Kinderen
alle pijlers
Je kind op het speciaal onderwijs
donderdag 11 juni 2020 om 13:49
Ik heb niet echt een speciale vraag, maar door een situatie vandaag werd ik even pijnlijk op de feiten gedrukt dat mijn kind op het speciaal onderwijs zit.
Mijn zoontje is nu net 5 en zit sinds dit schooljaar op speciaal onderwijs. Daarvoor reguliere kinderopvang met al de nodige problemen en 3 weken regulier onderwijs wat helemaal niet goed ging.
Op zijn school nu is hij ontzettend opgeleefd en heb ik mijn blije kind weer terug en thuis ook veel positieve veranderingen.
Dus overall voelt het heel goed.
Maar merk de laatste maanden dat ik toch nog best wel een acceptatieronde moet maken.
De huidige school is een orientatieplek, hier wordt bepaald op welke school hij het beste tot zijn recht komt en dat had ook nog regulier onderwijs kunnen zijn. Maar inmiddels is wel duidelijk dat dat sowieso niet gaat gebeuren. Omdat school ook nog niet helemaal hun vinger erop kan leggen en er nog verder onderzoek gaat plaatsvinden mag hij na de zomer nog wel terugkomen op zijn huidige school en dan zal er in de loop van dat schooljaar meer duidelijkheid komen ga ik vanuit en een advies.
Maar goed, wat ik al zei, ik heb nog wel wat acceptatie te ondergaan, ondanks dat ik heel blij ben met hoe het nu gaat. En de situatie van vandaag maakte dat dan ook weer pijnlijk duidelijk.
Daarom lijkt het me fijn om met andere ouders te kletsen over hoe het gaat, wat gaat goed, wat is moeilijk, tips en tricks voor elkaar. Lachen om de leuke dingen en verdriet delen.
Dus wees welkom, ik hoor jullie graag!
Mijn zoontje is nu net 5 en zit sinds dit schooljaar op speciaal onderwijs. Daarvoor reguliere kinderopvang met al de nodige problemen en 3 weken regulier onderwijs wat helemaal niet goed ging.
Op zijn school nu is hij ontzettend opgeleefd en heb ik mijn blije kind weer terug en thuis ook veel positieve veranderingen.
Dus overall voelt het heel goed.
Maar merk de laatste maanden dat ik toch nog best wel een acceptatieronde moet maken.
De huidige school is een orientatieplek, hier wordt bepaald op welke school hij het beste tot zijn recht komt en dat had ook nog regulier onderwijs kunnen zijn. Maar inmiddels is wel duidelijk dat dat sowieso niet gaat gebeuren. Omdat school ook nog niet helemaal hun vinger erop kan leggen en er nog verder onderzoek gaat plaatsvinden mag hij na de zomer nog wel terugkomen op zijn huidige school en dan zal er in de loop van dat schooljaar meer duidelijkheid komen ga ik vanuit en een advies.
Maar goed, wat ik al zei, ik heb nog wel wat acceptatie te ondergaan, ondanks dat ik heel blij ben met hoe het nu gaat. En de situatie van vandaag maakte dat dan ook weer pijnlijk duidelijk.
Daarom lijkt het me fijn om met andere ouders te kletsen over hoe het gaat, wat gaat goed, wat is moeilijk, tips en tricks voor elkaar. Lachen om de leuke dingen en verdriet delen.
Dus wees welkom, ik hoor jullie graag!
donderdag 7 oktober 2021 om 14:57
Ik herken idd veel van jouw verhaal, alleen ging het bij ons in groep 7 pas echt gruwelijk mis, maar dat was omdat hij daarvoor echt op een goede school zat. Maar ik hoop echt dat het bij jullie ook zal gaan zoals bij ons.RegretteRien schreef: ↑06-10-2021 10:01
Ik herken veel in wat Lente over haar zoon schrijft, via haar kan ik een klein beetje in de toekomst kijken. Misschien dat het voor PositiveVibes weer een beetje zo is met mijn kind.
Het blijft pittig en bij vlagen ben ik echt nog wel eens wanhopig of heel verdrietig. Maar ik zie ook een jongen die het heel goed doet op school (zowel qua leren als sociaal), sport in een reguliere groep, vrienden heeft, op vakantie altijd wel 1 vriend maakt, humor heeft en hartstikke lief is. Dat gun ik jullie ook!
donderdag 7 oktober 2021 om 17:59
Heel erg bedankt voor alle tips! Inmiddels hebben wij contact gehad met het jgt maar zij hebben aangeraden om contact op te nemen met het samenwerkingsverband. Dit hebben wij inmiddels aangegeven aan school en een datum gekregen voor een gesprek! Het jgt heeft wel geadviseerd om dit gesprek af te wachten en daarna stappen te gaan ondernemen omdat ze verwachten dat eruit het gesprek ook nog het eea zou kunnen komen.Sanne_A schreef: ↑04-10-2021 21:52Ik breek heel even in, vanuit mijn ervaring al schoolleider op het SO, misschien heb je er wat aan:
- Een wijkteam van de gemeente kan inderdaad helpen, maar mijn ervaring is dat het per medewerker verschilt hoe veel je er aan hebt.
- huisarts is een goede om een second opinion te vragen. Zij kunnen ook doorverwijzen naar een coach of organisatie.
- kom je er niet uit met school, neem dan contact op met het samenwerkingsverband van je regio. Misschien is er een ander/beter arrangement of een andere school die beter past.
- kom je er ook met het samenwerkingsverband niet uit en/of kom je in een impasse met school, klop dan aan bij De Onderwijsconsulenten. Zij zijn een onafhankelijke organisatie, betaald vanuit de overheid, die bemiddelen tussen school en ouders.
Daarnaast ook een gesprek gehad met een orthopedagoog/psycholoog, die voor ons naar de iq test heeft gekeken. Zij heeft aangegeven dat er alleen is vastgesteld dat dochter geen ernstig enkelvoudige dyslexie heeft en daarom niet in aanmerking komt voor het traject dat vergoed zal worden. Dat uit de iq test wel blijkt dat dochter uitval laat zien passend bij dyslexie. Ook gaf zij aan dat er nergens te vinden is of dochter ook in de klas is geobserveerd (volgens ons is dat niet gebeurd), dat degene die test heeft afgenomen normaal gesproken voorafgaand aan zo’n test ook een aantal gesprekken met kind zou moeten hebben gehad (ook niet gebeurd) en dat als er sprake is van dyslexie de iq test die afgenomen is niet het juiste beeld geeft bij afname. We hebben ons op de wachtlijst laten zetten, mocht er niks uit het gesprek komen dan gaan we zelf verder onderzoeken.
Dokter ook gesproken en die gaf nog aan dat er eventueel ook sprake kan zijn van een taalontwikkelstoornis. Dat hij niet zomaar een verwijzing kan regelen omdat dat via een logopedist zou moeten gaan, ook een logopedist gebeld maar ook hier enorme wachtlijsten. Staat dochter nu ook op.
Mogelijk zou er ook nog sprake kunnen zijn van een concentratiestoornis maar we wachten sowieso even het gesprek af.
Dochter krijgt RT en dat gaat enorm goed! De RT’er heeft aangegeven dat dochter een beelddenker is en stof heel veel makkelijker onthoudt als het visueel gemaakt wordt. De IB’er van school wil alleen dat we stoppen met RT omdat ze zegt dat we dochter zo gaan overvragen, wij hebben aangegeven niet te stoppen. Dochter vindt het enorm leuk, leert heel veel en krijgt hierdoor veel zelfvertrouwen!
Wat ons zorgen baart en wat ook veelvuldig in dit topic te lezen is, is de toekomst! Hoe zal die eruit gaan zien?
Voor nu lopen we maar niet teveel vooruit op die zaken, ze heeft het naar haar zin op school, heeft veel vriendinnetjes, is echt een heel makkelijk en gezellig kind. Kan super goed koken en is zo zelfstandig!
donderdag 7 oktober 2021 om 21:14
Ik, maar in het EMB topic . Fijn om te lezen dat je er iets aan hebt!
donderdag 7 oktober 2021 om 21:16
Het klinkt alsof jullie de juiste stappen gaan zetten!Llientje schreef: ↑07-10-2021 17:59Heel erg bedankt voor alle tips! Inmiddels hebben wij contact gehad met het jgt maar zij hebben aangeraden om contact op te nemen met het samenwerkingsverband. Dit hebben wij inmiddels aangegeven aan school en een datum gekregen voor een gesprek! Het jgt heeft wel geadviseerd om dit gesprek af te wachten en daarna stappen te gaan ondernemen omdat ze verwachten dat eruit het gesprek ook nog het eea zou kunnen komen.
Daarnaast ook een gesprek gehad met een orthopedagoog/psycholoog, die voor ons naar de iq test heeft gekeken. Zij heeft aangegeven dat er alleen is vastgesteld dat dochter geen ernstig enkelvoudige dyslexie heeft en daarom niet in aanmerking komt voor het traject dat vergoed zal worden. Dat uit de iq test wel blijkt dat dochter uitval laat zien passend bij dyslexie. Ook gaf zij aan dat er nergens te vinden is of dochter ook in de klas is geobserveerd (volgens ons is dat niet gebeurd), dat degene die test heeft afgenomen normaal gesproken voorafgaand aan zo’n test ook een aantal gesprekken met kind zou moeten hebben gehad (ook niet gebeurd) en dat als er sprake is van dyslexie de iq test die afgenomen is niet het juiste beeld geeft bij afname. We hebben ons op de wachtlijst laten zetten, mocht er niks uit het gesprek komen dan gaan we zelf verder onderzoeken.
Dokter ook gesproken en die gaf nog aan dat er eventueel ook sprake kan zijn van een taalontwikkelstoornis. Dat hij niet zomaar een verwijzing kan regelen omdat dat via een logopedist zou moeten gaan, ook een logopedist gebeld maar ook hier enorme wachtlijsten. Staat dochter nu ook op.
Mogelijk zou er ook nog sprake kunnen zijn van een concentratiestoornis maar we wachten sowieso even het gesprek af.
Dochter krijgt RT en dat gaat enorm goed! De RT’er heeft aangegeven dat dochter een beelddenker is en stof heel veel makkelijker onthoudt als het visueel gemaakt wordt. De IB’er van school wil alleen dat we stoppen met RT omdat ze zegt dat we dochter zo gaan overvragen, wij hebben aangegeven niet te stoppen. Dochter vindt het enorm leuk, leert heel veel en krijgt hierdoor veel zelfvertrouwen!
Wat ons zorgen baart en wat ook veelvuldig in dit topic te lezen is, is de toekomst! Hoe zal die eruit gaan zien?
Voor nu lopen we maar niet teveel vooruit op die zaken, ze heeft het naar haar zin op school, heeft veel vriendinnetjes, is echt een heel makkelijk en gezellig kind. Kan super goed koken en is zo zelfstandig!
Zorgen om de toekomst snap ik. Vanuit mijn werk, maar ook als ouder.
Ik kan je wel zeggen dat (bijna) alle leerlingen bij ons op school heel erg blij zijn dat ze er zitten en er heel gelukkig zijn. Gelukkiger vaak dan op het regulier waar ze altijd "anders" waren.
vrijdag 8 oktober 2021 om 12:30
Vast wel, maar heeft er iemand ervaring met het ADOS onderzoek?
We mogen erbij zijn, geen idee of we echt bij kleuter mogen zitten of meekijken achter het glas.
Maar hoe gaat zo iets? We hebben volgende week weer een afspraak met zoon zijn mentor en dan kan ik het haar ook vragen. Maar ben benieuwd wat de mensen van dit topic erover te vertellen hebben.
We mogen erbij zijn, geen idee of we echt bij kleuter mogen zitten of meekijken achter het glas.
Maar hoe gaat zo iets? We hebben volgende week weer een afspraak met zoon zijn mentor en dan kan ik het haar ook vragen. Maar ben benieuwd wat de mensen van dit topic erover te vertellen hebben.
maandag 11 oktober 2021 om 13:34
Ik was erbij bij zoon (toen ruim 2 jaar) en het gaat inderdaad spelenderwijs. De onderzoeker ging met hem diverse activiteiten doen: puzzel maken, een fantasiespel, blokken bouwen enz. Ondertussen registreerde zij zijn reactie en manier van communiceren naar haar en naar mij. Al met al duurde het een half uurtje, toen was zoon er wel klaar mee. Alles werd met videocamera geregistreerd.
maandag 11 oktober 2021 om 18:50
We hebben ons eerste oudergesprek op school gehad, en zoon doet het zo goed!! Alleen maar positieve verhalen van de juffen We kunnen niet trotser op hem zijn!
Zoon heeft het echt naar zijn zin. En de juffen zijn zo lief met hem. Wil hij even slapen? Geen probleem. Moeite met brood eten? Dan eet je toch wat anders. Er staat een koelkast in de klas en er kan eten worden opgewarmd.
We krijgen ook iedere week foto's in de app.
Vooraf maakte ik met wat (heel veel) zorgen. Maar op deze school zijn ze natuurlijk heel wat gewend aan 'gebruiksaanwijzingen'.
Met de taxi heen en weer is ook echt een feestje voor zoon. Hij vindt het prachtig!
Dus ik zit gelukkig weer even in een positieve flow. Kind is blij en vrolijk, dus waarom maak ik me dan zorgen?
Zoon heeft het echt naar zijn zin. En de juffen zijn zo lief met hem. Wil hij even slapen? Geen probleem. Moeite met brood eten? Dan eet je toch wat anders. Er staat een koelkast in de klas en er kan eten worden opgewarmd.
We krijgen ook iedere week foto's in de app.
Vooraf maakte ik met wat (heel veel) zorgen. Maar op deze school zijn ze natuurlijk heel wat gewend aan 'gebruiksaanwijzingen'.
Met de taxi heen en weer is ook echt een feestje voor zoon. Hij vindt het prachtig!
Dus ik zit gelukkig weer even in een positieve flow. Kind is blij en vrolijk, dus waarom maak ik me dan zorgen?
She was brave and strong and broken, all at once.
dinsdag 12 oktober 2021 om 09:54
Wat ontzettend fijn Woez. Een goeie school lijkt me zó’n gamechanger. En wees maar vreselijk trots hoor, heel terecht
Wij hebben juist weer wat moeilijkere weken en ik kan er niet echt een oorzaak voor vinden. Het lastigste vind ik dat zoon juist helemaal niet blij en vrolijk is. Precies wat jij beschrijft, kind blij = ouders blij is even kort door de bocht vaak een formule voor een goeie flow.
Ook al weet ik dat het niet per se mijn taak is om mijn kind ten alle tijden vrolijk te laten zijn, lijkt hij nu vaak zó ongelukkig en in de knoop met zichzelf Soms is het net alsof ik een soort depressieve puber heb ipv een peuter/kleuter.
Wij hebben juist weer wat moeilijkere weken en ik kan er niet echt een oorzaak voor vinden. Het lastigste vind ik dat zoon juist helemaal niet blij en vrolijk is. Precies wat jij beschrijft, kind blij = ouders blij is even kort door de bocht vaak een formule voor een goeie flow.
Ook al weet ik dat het niet per se mijn taak is om mijn kind ten alle tijden vrolijk te laten zijn, lijkt hij nu vaak zó ongelukkig en in de knoop met zichzelf Soms is het net alsof ik een soort depressieve puber heb ipv een peuter/kleuter.
dinsdag 12 oktober 2021 om 20:05
woensdag 13 oktober 2021 om 11:03
Positivevibes schreef: ↑12-10-2021 09:54Wat ontzettend fijn Woez. Een goeie school lijkt me zó’n gamechanger. En wees maar vreselijk trots hoor, heel terecht
Wij hebben juist weer wat moeilijkere weken en ik kan er niet echt een oorzaak voor vinden. Het lastigste vind ik dat zoon juist helemaal niet blij en vrolijk is. Precies wat jij beschrijft, kind blij = ouders blij is even kort door de bocht vaak een formule voor een goeie flow.
Ook al weet ik dat het niet per se mijn taak is om mijn kind ten alle tijden vrolijk te laten zijn, lijkt hij nu vaak zó ongelukkig en in de knoop met zichzelf Soms is het net alsof ik een soort depressieve puber heb ipv een peuter/kleuter.
Klopt helemaal wat je zegt. Je kind is je allergrootste zwakke plek.
Zo zielig voor je zoontje... heb je hier voor je gevoel de juiste hulp bij? Iemand die met jullie meedenkt en kijkt, en waar je ook vertrouwen in hebt?
She was brave and strong and broken, all at once.
donderdag 14 oktober 2021 om 06:48
het is afschuwelijk om je kind ongelukkig te zien. Ik heb bij ons zoon in de leeftijd van 2,5 tot 3,5 jaar vaak gedacht: vind je het eigenlijk wel leuk dat je er bent? Zo boos, zo vaak verdrietig, zo onbegrepen… Het is gelukkig bij hem helemaal gedraaid toen het praten lukte en hij er zelf in slaagde om aan te geven wat hij nodig had. Maar ik heb echt met de handen in het haar gezeten, omdat het zo als falen voelde (ook al kon ik er weinig aan doen). Ik hoop dat het bij jullie ook slechts een fase is.Positivevibes schreef: ↑12-10-2021 09:54
Ook al weet ik dat het niet per se mijn taak is om mijn kind ten alle tijden vrolijk te laten zijn, lijkt hij nu vaak zó ongelukkig en in de knoop met zichzelf Soms is het net alsof ik een soort depressieve puber heb ipv een peuter/kleuter.
Hier gaat de zwemles heel goed. We zijn van zwemschool gewisseld en hij zwemt nu in een groepje met anderen met een gebruiksaanwijzing (waaronder twee jongetjes uit zijn klas). Hoewel de vorige badjuf ook meende dat ze was gespecialiseerd in kinderen als mijn zoon, viel dat toch behoorlijk tegen. We mochten er niet bij blijven en kregen dan een kind terug dat helemaal in paniek was, omdat ze hem in les 2 en les 3 al in het diepe had laten watertrappelen (waarbij hij dus kopje onder was gegaan). Vervolgens werd hij drie keer per nacht huilend wakker en wilde hij niet meer zwemmen (ook niet voor de lol).
Ik vermoed wel dat het zwemdiploma een lang traject gaat worden, maar hij vindt het in elk geval weer leuk en gaat blij naar zwemles. Met dank aan zijn nieuwe zwemjuf die hem de eerste lessen in het water gewoon op de arm heeft genomen, tot hij een beetje ontspande.
vrijdag 15 oktober 2021 om 05:46
Wij mogen vandaag meekijken met een logopedie onderzoek. We zitten wel achter het glas, dus zoont weer niet dat we er zijn.
Wat ik nu de laatste tijd moeilijk vind is dat zijn slechte momenten steeds slechter zijn. Meer overprikkeld, grotere error, meer mokken, meer onrust. Terwijl we helemaal niet anders doen. Alles lijkt zich steeds meer te openbaren.
Wat ik nu de laatste tijd moeilijk vind is dat zijn slechte momenten steeds slechter zijn. Meer overprikkeld, grotere error, meer mokken, meer onrust. Terwijl we helemaal niet anders doen. Alles lijkt zich steeds meer te openbaren.
vrijdag 15 oktober 2021 om 09:46
Dat klinkt als overprikkeling, Zombie. En dat bouwt zich steeds meer op. Bij ons was het afgelopen jaar heel heftig met gedrag dat ook steeds meer overprikkeld leek zonder dat we een oorzaak zagen.
Inmiddels denk ik dat hij heel vaak overschat en overvraagd wordt, ook door ons. Niet met opzet natuurlijk, maar we gaan er te vaak van uit dat hij dingen begrijpt. Hij moest trouwens ook duidelijk weer wennen aan school en zijn nieuwe klas, deels nieuwe juffen. Hij is nu weer wat rustiger en het is voor ons weer iets beter te doen.
Zit je zoon goed op zijn plek waar hij nu zit? Kan het zijn dat hij overvraagd wordt? Te veel informatie, te veel prikkels?
Inmiddels denk ik dat hij heel vaak overschat en overvraagd wordt, ook door ons. Niet met opzet natuurlijk, maar we gaan er te vaak van uit dat hij dingen begrijpt. Hij moest trouwens ook duidelijk weer wennen aan school en zijn nieuwe klas, deels nieuwe juffen. Hij is nu weer wat rustiger en het is voor ons weer iets beter te doen.
Zit je zoon goed op zijn plek waar hij nu zit? Kan het zijn dat hij overvraagd wordt? Te veel informatie, te veel prikkels?
vrijdag 15 oktober 2021 om 11:15
We hebben een fijne kinderpsycholoog maar die neerslachtigheid is inderdaad heel zielig en lastig en heb ik ook vaak veel vraagtekens bij of we het nou goed aanpakken. Door de herfstvakantie zit er nu ook even ruimte tussen de afspraken helaas.
Ik hoop ook maar enorm dat het een fase is, zoals Lauraroar zegt.
donderdag 28 oktober 2021 om 18:15
Hoe blijven jullie op goede voet staan met school?
Dochter geeft aan dat ze vaak al voor de kleine pauze klaar is met al haar werkjes en dat ze dan mag gaan tekenen of gaan lezen totdat school uit is. Hierbij hebben wij als ouders ook aangegeven dat dochter de werkjes te makkelijk vindt, ze aangeeft geen tot weinig uitleg te krijgen en dat ze niet verder mag werken. Wij hebben hier een aantal concrete vragen over gesteld aan zowel de juf als de IB’er maar ze wijzen met de vinger naar elkaar zonder een duidelijk antwoord te geven.
Ook kregen alle andere kinderen in de klas huiswerk mee maar dochter niet. Ze geeft aan dat ze aan de juf gevraagd heeft of ze ook huiswerk mee mag krijgen waarop de juf gezegd heeft neee dat is veel te moeilijk voor je. Dochter zegt dat ze aangegeven heeft dat ze het toch graag wil proberen te maken eventueel met hulp van ons maar ze heeft het echt niet meegekregen. Ze baalt hier onwijs van en zegt zelfs aan de juf te hebben gevraagd of ze dan makkelijker huiswerk voor haar kon regelen maar de juf gaf aan hier geen tijd voor te hebben. Wij vinden dit echt schandalig, hoe moeilijk kan het zijn om huiswerk passend bij haar lesstof mee te geven of haar toch het huiswerk te laten maken dat de andere kinderen hebben gekregen?
Dochter geeft aan dat ze vaak al voor de kleine pauze klaar is met al haar werkjes en dat ze dan mag gaan tekenen of gaan lezen totdat school uit is. Hierbij hebben wij als ouders ook aangegeven dat dochter de werkjes te makkelijk vindt, ze aangeeft geen tot weinig uitleg te krijgen en dat ze niet verder mag werken. Wij hebben hier een aantal concrete vragen over gesteld aan zowel de juf als de IB’er maar ze wijzen met de vinger naar elkaar zonder een duidelijk antwoord te geven.
Ook kregen alle andere kinderen in de klas huiswerk mee maar dochter niet. Ze geeft aan dat ze aan de juf gevraagd heeft of ze ook huiswerk mee mag krijgen waarop de juf gezegd heeft neee dat is veel te moeilijk voor je. Dochter zegt dat ze aangegeven heeft dat ze het toch graag wil proberen te maken eventueel met hulp van ons maar ze heeft het echt niet meegekregen. Ze baalt hier onwijs van en zegt zelfs aan de juf te hebben gevraagd of ze dan makkelijker huiswerk voor haar kon regelen maar de juf gaf aan hier geen tijd voor te hebben. Wij vinden dit echt schandalig, hoe moeilijk kan het zijn om huiswerk passend bij haar lesstof mee te geven of haar toch het huiswerk te laten maken dat de andere kinderen hebben gekregen?
donderdag 28 oktober 2021 om 19:52
Helemaal vergeten een update te schrijven hier. Het is zo'n chaos hier. Ik loop op dit moment op een automatische piloot door de relatie breuk. Maargoed afgelopen week zijn wij bij rijndam geweest. De eerste onderzoeken zijn gedaan. En de arts was tevreden. Die maakt zich opzich geen zorgen. Ze zegt het ene kind is sneller dan de andere. Ook krijgt hij nog een keer spelend een observatie ze verwacht niet dat er hele grote dingen uitkomen bij die observatie ongetwijfeld dat er wel iets gezien wordt maar niets om zorgen om te maken zei ze. Dit is even een snelle update ik weet nog niet waneer die andere observatie is .
xxprisjuhxx wijzigde dit bericht op 30-10-2021 21:23
0.16% gewijzigd
zaterdag 30 oktober 2021 om 20:17
Llientje, het klinkt alsof je weinig vertrouwen hebt in school, klopt dat?
Dat gevoel ken ik zelf eigenlijk niet als het om school gaat. Ik ga tot nu toe altijd uit van wederzijds vertrouwen, en van kunde en betrokkenheid bij school/juf en dergelijke. Bij wat moeilijkere gesprekken of als het erop lijkt dat er een verschil van inzicht is, denk ik eerst even na wat ik precies van ze wil. Het is belangrijk om niet te geëmotioneerd (boos) aan zo'n gesprek te beginnen en van alles te eisen, maar ik ben denk ik wel duidelijk over wat ik denk dat mijn kind nodig heeft.
Het lijkt me erg lastig als je het gevoel hebt dat je niet serieus wordt genomen als ouder e/o dat je kind niet tot zijn/haar recht komt, dat het leeraanbod niet passend is.
Dat gevoel ken ik zelf eigenlijk niet als het om school gaat. Ik ga tot nu toe altijd uit van wederzijds vertrouwen, en van kunde en betrokkenheid bij school/juf en dergelijke. Bij wat moeilijkere gesprekken of als het erop lijkt dat er een verschil van inzicht is, denk ik eerst even na wat ik precies van ze wil. Het is belangrijk om niet te geëmotioneerd (boos) aan zo'n gesprek te beginnen en van alles te eisen, maar ik ben denk ik wel duidelijk over wat ik denk dat mijn kind nodig heeft.
Het lijkt me erg lastig als je het gevoel hebt dat je niet serieus wordt genomen als ouder e/o dat je kind niet tot zijn/haar recht komt, dat het leeraanbod niet passend is.
zaterdag 30 oktober 2021 om 20:22
Sterkte, Prisjuh, het zijn heftige tijden voor je zo te lezen. Fijn dat je in elk geval al wat positiefs hebt gehoord na het eerste onderzoek. Dat scheelt weer wat gepieker, hoop ik. Ik hoop ook dat je af en toe een momentje voor jezelf hebt, al is het maar 5 minuutjes per dag. Even rust en iets doen wat je fijn vindt.
maandag 1 november 2021 om 08:53
Sterkte! Hopelijk komt er binnenkort wat rust voor jullie allemaal.XxprisjuhxX schreef: ↑28-10-2021 19:52Helemaal vergeten een update te schrijven hier. Het is zo'n chaos hier. Ik loop op dit moment op een automatische piloot door de relatie breuk. Maargoed afgelopen week zijn wij bij rijndam geweest. De eerste onderzoeken zijn gedaan. En de arts was tevreden. Die maakt zich opzich geen zorgen. Ze zegt het ene kind is sneller dan de andere. Ook krijgt hij nog een keer spelend een observatie ze verwacht niet dat er hele grote dingen uitkomen bij die observatie ongetwijfeld dat er wel iets gezien wordt maar niets om zorgen om te maken zei ze. Dit is even een snelle update ik weet nog niet waneer die andere observatie is .
maandag 1 november 2021 om 08:59
nansie schreef: ↑30-10-2021 20:17Llientje, het klinkt alsof je weinig vertrouwen hebt in school, klopt dat?
Dat gevoel ken ik zelf eigenlijk niet als het om school gaat. Ik ga tot nu toe altijd uit van wederzijds vertrouwen, en van kunde en betrokkenheid bij school/juf en dergelijke. Bij wat moeilijkere gesprekken of als het erop lijkt dat er een verschil van inzicht is, denk ik eerst even na wat ik precies van ze wil. Het is belangrijk om niet te geëmotioneerd (boos) aan zo'n gesprek te beginnen en van alles te eisen, maar ik ben denk ik wel duidelijk over wat ik denk dat mijn kind nodig heeft.
Het lijkt me erg lastig als je het gevoel hebt dat je niet serieus wordt genomen als ouder e/o dat je kind niet tot zijn/haar recht komt, dat het leeraanbod niet passend is.
Het vertrouwen is inderdaad een beetje verdwenen. Wij hebben de afspraak gemaakt met de juf om de lijntjes kort te houden, ook omdat wij niet altijd kunnen inschatten of wat dochter zegt helemaal juist is. School heeft een groeidocument opgesteld en als we die nalezen komt dat niet overeen met wat dochter op dit moment zegt te doen op school. Wij hebben de juf/IB’er dus gevraagd wat ze dan wel doet maar daar geven ze geen antwoord op. Ze beamen wel dat ze vrij snel klaar is maar meer krijgen wij er niet uit. Ook niet via de directeur, die blijft achter zijn personeel staan en dat snappen we helemaal. Het communiceert op deze manier alleen echt niet prettig en van korte lijntjes is geen sprake.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in