Kinderen
alle pijlers
Je kind op het speciaal onderwijs
donderdag 11 juni 2020 om 13:49
Ik heb niet echt een speciale vraag, maar door een situatie vandaag werd ik even pijnlijk op de feiten gedrukt dat mijn kind op het speciaal onderwijs zit.
Mijn zoontje is nu net 5 en zit sinds dit schooljaar op speciaal onderwijs. Daarvoor reguliere kinderopvang met al de nodige problemen en 3 weken regulier onderwijs wat helemaal niet goed ging.
Op zijn school nu is hij ontzettend opgeleefd en heb ik mijn blije kind weer terug en thuis ook veel positieve veranderingen.
Dus overall voelt het heel goed.
Maar merk de laatste maanden dat ik toch nog best wel een acceptatieronde moet maken.
De huidige school is een orientatieplek, hier wordt bepaald op welke school hij het beste tot zijn recht komt en dat had ook nog regulier onderwijs kunnen zijn. Maar inmiddels is wel duidelijk dat dat sowieso niet gaat gebeuren. Omdat school ook nog niet helemaal hun vinger erop kan leggen en er nog verder onderzoek gaat plaatsvinden mag hij na de zomer nog wel terugkomen op zijn huidige school en dan zal er in de loop van dat schooljaar meer duidelijkheid komen ga ik vanuit en een advies.
Maar goed, wat ik al zei, ik heb nog wel wat acceptatie te ondergaan, ondanks dat ik heel blij ben met hoe het nu gaat. En de situatie van vandaag maakte dat dan ook weer pijnlijk duidelijk.
Daarom lijkt het me fijn om met andere ouders te kletsen over hoe het gaat, wat gaat goed, wat is moeilijk, tips en tricks voor elkaar. Lachen om de leuke dingen en verdriet delen.
Dus wees welkom, ik hoor jullie graag!
Mijn zoontje is nu net 5 en zit sinds dit schooljaar op speciaal onderwijs. Daarvoor reguliere kinderopvang met al de nodige problemen en 3 weken regulier onderwijs wat helemaal niet goed ging.
Op zijn school nu is hij ontzettend opgeleefd en heb ik mijn blije kind weer terug en thuis ook veel positieve veranderingen.
Dus overall voelt het heel goed.
Maar merk de laatste maanden dat ik toch nog best wel een acceptatieronde moet maken.
De huidige school is een orientatieplek, hier wordt bepaald op welke school hij het beste tot zijn recht komt en dat had ook nog regulier onderwijs kunnen zijn. Maar inmiddels is wel duidelijk dat dat sowieso niet gaat gebeuren. Omdat school ook nog niet helemaal hun vinger erop kan leggen en er nog verder onderzoek gaat plaatsvinden mag hij na de zomer nog wel terugkomen op zijn huidige school en dan zal er in de loop van dat schooljaar meer duidelijkheid komen ga ik vanuit en een advies.
Maar goed, wat ik al zei, ik heb nog wel wat acceptatie te ondergaan, ondanks dat ik heel blij ben met hoe het nu gaat. En de situatie van vandaag maakte dat dan ook weer pijnlijk duidelijk.
Daarom lijkt het me fijn om met andere ouders te kletsen over hoe het gaat, wat gaat goed, wat is moeilijk, tips en tricks voor elkaar. Lachen om de leuke dingen en verdriet delen.
Dus wees welkom, ik hoor jullie graag!
dinsdag 7 september 2021 om 14:54
Woez, wat fijn dat zoontje nu ook naar school kan! En fijn dat je het kan opbouwen.
Positivevibes, wat brengt de diagnose je? Geeft het je wat rust, herken je het, of neem je het nog met een korreltje zout omdat hij zo jong nog is. Blijf het zo gek vinden het verschil in diagnoses stellen qua leeftijd tussen de professionals. Kijken jullie naar regulier onderwijs of wordt het speciaal onderwijs?
Pyamaheldin, eens met de anderen dat 2 jaar nog heel lang is. Alleen kan je helaas niet alleen beslissen dat hij naar speciaal onderwijs kan, daar moet school aan meewerken en dingen voor in gang zetten.
Snoepzak en tinkeltje spannende dagen voor jullie zo te lezen. Maar ze doen het toch maar even de kids!
Nansie en staopstoel hoe gaat het bij jullie?
Excuses als ik iemand vergeet, onthou niet altijd alle namen
Positivevibes, wat brengt de diagnose je? Geeft het je wat rust, herken je het, of neem je het nog met een korreltje zout omdat hij zo jong nog is. Blijf het zo gek vinden het verschil in diagnoses stellen qua leeftijd tussen de professionals. Kijken jullie naar regulier onderwijs of wordt het speciaal onderwijs?
Pyamaheldin, eens met de anderen dat 2 jaar nog heel lang is. Alleen kan je helaas niet alleen beslissen dat hij naar speciaal onderwijs kan, daar moet school aan meewerken en dingen voor in gang zetten.
Snoepzak en tinkeltje spannende dagen voor jullie zo te lezen. Maar ze doen het toch maar even de kids!
Nansie en staopstoel hoe gaat het bij jullie?
Excuses als ik iemand vergeet, onthou niet altijd alle namen
dinsdag 7 september 2021 om 14:58
Hier heeft zoontje zijn eerste week er ook op zitten, nieuwe school en groep 3, superspannend, maar het gaat vanzelf.
Hij is ontzettend blij, huppelt de school in en komt met een big smile weer baar buiten. Eerste dag was denk het lastigst, maar kwam vooral door wennen aan nieuwe regels.
Maar (afkloppen) hij lijkt het hier hartstikke goed te doen. Hij zit heel lekker in zijn velletje, dus ik ben heel blij.
Ook judo gestart, wat hij heel leuk vindt. Eerste tand eruit. Hij lijkt ineens zo groot
Dus ik hoop dat we deze flow blijven vasthouden.
Hij is ontzettend blij, huppelt de school in en komt met een big smile weer baar buiten. Eerste dag was denk het lastigst, maar kwam vooral door wennen aan nieuwe regels.
Maar (afkloppen) hij lijkt het hier hartstikke goed te doen. Hij zit heel lekker in zijn velletje, dus ik ben heel blij.
Ook judo gestart, wat hij heel leuk vindt. Eerste tand eruit. Hij lijkt ineens zo groot
Dus ik hoop dat we deze flow blijven vasthouden.
dinsdag 7 september 2021 om 17:54
Wat fijn zo'n goede start Soumis en Lente!
Hier gaat het wisselend.
Thuis gaat het eindelijk weer eens heel rustig.
Helaas gaat het op school niet best. Gedoe in de taxi.
Vorige week uiteindelijk wel een paar goede dagen, maar gisteren en vandaag waren een ramp.
Misschien moet hij wennen aan de nieuwe meester en de nieuwe taxi chauffeur.
Zoon vertoont weer gedrag zoals een jaar geleden. Het lijkt alsof hij heel bang en onzeker is. Helaas uit hij dat in fikse agressieve buien.
Ik heb nog steeds het idee dat hij niet de goede hulp krijgt.
Het blijft energie vreten.
Probeer me vast te houden aan wat er wel goed gaat, hier thuis en op de zorgboerderij.
Heb ook wel vertrouwen in de meester.
Hier gaat het wisselend.
Thuis gaat het eindelijk weer eens heel rustig.
Helaas gaat het op school niet best. Gedoe in de taxi.
Vorige week uiteindelijk wel een paar goede dagen, maar gisteren en vandaag waren een ramp.
Misschien moet hij wennen aan de nieuwe meester en de nieuwe taxi chauffeur.
Zoon vertoont weer gedrag zoals een jaar geleden. Het lijkt alsof hij heel bang en onzeker is. Helaas uit hij dat in fikse agressieve buien.
Ik heb nog steeds het idee dat hij niet de goede hulp krijgt.
Het blijft energie vreten.
Probeer me vast te houden aan wat er wel goed gaat, hier thuis en op de zorgboerderij.
Heb ook wel vertrouwen in de meester.
dinsdag 7 september 2021 om 20:16
Zo'n enorme opluchting als de start goed is verlopen!
Hier een meisje die al 2 dagen gewoon naar school is gegaan en het zelfs 'best leuk' vond.
Ook nog voor het eerst met de taxi.
Ze heeft nog niet echt gewerkt, maar ik ben hier toch al erg blij mee. Zeker omdat er een periode is geweest (nog op haar reguliere school) dat het haar nauwelijks nog lukte om naar school te gaan.
Ik hoop zo (voor haar, maar ook voor ons) dat dit de start gaat zijn van een rustig en fijn schooljaar en dat ze gaat ervaren dat school ook een fijne plek kan zijn en niet alleen maar een enge plek waar het altijd mis gaat.
Hier een meisje die al 2 dagen gewoon naar school is gegaan en het zelfs 'best leuk' vond.
Ook nog voor het eerst met de taxi.
Ze heeft nog niet echt gewerkt, maar ik ben hier toch al erg blij mee. Zeker omdat er een periode is geweest (nog op haar reguliere school) dat het haar nauwelijks nog lukte om naar school te gaan.
Ik hoop zo (voor haar, maar ook voor ons) dat dit de start gaat zijn van een rustig en fijn schooljaar en dat ze gaat ervaren dat school ook een fijne plek kan zijn en niet alleen maar een enge plek waar het altijd mis gaat.
dinsdag 7 september 2021 om 21:02
Lente en forte fijn!
Ach staopstoel wat moeilijk voor jullie. Wat een geduld en lange adem moet je hebben zeg. Fijn dat er wel momenten en plekken zijn dat het wel goed gaat. Maar desondanks geeft dat helaas minder energie dan de energie die de moeilijke momenten vreet.
Fijn dat de meester wel vertrouwen geeft, dan heeft school hopelijk alleen even wat tijd nodig. Zijn er qua taxi andere mogelijkheden? Ik zie bij ons ook wel eens kinderen in een gewone taxi komen, alleen, dat geeft misschien meer rust. En zit hij met telefoon of tablet in de taxi? Ik zie hier veel kinderen de taxi in en uit gaan met tablet/telefoon en oordopjes, dus die sluiten zich lekker af van de rest. Maar goed misschien doen jullie dat al. Verder helaas geen tips, hier was de taxi ook geen succes. Nu zitten we te dichtbij voor de taxi, dus moet zelf halen en brengen.
Ach staopstoel wat moeilijk voor jullie. Wat een geduld en lange adem moet je hebben zeg. Fijn dat er wel momenten en plekken zijn dat het wel goed gaat. Maar desondanks geeft dat helaas minder energie dan de energie die de moeilijke momenten vreet.
Fijn dat de meester wel vertrouwen geeft, dan heeft school hopelijk alleen even wat tijd nodig. Zijn er qua taxi andere mogelijkheden? Ik zie bij ons ook wel eens kinderen in een gewone taxi komen, alleen, dat geeft misschien meer rust. En zit hij met telefoon of tablet in de taxi? Ik zie hier veel kinderen de taxi in en uit gaan met tablet/telefoon en oordopjes, dus die sluiten zich lekker af van de rest. Maar goed misschien doen jullie dat al. Verder helaas geen tips, hier was de taxi ook geen succes. Nu zitten we te dichtbij voor de taxi, dus moet zelf halen en brengen.
dinsdag 7 september 2021 om 21:34
Alledrie een beetje eigenlijk. Wat is jullie ervaring dan qua leeftijd als ik vragen mag? Ze hebben wel gewaarschuwd dat bv het ASS verhaal niet in steen gegoten is gezien de leeftijd.Soumis schreef: ↑07-09-2021 14:54
Positivevibes, wat brengt de diagnose je? Geeft het je wat rust, herken je het, of neem je het nog met een korreltje zout omdat hij zo jong nog is. Blijf het zo gek vinden het verschil in diagnoses stellen qua leeftijd tussen de professionals. Kijken jullie naar regulier onderwijs of wordt het speciaal onderwijs?
We oriënteren nu vooral op SBO, de tussenvorm zeg maar. Er zitten hier redelijk in de buurt twee scholen die volgens onze psycholoog goed zouden kunnen aansluiten.
maandag 20 september 2021 om 16:10
Ha ladies, ik post hier heel af en toe, mijn oudste heeft ook op het speciaal onderwijs gezeten (vanaf groep 4 basisschool). Afgelopen jaar examenjaar havo, wat hem niet mee is gevallen door alle gedoe wegens corona etc. Maar gelukkig glansrijk geslaagd met super cijfers. En nu heeft hij er alweer bijna een maand (inclusief introductieweek) op het hbo op zitten! Ik vond het zo spannend en wist absoluut niet of hij het aan zou kunnen, voor het eerst sinds groep 4 dus weer regulier onderwijs, met veel meer zelfstandigheid ook nog dan op de middelbare en regulier openbaar vervoer, geen taxi meer van duur tot deur. Tot nu toe - afkloppen! - pakt hij het heel goed op. Hij staat elke ochtend zelfstandig op en zorgt dat hij op tijd de deur uit is. Oké, vanochtend had hij zich in de tijd vergist en heb ik hem gebracht, maar dat was voor het eerst. Hij heeft ruzie met zijn vriendin en dat pakt hem heel hard aan, dan kan hij zich maar moeilijk op andere dingen focussen. Hopelijk maken ze het snel weer goed.
Positievevibes, ga vooral kijken op die SBO-scholen en zorg hoe dan ook dat je andere leerlingen tegenkomt. Voor mij was dat destijds de beste graadmeter. Op de SBO-school in onze woonplaats voelde ik meteen dat mijn zoon absoluut niet bij de leerlingenpopulatie paste, terwijl ik bij het verhaal van de directeur en de rondleiding door de school heel enthousiast was. Maar het gevoel was heel sterk toen ik een paar groepen leerlingen meemaakte. Niet negatief of zo hoor, maar gewoon heel duidelijk niet passend bij onze zoon. We zijn ook bij twee SO-scholen gaan kijken, bij de eerste een heel goed gevoel, ook leerlingen gezien en meteen het gevoel dat hij daar paste. Die tweede SO-school, ook weer fijn gesprek met de directeur, goed verhaal, mooie school, maar toen we een poosje in een klas mochten zitten gelijk weer dat heel sterke gevoel van: o nee, hier past hij niet tussen. Mijn man had het gelukkig ook. We hebben dus vol overtuiging voor die ene SO-school gekozen en zooooo blij mee geweest. Dus: kijken en sfeer voelen! Onontbeerlijk. Misschien is dat in coronatijd lastig, maar het is echt nodig.
Positievevibes, ga vooral kijken op die SBO-scholen en zorg hoe dan ook dat je andere leerlingen tegenkomt. Voor mij was dat destijds de beste graadmeter. Op de SBO-school in onze woonplaats voelde ik meteen dat mijn zoon absoluut niet bij de leerlingenpopulatie paste, terwijl ik bij het verhaal van de directeur en de rondleiding door de school heel enthousiast was. Maar het gevoel was heel sterk toen ik een paar groepen leerlingen meemaakte. Niet negatief of zo hoor, maar gewoon heel duidelijk niet passend bij onze zoon. We zijn ook bij twee SO-scholen gaan kijken, bij de eerste een heel goed gevoel, ook leerlingen gezien en meteen het gevoel dat hij daar paste. Die tweede SO-school, ook weer fijn gesprek met de directeur, goed verhaal, mooie school, maar toen we een poosje in een klas mochten zitten gelijk weer dat heel sterke gevoel van: o nee, hier past hij niet tussen. Mijn man had het gelukkig ook. We hebben dus vol overtuiging voor die ene SO-school gekozen en zooooo blij mee geweest. Dus: kijken en sfeer voelen! Onontbeerlijk. Misschien is dat in coronatijd lastig, maar het is echt nodig.
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
dinsdag 21 september 2021 om 09:08
Hier gaat het dus echt super! Zoon lijkt het heel erg naar z'n zin te hebben. Ook is hij heel enthousiast als de taxi chauffeur voor de deur staat. De juf belt mij wekelijks om even bij te praten: wat doen ze in de klas en hoe doet zoon het. Hij is heel snel moe (wat klopt, slikt zware medicatie), maar zet zich 110% in met al zijn enthousiasme en onbevangenheid.
En ze hebben ook een plekje gemaakt waar hij tussendoor even een dutje kan doen.
Ik ben echt heel blij dat we voor deze fijne school hebben gekozen. Ze gaan zo goed om met onze zoon!
En ze hebben ook een plekje gemaakt waar hij tussendoor even een dutje kan doen.
Ik ben echt heel blij dat we voor deze fijne school hebben gekozen. Ze gaan zo goed om met onze zoon!
She was brave and strong and broken, all at once.
dinsdag 21 september 2021 om 10:24
Wat fijn die goede opstarten!
Hoe is het nu bij jullie Staopstoel? Went hij al een beetje?
Wij hebben afgelopen week met z’n allen in quarantaine gezeten. Zoon en ik hadden Corona. Het was echt een pittige week. Hij was zo gefrustreerd en continu overprikkeld. We konden hem totaal niet bereiken en weten (nog) niet wat we moeten doen om hem te helpen ontprikkelen. Vandaag is hij weer naar school en ik ben echt opgelucht. Hij heeft die structuur zo nodig.
Ik baal er alleen ontzettend van. De eerste 2 weken gingen redelijk, maar we zagen wel veel spanning bij hem. Week 3 ging eigenlijk best wel goed en dan zit je ineens in quarantaine. Ik gun hem (en ons) zo dat we eens een aantal gewone weken hebben zonder gekke dingen. Zodat er wat rust kan komen.
Hoe is het nu bij jullie Staopstoel? Went hij al een beetje?
Wij hebben afgelopen week met z’n allen in quarantaine gezeten. Zoon en ik hadden Corona. Het was echt een pittige week. Hij was zo gefrustreerd en continu overprikkeld. We konden hem totaal niet bereiken en weten (nog) niet wat we moeten doen om hem te helpen ontprikkelen. Vandaag is hij weer naar school en ik ben echt opgelucht. Hij heeft die structuur zo nodig.
Ik baal er alleen ontzettend van. De eerste 2 weken gingen redelijk, maar we zagen wel veel spanning bij hem. Week 3 ging eigenlijk best wel goed en dan zit je ineens in quarantaine. Ik gun hem (en ons) zo dat we eens een aantal gewone weken hebben zonder gekke dingen. Zodat er wat rust kan komen.
dinsdag 21 september 2021 om 12:59
Wat fijn om te lezen dat het met zoveel kinderen zo goed gaat op school! Dan kunnen jullie ook weer een beetje bijkomen van de lange vakantie 
Hier gaat het helaas niet zo goed. Op school gaat het echt heel moeilijk nu, hij is het grootste deel van de dag buiten de klas omdat hij anders de andere kinderen fysiek lastig valt. Over een paar weken begint er een begeleidingstraject dat school heeft aangevraagd. Hopelijk levert dat traject iets op. Wij hebben het thuis behoorlijk zwaar. Ik kan er zelf erg slecht tegen op dit moment. Heel vermoeid, vaak hoofdpijn, gespannen gevoel en ik word snel boos op mijn andere kinderen. Helemaal niet fijn, maar ik kan het nu even niet.
Ik probeer mezelf te ontzien, meer pgb'ers en vaker, maar het gedoe en geregel blijft, en de zorgen blijven ook.
Hier gaat het helaas niet zo goed. Op school gaat het echt heel moeilijk nu, hij is het grootste deel van de dag buiten de klas omdat hij anders de andere kinderen fysiek lastig valt. Over een paar weken begint er een begeleidingstraject dat school heeft aangevraagd. Hopelijk levert dat traject iets op. Wij hebben het thuis behoorlijk zwaar. Ik kan er zelf erg slecht tegen op dit moment. Heel vermoeid, vaak hoofdpijn, gespannen gevoel en ik word snel boos op mijn andere kinderen. Helemaal niet fijn, maar ik kan het nu even niet.
Ik probeer mezelf te ontzien, meer pgb'ers en vaker, maar het gedoe en geregel blijft, en de zorgen blijven ook.
dinsdag 21 september 2021 om 18:24
Nansie 
Ik denk dat we allemaal je gevoel kennen: eigenlijk loop je over, maar onvoldoende ruimte om op te laden.
Ik heb heel wat psychologen en coaches versleten, maar voor ons als 'zorgouders' is er nou eenmaal geen gouden tip. Hoeveel je ook wandelt, fietst, dagboeken schrijft or whatever. We staan altijd aan.
Het enige wat ik kan doen en zeggen is: Ik begrijp je. En dit is gewoon zwaar en klote.
Ik denk dat we allemaal je gevoel kennen: eigenlijk loop je over, maar onvoldoende ruimte om op te laden.
Ik heb heel wat psychologen en coaches versleten, maar voor ons als 'zorgouders' is er nou eenmaal geen gouden tip. Hoeveel je ook wandelt, fietst, dagboeken schrijft or whatever. We staan altijd aan.
Het enige wat ik kan doen en zeggen is: Ik begrijp je. En dit is gewoon zwaar en klote.
She was brave and strong and broken, all at once.
dinsdag 21 september 2021 om 18:45
En na mijn positieve bericht van vanochtend: vandaag was het blijkbaar even te veel voor het jochie. Naar school, en daarna thuis spelen met de pgb-er. Toch weer een aanval na een paar maanden aanvalsvrij te zijn geweest 
Je merkt op zo'n moment weer hoe alert mijn man en ik altijd zijn. We zagen meteen dat het mis ging (we stonden samen in de keuken te kletsen), altijd met 1 oog op zoon gericht. Direct klaar voor actie, op ieder moment.
Dat is heel fijn natuurlijk, maar geeft ook weer aan hoe slopend het soms is. Je staat zelden uit.
Je merkt op zo'n moment weer hoe alert mijn man en ik altijd zijn. We zagen meteen dat het mis ging (we stonden samen in de keuken te kletsen), altijd met 1 oog op zoon gericht. Direct klaar voor actie, op ieder moment.
Dat is heel fijn natuurlijk, maar geeft ook weer aan hoe slopend het soms is. Je staat zelden uit.
She was brave and strong and broken, all at once.
woensdag 22 september 2021 om 09:09
Ach Nansie, wat ellendig.
Ik hoop echt voor jullie dat het begeleidingstraject iets gaat opleveren.
Ook onze zoon brengt regelmatig grote delen van de dag buiten de klas door, helaas.
Vorige week was een week vol lastige gesprekken met hulpverleners, school, niet zo hoopgevend.
Maar de afgelopen twee dagen ging het plots weer heel erg goed, lijkt hij bij zijn therapie ook tot wat inzicht te komen.
Dat geeft veel hoop en op zo'n dag kan ik zelf de wereld weer even aan....maar als er de volgende dag weer een intense driftbui komt omdat er een naadje van een sok voor zoon niet prettig voelt, dan ben ik acuut weer terug bij af en voel me direct weer uitgeput. Zo vermoeiend die pieken en dalen.
En ik betrap me erop dat ik haast niet meer durf te ontspannen. Durf er niet op te vertrouwen dat de goede dagen "normaal" gaan worden.
Ik hoop echt dat het je lukt om goed voor jezelf te blijven zorgen Nansie.
De zorgen zullen nooit helemaal weggaan, maar alle kleine beetjes tijd en rust die je voor jezelf kan vinden, heb je zo nodig.
Ik hoop echt voor jullie dat het begeleidingstraject iets gaat opleveren.
Ook onze zoon brengt regelmatig grote delen van de dag buiten de klas door, helaas.
Vorige week was een week vol lastige gesprekken met hulpverleners, school, niet zo hoopgevend.
Maar de afgelopen twee dagen ging het plots weer heel erg goed, lijkt hij bij zijn therapie ook tot wat inzicht te komen.
Dat geeft veel hoop en op zo'n dag kan ik zelf de wereld weer even aan....maar als er de volgende dag weer een intense driftbui komt omdat er een naadje van een sok voor zoon niet prettig voelt, dan ben ik acuut weer terug bij af en voel me direct weer uitgeput. Zo vermoeiend die pieken en dalen.
En ik betrap me erop dat ik haast niet meer durf te ontspannen. Durf er niet op te vertrouwen dat de goede dagen "normaal" gaan worden.
Ik hoop echt dat het je lukt om goed voor jezelf te blijven zorgen Nansie.
De zorgen zullen nooit helemaal weggaan, maar alle kleine beetjes tijd en rust die je voor jezelf kan vinden, heb je zo nodig.
woensdag 22 september 2021 om 10:48
Ach Nansie wat naar…. Zo slopend. .
Hier had zoon een hele goede start op de middelbare en toen overleed mijn schoonvader. Tja, dat resulteerde dus meteen in een uitbarsting op school. En ik vind het zo erg. Ik wil niet dat hij nu meteen weer de reputatie krijgt van raar of lastig kind, juist nu ze elkaar allemaal pas net leren kennen. Gelukkig goed met de mentor gesproken. De leerkracht waar het mis ging heeft mijn zoon een kaart gegeven om te condoleren en daarop gevraagd om samen een nieuwe start te maken (want het incident was eigenlijk ook deels haar schuld door onduidelijke info naar zoon en rare reactie op zijn verhaal over opa). Ik hoop dus dat zoon zichzelf kan herpakken en door kan gaan met de goede start.
Het altijd aan staan en nooit kunnen ontspannen, altijd wachten op een volgende uitbarsting of ‘ramp’ is zo slopend. Ik ben zo moe. Moet nu werken (van mezelf hoor, manager vindt dat ik rust moet pakken en me moet richten op gezin en het regelen van de crematie), kids moeten constant heen en weer gebracht worden naar sport, speelafspraken etc. Zo’n crematie regelen hakt er ook best in. Ik denk dat ik zo maar even de hond meesleep naar buiten en dan mezelf heel even een uurtje pauze gun op de bank.
.Hier had zoon een hele goede start op de middelbare en toen overleed mijn schoonvader. Tja, dat resulteerde dus meteen in een uitbarsting op school. En ik vind het zo erg. Ik wil niet dat hij nu meteen weer de reputatie krijgt van raar of lastig kind, juist nu ze elkaar allemaal pas net leren kennen. Gelukkig goed met de mentor gesproken. De leerkracht waar het mis ging heeft mijn zoon een kaart gegeven om te condoleren en daarop gevraagd om samen een nieuwe start te maken (want het incident was eigenlijk ook deels haar schuld door onduidelijke info naar zoon en rare reactie op zijn verhaal over opa). Ik hoop dus dat zoon zichzelf kan herpakken en door kan gaan met de goede start.
Het altijd aan staan en nooit kunnen ontspannen, altijd wachten op een volgende uitbarsting of ‘ramp’ is zo slopend. Ik ben zo moe. Moet nu werken (van mezelf hoor, manager vindt dat ik rust moet pakken en me moet richten op gezin en het regelen van de crematie), kids moeten constant heen en weer gebracht worden naar sport, speelafspraken etc. Zo’n crematie regelen hakt er ook best in. Ik denk dat ik zo maar even de hond meesleep naar buiten en dan mezelf heel even een uurtje pauze gun op de bank.
woensdag 22 september 2021 om 11:08
Gecondoleerd, Lente. Hoe komt het dat je geen gebruik maakt van het aanbod van je manager? Vind je het lastig om hulp aan te nemen? Je mag hulp gewoon aannemen!
Over 2 weken gaat het begeleidingstraject beginnen dat school heeft aangevraagd! Dat is gelukkig al best snel. En ik hoop dat ze ook snel met wat tips en adviezen komen, iets wat we kunnen doen om de situatie te verbeteren. Vanochtend en gistermiddag weer heel veel onrust, tegen de keukendeur schoppen en gillen als ik even uit de keuken weg ben, met spullen gooien en hij heeft zijn broertje hard gebeten toen die hem een knuffel gaf.
Ik vind het nu ook vooral heel erg dat ik zie dat mijn andere kinderen eronder lijden. Ze zijn heel druk en opgefokt, maken veel ruzie met elkaar, en mijn jongste heeft deze week zelfs op school een ander jongetje geslagen.
Mijn middelste is bang om alleen boven te zijn en te gaan slapen, en hij huilt als mijn man 's avonds weg is. Hij zegt dan steeds dat het heel moeilijk is voor mama om 3 kinderen naar bed te brengen. Dat vind ik zo verschrikkelijk zielig.
Over 2 weken gaat het begeleidingstraject beginnen dat school heeft aangevraagd! Dat is gelukkig al best snel. En ik hoop dat ze ook snel met wat tips en adviezen komen, iets wat we kunnen doen om de situatie te verbeteren. Vanochtend en gistermiddag weer heel veel onrust, tegen de keukendeur schoppen en gillen als ik even uit de keuken weg ben, met spullen gooien en hij heeft zijn broertje hard gebeten toen die hem een knuffel gaf.
Ik vind het nu ook vooral heel erg dat ik zie dat mijn andere kinderen eronder lijden. Ze zijn heel druk en opgefokt, maken veel ruzie met elkaar, en mijn jongste heeft deze week zelfs op school een ander jongetje geslagen.
Mijn middelste is bang om alleen boven te zijn en te gaan slapen, en hij huilt als mijn man 's avonds weg is. Hij zegt dan steeds dat het heel moeilijk is voor mama om 3 kinderen naar bed te brengen. Dat vind ik zo verschrikkelijk zielig.
woensdag 22 september 2021 om 11:14
Ach dat breekt je hart, als je jouw andere kinderen zo hoort. Ik krijg er zelfs tranen van in mijn ogen. Hopelijk brengt het hulptraject snel een beetje rust bij jullie.nansie schreef: ↑22-09-2021 11:08Gecondoleerd, Lente. Hoe komt het dat je geen gebruik maakt van het aanbod van je manager? Vind je het lastig om hulp aan te nemen? Je mag hulp gewoon aannemen!
Over 2 weken gaat het begeleidingstraject beginnen dat school heeft aangevraagd! Dat is gelukkig al best snel. En ik hoop dat ze ook snel met wat tips en adviezen komen, iets wat we kunnen doen om de situatie te verbeteren. Vanochtend en gistermiddag weer heel veel onrust, tegen de keukendeur schoppen en gillen als ik even uit de keuken weg ben, met spullen gooien en hij heeft zijn broertje hard gebeten toen die hem een knuffel gaf.
Ik vind het nu ook vooral heel erg dat ik zie dat mijn andere kinderen eronder lijden. Ze zijn heel druk en opgefokt, maken veel ruzie met elkaar, en mijn jongste heeft deze week zelfs op school een ander jongetje geslagen.
Mijn middelste is bang om alleen boven te zijn en te gaan slapen, en hij huilt als mijn man 's avonds weg is. Hij zegt dan steeds dat het heel moeilijk is voor mama om 3 kinderen naar bed te brengen. Dat vind ik zo verschrikkelijk zielig.
Ik werk een beetje halfslachtig vanuit huis momenteel. Stop er zo ook mee hoor. Maar het is druk op het werk, veel dingen gaan mis, en 1 van mijn 2 collega’s is op vakantie. Dus om volgende week niet zelf in de puinzooi te zitten probeer ik nu in ieder geval wat mail bij te houden en spoedjes op te pakken. Voor zover dat lukt.
donderdag 23 september 2021 om 09:07
Ah gecondoleerd Lente. Wat heftig ook voor je zoon. Betrek je hem ook veel bij het afscheid?
Onze zoon is een stuk jonger, maar mijn schoonvader overleed vorig jaar. We wilden hem er graag bij betrekken maar het was te veel voor hem. Dus we hebben het afscheid door zoon zelf met hem gedaan. Samen naar de kist en afscheid nemen, en niet naar de uitvaart. We zagen bij hem toen ook een terugval.
Nansie: ach wat verdrietig zeg. Heel herkenbaar. Vorige week was het hier een gekkenhuis en we zien dat de jongste van 1,5 gedrag gaat kopiëren. Gooien met spullen, veel roepen, wild doen.
Ik heb gisteren een tijd met onze begeleider gesproken. Erg fijn. Er vallen steeds meer dingen op in zijn gedrag. Vandaag hebben we de observatie voor de prikkelverwerking en binnenkort het intelligentie onderzoek. Ik ben heel benieuwd wat er uitkomt.
Onze zoon is een stuk jonger, maar mijn schoonvader overleed vorig jaar. We wilden hem er graag bij betrekken maar het was te veel voor hem. Dus we hebben het afscheid door zoon zelf met hem gedaan. Samen naar de kist en afscheid nemen, en niet naar de uitvaart. We zagen bij hem toen ook een terugval.
Nansie: ach wat verdrietig zeg. Heel herkenbaar. Vorige week was het hier een gekkenhuis en we zien dat de jongste van 1,5 gedrag gaat kopiëren. Gooien met spullen, veel roepen, wild doen.
Ik heb gisteren een tijd met onze begeleider gesproken. Erg fijn. Er vallen steeds meer dingen op in zijn gedrag. Vandaag hebben we de observatie voor de prikkelverwerking en binnenkort het intelligentie onderzoek. Ik ben heel benieuwd wat er uitkomt.
donderdag 23 september 2021 om 09:35
Dank je wel. Hoe oud was jouw zoon? Mijn moeder overleed 4 jaar geleden toen zoon 8 was (en dochter 5). Hij heeft toen wel alles ook meegedaan en dat ging goed. Hij gaat nu zelfs spreken op de crematie, dat wilde hij graag. Zo knap van hem!Tinkeltje33 schreef: ↑23-09-2021 09:07Ah gecondoleerd Lente. Wat heftig ook voor je zoon. Betrek je hem ook veel bij het afscheid?
Onze zoon is een stuk jonger, maar mijn schoonvader overleed vorig jaar. We wilden hem er graag bij betrekken maar het was te veel voor hem. Dus we hebben het afscheid door zoon zelf met hem gedaan. Samen naar de kist en afscheid nemen, en niet naar de uitvaart. We zagen bij hem toen ook een terugval.
donderdag 23 september 2021 om 10:07
Oh inderdaad! Echt super knap!
Hij was toen 4. In de aanloop er naar toe waren we veel bij mijn schoonouders, maar dat was geen geschikte situatie voor kinderen. Dus we hadden een aantal vriendinnen en de buren die kwamen oppassen. Maar na 3 dagen (toen was hij al overleden), zijn we daar mee gestopt en ging steeds 1 van ons er naar toe en bleef 1 bij de kinderen. Ook wilden we de familie niet in ons huis hebben om zaken te regelen. Het bracht veel te veel onrust met zich mee. Als hij niet weet wat hij kan verwachten vindt hij het heel spannend allemaal.
Hij heeft vandaag bijvoorbeeld zijn eerste zwemles. Daar heeft hij heel veel zin in, maar ook heel spannend. Want hoe gaat zo iets dan? Dus hij is al dagen van de leg: snel huilen, snel boos. De spanning van Sinterklaas was vorig jaar ook te groot. Dus we hebben het heel plotseling en onverwacht op 4 december midden op de dag gevierd: gelijk spanning er af. Ik denk dat we zoiets dit jaar weer doen.
Maar goed dit zijn dan leuke dingen. Ik vind dat soms wel lastig. Binnenkort gaan we een weekendje weg. Dat is heel leuk, maar brengt ook veel onrust en juf zit er mee de volgende dag in de klas.
Hij was toen 4. In de aanloop er naar toe waren we veel bij mijn schoonouders, maar dat was geen geschikte situatie voor kinderen. Dus we hadden een aantal vriendinnen en de buren die kwamen oppassen. Maar na 3 dagen (toen was hij al overleden), zijn we daar mee gestopt en ging steeds 1 van ons er naar toe en bleef 1 bij de kinderen. Ook wilden we de familie niet in ons huis hebben om zaken te regelen. Het bracht veel te veel onrust met zich mee. Als hij niet weet wat hij kan verwachten vindt hij het heel spannend allemaal.
Hij heeft vandaag bijvoorbeeld zijn eerste zwemles. Daar heeft hij heel veel zin in, maar ook heel spannend. Want hoe gaat zo iets dan? Dus hij is al dagen van de leg: snel huilen, snel boos. De spanning van Sinterklaas was vorig jaar ook te groot. Dus we hebben het heel plotseling en onverwacht op 4 december midden op de dag gevierd: gelijk spanning er af. Ik denk dat we zoiets dit jaar weer doen.
Maar goed dit zijn dan leuke dingen. Ik vind dat soms wel lastig. Binnenkort gaan we een weekendje weg. Dat is heel leuk, maar brengt ook veel onrust en juf zit er mee de volgende dag in de klas.
donderdag 23 september 2021 om 18:35
Gecondoleerd Lente. En inderdaad knap van je zoon zeg.
Toevallig is mijn schoonvader ook recent overleden en ik vind het erg heftig wat dit allemaal met mijn kind doet. Drukt me ook weer even met de neus op de feiten dat het de laatste tijd vrij goed ging omdat we ontzettend veel ‘normale’ (kinder)dingen simpelweg vermijden.
Wel fijn om ook herkenning te lezen wat betreft rouw en prikkels. En sterkte voor iedereen die het lastig heeft
Toevallig is mijn schoonvader ook recent overleden en ik vind het erg heftig wat dit allemaal met mijn kind doet. Drukt me ook weer even met de neus op de feiten dat het de laatste tijd vrij goed ging omdat we ontzettend veel ‘normale’ (kinder)dingen simpelweg vermijden.
Wel fijn om ook herkenning te lezen wat betreft rouw en prikkels. En sterkte voor iedereen die het lastig heeft
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
