Kinderen
alle pijlers
Is het allemaal veel zwaarder nu dan 5/10/15 jaar geleden??
zondag 3 september 2023 om 12:37
Denken jullie dat het moederschap de laatste pakweg 5 jaar als zwaarder wordt ervaren, of zwaarder is dan een jaar of 5/10/15 jaar geleden?
En dan heb ik het over de fase waarin je in het kleine spul zit. Dreumesen, peuters, kleuters.
Als ik om mij heen kijk dan zie ik collega's het enorm zwaar hebben met hun jongere kinderen. Op de socials zijn de huilende moeders en het eerlijke verhaal vertellen, die het allemaal even teveel vinden in zwang en populair. Als ik de reacties lees dan lijkt half moederend instagram bijna overspannen. Op het forum laatst ook een topic van iemand die het, in mijn ogen iig, prima voor elkaar heeft. De buurvrouw die regelmatig zucht hoe zwaar het is, dat ze meer me-time nodig heeft en de kinderen graag even hier parkeert voor een uurtje rust.
Dit topic is niet generatiebashend bedoeld. Ik ben oprecht benieuwd of het nu zwaarder is. Spelen er zaken die ik (met al wat oudere kinderen) niet meer zie? Ben ik vergeten hoe zwaar het was? Wij stuurden elkaar flauwe memes over wijn, en monsters. Ik heb echt wel eens gejankt van vermoeidheid. Had ik dan steun gehad aan een andere moeder op het internet met heel veel volgelingen die mij betraand toesprak? Of zorgt dit er juist voor dat je het moederschap door een te zware bril gaat zien? Was die bril door instaperfect vooraf juist te roze?
Was me-time 10 jaar terug heus ook een ding, maar werd er minder over gesproken? Voelde men zich 15 jaar terug erg alleen in die fase, en was het fijn geweest als die generatie ook in de pauze even lekker stoom had kunnen afblazen, ipv relativerende grappen over wallen en je krijgt er zoveel voor terug.
Ik ben heel benieuwd wat jullie gedachten hierover zijn. Of je het herkent, of juist helemaal niet.
En dan heb ik het over de fase waarin je in het kleine spul zit. Dreumesen, peuters, kleuters.
Als ik om mij heen kijk dan zie ik collega's het enorm zwaar hebben met hun jongere kinderen. Op de socials zijn de huilende moeders en het eerlijke verhaal vertellen, die het allemaal even teveel vinden in zwang en populair. Als ik de reacties lees dan lijkt half moederend instagram bijna overspannen. Op het forum laatst ook een topic van iemand die het, in mijn ogen iig, prima voor elkaar heeft. De buurvrouw die regelmatig zucht hoe zwaar het is, dat ze meer me-time nodig heeft en de kinderen graag even hier parkeert voor een uurtje rust.
Dit topic is niet generatiebashend bedoeld. Ik ben oprecht benieuwd of het nu zwaarder is. Spelen er zaken die ik (met al wat oudere kinderen) niet meer zie? Ben ik vergeten hoe zwaar het was? Wij stuurden elkaar flauwe memes over wijn, en monsters. Ik heb echt wel eens gejankt van vermoeidheid. Had ik dan steun gehad aan een andere moeder op het internet met heel veel volgelingen die mij betraand toesprak? Of zorgt dit er juist voor dat je het moederschap door een te zware bril gaat zien? Was die bril door instaperfect vooraf juist te roze?
Was me-time 10 jaar terug heus ook een ding, maar werd er minder over gesproken? Voelde men zich 15 jaar terug erg alleen in die fase, en was het fijn geweest als die generatie ook in de pauze even lekker stoom had kunnen afblazen, ipv relativerende grappen over wallen en je krijgt er zoveel voor terug.
Ik ben heel benieuwd wat jullie gedachten hierover zijn. Of je het herkent, of juist helemaal niet.
"I'd like a coke". " Is Pepsi ok?" " Is Monopolymoney ok?"
zondag 3 september 2023 om 13:25
Moederschap was altijd al pittig. Alleen is de maatschappij wel steeds meer gegaan naar ' recht hebben op' in plaats van ook ergens plichten hebben.
Door alle plaatjes zijn de verwachtingen ook torenhoog. Volgens mij verwachten jonge mensen dat alles altijd leuk is ( zie ik ook op de werkvloer, anders gaan ze weer) .
Keuzes en je de hele tijd bezig houden met hoe je je daarbij voelt, zijn een luxe. Vroeger legden mensen zich toch wat makkelijker neer bij hun lot.
Door alle plaatjes zijn de verwachtingen ook torenhoog. Volgens mij verwachten jonge mensen dat alles altijd leuk is ( zie ik ook op de werkvloer, anders gaan ze weer) .
Keuzes en je de hele tijd bezig houden met hoe je je daarbij voelt, zijn een luxe. Vroeger legden mensen zich toch wat makkelijker neer bij hun lot.
zondag 3 september 2023 om 13:27
Ik denk niet dat het anders ervaren wordt, wel dat de aandacht ervoor anders is. Toen ik klein was, had mijn moeder geen internet om te lezen hoe anderen het ervaarden. En in persoon zullen mensen minder snel toegeven als het niet zo lekker loopt. Maar dat wil niet zeggen dat iedereen het toen een feestje vond. Juist het feit dat er heel lang volledig over post-natale problemen heen is gestapt (ach ja, hoort er bij….) heeft ook voor veel ellende gezorgd. En gezinnen in de vernieling geholpen omdat er geen hulp kwam terwijl dat best gekund had. Dus in die zin is meer aandacht juist goed.
Aan de andere kant zijn er inderdaad mensen die vooral slechte ervaringen willen delen. Of eigenlijk hebben mensen sowieso de neiging om vooral problemen te melden/bespreken en als iets gewoon zijn gang gaat, is dat niet zo boeiend. Ik lees regelmatig over ‘zo zwaar, want geen tijd voor mezelf’, terwijl ik dat dus helemaal niet zo ervaar. Ik probeer dan ook wel eens aan te geven dat níet iedereen het zo ervaart. Juist zodat er niet alleen negatieve verhalen te lezen zijn.
En ja, die stomme influencers die denken dat het zo ‘leuk kwetsbaar’ is om jezelf jankend te filmen en online te zetten. Dat is al lang niet meer dat eerlijke verhaal, maar gewoon click-bait. Maar of dat nou zo veel uitmaakt voor de gemiddelde beleving.
Ik lees dat ‘zo zwaar’ ook eigenlijk vooral online. In mijn omgeving valt het wel mee, met uitzondering van gevallen waar ook iets moeilijks aan de hand is (ziek kind, extreem slecht slapen, etc). De meeste mensen zitten meer in de ‘leuk, met af en toe mindere momenten’ modus. En dat lijkt me eigenlijk al tientallen jaren het echte eerlijke verhaal voor verreweg de meeste mensen. Iedereen heeft momenten dat je je kind(eren) wel achter het behang wilt plakken, of gewoon even omvalt van vermoeidheid (dat hebben mensen zonder kinderen ook). Juist ontkennen dat dat normaal is, maakt dat mensen het zwaar vinden.
Aan de andere kant zijn er inderdaad mensen die vooral slechte ervaringen willen delen. Of eigenlijk hebben mensen sowieso de neiging om vooral problemen te melden/bespreken en als iets gewoon zijn gang gaat, is dat niet zo boeiend. Ik lees regelmatig over ‘zo zwaar, want geen tijd voor mezelf’, terwijl ik dat dus helemaal niet zo ervaar. Ik probeer dan ook wel eens aan te geven dat níet iedereen het zo ervaart. Juist zodat er niet alleen negatieve verhalen te lezen zijn.
En ja, die stomme influencers die denken dat het zo ‘leuk kwetsbaar’ is om jezelf jankend te filmen en online te zetten. Dat is al lang niet meer dat eerlijke verhaal, maar gewoon click-bait. Maar of dat nou zo veel uitmaakt voor de gemiddelde beleving.
Ik lees dat ‘zo zwaar’ ook eigenlijk vooral online. In mijn omgeving valt het wel mee, met uitzondering van gevallen waar ook iets moeilijks aan de hand is (ziek kind, extreem slecht slapen, etc). De meeste mensen zitten meer in de ‘leuk, met af en toe mindere momenten’ modus. En dat lijkt me eigenlijk al tientallen jaren het echte eerlijke verhaal voor verreweg de meeste mensen. Iedereen heeft momenten dat je je kind(eren) wel achter het behang wilt plakken, of gewoon even omvalt van vermoeidheid (dat hebben mensen zonder kinderen ook). Juist ontkennen dat dat normaal is, maakt dat mensen het zwaar vinden.
zondag 3 september 2023 om 13:31
De combinatie werk-privé wordt in elk geval door veel werkgevers makkelijker gemaakt. Ik heb nog een jaar zonder regelingen kinderopvang moeten betalen en thuis werken was er de eerste jaren ook niet bij. Plus dat ik altijd opvang had op al mijn werkdagen terwijl er nu collega’s zijn die twee middagen per week niet beschikbaar zijn voor afspraken omdat ze de kinderen moeten ophalen.
zondag 3 september 2023 om 13:34
Dat laatste is denk ik inderdaad wel waar. Ik ben daar dus echt totaal niet gevoelig voor, dat scheelt. Als ik iemand zie met drie perfect geklede en gekapte kinderen, denk ik oprecht nooit; dat moet ik ook. Dan denk ik ‘ach, schattige jurkjes. Leuk zeg!’. En ga verder met het Viva forum terwijl mijn kind niet bijpassende kleding aan heeft, en ontploft haar. Het is zondag, we hoeven nergens heen, ze haar haar haar doen, dus waarom zou ik. Ik vermoed erfelijk/opvoeding, mijn moeder en zelfs mijn oma hadden belangrijker dingen te doen dan dingen voor de schone schijn.viva-life22 schreef: ↑03-09-2023 13:12Persoonlijk denk ik dat het moederschap an sich niet veranderd is. Maar ik denk dat social media de grootste druk geeft voor (zichtbare) "perfectie" en dus verandering. Helemaal als je hier gevoelig voor bent.
Als je van nature gevoelig bent voor ‘de buitenwereld’ is het denk ik wel moeilijker geworden, omdat die buitenwereld veel groter is, en zich ook nog eens sterker laat horen. Maar dat geldt dan niet zo zeer voor specifiek moederschap (of vaderschap) maar meer voor het leven in het algemeen.
zondag 3 september 2023 om 13:44
Ik denk dat het vroeger niet zwaarder was. Tegenwoordig is het wel heel "taboedoorbrekend" als je veel klaagt over hoe zwaar het is, dat zie je wel in al die artikeltjes op internet. En ik denk ook dat veel mensen van mijn generatie het gewoon onderschat hebben. Dat hoor ik wel in mijn omgeving in elk geval. En nu willen veel mensen alles perfect doen. Zo ken ik iemand die voor en na elke borstvoeding de baby op de weegschaal ging doen. Of ik hem ook wilde lenen? Nee, alsjeblieft niet! Neurotisch gedoe.
Ik vind het ook zwaar, hoogzwanger zijn met een peuter. Maar echt overspannen janken... nee. Ik wist van te voren wat er ging gebeuren.
In mijn familie was er trouwens iemand die onzeker werd dat ik niet klaagde. Ze dacht dat bij haar alles slecht ging en bij mij niet. Hoorde ik weer via via, of ik een beetje wilde opletten daarmee want het was zielig. Bij mij ging het helemaal niet perfect en we hadden vreselijke nachten, maar ik wist dat dit normaal was dus ik klaagde niet echt. En ik ging mezelf al helemaal niet aan huis kluisteren. Maar ik vond het ook wel een beetje zielig dus toen vertelde ik ook de negatieve dingen aan haar.
Ik vind het ook zwaar, hoogzwanger zijn met een peuter. Maar echt overspannen janken... nee. Ik wist van te voren wat er ging gebeuren.
In mijn familie was er trouwens iemand die onzeker werd dat ik niet klaagde. Ze dacht dat bij haar alles slecht ging en bij mij niet. Hoorde ik weer via via, of ik een beetje wilde opletten daarmee want het was zielig. Bij mij ging het helemaal niet perfect en we hadden vreselijke nachten, maar ik wist dat dit normaal was dus ik klaagde niet echt. En ik ging mezelf al helemaal niet aan huis kluisteren. Maar ik vond het ook wel een beetje zielig dus toen vertelde ik ook de negatieve dingen aan haar.
Forget about what I said; the lights are gone and the party's over
zondag 3 september 2023 om 14:00
zondag 3 september 2023 om 14:06
Ja, dit is heel erg waar. Natuurlijk vind ik sommige dingen ook zwaar. Ik heb ook enorme shit periodes gehad, momenten waarop ik wanhopig was, ook objectief gezien echt hele zware tegenslagen moeten overwinnen. Maar ik denk dat een van mijn grootste krachten in het leven is dat ik heel erg goed dingen kan nemen zoals ze komen en heel erg goed zonder navelstaren kan. Ik heb nooit zo de behoefte om uren over klotedingen te praten. Daar worden ze ten eerste niet beter van en ten tweede ga je je er alleen maar slecht door voelen. Terwijl als je dingen gewoon naast je neerlegt, ze zichzelf vaak oplossen.72Jelle schreef: ↑03-09-2023 13:25Moederschap was altijd al pittig. Alleen is de maatschappij wel steeds meer gegaan naar ' recht hebben op' in plaats van ook ergens plichten hebben.
Door alle plaatjes zijn de verwachtingen ook torenhoog. Volgens mij verwachten jonge mensen dat alles altijd leuk is ( zie ik ook op de werkvloer, anders gaan ze weer) .
Keuzes en je de hele tijd bezig houden met hoe je je daarbij voelt, zijn een luxe. Vroeger legden mensen zich toch wat makkelijker neer bij hun lot.
Ik zou dat wel meer mensen gunnen. Ik zie soms mensen zichzelf het zo ontzettend moeilijk maken door alles maar kapot te willen praten en maar te willen navelstaren.
Am Yisrael Chai!
zondag 3 september 2023 om 14:08
Ik heb inderdaad het eerste jaar de kinderopvang ook nog zelf moeten betalen. Wat een hel was dat. En inderdaad, thuiswerken was er niet bij. Ik snap nu zelf ook niet meer hoe ik het toch allemaal bolwerkte toen mijn oudste klein was. Alleenstaand, in de rouw, geen auto, pittige baan met megalange dagen. En tóch flikte ik het. Wat dat betreft is het nu echt zoveel makkelijker.KamilleT schreef: ↑03-09-2023 13:31De combinatie werk-privé wordt in elk geval door veel werkgevers makkelijker gemaakt. Ik heb nog een jaar zonder regelingen kinderopvang moeten betalen en thuis werken was er de eerste jaren ook niet bij. Plus dat ik altijd opvang had op al mijn werkdagen terwijl er nu collega’s zijn die twee middagen per week niet beschikbaar zijn voor afspraken omdat ze de kinderen moeten ophalen.
Am Yisrael Chai!
zondag 3 september 2023 om 14:11
zondag 3 september 2023 om 14:12
*knip*
Mijn vraag is waarom lijkt het erop dat het nu bij meer moeders (ik zeg bewust geen ouders, want vaders zie en hoor ik hier niet over) blijkbaar niet lekker loopt. Zoals jij het dan noemt. Dat is niet afzeiken.
Mijn vraag is waarom lijkt het erop dat het nu bij meer moeders (ik zeg bewust geen ouders, want vaders zie en hoor ik hier niet over) blijkbaar niet lekker loopt. Zoals jij het dan noemt. Dat is niet afzeiken.
nopepsiplease wijzigde dit bericht op 03-09-2023 14:33
Reden: Op verzoek deel met persoonlijke info verwijderd
Reden: Op verzoek deel met persoonlijke info verwijderd
71.26% gewijzigd
"I'd like a coke". " Is Pepsi ok?" " Is Monopolymoney ok?"
zondag 3 september 2023 om 14:15
Misschien ook wel omdat je als alleenstaand moeder wel moet. Ik had helemaal geen tijd om er over na te denken hoe ik me voelde.fashionvictim schreef: ↑03-09-2023 14:06Ja, dit is heel erg waar. Natuurlijk vind ik sommige dingen ook zwaar. Ik heb ook enorme shit periodes gehad, momenten waarop ik wanhopig was, ook objectief gezien echt hele zware tegenslagen moeten overwinnen. Maar ik denk dat een van mijn grootste krachten in het leven is dat ik heel erg goed dingen kan nemen zoals ze komen en heel erg goed zonder navelstaren kan. Ik heb nooit zo de behoefte om uren over klotedingen te praten. Daar worden ze ten eerste niet beter van en ten tweede ga je je er alleen maar slecht door voelen. Terwijl als je dingen gewoon naast je neerlegt, ze zichzelf vaak oplossen.
Ik zou dat wel meer mensen gunnen. Ik zie soms mensen zichzelf het zo ontzettend moeilijk maken door alles maar kapot te willen praten en maar te willen navelstaren.
En ik ging niet naar festivals, of 's avonds de deur uit, want geen oppas en ook vaak doodmoe. Als de mogelijkheden begrensd zijn, maakt het het ook wel weer makelijker.
72jelle wijzigde dit bericht op 03-09-2023 14:25
0.88% gewijzigd
zondag 3 september 2023 om 14:19
Daarom vergelijk ik nu ook met 5/10/15 jaar geleden. Dat er veel veranderd is tov hoe mijn moeder het vroeger deed lijkt me evident. Maar ik zat 5 jaar geleden in de peuter/kleuterfase. En ja, soms wilde ik even heel hard gillen, of was ik klaar met het gemamamamamama. Maar dat gevoel was zeker niet allesoverheersend. En mijn vriendinnen en collega's stonden daar hetzelfde in.
Dus als ik nu lees dat moeders voortdurend overprikkeld zijn, me-time nodig hebben, huilende influencers bejubelen dat het zo raak is wat gedeeld wordt... Dan vraag ik me af wat er gebeurd is?
"I'd like a coke". " Is Pepsi ok?" " Is Monopolymoney ok?"
zondag 3 september 2023 om 14:24
Ik bedenk me nu ook dat ik die eerste jaren ook bizar weinig deed naast werken en zorgen. "Uit" was samen netflixen op de bank. Met vriendinnen "op stap" was naar de speeltuin of de kinderboerderij en voor ons stiekem chocola mee72Jelle schreef: ↑03-09-2023 14:15Misschien ook wel omdat je als alleenstaand moeder wel moet. Ik had helemaal geen tijd om er over na te denken hoe ik me voelde.
En ik ging niet naar festivals, of 's avonds de deur uit, want geen oppas. Als de mogelijkheden begrensd zijn, maakt het het ook wel weer makelijker.
. En dat accepteerden we gewoon, dat het ff zo was. Ik omarmde mijn mutserigheid. Nu ben ik als mens weer een stuk interessanter. Maar het boeide me toen geen zier dat ik niet op festival X stond of film Y gemist had.
Misschien ligt er nu meer druk om dergelijke dingen wel te blijven doen?
"I'd like a coke". " Is Pepsi ok?" " Is Monopolymoney ok?"
zondag 3 september 2023 om 14:27
Ik denk dat na corona en het thuiswerken het wel weer wat makkelijker is geworden. Natuurlijk moet je dan ook nog wel gebruik maken van de BSO maar als een kind onverwacht ziek is hoef je je als ouders (met kantoorbaan) veel minder in allerlei bochten te wringen en je hebt geen reistijd. Je kan in de pauzes even een was draaien. Waar ik werk was thuiswerken voor corona niet eens een optie.
Stressed is just desserts spelled backwards
zondag 3 september 2023 om 14:29
fashionvictim schreef: ↑03-09-2023 14:08Ik heb inderdaad het eerste jaar de kinderopvang ook nog zelf moeten betalen. Wat een hel was dat. En inderdaad, thuiswerken was er niet bij. Ik snap nu zelf ook niet meer hoe ik het toch allemaal bolwerkte toen mijn oudste klein was. Alleenstaand, in de rouw, geen auto, pittige baan met megalange dagen. En tóch flikte ik het. Wat dat betreft is het nu echt zoveel makkelijker.
Hier idem dito, wel 20 jaar geleden.
Alleenstaand, baan 32 uur, geen rijbewijs, op de fiets dagelijks 15 km van werk naar bso naar huis en nog een tand erger een kind met autisme en depressie. Elke week bij het autismecentrum voor gesprekken. Dit naast werk, de sportclub 2x per week.
En nee het is niet makkelijker. Wat ik merk is dat het nu nog veel gehaaster is en dat heeft ook weerslag op de kinderen. Drukker op de weg, minder begrip vanuit de WG voor de ouders.
Veel meer stress en depressies nu ook bij kinderen en jongeren. Veel meer labels ook.
Als je kinderen hebt die lekker meedraaien dan rol je er wat makkelijker doorheen.
Anders is het echt wel pittig, voorzichtig uitgedrukt.
zondag 3 september 2023 om 14:30
Dat is hetzelfde als dat veel jonge mensen al een " burnout" hebben als ze een keer wat meer moeten werken.NoPepsiPlease schreef: ↑03-09-2023 14:19Daarom vergelijk ik nu ook met 5/10/15 jaar geleden. Dat er veel veranderd is tov hoe mijn moeder het vroeger deed lijkt me evident. Maar ik zat 5 jaar geleden in de peuter/kleuterfase. En ja, soms wilde ik even heel hard gillen, of was ik klaar met het gemamamamamama. Maar dat gevoel was zeker niet allesoverheersend. En mijn vriendinnen en collega's stonden daar hetzelfde in.
Dus als ik nu lees dat moeders voortdurend overprikkeld zijn, me-time nodig hebben, huilende influencers bejubelen dat het zo raak is wat gedeeld wordt... Dan vraag ik me af wat er gebeurd is?
Mensen moeten alles maar zwaar en teveel vinden, wat gewoon normaal is.
Ze kunnen veel minder hebben ( niet iedereen hoor)
zondag 3 september 2023 om 14:31
Ik bedoelde jou niet hoor maar werd getriggerd door een kutreaktie over 'gejank' en zogenaamde overspannenheid etc... waar ik gewoon helemaal niet op had moeten reageren. Ik haal mijn post weg, wil jij die ook weghalen? Thanks.NoPepsiPlease schreef: ↑03-09-2023 14:12Volgens mij vat je dit topic niet op zoals ik het bedoeld heb. Een PND is wel andere koek.
Mijn vraag is waarom lijkt het erop dat het nu bij meer moeders (ik zeg bewust geen ouders, want vaders zie en hoor ik hier niet over) blijkbaar niet lekker loopt. Zoals jij het dan noemt. Dat is niet afzeiken.
tanteslankie20 wijzigde dit bericht op 03-09-2023 14:33
4.53% gewijzigd
Twee dingen zijn oneindig, het universum, en menselijke domheid. Maar van het universum weet ik het nog niet helemaal zeker. A. Einstein
zondag 3 september 2023 om 14:32
Ik zal jouw stukje uit mijn post verwijderen.Tanteslankie20 schreef: ↑03-09-2023 14:31Ik bedoelde jou niet hoor maar werd getriggerd door een kutreaktie waar jk gewoon helemaal niet op had moeten reageren. Ik haal mijn post weg, wil jij die ook weghalen? Thanks.
"I'd like a coke". " Is Pepsi ok?" " Is Monopolymoney ok?"
zondag 3 september 2023 om 14:33
Twee dingen zijn oneindig, het universum, en menselijke domheid. Maar van het universum weet ik het nog niet helemaal zeker. A. Einstein
zondag 3 september 2023 om 14:41
Toen mijn zoon peuter was, werd langzaam maar zeker duidelijk dat hij zich niet ontwikkelde als andere kinderen, dus ja, die periode vond ik erg zwaar en ik huilde veel. Mijn dochter ontwikkelde zich wel volgens het boekje, maar toen zij peuter was, waren er natuurlijk nog steeds dezelfde zorgen over zoon (die toen kleuter was). Ik weet niet en zal nooit weten wat voor soort moeder ik was geweest als het anders was gegaan, als ik twee kinderen had gehad die een normale ontwikkeling doorliepen, en of ik het wel of niet zwaar had gevonden.
Don't waste your time on jealousy,
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
zondag 3 september 2023 om 14:42
Onze zoon is nu 2 (en 2e onderweg) en grote vrienden groep waarbij bijna iedereen kinderen heeft. Vriendinnen en ik hebben het regelmatig over het ouderschap. Maar ik herken dat beeld wat sommige influencers schetsen ook niet hoor. Ja het is soms pittig, vooral periodes met gebroken nachten ivm werk. Maarja, dat hoort erbij. Ook vriendinnen zijn weleens moe of hebben pittige fases, maar absoluut niet het 'Oh zo zwaar ' gehalte van sommigen op SM.NoPepsiPlease schreef: ↑03-09-2023 14:19Daarom vergelijk ik nu ook met 5/10/15 jaar geleden. Dat er veel veranderd is tov hoe mijn moeder het vroeger deed lijkt me evident. Maar ik zat 5 jaar geleden in de peuter/kleuterfase. En ja, soms wilde ik even heel hard gillen, of was ik klaar met het gemamamamamama. Maar dat gevoel was zeker niet allesoverheersend. En mijn vriendinnen en collega's stonden daar hetzelfde in.
Dus als ik nu lees dat moeders voortdurend overprikkeld zijn, me-time nodig hebben, huilende influencers bejubelen dat het zo raak is wat gedeeld wordt... Dan vraag ik me af wat er gebeurd is?
Wat mij wel opvalt bij vriendinnen is dat sommigen zoveel willen. Een uitdagende baan, er voor de kinderen zijn, sporten, huishouden, sociale dingen doen. Rolverdeling tussen man en vrouw is in mijn omgeving ook nog weleens behoorlijk scheef (ook al hebben die vrouwen dan ook gewoon een veeleisende baan). Je kan niet altijd alle perfect doen. Ik heb daar in ieder geval de energie niet voor met een 2jarige en zwangerschap. En dat vind ik helemaal prima. Sommige dingen komen wel weer als de kinderen wat groter zijn.
zondag 3 september 2023 om 14:44
Ik vond jouw post juist wel een goede. Pnd werd vroeger eerder niet herkend en/of weggeschoven. Ik hoop dat daar toch inmiddels wel meer openheid, herkenning en hulp voor is.Tanteslankie20 schreef: ↑03-09-2023 14:31Ik bedoelde jou niet hoor maar werd getriggerd door een kutreaktie over 'gejank' en zogenaamde overspannenheid etc... waar ik gewoon helemaal niet op had moeten reageren. Ik haal mijn post weg, wil jij die ook weghalen? Thanks.
zondag 3 september 2023 om 14:45
Als het over mij gaat: ik bedoelde het niet zo lullig als het misschien overkwam. Ik moet ook wel eens huilen maar echt wanhoop herken ik (nog) niet. En ik klaag liever niet omdat ik het voor mijn gevoel dan alleen maar erger maak. Liever negeren en doorgaan. Weet niet of dat de beste strategie is maar tot nu toe gaat het prima. En natuurlijk heb ik het niet over PND's, dat staat er wat mij betreft helemaal los van.
Forget about what I said; the lights are gone and the party's over
zondag 3 september 2023 om 14:45
Tuurlijk wel. 50 jaargeleden werkten vrouwen veel en veel minder dan nu. Dan is het moederschap makkelijker, ant jehebt meer tijd voor je kinderen. En huishouden.
zondag 3 september 2023 om 14:51
Ik doelde op de Instagramposts waar in de OP over gesproken wordt: filmpjes van jankende moeders dat ze zo overspannen zijn. Ik ken ze ook. Liefst met de mascara hangend aan je kin en janken met dikke uithalen.Tanteslankie20 schreef: ↑03-09-2023 14:31Ik bedoelde jou niet hoor maar werd getriggerd door een kutreaktie over 'gejank' en zogenaamde overspannenheid etc... waar ik gewoon helemaal niet op had moeten reageren. Ik haal mijn post weg, wil jij die ook weghalen? Thanks.
Am Yisrael Chai!
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
