Is het allemaal veel zwaarder nu dan 5/10/15 jaar geleden??

NoPepsiPlease zondag 3 september 2023 om 12:37

Denken jullie dat het moederschap de laatste pakweg 5 jaar als zwaarder wordt ervaren, of zwaarder is dan een jaar of 5/10/15 jaar geleden?
En dan heb ik het over de fase waarin je in het kleine spul zit. Dreumesen, peuters, kleuters.

Als ik om mij heen kijk dan zie ik collega's het enorm zwaar hebben met hun jongere kinderen. Op de socials zijn de huilende moeders en het eerlijke verhaal vertellen, die het allemaal even teveel vinden in zwang en populair. Als ik de reacties lees dan lijkt half moederend instagram bijna overspannen. Op het forum laatst ook een topic van iemand die het, in mijn ogen iig, prima voor elkaar heeft. De buurvrouw die regelmatig zucht hoe zwaar het is, dat ze meer me-time nodig heeft en de kinderen graag even hier parkeert voor een uurtje rust.

Dit topic is niet generatiebashend bedoeld. Ik ben oprecht benieuwd of het nu zwaarder is. Spelen er zaken die ik (met al wat oudere kinderen) niet meer zie? Ben ik vergeten hoe zwaar het was? Wij stuurden elkaar flauwe memes over wijn, en monsters. Ik heb echt wel eens gejankt van vermoeidheid. Had ik dan steun gehad aan een andere moeder op het internet met heel veel volgelingen die mij betraand toesprak? Of zorgt dit er juist voor dat je het moederschap door een te zware bril gaat zien? Was die bril door instaperfect vooraf juist te roze?

Was me-time 10 jaar terug heus ook een ding, maar werd er minder over gesproken? Voelde men zich 15 jaar terug erg alleen in die fase, en was het fijn geweest als die generatie ook in de pauze even lekker stoom had kunnen afblazen, ipv relativerende grappen over wallen en je krijgt er zoveel voor terug.

Ik ben heel benieuwd wat jullie gedachten hierover zijn. Of je het herkent, of juist helemaal niet.

"I'd like a coke". " Is Pepsi ok?" " Is Monopolymoney ok?"

nicole123 dinsdag 12 september 2023 om 11:32

monstertje22 schreef: ↑
12-09-2023 10:32
Ik heb het over e.e.a aanpassen, niet alles aanpassen. En welke vader ken jij die en fulltime werkt, 0 zorg voor de kinderen en huishouden draagt, 3x per week sport en ieder weekend sociale afspraken heeft?

Ik ken er geen. De meeste vaders die ik ken helpen ook mee in het huishouden of nemen in het weekend wat over zodat moeder dan wat tijd voor zichzelf heeft.

[... ingekort...]

Het is echt niet per se de oplossing dat mannen maar minder moeten gaan werken zodat vrouwen meer tijd voor zichzelf hebben. Nee, je moet met je partner bespreken wie doet wat en wanneer gaan we dat doen. Nogmaals dingen aanpassen hoort erbij. En als je daartoe niet bereid bent en alleen maar naar je man gaat wijzen tjah dan had je serieus beter na moeten denken voordat je aan een gezin begon.

Als jij het niet als zwaar ervaart op de manier waarop jullie het organiseren thuis: helemaal prima en lekker houden zo. Je lijkt in een soort verdediging te schieten over je eigen situatie, maar ik bedoel helemaal niet dat iedereen alle taken 50/50 zou moeten verdelen. Ik heb het over de moeders die het ouderschap zwaar vinden en wat bij hén daar volgens mij de oorzaak voor en potentiële oplossing voor is.

Nogmaals mijn vraag: waarom hoor je veelwerkende vaders en fulltime werkende moeders vrijwel nooit klagen over het ouderschap? Juist omdat zij wel veel meer eigen dingen blijven doen en minder de druk voelen van de hoofdverantwoordelijkheid voor de zorg. De klagende vrouwen zitten in de groep moeders die zich juist al heel erg aanpassen. En dan mogen ze blij zijn blijkbaar dat de vader meehelpt of in het weekend dingen overneemt . Dat zegt alles over op wiens schouders de verantwoordelijkheid ligt, niet op de zijne dus. Ik schreef niet dat vaders 0 doen op het gebied van hun kinderen, wel dat het probleem bij veel van de moeders die het zwaar vinden komt doordat de verantwoordelijkheid voor het gezin en de voldoening die beide ouders uit andere dingen kunnen halen heel scheef verdeeld liggen.

Daarmee bedoel ik dus niet dat als de verhouding niet 50/50 is dat dat per definitie een probleem zou zijn. Als ouders beiden happy zijn: prima. Wat ik wel bedoel is dat als de moeder het ouderschap zwaar vindt het in mijn ogen niet de oplossing is dat ze zich nóg meer op dat ouderschap moet storten en nóg minder op haar eigen dingen. Dan maak je het alleen maar nog erger. Het is heel simpel: als de moeder 80% van de (fysieke en/of mentale) zorg voor de kinderen doet en de vader 20% en de moeder ervaart haar rol als te zwaar, dan zou die 80% naar beneden moeten en die 20% omhoog. Ik vind het belachelijk om in zo'n situatie te zeggen dat de moeder zich maar moet aanpassen en anders maar beter na had moeten denken voor ze aan kinderen begon. Juist die moeders die het zwaar vinden passen zich al meer aan dan hun man. Vaders en moeders moeten zich allebei aanpassen en allebei nadenken voor ze aan kinderen beginnen, daar zit hem de crux. Dus als moeders het ouderschap zwaar vinden, bekritiseer dan eens niet die moeders, maar spreek hun partners er eens op aan dat ze zich net zoveel aanpassen als hun vrouw. Iets wat je samen doet en waar je de verantwoordelijkheid samen voor draagt voelt meteen een heel stuk lichter.

72Jelle dinsdag 12 september 2023 om 11:46

Maar Nicole123 , niemand zegt toch "dat de man meer doen" niet bij de oplossingen zou mogen horen.
Alleen met wijzen naar de maatschappij en naar de mannen kom je niet verder. Niemand anders dan de klagende moeder moet haar problemen oplossen, met die kerel of op een andere manier. En als een man niet tevreden is met de verdeling, komt echt ook voor, maar mannen klagen misschien minder, geldt voor hem het zelfde.

I

Pinaco dinsdag 12 september 2023 om 11:46

monstertje22 schreef: ↑
12-09-2023 10:32
Het is echt niet zo dat wanneer je een leuke tijd hebt met je kinderen dat je dan nog steeds niet toe komt aan rust. Ik geniet gewoon van zwemuitjes met mijn dreumes en wanneer hij dan een langer dutje doet dan kunnen mijn man en ik uitgebreid samen lunchen als quality time.

Ik vind jouw post getuigen van weinig inlevingsvermogen. Denk je nou echt dat alle gezinnen toekomen aan lange dutjes en uitgebreid lunchen als quality time? Komt erg over als een klopje op eigen schouder en neerkijken op mensen bij wie het anders gaat.

Je post doet lijken alsof het allemaal te maken heeft met keuzes maken en dat situaties dus maakbaar zijn. Daarbij ga je voorbij aan situaties/relaties/gezinnen die helemaal niet vergelijkbaar zijn met die van jou.

nicole123 dinsdag 12 september 2023 om 11:59

En ja, als een ouder zegt het allemaal zo vreselijk zwaar te vinden met het ouderschap, terwijl diegene zelf fulltime werkt, 3x per week sport, het eigen huis verbouwt, elke vrijdagavond de halve nacht wil stappen, de hele zaterdag me-time wil om daarvan bij te komen en 4x per jaar een weekend weg met vrienden (zonder kinderen erbij), ja, dan zou ik inderdaad zeggen: doe het eens een tandje minder. Je wil teveel en doet het daarmee jezelf aan. Maar eerlijk gezegd zie ik dit helemaal niet om me heen. Ik ken wel stellen die beiden een heel drukke baan hebben en daarnaast ook nog veel eigen dingen doen en veel dingen met de kinderen, maar zij klagen daar juist niet over. Ik kan soms wel jaloers zijn op hoe makkelijk het ze allemaal af lijkt te gaan om voor mijn gevoel 3 levens in 1 te proppen en tegelijk zou ik niet met ze willen ruilen, maar klagen hoor ik ze niet.

De mensen die ik hoor klagen hebben juist weinig voor zichzelf en snakken daarnaar. Het zijn in mijn omgeving bijvoorbeeld moeders die gekozen hebben om in het eerste jaar thuis te blijven met hun baby en voor wie dat vies tegen blijkt te vallen in hoe ze dat ervaren. Moeders met kinderen die veel aandacht opeisen of waar ze zorgen over hebben. Moeders die het gevoel hebben daar vooral in hun eentje mee te moeten dealen. Moeders die hun parttime baan niet echt leuk vinden - want hun carrière on hold gezet voor de kinderen - en worstelen met dat ook nog combineren met alle zorg voor de kinderen. Moeders die zich zo weggecijferd hebben dat ze merken dat ze geen hobby's meer hebben, terwijl ze die vroeger wel volop hadden.

Edit: ik bedoel hiermee niet dat alle moeders die het eerste jaar thuis zijn met een baby dat zwaar zouden vinden. Ik bedoel het andersom: de moeders die ik ken die het zwaar vinden vallen niet in de categorie 'fulltime werkend en heel veel eigen dingen doen', maar juist in de categorie 'zich wegcijferen'. Waarbij er ook zich wegcijferende moeders zijn die daar wel prima gelukkig mee zijn en moeders die veel zorg op zich nemen maar dat helemaal niet ervaren als zich wegcijferen, dat ontken ik hiermee niet.

nicole123 wijzigde dit bericht op 12-09-2023 12:34

13.76% gewijzigd

Anoniem_65e068ee4dfc8 dinsdag 12 september 2023 om 12:16

Pas op dat je nu niet zelf gaat generaliseren, nicole123.

alouette dinsdag 12 september 2023 om 12:25

Over klagende mannen: mijn man klaagt wel af en toe dat hij het ouderschap zwaar vindt. Wij hebben een redelijk eerlijke verdeling qua werk/taken in het gezin. Ik denk dat hij het zeker eens zal zijn met de stelling dat het 15 jaar geleden makkelijker was voor vaders dan nu.

nicole123 dinsdag 12 september 2023 om 12:27

72Jelle schreef: ↑
12-09-2023 11:46
Maar Nicole123 , niemand zegt toch "dat de man meer doen" niet bij de oplossingen zou mogen horen.
Alleen met wijzen naar de maatschappij en naar de mannen kom je niet verder. Niemand anders dan de klagende moeder moet haar problemen oplossen, met die kerel of op een andere manier. En als een man niet tevreden is met de verdeling, komt echt ook voor, maar mannen klagen misschien minder, geldt voor hem het zelfde.

Volgens mij zegt Monstertje dat wel. En jullie lijken het beter verdelen van verantwoordelijkheden zeker niet als hoofdoplossing te zien, maar blijven roepen dat een moeder zich maar nog meer moet aanpassen omdat ze teveel eigen dingen zou willen.

Je hebt wel gelijk ja dat enkel lijdzaam roepen dat de maatschappij de oorzaak is geen oplossing biedt. Als een vrouw vindt dat de zorg onevenredig op haar schouders neerkomt en dat te zwaar vindt, is het inderdaad zaak dat zij zelf met haar man om tafel gaat. Maar wat jij zegt is net zo lijdzaam: jij stelt dat ze het maar gewoon moet accepteren dat het soms zwaar is en klaar. En daar ben ik het niet mee eens.

Naast dat de betreffende vrouw het zelf moet aankaarten hebben we denk ik allemaal een rol in het grotere geheel vind ik. Ik ben van mening dat we andere moeders niet moeten gaan aanpraten dat zij nou eenmaal de hoofdverantwoordelijke zijn voor hun gezin, dat zij zich maar moeten wegcijferen en dat ze een slechte moeder zijn als ze 32 uur of meer per week willen werken of een intensieve sport willen beoefenen. Voor vrouwen zou het hebben van een veeleisende baan of andere dingen voor zichzelf net zo normaal moeten zijn als voor een man. Voor een man zou zorgen voor zijn eigen kinderen, fysiek en mentaal, net zo normaal moeten zijn als voor een vrouw. En dat begint met het stoppen van uitspraken als 'Zo, werk jij fulltime!' of 'Hoe ga je dat regelen met de kinderen?' tegen een moeder of 'Kan je moeder komen helpen op schoolkamp?' tegen een kind of 'Wat leuk dat je een middag thuis bent met de kinderen!' tegen een vader. Of die uitspraken m/v maken.

En verder kunnen we elkaar als moeders steunen. Ik merk in gesprekken met vriendinnen en kennissen dat het zoveel helpt als je merkt dat je niet de enige bent die het zorgen voor kinderen niet altijd rozengeur en maneschijn vindt. Dat je merkt dat het niet aan jou ligt als je baby maar blijft huilen, dat je geen verkeerde opvoeding hanteert als je peuter geen groente wil eten of soms driftbuien heeft, dat er licht aan de horizon is als je dreumes nog steeds niet de hele nacht doorslaapt. Dat het niet gek is als je hele dagen met je baby thuis soms oersaai vindt, dat je je kinderen regelmatig wel achter het behang zou willen plakken, dat je het steeds 'aan' staan en de verantwoordelijkheid vermoeiend vindt en soms misschien wel twijfelt of je er wel aan had moeten beginnen. Dat iemand anders daar begrip voor heeft als je dit soort dingen zwaar vindt, die er enerzijds helemaal bij horen maar anderzijds veel van je kunnen vergen. Dat iemand naar je luistert, een arm om je heen slaat, vertelt dat het bij haar goed gekomen is, dat je er niet alleen voor staat.

Dat is toch een heel andere benadering dan: het is je eigen schuld, jij hebt hiervoor gekozen, dus schop onder je kont en deal er maar mee?

nicole123 dinsdag 12 september 2023 om 12:28

Brombaer schreef: ↑
12-09-2023 12:16
Pas op dat je nu niet zelf gaat generaliseren, nicole123.

Waarin bedoel je?

Ik bedoel niet dat alle moeders die meer zorg op zich nemen het zwaar zouden vinden hoor.

zussel dinsdag 12 september 2023 om 12:38

Toch vraag ik me af of we het klagen allemaal hetzelfde zien. Jouw stuk Nicole over klagen bij vriendinnen of op de app over slechte nachten, driftbuien van peuter, etc., herken ik helemaal. Heerlijk vind ik dat; even mopperen en weer door.

Alleen zoals ik TO lees, en dat herken ik van social media en deels privé, is het niet even mopperen en door. Het is je leven niet leuk vinden omdat je door je kinderen ‘niks’ meer voor jezelf kan doen en dat wekelijks roepen/posten op IG. En dán denk ik; joh, maak het jezelf niet zo zwaar. Doe beide wat concessies en over een paar jaar komt die tijd voor jezelf weer meer.

Pinaco dinsdag 12 september 2023 om 12:43

zussel schreef: ↑
12-09-2023 12:38
Het is je leven niet leuk vinden omdat je door je kinderen ‘niks’ meer voor jezelf kan doen en dat wekelijks roepen/posten op IG. En dán denk ik; joh, maak het jezelf niet zo zwaar. Doe beide wat concessies en over een paar jaar komt die tijd voor jezelf weer meer.

Is er een account dat hier een goed voorbeeld van is? Want die zie ik op mijn feed niet voorbij komen...

nicole123 dinsdag 12 september 2023 om 12:55

zussel schreef: ↑
12-09-2023 12:38
Toch vraag ik me af of we het klagen allemaal hetzelfde zien. Jouw stuk Nicole over klagen bij vriendinnen of op de app over slechte nachten, driftbuien van peuter, etc., herken ik helemaal. Heerlijk vind ik dat; even mopperen en weer door.

Alleen zoals ik TO lees, en dat herken ik van social media en deels privé, is het niet even mopperen en door. Het is je leven niet leuk vinden omdat je door je kinderen ‘niks’ meer voor jezelf kan doen en dat wekelijks roepen/posten op IG. En dán denk ik; joh, maak het jezelf niet zo zwaar. Doe beide wat concessies en over een paar jaar komt die tijd voor jezelf weer meer.

Praten we dan al 24 pagina’s langs elkaar?

Ik heb het inderdaad over dat eerste, maar dat gaat soms ook wel dieper dan alleen een slechte nacht of driftbuien en dan even mopperen en door. Ik heb ook wel vriendinnen in een postnatale depressie of burn-out zien belanden. En dat gaat niet van de ene op de andere dag, dat begint met klagen over slechte nachten of de dagen met een baby vermoeiend vinden, die gevoelens worden sterker maar niet in een rechte lijn en pas heel veel later komt zo’n echte diagnose.

Dat tweede klinkt als een heel overdreven variant en het eigen leed als het ware etaleren en dramatiseren. Ik ken dat eerlijk gezegd helemaal niet. Komt dat echt zoveel voor dan, of zijn het uitzonderingen? Ik zit zelf niet op Instagram, dus wie weet mis ik heel veel.

Birdy dinsdag 12 september 2023 om 12:59

.

Valentijn101 dinsdag 12 september 2023 om 13:16

15 jaar geleden was het normaler als een moeder stopte met werken of minder ging werken.
Tegenwoordig krijg je dan een heel Viva-forum over je heen dat hij zoooooo belangrijk is om zelfstandig te zijn en aan je carrière te denken.

Een carriere én kinderen is gewoon pittig en daar wordt je moe van.
En al helemaal als je daarnaast ook nog eens je sociale contacten moet onderhouden, je huishouden moet doen, een vriendinnenweekend moet plannen en naar de sportschool moet.

nicole123 dinsdag 12 september 2023 om 13:38

Valentijn101 schreef: ↑
12-09-2023 13:16
15 jaar geleden was het normaler als een moeder stopte met werken of minder ging werken.
Tegenwoordig krijg je dan een heel Viva-forum over je heen dat hij zoooooo belangrijk is om zelfstandig te zijn en aan je carrière te denken.

Een carriere én kinderen is gewoon pittig en daar wordt je moe van.
En al helemaal als je daarnaast ook nog eens je sociale contacten moet onderhouden, je huishouden moet doen, een vriendinnenweekend moet plannen en naar de sportschool moet.

En de vaders dan? Die hebben massaal carrières en kinderen en ook sociale contacten en sport. Hoor je die het meest klagen, of maak je er zelf van dat het de combinatie van carrière en kinderen is wat het moederschap zwaar zou maken? Zeg je het bovenstaande ook tegen vaders, dat je het maar niks vindt dat zij het zoooooo belangrijk vinden om zelfstandig te zijn en carrière te maken en dat het daarom zo pittig voor ze is?

alouette dinsdag 12 september 2023 om 13:56

nicole123 schreef: ↑
12-09-2023 13:38
En de vaders dan? Die hebben massaal carrières en kinderen en ook sociale contacten en sport. Hoor je die het meest klagen, of maak je er zelf van dat het de combinatie van carrière en kinderen is wat het moederschap zwaar zou maken? Zeg je het bovenstaande ook tegen vaders, dat je het maar niks vindt dat zij het zoooooo belangrijk vinden om zelfstandig te zijn en carrière te maken en dat het daarom zo pittig voor ze is?

Als ik voor mezelf spreek, dan is het antwoord ja.
Maar waarschijnlijk zit ik wel in een bubbel waarin de taken over het algemeen eerlijk verdeeld zijn, en zijn er veel vaders die zichtbaar net zoveel zorgtaken doen als de moeders.

monstertje22 dinsdag 12 september 2023 om 13:57

nicole123 schreef: ↑
12-09-2023 13:38
En de vaders dan? Die hebben massaal carrières en kinderen en ook sociale contacten en sport. Hoor je die het meest klagen, of maak je er zelf van dat het de combinatie van carrière en kinderen is wat het moederschap zwaar zou maken? Zeg je het bovenstaande ook tegen vaders, dat je het maar niks vindt dat zij het zoooooo belangrijk vinden om zelfstandig te zijn en carrière te maken en dat het daarom zo pittig voor ze is?

Alsjeblieft zeg, wat iemand hierboven ook al zei. De oplossing is gewoon met je partner communiceren over wat een goede verdeling is. Dat zei ik ook al in mijn eerdere post, bespreek wie doet dat, wie is hoofdzakelijk verantwoordelijk voor welke taken en wanneer ga je dat allemaal doen.

Zo simpel is het, dat hoeft de maatschappij niet voor je uit te kauwen dat moet je gewoon zelf bespreken.

NoPepsiPlease dinsdag 12 september 2023 om 14:07

nicole123 schreef: ↑
12-09-2023 12:55
Praten we dan al 24 pagina’s langs elkaar?

Ik heb het inderdaad over dat eerste, maar dat gaat soms ook wel dieper dan alleen een slechte nacht of driftbuien en dan even mopperen en door. Ik heb ook wel vriendinnen in een postnatale depressie of burn-out zien belanden. En dat gaat niet van de ene op de andere dag, dat begint met klagen over slechte nachten of de dagen met een baby vermoeiend vinden, die gevoelens worden sterker maar niet in een rechte lijn en pas heel veel later komt zo’n echte diagnose.

Dat tweede klinkt als een heel overdreven variant en het eigen leed als het ware etaleren en dramatiseren. Ik ken dat eerlijk gezegd helemaal niet. Komt dat echt zoveel voor dan, of zijn het uitzonderingen? Ik zit zelf niet op Instagram, dus wie weet mis ik heel veel.

Hier hebben we het gisteren toch ook over gehad? En toen kwam jij tot de conclusie dat je dat niet om je heen ziet. En ik wel, oa op social media, maar ook bij collega's en de nichtjes.

Wat Zussel schrijft is exact wat ik bedoel.

Verder ben ik druk vandaag, dus reageer verder niet, maar zag dit voorbijkomen en dacht "he... maar dit is toch exact waar we het over hebben!"

"I'd like a coke". " Is Pepsi ok?" " Is Monopolymoney ok?"

nicole123 dinsdag 12 september 2023 om 14:09

monstertje22 schreef: ↑
12-09-2023 13:57
Alsjeblieft zeg, wat iemand hierboven ook al zei. De oplossing is gewoon met je partner communiceren over wat een goede verdeling is. Dat zei ik ook al in mijn eerdere post, bespreek wie doet dat, wie is hoofdzakelijk verantwoordelijk voor welke taken en wanneer ga je dat allemaal doen.

Zo simpel is het, dat hoeft de maatschappij niet voor je uit te kauwen dat moet je gewoon zelf bespreken.

Dat zeg ik helemaal niet. Wat ik zeg is dat als het zo zou zijn dat de combi van veel werken en kinderen hebben datgene is wat zo enorm zwaar is, dat dan vaders de grootste problemen zouden hebben, dat zij het hardste zouden klagen. Dat het de moeders zijn die vooral het ouderschap als zwaar ervaren toont aan dat het niet aan het vele werken + kinderen hebben op zich ligt. Je kunt blijven roepen dat vrouwen maar minder moeten werken, maar daar ligt het probleem helemaal niet.

Pinaco dinsdag 12 september 2023 om 14:14

NoPepsiPlease schreef: ↑
12-09-2023 14:07
Hier hebben we het gisteren toch ook over gehad? En toen kwam jij tot de conclusie dat je dat niet om je heen ziet. En ik wel, oa op social media

Wellicht kan jij wat accounts noemen dan? Ben heel benieuwd naar specifieke voorbeelden.

zussel dinsdag 12 september 2023 om 14:22

Mamalotje is een voorbeeld. Wekelijkse tranen op je beeldscherm.

Pinaco dinsdag 12 september 2023 om 14:33

Even gekeken. Ik zie de tranen. Maar ik zie ook hele liefhebbende foto’s met mooie woorden over haar kinderen. Ik zie geen gejank over dat het teveel is om kinderen te hebben, te werken, te sporten, sociaal leven te hebben en uit te gaan. Of geklaag over haar kinderen. Of info die ze deelt waar haar kinderen later voor in therapie moeten. Mijn account is het niet. Maar als hier nu al 24 pagina’s ophef over is… dat snap ik ook niet. Echt, als dit je tegenstaat, dan kijk je er toch niet naar?

1 op de 12 kinderen groeit op in armoede. Naar schatting zijn elk jaar bijna 119.000 kinderen het slachtoffer van mishandeling. Er wonen 18.465 kinderen bij pleegouders. In 2021 gingen 5.000 kinderen niet naar school. één op de vier meisjes, en één op de zes jongens heeft al voor haar/zijn zestiende levensjaar te maken gehad met seksueel misbruik. Ruim een kwart (27,9%) van alle thuiswonende kinderen heeft een ouder met een psychisch probleem of een verslaving. Maar dít soort moeders, zoals mamalotje, daar moeten we een probleem van maken?

luiwammes dinsdag 12 september 2023 om 15:56

nicole123 schreef: ↑
12-09-2023 11:59
En ja, als een ouder zegt het allemaal zo vreselijk zwaar te vinden met het ouderschap, terwijl diegene zelf fulltime werkt, 3x per week sport, het eigen huis verbouwt, elke vrijdagavond de halve nacht wil stappen, de hele zaterdag me-time wil om daarvan bij te komen en 4x per jaar een weekend weg met vrienden (zonder kinderen erbij), ja, dan zou ik inderdaad zeggen: doe het eens een tandje minder. Je wil teveel en doet het daarmee jezelf aan. Maar eerlijk gezegd zie ik dit helemaal niet om me heen. Ik ken wel stellen die beiden een heel drukke baan hebben en daarnaast ook nog veel eigen dingen doen en veel dingen met de kinderen, maar zij klagen daar juist niet over. Ik kan soms wel jaloers zijn op hoe makkelijk het ze allemaal af lijkt te gaan om voor mijn gevoel 3 levens in 1 te proppen en tegelijk zou ik niet met ze willen ruilen, maar klagen hoor ik ze niet.

De mensen die ik hoor klagen hebben juist weinig voor zichzelf en snakken daarnaar. Het zijn in mijn omgeving bijvoorbeeld moeders die gekozen hebben om in het eerste jaar thuis te blijven met hun baby en voor wie dat vies tegen blijkt te vallen in hoe ze dat ervaren. Moeders met kinderen die veel aandacht opeisen of waar ze zorgen over hebben. Moeders die het gevoel hebben daar vooral in hun eentje mee te moeten dealen. Moeders die hun parttime baan niet echt leuk vinden - want hun carrière on hold gezet voor de kinderen - en worstelen met dat ook nog combineren met alle zorg voor de kinderen. Moeders die zich zo weggecijferd hebben dat ze merken dat ze geen hobby's meer hebben, terwijl ze die vroeger wel volop hadden.

Edit: ik bedoel hiermee niet dat alle moeders die het eerste jaar thuis zijn met een baby dat zwaar zouden vinden. Ik bedoel het andersom: de moeders die ik ken die het zwaar vinden vallen niet in de categorie 'fulltime werkend en heel veel eigen dingen doen', maar juist in de categorie 'zich wegcijferen'. Waarbij er ook zich wegcijferende moeders zijn die daar wel prima gelukkig mee zijn en moeders die veel zorg op zich nemen maar dat helemaal niet ervaren als zich wegcijferen, dat ontken ik hiermee niet.

Wat volgens mij vaak zwaar is, is niet het aantal uren dat je werkt of het aantal taken die je uitvoert. Het zijn de omstandigheden waaronder dat gaat. Maar volgens mij is dat ook je punt. Als je parttime werkt maar je vind je baan niet leuk, dan kost dat meer energie dan fulltime in een super leuke baan. Als je een relatie hebt die even niet zo lekker loopt, dan vreet dat energie terwijl als alles allemaal soepel gaat levert dat energie op. En door spanning in je relatie of op je werk kan je thuis minder hebben en worden de taken als ouder ook eerder als zwaar ervaren. Ook kan het natuurlijk dat kinderen dan weer als reactie op de spanning weer lastiger gedrag gaan vertonen. De kunst is om de juiste balans te vinden, want die is bij iedereen wel eens kortere of langere tijd zoek.

Sjaantje37 dinsdag 12 september 2023 om 16:24

Pinaco schreef: ↑
12-09-2023 14:33
Even gekeken. Ik zie de tranen. Maar ik zie ook hele liefhebbende foto’s met mooie woorden over haar kinderen. Ik zie geen gejank over dat het teveel is om kinderen te hebben, te werken, te sporten, sociaal leven te hebben en uit te gaan. Of geklaag over haar kinderen. Of info die ze deelt waar haar kinderen later voor in therapie moeten. Mijn account is het niet. Maar als hier nu al 24 pagina’s ophef over is… dat snap ik ook niet. Echt, als dit je tegenstaat, dan kijk je er toch niet naar?

1 op de 12 kinderen groeit op in armoede. Naar schatting zijn elk jaar bijna 119.000 kinderen het slachtoffer van mishandeling. Er wonen 18.465 kinderen bij pleegouders. In 2021 gingen 5.000 kinderen niet naar school. één op de vier meisjes, en één op de zes jongens heeft al voor haar/zijn zestiende levensjaar te maken gehad met seksueel misbruik. Ruim een kwart (27,9%) van alle thuiswonende kinderen heeft een ouder met een psychisch probleem of een verslaving. Maar dít soort moeders, zoals mamalotje, daar moeten we een probleem van maken?

Nou inderdaad wat een gezeik, dat gehuil voor de camera is ook mijn ding niet maar zie vooral hele normale dingen.

zussel dinsdag 12 september 2023 om 16:59

Sjaantje37 schreef: ↑
12-09-2023 16:24
Nou inderdaad wat een gezeik, dat gehuil voor de camera is ook mijn ding niet maar zie vooral hele normale dingen.

Misschien moeten jullie even volgen ipv 1 losse keer kijken. Dan zie je terug hoevaak ze ‘het niet voelt’ om voor haar kinderen te zorgen. En dan gewoon weg te lopen en anderen ermee op te zadelen. Want alles is teveel, waaronder werk, sociale contacten, sporten (wat deels moet voor revalidatie). Die sport stond het laatste jaar mega hoog boven haar kinderen en daarbij waren dus wekelijkse huilposts. Geen probleem dat jullie dat normaal vinden, ik vind het vrij bizar en dan vooral de 1000 reacties met; precies dit!! Ik voel het ook niet! Het is me allemaal teveel!

Kaaaaaaaatje dinsdag 12 september 2023 om 18:17

Klapstoel schreef: ↑
11-09-2023 21:32
Ik denk dat iedereen het anders ervaart. Ik ben alleenstaand moeder geweest met best wel wat uitdagingen.
Maar juist de waterpokken, die jij toch anders noemt, zijn mij bijgebleven als één van de zwaarste en naarste dingen die er toen waren.
Juist die andere, langduriger en ingrijpender dingen, vond ik minder zwaar. Omdat die voor mij zo vanzelfsprekend hoorden bij het krijgen van een kind. (Ik ben de eerste om toe te geven dat ik een idioot ben dat ik waterpokken niet vanzelfsprekend vond en ernstig onderschat heb)

Ergens bewijst dit precies het punt. Die andere dingen zijn haar bijgebleven als bijzonder. Als momenten dat het niet ging zoals ze had verwacht. Dat het zwaar was.

Actieve topics