Is het allemaal veel zwaarder nu dan 5/10/15 jaar geleden??

NoPepsiPlease zondag 3 september 2023 om 12:37

Denken jullie dat het moederschap de laatste pakweg 5 jaar als zwaarder wordt ervaren, of zwaarder is dan een jaar of 5/10/15 jaar geleden?
En dan heb ik het over de fase waarin je in het kleine spul zit. Dreumesen, peuters, kleuters.

Als ik om mij heen kijk dan zie ik collega's het enorm zwaar hebben met hun jongere kinderen. Op de socials zijn de huilende moeders en het eerlijke verhaal vertellen, die het allemaal even teveel vinden in zwang en populair. Als ik de reacties lees dan lijkt half moederend instagram bijna overspannen. Op het forum laatst ook een topic van iemand die het, in mijn ogen iig, prima voor elkaar heeft. De buurvrouw die regelmatig zucht hoe zwaar het is, dat ze meer me-time nodig heeft en de kinderen graag even hier parkeert voor een uurtje rust.

Dit topic is niet generatiebashend bedoeld. Ik ben oprecht benieuwd of het nu zwaarder is. Spelen er zaken die ik (met al wat oudere kinderen) niet meer zie? Ben ik vergeten hoe zwaar het was? Wij stuurden elkaar flauwe memes over wijn, en monsters. Ik heb echt wel eens gejankt van vermoeidheid. Had ik dan steun gehad aan een andere moeder op het internet met heel veel volgelingen die mij betraand toesprak? Of zorgt dit er juist voor dat je het moederschap door een te zware bril gaat zien? Was die bril door instaperfect vooraf juist te roze?

Was me-time 10 jaar terug heus ook een ding, maar werd er minder over gesproken? Voelde men zich 15 jaar terug erg alleen in die fase, en was het fijn geweest als die generatie ook in de pauze even lekker stoom had kunnen afblazen, ipv relativerende grappen over wallen en je krijgt er zoveel voor terug.

Ik ben heel benieuwd wat jullie gedachten hierover zijn. Of je het herkent, of juist helemaal niet.

"I'd like a coke". " Is Pepsi ok?" " Is Monopolymoney ok?"

Anoniem_654df3e0e10b5 maandag 11 september 2023 om 10:52

Denk niet dat het vroeger makkelijker was, wel simpeler.
Er was gewoon weg minder en de verwachtingen waren anders dan nu.

Sjaantje37 maandag 11 september 2023 om 10:53

NoPepsiPlease schreef: ↑
11-09-2023 10:51
Ik heb je quote even ingekort, maakt voor context niet uit. Ik denk eigenlijk dat we het best met elkaar eens zijn. Ik had je bovenste stukje zelf kunnen schrijven. Maar dan als laatste zin: dat het niet alleen maar kommer en kwel is. Want die fantastische dingen die worden mij door de buurvrouw, door de collega's, door de oudere nichtjes in de jonge kinderen nauwelijks meegedeeld. De "maar je krijgt er zoveel voor terug" hoor ik niet meer.

Ik ken ook maar een paar huilmommyinfluencers. En die zetten hun tranen vooral in om te verkopen. Maar de reacties daaronder, daar schrik ik dus van. Jij zegt wat ik voel! Jij snapt het! Dit exact! En dat zijn echt heel erg veel reacties. En hartjes bij zo'n post. En dan denk ik, hoe kan dit? Wat is er aan de hand?

Dat ouders er gewoon weleens doorheen zitten ondanks hun gezonde kinderen, eigen goede gezondheid, veel geld etc.

72Jelle maandag 11 september 2023 om 10:53

Ik denk dat je die lagere belastbaarheid op alle gebieden ziet ( werknemers, studenten enz) en niet specifiek ouder/ kind gerelateerd is.
Waardoor dat komt?
Mijn eigen theorie is dat er vroeger een kleine, happy few was. De rest was gewoon middelmatig en dat was prima, daar hoefde je ook niks mee.
Het lijkt nu alsof iedereen VWO doet
( desnoods met allerlei bijlessen) , knap is ( desnoods met plastische chirurgie), iedereen fulltime werken kan combineren met 3 kinderen, leuk sociaal leven enz.
Middelmatig is nu eigenlijk falen. Met als gevolg dat een groot deel van de bevolking chronisch op z'n tenen loopt.

Lila-Linda maandag 11 september 2023 om 10:56

72Jelle schreef: ↑
11-09-2023 10:53
Ik denk dat je die lagere belastbaarheid op alle gebieden ziet ( werknemers, studenten enz) en niet specifiek ouder/ kind gerelateerd is.
Waardoor dat komt?
Mijn eigen theorie is dat er vroeger een kleine, happy few was. De rest was gewoon middelmatig en dat was prima, daar hoefde je ook niks mee.
Het lijkt nu alsof iedereen VWO doet
( desnoods met allerlei bijlessen) , knap is ( desnoods met plastische chirurgie), iedereen fulltime werken kan combineren met 3 kinderen, leuk sociaal leven enz.
Middelmatig is nu eigenlijk falen. Met als gevolg dat een groot deel van de bevolking chronisch op z'n tenen loopt.

En waar zie jij dit in de praktijk?

Anoniem_65b93a10517d3 maandag 11 september 2023 om 10:57

NoPepsiPlease schreef: ↑
11-09-2023 10:31
Vandaag hoorde ik dat het Trimbos instituut naar buiten geeft gebracht dat 1 op de 4 kinderen opgroeit bij ouders met verslavingsproblematiek of psychische klachten. Ik moet dan aan dit topic denken. Misschien is het een maatschappelijk probleem dat het leven en sich psychisch zwaarder wordt gevonden. En daardoor het verzorgen van kinderen ook.

Och jeetje, dat is serieus veel.
Ik hoop dat all die ouders hulp krijgen, maar dat moeten ze wel openstaan voor hulp. En ik denk dat, in bijvoorbeeld vechtscheidingen, nog heel veel naar de ander wordt gewezen. En dat mensen (nog) niet kunnen erkennen dat ze hulp nodig hebben.

NoPepsiPlease maandag 11 september 2023 om 11:00

nicole123 schreef: ↑
11-09-2023 10:44
Ik snap je insteek niet, TO. Juist jij lijkt het allemaal als één algemene maatschappelijke trend te zien en het op één hoop te gooien: Instagrammers die huilend hun verhaal doen, collega's die hun ei kwijt willen over gewone huis-tuin-en-keuken dingetjes die ze als zwaar ervaren, mensen met verslavingsproblematiek. Het voelt voor mij alsof je een idee of oordeel al klaar hebt en daar je feiten bij aan het zoeken bent.

Ik denk dat je mij en een paar forummers op een hoop gooit.
Ik heb het over instagrammers en hun volgers (dat zijn doorgaans hele doorsnee moeders denk ik?), collega's die het ouderschap dus heel zwaar vinden en dat is het gesprek in de pauze (geen idee waar je ei kwijt willen over huis-tuin-en keukendingetjes hebt gelezen bij mij) en verslaving/psychische problemen als gevolg van een maatschappij die misschien wat harder is geworden. Moeilijker om in te leven. Als het leven en sich als moeilijker wordt ervaren dan is het niet gek om te denken dat dat invloed heeft op hoe ouderschap wordt ervaren toch?

Verder ben ik er volgens mij behoorlijk duidelijk in dat ik juist geen waardeoordeel wil hangen aan hoe je ouderschap ervaart.

"I'd like a coke". " Is Pepsi ok?" " Is Monopolymoney ok?"

72Jelle maandag 11 september 2023 om 11:06

Lila-Linda schreef: ↑
11-09-2023 10:56
En waar zie jij dit in de praktijk?

Overal.
Ik zag toevallig een oude klassenfoto van mezelf in de jaren 70. Iedereen had een lelijk, zelfgeknipt kapsel en simpele kleding .En ik mocht nog gewoon mijn tong uitsteken:)
De klassenfoto's nu, dure, hippe kleding , allemaal in de gel en mooi gestileerde foto's.
Misschien nostalgie, maar dat simpele, de rust, veel minder verwachtingen, dat was fijn.

tortelduif maandag 11 september 2023 om 11:09

NoPepsiPlease schreef: ↑
11-09-2023 10:51
Ik ken ook maar een paar huilmommyinfluencers. En die zetten hun tranen vooral in om te verkopen. Maar de reacties daaronder, daar schrik ik dus van. Jij zegt wat ik voel! Jij snapt het! Dit exact! En dat zijn echt heel erg veel reacties. En hartjes bij zo'n post. En dan denk ik, hoe kan dit? Wat is er aan de hand?

Iedereen heeft weleens zo'n dag dat je er helemaal doorheen zit toch? Ik in ieder geval wel. En dan herken je je in zo'n huil-influencer en post je een reactie. En als veel moeders weleens zo'n dag hebben zijn er dus veel reacties van mensen die het herkennen, maar dat betekent niet dat ze het ouderschap over de hele linie zwaar vinden of dat elke dag voor hen zo is.

nicole123 maandag 11 september 2023 om 11:09

NoPepsiPlease schreef: ↑
11-09-2023 10:51
Ik heb je quote even ingekort, maakt voor context niet uit. Ik denk eigenlijk dat we het best met elkaar eens zijn. Ik had je bovenste stukje zelf kunnen schrijven. Maar dan als laatste zin: dat het niet alleen maar kommer en kwel is. Want die fantastische dingen die worden mij door de buurvrouw, door de collega's, door de oudere nichtjes in de jonge kinderen nauwelijks meegedeeld. De "maar je krijgt er zoveel voor terug" hoor ik niet meer.

Komen mensen bij jou alleen maar met kommer en kwel verhalen? Dat je op het schoolplein iemand vraagt hoe z'n vakantie was, een collega hoe het met haar kinderen gaat of op een verjaardag wat iemand voor hobby's heeft en dat er dan enkel ellende over je uitgestort wordt? Dat is voor mij dus helemaal onherkenbaar. De gesprekken die ik voer, zowel fysiek als in appgroepen, gaan eigenlijk altijd over beide kanten. Een verschil tussen nu en 10 jaar geleden, toen mijn oudste 10 jaar was, zie ik ook helemaal niet. Ook toen werd er onder jonge moeders in mijn omgeving al veel gepraat over slechte nachten, huilende baby's, borstontstekingen, peuterdriftbuien en het moe worden van ofwel soms de saaiheid (met een baby aan huis gebonden zijn, behoefte aan volwassen gesprekken) ofwel het continu alert moeten zijn en achter je dreumes aan hollen. Ook toen werd er al 'is het al kinderbedtijd' of 'ik ga aan de wijn' geroepen.

Het enige verschil dat ik misschien zou kunnen zien als ik mijn best doe is dat mensen hun mooie mijlpalen vaak delen via de socials en dat de mindere kanten er dan IRL extra uitkomen. Juist omdat die niet via de socials gedeeld worden. Ik ken mensen van wie ik op Facebook een prachtige vakantiefoto met hartjes en al heb gezien, die via de app me vertellen dat het best een zware vakantie was, met kinderen die veel botsten. Ik zie via Whattsapp een blije foto van een kind met zwemdiploma en als ik de ouder in kwestie daarover spreek hoor ik dat het wel een hele opgave was bij elkaar. Dat het jaren gekost heeft voor ze zover was en het maar nippertje was dat ze mocht afzwemmen. Is dat het niet meer dan, dat datgene wat met de brede wereld gedeeld wordt zo positief is, dat mensen IRL de relativering en de keerzijde wat meer aan bod komt? Dat voor die hele socials tijd je in het IRL gesprek én het 'ik ben zo blij met dat diploma' én de keerzijde hoorde?

nansie maandag 11 september 2023 om 11:11

Over het onderzoek van Trimbos: "In dit onderzoek is wat de psychische aandoeningen betreft alleen gekeken naar stemmingsstoornissen (zoals een depressie), angststoornissen, ADHD en naar alcohol- of drugsverslaving."

Ik vind het nogal vreemd om een ouder met ADHD een ouder met een psychische aandoening te noemen. Er zullen best ouders met ADHD zijn die zo chaotisch zijn dat hun kinderen daar last van hebben, maar dat geldt lang niet voor iedereen.
Ik vind in elk geval ADHD van een heel andere orde dan een alcohol- of drugsverslaving.

tortelduif maandag 11 september 2023 om 11:14

72Jelle schreef: ↑
11-09-2023 10:53
Ik denk dat je die lagere belastbaarheid op alle gebieden ziet ( werknemers, studenten enz) en niet specifiek ouder/ kind gerelateerd is.
Waardoor dat komt?
Mijn eigen theorie is dat er vroeger een kleine, happy few was. De rest was gewoon middelmatig en dat was prima, daar hoefde je ook niks mee.
Het lijkt nu alsof iedereen VWO doet
( desnoods met allerlei bijlessen) , knap is ( desnoods met plastische chirurgie), iedereen fulltime werken kan combineren met 3 kinderen, leuk sociaal leven enz.
Middelmatig is nu eigenlijk falen. Met als gevolg dat een groot deel van de bevolking chronisch op z'n tenen loopt.

Ik denk echt dat een groot deel van de bevolking dit vroeger niet uitte maar het wel degelijk zo ervaarde. Dan heb ik het niet over 5-10 jaar geleden, maar jij volgens mij ook niet. Mijn oma bijvoorbeeld had 6 kinderen en dat kon ze helemaal niet aan, maar in die tijd had je weinig keus. Daarnaast ook nog aanleg voor depressie maar psychische hulp in die tijd en sociale klasse dat was er niet/deed je niet. En er waren niet dezelfde verwachtingen, maar wel de druk van de kerk om meer kinderen te krijgen, van de buurvrouwen of de ramen wel waren gezeemd etc.

Anoniem_65b93a10517d3 maandag 11 september 2023 om 11:15

72Jelle schreef: ↑
11-09-2023 11:06
Overal.
Ik zag toevallig een oude klassenfoto van mezelf in de jaren 70. Iedereen had een lelijk, zelfgeknipt kapsel en simpele kleding .En ik mocht nog gewoon mijn tong uitsteken:)
De klassenfoto's nu, dure, hippe kleding , allemaal in de gel en mooi gestileerde foto's.
Misschien nostalgie, maar dat simpele, de rust, veel minder verwachtingen, dat was fijn.

Dat was toen mode!

Pinaco maandag 11 september 2023 om 11:19

NoPepsiPlease schreef: ↑
11-09-2023 10:31
Ik heb het over met name moeders (want bij vaders zie ik dit nooit) die echt zichzelf lijken te verliezen en die ik alleen hoor over de zware kanten. En dat baart me zorgen. Niet als waardeoordeel. Maar wat is nodig om het tij te keren?

Ik zou het echt fijn vinden als we hier gewoon over kunnen praten zonder dat mensen zich aangevallen voelen omdat ze het ouderschap zwaarder vinden dan verwacht. Of in vergelijking met anderen.

Ik herken jouw omgeving helemaal niet. Jouw eigen generatie ervaarde het niet als zwaar schijnbaar. De generatie van nu hoor jij alleen nog maar over de zware kanten. De ervaring "je krijgt er zoveel voor terug" is verdwenen... Wat zeggen al die moeders dan, als je met het probeert te praten over het ouderschap? Zij kunnen je het waarschijnlijk het beste uitleggen.

Lisava maandag 11 september 2023 om 11:21

Mijn oma was er eentje van negen kinderen, zelf kreeg ze er drie, na de tweede werd haar door de huisarts geadviseerd te wachten met eventueel weer zwanger worden, ze was overspannen na de tweede.
Het is van alle tijden, dat het hebben van kinderen op momenten als zwaar werd ervaren.

Sjaantje37 maandag 11 september 2023 om 11:22

nansie schreef: ↑
11-09-2023 11:11
Over het onderzoek van Trimbos: "In dit onderzoek is wat de psychische aandoeningen betreft alleen gekeken naar stemmingsstoornissen (zoals een depressie), angststoornissen, ADHD en naar alcohol- of drugsverslaving."

Ik vind het nogal vreemd om een ouder met ADHD een ouder met een psychische aandoening te noemen. Er zullen best ouders met ADHD zijn die zo chaotisch zijn dat hun kinderen daar last van hebben, maar dat geldt lang niet voor iedereen.
Ik vind in elk geval ADHD van een heel andere orde dan een alcohol- of drugsverslaving.

Ik begrijp jou helemaal, mijn zoon heeft ASS en wordt regelmatig ingedeeld in de categorie psychische stoornis.

Pinaco maandag 11 september 2023 om 11:22

tortelduif schreef: ↑
11-09-2023 11:14
Mijn oma bijvoorbeeld had 6 kinderen en dat kon ze helemaal niet aan, maar in die tijd had je weinig keus.

Maar klagen erover deden ze wel toch? Mijn oma's en opa's iig wel hoor. Hoe zwaar het allemaal wel niet was, dat de kinderen een stel ondeugende snotneuzen waren die ze het leven zuur maken. Kan me niet herinneren dat mijn opa's en oma's heel liefhebbend waren en genoten van de (klein)kinderen.

pinaco wijzigde dit bericht op 11-09-2023 11:24

6.08% gewijzigd

nicole123 maandag 11 september 2023 om 11:23

NoPepsiPlease schreef: ↑
11-09-2023 10:51
Ik ken ook maar een paar huilmommyinfluencers. En die zetten hun tranen vooral in om te verkopen. Maar de reacties daaronder, daar schrik ik dus van. Jij zegt wat ik voel! Jij snapt het! Dit exact! En dat zijn echt heel erg veel reacties. En hartjes bij zo'n post. En dan denk ik, hoe kan dit? Wat is er aan de hand?

Maar waarom baseer jij de trends die je lijkt te zien op die paar huilmommyinfluencers die er zijn? Dat zijn toch uitzonderingen? 99% van de influencers is juist het tegenovergestelde, die schetst het perfecte plaatje zonder enige strubbeling.

Als je de reacties van de 'perfecte plaatjes' influencers allemaal bij elkaar optelt kom je waarschijnlijk aan net zoveel reacties als die op de huil-posts. Alleen zijn er in totaal veel meer 'perfecte plaatjes' posts, dus per post is het dan minder.

En juist omdat 99% zo'n idyllisch plaatje schetst op Insta is het niet gek toch, dat mensen bij wie het niet zo lekker loopt blij zijn dat ze eens wat herkenning tegenkomen, in plaats van dat het lijkt alsof zij de enigen zijn bij wie niet alles perfect loopt? Dat wil helemaal niet zeggen dat het met de moeders in totaal slechter zou gaan.

Instagram lijkt me een uitermate slecht medium om als uitgangspunt te nemen voor hoe de wereld in elkaar zit. Zowel de posts als de reacties. Die zijn totaal niet representatief voor de werkelijke wereld.

Sjaantje37 maandag 11 september 2023 om 11:25

Mijn moeder heeft 6 kinderen gebaard en geloof mij het was echt niet de Brady Bunch. Ze begon in 1968 met mij en stopt met baren in 1986.
Ze ging ook steeds meer drinken.

NoPepsiPlease maandag 11 september 2023 om 11:28

nicole123 schreef: ↑
11-09-2023 11:09
Komen mensen bij jou alleen maar met kommer en kwel verhalen? Dat je op het schoolplein iemand vraagt hoe z'n vakantie was, een collega hoe het met haar kinderen gaat of op een verjaardag wat iemand voor hobby's heeft en dat er dan enkel ellende over je uitgestort wordt? Dat is voor mij dus helemaal onherkenbaar. De gesprekken die ik voer, zowel fysiek als in appgroepen, gaan eigenlijk altijd over beide kanten. Een verschil tussen nu en 10 jaar geleden, toen mijn oudste 10 jaar was, zie ik ook helemaal niet. Ook toen werd er onder jonge moeders in mijn omgeving al veel gepraat over slechte nachten, huilende baby's, borstontstekingen, peuterdriftbuien en het moe worden van ofwel soms de saaiheid (met een baby aan huis gebonden zijn, behoefte aan volwassen gesprekken) ofwel het continu alert moeten zijn en achter je dreumes aan hollen. Ook toen werd er al 'is het al kinderbedtijd' of 'ik ga aan de wijn' geroepen.

Het enige verschil dat ik misschien zou kunnen zien als ik mijn best doe is dat mensen hun mooie mijlpalen vaak delen via de socials en dat de mindere kanten er dan IRL extra uitkomen. Juist omdat die niet via de socials gedeeld worden. Ik ken mensen van wie ik op Facebook een prachtige vakantiefoto met hartjes en al heb gezien, die via de app me vertellen dat het best een zware vakantie was, met kinderen die veel botsten. Ik zie via Whattsapp een blije foto van een kind met zwemdiploma en als ik de ouder in kwestie daarover spreek hoor ik dat het wel een hele opgave was bij elkaar. Dat het jaren gekost heeft voor ze zover was en het maar nippertje was dat ze mocht afzwemmen. Is dat het niet meer dan, dat datgene wat met de brede wereld gedeeld wordt zo positief is, dat mensen IRL de relativering en de keerzijde wat meer aan bod komt? Dat voor die hele socials tijd je in het IRL gesprek én het 'ik ben zo blij met dat diploma' én de keerzijde hoorde?

Over het eerste punt: van de baby/dreumes/peuter-kinderen wel idd. Die zie ik niet op het schoolplein, maar van collega's, nichtjes, buurvrouw hoor ik dat. De collega's praten onderling en dan is er een die trots foto's laat zien en zichtbaar weleens het gesprek ook een positievere kant op probeert te trekken. En de andere 4 wuiven elke vorm van relativering weg. En deze vrouwen kende ik voorheen als echt wel leuke, niet verzuurde vrouwen. Ik houd expres mijn mond.
Nichtjes idem. Geef je een compliment of benoem je iets schattigs, dan is er direct een keerzijde.
En met buurvrouw heb ik ook echt wel serieuzere gesprekken, ook omdat ik me zorgen maak. Misschien probeer ik te hard te wijzen op ook de leuke kanten waardoor ze de andere kant benadrukt?

Dit alles plus de reacties onder de instamoeders, en sommige topics hier zorgden dat ik een bepaalde richting op ging denken. De uitkomst kan ook prima zijn dat dit helemaal niet aan de orde is. Veel mensen herkennen het niet.

En je stuk mbt social media zou zomaar kunnen zijn waarom mijn beeld nu negatief gekleurd is. En dat het eigenlijk wel meevalt.
Een poster daarboven schreef al dat je als je een slechte dag hebt en je ziet een huilfilmpje, dat je dan een reactie schrijft omdat je op dat moment het gevoel herkent. Vanuit mijn eigen referentiekader kan ik alleen bedenken dat je je echt heel erg moet herkennen wil je er en plein public op reageren.

Daarom open ik een topic als dit. Om ook op andere kanten gewezen te worden. En om te toetsen of dat wat ik zie wel klopt. Veel mensen herkennen het niet. Alleen maar heel erg fijn. Maar als het anders was geweest dan hadden we toch moeten kijken welke verandering nodig zou zijn om?

"I'd like a coke". " Is Pepsi ok?" " Is Monopolymoney ok?"

tortelduif maandag 11 september 2023 om 11:31

Pinaco schreef: ↑
11-09-2023 11:22
Maar klagen erover deden ze wel toch? Mijn oma's en opa's iig wel hoor. Hoe zwaar het allemaal wel niet was, dat de kinderen een stel ondeugende snotneuzen waren die ze het leven zuur maken. Kan me niet herinneren dat mijn opa's en oma's heel liefhebbend waren en genoten van de (klein)kinderen.

Ze hield niet van de (klein)kinderen, dat was ons allemaal wel duidelijk. Mijn vader heeft daar ook psychisch wel een tik van meegekregen. In hoeverre ze vroeger klaagde tegen de buurvrouw of vrouwen op het schoolplein weet ik niet.

nicole123 maandag 11 september 2023 om 11:32

NoPepsiPlease schreef: ↑
11-09-2023 11:00
Ik denk dat je mij en een paar forummers op een hoop gooit.
Ik heb het over instagrammers en hun volgers (dat zijn doorgaans hele doorsnee moeders denk ik?), collega's die het ouderschap dus heel zwaar vinden en dat is het gesprek in de pauze (geen idee waar je ei kwijt willen over huis-tuin-en keukendingetjes hebt gelezen bij mij) en verslaving/psychische problemen als gevolg van een maatschappij die misschien wat harder is geworden. Moeilijker om in te leven. Als het leven en sich als moeilijker wordt ervaren dan is het niet gek om te denken dat dat invloed heeft op hoe ouderschap wordt ervaren toch?

Verder ben ik er volgens mij behoorlijk duidelijk in dat ik juist geen waardeoordeel wil hangen aan hoe je ouderschap ervaart.

Ja, een aantal anderen gaan er nog een heel stuk verder in dan jij en spreken op een veroordelende toon over iedereen die het moederschap als zwaar ervaart maar daar geen 'recht' op zou hebben. Zo ver ga jij inderdaad niet, dat is waar. Maar ik vind dat je wel van alles op één hoop gooit. Door die gewone reacties op Insta en je doorsnee collega's in een adem te noemen met de huil-influencers en mensen met verslavingsproblematiek lijk je het als één ding te zien. En dat zie ik dus helemaal niet zo. Die ene procent huil-influencers en zo'n bericht over mensen met psychische- en verslavingsproblematiek uitlichten vind ik cherry-picking. Je laat die 99% juich-influencers en nieuwsberichten over dingen die juist heel goed gaan wat betreft ouders en kinderen buiten beschouwing. En wat je schrijft over reacties op social media en collega's dat zie ik helemaal niet terug in mijn omgeving en al helemaal niet als iets van nu ten opzichte van 10 jaar geleden.

nicole123 wijzigde dit bericht op 11-09-2023 11:55

0.81% gewijzigd

nicole123 maandag 11 september 2023 om 11:48

nansie schreef: ↑
11-09-2023 11:11
Over het onderzoek van Trimbos: "In dit onderzoek is wat de psychische aandoeningen betreft alleen gekeken naar stemmingsstoornissen (zoals een depressie), angststoornissen, ADHD en naar alcohol- of drugsverslaving."

Ik vind het nogal vreemd om een ouder met ADHD een ouder met een psychische aandoening te noemen. Er zullen best ouders met ADHD zijn die zo chaotisch zijn dat hun kinderen daar last van hebben, maar dat geldt lang niet voor iedereen.
Ik vind in elk geval ADHD van een heel andere orde dan een alcohol- of drugsverslaving.

Dat is een belangrijke kanttekening denk ik. En dan snap ik ook wel dat het lijkt toe te nemen dat ouders psychische klachten hebben. Vroeger was er namelijk nog helemaal niet zoveel aandacht voor zaken als ADHD en ASS. Pas in de laatste decennia is hier veel meer erkenning voor gekomen en zijn er veel meer kinderen hiermee gediagnosticeerd. Ik ken talloze mensen van zo'n 40 tot 70 jaar die volgens mij heel duidelijk ADHD of ASS hebben, maar nooit de diagnose gehad hebben, want dat deed men destijds niet. In die tijd was je 'gewoon' druk, raar of kon je niet goed meekomen op school. Volgens mij zijn er in de generatie 40-70 helemaal niet minder ouders met de kenmerken van ADHD of ASS dan van de huidige jonge ouders (25-40), maar minder ouders die die diagnose ook daadwerkelijk gekregen hebben. Als je hiervoor corrigeert dan vraag ik me af of er nog iets overblijft van de stelling dat jonge ouders tegenwoordig vaker psychische problemen hebben.

nicole123 maandag 11 september 2023 om 11:54

NoPepsiPlease schreef: ↑
11-09-2023 11:28
Geef je een compliment of benoem je iets schattigs, dan is er direct een keerzijde.
En met buurvrouw heb ik ook echt wel serieuzere gesprekken, ook omdat ik me zorgen maak. Misschien probeer ik te hard te wijzen op ook de leuke kanten waardoor ze de andere kant benadrukt?

Is het niet gewoon heel menselijk om als iemand heel positief of negatief is dat te relativeren en om als je een compliment krijgt een reactie te geven dat het wel meevalt? Als iemand over mijn kinderen zegt dat ze zich zo goed gedragen dan zeg ik vaak ook dat dat thuis wel anders is. Of als ze zeggen dat ze slim zijn dat dat wel meevalt. Maar dat is meer een kwestie van het evenwicht zoeken en niet willen pochen. Dus misschien ben jij inderdaad altijd wel heel positief en complimenteus en trek je het daardoor onbewust aan dat mensen een tegenreactie geven?

NoPepsiPlease maandag 11 september 2023 om 11:57

nicole123 schreef: ↑
11-09-2023 11:32
Ja, een aantal anderen gaan er nog een heel stuk verder in dan jij en spreken op een veroordelende toon over iedereen die het moederschap als zwaar ervaart maar daar geen 'recht' op zou hebben. Zo ver ga jij inderdaad niet, dat is waar. Maar ik vind dat je wel van alles op één hoop gooit. Door die gewone reacties op Insta en je doorsnee collega's in een adem te noemen met de huil-influencers en mensen met verslavingsproblematiek maak je er één ding van, lijk je het als één ding te zien. En dat zie ik dus helemaal niet zo. Die ene procent huil-influencers en zo'n bericht over mensen met psychischee en verslavingsproblematiek uitlichten vind ik cherry-picking. Je laat die 99% juich-influencers en nieuwsberichten over dingen die juist heel goed gaan wat betreft ouders en kinderen buiten beschouwing. En wat je schrijft over reacties op social media en collega's dat zie ik helemaal niet terug in mijn omgeving en al helemaal niet als iets van nu ten opzichte van 10 jaar geleden.

Ik houd hier geen betoog. Ik probeer niemand te overtuigen. Ik stel een vraag. Jij ziet het niet terug. Prima. Dat is antwoord op mijn vraag.

"I'd like a coke". " Is Pepsi ok?" " Is Monopolymoney ok?"

72Jelle maandag 11 september 2023 om 11:59

tortelduif schreef: ↑
11-09-2023 11:31
Ze hield niet van de (klein)kinderen, dat was ons allemaal wel duidelijk. Mijn vader heeft daar ook psychisch wel een tik van meegekregen. In hoeverre ze vroeger klaagde tegen de buurvrouw of vrouwen op het schoolplein weet ik niet.

Maar het grote verschil is dat je nu veel meer keuzes hebt. Je hoeft geen kinderen meer te krijgen, je kunt veel of weinig werken, sporten , druk sociaal leven enz.

En daar sloeg ik dus op aan. Kiezen voor heel veel drukte en dan klagen over de tijd met de kinderen. Want dat is het dus, kinderen hebben daar echt wel last van.
Dat staat echt los van alle andere problemen die er kunnen zijn met zowel ouders als kinderen.
( en die er inderdaad ook altijd al waren)

Actieve topics