Hoe straf je een kind van 2 jaar?

Euhm....in de hoek als ze het heel bont maakt, maar dat is zelden.



Kleine woedeaanvallen negeer ik en zijn dan ook zo over.

ik zet die van mij op zijn kamer..... gaat wel gelijk als een tornado er van door.... maar het niet in de buurt zijn van mensen is al een echte straf voor hem....

Mijn dochter is 22 maanden en wij zetten haar op de gang na 1x waarschuwen. Het hoeft niet vaak, maar het maakt wel indruk.

overegens ...de ik zeg nee fase.... duurt tot 4 jaar

Als ik 'foei' zeg moet ze hoogstens lachen.

Hier staan ze al vanaf anderhalf in de hoek. Werkt prima. Ik roep trouwens ook regelmatig foei maar dat haalt weinig uit .

Mijn dochter (27 maanden) gaat bij de 3e waarschuwing na de gang, meestal is het niet nodig want ze vind het vreselijk. Als ik al zeg dat ze de volgende keer naar de gang gaat is het (meestal) voorbij.



Woede aanvallen negeer ik ook. Vind ze ook niet leuk geloof ik, meestal is het dan rap afgelopen.

Ik zet mijn zoon ook op de gang na 1x waarschuwen...maar het maakt lang niet altijd indruk.. Ik ga ook altijd op ooghoogte zitten, maar oei, de puberfase leidt er nu ook al toe dat meneer me mept...en dan knikker ik 'm helemaal woest de gang op....

Ik kom er ook van in de "nee"fase......

Gewoon in de hoek en negeren. Dat is volgens mij de strengste straf voor een peuter. Als hij groter is dan kun je hem laten aangeven wáárom hij in de hoek moest, en hem sorry laten zeggen (vanaf een jaar of 3).



"Foei" vind ik een idioot woord, wat betekent dat nou ? "Nee" is volgens mij veel duidelijker.

Ik zeg echt nooit foei. Ik waarschuw mijn zoon van ruim 2 als hij iets niet mag. Als hij niet luistert dan vertel ik hem dat als hij weer niet luistert naar de gang gaat. Dan zet ik hem op de gang met de mededeling dat ik hem zo weer kom halen om te vragen of hij kan luisteren. Meestal zegt hij bij het huilen dat hij weer kan luisteren. Dan geven we een kus en zeg ik dat we weer vriendjes zijn en dan moet hij doen wat hij niet deed voor hij de gang op ging.

Werkt altijd.

Zoon is 22 mnd, wij hebben al maanden een strafhoekje. Hij begreep het ook meteen en het werkt dus goed.

Mijn zoon wordt bijna 2 en als hij iets doet wat niet mag (hetgeen vaak gebeurt), dan zeg ik dat ik boos ben omdat hij * puntje puntje * doet wat dus niet mag. Als hij daarna nog doorgaat, dan waarschuw ik nog een keer en gaat hij daarna naar de gang. Ik probeer dit zo min mogelijk te doen, want bij ons is de ervaring dat hoe meer ik de gangtruc toepas, hoe minder indruk het maakt.

Stug negeren werkt momenteel nog het beste, dus zorgen dat zoon geen kwaad kan (bij gevaarlijk dingen kan je natuurlijk niet negeren) en dan echt even doen alsof hij lucht is en daarna afleiden.

Maar het is een beetje experimenteren bij zoon. Bij zijn oudere zus was het allemaal wat makkelijker, daar hoef ik alleen maar te zeggen dat ik boos op haar ga worden als ze zo doorgaat of ik dreig met de gang. Dat is dan voldoende.

Wij deden het in de hoek zetten of op de gang zetten (overigens even lang in minuten als de leeftijd) ook vanaf een jaar of 2. Eerst een waarschuwing en benoemen wat ze fout doet en dan ook aangeven dat als ze het nog een keer doet, ze op de gang of in de hoek moet. Overigens moest mijn dochter wel altijd sorry zeggen anders mocht ze niet uit de hoek of op de gang. Ook gaven we daarna een kus of knuffel (zodat duidelijk was dat de straf voorbij was en wij niet meer boos waren). Vanaf een jaar of 4 moest ze zelf ook zeggen waarom ze op de gang had gestaan. Dan zei ze altijd: "ik zal proberen om het noooooit meer te doen" (echt wel slim...) Mijn zus vond mij altijd zo'n strenge moeder voor mijn kind, maar ik mag wel zeggen dat het tot nu toe zijn vruchten heeft afgeworpen. Mijn dochter wordt deze maand 8 jaar en luistert echt heel erg goed!

@dutchie,



Als je je kind voor "straf" naar zijn kamer stuurt, lukt het dan nog wel om hem/haar er 's avonds vrijwillig heen te krijgen? Zijn kamertje is immers kennelijk een akelige plek, waar je heen moet als je stout bent. Levert dat geen scenes op bij naar bed brengen?



Mijn jongens moeten op de trap zitten, in een koude, saaie gang. Duurt zelden lang voordat ze hun zonden inzien

Dochter van 2,5 jaar is erg verbaal ingesteld, dus ik kan haar al erg goed dingen uitleggen en het waarom ervan. Dit maakt dat ik op vele manieren kan 'straffen' of doordringen.

Maar gang is bij ons al echt maandenlang een strafplek hoor. Al ver voordat ze 2 werd. En in een enkel geval ook haar kamer. Maar dat is meer als ze overprikkeld is en niet meer aanspreekbaar en straf eigenlijk zinloos is. Dan dient haar kamer eerder om even tot rust te komen en op een fijn plekje te zijn. Dit leg ik dan ook uit als eventjes rustig worden en dan kom ik jou zo weer halen.



Gang kan ook als rustig maak plek dienen, maar dan wel meer van de strafvariant. Afkoelen en anders blijf je maar daar (als ze hysterisch dreigt te doen). Gang is dus vooral de negeer plek wat ze niet leuk vindt. En daarbij moet ze wel op de trap blijven zitten, anders wordt de gang spelen en dat was dus niet de bedoeling. Wat mij vooral verbaasd is dat die kleintjes zich ook daadwerkelijk laten beperken door op de trap te blijven. Vind dat zo merkwaardig dat ze zo gehoorzaam blijven zitten.



Straf kan ook zijn: aanspreken en verbieden. Wegpakken van iets (als ze zit te spelen met haar eten, trek ik haar eten onder d'r neus vandaan. Wel bijna altijd nadat ze een waarschuwing heeft gehad daarvoor). Iets wegnemen wat ze leuk vindt, nl. haar beer (bij hele hoge uitzondering, als andere strafdingen geen indruk maken. Bijvoorbeeld als ze mij wil slaan. Dan gris ik haar beer uit d'r handen en zeg tegen beer, kom beer, wij gaan samen naar de keuken en dochter gaat maar even goed nadenken dat ze mama niet mag slaan), of iets wat ze leuk vindt zoals boekje lezen niet meer doen (ophouden met klieren en gewoon je mond open voor de tandenborstel, anders ga je zonder boekje lezen naar bed).

Dus straf komt in velerlei vormen aan bod, vaak ook zonder dat het op straf lijkt hoor. Ook in waarschuwen, dat doet vaak al genoeg de truc (alleen werkzaam als je consequent bent, want ze hebben dondersgoed in de gaten als waarschuwen zonder consequenties blijft). Als je erg consequent bent, dan zullen de meeste kinderen denk ik veel minder straf nodig hebben, want dan luisteren ze volgens mij veel sneller (ze weten dat het menens is als je een waarschuwing geeft).

In de hoek. Meestal met een waarschuwing (of 2) maar soms ook acuut omdat hij Heel Erg Stout is. Hij is vaak zo bokkig dan dat hij er niet meer uit wil; 'NEE BOOS!' Dan weer even een knuffeltje en klaar.



Bij dochter maakte de hoek geen indruk, de gang, de mat en de trap evenmin



Foei vind ik trouwens behoorlijk lachwekkend. Ik zou dat zelf niet eens boos uit mijn mond kunnen krijgen. Moet ook steeds aan die reclame denken.

dutchie1976 schreef op 04 februari 2008 @ 19:48:

overegens ...de ik zeg nee fase.... duurt tot 4 jaar

En met een jaar of twaalf begint deze fase weer!

En dan ben je er pas vanaf als ze het huis uit zijn