Kinderen
alle pijlers
Hoe vertrouwen herstellen na ruzie?
vrijdag 9 april 2021 om 16:02
Hallo,
Mijn man en ik hebben de eerste 4/4,5 jaar na de geboorte van onze zoon geregeld conflicten gehad. Man had een zeer kort lontje en kon dan vooral verbaal fel uit de hoek komen. Ik probeerde rustig te blijven maar heb hier en daar helaas ook weleens wat olie op het vuur gegooid.
Het vervelende vooral vind ik dat man er geen moeite mee had zich te laten gaan in het bijzijn van zoon. Het waren vaak korte, maar felle uitspattingen waarbij 1 van de 2 dan vrij snel wegliep en vaak spraken we elkaar dan pas later weer. Als zoon al op bed lag. Kortom, hij heeft vaker dan me lief is conflicten tussen ons meegemaakt maar niet meegemaakt dat we het ook weer goedmaken. Behalve dat hij dan de dag erna wel weer zag dat het oké was tussen ons.
Onze zoon is een tikkeltje gevoeliger dan gemiddeld. Ik weet vrijwel zeker dat hij last heeft van de spanningen die er zijn geweest. Hij is overwegend vrolijk hoor maar wel wat onzeker/angstig/snel uit zijn doen. Het bleek dat er financiële/persoonlijke problemen speelde bij mijn man waardoor hij zo heftig reageerde. Uiteindelijk zijn die uitgekomen en is het allemaal opgelost en nu is hij veel en veel rustiger geworden, gelukkig.
Alleen.... ik denk dus wel dat ons kind er last van heeft. Ik zie bijvoorbeeld dat hij nog steeds goed op ons let als 1 van de 2 de stem wat verheft, dan kijkt hij direct op. Je merkt gewoon dat hij alert is.
Mijn vraag is eigenlijk, behalve het nu voortaan veel beter te doen, wat kunnen we nog meer doen om het vertrouwen te herstellen bij zoon? Om de onrust/stress weg te nemen die hij er waarschijnlijk aan over heeft gehouden?
Is het te verwachten dat dit gaandeweg herstelt als wij niet meer zulke uitspattingen hebben en/of er beter over napraten met hem in het geval het toch eens gebeurt? Ik voel me echt zo schuldig over...
Mijn man en ik hebben de eerste 4/4,5 jaar na de geboorte van onze zoon geregeld conflicten gehad. Man had een zeer kort lontje en kon dan vooral verbaal fel uit de hoek komen. Ik probeerde rustig te blijven maar heb hier en daar helaas ook weleens wat olie op het vuur gegooid.
Het vervelende vooral vind ik dat man er geen moeite mee had zich te laten gaan in het bijzijn van zoon. Het waren vaak korte, maar felle uitspattingen waarbij 1 van de 2 dan vrij snel wegliep en vaak spraken we elkaar dan pas later weer. Als zoon al op bed lag. Kortom, hij heeft vaker dan me lief is conflicten tussen ons meegemaakt maar niet meegemaakt dat we het ook weer goedmaken. Behalve dat hij dan de dag erna wel weer zag dat het oké was tussen ons.
Onze zoon is een tikkeltje gevoeliger dan gemiddeld. Ik weet vrijwel zeker dat hij last heeft van de spanningen die er zijn geweest. Hij is overwegend vrolijk hoor maar wel wat onzeker/angstig/snel uit zijn doen. Het bleek dat er financiële/persoonlijke problemen speelde bij mijn man waardoor hij zo heftig reageerde. Uiteindelijk zijn die uitgekomen en is het allemaal opgelost en nu is hij veel en veel rustiger geworden, gelukkig.
Alleen.... ik denk dus wel dat ons kind er last van heeft. Ik zie bijvoorbeeld dat hij nog steeds goed op ons let als 1 van de 2 de stem wat verheft, dan kijkt hij direct op. Je merkt gewoon dat hij alert is.
Mijn vraag is eigenlijk, behalve het nu voortaan veel beter te doen, wat kunnen we nog meer doen om het vertrouwen te herstellen bij zoon? Om de onrust/stress weg te nemen die hij er waarschijnlijk aan over heeft gehouden?
Is het te verwachten dat dit gaandeweg herstelt als wij niet meer zulke uitspattingen hebben en/of er beter over napraten met hem in het geval het toch eens gebeurt? Ik voel me echt zo schuldig over...
vrijdag 9 april 2021 om 17:55
Als ik het goed begrijp zitten jullie ruzie-gewijs nu in een stuk rustiger vaarwater maar zoon is nog steeds bang dat de bui weer losbarst?
Ik vind hem nog wel erg jong om hier een geruststellend Gesprek over te gaan voeren, maar wat je wel zou kunnen doen is laten zien dat jij en je man nog steedsheel veel van elkaar houden. Dan kan door wat vaker naar elkaar te glimlachen, of even te knuffelen, of samen iets gezelligs te doen.
Als je zoon wat ouder is kun je altijd nog uitleg verschaffen, als dat dan nog nodig is.
Ik vind hem nog wel erg jong om hier een geruststellend Gesprek over te gaan voeren, maar wat je wel zou kunnen doen is laten zien dat jij en je man nog steedsheel veel van elkaar houden. Dan kan door wat vaker naar elkaar te glimlachen, of even te knuffelen, of samen iets gezelligs te doen.
Als je zoon wat ouder is kun je altijd nog uitleg verschaffen, als dat dan nog nodig is.
vrijdag 9 april 2021 om 18:02
Verbaal fel uit de hoek komen, kort lontje hebben. Ben ik ff blij dat ik ben opgevoed met het idee dat je dergelijke uitspattingen niet bij je kinderen doet. Enorm onveilig. Walgelijk dat het gebagatelliseerd wordt.
vrijdag 9 april 2021 om 18:05
Kinderen beleven dingen niet hetzelfde als volwassenen. Volwassenen denken vaak "ik ervaar zus of zo in situatie a en dan zou ik dit of dat prettig vinden, dus een kind zal dat ook wel zo ervaren dus dan wenst mijn kind dezelfde actie daarop".Quaintrelle schreef: ↑09-04-2021 16:24Kinderen hebben dezelfde gevoelens als volwassenen. Of welke emoties hebben ze niet volgens jou?
To: goed dat je opmerkt dat hij er last van heeft. Ik ben bij de vader van mijn dochter weggegaan, omdat hij elke keer zo opvliegend was wanneer hij thuis kwam van werk. In die situatie kon ik namelijk niet het voorbeeld zijn dat ik had willen zijn. Tegenwoordig is er veel meer opvoedhulp, ik zou mijn vraag daar neerleggen. Eventueel relatietherapie met je man om beter te leren communiceren en duidelijke afspraken maken.
Of bijvoorbeeld jonge kinderen die zeggen verliefd te zijn op iemand van hetzelfde geslacht en dat ouders dan direct denken dat hun kind lesbisch of homo is.
Kinderen hebben een heel andere belevingswereld en betrek ze zéker niet in problematische volwassen zaken.
vrijdag 9 april 2021 om 18:10
Nou ja, het vertrouwen is na al die ruzies al een beetje weg bij kind vrees ik, dus TO zal koste wat kost moeten vermijden dat het kind nog meer ruzies moet bijwonen en mocht het echt niet anders zijn het kind er ook bij laten zijn als de ruzie wordt bijgelegd.
vrijdag 9 april 2021 om 18:28
Ik vind deze reactie dan weer een uitspatting.Airesopure schreef: ↑09-04-2021 18:02Verbaal fel uit de hoek komen, kort lontje hebben. Ben ik ff blij dat ik ben opgevoed met het idee dat je dergelijke uitspattingen niet bij je kinderen doet. Enorm onveilig. Walgelijk dat het gebagatelliseerd wordt.
vrijdag 9 april 2021 om 18:36
To hebben jij en je man nu samen afspraken over communicatie en wat wel en niet kan waar je kind bij is?Lady*Voldemort schreef: ↑09-04-2021 18:10Nou ja, het vertrouwen is na al die ruzies al een beetje weg bij kind vrees ik, dus TO zal koste wat kost moeten vermijden dat het kind nog meer ruzies moet bijwonen en mocht het echt niet anders zijn het kind er ook bij laten zijn als de ruzie wordt bijgelegd.
En afspraken over jullie tijd samen en dat dan wel de belangrijke zaken op tafel komen?
Of bestaat je strategie uit dat jij alles sust? Je man, je kind, alle spanning in je eentje onderdrukken?
This user may use sarcasm and cynicism in a way you are not accustomed to. You might suffer severe mental damage.
vrijdag 9 april 2021 om 18:49
Lady*Voldemort schreef: ↑09-04-2021 18:10Nou ja, het vertrouwen is na al die ruzies al een beetje weg bij kind vrees ik, dus TO zal koste wat kost moeten vermijden dat het kind nog meer ruzies moet bijwonen en mocht het echt niet anders zijn het kind er ook bij laten zijn als de ruzie wordt bijgelegd.
TO? Haar partner, lijkt me zo. Niet TO.
vrijdag 9 april 2021 om 18:51
Als de man in zijn eentje loopt te bitchen is hij in zijn eentje verantwoordelijk voor het vermijden van zijn onproductieve gedrag.
vrijdag 9 april 2021 om 19:12
Je kunt dit alleen oplossen door samen afspraken te hebben over communicatie en wat wel en niet acceptabel is en wat wel de manier en het moment is om lastige onderwerpen te bespreken. Met hij-bakken en je kind sussen los je het niet op.
Wanneer to niet wil investeren in een echte oplossing, dan kan ze beter vertrekken dan dit patroon voortzetten.
Zij is namelijk ook verantwoordelijk voor de veilige omgeving van haar kind. Die taak ligt niet alleen bij haar man.
Ik denk eerlijk gezegd dat to geen relatietherapie durft voor te stellen, veel te bang dat ze met een dergelijk voorstel meteen knallende ruzie heeft . Haar kind na elke ruzie sussen en paaien is veel makkelijker dan het probleem bij de bron aanpakken.
Wanneer to niet wil investeren in een echte oplossing, dan kan ze beter vertrekken dan dit patroon voortzetten.
Zij is namelijk ook verantwoordelijk voor de veilige omgeving van haar kind. Die taak ligt niet alleen bij haar man.
Ik denk eerlijk gezegd dat to geen relatietherapie durft voor te stellen, veel te bang dat ze met een dergelijk voorstel meteen knallende ruzie heeft . Haar kind na elke ruzie sussen en paaien is veel makkelijker dan het probleem bij de bron aanpakken.
This user may use sarcasm and cynicism in a way you are not accustomed to. You might suffer severe mental damage.
vrijdag 9 april 2021 om 19:18
viva-amber schreef: ↑09-04-2021 19:12Zij is namelijk ook verantwoordelijk voor de veilige omgeving van haar kind. Die taak ligt niet alleen bij haar man.
Die taak ligt nu helemaal niet bij haar man en opmerkingen hier dat TO de persoon is die ruzies moet voorkomen zijn daarin niet helpend. Haar partner en zij moeten zich realiseren dat híj dit gedrag niet mag vertonen waar zijn kind bij is. En dat híj moet voorkomen dat híj dit nog eens doet.
vrijdag 9 april 2021 om 19:22
Er zijn twee volwassenen in het leven van dit kind en daar is to er 1 van. Dan is het aan to om dat duidelijk te maken. Aan die verantwoordelijk kan zij zich niet onttrekken en wanneer zij daar hulp bij nodig heeft dan moet zij die inschakelen. Een kind van 4 heeft die macht namelijk niet.
This user may use sarcasm and cynicism in a way you are not accustomed to. You might suffer severe mental damage.
vrijdag 9 april 2021 om 20:43
Bedankt voor alle tips. Eind vorig jaar hebben man en ik al concrete afspraken gemaakt en die ook opgeschreven en opgehangen. Het gaat nu ook echt goed.
Maar daardoor zie ik nu ook wel goed het contrast, met hoe het was. Het is totaal zinloos maar voel me er soms zo rot bij. Je wil alles juist zo goed doen voor je kinderen en het laatste wat je wil is ze traumatiseren.
Maar daardoor zie ik nu ook wel goed het contrast, met hoe het was. Het is totaal zinloos maar voel me er soms zo rot bij. Je wil alles juist zo goed doen voor je kinderen en het laatste wat je wil is ze traumatiseren.
vrijdag 9 april 2021 om 23:12
Ondanks dat het op het VF niet voorkomt, veel ouders zullen zichzelf wel herkennen in je verhaal, zelfs de leukste scheiding is niet leuk voor kinderen. Ouders zijn net echte mensen, ze raken overspannen/burn out, scheiden, financiële problemen, lopen trauma's op, worden ziek en kunnen zelfs sterven.Devina1985 schreef: ↑09-04-2021 20:43Bedankt voor alle tips. Eind vorig jaar hebben man en ik al concrete afspraken gemaakt en die ook opgeschreven en opgehangen. Het gaat nu ook echt goed.
Maar daardoor zie ik nu ook wel goed het contrast, met hoe het was. Het is totaal zinloos maar voel me er soms zo rot bij. Je wil alles juist zo goed doen voor je kinderen en het laatste wat je wil is ze traumatiseren.
Ik vindt het juist fantastisch dat TO met haar zoon wil praten en waarom niet met het hele gezin een avondje kletsen over wat er gebeurt is. De kinderen weten al dat er zich iets ergs hebben afgespeeld en hebben geen idee waarom het nu wel goed gaat. Onzekerheid leidt tot angst en angstige kinderen hebben meer uitleg nodig om gerustgesteld te worden. Je kunt kinderen niet beschermen tegen het leven maar je kunt ze er wel goed op voorbereiden, hij leert hooguit dat papa en mama ook gevoelens van angst kennen en boosheid en hoe je dat niet moet uiten en hoe het wel kan, het is namelijk een illusie om te denken dat je nooit meer ruzie krijgt maar vertel hem hoe die anders zullen zijn.
