Is het allemaal veel zwaarder nu dan 5/10/15 jaar geleden??

03-09-2023 12:37 605 berichten
Alle reacties Link kopieren Quote
Denken jullie dat het moederschap de laatste pakweg 5 jaar als zwaarder wordt ervaren, of zwaarder is dan een jaar of 5/10/15 jaar geleden?
En dan heb ik het over de fase waarin je in het kleine spul zit. Dreumesen, peuters, kleuters.

Als ik om mij heen kijk dan zie ik collega's het enorm zwaar hebben met hun jongere kinderen. Op de socials zijn de huilende moeders en het eerlijke verhaal vertellen, die het allemaal even teveel vinden in zwang en populair. Als ik de reacties lees dan lijkt half moederend instagram bijna overspannen. Op het forum laatst ook een topic van iemand die het, in mijn ogen iig, prima voor elkaar heeft. De buurvrouw die regelmatig zucht hoe zwaar het is, dat ze meer me-time nodig heeft en de kinderen graag even hier parkeert voor een uurtje rust.

Dit topic is niet generatiebashend bedoeld. Ik ben oprecht benieuwd of het nu zwaarder is. Spelen er zaken die ik (met al wat oudere kinderen) niet meer zie? Ben ik vergeten hoe zwaar het was? Wij stuurden elkaar flauwe memes over wijn, en monsters. Ik heb echt wel eens gejankt van vermoeidheid. Had ik dan steun gehad aan een andere moeder op het internet met heel veel volgelingen die mij betraand toesprak? Of zorgt dit er juist voor dat je het moederschap door een te zware bril gaat zien? Was die bril door instaperfect vooraf juist te roze?

Was me-time 10 jaar terug heus ook een ding, maar werd er minder over gesproken? Voelde men zich 15 jaar terug erg alleen in die fase, en was het fijn geweest als die generatie ook in de pauze even lekker stoom had kunnen afblazen, ipv relativerende grappen over wallen en je krijgt er zoveel voor terug.

Ik ben heel benieuwd wat jullie gedachten hierover zijn. Of je het herkent, of juist helemaal niet.
"I'd like a coke". " Is Pepsi ok?" " Is Monopolymoney ok?"
Alle reacties Link kopieren Quote
monstertje22 schreef:
12-09-2023 07:20
Natuurlijk is het af en toe zwaar vooral wanneer kinderen ziek zijn. Maar het is toch een gegeven dat wanneer je aan kinderen begint en je niet wilt dat ze 5 dagen door de opvang/opa/oma/gastouder oid worden opgevoed dat je dan (tijdelijk) concessies moet maken, zoals carrière op een lager pitje en/of minder sporten/uitgaan etc?

Als je alles maar wilt blijven doen zoals voordat je kinderen had en de kinderen erbij ja dan kan ik me voorstellen dat het heel zwaar is.

Mijn sociale leven is nu heel bewust alleen met vriendinnen waar ik echt energie van krijg en ik oprecht gezellig vind. De koffie dates met vage kennissen heb ik gewoon laten vallen, jammer dan maar die tijd heb ik nodig voor mezelf en mijn gezin. Ik ben nu zwanger dus sport nu nog maar 1x per week maar na de zwangerschap ga ik gewoon in de avond of ochtend als de kinderen nog slapen een wandeling maken met een podcast in. Mijn baan is nog steeds wel op niveau maar stappen maken zit er nu gewoon niet in, dat doe ik wel weer wanneer ik 4 dagen ga werken wanneer de kinderen naar de basisschool gaan dus.

Als je niet bereid bent om iets aan te passen dan maak je het ook gewoon zelf zwaar voor jezelf.
Dat dus. Het is af en toe zwaar en het is goed om daar af en toe over te praten en dat te laten weten, want als je dit deelt is het voor jezelf en anderen iets waarin je jezelf in een ander kunt herkennen en dat is vaak heel steunend.
Alle reacties Link kopieren Quote
Owh ik had gewoon kunnen zeggen, alles wat Nicole zegt.

En, die ene die nu genoemd wordt is dus 1 voorbeeld. Zijn er nog meer voorbeelden? Ik zie dit dus echt helemaal niet.

Ik volg bijvoorbeeld wel diary of an honest mom. Die heeft het wel over, dat ze blij is dat school weer is begonnen en dat er weer ritme is, maar ook dat ze het heerlijk vond dat haar kinderen lekker bij haar thuis waren.
Alle reacties Link kopieren Quote
zussel schreef:
12-09-2023 16:59
Misschien moeten jullie even volgen ipv 1 losse keer kijken. Dan zie je terug hoevaak ze ‘het niet voelt’ om voor haar kinderen te zorgen. En dan gewoon weg te lopen en anderen ermee op te zadelen. Want alles is teveel, waaronder werk, sociale contacten, sporten (wat deels moet voor revalidatie). Die sport stond het laatste jaar mega hoog boven haar kinderen en daarbij waren dus wekelijkse huilposts. Geen probleem dat jullie dat normaal vinden, ik vind het vrij bizar en dan vooral de 1000 reacties met; precies dit!! Ik voel het ook niet! Het is me allemaal teveel!
Mag ik vragen waarom jij haar volgt?
Alle reacties Link kopieren Quote
zussel schreef:
12-09-2023 16:59
Misschien moeten jullie even volgen ipv 1 losse keer kijken. Dan zie je terug hoevaak ze ‘het niet voelt’ om voor haar kinderen te zorgen. En dan gewoon weg te lopen en anderen ermee op te zadelen. Want alles is teveel, waaronder werk, sociale contacten, sporten (wat deels moet voor revalidatie). Die sport stond het laatste jaar mega hoog boven haar kinderen en daarbij waren dus wekelijkse huilposts. Geen probleem dat jullie dat normaal vinden, ik vind het vrij bizar en dan vooral de 1000 reacties met; precies dit!! Ik voel het ook niet! Het is me allemaal teveel!
Maak je hier nu niet een redeneerfout? Je stelt eerst dat ze de erge dingen helemaal niet gezien hebben en daarna dat ze die erge dingen blijkbaar normaal vinden. Maar als ze het niet gezien hebben dan ging hun mening toch niet daarover? Ik denk dat je bedoelde ‘Geen probleem als jullie dat normaal vinden.’?

Ik vind dit soort huilposts niet normaal. Ik vind überhaupt je kinderen en privéleven op die manier etaleren niet normaal. Ook niet als het juist op een ‘oh wat zijn wij een happy en perfect gezinnetje’ manier gebeurt, zoals bijv de Bellinga vlogs. Ik volg en kijk de content van dit type mensen daarom ook bewust niet, want met views stimuleer je het alleen maar.

Ik denk verder dat er meer ‘alles is positief’ dan ‘alles is negatief’ influencers zijn, al was het maar omdat ze afhankelijk zijn van sponsors, die natuurlijk geen huilberichten over hun producten, vakanties, etc. willen zien. Maar ik denk dat zowel het heel negatieve als heel positieve op social media geen graadmeter is van hoe een gemiddelde moeder in het ouderschap staat. Als het mensen gaat om views en likes dan worden er al gauw extreme dingen geroepen, want met een ‘vandaag scheen de zon en speelde mijn peuter in de zandbak’ krijg je nou eenmaal niet veel bekijks.
nicole123 schreef:
12-09-2023 12:28
Waarin bedoel je?

Ik bedoel niet dat alle moeders die meer zorg op zich nemen het zwaar zouden vinden hoor.
Dat begreep ik op zich wel, maar ik weet niet of het per se komt door wegcijferen of te weinig voor zichzelf omhanden hebben. Ik betwijfel namelijk of deze vrouwen ervan opknappen wanneer ze ineens full time gaan werken en hun partner ,wat meer het huishouden runt - en er regelmatig vriendinnen weekendjes zijn. Voor sommigen kan dat wellicht best een deel van de oplossing zijn hoor.

Maar ik denk namelijk ook niet dat moeders die nu bijv. full time werken ineens thuis zouden zijn met de kinderen (en dan bedoel ik niet vanwege ontslag of om een tragische reden) dat die het moederschap dan ineens pittiger vinden.

Waar het hem denk ik vooral in zit wat het voor sommigen zwaar maakt is dat er andere redenen meespelen waardoor zij niet optimaal gelukkig zijn. Ze hebben bijv. bij voorbaat al voor een opleiding of baan gekozen waarin weinig groei of carrière zit, ze blijken in sleur te zitten met hun partner, ze verschillen van mening over opvoeding, ze wonen op een plek waar ze niet blij zijn, er zijn problemen met geld of zorgen om een ouder of gedoe met familie. Noem maar op.

In zekere zin klopt dat "wegcijferen" wat jij benoemt dan misschien, maar ik denk niet dat dat met het ouderschap gekomen is.

Misschien dat je om die reden de (bijna) full time werkende ouder m/v niet of eens stuk minder hoort klagen. Dat is niet omdat diegene meer om handen heeft dan luiers en fruitprakjes; deze persoon waarschijnlijk ook al ver voor de kinderen er waren keuzes gemaakt in het leven waar hij/zij 100% achter staat.

Ik wil er geen man-vrouw ding van maken, maar op zich is het wel interessant waarom mannen veel vaker full time werken dan vrouwen. Ik denk niet omdat de maatschappij daar al eeuwen vanuit gaat. Ook heeft het denk ik echt niet te maken met de gedachte dat hun partners later toch wel meer thuis zullen zijn.
Ik denk dat de meesten meer uren maken omdat ze - toen ze zelfs nog tieners of twintigers waren - veel beter hebben ingeschat van waar ze voldoening uit halen én zichzelf dat ook gunnen.

Want bijna alle vrouwen die ik ken die (bijna) full time werken doen dat echt met veel plezier. Degenen die part time werken vinden hun baan of vakgebied vaak toch al zo zo. Ze gaan daar echt niet meer van genieten als ze 40 uur gaan draaien in plaats van 20. Maar het is wel interessant: waarom kozen ze bij voorbaat voor iets dat ze maar zo zo vinden?

Gebruikersavatar
Anonymous
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn

Terug naar boven