Kinderen
alle pijlers
Iris
woensdag 9 mei 2007 om 20:28
Voor Zoyla, Iris, Zoyman, Roos en Myrdin... Adres voor kaartjes![...] weblog: iris9.punt.nlEn hier is Zoyla's vorige topic...
bewerkt door moderator,
bewerkt door moderator,
bewerkt door moderator,
bewerkt door moderator,
bewerkt door moderator,
bewerkt door moderator,
zondag 27 mei 2007 om 17:18
Helaas ging het vandaag allemaal anders dan gehoopt. Dus nix niet weg met die kleintjes, maar hele dag in het ziekenhuis zitten.
Iris heeft migraine aanvallen, en halicunaties. Daarnaast is ze heel verward, en oververmoeid, maar kan de slaap maar niet vatten. Tot diep in de nacht ligt ze wakker, om vervolgens elk uur weer wakker te worden, als ze dan eenmaal slaapt. En smorgens voor 6 uur staat ze alweer naast ons bed.
Er moest een zaalarts komen, en de dienstdoende oncoloog werd opgetrommeld. Natuurlijk duurde dit weer uren. En toen zij er eenmaal was, had ze ( oncoloog) geen idee volgens mij wat ze bij ons kwam doen. Ik mocht het haar even uitleggen, toen liep ze weg, voor de status, half uur later was ze nog niet terug. Ik bellen. Was er een ander patientje tussendoor gekomen. Toen zou de zaalarts haar komen onderzoeken, en ondertussen was de aspraginase nog niet aangehangen. En voor die erdoor is ben je ook zo weer anderhalf uur verder. Om gék van te worden!!
Affijn, om een lang en saai verhaal kort te maken. We zijn nu net thuis. En is er weer een dag voorbij zonder tijd voor die 2 kleintjes. Roos is echt bijzonder teleurgesteld dat we niet weg konden en het ook flink zat onderhand. En Myrdin is huilerig. Mijn moeder heeft net het eten voorbereid, dat staat nu dus aan. Ze is net de deur uit. Dadelijk komt thuiszorg ( ik zit al op ze te wachten) En dan begint het spitsuur circus hier weer.
De planning voor de rest van de week heb ik nog niet. Ik heb er wel een paar keer op de poli naar gevraagd, maar ivm de pinksterdagen was het allemaal wat verlaat ( en zo is er altijd wel weer een ander excuus) Het kuttige is, dat je zo niets plannen kunt met die andere kinderen en het werk van M die volgende week hopenlijk weer aan de slag kan..( moet) Ik kan niet elke keer die 2 kleintjes meeslepen naar de poli, en M kan niet elke keer voor een kuur later beginnen, thuis blijven of eerder thuis komen. Er is geen pijl op te trekken. En ik krijg het er nu al spaans benauwd van. Hoe in Godsnaam doen anderen dat?
Crisis tijd hier,
X
Iris heeft migraine aanvallen, en halicunaties. Daarnaast is ze heel verward, en oververmoeid, maar kan de slaap maar niet vatten. Tot diep in de nacht ligt ze wakker, om vervolgens elk uur weer wakker te worden, als ze dan eenmaal slaapt. En smorgens voor 6 uur staat ze alweer naast ons bed.
Er moest een zaalarts komen, en de dienstdoende oncoloog werd opgetrommeld. Natuurlijk duurde dit weer uren. En toen zij er eenmaal was, had ze ( oncoloog) geen idee volgens mij wat ze bij ons kwam doen. Ik mocht het haar even uitleggen, toen liep ze weg, voor de status, half uur later was ze nog niet terug. Ik bellen. Was er een ander patientje tussendoor gekomen. Toen zou de zaalarts haar komen onderzoeken, en ondertussen was de aspraginase nog niet aangehangen. En voor die erdoor is ben je ook zo weer anderhalf uur verder. Om gék van te worden!!
Affijn, om een lang en saai verhaal kort te maken. We zijn nu net thuis. En is er weer een dag voorbij zonder tijd voor die 2 kleintjes. Roos is echt bijzonder teleurgesteld dat we niet weg konden en het ook flink zat onderhand. En Myrdin is huilerig. Mijn moeder heeft net het eten voorbereid, dat staat nu dus aan. Ze is net de deur uit. Dadelijk komt thuiszorg ( ik zit al op ze te wachten) En dan begint het spitsuur circus hier weer.
De planning voor de rest van de week heb ik nog niet. Ik heb er wel een paar keer op de poli naar gevraagd, maar ivm de pinksterdagen was het allemaal wat verlaat ( en zo is er altijd wel weer een ander excuus) Het kuttige is, dat je zo niets plannen kunt met die andere kinderen en het werk van M die volgende week hopenlijk weer aan de slag kan..( moet) Ik kan niet elke keer die 2 kleintjes meeslepen naar de poli, en M kan niet elke keer voor een kuur later beginnen, thuis blijven of eerder thuis komen. Er is geen pijl op te trekken. En ik krijg het er nu al spaans benauwd van. Hoe in Godsnaam doen anderen dat?
Crisis tijd hier,
X
zondag 27 mei 2007 om 17:25
Xaloy, er zijn immense wachttijden. En ze zitten al op een creche en naschoolse opvang. Alleen die zijn nie topen in het weekend helaas :) Ook zijn we afhankelijk van het aanbod. Kan ze moeilijk beiden preventief 5 hele dagen op de opvang knikkeren, als het mss maar de helft van de tijd echt nodig is. En nogmaals: Wachtlijsten! Aan spoed plekken doen ze niet. Vol is vol....
zondag 27 mei 2007 om 17:30
Ach Zoy, wat jammer dat het weer misliep. Denk je dat het mogelijk is dat ik eens bij Iris blijf, terwijl jij wat met je kleintjes doet? Ik kan morgen bést. En beloof Rosa dan niets, valt het ook niet tegen...
En woensdag kunnen ze weer naar de creche/nso, toch?
Laatst zijn ze op woensdag toch aan 't wennen geweest?
Bel in elk geval eens, vaak is het in de vakantie rustiger.
Dinsdagmiddag kan ik óók weer en woensdagmorgen...
woensdagmiddag kan ik eventueel Rosa wel meenemen, heeft docher iets van voetbal.
bel me anders even
Nu jou bellen lijkt me niet zo'n goed idee, ivm crisistijd.
liefs
En woensdag kunnen ze weer naar de creche/nso, toch?
Laatst zijn ze op woensdag toch aan 't wennen geweest?
Bel in elk geval eens, vaak is het in de vakantie rustiger.
Dinsdagmiddag kan ik óók weer en woensdagmorgen...
woensdagmiddag kan ik eventueel Rosa wel meenemen, heeft docher iets van voetbal.
bel me anders even
Nu jou bellen lijkt me niet zo'n goed idee, ivm crisistijd.
liefs
Later is nu
zondag 27 mei 2007 om 17:33
Knuffel....ik wou dat ik het antwoord had voor je...
Tis toch eigenlijk vreemd dat er niet eerder iets is opgestart voor gezinnen die in zo'n situatie zitten als jij nu, een soort van creche-crisisopvang oid. Heeft het ziekenhuis zelf misschien kinderopvang? Ik heb niet alles teruggelezen, was zelf weekje weg, dus val er misschien middenin met mijn eigenwijze praat.
Alsof je zelf niks anders te doen hebt nu.
Liefs en sterkte Kinke
Tis toch eigenlijk vreemd dat er niet eerder iets is opgestart voor gezinnen die in zo'n situatie zitten als jij nu, een soort van creche-crisisopvang oid. Heeft het ziekenhuis zelf misschien kinderopvang? Ik heb niet alles teruggelezen, was zelf weekje weg, dus val er misschien middenin met mijn eigenwijze praat.
Alsof je zelf niks anders te doen hebt nu.
Liefs en sterkte Kinke
zondag 27 mei 2007 om 18:06
Mèn, ik ben elke keer weer verbaast als ik lees hoe dat er aan toegaat in zo'n ziekenhuis... Wachten, wachten, een opgetrommelde oncoloog zónder status... Wat een inefficiënt gedoe, dat moet toch anders kunnen? Jammer dat je zo ver weg woont, ik had met liefde en plezier je koters op willen halen. Nu komt het allemaal neer op superforummers Dreamer en Janneke (misschien nog wel een paar, maar deze namen schieten me het eerst te binnen), die wel bij in de buurt wonen. Voor mij blijft er niets anders over dan meeleven en je sterkte wensen!
zondag 27 mei 2007 om 19:36
Jullie zijn lief, maar ik wil toch voor nu even proberen de kids zo veel mogelijk bij onszelf thuis te houden. We merken dat ze ons ontzettend missen ( en andersom ook!)
Dinsdag gaat Roos de hele dag naar de NSO. En Myrdin gaat woensdag naar de creche, en vrijdag morgen. De rest van de week zijn ze thuis. En voor zover mogelijk willen we dan zelf voor ze zorgen. Want we merken dat al dat uitgebesteed hen helemaal geen goed doet. Zeker Roos kan daar erg slecht tegen, en die heeft nu echt een terug slag. Die heeft afgelopen weken enorm op haar tenen moeten lopen en dat is voor een meisje zoals zij ( met adhd) natuurlijk bijna onmogelijk. Nu we weer wat meer thuis zijn is ze echt niet te houden. Dus we moeten echt even gaan investeren in ons gezinnetje.
Iris haar haar begint zoetjes aan los te laten. Héhé, eindelijk zei ze vanmorgen. Net of ze, net als wij eigenlijk, er echt op heeft zitten wachten. Wij hebben ook zoiets van: Toe maar, dan hebben we dat ook weer gehad. Ze zei zelf nog: Het is goed, als mijn haar uitvalt, want dan werken de medicijnen tenminste goed ( zo legt zij dat voor zichzelf uit namelijk)
Lange dag, zoals alle dagen hier lately, maar toch ook wel enigzins fijn. het is weekend, dus we kúnnen niets regelen en niets bellen. Enerzijds frustrerend, maar anderzijds geeft het wel ( verplichte) 'rust' .
Morgen, als het weer eens meezit, gaan we wat met die kleintjes doen, maar ik beloof niets meer, kan het ook niet tegen vallen. We zien het wel.
Nu nog ergens een huisdier vandaan toveren. Ik kom niet zo veel verder dan een konijn. Cavia's hoef ik niet meer ( zijn er net 2 de pijp uit gegaan hier en ik vind ze niets aan ook) Een kat werd afgeraden en een ratje etc ook. Vissen zijn saai. Hamsters leven vooral snachts. Een hond geeft me weer veel te veel verantwoordelijkheid, en schildpadden of muizen heb ik ook al niets mee. Mss is een vogeltje leuk??
Ik ga even online 2-de hands kleertjes speuren. XXX
Dinsdag gaat Roos de hele dag naar de NSO. En Myrdin gaat woensdag naar de creche, en vrijdag morgen. De rest van de week zijn ze thuis. En voor zover mogelijk willen we dan zelf voor ze zorgen. Want we merken dat al dat uitgebesteed hen helemaal geen goed doet. Zeker Roos kan daar erg slecht tegen, en die heeft nu echt een terug slag. Die heeft afgelopen weken enorm op haar tenen moeten lopen en dat is voor een meisje zoals zij ( met adhd) natuurlijk bijna onmogelijk. Nu we weer wat meer thuis zijn is ze echt niet te houden. Dus we moeten echt even gaan investeren in ons gezinnetje.
Iris haar haar begint zoetjes aan los te laten. Héhé, eindelijk zei ze vanmorgen. Net of ze, net als wij eigenlijk, er echt op heeft zitten wachten. Wij hebben ook zoiets van: Toe maar, dan hebben we dat ook weer gehad. Ze zei zelf nog: Het is goed, als mijn haar uitvalt, want dan werken de medicijnen tenminste goed ( zo legt zij dat voor zichzelf uit namelijk)
Lange dag, zoals alle dagen hier lately, maar toch ook wel enigzins fijn. het is weekend, dus we kúnnen niets regelen en niets bellen. Enerzijds frustrerend, maar anderzijds geeft het wel ( verplichte) 'rust' .
Morgen, als het weer eens meezit, gaan we wat met die kleintjes doen, maar ik beloof niets meer, kan het ook niet tegen vallen. We zien het wel.
Nu nog ergens een huisdier vandaan toveren. Ik kom niet zo veel verder dan een konijn. Cavia's hoef ik niet meer ( zijn er net 2 de pijp uit gegaan hier en ik vind ze niets aan ook) Een kat werd afgeraden en een ratje etc ook. Vissen zijn saai. Hamsters leven vooral snachts. Een hond geeft me weer veel te veel verantwoordelijkheid, en schildpadden of muizen heb ik ook al niets mee. Mss is een vogeltje leuk??
Ik ga even online 2-de hands kleertjes speuren. XXX
zondag 27 mei 2007 om 19:56
zondag 27 mei 2007 om 20:06
Lieverd, wat een kutdag. Echt , je zou toch denken dat het UMCG een behoorlijk ziekenhuis is ? Onvoorstelbaar, temeer omdat het hier om kinderen gaat.
Als ze zich wat meer aan hun eigen afspraken hielden, dan raakten ze niet zoveel tijd kwijt aan "trekkende ouders" die willen weten wannéér iets nou eens gedaan wordt.
En dat te laat toedienen van medicijnen vind ik helemaal schandalig. Zo moeilijk is het toch niet om daar één miep of kees voor in te plannen, die dan een dagdeel niets anders doet ?
Als ze zich wat meer aan hun eigen afspraken hielden, dan raakten ze niet zoveel tijd kwijt aan "trekkende ouders" die willen weten wannéér iets nou eens gedaan wordt.
En dat te laat toedienen van medicijnen vind ik helemaal schandalig. Zo moeilijk is het toch niet om daar één miep of kees voor in te plannen, die dan een dagdeel niets anders doet ?
zondag 27 mei 2007 om 20:08
Volgens mij valt er met een vogel weinig te kroelen. Maar ik heb een hekel aan vogels dus ben bevooroordeeld.
Hè bah Zoy, weer zo'n stomme ziekenhuisdag. Je zou toch denken dat dat beter geregeld moet kunnen worden. Zeker op een kinderafdeling. Laat mij maar wachten, helemaal niet erg, maar als ik daar met een kind (of meer bij gebrek aan oppas) zit dan is het rete-irritant natuurlijk. Tsk.
Hè bah Zoy, weer zo'n stomme ziekenhuisdag. Je zou toch denken dat dat beter geregeld moet kunnen worden. Zeker op een kinderafdeling. Laat mij maar wachten, helemaal niet erg, maar als ik daar met een kind (of meer bij gebrek aan oppas) zit dan is het rete-irritant natuurlijk. Tsk.
zondag 27 mei 2007 om 20:09
Ik heb geleerd dat vogels veel ziektekiemen bij zich dragen, maar dat is jaren '70 van de vorige eeuw theorie en misschien weer achterhaald.
Een dwergkonijntje heeft een grote knuffelfactor, neem dan wel een jonkie, dat nog handtam gemaakt kan worden. Mijn konijntje lag altijd lekker op mijn buik als ik op de bank lag en was "zindelijk", hij poepte altijd in zijn hok. :D
Een dwergkonijntje heeft een grote knuffelfactor, neem dan wel een jonkie, dat nog handtam gemaakt kan worden. Mijn konijntje lag altijd lekker op mijn buik als ik op de bank lag en was "zindelijk", hij poepte altijd in zijn hok. :D
zondag 27 mei 2007 om 20:12
Misschien is dat inderdaad een goed idee: geen hulp meer aanbieden tot Zoyla ergens om vraagt. En gewoon kaartjes te blijven sturen. Interessant, overigens, is dat ze daar ook echt om heeft gevraagd en dat nog steeds goed werkt. En al de spontane hulp, hoe goedbedoeld en hoe ontroerend tranentrekkend sympathiek ook, lijkt concreet alleen als effect te hebben dat Zoyla minder durft te schrijven.
Maar ik voel ook die behoefte om van alles te doen, dus ik snap het helemaal.
Misschien kunnen we afspreken dat Zoyla het meteen vraagt als ze zoiets nodig heeft, omdat de mensen hier staan te popelen om concrete hulp te bieden, maar dat iedereen zich tot die tijd inhoudt, anders durft ze straks niets meer te vragen. Dus alleen ingaan op vragen, net als met die kaarten, en niet spontaan van alles aan te bieden. Zou dat werken? Wat vind jij daarvan, Zoyla? En zou je durven vragen als je geld of tijd of goederen nodig hebt van ons?
En wat rot dat het vandaag weer zo liep, jullie waren allemaal zo toe een aan uitje. Hou vol he, wij leven mee!
Maar ik voel ook die behoefte om van alles te doen, dus ik snap het helemaal.
Misschien kunnen we afspreken dat Zoyla het meteen vraagt als ze zoiets nodig heeft, omdat de mensen hier staan te popelen om concrete hulp te bieden, maar dat iedereen zich tot die tijd inhoudt, anders durft ze straks niets meer te vragen. Dus alleen ingaan op vragen, net als met die kaarten, en niet spontaan van alles aan te bieden. Zou dat werken? Wat vind jij daarvan, Zoyla? En zou je durven vragen als je geld of tijd of goederen nodig hebt van ons?
En wat rot dat het vandaag weer zo liep, jullie waren allemaal zo toe een aan uitje. Hou vol he, wij leven mee!
zondag 27 mei 2007 om 20:41
Tjonge Zoyla, jullie hebben toch een pittig schema! Elke dag kuren, het liegt er niet om. Hoe ziet jullie schema er uit? Zijn er af en toe ook weken dat je niet naar het ziekenhuis hoeft?
Arme Iris. Het gaat me zo aan het hart dat ze zo bang is. Het is ook zoveel voor haar. En de ellende is dat zij het allemaal begrijpt en er over doordenkt. Vincent heeft met zijn 2,5 jaar het voordeel dat het voor hem allemaal losstaande momenten zijn, die hij ook even snel weer vergeet.
De haren van Vincent begonnen ook na ongeveer 2 weken uit te vallen. Wij hebben ze er op een gegeven moment afgeschoren met een tondeuse. Renate (een van de verpleegkundigen) heeft dat gedaan. Ze hebben een tondeuse op M2. Het is wel heel erg schrikken als je kind dan opeens kaal is. Dan is het echt opeens een heel erg ziek kind qua uiterlijk. Maar na een week weet je niet meer beter en zie je het niet meer zo.
Wij hebben de eerste 6 weken, toen Vincent net geopereerd was, ook zo'n beetje in het ziekenhuis geleefd. Wij mochten ons dochtertje altijd naar de creche brengen, wanneer we maar wilden en hoe kort of lang we wilden. Ook al zat de desbetreffende dag vol, 1 extra kindje kunnen ze er in bijzondere omstandigheden best bij hebben. Ik heb echt een supercreche van de SKSG (Rode Pimpernel in Beijum). Ik zou, als ik jou was, toch eens praten met de locatiemanager van de creche. Als je de situatie uitlegt, moet er toch wat meer flexibiliteit mogelijk zijn?
Ik deel je oordeel dat teveel uitbesteden aan teveel verschillende mensen funest is voor de rust van de kindjes. Zelfs opa's en oma's zijn op een gegeven moment toch maar surrogaat voor je kinderen. Ze willen gewoon bij pappa en mamma zijn. Ze willen dat alles is, zoals het altijd was. Wij doen het nu zo dat als ik naar het ziekenhuis moet met Vincent, dan gaat mijn dochtertje naar de creche of naar opa en oma. Een van ons tweeen haalt haar daar op en dan mag ze even mee naar het ziekenhuis. Dat vindt ze erg leuk en ze begrijpt dan ook veel beter waarom het nu even allemaal anders is. (mijn dochterjte is bijna 4, dus vergelijkbaar qua leeftijd met jouw Roos). Dan neemt vervolgens een van ons tweeen haar mee naar huis voor het normale bad-boekjes-bed ritueel.
Wij hebben voorlopig wel een wat makkelijker schema dan jullie. Wij kuren 1x per drie weken vier dagen in het ziekenhuis en moeten dan nog twee keer terug in die periode voor een push Vincristine (poliklinisch).
Ik hoop dat jullie ook zo'n wat rustiger kuurschema in het vooruitzicht hebben. Het is echt nodig om de boel weer op de rit te krijgen en alle gemoederen weer te laten bedaren. Het zou zo goed voor jullie allemaal zijn. Wie weet moet je eens overleggen met de oncoloog of een paar dagen (of zelfs een week) pauze tot de mogelijkheden behoort. Ik heb namelijk wel al gemerkt dat die schema's wel wat speling toelaten.
Alle goeds. Wij zijn er woensdag weer. Wie weet tot ziens?!
Liefs, Clairy
Arme Iris. Het gaat me zo aan het hart dat ze zo bang is. Het is ook zoveel voor haar. En de ellende is dat zij het allemaal begrijpt en er over doordenkt. Vincent heeft met zijn 2,5 jaar het voordeel dat het voor hem allemaal losstaande momenten zijn, die hij ook even snel weer vergeet.
De haren van Vincent begonnen ook na ongeveer 2 weken uit te vallen. Wij hebben ze er op een gegeven moment afgeschoren met een tondeuse. Renate (een van de verpleegkundigen) heeft dat gedaan. Ze hebben een tondeuse op M2. Het is wel heel erg schrikken als je kind dan opeens kaal is. Dan is het echt opeens een heel erg ziek kind qua uiterlijk. Maar na een week weet je niet meer beter en zie je het niet meer zo.
Wij hebben de eerste 6 weken, toen Vincent net geopereerd was, ook zo'n beetje in het ziekenhuis geleefd. Wij mochten ons dochtertje altijd naar de creche brengen, wanneer we maar wilden en hoe kort of lang we wilden. Ook al zat de desbetreffende dag vol, 1 extra kindje kunnen ze er in bijzondere omstandigheden best bij hebben. Ik heb echt een supercreche van de SKSG (Rode Pimpernel in Beijum). Ik zou, als ik jou was, toch eens praten met de locatiemanager van de creche. Als je de situatie uitlegt, moet er toch wat meer flexibiliteit mogelijk zijn?
Ik deel je oordeel dat teveel uitbesteden aan teveel verschillende mensen funest is voor de rust van de kindjes. Zelfs opa's en oma's zijn op een gegeven moment toch maar surrogaat voor je kinderen. Ze willen gewoon bij pappa en mamma zijn. Ze willen dat alles is, zoals het altijd was. Wij doen het nu zo dat als ik naar het ziekenhuis moet met Vincent, dan gaat mijn dochtertje naar de creche of naar opa en oma. Een van ons tweeen haalt haar daar op en dan mag ze even mee naar het ziekenhuis. Dat vindt ze erg leuk en ze begrijpt dan ook veel beter waarom het nu even allemaal anders is. (mijn dochterjte is bijna 4, dus vergelijkbaar qua leeftijd met jouw Roos). Dan neemt vervolgens een van ons tweeen haar mee naar huis voor het normale bad-boekjes-bed ritueel.
Wij hebben voorlopig wel een wat makkelijker schema dan jullie. Wij kuren 1x per drie weken vier dagen in het ziekenhuis en moeten dan nog twee keer terug in die periode voor een push Vincristine (poliklinisch).
Ik hoop dat jullie ook zo'n wat rustiger kuurschema in het vooruitzicht hebben. Het is echt nodig om de boel weer op de rit te krijgen en alle gemoederen weer te laten bedaren. Het zou zo goed voor jullie allemaal zijn. Wie weet moet je eens overleggen met de oncoloog of een paar dagen (of zelfs een week) pauze tot de mogelijkheden behoort. Ik heb namelijk wel al gemerkt dat die schema's wel wat speling toelaten.
Alle goeds. Wij zijn er woensdag weer. Wie weet tot ziens?!
Liefs, Clairy
