Kinderen
alle pijlers
Irritante vragen schoonfamilie over "wanneer wij nou beginnen"
zaterdag 5 mei 2007 om 10:49
Voor veel mensen komt dit vast wel bekend voor en ik weet gewoon niet goed wat ik dan moet antwoorden.Gisteren nog, mijn schoonzus zei dat ze met z'n allen aan het speculeren waren over wanneer wij nou eens aan kinderen zouden beginnen. Erg irritant, aangezien we dus wel inderdaad er nou echt voor willen gaan. Maar dat willen we dus nog niet vertellen. We vinden dat de keuze ook aan ons is en dat proberen we ook wel duidelijk te maken, maar hoe goed je je ook voorbereidt op die vragen, uiteindelijk worden ze nog zo gesteld dat je toch alsnog met je mond vol tanden staat.Bij mijn familie weet ik wel dat ze ook erg graag uitbreiding zouden willen zien, maar die zèggen er tenminste niks over. Niet zo pusherig in ieder geval.Die schoonzus van me heeft notabene ooit nog tegen me gezegd dat ze het zo irritant vond dat mensen steeds aan haar vroegen wanneer ze nou aan kinderen begonnen. Ik had me dus ook al voorbereid om dat te zeggen, maar toen ze er dus over begon wist ik niet HOE ik het moest zeggen, zonder dat het duidelijk zou worden dat we er nu ook echt voor willen gaan. Terwijl ik normaal gesproken echt wel mijn antwoord klaar heb... Nu dus niet...Gewoon om kwaad over te worden. Het is dat we er vooral onszelf mee hebben, maar je zou gewoon de neiging krijgen om het nog een jaartje uit te stellen, juist vanwege die vragen. Natuurlijk belachelijk, maar die neiging krijg je gewoon.Ik heb me er gisteren zo'n beetje uit kunnen redden door te zeggen dat ik dan toch eerst nog eens naar de dokter moest om dat stuk playmobil te laten verwijderen. Dat was ook nog eens niet gelogen, want zij weten natuurlijk niet dat ik daar vrijdag al voor naar de dokter had gebeld, maar die nog tot maandag met vakantie is en het daardoor nog niet eerder kon.Gevolg van dit hele verhaal is wel dat we nu wel zo'n beetje besloten hebben dat ALS ik (hopelijk) binnenkort zwanger zou zijn, dat we het dan aan zijn kant van de familie maar heel sober tussen neus en lippen door melden. Terwijl we er zelf dus ontzettend blij mee zouden zijn en het bij mijn familie ook heel anders zouden vertellen. Maar die reactie roept het gewoon op.Herkenbaar? Wat doen/deden jullie hiermee? Want dit is gewoon echt niet leuk!
zaterdag 5 mei 2007 om 21:02
Ik zou gewoon eerlijk en vooral niet te zachtzinnig zeggen na alweer zo'n opmerking, dat je er schijtziek van wordt om elke keer die vragen te krijgen over iets wat heeeeel persoonlijk is en waar andere mensen niets, maar dan ook niets mee te maken hebben. Dat je zelf wel uitmaakt wanneer de tijd voor jullie gekomen is om aan kinderen te beginnen en dat je ze zeker niet wakker gaat bellen midden in de nacht om te vertellen dat je nu druk bezig bent om kind te verwekken! En dat je nu verder niet meer lastig wilt worden gevallen met dit soort impertinente vragen........
Wedden dat het ophoudt? (heb dit zelf meegemaakt met mijn zusje die elke keer als ik een nw vriendje had na mijn scheiding, vroeg wanneer 'de liefdesbaby' kwam??? Na mijn vinnige reactie was t gezeik afgelopen. Overigens begreep ze mijn reactie wel nadat ik het ook nog even had uitgelegd hoe vervelend die vragen iedere keer zijn.
Het leuke is dat ik jaren later en nu een half jaar geleden idd bevallen ben van een 'liefdesbaby' van mijn huidige vriend........hihihi, zus ook weer blij.....
En ja, als je eenmaal zwanger bent/ bevallen bent zijn de opmerkingen nog erger en bemoeizuchtiger, pppfffff.
Wedden dat het ophoudt? (heb dit zelf meegemaakt met mijn zusje die elke keer als ik een nw vriendje had na mijn scheiding, vroeg wanneer 'de liefdesbaby' kwam??? Na mijn vinnige reactie was t gezeik afgelopen. Overigens begreep ze mijn reactie wel nadat ik het ook nog even had uitgelegd hoe vervelend die vragen iedere keer zijn.
Het leuke is dat ik jaren later en nu een half jaar geleden idd bevallen ben van een 'liefdesbaby' van mijn huidige vriend........hihihi, zus ook weer blij.....
En ja, als je eenmaal zwanger bent/ bevallen bent zijn de opmerkingen nog erger en bemoeizuchtiger, pppfffff.
zaterdag 5 mei 2007 om 21:03
Vorig jaar een buitenbaarmoederlijke zwangerschap gehad en nu zegt schoonmoeder regelmatig....het duurt wel erg lang hè,volgens mij lukt het bij jullie niet meer.Heb ik als antwoord gegeven dat ze niet bij de supermarkt in het schap liggen en als dat wel het geval was geweest dat we er dan allang eentje hadden gekocht.Zei ze gewoon...dan moet je het wel op het goede moment doen.Dûhhh,alsof we dat zelf nog niet hadden bedacht!
Dus niet helemaal hetzelfde als jouw verhaal maar kan je wel begrijpen.Gewoon zeggen dat als het ooit zover is dat ze het dan wel horen en of ze tot die tijd graag hun mond willen houden.Vind dat je dat toch wel moet kunnen zeggen.
Dus niet helemaal hetzelfde als jouw verhaal maar kan je wel begrijpen.Gewoon zeggen dat als het ooit zover is dat ze het dan wel horen en of ze tot die tijd graag hun mond willen houden.Vind dat je dat toch wel moet kunnen zeggen.
zondag 6 mei 2007 om 14:23
Mag toch wel even zeggen dat dit behoorlijk grof is. Ik zou denk ik ontploffen als iemand dat soort dingen zou gaan zeggen. Net alsof je het leuk vind om lang bezig te zijn. Of dat zwanger worden iets is dat je moet kunnen in plaats van de ontzettende toevalligheden die erbij komen kijken. Er moet net toevallig een zaadje bij het eitje komen op het moment dat toevallig alles goed is en dan moet het ook toevallig op de goede plek nestelen en groeien en heb je mazzel als alles goed gaat. Meer geluk dan wijsheid lijkt mij zo. Dikke knuffel voor jou! En bij je schoonmoeder moet je die plaat voor haar kop weghalen en haar ermee om haar oren slaan.
zondag 6 mei 2007 om 15:21
Jeetje wat een herkenbaar topic! Ik word hélémaal gek van mijn schoonmoeder, een greep uit haar kreten die we al 5 jaar naar ons hoofd geslingerd krijgen:
- toen ik zo oud als jullie was had ik allang kinderen, DUS???
- kaartje uit Thailand (hoera ze was een maand op vakantie): ben in een tempel geweest en ra ra welke wens heb ik gedaan????
- Omdat het zóóó goedkoop was: bergen kinderkleertjes gekocht (ze moet nog oma worden)
- zo'n goedkope mooie box gezien waar ze speciaal voor opbelt: 'willen jullie 'm niet kopen? Nee echt niet? Dan neem ik 'm zelf wel GRRRRR.
- Schoonma: toen ik zwanger wilde worden van mijn zoon, hebben we het 3 dagen lang 2x per dag gedaan -> Dat wil ik helemaal NIET weten!!
@Drommels: ook ik baal van al die opmerkingen, probeer ze te negeren (weet het makkelijker gezegd dan gedaan). Playmobil eruit, lekker van elkaar genieten en aan de rest maling hebben.
Inmiddels na 9 maanden ben ik helaas nog niet zwanger, maar laat me niet meer op de kast krijgen door die jaloerse familieleden!
Suc-6 meid!
Greetzzz VivaNL
- toen ik zo oud als jullie was had ik allang kinderen, DUS???
- kaartje uit Thailand (hoera ze was een maand op vakantie): ben in een tempel geweest en ra ra welke wens heb ik gedaan????
- Omdat het zóóó goedkoop was: bergen kinderkleertjes gekocht (ze moet nog oma worden)
- zo'n goedkope mooie box gezien waar ze speciaal voor opbelt: 'willen jullie 'm niet kopen? Nee echt niet? Dan neem ik 'm zelf wel GRRRRR.
- Schoonma: toen ik zwanger wilde worden van mijn zoon, hebben we het 3 dagen lang 2x per dag gedaan -> Dat wil ik helemaal NIET weten!!
@Drommels: ook ik baal van al die opmerkingen, probeer ze te negeren (weet het makkelijker gezegd dan gedaan). Playmobil eruit, lekker van elkaar genieten en aan de rest maling hebben.
Inmiddels na 9 maanden ben ik helaas nog niet zwanger, maar laat me niet meer op de kast krijgen door die jaloerse familieleden!
Suc-6 meid!
Greetzzz VivaNL
zondag 6 mei 2007 om 17:27
Hier nog een mama die zwanger is van nummer 3 en dat is (ook alweer!!) een jongen! "Wat moet je nu met 3 jongens? Meiden zijn toch veel leuker?", is zo ongeveer de standaardreactie van ouders, tantes, buurvrouwen van ouders, vrienden van ouders, etc.... Zelfs mijn moeder die het helemaal niet geweldig vond dat ik zwanger was van nummer 3, vroeg na de uitgebreide echo, waarin duidelijk werd dat de derde knul op komst was, of ik al aan een 4e zit te denken, want ja een meisje is toch het Walhalla voor elke moeder!!!!
Mijn bloeddruk begint nu ook alweer te stijgen!
zondag 6 mei 2007 om 17:39
Ik vind het gek dat je (schoon)familie dan kennelijk ook helemaalgeen rekening houdt met het feit dat het misschien ook wel eens kan zijn dat je het wel al lang aan het proberen bent,maar dat het (nog) niet gelukt is. Dat lijkt me dan erg kwetsend en verdreitig.Misschien is de verstandhoding dan wel anders en delen jullie alles (ook als het niet zou lukken)?
zondag 6 mei 2007 om 18:05
O, wat irritant allemaal zeg.... en gelukkig wat NIET herkenbaar. Ik
zou ook helemaal gek worden van dat soort vragen/opmerkingen.
Het enige waar ik wel eens tegenaan loopt is, dat wanneer ik vertel
over een vriendin die is bevallen van bijvoorbeeld 'een jongen',
waarbij dan wordt gezegd: "En ze had toch al een meise? O, dat is dan
wel héél leuk!"
Tja, daar sta je dan toch een beetje met je mond vol tanden als moeder van twee meiden. ;)
zou ook helemaal gek worden van dat soort vragen/opmerkingen.
Het enige waar ik wel eens tegenaan loopt is, dat wanneer ik vertel
over een vriendin die is bevallen van bijvoorbeeld 'een jongen',
waarbij dan wordt gezegd: "En ze had toch al een meise? O, dat is dan
wel héél leuk!"
Tja, daar sta je dan toch een beetje met je mond vol tanden als moeder van twee meiden. ;)
zondag 6 mei 2007 om 18:52
zondag 6 mei 2007 om 19:47
Toen wij na de 20weken echo wisten dat het een jonegn werd, was het commentaar niet van de lucht. Vind je het niet jammer? Wilde je niet liever een meisje? Ach, jongens zijn OOK leuk (hoezo OOK, jongens zijn leuk punt uit). Volgende keer beter (eeeeeeh, mag ik eerst even deze op de wereld zetten?). En inderdaad: wat moet je nou met drie jongens? (Net alsof je kan kiezen wat je wilt). Ik wil toevallig jongens en als er ooit een vierde komt, wil ik weer een jongen. Wat is er toch in godsnaam zo leuk aan een meisje????? Kan iemand me dat uitleggen????
zondag 6 mei 2007 om 20:32
Mijn schoonmoeder durfde niets meer te vragen nadat mijn vriend haar eens zeer duidelijk te kennen heeft gegeven dat het haar gewoon geen sodemieter aanging.
Toen wij na een verkering van 14 jaar (en 8 maanden stiekem oefenen) zwanger waren hebben we nog ruim vier MAANDEN gewacht om het te vertellen.
De reactie van mijn schoonmoeder: "Is het van nature ?" :?
Nee, van de paashaas, of van de melkboer, maar het kon ook nog wel van Sinterklaas of de krantenbezorger zijn.
En dat eeuwige gezeur of je al weet wat "het" wordt. Een Teletubbie !!!!!! Welke kleu-eur ????
(Ik wist niet eens dat er verschillende kleuren waren)
Toen wij na een verkering van 14 jaar (en 8 maanden stiekem oefenen) zwanger waren hebben we nog ruim vier MAANDEN gewacht om het te vertellen.
De reactie van mijn schoonmoeder: "Is het van nature ?" :?
Nee, van de paashaas, of van de melkboer, maar het kon ook nog wel van Sinterklaas of de krantenbezorger zijn.
En dat eeuwige gezeur of je al weet wat "het" wordt. Een Teletubbie !!!!!! Welke kleu-eur ????
(Ik wist niet eens dat er verschillende kleuren waren)
zondag 6 mei 2007 om 20:46
Een paar maanden geleden zijn we blij verrast naar mijn schoonouders gegaan om te vertellen dat we zwanger waren van de derde.
De reactie van schoonvader: "Dat hoeft in deze tijd toch niet meer, daar heb je toch allerlei 'technische' middelen voor" :?
Het commentaar was niet van de lucht: dat is toch veel te druk / te duur / te snel achterelkaar bla bla bla. Toen ik zei dat wij er erg blij mee waren en dat ik het idee had dat de meeste mensen iets in de trant van "gefeliciteerd" zouden zeggen, mompelde schoonpa "nou, gefeliciteerd dan maar..."
Na die tijd hebben ze niet een keer gevraagd hoe het met me ging, hoewel ik weet dat ze na de geboorte net doen alsof ze de aller aller beste, liefste, leukse opa en oma van de wereld zijn. (not)
Dus TO: laat ze lekker in hun sop gaar koken, je zal nog vaak genoeg fijn commentaar krijgen!
De reactie van schoonvader: "Dat hoeft in deze tijd toch niet meer, daar heb je toch allerlei 'technische' middelen voor" :?
Het commentaar was niet van de lucht: dat is toch veel te druk / te duur / te snel achterelkaar bla bla bla. Toen ik zei dat wij er erg blij mee waren en dat ik het idee had dat de meeste mensen iets in de trant van "gefeliciteerd" zouden zeggen, mompelde schoonpa "nou, gefeliciteerd dan maar..."
Na die tijd hebben ze niet een keer gevraagd hoe het met me ging, hoewel ik weet dat ze na de geboorte net doen alsof ze de aller aller beste, liefste, leukse opa en oma van de wereld zijn. (not)
Dus TO: laat ze lekker in hun sop gaar koken, je zal nog vaak genoeg fijn commentaar krijgen!
