Kinderen
alle pijlers
Je kind op het speciaal onderwijs
donderdag 11 juni 2020 om 13:49
Ik heb niet echt een speciale vraag, maar door een situatie vandaag werd ik even pijnlijk op de feiten gedrukt dat mijn kind op het speciaal onderwijs zit.
Mijn zoontje is nu net 5 en zit sinds dit schooljaar op speciaal onderwijs. Daarvoor reguliere kinderopvang met al de nodige problemen en 3 weken regulier onderwijs wat helemaal niet goed ging.
Op zijn school nu is hij ontzettend opgeleefd en heb ik mijn blije kind weer terug en thuis ook veel positieve veranderingen.
Dus overall voelt het heel goed.
Maar merk de laatste maanden dat ik toch nog best wel een acceptatieronde moet maken.
De huidige school is een orientatieplek, hier wordt bepaald op welke school hij het beste tot zijn recht komt en dat had ook nog regulier onderwijs kunnen zijn. Maar inmiddels is wel duidelijk dat dat sowieso niet gaat gebeuren. Omdat school ook nog niet helemaal hun vinger erop kan leggen en er nog verder onderzoek gaat plaatsvinden mag hij na de zomer nog wel terugkomen op zijn huidige school en dan zal er in de loop van dat schooljaar meer duidelijkheid komen ga ik vanuit en een advies.
Maar goed, wat ik al zei, ik heb nog wel wat acceptatie te ondergaan, ondanks dat ik heel blij ben met hoe het nu gaat. En de situatie van vandaag maakte dat dan ook weer pijnlijk duidelijk.
Daarom lijkt het me fijn om met andere ouders te kletsen over hoe het gaat, wat gaat goed, wat is moeilijk, tips en tricks voor elkaar. Lachen om de leuke dingen en verdriet delen.
Dus wees welkom, ik hoor jullie graag!
Mijn zoontje is nu net 5 en zit sinds dit schooljaar op speciaal onderwijs. Daarvoor reguliere kinderopvang met al de nodige problemen en 3 weken regulier onderwijs wat helemaal niet goed ging.
Op zijn school nu is hij ontzettend opgeleefd en heb ik mijn blije kind weer terug en thuis ook veel positieve veranderingen.
Dus overall voelt het heel goed.
Maar merk de laatste maanden dat ik toch nog best wel een acceptatieronde moet maken.
De huidige school is een orientatieplek, hier wordt bepaald op welke school hij het beste tot zijn recht komt en dat had ook nog regulier onderwijs kunnen zijn. Maar inmiddels is wel duidelijk dat dat sowieso niet gaat gebeuren. Omdat school ook nog niet helemaal hun vinger erop kan leggen en er nog verder onderzoek gaat plaatsvinden mag hij na de zomer nog wel terugkomen op zijn huidige school en dan zal er in de loop van dat schooljaar meer duidelijkheid komen ga ik vanuit en een advies.
Maar goed, wat ik al zei, ik heb nog wel wat acceptatie te ondergaan, ondanks dat ik heel blij ben met hoe het nu gaat. En de situatie van vandaag maakte dat dan ook weer pijnlijk duidelijk.
Daarom lijkt het me fijn om met andere ouders te kletsen over hoe het gaat, wat gaat goed, wat is moeilijk, tips en tricks voor elkaar. Lachen om de leuke dingen en verdriet delen.
Dus wees welkom, ik hoor jullie graag!
maandag 27 september 2021 om 22:51
Fijn om iedereen hier weer te lezen. En wat knap van je zoon Lente!
Hoe is het nu Positive Vibes?
Hoe was de zwemles Tinkeltje? Bij onze zoon was het een ramp. We gaan nu over naar een ander zwembad met andere zwemjuf. In het begin ging het nog wel, tot ze de vloer van het zwembad een keer lieten zakken en hij kopje onder ging. Sindsdien is hij zelfs in een willekeurig pierenbad bang dat de vloer er twee meter kan zakken…
Afgezien daarvan gaat het met zoon heel goed. Net weer een fijn gesprek met de juffen gehad die veel vooruitgang zien. Hij zal waarschijnlijk wel tot eind groep 8 op het SBO blijven, maar dat is niet erg. Hij is daar gelukkig en zit goed in z’n vel. Maar het blijft een kind waarbij veel dingen anders werken dan bij anderen. Hij heeft het nu nog niet zo door, maar ik vraag me wel eens af of hij later z’n plek gaat vinden. Maar goed, dat zien we dan wel weer.
Hoe is het nu Positive Vibes?
Hoe was de zwemles Tinkeltje? Bij onze zoon was het een ramp. We gaan nu over naar een ander zwembad met andere zwemjuf. In het begin ging het nog wel, tot ze de vloer van het zwembad een keer lieten zakken en hij kopje onder ging. Sindsdien is hij zelfs in een willekeurig pierenbad bang dat de vloer er twee meter kan zakken…
Afgezien daarvan gaat het met zoon heel goed. Net weer een fijn gesprek met de juffen gehad die veel vooruitgang zien. Hij zal waarschijnlijk wel tot eind groep 8 op het SBO blijven, maar dat is niet erg. Hij is daar gelukkig en zit goed in z’n vel. Maar het blijft een kind waarbij veel dingen anders werken dan bij anderen. Hij heeft het nu nog niet zo door, maar ik vraag me wel eens af of hij later z’n plek gaat vinden. Maar goed, dat zien we dan wel weer.
dinsdag 28 september 2021 om 09:21
De zwemles ging heel goed. Hij is al heel watervrij, dus ik maakte me daar niet zo zorgen om. Ik maakte me meer zorgen over het kunnen opletten. Motorisch is hij ook wel sterk en handig. We hebben deze zwemschool wel speciaal uitgezocht op dat ze om weten te gaan met kinderen die wat meer aandacht nodig hebben.
Wat fijn dat het verder zo goed gaat. Je zorgen voor de toekomst herken ik wel. Afgelopen week was zoon erg uit zijn doen door quarantaine en dat wekte heel veel frustratie op. En dan ben ik wel eens bang: hij is nu 5 en soms fysiek agressief. Wat als dit gebeurt als hij 14/15 is.
Wat fijn dat het verder zo goed gaat. Je zorgen voor de toekomst herken ik wel. Afgelopen week was zoon erg uit zijn doen door quarantaine en dat wekte heel veel frustratie op. En dan ben ik wel eens bang: hij is nu 5 en soms fysiek agressief. Wat als dit gebeurt als hij 14/15 is.
dinsdag 28 september 2021 om 14:54
Hoi mag ik hier ook mee schrijven. Het is nog niet zeker of hij naar speciaal onderwijs moet. Maar vanmiddag gesprek gehad en het komt er op neer dat onze zoontje van 4 een ontwikkelingsachterstand heeft van 9 maanden. Voel mij heel rot op dit moment. We worden doorgestuurd naar rijndam . Voor verdere onderzoek
dinsdag 28 september 2021 om 15:12
Welkom prisjuh! Ik kan me voorstellen dat je je rot voelt. Hebben jullie een idee wat er kan zijn of is het allemaal nog erg onduidelijk?
@Lauraroar, wat fijn dat je zoon zo goed op zijn plek zit en vooruit gaat op school.
@Tinkeltje, ook heel fijn van de zwemles. Dat lijkt me behoorlijk spannend dus grote stap.
Jullie zorgen over de toekomst herken ik ook wel. Zoon is nu al moeilijk in toom te houden en hij is pas 3…
Het gaat hier wisselend. Als we heel strak in de structuur zitten wel oké. Een stuk beter dan eerst in ieder geval. Maar zodra er iets onrustigs is, is het gelijk los. Overlijden van opa heeft erin gehakt en op vakantie was ook geen succes. Eten is ook voor het eerst een enorm drama.
Het blijft een beetje zoeken dus
@Lauraroar, wat fijn dat je zoon zo goed op zijn plek zit en vooruit gaat op school.
@Tinkeltje, ook heel fijn van de zwemles. Dat lijkt me behoorlijk spannend dus grote stap.
Jullie zorgen over de toekomst herken ik ook wel. Zoon is nu al moeilijk in toom te houden en hij is pas 3…
Het gaat hier wisselend. Als we heel strak in de structuur zitten wel oké. Een stuk beter dan eerst in ieder geval. Maar zodra er iets onrustigs is, is het gelijk los. Overlijden van opa heeft erin gehakt en op vakantie was ook geen succes. Eten is ook voor het eerst een enorm drama.
Het blijft een beetje zoeken dus
dinsdag 28 september 2021 om 15:22
Nog helemaal geen idee wat het kan zijn zijn ontwikkeling ging eigenlijk altijd zoals het hoort . De communicatie tussen de peuterspeelzaal en de basischool ging al niet goed. Peuterspeelzaal zei dat hij er klaar voor was. En basischool vindt van niet . Hij is ook pas in februari gestart .Positivevibes schreef: ↑28-09-2021 15:12Welkom prisjuh! Ik kan me voorstellen dat je je rot voelt. Hebben jullie een idee wat er kan zijn of is het allemaal nog erg onduidelijk?
@Lauraroar, wat fijn dat je zoon zo goed op zijn plek zit en vooruit gaat op school.
@Tinkeltje, ook heel fijn van de zwemles. Dat lijkt me behoorlijk spannend dus grote stap.
Jullie zorgen over de toekomst herken ik ook wel. Zoon is nu al moeilijk in toom te houden en hij is pas 3…
Het gaat hier wisselend. Als we heel strak in de structuur zitten wel oké. Een stuk beter dan eerst in ieder geval. Maar zodra er iets onrustigs is, is het gelijk los. Overlijden van opa heeft erin gehakt en op vakantie was ook geen succes. Eten is ook voor het eerst een enorm drama.
Het blijft een beetje zoeken dus
dinsdag 28 september 2021 om 16:38
XxprisjuhxX schreef: ↑28-09-2021 14:54Hoi mag ik hier ook mee schrijven. Het is nog niet zeker of hij naar speciaal onderwijs moet. Maar vanmiddag gesprek gehad en het komt er op neer dat onze zoontje van 4 een ontwikkelingsachterstand heeft van 9 maanden. Voel mij heel rot op dit moment. We worden doorgestuurd naar rijndam . Voor verdere onderzoek
Wat rot Prisjuh. Dat is even omschakelen he? Opeens kom je in een zorgwereld die je waarschijnlijk nog niet kende.
Iets meer dan een jaar geleden zaten wij ook op dit punt. De achterstand was wel wat groter, en op het kinderdagverblijf zeiden de leidsters altijd dat zoon het goed deed, geen achterstand had. Hadden wij ons onderbuikgevoel maar wat eerder gevolgd....
Ik hoop dat jullie de juiste hulp gaan vinden!
She was brave and strong and broken, all at once.
dinsdag 28 september 2021 om 16:47
Over zorgen over de toekomst: ik probeer er niet mee bezig te zijn. Maar dat ben ik natuurlijk wel.
Gaat hij ooit verder komen dan het niveau van 2 jaar? Zal hij ooit interactie hebben met andere kinderen? Ooit gaan praten ipv losse woorden? Zindelijk worden?
Ik zou zo graag uit de fase van een 2 jarige komen!!!!
Zoon is inmiddels 4 jaar. Ik ben helemaal klaar met het gekrijs als iets niet gaat zoals hij wil. Met poepluiers, met geen reactie krijgen op een simpele vraag, met niet alleen kunnen laten spelen (want voor je het weet gaat er een trommelstok tegen de tv), met filmpjes als Bumba
Vroeger werd er nog gezegd 'joh, alles is een fase' en 'het wordt steeds leuker naarmate hij ouder wordt en meer kan'.
Maar het ziet er niet naar uit dat dit gaat veranderen....
Verder is onze zoon een lieverd hoor! Echt een lief vrolijk mannetje wat heerlijk knuffelt en zingt.
Maar toch....
Gaat hij ooit verder komen dan het niveau van 2 jaar? Zal hij ooit interactie hebben met andere kinderen? Ooit gaan praten ipv losse woorden? Zindelijk worden?
Ik zou zo graag uit de fase van een 2 jarige komen!!!!
Zoon is inmiddels 4 jaar. Ik ben helemaal klaar met het gekrijs als iets niet gaat zoals hij wil. Met poepluiers, met geen reactie krijgen op een simpele vraag, met niet alleen kunnen laten spelen (want voor je het weet gaat er een trommelstok tegen de tv), met filmpjes als Bumba
Vroeger werd er nog gezegd 'joh, alles is een fase' en 'het wordt steeds leuker naarmate hij ouder wordt en meer kan'.
Maar het ziet er niet naar uit dat dit gaat veranderen....
Verder is onze zoon een lieverd hoor! Echt een lief vrolijk mannetje wat heerlijk knuffelt en zingt.
Maar toch....
She was brave and strong and broken, all at once.
dinsdag 28 september 2021 om 21:05
Ja heel vreemd ik bedenk mij heel de tijd had ik het kunnen voorkomen had ik er iets aan kunnen doen. Als de peuterspeelzaal eerder aan de bel had getrokken . De wachtlijst staat op 10 weken . Toen ik het vanmiddag hoorde moest ik even wat tranen laten . En ik wist totaal niet wat mij te wachten stond . Ik kom daar binnen en opeens zit heel het ot team daar 9 mensen. Ze hebben niet gezegd dat er zoveel mensen erbij zouden zijn. Sorry typ het mischien een beetje chaotisch maar zo voel ik mij ook op dit moment.Positivevibes schreef: ↑28-09-2021 16:30Oh wat rot zeg. Dan valt het natuurlijk rauw op je dak. Vervelend ook dat die communicatie niet goed ging. Hoe voel jij je onder dat verschil? En kunnen jullie snel terecht voor verdere stappen?
dinsdag 28 september 2021 om 22:09
@Prisjuh: ach wat heftig zeg. Dat valt me ook rauw op je dak. Logisch dat je emotioneel bent en dat je veel vragen hebt. Hebben jullie zelf nooit een gevoel gehad er bij?
PositiveVibes: ja structuur is hier ook heel belangrijk. En ik merk dat onverwachte dingen de boel behoorlijk ontwrichten. Afgelopen weken de quarantaine, maar binnenkort de feestdagen. Aan de andere kant begin ik nu ook te zien dat dit er ook gewoon bijhoort en dat we het gewoon niet kunnen voorkomen.
@Woez: ja dat onderbuikgevoel. Die gedachte heb ik ook vaak gehad. Ik zag het vanaf de geboorte al. Maar we zijn afwachtend geweest, geen problemen maken die er nog niet zijn. En nu achteraf denk ik: hadden we niet zelf aan de bel moeten trekken. Maar goed je doet er niks meer aan. Het is zo gelopen. En we hebben die keuzes gemaakt met de kennis die we toen hadden. En verder
voor jou.
PositiveVibes: ja structuur is hier ook heel belangrijk. En ik merk dat onverwachte dingen de boel behoorlijk ontwrichten. Afgelopen weken de quarantaine, maar binnenkort de feestdagen. Aan de andere kant begin ik nu ook te zien dat dit er ook gewoon bijhoort en dat we het gewoon niet kunnen voorkomen.
@Woez: ja dat onderbuikgevoel. Die gedachte heb ik ook vaak gehad. Ik zag het vanaf de geboorte al. Maar we zijn afwachtend geweest, geen problemen maken die er nog niet zijn. En nu achteraf denk ik: hadden we niet zelf aan de bel moeten trekken. Maar goed je doet er niks meer aan. Het is zo gelopen. En we hebben die keuzes gemaakt met de kennis die we toen hadden. En verder
voor jou.
dinsdag 28 september 2021 om 22:31
Nee eigenlijk niet . Kwa ontwikkeling ging hij volgens het boekje alleen praten ging niet zo vlot. Maar op school klapt hij helemaal dicht ofzo . Thuis praat hij wel maar op school totaal niet. Lijkt wel alsof hij het dan niet durft.Tinkeltje33 schreef: ↑28-09-2021 22:09@Prisjuh: ach wat heftig zeg. Dat valt me ook rauw op je dak. Logisch dat je emotioneel bent en dat je veel vragen hebt. Hebben jullie zelf nooit een gevoel gehad er bij?
PositiveVibes: ja structuur is hier ook heel belangrijk. En ik merk dat onverwachte dingen de boel behoorlijk ontwrichten. Afgelopen weken de quarantaine, maar binnenkort de feestdagen. Aan de andere kant begin ik nu ook te zien dat dit er ook gewoon bijhoort en dat we het gewoon niet kunnen voorkomen.
@Woez: ja dat onderbuikgevoel. Die gedachte heb ik ook vaak gehad. Ik zag het vanaf de geboorte al. Maar we zijn afwachtend geweest, geen problemen maken die er nog niet zijn. En nu achteraf denk ik: hadden we niet zelf aan de bel moeten trekken. Maar goed je doet er niks meer aan. Het is zo gelopen. En we hebben die keuzes gemaakt met de kennis die we toen hadden. En verder
dinsdag 28 september 2021 om 22:34
@ Woez, ik ‘voel’ je door het beeldscherm heen, dat lijkt me verschrikkelijk moeilijk. En logisch dat je als moeder toe bent aan een nieuwe fase of in ieder geval een uitzicht op. Als je zegt dat het er niet naar uit ziet dat dit gaat veranderen, bedoel je dan dat je überhaupt geen ontwikkeling ziet? Of vooral de onzekerheid? (Of allebei?). In ieder geval een knuffel van mij
@prisjuh: ik snap dat je dan helemaal overdonderd bent. Het is ook heel gek hè, als je ineens naar een traject met allerlei wachtlijsten en verschillende onderzoeken en specialisten gaat. Ik heb zelf wel heel veel aan de begeleiding dus ik hoop dat het voor jullie ook gaat helpen. Heb je zelf ook mensen in je omgeving waar je je verhaal kwijt kunt?
@Tinkeltje, wat je zegt dat dit nou eenmaal is wat erbij hoort is heel belangrijk denk ik. Op de dagen dat ik beter accepteer dat ik niet ‘gewoon’ kan afspreken met vriendinnen met hun kinderen of ‘gewoon’ leuk met mijn kind samen boodschappen doen en al dat soort dingetjes die ik graag had willen doen, dat scheelt. Maar het blijft op momenten lastig en jammer dat álles zo’n strijd is. En op andere momenten prijs ik me gelukkig dat het in ieder geval op de opvang heel goed gaat en het allemaal nog zoveel erger had kunnen zijn. Alleen de zoektocht en overgang naar een school vind ik wel spannend, juist omdat we nu zo’n gouden kinderdagverblijf hebben.
@prisjuh: ik snap dat je dan helemaal overdonderd bent. Het is ook heel gek hè, als je ineens naar een traject met allerlei wachtlijsten en verschillende onderzoeken en specialisten gaat. Ik heb zelf wel heel veel aan de begeleiding dus ik hoop dat het voor jullie ook gaat helpen. Heb je zelf ook mensen in je omgeving waar je je verhaal kwijt kunt?
@Tinkeltje, wat je zegt dat dit nou eenmaal is wat erbij hoort is heel belangrijk denk ik. Op de dagen dat ik beter accepteer dat ik niet ‘gewoon’ kan afspreken met vriendinnen met hun kinderen of ‘gewoon’ leuk met mijn kind samen boodschappen doen en al dat soort dingetjes die ik graag had willen doen, dat scheelt. Maar het blijft op momenten lastig en jammer dat álles zo’n strijd is. En op andere momenten prijs ik me gelukkig dat het in ieder geval op de opvang heel goed gaat en het allemaal nog zoveel erger had kunnen zijn. Alleen de zoektocht en overgang naar een school vind ik wel spannend, juist omdat we nu zo’n gouden kinderdagverblijf hebben.
woensdag 29 september 2021 om 07:06
Och ik voel je verdriet. Wat heftig en moeilijk. Hele dikke knuffel voor jou.Woez schreef: ↑28-09-2021 16:47Over zorgen over de toekomst: ik probeer er niet mee bezig te zijn. Maar dat ben ik natuurlijk wel.
Gaat hij ooit verder komen dan het niveau van 2 jaar? Zal hij ooit interactie hebben met andere kinderen? Ooit gaan praten ipv losse woorden? Zindelijk worden?
Ik zou zo graag uit de fase van een 2 jarige komen!!!!
Zoon is inmiddels 4 jaar. Ik ben helemaal klaar met het gekrijs als iets niet gaat zoals hij wil. Met poepluiers, met geen reactie krijgen op een simpele vraag, met niet alleen kunnen laten spelen (want voor je het weet gaat er een trommelstok tegen de tv), met filmpjes als Bumba
Vroeger werd er nog gezegd 'joh, alles is een fase' en 'het wordt steeds leuker naarmate hij ouder wordt en meer kan'.
Maar het ziet er niet naar uit dat dit gaat veranderen....
Verder is onze zoon een lieverd hoor! Echt een lief vrolijk mannetje wat heerlijk knuffelt en zingt.
Maar toch....
woensdag 29 september 2021 om 07:18
Ja heb wel mensen waar ik het over kan hebben. Maar die begrijpen niet de zorgen. Omdat hun er niet zelf voor gestaan hebben. Dus die zeggen al gauw o het valt wel mee of maak je geen zorgen. Hij gaat vandaag op schoolreis en kijkt er zo naar uit dat maakt mijn ochtend dan wel weer goed de glimlach. Maar toch weet totaal niet wat ik kan verwachten van de onderzoeken.Positivevibes schreef: ↑28-09-2021 22:34@ Woez, ik ‘voel’ je door het beeldscherm heen, dat lijkt me verschrikkelijk moeilijk. En logisch dat je als moeder toe bent aan een nieuwe fase of in ieder geval een uitzicht op. Als je zegt dat het er niet naar uit ziet dat dit gaat veranderen, bedoel je dan dat je überhaupt geen ontwikkeling ziet? Of vooral de onzekerheid? (Of allebei?). In ieder geval een knuffel van mij
@prisjuh: ik snap dat je dan helemaal overdonderd bent. Het is ook heel gek hè, als je ineens naar een traject met allerlei wachtlijsten en verschillende onderzoeken en specialisten gaat. Ik heb zelf wel heel veel aan de begeleiding dus ik hoop dat het voor jullie ook gaat helpen. Heb je zelf ook mensen in je omgeving waar je je verhaal kwijt kunt?
@Tinkeltje, wat je zegt dat dit nou eenmaal is wat erbij hoort is heel belangrijk denk ik. Op de dagen dat ik beter accepteer dat ik niet ‘gewoon’ kan afspreken met vriendinnen met hun kinderen of ‘gewoon’ leuk met mijn kind samen boodschappen doen en al dat soort dingetjes die ik graag had willen doen, dat scheelt. Maar het blijft op momenten lastig en jammer dat álles zo’n strijd is. En op andere momenten prijs ik me gelukkig dat het in ieder geval op de opvang heel goed gaat en het allemaal nog zoveel erger had kunnen zijn. Alleen de zoektocht en overgang naar een school vind ik wel spannend, juist omdat we nu zo’n gouden kinderdagverblijf hebben.
woensdag 29 september 2021 om 08:16
Dankjewel lieverds! Voor alle steun en knuffels.
Mijn zoon ontwikkelt heel langzaam. En we weten niet hoe ver hij gaat komen. Maar dat het nooit zo wordt als wij zelf zeg maar, dat is zeker.
We moeten blij zijn met ieder stukje ontwikkeling.
98% van de mensen met zijn syndroom komt in een instelling te wonen, slechts een enkeling groeit op tot een zelfstandig iemand.
En hij is zo lief, zo lief. Je gunt dit leuke lieve knappe mannetje zo veel meer.
Mijn zoon ontwikkelt heel langzaam. En we weten niet hoe ver hij gaat komen. Maar dat het nooit zo wordt als wij zelf zeg maar, dat is zeker.
We moeten blij zijn met ieder stukje ontwikkeling.
98% van de mensen met zijn syndroom komt in een instelling te wonen, slechts een enkeling groeit op tot een zelfstandig iemand.
En hij is zo lief, zo lief. Je gunt dit leuke lieve knappe mannetje zo veel meer.
She was brave and strong and broken, all at once.
woensdag 29 september 2021 om 14:54
Ik wil ook graag meeschrijven. Onze oudste zoon zit sinds juli op de orthopedagogische dagbehandeling.
Ik heb altijd het gevoel gehad dat er iets was, maar mijn man wilde er niet aan. En op de peuterspeelzaal werd zoon ook niet 'gezien'. Daar zeiden ze altijd maar dat hij niks wil. Maar hij wil alles heel graag, maar weet niet hoe.
Nu op de dagbehandeling bloeit hij helemaal op, maakt enorme sprongen. Spraak blijft heel erg achter. Dus we zijn nu bezig met gebarentaal. En hopelijk kan hij in november 50/50 beginnen op het speciaal onderwijs.
Aankomende week hebben we een motortisch spelobservatie, ook start het logopedisch onderzoek. Hebben net de ontwikkelingsamnese gehad en eind oktober krijgt zoon het ADOS (ASS) onderzoek en ook nog een intelligentie onderzoek.
En ik vind het nogal wat. Het is mentaal soms nogal veel. We hebben fijne ouderbegeleiding, maar er komt zoveel op ons af. En weinig andere ouders met ervaring dus dat maakt het ook erg eenzaam.
Ik heb altijd het gevoel gehad dat er iets was, maar mijn man wilde er niet aan. En op de peuterspeelzaal werd zoon ook niet 'gezien'. Daar zeiden ze altijd maar dat hij niks wil. Maar hij wil alles heel graag, maar weet niet hoe.
Nu op de dagbehandeling bloeit hij helemaal op, maakt enorme sprongen. Spraak blijft heel erg achter. Dus we zijn nu bezig met gebarentaal. En hopelijk kan hij in november 50/50 beginnen op het speciaal onderwijs.
Aankomende week hebben we een motortisch spelobservatie, ook start het logopedisch onderzoek. Hebben net de ontwikkelingsamnese gehad en eind oktober krijgt zoon het ADOS (ASS) onderzoek en ook nog een intelligentie onderzoek.
En ik vind het nogal wat. Het is mentaal soms nogal veel. We hebben fijne ouderbegeleiding, maar er komt zoveel op ons af. En weinig andere ouders met ervaring dus dat maakt het ook erg eenzaam.
anoniem_640b46e11f130 wijzigde dit bericht op 26-08-2022 22:11
0.21% gewijzigd
woensdag 29 september 2021 om 15:40
Ik schrijf ook graag mee, weet niet helemaal of dit de juiste plek is maar wellicht herkent iemand van jullie zich in ons verhaal.
Onze dochter van 9, loopt op alle gebieden achter op school. Vorig jaar is er als onderdeel van een dyslexie test ook een iq test afgenomen. Hieruit is gekomen dat onze dochter een lager iq (iq van 78) heeft waardoor (zoals school en de instantie waar deze is test is afgenomen) geen sprake kan zijn van dyslexie. Dochter geeft vaak aan dat ze woorden wel ziet staan maar ze dan niet kan uitspreken. Aangezien vorig schooljaar nogal wat hobbels heeft gekend door Corona, is school dit schooljaar gestart met een lespakket op maat voor onze dochter en mag ze deelnemen aan een perspectief klas. De perspectief klas moet ervoor zorgen dat dochter niet naar het speciaal onderwijs zal hoeven, initiatief van meerdere scholen uit de regio. Leerkrachten die lesgeven komen van het speciaal onderwijs.
Nu zat dochter vorige week thuis ivm een besmetting bij turnen. Dochter vindt de lessen die ze nu krijgt te makkelijk, ze is binnen 1 uur klaar met haar dagelijkse werkjes en kwam vandaag thuis met het verhaal dat ze voor de kleine pauze klaar was en de rest van de dag op school mocht tekenen. We hebben dit ook aangekaart bij de ib’er maar die zegt de werkjes niet te kunnen versnellen. Op school laat dochter ook een ander beeld zien dan thuis, is ze moeilijk te testen, snel afgeleid, iet wat dromerig en blokkeert zo nu en dan. Wij hebben gevraagd of er nog verder onderzocht moet worden maar school geeft aan dat al haar gedrag valt te wijten aan het lagere iq. Ze zeggen dat er geen sprake kan zijn van tos, add, adhd, dyslexie/dyscalculie ed omdat ze een lager iq. Even voor het verdere beeld, dochter ging niet later lopen/praten en was vroeg zindelijk, het is nooit naar voren gekomen op psz/basisschool, lichamelijk loopt ze verder ook niet achter.
Wij als ouders zitten met onze handen in het haar, wat kunnen wij doen? Klopt het dat een lager iq zo’n beeld geeft en er dan echt geen sprake kan zijn van iets anders? Waar zouden wij terecht kunnen? We worden van het kastje naar de muur gestuurd!
Sorry voor het lange verhaal..
Onze dochter van 9, loopt op alle gebieden achter op school. Vorig jaar is er als onderdeel van een dyslexie test ook een iq test afgenomen. Hieruit is gekomen dat onze dochter een lager iq (iq van 78) heeft waardoor (zoals school en de instantie waar deze is test is afgenomen) geen sprake kan zijn van dyslexie. Dochter geeft vaak aan dat ze woorden wel ziet staan maar ze dan niet kan uitspreken. Aangezien vorig schooljaar nogal wat hobbels heeft gekend door Corona, is school dit schooljaar gestart met een lespakket op maat voor onze dochter en mag ze deelnemen aan een perspectief klas. De perspectief klas moet ervoor zorgen dat dochter niet naar het speciaal onderwijs zal hoeven, initiatief van meerdere scholen uit de regio. Leerkrachten die lesgeven komen van het speciaal onderwijs.
Nu zat dochter vorige week thuis ivm een besmetting bij turnen. Dochter vindt de lessen die ze nu krijgt te makkelijk, ze is binnen 1 uur klaar met haar dagelijkse werkjes en kwam vandaag thuis met het verhaal dat ze voor de kleine pauze klaar was en de rest van de dag op school mocht tekenen. We hebben dit ook aangekaart bij de ib’er maar die zegt de werkjes niet te kunnen versnellen. Op school laat dochter ook een ander beeld zien dan thuis, is ze moeilijk te testen, snel afgeleid, iet wat dromerig en blokkeert zo nu en dan. Wij hebben gevraagd of er nog verder onderzocht moet worden maar school geeft aan dat al haar gedrag valt te wijten aan het lagere iq. Ze zeggen dat er geen sprake kan zijn van tos, add, adhd, dyslexie/dyscalculie ed omdat ze een lager iq. Even voor het verdere beeld, dochter ging niet later lopen/praten en was vroeg zindelijk, het is nooit naar voren gekomen op psz/basisschool, lichamelijk loopt ze verder ook niet achter.
Wij als ouders zitten met onze handen in het haar, wat kunnen wij doen? Klopt het dat een lager iq zo’n beeld geeft en er dan echt geen sprake kan zijn van iets anders? Waar zouden wij terecht kunnen? We worden van het kastje naar de muur gestuurd!
Sorry voor het lange verhaal..
woensdag 29 september 2021 om 16:31
Llientje, niks mis met lange verhalen hoor Zijn er geen mogelijkheden tot een second opinion? Via de huisarts of desnoods zelf betaald? Ik heb geen ervaring met jullie situatie maar het klinkt me wel gek in de oren, volgens mij komen zaken als dyslectie, add, etc voor met alle iqs. Ik kan me voorstellen dat je met de handen in het haar zit, zeker als het beeld thuis zo anders is.
En jij ook welkom Zombiequeen! Ik las net toevallig je andere topic over gebaren. Hopelijk kun je hier je ei een beetje kwijt.
@Woez, wat een pittig en onzeker vooruitzicht. Natuurlijk gun je je lieve ventje alles maar dan ook alles. Hij heeft het in ieder getroffen met zo’n lieve moeder
En hopelijk gaat de goede school hem ook helpen om stapjes te zetten.
Zijn er geen mogelijkheden tot een second opinion? Via de huisarts of desnoods zelf betaald? Ik heb geen ervaring met jullie situatie maar het klinkt me wel gek in de oren, volgens mij komen zaken als dyslectie, add, etc voor met alle iqs. Ik kan me voorstellen dat je met de handen in het haar zit, zeker als het beeld thuis zo anders is. En jij ook welkom Zombiequeen! Ik las net toevallig je andere topic over gebaren. Hopelijk kun je hier je ei een beetje kwijt.
@Woez, wat een pittig en onzeker vooruitzicht. Natuurlijk gun je je lieve ventje alles maar dan ook alles. Hij heeft het in ieder getroffen met zo’n lieve moeder
En hopelijk gaat de goede school hem ook helpen om stapjes te zetten.
woensdag 29 september 2021 om 17:29
Volgens mij is het niet zo dat die bijkomende problematiek niet bestaat bij mensen met een lager IQ (natuurlijk wel), maar het is heel lastig om onderscheid te maken. Ik zou in jullie situatie een genetisch onderzoek willen. Dat kan soms meer duidelijkheid geven. Bij een chromosoomafwijking hoort vaak een hele lijst van dingen waar kinderen last van hebben of moeite mee hebben.
Bij het syndroom van mijn zoon horen bijvoorbeeld spraakproblemen. Daarmee zijn de problemen niet opgelost, maar dan weet je wel dat het erbij hoort en dat er dus extra aan die spraak gewerkt moet worden.
Bij het syndroom van mijn zoon horen bijvoorbeeld spraakproblemen. Daarmee zijn de problemen niet opgelost, maar dan weet je wel dat het erbij hoort en dat er dus extra aan die spraak gewerkt moet worden.
woensdag 29 september 2021 om 21:12
Welkom Zombiequeen en Llientje.
Zombiequeen: het is dan ineens heel veel inderdaad. Ik herken het wel. Maar ik moet zeggen, we zijn nu een jaar verder en ik ben er nu een stuk rustiger onder.
Llientje: oh wat lastig zeg. Ik heb helaas geen goede tips. Ik begrijp dat jullie geen ondersteuning hebben van een partij buiten school. Zou dat niet prettig zijn, dat je een onafhankelijke partij hebt die met je meedenkt?
Het gaat hier allemaal ineens in sneltreinvaart. Zo wachten we 1,5 jaar tot er wat gebeuren en zo worden in 3 weken tijd alle observaties en onderzoeken gedaan. We zijn allemaal heel benieuwd wat er uit gaat komen. Gisteren hadden we gesprek op school en ze hebben doelen voor hem opgesteld. Als in: hij moet 10 minuten in stilte kunnen luisteren en een aanpak er bij. Maar ze gaan totaal voorbij aan de oorzaak van het gedrag, ik vind dat wel jammer. We hebben het wel getekend want ik dacht: je doet je best maar met je plan, maar ik begrijp niet helemaal waarom ze een plan maken voor alle informatie op tafel ligt.
Zombiequeen: het is dan ineens heel veel inderdaad. Ik herken het wel. Maar ik moet zeggen, we zijn nu een jaar verder en ik ben er nu een stuk rustiger onder.
Llientje: oh wat lastig zeg. Ik heb helaas geen goede tips. Ik begrijp dat jullie geen ondersteuning hebben van een partij buiten school. Zou dat niet prettig zijn, dat je een onafhankelijke partij hebt die met je meedenkt?
Het gaat hier allemaal ineens in sneltreinvaart. Zo wachten we 1,5 jaar tot er wat gebeuren en zo worden in 3 weken tijd alle observaties en onderzoeken gedaan. We zijn allemaal heel benieuwd wat er uit gaat komen. Gisteren hadden we gesprek op school en ze hebben doelen voor hem opgesteld. Als in: hij moet 10 minuten in stilte kunnen luisteren en een aanpak er bij. Maar ze gaan totaal voorbij aan de oorzaak van het gedrag, ik vind dat wel jammer. We hebben het wel getekend want ik dacht: je doet je best maar met je plan, maar ik begrijp niet helemaal waarom ze een plan maken voor alle informatie op tafel ligt.
donderdag 30 september 2021 om 08:35
Llientje, ik kan me ook voorstellen dat je een second opinion vraagt. Het is toch wel een heel gek verhaal. Hoe kan het dat ze nu opeens op alle vlakken achterloopt en dat dat nooit eerder is opgemerkt? Klopt de uitslag van de IQ-test wel? Een IQ-test is een momentopname. Je kunt niet makkelijk hoger scoren, maar op een slechte dag kun je wel slechter scoren dan wat je eigenlijk kunt. School bepaalt natuurlijk ook niet of je kind ergens op getest wordt, het is jouw kind dus jij bepaalt.
Ben je al bij de huisarts of een kinderarts geweest?
Ben je al bij de huisarts of een kinderarts geweest?
donderdag 30 september 2021 om 08:43
Zombiequeen, het is heel veel! En het is voor andere ouders moeilijk in te voelen, en daardoor krijg je soms niet de steun die je zo nodig hebt. Ik vond het in de eerste jaren met mijn zoon ook heel erg eenzaam, omdat ik toen niemand kende met zo'n kind en omdat we toen ook nog niet wisten wat er met hem aan de hand was. Heb jij een (intuïtief) idee wat er met je kind aan de hand is?
Op Facebook zijn allerlei besloten groepen, daar zitten fijne groepen bij. Bijvoorbeeld voor ouders van kinderen met autisme en verstandelijke beperking.
Op Facebook zijn allerlei besloten groepen, daar zitten fijne groepen bij. Bijvoorbeeld voor ouders van kinderen met autisme en verstandelijke beperking.
donderdag 30 september 2021 om 08:44
donderdag 30 september 2021 om 09:32
Nansie; ik weet niet zo goed in welke richting er iets kan zijn. Hij maakt eigenlijk geen oogcontact, maar is wel heel sociaal, maar ook weer sociaal heel onhandig, hij is heel gevoelig en erg onzeker, heeft weer autistische trekjes, heeft slechte grove motoriek, moeite met het eten van structuren en heeft een flinke spraakachterstand. Zijn taalbegrip is in meerdere talen uitmuntend. Maar hij krijgt zichzelf gewoon niet goed verstaanbaar. Maar heeft geen gehoorproblemen.
Van veel dingen tikt hij net een paar vinkjes aan. Zijn orthopedagoog vindt het ook lastig.
Van veel dingen tikt hij net een paar vinkjes aan. Zijn orthopedagoog vindt het ook lastig.
donderdag 30 september 2021 om 09:42
Lastig Zombiequeen. Sommige dingen herken ik wel een beetje, in de zin dat mijn zoontje ook bepaalde duidelijk autistische trekjes heeft (minder oogcontact, herhalende bewegingen) maar ook weer zaken die daar juist niet in passen (juist heel goed praten, grote fantasie). Vooralsnog was hij twijfelgeval voor ASS en daarom heeft hij die diagnose juist niet gekregen, ook ivm de leeftijd. Maar ik weet dat de professionals het best een puzzel vonden.
Veel dingen kunnen qua uiting ook erg op elkaar lijken en het is moeilijk om dingen als TOS, ADHD, autisme, etc goed te kunnen onderscheiden.
Jouw zoon is 4,5 toch? Dat is ook nog jong maar is er volgens mij wel al best wat mogelijk qua onderzoek.
Veel dingen kunnen qua uiting ook erg op elkaar lijken en het is moeilijk om dingen als TOS, ADHD, autisme, etc goed te kunnen onderscheiden.
Jouw zoon is 4,5 toch? Dat is ook nog jong maar is er volgens mij wel al best wat mogelijk qua onderzoek.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
