Kinderen
alle pijlers
Huilbaby..
woensdag 2 december 2020 om 20:31
Hi allemaal,
Vier weken geleden ben ik bevallen van een prachtig kind, en belandde ik op een roze wolk. Helaas bleek in de kraamweek al dat hij veel huilde, en bekroop me langzaam het gevoel dat het misschien wel eens een pittige baby zou kunnen zijn. Dit gevoel blijkt helaas te kloppen en ik vrees dat we een huilbaby hebben..hij huilt uren per dag en is dan ook vaak ontroostbaar. Hij is eigenlijk altijd als hij wakker is onrustig (wapperen met armpjes, trappelen, als je hem vasthebt klimt hij zo in je nek omhoog). Ik heb nauwelijks momenten met hem waarop hij wakker en tevreden is, waardoor ik het gevoel heb dat we bijna niet kunnen hechten aan elkaar..het voeden gaat goed, hij groeit goed, lijkt geen (buik)pijn te hebben. Maar hij is gewoon vrijwel altijd ongelukkig.
Ik begin me steeds onzekerder te voelen over mijn moederschap. Waarom is mijn baby zo ongelukkig? Ik probeer ondanks alles te genieten van hem, maar ik merk dat ik zelf ook vaak moet huilen en steeds gestresster raak van het continue gekrijs en slaaptekort. Bij iedere kik die hij geeft schiet ik in de kramp; oh hij begint weer..
Wat we al hebben geprobeerd is een strak ritme te handhaven van slapen, voeden, even wakker en weer slapen. Helaas valt hij door het huilen zodanig laat in slaap, dat hij dan alweer bijna moet wakker worden om te voeden. En zijn wij uren in de weer om hem proberen te troosten. Maar we houden vol, ook al is het om ergens aan vast te kunnen houden in de chaos. Ook bakeren we hem in en proberen hem we zo min mogelijk prikkels te geven.
Heeft iemand nog tips? Of bemoedigende woorden dat dit voorbij gaat? Ik ben zo gek op dit mannetje en zou zo graag meer willen genieten van hem
Vier weken geleden ben ik bevallen van een prachtig kind, en belandde ik op een roze wolk. Helaas bleek in de kraamweek al dat hij veel huilde, en bekroop me langzaam het gevoel dat het misschien wel eens een pittige baby zou kunnen zijn. Dit gevoel blijkt helaas te kloppen en ik vrees dat we een huilbaby hebben..hij huilt uren per dag en is dan ook vaak ontroostbaar. Hij is eigenlijk altijd als hij wakker is onrustig (wapperen met armpjes, trappelen, als je hem vasthebt klimt hij zo in je nek omhoog). Ik heb nauwelijks momenten met hem waarop hij wakker en tevreden is, waardoor ik het gevoel heb dat we bijna niet kunnen hechten aan elkaar..het voeden gaat goed, hij groeit goed, lijkt geen (buik)pijn te hebben. Maar hij is gewoon vrijwel altijd ongelukkig.
Ik begin me steeds onzekerder te voelen over mijn moederschap. Waarom is mijn baby zo ongelukkig? Ik probeer ondanks alles te genieten van hem, maar ik merk dat ik zelf ook vaak moet huilen en steeds gestresster raak van het continue gekrijs en slaaptekort. Bij iedere kik die hij geeft schiet ik in de kramp; oh hij begint weer..
Wat we al hebben geprobeerd is een strak ritme te handhaven van slapen, voeden, even wakker en weer slapen. Helaas valt hij door het huilen zodanig laat in slaap, dat hij dan alweer bijna moet wakker worden om te voeden. En zijn wij uren in de weer om hem proberen te troosten. Maar we houden vol, ook al is het om ergens aan vast te kunnen houden in de chaos. Ook bakeren we hem in en proberen hem we zo min mogelijk prikkels te geven.
Heeft iemand nog tips? Of bemoedigende woorden dat dit voorbij gaat? Ik ben zo gek op dit mannetje en zou zo graag meer willen genieten van hem
woensdag 2 december 2020 om 22:26
Wat naar to. Hier heeft de tweede ook ontzettend veel gehuild. Ze heeft reflux, nog steeds maar ze huilt niet meer zo.
Wat een ellende zeg.
Ik had een fijne huisarts. Uiteindelijk was het niet op te lossen, indikken en omaprezol gaven ook veel klachten. Koemelk vrije voeding geprobeerd ect ect.
Nu is ze tien maanden en het gaat beter maar ze is nog steeds geen hele tevreden baby.
Heb je hulp van bv oma’s? Probeer anderen in te zetten om zelf even te slapen of ontspannen. Sterkrs
Wat een ellende zeg.
Ik had een fijne huisarts. Uiteindelijk was het niet op te lossen, indikken en omaprezol gaven ook veel klachten. Koemelk vrije voeding geprobeerd ect ect.
Nu is ze tien maanden en het gaat beter maar ze is nog steeds geen hele tevreden baby.
Heb je hulp van bv oma’s? Probeer anderen in te zetten om zelf even te slapen of ontspannen. Sterkrs
where ever you go, go with your heart
woensdag 2 december 2020 om 22:31
Bedankt voor alle tips! Fijn om te weten dat ik niet de enige ben, en dat het ooit voorbij gaat.
Ter aanvulling:
Wakker maken: Liever zouden we dit niet doen, maar hij komt niet uit zichzelf voor voeding (áls hij eenmaal slaapt, slaapt hij door zijn eigen hongersignalen heen). Door hem langer te laten slapen is hij in de 2e en 3e week gaan afvallen en zijn we pas net zijn geboortegewicht weer voorbij. We mogen nu dus maximaal 4 uur tussen voedingen laten. Ik geef overigens borstvoeding.
Huisarts: hier zijn we inmiddels geweest, hij heeft ons doorverwezen naar de kinderarts waar we binnenkort terecht kunnen.
Osteopaat: dit zou ik heel graag willen, maar ik heb ook gelezen dat het geen beschermde titel is en iedereen zich zo kan noemen. Mijn vriend vindt het dan doodeng om zo iemand aan zijn wervels te laten zitten. Misschien als zoon iets ouder en minder kwetsbaar is, want ik heb wel erg hoopgevende verhalen gehoord.
Krampjes/allergieën: we hebben niet het idee dat hij pijn heeft. Het trappelen/klimmen/wapperen komt denk ik eerder door overprikkeld en inderdaad, oververmoeid zijn. Maar het traject loopt wel om medische redenen te kunnen uitsluiten.
Ter aanvulling:
Wakker maken: Liever zouden we dit niet doen, maar hij komt niet uit zichzelf voor voeding (áls hij eenmaal slaapt, slaapt hij door zijn eigen hongersignalen heen). Door hem langer te laten slapen is hij in de 2e en 3e week gaan afvallen en zijn we pas net zijn geboortegewicht weer voorbij. We mogen nu dus maximaal 4 uur tussen voedingen laten. Ik geef overigens borstvoeding.
Huisarts: hier zijn we inmiddels geweest, hij heeft ons doorverwezen naar de kinderarts waar we binnenkort terecht kunnen.
Osteopaat: dit zou ik heel graag willen, maar ik heb ook gelezen dat het geen beschermde titel is en iedereen zich zo kan noemen. Mijn vriend vindt het dan doodeng om zo iemand aan zijn wervels te laten zitten. Misschien als zoon iets ouder en minder kwetsbaar is, want ik heb wel erg hoopgevende verhalen gehoord.
Krampjes/allergieën: we hebben niet het idee dat hij pijn heeft. Het trappelen/klimmen/wapperen komt denk ik eerder door overprikkeld en inderdaad, oververmoeid zijn. Maar het traject loopt wel om medische redenen te kunnen uitsluiten.
woensdag 2 december 2020 om 22:33
Gefeliciteerd. En I feel you!
Ik zie hier allerlei zelfzorg tips voorbij komen. Maar als ik lees dat hij naar boven klimt als hij op je ligt denk ik dat hij ergens last van heeft. Krampjes of reflux of wat dan ook.
Mijn tip is dan ook ga, als je een beetje doorpakkend cb hebt daar heen. Zijn dat van die miepen die zeggen dat het erbij hoort, dan naar de huisarts gaan.
Niets mis met het eerst daar laten uitzoeken wat het zou kunnen zijn.
Bij mij was het koemelkallergie. Mijn moeder heeft 3 maanden met een krijsend kind rondgelopen.
Dit is dan ook de reden dat ik dochter fles gegeven heb. Maar zij bleek verborgen reflux te hebben. Ik had het geluk met een fijne huisarts die ranitidine voorschreef.
Ik vind dat thuisgeklungel met een baby altijd zo gek. Als je zelf ergens last van hebt ga je toch ook niet thuis dokteren voordat je weet wat er is? En dan doe je dat wel met je minihummeltje.
Ik zie hier allerlei zelfzorg tips voorbij komen. Maar als ik lees dat hij naar boven klimt als hij op je ligt denk ik dat hij ergens last van heeft. Krampjes of reflux of wat dan ook.
Mijn tip is dan ook ga, als je een beetje doorpakkend cb hebt daar heen. Zijn dat van die miepen die zeggen dat het erbij hoort, dan naar de huisarts gaan.
Niets mis met het eerst daar laten uitzoeken wat het zou kunnen zijn.
Bij mij was het koemelkallergie. Mijn moeder heeft 3 maanden met een krijsend kind rondgelopen.
Dit is dan ook de reden dat ik dochter fles gegeven heb. Maar zij bleek verborgen reflux te hebben. Ik had het geluk met een fijne huisarts die ranitidine voorschreef.
Ik vind dat thuisgeklungel met een baby altijd zo gek. Als je zelf ergens last van hebt ga je toch ook niet thuis dokteren voordat je weet wat er is? En dan doe je dat wel met je minihummeltje.
woensdag 2 december 2020 om 22:33
Gefeliciteerd met jullie kindje!
Een huilbaby is een ellende. Mijn zoon huilde vier maanden lang, twintig uur per dag. Gek werden we ervan. We begrijpen inmiddels dat er babies uit het raam gegooid worden...
Na vier maanden was het ineens voorbij. Zomaar. Net alsof hij op aarde geland was.
De enige tip die ik voor je heb: LOGEREN. Jij of je partner om de beurt, of je kind. Bel opa, oma, oom, tante, goede vriend(in).
Twee nachten slapen, dan knap je echt een stuk op.
Je kunt kolven als je nog borstvoeding geeft, een voorraadje opbouwen en invriezen.
Sterkte, het huilen gaat ooit over.
Een huilbaby is een ellende. Mijn zoon huilde vier maanden lang, twintig uur per dag. Gek werden we ervan. We begrijpen inmiddels dat er babies uit het raam gegooid worden...
Na vier maanden was het ineens voorbij. Zomaar. Net alsof hij op aarde geland was.
De enige tip die ik voor je heb: LOGEREN. Jij of je partner om de beurt, of je kind. Bel opa, oma, oom, tante, goede vriend(in).
Twee nachten slapen, dan knap je echt een stuk op.
Je kunt kolven als je nog borstvoeding geeft, een voorraadje opbouwen en invriezen.
Sterkte, het huilen gaat ooit over.
Betty White: "Once you go blackberry... Hmmmmmhmmmm"
woensdag 2 december 2020 om 22:43
Begin niet bij een osteopaat, maar bij je huisarts, zoals je al gedaan hebt.
Iedereen kan een bordje osteopaat in zijn tuin timmeren, en ook de ‘officiële’ opleiding tot osteopaat stelt niets voor. Dat wil je niet voor je pasgeboren baby.
Kan je kindje nog honger hebben? Als hij eerst flink is afgevallen, zou het dan kunnen dat hij nu een inhaalslag aan het maken is? In jouw plaats zou ik zelf een keer extra aanleggen net voor je hem in bed legt.
Iedereen kan een bordje osteopaat in zijn tuin timmeren, en ook de ‘officiële’ opleiding tot osteopaat stelt niets voor. Dat wil je niet voor je pasgeboren baby.
Kan je kindje nog honger hebben? Als hij eerst flink is afgevallen, zou het dan kunnen dat hij nu een inhaalslag aan het maken is? In jouw plaats zou ik zelf een keer extra aanleggen net voor je hem in bed legt.
woensdag 2 december 2020 om 23:04
Kun je voeden voor hij weer gaat slapen?Millie91 schreef: ↑02-12-2020 22:31Bedankt voor alle tips! Fijn om te weten dat ik niet de enige ben, en dat het ooit voorbij gaat.
Ter aanvulling:
Wakker maken: Liever zouden we dit niet doen, maar hij komt niet uit zichzelf voor voeding (áls hij eenmaal slaapt, slaapt hij door zijn eigen hongersignalen heen). Door hem langer te laten slapen is hij in de 2e en 3e week gaan afvallen en zijn we pas net zijn geboortegewicht weer voorbij. We mogen nu dus maximaal 4 uur tussen voedingen laten. Ik geef overigens borstvoeding.
Want zo blijft hij ook oververmoeid en overprikkeld.
woensdag 2 december 2020 om 23:07
Wat heftig TO!
Mijn oudste heeft ook gigantisch veel gehuild en dat bleek achteraf honger. Ik gaf ook borstvoeding, legde haar wel 15 keer per dag aan of nog vaker, ze bleef maar huilen en sliep nauwelijks, behalve ‘s nachts, want áls ze dan eenmaal sliep, was ze ook niet wakker te krijgen. Groei bleef op den duur ook echt achter en toen ze helemaal niet meer groeide ben ik gaan bijvoeden met fles en het probleem was in hele korte tijd gewoon opgelost. Wat voelde ik me toen stom dat ik dat niet eerder had geprobeerd. Bv is prachtig en ik vond het bij mijn eerste echt alles waard maar wat heb ik haar en mezelf er veel leed mee aangedaan.
Mijn tweede is veel makkelijker maar ging met tien weken ofzo ineens vreselijk huilen en niet meer slapen, dat bleek reflux, met medicatie gaat het nu goed, als we daarmee stoppen is het in een paar dagen ook weer dramatisch (ze is nu 8 maanden).
Sommige baby’s zijn erg gevoelig en huilen veel zonder dat er een logische aanwijsbare oorzaak is, maar ik zou je echt de tip willen geven om nu echt eerst alle medische oorzaken en honger uit te sluiten. Als er zoiets achter zit, kan het heel eenvoudig op te lossen zijn. En zo niet, heb je dat in elk geval geprobeerd.
Sterkte, het is echt heel zwaar, ik hoop dat je wat familie/vrienden om je heen hebt die af en toe een paar uurtjes met de baby kunnen lopen!
Mijn oudste heeft ook gigantisch veel gehuild en dat bleek achteraf honger. Ik gaf ook borstvoeding, legde haar wel 15 keer per dag aan of nog vaker, ze bleef maar huilen en sliep nauwelijks, behalve ‘s nachts, want áls ze dan eenmaal sliep, was ze ook niet wakker te krijgen. Groei bleef op den duur ook echt achter en toen ze helemaal niet meer groeide ben ik gaan bijvoeden met fles en het probleem was in hele korte tijd gewoon opgelost. Wat voelde ik me toen stom dat ik dat niet eerder had geprobeerd. Bv is prachtig en ik vond het bij mijn eerste echt alles waard maar wat heb ik haar en mezelf er veel leed mee aangedaan.
Mijn tweede is veel makkelijker maar ging met tien weken ofzo ineens vreselijk huilen en niet meer slapen, dat bleek reflux, met medicatie gaat het nu goed, als we daarmee stoppen is het in een paar dagen ook weer dramatisch (ze is nu 8 maanden).
Sommige baby’s zijn erg gevoelig en huilen veel zonder dat er een logische aanwijsbare oorzaak is, maar ik zou je echt de tip willen geven om nu echt eerst alle medische oorzaken en honger uit te sluiten. Als er zoiets achter zit, kan het heel eenvoudig op te lossen zijn. En zo niet, heb je dat in elk geval geprobeerd.
Sterkte, het is echt heel zwaar, ik hoop dat je wat familie/vrienden om je heen hebt die af en toe een paar uurtjes met de baby kunnen lopen!
woensdag 2 december 2020 om 23:28
Vooral dat uit logeren. Die van mij huilden niet zoveel met ik was er wel kapot moe van.
Als je de baby uit logeren kan doen:
Opa en oma hebben meer begrip voor jouw situatie
Opa en oma slapen één nachtje wat minder, terwijl jij bijtankt.
Het is niet te snel of onaardig.
Je zou ook zelf uit logeren kunnen gaan en man de zorg laten doen.
Als je de baby uit logeren kan doen:
Opa en oma hebben meer begrip voor jouw situatie
Opa en oma slapen één nachtje wat minder, terwijl jij bijtankt.
Het is niet te snel of onaardig.
Je zou ook zelf uit logeren kunnen gaan en man de zorg laten doen.
donderdag 3 december 2020 om 00:50
Gefeliciteerd met je zoon! Wat een zware kraamtijd hebben jullie zo. Ik hoop dat jullie wat steun uit je omgeving hebben om af en toe even op adem te kunnen komen, al is het maar een paar uurtjes.
Waarom denken jullie dat je zoon geen pijn heeft? Het hoeft niet natuurlijk, maar volgens mij is dat zo moeilijk in te schatten bij die hele kleintjes... Hier ook een onrustige baby die slecht sliep (geen huilbaby), die vonden ze eerst “gewoon” onrustig maar toen ze meer klachten kreeg bleek ze toch allergieën + verborgen reflux te hebben. Van die aandoeningen duurt het vaak eventjes voor ze zich openbaren met duidelijke klachten. Bij ons oa (veel) bloed poepen, dat moet toch flink zeer hebben gedaan maar ik dacht eerst ook geen pijn te zien bij dochter.
Goed dus dat er een doorverwijzing naar de kinderarts is om dit soort dingen uit te zoeken/sluiten. Zo ja, kan je behandelen en zo nee, kan je dat iig afvinken. Ter voorbereiding zou ik je adviseren om wat filmbeelden op te nemen van typisch onrustig gedrag van je zoon om te laten zien aan de kinderarts. En een hele simpele: regelmatig even het mondje ruiken, zurig is een duidelijke aanwijzing voor (verborgen) reflux.
Ostheopaat durven wij ook niet aan, kinderarts raadde het ook
af ivm de schade die zij heel soms terugzien. Als je wel alvast iets in die richting wilt proberen is een kinderfysio misschien ook een optie, dat zou je evt met de kinderarts kunnen bespreken.
Waarom denken jullie dat je zoon geen pijn heeft? Het hoeft niet natuurlijk, maar volgens mij is dat zo moeilijk in te schatten bij die hele kleintjes... Hier ook een onrustige baby die slecht sliep (geen huilbaby), die vonden ze eerst “gewoon” onrustig maar toen ze meer klachten kreeg bleek ze toch allergieën + verborgen reflux te hebben. Van die aandoeningen duurt het vaak eventjes voor ze zich openbaren met duidelijke klachten. Bij ons oa (veel) bloed poepen, dat moet toch flink zeer hebben gedaan maar ik dacht eerst ook geen pijn te zien bij dochter.
Goed dus dat er een doorverwijzing naar de kinderarts is om dit soort dingen uit te zoeken/sluiten. Zo ja, kan je behandelen en zo nee, kan je dat iig afvinken. Ter voorbereiding zou ik je adviseren om wat filmbeelden op te nemen van typisch onrustig gedrag van je zoon om te laten zien aan de kinderarts. En een hele simpele: regelmatig even het mondje ruiken, zurig is een duidelijke aanwijzing voor (verborgen) reflux.
Ostheopaat durven wij ook niet aan, kinderarts raadde het ook
af ivm de schade die zij heel soms terugzien. Als je wel alvast iets in die richting wilt proberen is een kinderfysio misschien ook een optie, dat zou je evt met de kinderarts kunnen bespreken.
donderdag 3 december 2020 om 08:16
Kun je hem niet in slaap voeden? Dan duurt het langer voor je hem wakker hoeft te maken. Of anders een droomvoeding geven. Dat is voeden als hij slaapt.Millie91 schreef: ↑02-12-2020 22:31Bedankt voor alle tips! Fijn om te weten dat ik niet de enige ben, en dat het ooit voorbij gaat.
Ter aanvulling:
Wakker maken: Liever zouden we dit niet doen, maar hij komt niet uit zichzelf voor voeding (áls hij eenmaal slaapt, slaapt hij door zijn eigen hongersignalen heen). Door hem langer te laten slapen is hij in de 2e en 3e week gaan afvallen en zijn we pas net zijn geboortegewicht weer voorbij. We mogen nu dus maximaal 4 uur tussen voedingen laten. Ik geef overigens borstvoeding.
Krampjes/allergieën: we hebben niet het idee dat hij pijn heeft. Het trappelen/klimmen/wapperen komt denk ik eerder door overprikkeld en inderdaad, oververmoeid zijn. Maar het traject loopt wel om medische redenen te kunnen uitsluiten.
Met borstvoeding is het relatief makkelijk om te kijken of er toch sprake is van een allergie. Probeer eens twee weken koemelkvrij te eten en kijk of dat resultaat heeft. Naast koemelkallergie zijn ei en soja allergie de meest voorkomende.
Heeft er al een lactatiekundige meegekeken naar de drinktechniek en algehele productie? Als hij bijvoorbeeld verkeerd aanhapt, krijgt hij mogelijk te veel lucht binnen wat kan zorgen voor krampjes. En dat uit zich oa vaak in trappelen.
donderdag 3 december 2020 om 08:21
Mijn oudste huilde ook zo veel. Mijn tips:
Osteopaat: heeft hier het meeste geholpen. Het klopt dat iedereen zich Osteopaat mag noemen, dus controleer van te voren naar wie je toe gaat. Die van mij was kinderfysiotherapeut en had daarna een opleiding tot osteopaat gedaan
Huildagboek: hou dit vast bij voordat je naar de kinderarts gaat. De mijne dacht dat het nog wel mee zou vallen en dat ouders het als veel huilen beleefden. Dus werd ik naar huis gestuurd om maar eens 10 dagen een huildagboek bij te houden. Onze dochter huilde tot wel 11 uur op een dag. De beste dag was dat ze maar 5 uur huilde
RRR: laat dat los, behalve het advies om minimaal om de 4 uur te voeden. Maar er hoeft geen 4 uur tussen te zitten hè? Als je lang bezig bent om hem in slaap te krijgen dan zou ik gewoon nog een keer voeden. Misschien valt hij dan wel in slaap. Mijn baby's deden het altijd een stuk beter op spelen, voeden, slapen, maar dan zonder strak op de tijd te letten
Osteopaat: heeft hier het meeste geholpen. Het klopt dat iedereen zich Osteopaat mag noemen, dus controleer van te voren naar wie je toe gaat. Die van mij was kinderfysiotherapeut en had daarna een opleiding tot osteopaat gedaan
Huildagboek: hou dit vast bij voordat je naar de kinderarts gaat. De mijne dacht dat het nog wel mee zou vallen en dat ouders het als veel huilen beleefden. Dus werd ik naar huis gestuurd om maar eens 10 dagen een huildagboek bij te houden. Onze dochter huilde tot wel 11 uur op een dag. De beste dag was dat ze maar 5 uur huilde
RRR: laat dat los, behalve het advies om minimaal om de 4 uur te voeden. Maar er hoeft geen 4 uur tussen te zitten hè? Als je lang bezig bent om hem in slaap te krijgen dan zou ik gewoon nog een keer voeden. Misschien valt hij dan wel in slaap. Mijn baby's deden het altijd een stuk beter op spelen, voeden, slapen, maar dan zonder strak op de tijd te letten
donderdag 3 december 2020 om 08:39
Dit!inin schreef: ↑02-12-2020 21:10Hier was mijn eerste een huilbaby, heeft lang geduurd maar het ging over. Iedereen heeft goedbedoelde adviezen, en je blijft zoeken naar oplossingen maar luister vooral naar je eigen gevoel hierin. Veel tips hielpen niet, sommige wel, en soms hielp iets even en daarna niet meer. Er was in ons geval geen wonderoplossing, maar het ging wel over. Ik heb altijd erg ingezet op nabijheid, omdat dat voor mijn gevoel op bepaalde momenten het enige was wat ik kon doen. Wees lief voor jezelf ook in deze tijd.
Al moet ik wel zeggen dat ik het door het constante gekrijs wel lastig vond om te bepalen wat mijn gevoel was. Maar uiteindelijk is het bij ons vanzelf over gegaan.
Ik heb me in die tijd ook wel zorgen gemaakt over de hechting, omdat ik hem niet goed leek te kunnen helpen en ik me constant gestresst voelde en ook moeite had om te genieten of zelfs af en toe om van hem te houden
Maar ook dat is allemaal helemaal goed gekomen.Je doet je best onder deze moeilijke omstandigheden en dat is genoeg.
Veel sterkte TO!
zaterdag 5 december 2020 om 07:18
Wat iemand hierboven ook al ongeveer zegt: laat dat idee van ritme los!!
Dat ‘laten huilen om te slapen’ is juist hetgeen hij niet tegen kan en van streek van raakt!!
Als hij huilt, borstvoeding geven tot hij slaapt.
Als hij lange uren slaap maakt overdag dan komt dat doordat zijn eigen ritme nog niet verschoven is naar ‘ons’ ritme. Dat duurt nog een tijdje en geeft niks. Als hij echt vier uur achter elkaar slaapt wel wakker maken voor een voeding maar verder lekker zijn eigen ritme laten volgen!!
Als hij uitgeruster wordt, na een paar dagen, zal hij al een stuk vrolijker zijn. En hem vervolgens gewoon oppakken als hij huilt. En borstvoeding is echt het remedie tegen alles.
(Ik heb zelf ook ongeveer twee maanden het regelmaat en ritme-gebeuren gevolgd, van Rita Blom, maar daarna kwam ik erachter dat ik m’n dichter in slaap kon laten drinken aan de borst. Vanaf toen noooooit meer slaapproblemen gehad, en ook geen ontevreden baby).
Dat ‘laten huilen om te slapen’ is juist hetgeen hij niet tegen kan en van streek van raakt!!
Als hij huilt, borstvoeding geven tot hij slaapt.
Als hij lange uren slaap maakt overdag dan komt dat doordat zijn eigen ritme nog niet verschoven is naar ‘ons’ ritme. Dat duurt nog een tijdje en geeft niks. Als hij echt vier uur achter elkaar slaapt wel wakker maken voor een voeding maar verder lekker zijn eigen ritme laten volgen!!
Als hij uitgeruster wordt, na een paar dagen, zal hij al een stuk vrolijker zijn. En hem vervolgens gewoon oppakken als hij huilt. En borstvoeding is echt het remedie tegen alles.
(Ik heb zelf ook ongeveer twee maanden het regelmaat en ritme-gebeuren gevolgd, van Rita Blom, maar daarna kwam ik erachter dat ik m’n dichter in slaap kon laten drinken aan de borst. Vanaf toen noooooit meer slaapproblemen gehad, en ook geen ontevreden baby).
zaterdag 5 december 2020 om 08:01
Ik krijg flash backs door dit topic. Zoon was ook een huilbaby. Jarenlang! Niks hielp. Ik was ook nog eens alleenstaand met een baan en nog een peuter. Uit wanhoop heb ik hem een keer een hele week naar mijn moeder gebracht omdat ik op het punt stond in te storten. Mijn moeder vond het ook heel pittig.
Anyway op een gegeven moment was ik er zó klaar mee, dat ik hem gewoon liet huilen. Heel de nacht, een hele week lang (had me ziek gemeld op het werk want ik deed geen oog dicht in de nacht). Om 7 uur in de ochtend bracht ik hem naar de crèche en ging ik naar huis om te slapen.
Dit deed ik een hele week lang, gewoon laten huilen, niet troosten, niet zichtbaar zijn (wel af en toe stiekem checken in zijn bedje) en toen was het klaar. Afgelopen. Voorbij. Hij huilde niet meer. Maar ik wel. Ik huilde al mijn wanhopigheid eruit. Ik was zó blij dat het achter de rug was dat ik continu aan het huilen was.
Nu is hij 11 jaar en slaapt tijdens schoolvakanties een gat in de dag:-)
Anyway op een gegeven moment was ik er zó klaar mee, dat ik hem gewoon liet huilen. Heel de nacht, een hele week lang (had me ziek gemeld op het werk want ik deed geen oog dicht in de nacht). Om 7 uur in de ochtend bracht ik hem naar de crèche en ging ik naar huis om te slapen.
Dit deed ik een hele week lang, gewoon laten huilen, niet troosten, niet zichtbaar zijn (wel af en toe stiekem checken in zijn bedje) en toen was het klaar. Afgelopen. Voorbij. Hij huilde niet meer. Maar ik wel. Ik huilde al mijn wanhopigheid eruit. Ik was zó blij dat het achter de rug was dat ik continu aan het huilen was.
Nu is hij 11 jaar en slaapt tijdens schoolvakanties een gat in de dag:-)
zaterdag 5 december 2020 om 08:14
Wauw dat moet heftig zijn geweestHanaa schreef: ↑05-12-2020 08:01Ik krijg flash backs door dit topic. Zoon was ook een huilbaby. Jarenlang! Niks hielp. Ik was ook nog eens alleenstaand met een baan en nog een peuter. Uit wanhoop heb ik hem een keer een hele week naar mijn moeder gebracht omdat ik op het punt stond in te storten. Mijn moeder vond het ook heel pittig.
Anyway op een gegeven moment was ik er zó klaar mee, dat ik hem gewoon liet huilen. Heel de nacht, een hele week lang (had me ziek gemeld op het werk want ik deed geen oog dicht in de nacht). Om 7 uur in de ochtend bracht ik hem naar de crèche en ging ik naar huis om te slapen.
Dit deed ik een hele week lang, gewoon laten huilen, niet troosten, niet zichtbaar zijn (wel af en toe stiekem checken in zijn bedje) en toen was het klaar. Afgelopen. Voorbij. Hij huilde niet meer. Maar ik wel. Ik huilde al mijn wanhopigheid eruit. Ik was zó blij dat het achter de rug was dat ik continu aan het huilen was.
Nu is hij 11 jaar en slaapt tijdens schoolvakanties een gat in de dag:-)
zaterdag 5 december 2020 om 21:38
Ik zou het idee van een ritme echt loslaten. Een baby heeft alleen zijn eigen ritme dat continu veranderd.
Verder heeft borstvoeding een heel andere lijn dan flesvoeding qua groeicurve. Een baby die zoveel huilt dus echt niet wakker gaan maken voor voeding. Hij slaapt eindelijk en dan gaan jullie hem weer wakker maken. Borstvoeding werkt totaal anders dan flesvoeding. De samenstelling is iedere keer anders en past zich aan aan je kind. Als hij slaapt heeft hij dat op dat moment nodig. Verstoor dat niet maar geef de voeding als hij duidelijke hongersignalen geeft. Leer dat herkennen en wees het huilen vanwege honger voor.
Baby op de kamer zodat je direct kan laten drinken en veilig verder slapen geeft misschien ook rust.
Verder kan je zelf een week of 2 koemelk uit je dieet halen en kijken of het verschil maakt.
Heb je een draagdoek?
Verder heeft borstvoeding een heel andere lijn dan flesvoeding qua groeicurve. Een baby die zoveel huilt dus echt niet wakker gaan maken voor voeding. Hij slaapt eindelijk en dan gaan jullie hem weer wakker maken. Borstvoeding werkt totaal anders dan flesvoeding. De samenstelling is iedere keer anders en past zich aan aan je kind. Als hij slaapt heeft hij dat op dat moment nodig. Verstoor dat niet maar geef de voeding als hij duidelijke hongersignalen geeft. Leer dat herkennen en wees het huilen vanwege honger voor.
Baby op de kamer zodat je direct kan laten drinken en veilig verder slapen geeft misschien ook rust.
Verder kan je zelf een week of 2 koemelk uit je dieet halen en kijken of het verschil maakt.
Heb je een draagdoek?
dinsdag 15 december 2020 om 16:46
Lieve allemaal,
Excuses voor de late reactie (leven met een pasgeborene
) en ontzettend bedankt voor alle tips, medeleven en persoonlijke ervaringen!
Er werd gevraagd om een update dus bij dezen. Sinds ongeveer een week is het huilen drastisch afgenomen! We hadden niets veranderd op dat punt, gewoon volgehouden wat we al deden: na het wakker worden voeden, dan maximaal een uur à anderhalf wakker laten zijn, en dan weer in slaap krijgen (dit is de grootste uitdaging, soms lukt het in zijn bedje, anders gebruiken we de draagdoek of gaan we met hem lopen in de wagen). Ineens gingen er dagen voorbij waar hij wakkere momenten had waarin hij helemaal niet huilde, of pas als hij moe werd. En ineens ging hij steeds vaker lachen en zelfs al wat brabbelen. Huilen doet hij zeker nog wel, maar zelden ontroostbaar en significant minder uren per dag. Vandaag is hij toevallig wat jengeliger, en dan schiet wel de angst er meteen in dat we weer van voren af aan beginnen, maar het lijkt in niks op het vreselijke gekrijs van de eerste 5 weken van zijn leven.
Ik heb geen idee wat het nou was, en ik durf ook nog absoluut niet te geloven dat het vanaf nu een modelbaby zal zijn, maar ik heb zelf al een week niet meer wanhopig onder de douche staan huilen
.
Ik hoop enorm dat het zo blijft! We hebben voor de zekerheid wel een afspraak bij een osteopaat staan en ook de afspraak bij de kinderarts laten we doorgaan. Maar voor nu ga ik genieten van mijn baby
Excuses voor de late reactie (leven met een pasgeborene
) en ontzettend bedankt voor alle tips, medeleven en persoonlijke ervaringen!Er werd gevraagd om een update dus bij dezen. Sinds ongeveer een week is het huilen drastisch afgenomen! We hadden niets veranderd op dat punt, gewoon volgehouden wat we al deden: na het wakker worden voeden, dan maximaal een uur à anderhalf wakker laten zijn, en dan weer in slaap krijgen (dit is de grootste uitdaging, soms lukt het in zijn bedje, anders gebruiken we de draagdoek of gaan we met hem lopen in de wagen). Ineens gingen er dagen voorbij waar hij wakkere momenten had waarin hij helemaal niet huilde, of pas als hij moe werd. En ineens ging hij steeds vaker lachen en zelfs al wat brabbelen. Huilen doet hij zeker nog wel, maar zelden ontroostbaar en significant minder uren per dag. Vandaag is hij toevallig wat jengeliger, en dan schiet wel de angst er meteen in dat we weer van voren af aan beginnen, maar het lijkt in niks op het vreselijke gekrijs van de eerste 5 weken van zijn leven.
Ik heb geen idee wat het nou was, en ik durf ook nog absoluut niet te geloven dat het vanaf nu een modelbaby zal zijn, maar ik heb zelf al een week niet meer wanhopig onder de douche staan huilen
. Ik hoop enorm dat het zo blijft! We hebben voor de zekerheid wel een afspraak bij een osteopaat staan en ook de afspraak bij de kinderarts laten we doorgaan. Maar voor nu ga ik genieten van mijn baby
