Kinderen
alle pijlers
Hoe te dealen met een temperamentvol kind?
vrijdag 23 september 2022 om 13:26
Ik heb een zoontje van nu 2 jaar en 1 maand. Heel lief en aanhankelijk, maar ook een flink eigen willetje en dat begon al met zo'n 1,5 jaar. Ik vind dat een ontzettend goede eigenschap, maar ik merk dat ik als ouder zijnde het soms moeilijk vind om daarmee om te gaan.
Het spreekwoordelijke dak gaat er af als er in bepaalde situaties niet gebeurt wat hij wil. Hij accepteert ook slecht een 'nee'. Dit is niet zo af en toe, dit gebeurt elke dag.
Luiers verschonen en aankleden is drama. Elke keer weer. Van alles geprobeerd en soms werkt het, maar meestal gewoon niet. Het is af en toe echt een gevecht...
Kinderwagen gaat nu iets beter, maar ik moet hem wel een knijpfruitje oid geven eer hij wil gaan zitten.
Tv kijken gaat ook niet. Dat wil zeggen, ík mag geen tv kijken. Als ik het op een zender zet wat ik wil zien jankt en krijst hij heel de boel bij elkaar omdat het niet iets is wat híj wil zien.
En het ergste vind ik nog wat er buiten gebeurt. Ik ga regelmatig met hem op pad omdat ik niet de hele dag binnen wil zitten. Hij vind het haske leuk om ergens naartoe te gaan en het weggaan is daardoor een drama. Ik loop steevast met een krijsend kind weg van een kinderboerderij of een speeltuin. Wanneer ik zie hoe mak andere kinderen weggaan met hun ouders word ik er wel eens verdrietig van. Waarom moet het bij ons zo moeilijk gaan... En de schaamte is er ook. Ik schaam me gewoon en en bang wat andere ouders wel niet zullen denken.
Ik wil eigenlijk wat raad vragen aan het CB maar vriend wil dat niet. Hij is bang dat zoon gelijk een bepaalde stempel krijgt.
Dusja, eigenlijk wat tips en handvaten gevraagd hoe ik een kind als deze het beste kan managen
Is dit gedrag normaal?
Het spreekwoordelijke dak gaat er af als er in bepaalde situaties niet gebeurt wat hij wil. Hij accepteert ook slecht een 'nee'. Dit is niet zo af en toe, dit gebeurt elke dag.
Luiers verschonen en aankleden is drama. Elke keer weer. Van alles geprobeerd en soms werkt het, maar meestal gewoon niet. Het is af en toe echt een gevecht...
Kinderwagen gaat nu iets beter, maar ik moet hem wel een knijpfruitje oid geven eer hij wil gaan zitten.
Tv kijken gaat ook niet. Dat wil zeggen, ík mag geen tv kijken. Als ik het op een zender zet wat ik wil zien jankt en krijst hij heel de boel bij elkaar omdat het niet iets is wat híj wil zien.
En het ergste vind ik nog wat er buiten gebeurt. Ik ga regelmatig met hem op pad omdat ik niet de hele dag binnen wil zitten. Hij vind het haske leuk om ergens naartoe te gaan en het weggaan is daardoor een drama. Ik loop steevast met een krijsend kind weg van een kinderboerderij of een speeltuin. Wanneer ik zie hoe mak andere kinderen weggaan met hun ouders word ik er wel eens verdrietig van. Waarom moet het bij ons zo moeilijk gaan... En de schaamte is er ook. Ik schaam me gewoon en en bang wat andere ouders wel niet zullen denken.
Ik wil eigenlijk wat raad vragen aan het CB maar vriend wil dat niet. Hij is bang dat zoon gelijk een bepaalde stempel krijgt.
Dusja, eigenlijk wat tips en handvaten gevraagd hoe ik een kind als deze het beste kan managen
Is dit gedrag normaal?
zaterdag 24 september 2022 om 19:52
Ik vind dat echt niet idioot hoor, herkenbaar juist (denk voor veel ouders). Wees mild voor jezelf, je doet je best en je doet het goed!claudine1982 schreef: ↑24-09-2022 08:20Of mijn kind bovengemiddeld temperamentvol is weet ik niet, maar dat de gastouder er vorig jaar mee gestopt is zegt wel wat denk ik. Ze vond hem te intensief en te veel huilen. Sinds die tijd gaat hij naar een kdv, waar ik eigenlijk nooit deze terugkoppeling krijg. Altijd dat het goed is gegaan. Ik zal eens vragen of ze daar ook het temperamentvolle zien.
Het gekke is dat bepaalde mensen dan weer een hele hoop gedaan krijgen bij hem. Mijn zus bijvoorbeeld, die kan zo een luier verschonen. Bij mij lukt het allang niet meer zo makkelijk. En ja, ik heb echt een hele hoop uit de kast gehaald om het verschonen van een simpele luier wat meer probleemloos te laten verlopen.
Ik merk ook dat ik bepaalde handelingen vooruit schuif omdat ik op dat moment even geen dwars gedrag kan hendelen en bang ben voor zijn reactie. Ja, het klinkt echt idioot want het is een 2 jarig draakje, maar het is wel zo. Uiteindelijk maakt het niet uit wanneer ik ermee begin, het heeft toch dezelfde uitkomst.
Ik heb heel veel fijne tips gelezen waar ik zeker mee aan de slag kan. Bedankt iedereen!
zaterdag 24 september 2022 om 20:12
Ja precies dit. Ik grap ook altijd met mijn zus dat we allebei een modelmoeder zouden zijn als we van kinderen ruilen. De mijne luistert perfect naar haar en haar drie draken zijn bij mij de makkelijkste kinderen ooitnicole123 schreef: ↑24-09-2022 17:26Ik betwijfel of dat het is. Bij mijn kinderen is het dat in ieder geval niet. Bij hen is het het 'vreemde ogen dwingen' effect, waardoor ze bij anderen keurig doen waarover ze thuis uit hun plaat gaan. Thuis voelen ze zich helemaal veilig en durven ze zich te laten gaan, op de opvang of school of bij hun tante niet. Dat zich inhouden op die plekken komt er daarna thuis dan wel weer uit, want je emoties opkroppen en impulsen bedwingen kost enorm veel energie. Dat houdt geen kind 24/7 vol en extra temperamentvolle kinderen al helemaal niet.
zaterdag 24 september 2022 om 20:28
Oh heel herkenbaar! Hier helaas nog geen echte oplossing gevonden en ik hoop juist op een label. Zoon is inmiddels 5 en nog steeds heel heftig, schreeuwen agressief en heel moeilijk in de omgang. Hij was een enorme huilbaby waar nooit een oorzaak voor gevonden is.
Hij bleef enorm heftig, werd elke nacht schreeuwend wakker en was niet tot bedaren te brengen al lag je naast hem. Hij werd helemaal hysterisch. Sinds dat hij een jaar of 4 is gaan de nachten weer redelijk normaal maar de heftigheid blijft en in corona tijd hebben we hulp gezocht maar hij kon toen niet in het echt gezien worden en nog te jong voor een diagnose (daar hoef je dus nu niet bang voor te zijn TO).
We hopen nu weer verder te kunnen in een traject, op school is hij ook erg opvliegend. Ik heb zelf een HBO pedagogiek diploma dus dat helpt een beetje maar daardoor weet ik ook dat problemen met gedrag van kinderen vaak veroorzaakt worden door gedrag van de ouders dus is het extra moeilijk om de juiste hulp te krijgen.
Onze oudste had een korte driftige fase maar onze jongste van 3 kan er ook wat van. Pff, zal blij zijn als dat minder wordt. Uit de douche niet willen aankleden en dan op de grond gaan liggen gillen, waarna ze uiteindelijk in slaap viel na een half uur. Crackers uit de bakfiets gooien omdat er iets niet zint. Etcetera...
Hij bleef enorm heftig, werd elke nacht schreeuwend wakker en was niet tot bedaren te brengen al lag je naast hem. Hij werd helemaal hysterisch. Sinds dat hij een jaar of 4 is gaan de nachten weer redelijk normaal maar de heftigheid blijft en in corona tijd hebben we hulp gezocht maar hij kon toen niet in het echt gezien worden en nog te jong voor een diagnose (daar hoef je dus nu niet bang voor te zijn TO).
We hopen nu weer verder te kunnen in een traject, op school is hij ook erg opvliegend. Ik heb zelf een HBO pedagogiek diploma dus dat helpt een beetje maar daardoor weet ik ook dat problemen met gedrag van kinderen vaak veroorzaakt worden door gedrag van de ouders dus is het extra moeilijk om de juiste hulp te krijgen.
Onze oudste had een korte driftige fase maar onze jongste van 3 kan er ook wat van. Pff, zal blij zijn als dat minder wordt. Uit de douche niet willen aankleden en dan op de grond gaan liggen gillen, waarna ze uiteindelijk in slaap viel na een half uur. Crackers uit de bakfiets gooien omdat er iets niet zint. Etcetera...
zaterdag 24 september 2022 om 20:39
Heftig is dat hè, ik was het bijna vergeten maar mijn zoon heeft dat ook gehad tot hij 3 was. Schreeuwend wakker worden en als je hem oppakte slaan, hoofd heel wild bewegen. Ik had een keer een blauw oog , waar ik de nodige vragen over heb gekregen. Bij mijn zoon is het over gegaan. Sterkte ook met jullie traject!TiumPerfectum schreef: ↑24-09-2022 20:28Oh heel herkenbaar! Hier helaas nog geen echte oplossing gevonden en ik hoop juist op een label. Zoon is inmiddels 5 en nog steeds heel heftig, schreeuwen agressief en heel moeilijk in de omgang. Hij was een enorme huilbaby waar nooit een oorzaak voor gevonden is.
Hij bleef enorm heftig, werd elke nacht schreeuwend wakker en was niet tot bedaren te brengen al lag je naast hem. Hij werd helemaal hysterisch. Sinds dat hij een jaar of 4 is gaan de nachten weer redelijk normaal maar de heftigheid blijft en in corona tijd hebben we hulp gezocht maar hij kon toen niet in het echt gezien worden en nog te jong voor een diagnose (daar hoef je dus nu niet bang voor te zijn TO).
We hopen nu weer verder te kunnen in een traject, op school is hij ook erg opvliegend. Ik heb zelf een HBO pedagogiek diploma dus dat helpt een beetje maar daardoor weet ik ook dat problemen met gedrag van kinderen vaak veroorzaakt worden door gedrag van de ouders dus is het extra moeilijk om de juiste hulp te krijgen.
Onze oudste had een korte driftige fase maar onze jongste van 3 kan er ook wat van. Pff, zal blij zijn als dat minder wordt. Uit de douche niet willen aankleden en dan op de grond gaan liggen gillen, waarna ze uiteindelijk in slaap viel na een half uur. Crackers uit de bakfiets gooien omdat er iets niet zint. Etcetera...
zaterdag 24 september 2022 om 21:06
Bedankt, jullie ook!blueroosje schreef: ↑24-09-2022 20:39Heftig is dat hè, ik was het bijna vergeten maar mijn zoon heeft dat ook gehad tot hij 3 was. Schreeuwend wakker worden en als je hem oppakte slaan, hoofd heel wild bewegen. Ik had een keer een blauw oog , waar ik de nodige vragen over heb gekregen. Bij mijn zoon is het over gegaan. Sterkte ook met jullie traject!
zaterdag 24 september 2022 om 21:06
Toevallig is mijn kind naar mijn zus geweest vandaag. Vriend en ik gingen er even samen tussenuit naar Cirque du Soleil (en dat was fantastisch!). Je raad het al: lief gespeeld bij zus. Ze had er geen kind aan en dat voor 5 uur lang. Wat een draken zijn het toch ookPositive_vibes schreef: ↑24-09-2022 20:12Ja precies dit. Ik grap ook altijd met mijn zus dat we allebei een modelmoeder zouden zijn als we van kinderen ruilen. De mijne luistert perfect naar haar en haar drie draken zijn bij mij de makkelijkste kinderen ooit
zaterdag 24 september 2022 om 21:13
Het midden in de nacht wakker herken ik ook in zekere mate. Tussen de 1 en 2 jaar hebben we héél veel dramatische nachten gekend. Hij werd wakker en we waren makkelijk een paar uur met hem bezig totdat hij weer in slaap viel. Ook vaak de boel bij elkaar krijsen. Ik vond het een vreselijke periode wat dat betreft, vooral omdat ik 3x in de week om 5.45 aan de arbeid moet.
Ik heb het geluk dat mijn vriend heel rustig is en kilo's geduld heeft. Hij is er vaak mee gaan zitten snachts, maar zelf kan je ook gewoon niet slapen. Nu lijkt het (vannacht was het trouwens ook pet, maar da's nu meer uitzondering dan regel) wat beter te gaan.
Hij heeft ook momenten dat het een lief en fijn kind is. Ik ben een beetje bang dat ik hem hier negatief afschilder. Hij kan bijvoorbeeld heel goed alleen spelen. Hij is dol op auto's en als je die aan hem geeft is hij zo een kwartier á half uur aan het spelen. En ik heb al zoveel mooie momentjes met hem gehad
Alleen tsja, ook dus momenten waar het heel moeilijk is.
Ik hou het voor nu op een (heftige) peuterpuberteit en ik hou zijn gedrag in de gaten.
Ik heb het geluk dat mijn vriend heel rustig is en kilo's geduld heeft. Hij is er vaak mee gaan zitten snachts, maar zelf kan je ook gewoon niet slapen. Nu lijkt het (vannacht was het trouwens ook pet, maar da's nu meer uitzondering dan regel) wat beter te gaan.
Hij heeft ook momenten dat het een lief en fijn kind is. Ik ben een beetje bang dat ik hem hier negatief afschilder. Hij kan bijvoorbeeld heel goed alleen spelen. Hij is dol op auto's en als je die aan hem geeft is hij zo een kwartier á half uur aan het spelen. En ik heb al zoveel mooie momentjes met hem gehad
Alleen tsja, ook dus momenten waar het heel moeilijk is. Ik hou het voor nu op een (heftige) peuterpuberteit en ik hou zijn gedrag in de gaten.
vrijdag 14 oktober 2022 om 17:56
claudine1982 schreef: ↑24-09-2022 21:13Het midden in de nacht wakker herken ik ook in zekere mate. Tussen de 1 en 2 jaar hebben we héél veel dramatische nachten gekend. Hij werd wakker en we waren makkelijk een paar uur met hem bezig totdat hij weer in slaap viel. Ook vaak de boel bij elkaar krijsen. Ik vond het een vreselijke periode wat dat betreft, vooral omdat ik 3x in de week om 5.45 aan de arbeid moet.
Ik heb het geluk dat mijn vriend heel rustig is en kilo's geduld heeft. Hij is er vaak mee gaan zitten snachts, maar zelf kan je ook gewoon niet slapen. Nu lijkt het (vannacht was het trouwens ook pet, maar da's nu meer uitzondering dan regel) wat beter te gaan.
Hij heeft ook momenten dat het een lief en fijn kind is. Ik ben een beetje bang dat ik hem hier negatief afschilder. Hij kan bijvoorbeeld heel goed alleen spelen. Hij is dol op auto's en als je die aan hem geeft is hij zo een kwartier á half uur aan het spelen. En ik heb al zoveel mooie momentjes met hem gehad
Ik hou het voor nu op een (heftige) peuterpuberteit en ik hou zijn gedrag in de gaten.
Dat is niet hoe ik het gelezen heb hoor, gewoon dat je moeite hebt met de heftige kant van zijn karakter/gedrag en je je afvraagt hoe daarmee om te gaan. Vind het heel logisch, dat is ook gewoon zwaar.
vrijdag 14 oktober 2022 om 20:16
Het is zwaar, da's een ding wat zeker is. Maar ik heb me ondertussen wat meer ingelezen en ik zie dat dit gedrag als normaal bestempeld wordt voor de leeftijd. Mijn eerste is zo door de peuterperiode heen gefietst, dus was het een beetje een shock toen ik merkte dat mijn tweede een heel ander exemplaartje was/is.
Ondertussen hou ik me er aan vast dat het beter wordt. Het slapen snachts wordt al beter, ook dat was drama. Uiteindelijk komt het goed!
vrijdag 14 oktober 2022 om 20:33
Het wordt zeker beter. Die peuterpuberteit is bij sommige kinderen gewoon een enorm zware periode. En bij sommige kinderen merk je er weinig van. Net als de gewone puberteit, die ook enorm heftig kan zijn bij sommigen. Dat is echt een kwestie van karakter van je kind, je hebt er zelf weinig invloed op.claudine1982 schreef: ↑14-10-2022 20:16Het is zwaar, da's een ding wat zeker is. Maar ik heb me ondertussen wat meer ingelezen en ik zie dat dit gedrag als normaal bestempeld wordt voor de leeftijd. Mijn eerste is zo door de peuterperiode heen gefietst, dus was het een beetje een shock toen ik merkte dat mijn tweede een heel ander exemplaartje was/is.
Ondertussen hou ik me er aan vast dat het beter wordt. Het slapen snachts wordt al beter, ook dat was drama. Uiteindelijk komt het goed!
vrijdag 14 oktober 2022 om 20:42
claudine1982 schreef: ↑14-10-2022 20:16Het is zwaar, da's een ding wat zeker is. Maar ik heb me ondertussen wat meer ingelezen en ik zie dat dit gedrag als normaal bestempeld wordt voor de leeftijd. Mijn eerste is zo door de peuterperiode heen gefietst, dus was het een beetje een shock toen ik merkte dat mijn tweede een heel ander exemplaartje was/is.
Ondertussen hou ik me er aan vast dat het beter wordt. Het slapen snachts wordt al beter, ook dat was drama. Uiteindelijk komt het goed!
Fijn, dat scheelt al heel veel hè. Enerzijds zorgen over of je kind afwijkend is, anderzijds of jij het misschien helemaal verkeerd aanpakt. Het idee dat het normaal gedrag is kan veel rust geven dan. En inderdaad: het komt goed.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
