoorden en ook of je het aan gaat durven om haar te laten huilen! Als je gevoel zegt van NEE, moet je dat misschien wel volgen, maar het mag niet ten koste gaan van jezelf.
Succes,
een bijna bevallende medemoeder!
Ben met verlof van de 2de die op komst is, dus neem even tijd om te reageren.
Moeilijk, hoor, het probleem wat je beschrijft. Als ik het goed begrijp spelen er 2 dingen. Enerzijds wil je graag stoppen met de borstvoeding, anderzijds wil je dat je kindje leert slapen in haar eigen bedje. Eerst nog even een paar vragen:
Hoe gaat het met de slaapjes van je jongste dochtertje overdag? Op welke manier slaapt ze dan in? Heb je een ritueel? En hoeveel uur slaapt ze dan in totaal? Hoe vaak wordt ze huilend wakker 's nachts als ze bij jullie ligt en hoe vaak als ze alleen ligt?
Denk je echt dat ze honger heeft 's nachts, of vindt ze de borst gewoon nog steeds ontzettend lekker? In principe zou ze overdag (en misschien nog bij een late avond voeding) genoeg binnen moeten krijgen om geen honger te hoeven hebben. Het is wel jammer dat je er geen pap in krijgt en dat yoghurt nog niet mag. Dat vult namelijk wel. Vooral bijzonder dart ze de eerste maanden wel goed doorsliep.
Het huilen en laten huilen is echt vreselijk om aan te horen. Ik kan en kon het ook niet en heb echt de hulp van mijn vriend nodig gehad om toch door te zetten. Wij zijn hier wel wat eerder mee begonnen, om dezelfde redenen als jij beschrijft. Het werd gewoon te vermoeiend en TE veel. We moesten wel iets verzinnen, anders hielden we het niet meer goed vol. Ons dochtertje (ook een pittige tante) heeft wel zelf leren slapen. Ik ging wel elke 10 minuten naar haar kamertje, om te vertellen dat ik er was en dat het goed was. Ik legde mijn hand dan op haar om te laten merken dat ik er was, ik pakte haar echter niet op. Zodra ze rustiger werd ging ik weer weg. Als ze even stil was, liet ik de tijd van 10 minuten weer opnieuw beginnen. Het bleef moeilijk, hoor. Ik weet ook niet of dit het allerbeste is. Wat jij doet heb ik veel respect voor. Je bent er wel helemaal voor haar alle nachten en dagen. Ik ook, met mijn hart en ziel, maar ben wel strenger geweest voor mezelf en voor haar. Het heeft mij vrij snel wel een blije en uitgeruste mama gemaakt, en dat vind ik ook heel veel waard. Het overgaan van borst- naar flesvoeding (na 7 maanden) was ook echt moeilijk. Ze weigerde de fles. Hier hebben we 4 weken op getraind, met alle mogelijk methodes, eindelijk lukte het.
Ik geloof wel in schema's. Vooral bij kinderen die wat onrustiger zijn kan structuur in slaap-, speel en voedingstijden veel baat hebben. Het ligt echter aan het temperament van het kindje of het nodig is om wat vastere structuren aan te houden.
Ik ben benieuwd naar je antwoorden en ook of je het aan gaat durven om haar te laten huilen! Als je gevoel zegt van NEE, moet je dat misschien wel volgen, maar het mag niet ten koste gaan van jezelf.
Succes,
een bijna bevallende medemoeder!
woensdag 27 februari 2008 om 14:48
Je wilt toch wel graag een schema lees ik:
Komt 'ie:
7.00 borsvoeding/ flesvoeding (ong. 200 cc)
9.00 - 10.00 een dutje als ze het nog nodig heeft
10.00 - fruit
11.45 - boterham met smeerworst o.i.d. met daarna borst- of flesvoeding (weer ong. 200 cc.)
12.30 - 14.30/ 15.00- middagdutje
15.00- soepstengel o.i.d. en een sapje of water
17.00 - alvast warm laten eten, mag best uit een potje!
18.00 - zonodig en mogelijk kindje lekker badderen (wordt ze lekker moe)
18.30 - laatste borst/ flesvoeding.
19.00 - lekker in haar eigen bed en af en toe zelf een avondje naar een vriendin of de sauna, of de bioscoop of (in ieder geval even weg)
Als ze slaapt kijken of ze echt wel wakker wordt voor nog meer voeding, zo ja, dan voedt je haar. Je kunt ook eerst een flesje water proberen.
Nogmaals succes!
Komt 'ie:
7.00 borsvoeding/ flesvoeding (ong. 200 cc)
9.00 - 10.00 een dutje als ze het nog nodig heeft
10.00 - fruit
11.45 - boterham met smeerworst o.i.d. met daarna borst- of flesvoeding (weer ong. 200 cc.)
12.30 - 14.30/ 15.00- middagdutje
15.00- soepstengel o.i.d. en een sapje of water
17.00 - alvast warm laten eten, mag best uit een potje!
18.00 - zonodig en mogelijk kindje lekker badderen (wordt ze lekker moe)
18.30 - laatste borst/ flesvoeding.
19.00 - lekker in haar eigen bed en af en toe zelf een avondje naar een vriendin of de sauna, of de bioscoop of (in ieder geval even weg)
Als ze slaapt kijken of ze echt wel wakker wordt voor nog meer voeding, zo ja, dan voedt je haar. Je kunt ook eerst een flesje water proberen.
Nogmaals succes!
donderdag 28 februari 2008 om 11:36
Hi,
Je vertelde dat ze wel 50cc ofzo dronk uit een flesje. Waarom probeer je niet eens te gaan kolfen. Zo kan je haar de eigen borstvoeding geven (hoef je niet zorgen te maken om welke flesvoeding ze wel of niet zou moeten krijgen, daarbij krijg je ook geen productie-afname omdat je je 'deels'stopt) Echter zo kan ze wel wennen aan BV drinken, en toch wat afstand nemen van jou. Wil ze dit niet drinken, dan weet je dus dat ze geen honger heeft (behalve honger naar aandacht) en kan je haar proberen te troosten met 'pink in de mond' gewoon rondlopen ofzo...
(Je kan beginnen met kleine porties BV uit de fles, en langzaam opbouwen) (Je kan voor te proberen een kolf huren bij de thuiszorgwinkel)
Als je op zoiets manier kan onderscheiden of ze echt dorst heeft, of gewoon aandacht of aanstelleritus, dan helpt dan jezelf met het schuldgevoel dat je haar de borst niet geeft. En kan je zonder schuldgevoel haar alternatief troosten...
Daarnaast vertelde je ook dat ze fruit en sapjes wel gewoon eet en drinkt, dus je hoef volgens mij niet echt bang te zijn dat ze niet genoeg binnenkrijgt als ze maar kleine beetjes melk neemt. De melk wordt nu de bijvoeding en het 'gewone'eten de hoofvoeding. Ze heeft echt niet perse heel veel melk meer nodig.
Oh ja, wat betreft tuitbeker of speen. Ik heb zelf altijd gewone sapjes/water uit de (tuit)beker gegeven en BV-melk altijd uit de speen. Toen hij er aan toe was, de BV-melk langzaam vervangen door gewone melk uit beker en voor hem werkte dat.
Ik hoop dat je een goede oplossing vindt die voor jouw en je dochtertje goed aanvoelt! Maak er nog niet gelijk een discussie van over wel of niet gelijk troosten bij huilen, doe daarin wat jezelf goed lijkt. Maar kijk wel of iedere keer BV als troost wel nodig is, want daarmee stimuleer je haar ''mama-honger
succes!
Je vertelde dat ze wel 50cc ofzo dronk uit een flesje. Waarom probeer je niet eens te gaan kolfen. Zo kan je haar de eigen borstvoeding geven (hoef je niet zorgen te maken om welke flesvoeding ze wel of niet zou moeten krijgen, daarbij krijg je ook geen productie-afname omdat je je 'deels'stopt) Echter zo kan ze wel wennen aan BV drinken, en toch wat afstand nemen van jou. Wil ze dit niet drinken, dan weet je dus dat ze geen honger heeft (behalve honger naar aandacht) en kan je haar proberen te troosten met 'pink in de mond' gewoon rondlopen ofzo...
(Je kan beginnen met kleine porties BV uit de fles, en langzaam opbouwen) (Je kan voor te proberen een kolf huren bij de thuiszorgwinkel)
Als je op zoiets manier kan onderscheiden of ze echt dorst heeft, of gewoon aandacht of aanstelleritus, dan helpt dan jezelf met het schuldgevoel dat je haar de borst niet geeft. En kan je zonder schuldgevoel haar alternatief troosten...
Daarnaast vertelde je ook dat ze fruit en sapjes wel gewoon eet en drinkt, dus je hoef volgens mij niet echt bang te zijn dat ze niet genoeg binnenkrijgt als ze maar kleine beetjes melk neemt. De melk wordt nu de bijvoeding en het 'gewone'eten de hoofvoeding. Ze heeft echt niet perse heel veel melk meer nodig.
Oh ja, wat betreft tuitbeker of speen. Ik heb zelf altijd gewone sapjes/water uit de (tuit)beker gegeven en BV-melk altijd uit de speen. Toen hij er aan toe was, de BV-melk langzaam vervangen door gewone melk uit beker en voor hem werkte dat.
Ik hoop dat je een goede oplossing vindt die voor jouw en je dochtertje goed aanvoelt! Maak er nog niet gelijk een discussie van over wel of niet gelijk troosten bij huilen, doe daarin wat jezelf goed lijkt. Maar kijk wel of iedere keer BV als troost wel nodig is, want daarmee stimuleer je haar ''mama-honger
succes!
donderdag 28 februari 2008 om 21:40
Beste Thirza,
Uit je openingspost begrijp ik dat je het heel moeilijk vind om je dochter te laten huilen en dat je daarom steeds weer naar haar toe gaat en haar in feite haar zin geeft.
Heb je er al eens aan gedacht om haar voor een paar dagen uit logeren te laten gaan bij iemand die jij en zij vertrouwt en die van tevoren weet dat dit (huilen) gaat gebeuren en bereid is hiermee om te gaan? Ik kan me voorstellen dat die persoon het makkelijk vindt om haar gewoon te laten huilen (een kind van een ander laten huilen is altijd makkelijker dan je eigen kind te laten huilen) en op die manier doorbreek je het patroon waarin jullie zitten...
Je geeft namelijk heel overduidelijk aan dat je niet meer kán en dat je wilt stoppen... als je dat echt wilt doen, is het even doorzetten... anders sluip je samen (nog meer) in een patroon waarin je niet wilt zitten.
Wat voeding betreft: waarom zou je hypoallergeen nemen? Gewoon Friso oid moet goed zijn hoor... Hier een keer een proefverpakking Nan gebruikt omdat we ineens door de poeder heen waren, maar dat is een soort pap, dat wilde ons mannetje dus echt niet.
Over drinken uit een beker: tuitbekertjes moeten ze echt een beetje leren... ik zou gewoon een fles doen. En dan na verloop van tijd een tuitbeker. Het cb adviseert een tuitbeker vanaf 9 maanden, maar niet voor ieder kind werkt dat (hier iig niet, zoon is 14 maanden)
succes er mee!
Uit je openingspost begrijp ik dat je het heel moeilijk vind om je dochter te laten huilen en dat je daarom steeds weer naar haar toe gaat en haar in feite haar zin geeft.
Heb je er al eens aan gedacht om haar voor een paar dagen uit logeren te laten gaan bij iemand die jij en zij vertrouwt en die van tevoren weet dat dit (huilen) gaat gebeuren en bereid is hiermee om te gaan? Ik kan me voorstellen dat die persoon het makkelijk vindt om haar gewoon te laten huilen (een kind van een ander laten huilen is altijd makkelijker dan je eigen kind te laten huilen) en op die manier doorbreek je het patroon waarin jullie zitten...
Je geeft namelijk heel overduidelijk aan dat je niet meer kán en dat je wilt stoppen... als je dat echt wilt doen, is het even doorzetten... anders sluip je samen (nog meer) in een patroon waarin je niet wilt zitten.
Wat voeding betreft: waarom zou je hypoallergeen nemen? Gewoon Friso oid moet goed zijn hoor... Hier een keer een proefverpakking Nan gebruikt omdat we ineens door de poeder heen waren, maar dat is een soort pap, dat wilde ons mannetje dus echt niet.
Over drinken uit een beker: tuitbekertjes moeten ze echt een beetje leren... ik zou gewoon een fles doen. En dan na verloop van tijd een tuitbeker. Het cb adviseert een tuitbeker vanaf 9 maanden, maar niet voor ieder kind werkt dat (hier iig niet, zoon is 14 maanden)
succes er mee!
