Kinderen
alle pijlers
Iemand hier pleegouder of meeleefgezin?
maandag 21 juni 2021 om 09:08
Hoi,
Is hier iemand pleegouder of meeleefgezin? Ik zou dit wel willen doen. Man ook. We dubben nog een beetje tussen fulltime of enkele dagdelen per week/maand.
Ik vraag mij af hoe ingrijpend de rol van de ouder kan zijn? Krijg je verhalen zoals hier op het forum van gescheiden ouders waarbij afspraken niet worden nagekomen, kind niet wordt meegegeven en je plannen in rook opgaan? Van ouders die een stempel drukken op het dagelijkse leven van jou en je gezin (dat zou reden zijn om niet fulltime pleegouder te worden namelijk).
Reden waarom we dit willen is omdat we graag een groter gezin hadden gewild, maar dit helaas medisch gezien niet mogelijk is. Ik vind kinderen hartstikke leuk, heb gewoon in mijn hart nog plek voor een kind van een ander. We zijn ooit gestart in het traject pleegzorg, maar na de intake thuis afgehaakt omdat ik ontslagen werd en besloot een hele andere kant op te willen met bijbehorende opleiding van 4 jaar. De opleiding is bijna klaar, en de wens is er eigenlijk nog steeds.
En ik zou eigenlijk wel verhalen willen horen uit de praktijk.
Iemand?
Is hier iemand pleegouder of meeleefgezin? Ik zou dit wel willen doen. Man ook. We dubben nog een beetje tussen fulltime of enkele dagdelen per week/maand.
Ik vraag mij af hoe ingrijpend de rol van de ouder kan zijn? Krijg je verhalen zoals hier op het forum van gescheiden ouders waarbij afspraken niet worden nagekomen, kind niet wordt meegegeven en je plannen in rook opgaan? Van ouders die een stempel drukken op het dagelijkse leven van jou en je gezin (dat zou reden zijn om niet fulltime pleegouder te worden namelijk).
Reden waarom we dit willen is omdat we graag een groter gezin hadden gewild, maar dit helaas medisch gezien niet mogelijk is. Ik vind kinderen hartstikke leuk, heb gewoon in mijn hart nog plek voor een kind van een ander. We zijn ooit gestart in het traject pleegzorg, maar na de intake thuis afgehaakt omdat ik ontslagen werd en besloot een hele andere kant op te willen met bijbehorende opleiding van 4 jaar. De opleiding is bijna klaar, en de wens is er eigenlijk nog steeds.
En ik zou eigenlijk wel verhalen willen horen uit de praktijk.
Iemand?
maandag 21 juni 2021 om 09:32
Binnenkort komt mijn eerste deeltijd pleegkind om de week een lang weekend.
Je kunt niet verwachten dat het allemaal soepel verloopt ook het contact met de ouders .. er is uiteraard een reden waarom er een extra thuis voor een kind wordt gezocht. Pleegzorg traint de aspirant pleegouders op verschillende situaties uiteraard en begeleid je als dat nodig is.
Je kunt niet verwachten dat het allemaal soepel verloopt ook het contact met de ouders .. er is uiteraard een reden waarom er een extra thuis voor een kind wordt gezocht. Pleegzorg traint de aspirant pleegouders op verschillende situaties uiteraard en begeleid je als dat nodig is.
maandag 21 juni 2021 om 09:57
Wij hebben een pleegzoon. Fulltime, sinds een jaar.
Begeleiding vanuit de pleegzorgorganisatie is best heel okay, we hebben een hele prettige begeleider. Maar je moet echt zelf overal achteraan, dus daar moet je niet bang voor zijn.
In ons geval is het contact met de biologische ouder hetgeen wat de meeste energie vreet en ook vaak enorm frustreert.
Pleegzoon is een complex kind, met een hechtingsstoornis en gedragsproblemen, dus de impact op ons dagelijks leven is behoorlijk. Wij hebben geen andere kinderen en dat was in dit geval ook niet te doen geweest.
Wij waren vantevoren niet voldoende op de hoogte van de problematiek van onze pleegzoon. Dat was niemands schuld, ook de pleegzorgorganisatie is daarin volledig op het verkeerde been gezet door het gezin dat voorheen voor hem zorgde. Maar dat maakte de situatie in het begin wel echt heel lastig. Inmiddels hebben we allemaal onze draai gevonden, laat pleegzoon behoorlijke vooruitgang zien en genieten we vooral heel erg van hem. Maar het is geen 'walk in the park'.
Vooral wegens de privacy van ons pleegkind en zijn biologische familie (ik ben zelf inmiddels nogal herkenbaar vrees ik), wil ik niet teveel 'openbaar' delen. Maar via PB vragen stellen is prima.
Begeleiding vanuit de pleegzorgorganisatie is best heel okay, we hebben een hele prettige begeleider. Maar je moet echt zelf overal achteraan, dus daar moet je niet bang voor zijn.
In ons geval is het contact met de biologische ouder hetgeen wat de meeste energie vreet en ook vaak enorm frustreert.
Pleegzoon is een complex kind, met een hechtingsstoornis en gedragsproblemen, dus de impact op ons dagelijks leven is behoorlijk. Wij hebben geen andere kinderen en dat was in dit geval ook niet te doen geweest.
Wij waren vantevoren niet voldoende op de hoogte van de problematiek van onze pleegzoon. Dat was niemands schuld, ook de pleegzorgorganisatie is daarin volledig op het verkeerde been gezet door het gezin dat voorheen voor hem zorgde. Maar dat maakte de situatie in het begin wel echt heel lastig. Inmiddels hebben we allemaal onze draai gevonden, laat pleegzoon behoorlijke vooruitgang zien en genieten we vooral heel erg van hem. Maar het is geen 'walk in the park'.
Vooral wegens de privacy van ons pleegkind en zijn biologische familie (ik ben zelf inmiddels nogal herkenbaar vrees ik), wil ik niet teveel 'openbaar' delen. Maar via PB vragen stellen is prima.
maandag 21 juni 2021 om 10:03
Ik zou als ik jullie was naar een voorlichting gaan, er zijn veel verschillende vormen van zorg. Bij fulltime zorg komen vaak wel veel regelzaken/ juridische zaken etc ook.. contact met biologische ouders moet je inderdaad ook niet onderschatten. Je kunt ook eerst kijken of deeltijd iets voor jullie is, dat je logeergezin bent. Er is bijv. ook vaak bij kinder- en jeugdggz-instellingen de mogelijkheid om logeergezin te zijn voor een kind met gedragsproblemen, zodat die ook uit logeren kan en een adempauze voor de ouders.
maandag 21 juni 2021 om 10:04
Ik heb het van dichtbij gezien. De eigen kinderen hadden er grote moeite mee, maar de ouders hebben het toch gedaan. Geen prettige situatie voor dat gezin. Je moet echt zorgen voor 100% motivatie.
Grant me the serenity to accept the things I cannot change, courage to change the things I can and wisdom to know the difference.
maandag 21 juni 2021 om 10:27
Ik ben pleegmoeder, en het is geweldig, maar ook geweldig zwaar. Wat jij zegt over die verhalen van gescheiden ouders, ja die dingen gebeuren. In sommige pleeggezinnen meer dan in andere.
Je hebt met veel instanties te maken. In ons geval meer dan 5. En die hebben lang niet altijd hetzelfde doel voor ogen. Dus ook dat levert strijd op.
Wij hebben geen kinderen van onszelf, dus dat is heel anders dan als je die wel hebt.
Mijn advies zou zijn om weer naar een informatieavond te gaan en daar te praten over jullie verwachtingen en vragen.
Je hebt met veel instanties te maken. In ons geval meer dan 5. En die hebben lang niet altijd hetzelfde doel voor ogen. Dus ook dat levert strijd op.
Wij hebben geen kinderen van onszelf, dus dat is heel anders dan als je die wel hebt.
Mijn advies zou zijn om weer naar een informatieavond te gaan en daar te praten over jullie verwachtingen en vragen.
Adem in, adem uit, en herhaal indien nodig 
maandag 21 juni 2021 om 10:38
je hebt een wat romantisch beeld: je had een groter gezin gewild, je houdt van kinderen, er is ruimte in je hart.
Dat is allemaal heel lief
Maar besef je wel, dat je niet zomaar een kind in huis haalt, maar een kind dat beschadigd is. En de ouders
En wat het doet met de verhoudingen in jouw gezin
En ook, dat je zo'n kind niet weer kunt laten vallen.
Ik vind het echt waanzinnig goed als mensen het doen. Maar laat alsjeblieft de romantiek los. Zie jezelf meer als hulpverlener, dan als mama
Dat is allemaal heel lief
Maar besef je wel, dat je niet zomaar een kind in huis haalt, maar een kind dat beschadigd is. En de ouders
En wat het doet met de verhoudingen in jouw gezin
En ook, dat je zo'n kind niet weer kunt laten vallen.
Ik vind het echt waanzinnig goed als mensen het doen. Maar laat alsjeblieft de romantiek los. Zie jezelf meer als hulpverlener, dan als mama
maandag 21 juni 2021 om 10:43
Dit dus. Het is geven, geven, geven.lilalinda schreef: ↑21-06-2021 10:38je hebt een wat romantisch beeld: je had een groter gezin gewild, je houdt van kinderen, er is ruimte in je hart.
Dat is allemaal heel lief
Maar besef je wel, dat je niet zomaar een kind in huis haalt, maar een kind dat beschadigd is. En de ouders
En wat het doet met de verhoudingen in jouw gezin
En ook, dat je zo'n kind niet weer kunt laten vallen.
Ik vind het echt waanzinnig goed als mensen het doen. Maar laat alsjeblieft de romantiek los. Zie jezelf meer als hulpverlener, dan als mama
Wij zijn officieel pleeggezin voor een kind uit de familie. Je mag me pb’en als je wilt.
maandag 21 juni 2021 om 10:59
Wij zijn ook al 20+ jaar pleeggezin.
Zoals Lalinda al zei, laat het beeld los van een groter gezin, ruimte in mijn hart enz.
Wij hebben verschillende pleegkinderen voor korte of langere tiid thuis gehad, de een gaat makkelijker dan de ander. Voor ouders ben je een onderdeel van het systeem die hun kind afpakt.
Verwacht geen kind dat blij is omdat hij bij jou "mag" wonen. Kind wil het liefst bij zijn/haar ouders wonen, jonge kinderen snappen er niets van waarom ze nu bij papa en mama weg moeten en bij vreemde mensen moeten gaan wonen. Pubers gaan je uitproberen.
Het is geven, zonder echt wat terug te krijgen, vooral bij kinderen die maar kort blijven.
De instanties eromheen zijn er voor het pleegkind, en niet voor jouw gezin.
Wij zijn er op een gegeven moment mee gestopt, omdat onze kinderen aangaven het niet meer leuk te vinden.
Ik wil alleen maar zeggen, denk goed na, het is niet zo rooskleurig als het lijkt.
Zoals Lalinda al zei, laat het beeld los van een groter gezin, ruimte in mijn hart enz.
Wij hebben verschillende pleegkinderen voor korte of langere tiid thuis gehad, de een gaat makkelijker dan de ander. Voor ouders ben je een onderdeel van het systeem die hun kind afpakt.
Verwacht geen kind dat blij is omdat hij bij jou "mag" wonen. Kind wil het liefst bij zijn/haar ouders wonen, jonge kinderen snappen er niets van waarom ze nu bij papa en mama weg moeten en bij vreemde mensen moeten gaan wonen. Pubers gaan je uitproberen.
Het is geven, zonder echt wat terug te krijgen, vooral bij kinderen die maar kort blijven.
De instanties eromheen zijn er voor het pleegkind, en niet voor jouw gezin.
Wij zijn er op een gegeven moment mee gestopt, omdat onze kinderen aangaven het niet meer leuk te vinden.
Ik wil alleen maar zeggen, denk goed na, het is niet zo rooskleurig als het lijkt.
maandag 21 juni 2021 om 11:51
Ik weet niet of het beeld dat ik heb romantisch is hoor. Ik lees mij al jaren (met vlagen) in. Het is meer dat ik even duidelijk wilde maken dat ik er plek voor heb zeg maar. Ik zou trouwens niet voor kortdurende pleegzorg gaan, maar voor langdurige. Ik begrijp heel goed dat het kind beschadigd zal zijn, maar ik denk wel dat er verschil zit in gradaties. Ik ben ook niet te beroerd om hulp in te schakelen voor het kind, of afspraken af te gaan voor het kind. Doe ik met mijn eigen kinderen ook.lilalinda schreef: ↑21-06-2021 10:38je hebt een wat romantisch beeld: je had een groter gezin gewild, je houdt van kinderen, er is ruimte in je hart.
Dat is allemaal heel lief
Maar besef je wel, dat je niet zomaar een kind in huis haalt, maar een kind dat beschadigd is. En de ouders
En wat het doet met de verhoudingen in jouw gezin
En ook, dat je zo'n kind niet weer kunt laten vallen.
Ik vind het echt waanzinnig goed als mensen het doen. Maar laat alsjeblieft de romantiek los. Zie jezelf meer als hulpverlener, dan als mama
maandag 21 juni 2021 om 13:03
volwassenen kunnen zich er al weinig bij voorstellen, kinderen (vooral kinderen die in een fijn gezin opgroeien) al helemaal niet
maandag 21 juni 2021 om 13:52
De één lijkt het wel leuk, de ander ook, maar geeft wel aan: Wat nou als het niet klikt? Terechte vraag en ik weet ook niet hoe ik die twijfel weg kan nemen. Ik vind dat zelf ook best lastig. Je hoopt gewoon dat het klikt, dat je het kind ziet onder de eventuele gedragsproblemen. Dat zij dat kind ook zien.
Iemand tipte buurtgezinnen, maar dat initiatief is er niet in mijn buurt zag ik net.
maandag 21 juni 2021 om 13:55
Kun je dan niet beter wachten, tot je kinderen wat ouder zijn? Dan zijn de verhoudingen in het gezin zo, dat jullie kinderen wat minder directe zorg nodig hebbentoffifee schreef: ↑21-06-2021 13:52De één lijkt het wel leuk, de ander ook, maar geeft wel aan: Wat nou als het niet klikt? Terechte vraag en ik weet ook niet hoe ik die twijfel weg kan nemen. Ik vind dat zelf ook best lastig. Je hoopt gewoon dat het klikt, dat je het kind ziet onder de eventuele gedragsproblemen. Dat zij dat kind ook zien.
Iemand tipte buurtgezinnen, maar dat initiatief is er niet in mijn buurt zag ik net.
maandag 21 juni 2021 om 15:54
Dat bedoelde ik ook eigenlijk. Als je als volwassene al amper kan voorstellen hoe het is om een kind van een ander in huis te nemen, een kind met een speciale “gebruiksaanwijzing”, hoe kan een kind dat dan? En als er al een twijfel is, hoe ga je die twijfel wegnemen als je niet van tevoren weet hoe alles uit gaat pakken?
Daarom: neem contact op met de pleegzorgorganisatie. Spreek daar uit wat de verwachtingen en de twijfels zijn. Laat je goed informeren.
Adem in, adem uit, en herhaal indien nodig
maandag 21 juni 2021 om 15:54
Dat bedoelde ik ook eigenlijk. Als je als volwassene al amper kan voorstellen hoe het is om een kind van een ander in huis te nemen, een kind met een speciale “gebruiksaanwijzing”, hoe kan een kind dat dan? En als er al een twijfel is, hoe ga je die twijfel wegnemen als je niet van tevoren weet hoe alles uit gaat pakken?
Daarom: neem contact op met de pleegzorgorganisatie. Spreek daar uit wat de verwachtingen en de twijfels zijn. Laat je goed informeren.
Adem in, adem uit, en herhaal indien nodig
maandag 21 juni 2021 om 15:58
Er zijn overigens ook andere organisaties, zoals bijvoorbeeld Buurtgezinnen of Bijzonder Jeugdwerk, waar ook gezinnen worden gebruikt om andere gezinnen te ondersteunen. In iedere regio zal het een andere naam hebben, maar de gemeente of het wijkteam kan helpen met welke organisaties er bij jullie in de omgeving actief zijn.
Adem in, adem uit, en herhaal indien nodig
maandag 21 juni 2021 om 15:58
"Reden waarom we dit willen is omdat we graag een groter gezin hadden gewild, maar dit helaas medisch gezien niet mogelijk is. Ik vind kinderen hartstikke leuk, heb gewoon in mijn hart nog plek voor een kind van een ander"
Als dit je motivatie is zou ik er niet aan beginnen of je héél goed laten inlichten.
Kinderen in dergelijke situaties zitten niet te wachten op de zoveelste goedbedoelende personen waarbij het na een jaar of wat toch niet blijkt te lukken en weer uit hun leven verdwijnt.
Als dit je motivatie is zou ik er niet aan beginnen of je héél goed laten inlichten.
Kinderen in dergelijke situaties zitten niet te wachten op de zoveelste goedbedoelende personen waarbij het na een jaar of wat toch niet blijkt te lukken en weer uit hun leven verdwijnt.
maandag 21 juni 2021 om 18:01
Je kunt die zorg/ twijfel niet wegnemen, omdat het best kan dat het niet klikt..toffifee schreef: ↑21-06-2021 13:52De één lijkt het wel leuk, de ander ook, maar geeft wel aan: Wat nou als het niet klikt? Terechte vraag en ik weet ook niet hoe ik die twijfel weg kan nemen. Ik vind dat zelf ook best lastig. Je hoopt gewoon dat het klikt, dat je het kind ziet onder de eventuele gedragsproblemen. Dat zij dat kind ook zien.
Iemand tipte buurtgezinnen, maar dat initiatief is er niet in mijn buurt zag ik net.
Ga eens informeren bij jeugdzorg organisaties in je buurt, die regelen vaak ook pleegzorg/ hebben een onderdeel pleegzorg. Logeergezinnen gaat vaak ook via kinder- en jeugdpsychiaterie organisaties. Verder worden via vrijwilligersorganisaties vaak ook logeergezinnen gevraagd voor kinderen die opgroeien in een gezin waar bepaalde problematiek speelt.
maandag 21 juni 2021 om 19:13
Pleegvader hier. Het is inderdaad heel, heel, heel veel geven. Maar, zoek de kleine gelukjes op. Een kind dat zelf dingen gaat doen, aan je hecht, zelfstandiger word. Zelf de wereldg gaat ontdekken.
Pleegouder zijn is zwaar. Je hebt normale struggle als ouder, het extra rugzakje van een pleegkind. Maar, neem ook de afstand om er van te genieten. Dat is ook niet makkelijk, maar ik kan zeker zeggen dat pleegouder worden vorig jaar een verrijking van ons leven is. Met de nodige extra grijze haren erbij
En dan denk ik aan Brabant, want daar vloeit nog bier.
maandag 21 juni 2021 om 19:40
Ik zou je aanraden om eerst eens als vrijwilliger mee te gaan met vakanties voor kinderen met een beperking. Je krijgt dan een beeld met wat voor doelgroep je te maken hebt en wat voor problematiek er speelt.
Of wordt eerst een jaar vrijwilliger bij een school of instelling voor kinderen/jongeren met een beperking, of draai mee met een opvanghuis van bijvoorbeeld het Leger des Heils. Maak kennis met de doelgroep en de problematiek waar je mee te maken krijgt.
Of wordt eerst een jaar vrijwilliger bij een school of instelling voor kinderen/jongeren met een beperking, of draai mee met een opvanghuis van bijvoorbeeld het Leger des Heils. Maak kennis met de doelgroep en de problematiek waar je mee te maken krijgt.
maandag 21 juni 2021 om 20:41
Dat lijken me nou volstrekt andere problematiekenCelaena_Aelin schreef: ↑21-06-2021 19:40Ik zou je aanraden om eerst eens als vrijwilliger mee te gaan met vakanties voor kinderen met een beperking. Je krijgt dan een beeld met wat voor doelgroep je te maken hebt en wat voor problematiek er speelt.
Of wordt eerst een jaar vrijwilliger bij een school of instelling voor kinderen/jongeren met een beperking, of draai mee met een opvanghuis van bijvoorbeeld het Leger des Heils. Maak kennis met de doelgroep en de problematiek waar je mee te maken krijgt.
dinsdag 22 juni 2021 om 22:05
Ik ben jarenlang vrijwilliger geweest bij een dagbesteding voor mensen met een beperking. Pleegzorg komt niet eens in de buurt van wat ik daar deed en meemaakte. Nog afgezien van het feit dat mijn pleegkind geen kind met een beperking is, maar de problematiek is echt compleet anders. En het is niet thuis, wat pleegzorg wel is.Celaena_Aelin schreef: ↑21-06-2021 19:40Ik zou je aanraden om eerst eens als vrijwilliger mee te gaan met vakanties voor kinderen met een beperking. Je krijgt dan een beeld met wat voor doelgroep je te maken hebt en wat voor problematiek er speelt.
Of wordt eerst een jaar vrijwilliger bij een school of instelling voor kinderen/jongeren met een beperking, of draai mee met een opvanghuis van bijvoorbeeld het Leger des Heils. Maak kennis met de doelgroep en de problematiek waar je mee te maken krijgt.
Adem in, adem uit, en herhaal indien nodig
woensdag 23 juni 2021 om 03:18
Geen ervaring met pleegzorg, maar wel ervaring met een vakantiekind. Via een stichting komen kinderen uit andere landen, maar ook uit Nederland 2-3 weken op vakantie bij een gastgezin. De kinderen die bij ons geweest zijn, waren kinderen uit 1 oudergezinnen, waar financiele middelen beperkt zijn.
De periode is te overzien, maar soms vond ik het best zwaar. Bijvoorbeeld bij heimwee (met name s avonds voor het slapengaan). Soms ook lastig voor eigen kind: er is een ander kind waarmee je samen kunt spelen, maar ook een ander kind om aandacht van papa en mama mee te delen, die met jouw speelgoed wil spelen etc.
Ik kreeg vooral energie als vakantiekind iedere avond voorgelezen wilde worden, voor het eerst naar de kinderboerderij ging, stickers uit mocht zoeken bij de action of zijn ogen uitkeek toen we het bos in fietsten.
De periode is te overzien, maar soms vond ik het best zwaar. Bijvoorbeeld bij heimwee (met name s avonds voor het slapengaan). Soms ook lastig voor eigen kind: er is een ander kind waarmee je samen kunt spelen, maar ook een ander kind om aandacht van papa en mama mee te delen, die met jouw speelgoed wil spelen etc.
Ik kreeg vooral energie als vakantiekind iedere avond voorgelezen wilde worden, voor het eerst naar de kinderboerderij ging, stickers uit mocht zoeken bij de action of zijn ogen uitkeek toen we het bos in fietsten.
