Is het allemaal veel zwaarder nu dan 5/10/15 jaar geleden??

NoPepsiPlease zondag 3 september 2023 om 12:37

Denken jullie dat het moederschap de laatste pakweg 5 jaar als zwaarder wordt ervaren, of zwaarder is dan een jaar of 5/10/15 jaar geleden?
En dan heb ik het over de fase waarin je in het kleine spul zit. Dreumesen, peuters, kleuters.

Als ik om mij heen kijk dan zie ik collega's het enorm zwaar hebben met hun jongere kinderen. Op de socials zijn de huilende moeders en het eerlijke verhaal vertellen, die het allemaal even teveel vinden in zwang en populair. Als ik de reacties lees dan lijkt half moederend instagram bijna overspannen. Op het forum laatst ook een topic van iemand die het, in mijn ogen iig, prima voor elkaar heeft. De buurvrouw die regelmatig zucht hoe zwaar het is, dat ze meer me-time nodig heeft en de kinderen graag even hier parkeert voor een uurtje rust.

Dit topic is niet generatiebashend bedoeld. Ik ben oprecht benieuwd of het nu zwaarder is. Spelen er zaken die ik (met al wat oudere kinderen) niet meer zie? Ben ik vergeten hoe zwaar het was? Wij stuurden elkaar flauwe memes over wijn, en monsters. Ik heb echt wel eens gejankt van vermoeidheid. Had ik dan steun gehad aan een andere moeder op het internet met heel veel volgelingen die mij betraand toesprak? Of zorgt dit er juist voor dat je het moederschap door een te zware bril gaat zien? Was die bril door instaperfect vooraf juist te roze?

Was me-time 10 jaar terug heus ook een ding, maar werd er minder over gesproken? Voelde men zich 15 jaar terug erg alleen in die fase, en was het fijn geweest als die generatie ook in de pauze even lekker stoom had kunnen afblazen, ipv relativerende grappen over wallen en je krijgt er zoveel voor terug.

Ik ben heel benieuwd wat jullie gedachten hierover zijn. Of je het herkent, of juist helemaal niet.

"I'd like a coke". " Is Pepsi ok?" " Is Monopolymoney ok?"

luiwammes woensdag 6 september 2023 om 18:59

fashionvictim schreef: ↑
06-09-2023 16:59
Ik ben niet de enige die in dit topic gezegd heeft dat ze zich bijna schuldig voelt omdat ze geniet van het ouderschap, dus ik zou me best kunnen voorstellen dat een artikel daar specifiek over best gelezen zou worden.
Maar goed, ik lees inderdaad geen bladen of blogs over ouderschap. Ik lees wel vrouwenbladen en sla dan idd de moeder-verhalen maar over want ik heb inderdaad geen zin om aangepraat te krijgen dat je niet spoort als je je kinderen gewoon leuk vindt, graag om je heen hebt en geen spijt hebt dat je ze gekregen hebt.

Ja ik ben ook een van die mensen die het moederschap een feest vindt. Als je dat standpunt inneemt krijg je naar mijn idee vaak meer kritiek te verduren dan wanneer je mee gaat in het geweeklaag over het familie leven. Het lijkt soms wel alsof je het wel zwaar móét vinden en dat als dat niet zo is je het beter voor je kunt houden.

luiwammes woensdag 6 september 2023 om 19:03

nicole123 schreef: ↑
06-09-2023 18:49

En ga je nou bewust niet in op wat hier aan een aantal keer geschreven is: dat over problemen nou eenmaal meer schrijven is dan over wat er goed gaat en dat mensen die er doorheen zitten ook meer behoefte hebben aan advies, herkenning en van zich afschrijven dan mensen die het zelf allemaal prima aankunnen?

Voordat ik kinderen kreeg had ik graag willen horen dat er een hoop moeders zijn die het prima aankunnen. Ik had echt een soort horror voor ogen, en heb m’n kinderwens uitgesteld tot volwassen genoeg was (en m’n relatie sterk genoeg) om alle ellende te overwinnen. Ok ik overdrijf, maar als ik vooraf had geweten dat het allemaal reuze meeviel had ik er misschien minder tegenop gezien (en mss ook eerder begonnen).

nausicaa woensdag 6 september 2023 om 19:03

luiwammes schreef: ↑
06-09-2023 18:42
Die derde shift ligt weliswaar vaak bij de vrouw als het gaat om zaken die gerelateerd zijn aan de kinderen. Hier is het net zo, al heb ik een man die alles graag 50/50 wil doen. Er zijn genoeg zaken waar ik totaal niet aan denk en die ook moeten gebeuren waar mijn man bovenop zit - en het zou me niet verbazen als in andere huishoudens ook zo gaat. Het zijn alleen kleine dingen die je snel weer vergeet. Denk aan: de loodgieter bellen, reparaties in en om het huis, de auto moet naar de garage (ik zou zelf niet weten wanneer die door de APk moet of wanneer het tijd is voor de winterbanden), de hypotheeklasten kunnen worden verlaagd, het gras moet worden gemaaid, de wilgen moeten worden geknot, de energierekening kan omlaag, de buitenkraan moet dicht als het vriest etc.

Haha, dat heb ik al zo vaak tegen mensen gezegd. Die roepen om het hardst dat zij álles doen in huis, man doet niks. Maar als ik het dan heb over snoeien, een beurt voor de auto, winterbanden of de belastingaangifte, dan is het ineens: oh, dat weet ik niet hoor, dat doet mijn man altijd. Niks mis mee hoor, ieder zijn ding, maar roep dan niet dat jij álles doet. Een huishouden is meer dan poetsen en koken.

nicole123 woensdag 6 september 2023 om 19:12

luiwammes schreef: ↑
06-09-2023 19:03
Voordat ik kinderen kreeg had ik graag willen horen dat er een hoop moeders zijn die het prima aankunnen. Ik had echt een soort horror voor ogen, en heb m’n kinderwens uitgesteld tot volwassen genoeg was (en m’n relatie sterk genoeg) om alle ellende te overwinnen. Ok ik overdrijf, maar als ik vooraf had geweten dat het allemaal reuze meeviel had ik er misschien minder tegenop gezien (en mss ook eerder begonnen).

Dat snap ik. Ik heb die ervaring niet, ik had gedacht dat het makkelijker zou zijn. En je kon destijds ook niet in je eigen toekomst kijken. Je wist toen nog niet of je een postnatale depressie zou krijgen, meegaande of complexe kinderen, gezonde kinderen of kinderen met aandoeningen. Achteraf zeggen dat je het relaxed en fijn vindt is makkelijk, maar wil niet zeggen dat je als het net even anders was gelopen wél die volwassenheid en sterke relatie heel hard nodig gehad zou hebben.

Procne woensdag 6 september 2023 om 19:13

fashionvictim schreef: ↑
06-09-2023 16:55
Dit zijn toch allemaal real life verhalen over specifieke mensen, geen algemeen artikel over leuke kanten van het ouderschap zoals er wel duizenden zijn over "geen roze wolk" "de mommy burn-out" etc etc.

Dat er geen artikelen zijn over de leuke kanten van het ouderschap, betekent juist dat het de norm is dat ouderschap leuk is.

Net zoals dat nieuwsberichten vrijwel altijd over oorlog, ongelukken en ellende gaan. Er staat niet dagelijks in de krant dat er geen oorlog in Nederland is of dat het overgrote deel van de Nederlanders vandaag niet betrokken is geweest bij een ongeluk. Dingen die goed gaan, zijn geen nieuws.

Pinaco woensdag 6 september 2023 om 19:34

fashionvictim schreef: ↑
06-09-2023 16:55
Dit zijn toch allemaal real life verhalen over specifieke mensen, geen algemeen artikel over leuke kanten van het ouderschap zoals er wel duizenden zijn over "geen roze wolk" "de mommy burn-out" etc etc.

Jij komt elke keer met nieuwe redenen waarom het niet klopt

bij dezen meer algemeen:

https://jebentmama.nl/ouderschap/moeder-zijn-geschenk/

https://www.telegraaf.nl/nieuws/455466/ ... s-geweldig

https://www.zozwanger.nl/redenen-om-kinderen-te-willen/

https://www.jmouders.nl/vader-vertellen ... sjesvader/

Pinaco woensdag 6 september 2023 om 19:39

Procne schreef: ↑
06-09-2023 17:21
Het is zeker mogelijk om zo’n rolpatroon te doorbreken, maar het valt mij (en veel van mijn vriendinnen) vies tegen hoeveel moeite dat kost en dat je daar als vrouw continu om moet vechten.

Ja en die herken ik ook hoor, maar meer op andere vlakken (me too beweging, pay gap, promotie maken in een mannen omgeving). Verandering heeft tijd nodig, en het kost ook veel moeite, 100%.

Pinaco woensdag 6 september 2023 om 19:43

luiwammes schreef: ↑
06-09-2023 18:59
Ja ik ben ook een van die mensen die het moederschap een feest vindt. Als je dat standpunt inneemt krijg je naar mijn idee vaak meer kritiek te verduren dan wanneer je mee gaat in het geweeklaag over het familie leven.

Ik vond vooral de waarschuwingen ervoor heel vervelend.

- wacht maar, je weet nog niet wat moe zijn is!
- wacht maar, als ze straks gaan kruipen heb je geen moment rust meer!
- geniet er nog maar van dat hij nog een dutje doet, je komt er nog wel achter hoe druk het daarna wordt.
- wacht maar, tot ze straks gaan sporten, dan ben je fulltime taxi.

Maar dat komt veelal van de ouders die al 10/15 jaar kinderen hebben, niet van ouders met kinderen van mijn leeftijd.

Rubelientje woensdag 6 september 2023 om 20:49

Zwaluw1984 schreef: ↑
06-09-2023 07:04
Ik ben een van die vrouwen, maar als je dat doet dan word je (ook hier op forum) nogal beschuldigd van je wil te veel. Je wilde kinderen dus daarnaast kun je gewoon weinig meer. Jouw post is wel weer een eye-opener waarom ik kinderen af en toe zo waar vind: vrijwel alle regeldingen doe ik en ik word door de omgeving op de meeste dingen aangesproken (cadeaus, traktaties etc). Ik heb wel vaker tegen vriendinnen gezegd: ik was liever vader geweest dan moeder.

Ik snap je mega goed. Heel veel vrouwen raken zichzelf juist kwijt omdat ze onvoldoende opladen omdat de man ruim baan neemt. Dit ontstaat vaak heel sluipend vanaf de zwangerschap als de zwangere eenmaal fysiek rustiger aan gaat doen. De man vult dat tijdvak wel even voor je op.
En wat weer je nou van het ouderschap voordat je ervoor staat?
Good for you dat je ook neemt, deel de tijd eerlijk en investeer in elkaar is mijn enige advies. En ja, ook je man kan dat mentale best overnemen maar spreek erover. En vooral houd vol.

Wij vrouwen vertellen de ander maar wat graag wanneer je tevreden zou moeten zijn. Sterker nog, mijn eigen moeder viel me zelfs af. Mijn man is nl best wel prima; aantrekkelijk, flinke carrière, papadag, nooit te moe voor aangevraagde kutklusjes of nachten eruit voor de kinderen. En toch liep ik helemaal vast met hem. Nu hebben wij ook best veel kinderen (5) waaronder een flinke meerling om maar beetje anoniem te blijven.
Sinds hij keuzes heeft gemaakt in zijn vrije tijds bestedingen en werktaken heeft hij echt een totaal focus waarbinnen ook dat stukje mentaal ouderschap past.

En ik ben ook een beetje vader geworden ( moest er hard om lachten). Tijdens m’n mededeling tot scheiden had ik nl meteen een nieuwe baan voor mezelf uitgezocht als stewardess bij de grote blauwe. Overmorgen een 6 daagse KUL, mijn vakantie na de 6 weken met m’n cluppie.
Voor alle duidelijkheid, ik ben dus niet gescheiden want man gaf aan alles te willen doen om er samen uit te komen en dat is met oa therapie en veel praten gelukt.

vlinder- woensdag 6 september 2023 om 20:55

ik werk vier dagen in de week en vind het ouderschap ook heel zwaar.
Heb regelmatig de ogen uit mijn kop gejankt van wanhoop en vermoeidheid, alleen staat dat niet op social media.
Ben ik nu ook zo'n aanstellende moeder die niets gewend is?

Als het goed gaat gaat het goed, maar de momenten dat ze ziek is zijn gewoon net een teveel.
Ik weet niet hoe zwaar ik het zou hebben als ik niet zou werken, maar heb er wel bewust voor gekozen om vier dagen te blijven werken en geen drie.

Ondanks alles zou ik alles zo opnieuw doen en geniet ik ook echt van ons kind en zou ik het zo weer overdoen als dat nodig zou zijn. Ik wil haar voor geen goud missen.

Alleen vond ik die eerste 2 jaar zo ontzettend heftig dat ik het niet zie zitten om een baby te krijgen met een zeer pittige peuter in huis.

Maleficent woensdag 6 september 2023 om 21:13

luiwammes schreef: ↑
06-09-2023 18:59
Ja ik ben ook een van die mensen die het moederschap een feest vindt. Als je dat standpunt inneemt krijg je naar mijn idee vaak meer kritiek te verduren dan wanneer je mee gaat in het geweeklaag over het familie leven. Het lijkt soms wel alsof je het wel zwaar móét vinden en dat als dat niet zo is je het beter voor je kunt houden.

Voor mij is het dubbel. Ik vind het met mijn jongste echt een feestje en ik vind het ook altijd rot als bijv de vakantie weer voorbij is, want ik vind het oprecht echt gezelliger als hij er is. Het was wel een dramaslapert, maar verder van baby af echt een heel tevreden en blij kind.

Onze oudste ben ik stapelgek op maar hij heeft wel echt een zware medische aandoening en dat maakt zijn leven maar ook het onze echt megazwaar. Hij is ook verstandelijk beperkt (geraakt?) toen het begon (kreeg als baby epilepsie) en hij kan niet praten. Hij heeft zo'n intensieve zorg nodig dat je dat thuis niet kan bieden. Hij belandt regelmatig in het ziekenhuis en mijn man en ik hebben al vaak aanvallen gezien die ronduit traumatisch waren. Epilepsie is vreselijk. Ondanks de zwaarte en de constante sluimerende stress, eigenlijk moet ik altijd paraat kunnen staan om naar een ziekenhuis te racen, geniet ik wel heel erg van hem en dat hij mijn zoon is. Hij is ontzettend lief en ondanks zijn beperkingen is hij heel erg grappig. Hij wil onwijs graag knuffelen en kan zo genieten van zijn lievelingsdingen en het leven, ondanks dat hij heel vaak pijn heeft en vaak ongemak. Dat vind ik heel knap van hem, dat hij zo in het moment kan leven.

Dus enerzijds heb ik 1 heel makkelijk kind en 1 kind met beperkingen en veel ellende. Door hem heb ik soms wel een ander referentiekader hoor en trek ik soms gejank op social media niet zo heel goed van influencer moeders die het allemaal zoooooo zwaar vinden, want ik denk dan al snel, meid tel je zegeningen. Ook al is dat van mezelf niet heel eerlijk en ook een beetje zuur, want ik gun het niemand om zoveel stress te hebben om je kind.

Stressed is just desserts spelled backwards

Maleficent woensdag 6 september 2023 om 21:18

vlinder- schreef: ↑
06-09-2023 20:55
ik werk vier dagen in de week en vind het ouderschap ook heel zwaar.
Heb regelmatig de ogen uit mijn kop gejankt van wanhoop en vermoeidheid, alleen staat dat niet op social media.
Ben ik nu ook zo'n aanstellende moeder die niets gewend is?

Nee hoor. Ik erger me vooral aan mensen die er hun verdienmodel van maken en gaan janken voor de likes met hun eerlijke verhaal. Want laten we eerlijk wezen, het gaat toch vooral om de gratis producten en de verdiensten en die krijg je dan, ten koste van je kind.

Ik snap heel goed als mensen er doorheen zitten en ook dat ze daarover praten op een forum of met vriendinnen/zus/moeder. Wat mij tegen staat is dat uitmelken op internet, terwijl het kind het laten terug kan zien, hoe zwaar je moeder het vond dat jij er was.

Stressed is just desserts spelled backwards

NoPepsiPlease woensdag 6 september 2023 om 21:19

vlinder- schreef: ↑
06-09-2023 20:55
ik werk vier dagen in de week en vind het ouderschap ook heel zwaar.
Heb regelmatig de ogen uit mijn kop gejankt van wanhoop en vermoeidheid, alleen staat dat niet op social media.
Ben ik nu ook zo'n aanstellende moeder die niets gewend is?

Als het goed gaat gaat het goed, maar de momenten dat ze ziek is zijn gewoon net een teveel.
Ik weet niet hoe zwaar ik het zou hebben als ik niet zou werken, maar heb er wel bewust voor gekozen om vier dagen te blijven werken en geen drie.

Ondanks alles zou ik alles zo opnieuw doen en geniet ik ook echt van ons kind en zou ik het zo weer overdoen als dat nodig zou zijn. Ik wil haar voor geen goud missen.

Alleen vond ik die eerste 2 jaar zo ontzettend heftig dat ik het niet zie zitten om een baby te krijgen met een zeer pittige peuter in huis.

Dit topic ging mij zeker niet om het aanwijzen van mensen die niets gewend zouden zijn oid. Ik vroeg me oprecht af of het ouderschap nu zwaarder is dan het niet al te verre verleden. En zo ja, hoe komt dat dan?

Hoewel ik vooral lees dat het van alle tijden is, en je (of iig ik, als TO) er nu meer van meekrijgt dmv social media. Hoewel ik dus ook op werk meer nieuwbakken moeders hoor, en dus eerdergenoemde buurvrouw. Misschien stond ik vroeger niet zo open voor mensen die het zwaar vonden. En durfden ze zich niet te uiten bij deze doorgaans roze wolk. Dat kan natuurlijk ook.

En ik vind het nog steeds interessant waarom de een het zwaarder vindt dan de ander. *zet ik hier gelijk een disclaimer neer voor pnd's, kinderen met een grotere zorgbehoefte, scheidingen etc*. Zonder elkaar de maat te nemen want je bent geen betere moeder als het je allemaal makkelijk afgaat.

Maar zit dat dan in te rooskleurige verwachtingen, in het voelen dat je ergens aan moet voldoen, toch die derde shift, een lagere belastbaarheid (en merk je dat ook in andere dingen?) blootgesteld worden aan teveel mensen die het zwaar vinden en je gemoed hierdoor laten beïnvloeden, of juist te weinig herkenning bij anderen en je daardoor alleen voelen?

nopepsiplease wijzigde dit bericht op 06-09-2023 21:38

0.02% gewijzigd

"I'd like a coke". " Is Pepsi ok?" " Is Monopolymoney ok?"

Maleficent woensdag 6 september 2023 om 21:26

Ik denk dat als je een heel makkelijk kind hebt, je ouderschap ook echt easypeasy is hoor. Hoe een kind zijn karakter is, dat kun je niet vormen, dat is ook gewoon aangeboren. Sommige kinderen zijn nu eenmaal veel pittiger, heb je je handen vol aan. En dan wordt het vanzelf ook zwaarder.

maar of je een makkelijk of pittig kind hebt, daar heb je weinig invloed op. Ja, ouders die een makkelijk kind hebben, zeggen dat het door hun opvoeding komt, maar dat is echt niet hun verdienste, maar gewoon mazzel hebben.

Ik ken mensen die zo dachten, de eerste was heel makkelijk, ze vonden zichzelf de superouders. En toen kwam de 2e en die had een totaal ander karakter en toen moesten ze schoorvoetend toegeven dat ze helemaal niet van die superopvoeders waren.

Stressed is just desserts spelled backwards

Aviendha woensdag 6 september 2023 om 21:30

vlinder- schreef: ↑
06-09-2023 20:55
ik werk vier dagen in de week en vind het ouderschap ook heel zwaar.
Heb regelmatig de ogen uit mijn kop gejankt van wanhoop en vermoeidheid, alleen staat dat niet op social media.
Ben ik nu ook zo'n aanstellende moeder die niets gewend is?

Als het goed gaat gaat het goed, maar de momenten dat ze ziek is zijn gewoon net een teveel.
Ik weet niet hoe zwaar ik het zou hebben als ik niet zou werken, maar heb er wel bewust voor gekozen om vier dagen te blijven werken en geen drie.

Ondanks alles zou ik alles zo opnieuw doen en geniet ik ook echt van ons kind en zou ik het zo weer overdoen als dat nodig zou zijn. Ik wil haar voor geen goud missen.

Alleen vond ik die eerste 2 jaar zo ontzettend heftig dat ik het niet zie zitten om een baby te krijgen met een zeer pittige peuter in huis.

Vet gedrukte is herkenbaar hoor. En ziek werd ie om de haverklap. En mijn werk was ook niet begripvol, en ik werd ook moe van het gezeik over 'je man'. 'Kan je man hem niet ophalen'. Ja, dat heeft hij vorige keer al gedaan, nu is het mijn beurt weer.

Forget about what I said; the lights are gone and the party's over

Rubelientje woensdag 6 september 2023 om 21:38

Behalve mijn geklaag op de man ( vette knipoog ) ervaar ik het moederschap heel oké. Ik heb er vijf met minimaal en zelfs geen leeftijdsverschil. Geslachten zijn 2 om 3 . Ze zijn goddank gezond, hebben plezier in school, heel wisselende karakters waaronder ook twee flinke gifkikkers maar dat hebben ze van hun moeder.

Ondanks de bergen was, voer en routine klussen ervaar ik vrijheid. Zo heb ik bv met ouderschapsverlof de zomer 6 weken vrij gehad en een beetje met een schep en een bodyboard op het strand gezeten. Financieel hebben we het fijn, weinig stress, heb een geduldige partner, ben graag thuis en onder mijn gezin zonder tegen de muren op te vliegen.

En in de tijd dat het dus niet lekker ging met de rol van mijn partner waren ze zo klein dat die echte koala liefde me er doorheen sleepte. Heel cheesy. Oh en ik ben een makkelijke, ik stap zo over bergen was heen, eten en slapen is de basis zeg ik altijd maar

Frizz woensdag 6 september 2023 om 22:05

Ik vind zelf opvoeden (als in: hoe ga je om met situaties, hoe begeleid je je kind om straks een beetje een leuke volwassene te worden) helemaal niet lastig of moeilijk. Eigenlijk zelfs heel erg leuk. Ik heb zelden dat ik over zulke dingen met m’n handen in het haar zit.

•

curlynan woensdag 6 september 2023 om 22:13

NoPepsiPlease schreef: ↑
06-09-2023 21:19
Maar zit dat dan in te rooskleurige verwachtingen, in het voelen dat je ergens aan moet voldoen, toch die derde shift, een lagere belastbaarheid (en merk je dat ook in andere dingen?) blootgesteld worden aan teveel mensen die het zwaar vinden en je gemoed hierdoor laten beïnvloeden, of juist te weinig herkenning bij anderen en je daardoor alleen voelen?

Man en ik vonden de babytijd van zoon behoorlijk zwaar. Daardoor ook even getwijfeld over een 2e. Zoon heeft de eerste weken erg veel gehuild, zeker 10 van de 24u. Dit werd niet erg serieus genomen en ik werd er zo onzeker van. Daarna was slapen lang moeilijk, zoon spuugde veel melk en bleef wat last houden van zijn lijfje en was het eerste jaar vaak erg gefrustreerd omdat hij meer wilde dan hij kon. Dus hier kwam het doordat de babytijd totaal anders was dan ik had verwacht. Nu is zoon 2 en het is zo'n heerlijk kind. Ontzettend vrolijk, enthousiast, lief en behulpzaam. Een heel verschil met het eerste jaar. Dus ik ervaar het ouderschap nu helemaal niet meer als zwaar en geniet ontzettend

. En we genieten er nu zo van dat er in december toch een 2e komt haha.

Anoniem_65f028dcedbdc woensdag 6 september 2023 om 22:35

luiwammes schreef: ↑
06-09-2023 19:03
Voordat ik kinderen kreeg had ik graag willen horen dat er een hoop moeders zijn die het prima aankunnen. Ik had echt een soort horror voor ogen, en heb m’n kinderwens uitgesteld tot volwassen genoeg was (en m’n relatie sterk genoeg) om alle ellende te overwinnen. Ok ik overdrijf, maar als ik vooraf had geweten dat het allemaal reuze meeviel had ik er misschien minder tegenop gezien (en mss ook eerder begonnen).

Zelfde ervaring hier. Ik heb zo vreselijk opgezien tegen bijvoorbeeld de babytijd, dat ik er jaren tegenaan heb zitten hikken. En het bleek zoveel leuker dan ik ooit gedacht had. Soms ontzettend zwaar, maar bovenal geweldig leuk.

Anoniem_65f028dcedbdc woensdag 6 september 2023 om 22:40

Maleficent schreef: ↑
06-09-2023 21:18
Nee hoor. Ik erger me vooral aan mensen die er hun verdienmodel van maken en gaan janken voor de likes met hun eerlijke verhaal. Want laten we eerlijk wezen, het gaat toch vooral om de gratis producten en de verdiensten en die krijg je dan, ten koste van je kind.

Ik snap heel goed als mensen er doorheen zitten en ook dat ze daarover praten op een forum of met vriendinnen/zus/moeder. Wat mij tegen staat is dat uitmelken op internet, terwijl het kind het laten terug kan zien, hoe zwaar je moeder het vond dat jij er was.

Helemaal mee eens. Je verdriet vermarkten. En je kinderen kunnen later alles terugzien. Ik heb daar echt grote, grote moeite mee.

Wombat woensdag 6 september 2023 om 22:41

2 peuters in alle lockdowns thuis terwijl je een baan hebt die doorgaat en je moeder op sterven ligt. 3 jaar geleden vond ik het ouderschap het allerzwaarst.

Anoniem_65f028dcedbdc woensdag 6 september 2023 om 22:46

Maleficent schreef: ↑
06-09-2023 21:26
Ik denk dat als je een heel makkelijk kind hebt, je ouderschap ook echt easypeasy is hoor. Hoe een kind zijn karakter is, dat kun je niet vormen, dat is ook gewoon aangeboren. Sommige kinderen zijn nu eenmaal veel pittiger, heb je je handen vol aan. En dan wordt het vanzelf ook zwaarder.

maar of je een makkelijk of pittig kind hebt, daar heb je weinig invloed op. Ja, ouders die een makkelijk kind hebben, zeggen dat het door hun opvoeding komt, maar dat is echt niet hun verdienste, maar gewoon mazzel hebben.

Ik ken mensen die zo dachten, de eerste was heel makkelijk, ze vonden zichzelf de superouders. En toen kwam de 2e en die had een totaal ander karakter en toen moesten ze schoorvoetend toegeven dat ze helemaal niet van die superopvoeders waren.

Het hangt inderdaad enorm van je kind af. Ik heb hier een heel makkelijk kind, dat zichzelf grotendeels opvoedde. Ik heb ook een kind met wie het heel zwaar was. Een heel leuk kind, maar wat was het zwaar toen dat kind jong was.
Mijn kinderen sliepen allemaal enorm weinig als baby. Ik kon echt best wel jaloers zijn op mensen, die een baby hadden die gewoon 4 uur sliep overdag

(heel flauw, maar zo voelde het echt).

Bloem1970 woensdag 6 september 2023 om 22:53

En ik vind het nog steeds interessant waarom de een het zwaarder vindt dan de ander. *zet ik hier gelijk een disclaimer neer voor pnd's, kinderen met een grotere zorgbehoefte, scheidingen etc*. Zonder elkaar de maat te nemen want je bent geen betere moeder als het je allemaal makkelijk afgaat.

Maar zit dat dan in te rooskleurige verwachtingen, in het voelen dat je ergens aan moet voldoen, toch die derde shift, een lagere belastbaarheid (en merk je dat ook in andere dingen?) blootgesteld worden aan teveel mensen die het zwaar vinden en je gemoed hierdoor laten beïnvloeden, of juist te weinig herkenning bij anderen en je daardoor alleen voelen?
[/quote]

Voor mijn gevoel is het heel simpel, een kwestie van pech en gewoon mazzel hebben. Komt de baby een beetje makkelijk ter wereld, verlopen de eerste weken redelijk, slaapt kind door, is het gezond, ontwikkelt het zich redelijk volgens verwachting, heeft het een te handelen karakter, is je eigen gezondheid oké, van je partner, is je relatie oké enz enz. En je kunt vast wel 1of 2 tegenslagen aan, of zelfs wel meer, maar dat ligt dus ook aan je belastbaarheid. En natuurlijk is het heel aantrekkelijk om te denken dat het je eigen verdienste is als het meezit, als het bij jou meezit. En dat het de schuld is van de mensen die meer pech hebben, want dan hoef je daar niet bang voor te zijn als het jou redelijk meezit.

Wie weet zijn er nu wel meer mensen met een iets lagere belastbaarheid, omdat het vroegere calvinistische niet klagen, maar dragen enz. minder algemeen geldend is, wat mij veel gezonder lijkt.

Of wie weet, is het handige nieuwe content voor de influencers, na het sprookjehuwelijk, de aankondiging van de zwangerschap, de genderreveal, geboorte enz moet er toch weer iets nieuws de socials op geslingerd worden.

luiwammes woensdag 6 september 2023 om 23:44

Bloem1970 schreef: ↑
06-09-2023 22:53

Voor mijn gevoel is het heel simpel, een kwestie van pech en gewoon mazzel hebben. Komt de baby een beetje makkelijk ter wereld, verlopen de eerste weken redelijk, slaapt kind door, is het gezond, ontwikkelt het zich redelijk volgens verwachting, heeft het een te handelen karakter, is je eigen gezondheid oké, van je partner, is je relatie oké enz enz. En je kunt vast wel 1of 2 tegenslagen aan, of zelfs wel meer, maar dat ligt dus ook aan je belastbaarheid. En natuurlijk is het heel aantrekkelijk om te denken dat het je eigen verdienste is als het meezit, als het bij jou meezit. En dat het de schuld is van de mensen die meer pech hebben, want dan hoef je daar niet bang voor te zijn als het jou redelijk meezit.

Het is niet óf/óf. Je hebt soms geluk en soms pech en daarnaast kan je op een heleboel manieren omgaan met wat er op je pad komt en heb je daar dus ook zelf invloed op.

Ik denk dat je de vraag “is je relatie ok” niet als laatste factor moet noemen maar juist als eerste. Je relatie is het fundament onder je gezin. Daarin kun je ook pech en mazzel hebben, maar daaraan moet je ook altijd blijven werken en tijd voor maken (en voor jezelf, maar dat is een onderdeel daarvan). Als dat fundament goed is, heb je ook eerder “geluk” met andere zaken. Je hebt minder stress, er is minder spanning in huis (dus beter slapen, kinderen minder lastig), je kan meer aan. Het is natuurlijk geen garantie dat als je aan je relatie werkt je ook gezonde kinderen hebt en een lang gelukkig leven, maar ik denk dat dit de belangrijkste stap is naar een fijn gezinsleven. Klinkt toch best wel cheesy eigenlijk.

florence13 donderdag 7 september 2023 om 07:53

NoPepsiPlease schreef: ↑
06-09-2023 21:19

En ik vind het nog steeds interessant waarom de een het zwaarder vindt dan de ander. *zet ik hier gelijk een disclaimer neer voor pnd's, kinderen met een grotere zorgbehoefte, scheidingen etc*. Zonder elkaar de maat te nemen want je bent geen betere moeder als het je allemaal makkelijk afgaat.

Ik denk eigenlijk dat dat antwoord niet heel moeilijk is. Als veel dingen in je leven goed gaan, dan gaan er vanzelf nog meer dingen goed. Als er dingen in je leven minder lekker lopen, dan lopen andere dingen ook minder lekker. Als je bijvoorbeeld een baan hebt waar je je super lekker invoelt, genoeg mee verdient om normaal van te leven en je een leuke en bijdragende partner hebt, dan zijn ergernissen, slapeloze nachten, rondgechaffeur naar clubjes gewoon veel minder zwaar dan als je al heel veel stress hebt over alle andere dingen. Je belastbaarheid is op dat moment gewoon groter. Andersom dus ook, als je een hork van een leidinggevende hebt, stress of je contract wel verlengd wordt een partner die een sok is, dan is trappen op een legoblokje dat niet opgeruimd is ongeveer het equivalent van een ski ongeval.

uiteraard kinderen met aandoeningen in wat voor vorm ook uitgezonderd. Ik denk dus eigenlijk niet dat de een van nature meer kan hebben dan de ander, ik denk eerder dat het een optel som is van alle omstandigheden bij elkaar.

Actieve topics