Kinderen
alle pijlers
Je kind op het speciaal onderwijs
donderdag 11 juni 2020 om 13:49
Ik heb niet echt een speciale vraag, maar door een situatie vandaag werd ik even pijnlijk op de feiten gedrukt dat mijn kind op het speciaal onderwijs zit.
Mijn zoontje is nu net 5 en zit sinds dit schooljaar op speciaal onderwijs. Daarvoor reguliere kinderopvang met al de nodige problemen en 3 weken regulier onderwijs wat helemaal niet goed ging.
Op zijn school nu is hij ontzettend opgeleefd en heb ik mijn blije kind weer terug en thuis ook veel positieve veranderingen.
Dus overall voelt het heel goed.
Maar merk de laatste maanden dat ik toch nog best wel een acceptatieronde moet maken.
De huidige school is een orientatieplek, hier wordt bepaald op welke school hij het beste tot zijn recht komt en dat had ook nog regulier onderwijs kunnen zijn. Maar inmiddels is wel duidelijk dat dat sowieso niet gaat gebeuren. Omdat school ook nog niet helemaal hun vinger erop kan leggen en er nog verder onderzoek gaat plaatsvinden mag hij na de zomer nog wel terugkomen op zijn huidige school en dan zal er in de loop van dat schooljaar meer duidelijkheid komen ga ik vanuit en een advies.
Maar goed, wat ik al zei, ik heb nog wel wat acceptatie te ondergaan, ondanks dat ik heel blij ben met hoe het nu gaat. En de situatie van vandaag maakte dat dan ook weer pijnlijk duidelijk.
Daarom lijkt het me fijn om met andere ouders te kletsen over hoe het gaat, wat gaat goed, wat is moeilijk, tips en tricks voor elkaar. Lachen om de leuke dingen en verdriet delen.
Dus wees welkom, ik hoor jullie graag!
Mijn zoontje is nu net 5 en zit sinds dit schooljaar op speciaal onderwijs. Daarvoor reguliere kinderopvang met al de nodige problemen en 3 weken regulier onderwijs wat helemaal niet goed ging.
Op zijn school nu is hij ontzettend opgeleefd en heb ik mijn blije kind weer terug en thuis ook veel positieve veranderingen.
Dus overall voelt het heel goed.
Maar merk de laatste maanden dat ik toch nog best wel een acceptatieronde moet maken.
De huidige school is een orientatieplek, hier wordt bepaald op welke school hij het beste tot zijn recht komt en dat had ook nog regulier onderwijs kunnen zijn. Maar inmiddels is wel duidelijk dat dat sowieso niet gaat gebeuren. Omdat school ook nog niet helemaal hun vinger erop kan leggen en er nog verder onderzoek gaat plaatsvinden mag hij na de zomer nog wel terugkomen op zijn huidige school en dan zal er in de loop van dat schooljaar meer duidelijkheid komen ga ik vanuit en een advies.
Maar goed, wat ik al zei, ik heb nog wel wat acceptatie te ondergaan, ondanks dat ik heel blij ben met hoe het nu gaat. En de situatie van vandaag maakte dat dan ook weer pijnlijk duidelijk.
Daarom lijkt het me fijn om met andere ouders te kletsen over hoe het gaat, wat gaat goed, wat is moeilijk, tips en tricks voor elkaar. Lachen om de leuke dingen en verdriet delen.
Dus wees welkom, ik hoor jullie graag!
zondag 30 oktober 2022 om 21:25
Wat Sanne zegt is een hele relevante vraag om te stellen en te beantwoorden samen.
Onze dochter zit op het regulier onderwijs maar dat is zeker niet vanzelfsprekend en ligt aan de mogelijkheden van het team op deze school. Zo is er een leerkracht die uit de zorg komt en haar BIG graag wil behouden dus die is ook vrijgemaakt voor zorgintensieve leerlingen. Een ander heeft specialisaties in TOS en volgens mij is er iemand die zich meer op hoogbegaafde leerlingen richt -voor ons niet relevant maar voor anderen wel-. Onze gemeente heeft daarnaast voor iedere school al langer conciërges en ander ondersteunend personeel goed geregeld. Daardoor werkt bijna al het lesgevende personeel 4 of 5 dagen per week wat voor veel rust zorgt. Tot slot is de directeur activistisch en slim voor zijn personeel en hebben we op dit moment een veilige, prettige klas.
Het risico? Als deze situatie verandert, of iets erin, moeten wij zeker alle zeilen bijzetten om haar goed op een speciaal basisonderwijs te krijgen. Wij hebben zelf overigens wel contact met speciaal onderwijs, maar daar is nog geen geschikte plek.
Ik zou dus afspreken
- wat als het niet werkt?
- evalueren na hoeveel tijd, met wie en wat spreek je af?
- hoe snel zou hij dan weer terecht kunnen op zijn plekje? Is dat een maandentraject of binnen enkele weken?
Succes met jullie beslissing
Onze dochter zit op het regulier onderwijs maar dat is zeker niet vanzelfsprekend en ligt aan de mogelijkheden van het team op deze school. Zo is er een leerkracht die uit de zorg komt en haar BIG graag wil behouden dus die is ook vrijgemaakt voor zorgintensieve leerlingen. Een ander heeft specialisaties in TOS en volgens mij is er iemand die zich meer op hoogbegaafde leerlingen richt -voor ons niet relevant maar voor anderen wel-. Onze gemeente heeft daarnaast voor iedere school al langer conciërges en ander ondersteunend personeel goed geregeld. Daardoor werkt bijna al het lesgevende personeel 4 of 5 dagen per week wat voor veel rust zorgt. Tot slot is de directeur activistisch en slim voor zijn personeel en hebben we op dit moment een veilige, prettige klas.
Het risico? Als deze situatie verandert, of iets erin, moeten wij zeker alle zeilen bijzetten om haar goed op een speciaal basisonderwijs te krijgen. Wij hebben zelf overigens wel contact met speciaal onderwijs, maar daar is nog geen geschikte plek.
Ik zou dus afspreken
- wat als het niet werkt?
- evalueren na hoeveel tijd, met wie en wat spreek je af?
- hoe snel zou hij dan weer terecht kunnen op zijn plekje? Is dat een maandentraject of binnen enkele weken?
Succes met jullie beslissing
zondag 30 oktober 2022 om 23:01
Sanne_A schreef: ↑30-10-2022 12:35Door wie wordt er gesproken over een overstap naar het regulier? School? Het samenwerkingsverband? Het streven is altijd om naar een regulier te gaan wanneer dat kan, maar als je je als ouder hier zorgen om maakt, dan zou ik goed blijven verwijzen naar het OPP. Daar is als het goed is beschreven wat hij nodig heeft om tot ontwikkeling te komen en dat gebeurt nu blijkbaar. De ondersteuningsbehoeften zijn waarschijnlijk niet veranderd, dus de vraag is niet of je zoon de overstap kan maken, maar of de andere school aan die behoeften kan voldoen.
Zo niet, dan is het niet verstandig om de overstap te maken.
Hier ben ik ook benieuwd naar.
Het gaat toch goed met hem op school omdat het sbo bij zijn leerbehoefte past?
She was brave and strong and broken, all at once.
maandag 31 oktober 2022 om 13:24
De gemeente beslist over de beschikking. Alleen de oorspronkelijke redenen (taalachterstand, nog niet zindelijk, etc.) zijn nu achterhaald, want hij doet het goed, heeft zijn taalachterstand weggewerkt en is zindelijk. Maar dat er nog tig andere redenen zijn om hem daar te houden, moet nu weer allemaal worden aangevraagd en gewogen.
Zoon implodeert in een grote klas, sluit zich af en krijgt dan niks meer mee van wat er om hem heen gebeurt.
Zoon implodeert in een grote klas, sluit zich af en krijgt dan niks meer mee van wat er om hem heen gebeurt.
maandag 31 oktober 2022 om 18:48
Weet je zeker dat de gemeente betrokken is hierbij? Dit is namelijk een beslissing voor het samenwerkingsverband, niet de gemeente.
De gemeente is voor afgifte jeugdwet beschikkingen, niet voor onderwijs.
Het zou kunnen zijn dat je kind individuele begeleiding krijgt, dat kan inderdaad vanuit de gemeente gefinancierd worden, maar de onderwijsvorm (so, sbo of regulier) doet het samenwerkingsverband.
De gemeente is voor afgifte jeugdwet beschikkingen, niet voor onderwijs.
Het zou kunnen zijn dat je kind individuele begeleiding krijgt, dat kan inderdaad vanuit de gemeente gefinancierd worden, maar de onderwijsvorm (so, sbo of regulier) doet het samenwerkingsverband.
vrijdag 4 november 2022 om 12:26
Het samenwerkingsverband heeft een commissie die de toelaatbaarheidsverklaringen afgeedt voor het vso. Die commissie bestaat meestal uit orthopedagogen/een jeugdarts/maatschappelijk werker. ZIj gaan echter niet over het besluit om een kind terug te laten keren naar het regulier vo.
De school beslist (in overleg met ouders en/of hulpverlening) of een kind terug kan naar regulier. Als ze het zuiver willen houden zal de school een goed vervolgtraject op papier moeten zetten voor de leerling met o.a. daarin de vragen die Cypresshill stelt. Ook moeten ze duidelijk aan kunnen geven waarom terugkeer naar het regulier vo de beste optie is voor deze leerling.
De school beslist (in overleg met ouders en/of hulpverlening) of een kind terug kan naar regulier. Als ze het zuiver willen houden zal de school een goed vervolgtraject op papier moeten zetten voor de leerling met o.a. daarin de vragen die Cypresshill stelt. Ook moeten ze duidelijk aan kunnen geven waarom terugkeer naar het regulier vo de beste optie is voor deze leerling.
vrijdag 9 december 2022 om 15:59
Hoe is het hier met iedereen? Ik ben benieuwd naar het vervolg bij jullie Lauraroar.
Het begint er op te lijken dat ik me over een tijdje officieel bij jullie aan mag sluiten. Het blijft niet goed gaan en school geeft aan handelingsverlegen te zijn. Vanuit de gemeente wordt nu 1 op 1 begeleiding geregeld voor in de klas. Enerzijds om te zien of het daarmee haalbaar wordt dat hij hier blijft, anderzijds om school te ontlasten en te voorkomen dat hij thuis komt te zitten.
Ondertussen gaan we ons ook oriënteren op een andere school voor hem, om te kijken of dat een betere plek voor hem is.
Er wordt nu gesproken over RENN4 voor hem, terwijl voorheen sbo genoemd werd. RENN4 voelt voor mij wel veel heftiger, dus ik ben er wel van geschrokken. Is dit herkenbaar voor jullie? We wachten nog wel op een advies vanuit het behandel traject waar hij in zat.
Ik ben ook wel benieuwd naar jullie ervaringen met RENN4 / sbo. Ons werd geadviseerd om gewoon eens te gaan kijken op een school. Ik ben ook wel benieuwd hoe het zit met sociale contacten bij jullie kinderen. Mijn zoon is een heel sociaal jongetje. We hopen dat hij ook daar dan vriendschappen kan opbouwen en speel afspraakjes kan hebben. Pfff. Toch weer een nieuwe fase en ik maak me zorgen.
Het begint er op te lijken dat ik me over een tijdje officieel bij jullie aan mag sluiten. Het blijft niet goed gaan en school geeft aan handelingsverlegen te zijn. Vanuit de gemeente wordt nu 1 op 1 begeleiding geregeld voor in de klas. Enerzijds om te zien of het daarmee haalbaar wordt dat hij hier blijft, anderzijds om school te ontlasten en te voorkomen dat hij thuis komt te zitten.
Ondertussen gaan we ons ook oriënteren op een andere school voor hem, om te kijken of dat een betere plek voor hem is.
Er wordt nu gesproken over RENN4 voor hem, terwijl voorheen sbo genoemd werd. RENN4 voelt voor mij wel veel heftiger, dus ik ben er wel van geschrokken. Is dit herkenbaar voor jullie? We wachten nog wel op een advies vanuit het behandel traject waar hij in zat.
Ik ben ook wel benieuwd naar jullie ervaringen met RENN4 / sbo. Ons werd geadviseerd om gewoon eens te gaan kijken op een school. Ik ben ook wel benieuwd hoe het zit met sociale contacten bij jullie kinderen. Mijn zoon is een heel sociaal jongetje. We hopen dat hij ook daar dan vriendschappen kan opbouwen en speel afspraakjes kan hebben. Pfff. Toch weer een nieuwe fase en ik maak me zorgen.
vrijdag 9 december 2022 om 16:25
Wat vervelend dat het niet goed gaat, Tinkel. Geeft de school precies aan waarin ze handelingsverlegen zijn? Ik vind het advies wel goed om op deze scholen te gaan kijken. Er zitten ook binnen de doelgroepen en klassen erg grote verschillen. Ze houden daar natuurlijk ook rekening met de klassensamenstelling hoe je kind is en wat zijn behoeften zijn. Ik had ook zo mijn vooroordelen en na scholenbezoek heb ik die zeker moeten bijstellen. En ook dat RENN4, dat heet bij onze regio anders maar is SO gok ik?, dat kan juist beter passen, je krijgt dan meer gerichte hulp.
Overigens heb ik nog steeds gemakkelijk praten, ons kind kan op het moment nog naar het regulier onderwijs met de nodige inrichting en ondersteuning vanuit o.a. iemand die ook in het SO werkt en een verpleegkundige. Mijn enige twijfel bij het SO die wel is blijven bestaan, is het schreeuwende personeelstekort wat in onze regio wel echt een probleem is. Hierdoor kan niet altijd de zorg worden geboden die nodig is. Ik zou dus ook zeker onderzoeken of met je nieuwe indicatie/nieuw gesprek niet nog meer mogelijk is op zijn huidige school.
Overigens heb ik nog steeds gemakkelijk praten, ons kind kan op het moment nog naar het regulier onderwijs met de nodige inrichting en ondersteuning vanuit o.a. iemand die ook in het SO werkt en een verpleegkundige. Mijn enige twijfel bij het SO die wel is blijven bestaan, is het schreeuwende personeelstekort wat in onze regio wel echt een probleem is. Hierdoor kan niet altijd de zorg worden geboden die nodig is. Ik zou dus ook zeker onderzoeken of met je nieuwe indicatie/nieuw gesprek niet nog meer mogelijk is op zijn huidige school.
vrijdag 9 december 2022 om 17:05
Het is een grote stap, Tinkel. Ik denk dat we allemaal - ooit - geschrokken zijn. Ik ben er in elk geval echt heel verdrietig over geweest. Dat verdriet hoort er helaas bij en nieuwe zorgen ook...
Als jouw zoon graag afspreekt, zal hij dat straks ook vast wel blijven doen. Het is wat meer gedoe vanwege taxivervoer enzo, en je zult als ouder meer moeten faciliteren.
Een jongetje dat voorheen bij mijn middelste zoon in de klas zat, zit nu al twee jaar op het SO, maar ze spelen nog steeds samen. Dus ook oude vriendschappen kunnen blijven bestaan.
Mijn oudste zit inmiddels niet eens meer op school. Ook weer zo'n enorme stap waar ik heel verdrietig om ben geweest. Hij gaat sinds de zomer naar dagbesteding en dat gaat wel. Hij gaat er in elk geval wel graag naartoe. Ik lees in de verslagen wel dat de begeleidsters het vaak moeilijk hebben met hem. Hopelijk wordt het wel steeds beter. Binnenkort een evaluatiegesprek en dan kunnen we ze hopelijk weer wat meer handvatten geven.
Als jouw zoon graag afspreekt, zal hij dat straks ook vast wel blijven doen. Het is wat meer gedoe vanwege taxivervoer enzo, en je zult als ouder meer moeten faciliteren.
Een jongetje dat voorheen bij mijn middelste zoon in de klas zat, zit nu al twee jaar op het SO, maar ze spelen nog steeds samen. Dus ook oude vriendschappen kunnen blijven bestaan.
Mijn oudste zit inmiddels niet eens meer op school. Ook weer zo'n enorme stap waar ik heel verdrietig om ben geweest. Hij gaat sinds de zomer naar dagbesteding en dat gaat wel. Hij gaat er in elk geval wel graag naartoe. Ik lees in de verslagen wel dat de begeleidsters het vaak moeilijk hebben met hem. Hopelijk wordt het wel steeds beter. Binnenkort een evaluatiegesprek en dan kunnen we ze hopelijk weer wat meer handvatten geven.
vrijdag 9 december 2022 om 22:21
Cypresshill: ik weet nog niet zo goed waar ik het onder moet scharen. Cognitief is hij gemiddeld, dus ik denk niet dat dat so is dan. Het is onderwijs gericht op gedragsproblemen. Het idee dat hij een kind met gedragsproblemen is maakt me erg verdrietig. Voor nu vind ik het fijn dat iemand in de klas hem komt helpen zodat hij gezien en begrepen wordt. Hij wordt nu eigenlijk min of meer genegeerd, tenzij hij volgens het boekje meedoet.
Nansie: wij zijn nooit te beroerd om daar in te investeren, dus ik hoop/verwacht dat het ook wel goed komt. We moeten er inderdaad meer tijd in steken dan.
Wat fijn dat je zoon met plezier naar de dagbehandeling gaat. Maar het lijkt me dubbel om de verslagen te lezen. Je hoopt toch iedere keer dat het dan nu beter zal gaan.
Nansie: wij zijn nooit te beroerd om daar in te investeren, dus ik hoop/verwacht dat het ook wel goed komt. We moeten er inderdaad meer tijd in steken dan.
Wat fijn dat je zoon met plezier naar de dagbehandeling gaat. Maar het lijkt me dubbel om de verslagen te lezen. Je hoopt toch iedere keer dat het dan nu beter zal gaan.
vrijdag 9 december 2022 om 23:00
ReNN4 lijkt hetzelfde te zijn als cluster 4 onderwijs, dat laatste is speciaal onderwijs.
Mijn zoontje zit ook op cluster 4 onderwijs en ja dat was heel erg slikken. Maar mijn enige doel is geweest dat mijn kind met plezier naar school zou gaan. Hij is op regulier gestart (heel kort) en daarna naar een observatieschool. Daar 2 jaar gezeten met veel moeilijke momenten en uiteindelijk het advies voor cluster 4 onderwijs en mijn kind is opgebloeid. Ik had ook veel moeite dat mijn kind er een was met gedragsproblemen en met wat voor kinderen zou hij wel niet in de klas komen. Maar de duidelijkheid en structuur doet hem zo goed. En ja hij vliegt nog wel eens uit de bocht, maar daar wordt hij niet op aangekeken, door de docenten niet als moeilijk gezien, de klasgenoten zijn niet anders van elkaar gewend, want de ene dag is het de een en de andere dag de ander.
Hij voelt zich niet meer anders, hij is gewoon 1 van de groep. Hij gaat elke dag huppeld naar school en komt weer huppelend thuis.
Ja speelafspraakjes is lastig, gebeurd hier eigenlijk niet. Thuis speelt hij sporadisch met twee kindjes buiten, maar dat is niet makkelijk. Dat vind ik nog steeds erg moeilijk. Heb hem daarom ook bewust op een sport gedaan (judo is perfect voor kinderen met gedragsproblemen, door de duidelijke regels voor respect), zodat hij daar ook momenten met andere kinderen heeft.
Dus ja het is moeilijk en een acceptatietocht, maar je kind kan ook echt opbloeien op speciaal onderwijs.
Mijn zoontje zit ook op cluster 4 onderwijs en ja dat was heel erg slikken. Maar mijn enige doel is geweest dat mijn kind met plezier naar school zou gaan. Hij is op regulier gestart (heel kort) en daarna naar een observatieschool. Daar 2 jaar gezeten met veel moeilijke momenten en uiteindelijk het advies voor cluster 4 onderwijs en mijn kind is opgebloeid. Ik had ook veel moeite dat mijn kind er een was met gedragsproblemen en met wat voor kinderen zou hij wel niet in de klas komen. Maar de duidelijkheid en structuur doet hem zo goed. En ja hij vliegt nog wel eens uit de bocht, maar daar wordt hij niet op aangekeken, door de docenten niet als moeilijk gezien, de klasgenoten zijn niet anders van elkaar gewend, want de ene dag is het de een en de andere dag de ander.
Hij voelt zich niet meer anders, hij is gewoon 1 van de groep. Hij gaat elke dag huppeld naar school en komt weer huppelend thuis.
Ja speelafspraakjes is lastig, gebeurd hier eigenlijk niet. Thuis speelt hij sporadisch met twee kindjes buiten, maar dat is niet makkelijk. Dat vind ik nog steeds erg moeilijk. Heb hem daarom ook bewust op een sport gedaan (judo is perfect voor kinderen met gedragsproblemen, door de duidelijke regels voor respect), zodat hij daar ook momenten met andere kinderen heeft.
Dus ja het is moeilijk en een acceptatietocht, maar je kind kan ook echt opbloeien op speciaal onderwijs.
vrijdag 9 december 2022 om 23:19
Ja klopt het is cluster 4 inderdaad. Is jouw kind rustiger geworden door deze school? Ze zijn bang dat zijn gedrag ook nog wel eens erger kan worden namelijk.
Judo hadden wij inderdaad ook in het hoofd voor hem, als hij klaar is met zwemles.
Aan de ene kant denk ik ook dat het gewoon een drempel is die we over moeten.
Judo hadden wij inderdaad ook in het hoofd voor hem, als hij klaar is met zwemles.
Aan de ene kant denk ik ook dat het gewoon een drempel is die we over moeten.
vrijdag 9 december 2022 om 23:31
Ja mijn zoontje is rustiger geworden, ook thuis minder strijd. Hij zit gewoon lekkerder in zijn vel, is trots op zichzelf, geen grote woede-uitbarstingen meer.
Op zijn observatieschool heeft hij heel goed geleerd om met zijn eigen gedrag om te gaan, ook ik heb geleerd om er beter op in te spelen, dus we zijn allemaal gegroeid. Maar het is zo fijn om te ervaren dat ondanks moeilijk gedrag er ook echt wordt gekeken naar de goede punten.
Zijn school zit ook heel erg op belonen. Ze kunnen voor zichzelf beloningen verdienen, maar ook als klas. De kleinste dingen worden becomplimenteerd. Deze kinderen zijn zo vaak afgewezen, dat hij zelfvertrouwen vaak ook laag is. En mijn ervaring op deze school is dat ze hem echt zelfvertrouwen hebben gegeven en hem laten voelen dat hij de moeite waard is. Hij is geen last meer, maar hij de kletsgrage vrolijkerd nu.
Op zijn observatieschool heeft hij heel goed geleerd om met zijn eigen gedrag om te gaan, ook ik heb geleerd om er beter op in te spelen, dus we zijn allemaal gegroeid. Maar het is zo fijn om te ervaren dat ondanks moeilijk gedrag er ook echt wordt gekeken naar de goede punten.
Zijn school zit ook heel erg op belonen. Ze kunnen voor zichzelf beloningen verdienen, maar ook als klas. De kleinste dingen worden becomplimenteerd. Deze kinderen zijn zo vaak afgewezen, dat hij zelfvertrouwen vaak ook laag is. En mijn ervaring op deze school is dat ze hem echt zelfvertrouwen hebben gegeven en hem laten voelen dat hij de moeite waard is. Hij is geen last meer, maar hij de kletsgrage vrolijkerd nu.
zaterdag 10 december 2022 om 07:38
De gemeente wil het nog echt proberen met de begeleiding, maar zoals het nu gaat op school kan het ook niet. Ze negeren hem op slechte dagen eigenlijk compleet, zolang ze maar geen last van hem hebben. Dus als hij de hele dag op de grond wil liggen in de klas en niet wil werken, dan vinden ze dat prima als ze er geen last van hebben. Maar hij ligt op de grond omdat hij enorm gespannen is en wordt daarin totaal niet gezien.
We hadden bij school aangegeven dat we niet ieder detail hoeven te horen wat er mis gaat en hoorden dus na een aantal weken pas dat dit waarschijnlijk dag in dag uit zo gaat. Ik vind het heel onveilig voor hem en we zijn er enorm van geschrokken. Die begeleiding moet er dus hoe dan ook komen zodat hij gezien wordt door iemand en hopelijk krijgt hij dan wat zelfvertrouwen weer en de hulp die hij nodig heeft.
Hoe oud is jouw zoontje nu?
We hadden bij school aangegeven dat we niet ieder detail hoeven te horen wat er mis gaat en hoorden dus na een aantal weken pas dat dit waarschijnlijk dag in dag uit zo gaat. Ik vind het heel onveilig voor hem en we zijn er enorm van geschrokken. Die begeleiding moet er dus hoe dan ook komen zodat hij gezien wordt door iemand en hopelijk krijgt hij dan wat zelfvertrouwen weer en de hulp die hij nodig heeft.
Hoe oud is jouw zoontje nu?
zaterdag 10 december 2022 om 10:06
Wat afschuwelijk, Tinkel... Ik word er helemaal naar van.
Het SO is niet alleen voor kinderen met een verstandelijke beperking, er zijn ook klassen met kinderen die cognitief prima meekunnen maar op andere vlakken meer begeleiding en hulp nodig hebben of simpelweg een kleinere klas nodig hebben. Op de school waar mijn zoon voorheen zat, hebben ze zorgklassen en leerklassen. Een deel van de leerklassen draait op hetzelfde niveau als een gewone basisschool.
Het SO is niet alleen voor kinderen met een verstandelijke beperking, er zijn ook klassen met kinderen die cognitief prima meekunnen maar op andere vlakken meer begeleiding en hulp nodig hebben of simpelweg een kleinere klas nodig hebben. Op de school waar mijn zoon voorheen zat, hebben ze zorgklassen en leerklassen. Een deel van de leerklassen draait op hetzelfde niveau als een gewone basisschool.
zaterdag 10 december 2022 om 10:23
Ja dank je. We zijn er behoorlijk door ontdaan. Zoon vertelt zelf ook niks. Dus ik ga vandaag even met hem op stap, met het doel dat ik even met hem kan praten er over. Vragen hoe dit voor hem is en aangeven dat hij bij me mag komen als hij verdrietig is. Of even een knuffel nodig heeft.
En bedankt voor de info over so. Ik heb nog een hoop te leren. Mijn man heeft vroeger trouwens zelf op een lom-school gezeten en daar komen ook wel wat zorgen van ons vandaan. Hij geeft aan dat hij zich eenzaam en onveilig gevoeld heeft. Nou was mijn man een heel ander kind, zachtaardig. We wachten even het advies van het behandeltraject af en ga dan eens kijken op wat scholen.
En bedankt voor de info over so. Ik heb nog een hoop te leren. Mijn man heeft vroeger trouwens zelf op een lom-school gezeten en daar komen ook wel wat zorgen van ons vandaan. Hij geeft aan dat hij zich eenzaam en onveilig gevoeld heeft. Nou was mijn man een heel ander kind, zachtaardig. We wachten even het advies van het behandeltraject af en ga dan eens kijken op wat scholen.
zaterdag 10 december 2022 om 16:17
Ik lees hier af en toe omdat mijn oudste zoon ook op speciaal onderwijs heeft gezeten (cluster 4), basisschool vanaf groep 4 en middelbare school (havo). Ik ben nog steeds zo blij dat we die keuze gemaakt hebben. Onze zoon gaf niet echt problemen, de leerkrachten waren ook wel dol op hem maar konden hem niet goed onderwijzen en motiveren. Het belangrijkste was echter dat hij geen aansluiting had met andere leerlingen, ik voorzag dat echt pesten niet meer lang op zich zou laten wachten. Onze zoon is toen onderzocht en getest (diagnose ASS en ADD, en vrij hoog IQ), en ik ben me gaan verdiepen in andere scholen. Ik betrad een wereld die ik niet kende. SBO (speciaal basisonderwijs) bleek iets heel anders dan SO (speciaal onderwijs), bijvoorbeeld. Nooit geweten. En de clusterverdeling kende ik ook niet. Enfin, het beste advies dat ook ik je kan geven is te gaan kijken op verschillende scholen en, het állerbelangrijkste, je tussen de leerlingen daar te begeven. Dan pas voel je echt of je kind daar past. Wij hebben vier scholen bezocht en het echt fijne gevoel hadden we bij de net dat jaar geopende SO cluster 4-school in onze eigen woonplaats, maar een paar minuten fietsen van ons huis. Hoewel onze zoon het idee moeilijk vond dat hij naar een andere school zou moeten, heeft hij daar een heel fijne verdere basisschooltijd gehad en leuke vriendjes gemaakt. Hij is ook naar speciaal voortgezet onderwijs gegaan, waar hij met een taxi naartoe ging. Ook op die school heeft hij het heel goed naar zijn zin gehad. Na een moeizaam vierde jaar besloten wij, hij en school dat hij dat over zou doen en ook dat was heel goed. Het bood hem rust en gaf hem de kans met een goede basis het eindexamenjaar in te gaan, hij slaagde met dikke vette cijfers. Hij zit nu op het hbo, richting chemie. Hij heeft moeite met verslaglegging, maar verder gaat het super. Sinds dit jaar is hij ook heel actief in de studievereniging. Ik ben ervan overtuigd dat het heel anders gelopen zou zijn, als hij destijds op regulier onderwijs zou zijn gebleven. Dat zou een schooltijd als pispaaltje zijn geweest, met welwillende maar niet voldoende geëquipeerde leerkrachten die hem niet hadden kunnen motiveren het beste uit zichzelf te halen. Hij zou een schim zijn geworden van wie hij nu is.
Sorry voor het lange verhaal, wat ik er maar weer door mee wil geven is: kijk heel goed naar je kind en wat het nodig heeft, en sterkte want dit alles is best een eenzaam proces.
Sorry voor het lange verhaal, wat ik er maar weer door mee wil geven is: kijk heel goed naar je kind en wat het nodig heeft, en sterkte want dit alles is best een eenzaam proces.
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
zaterdag 10 december 2022 om 19:48
Eens met Nansie!
En wat verdrietig om te lezen dat ze hem negeren. Het is vast onmacht vanuit hun, dat geven ze ook aan, maar ik kan me zo voorstellen dat het pijn doet.
Lieve Tinkel,.zie alsjeblieft ook de positieve kanten van speciaal onderwijs in. Zoveel kinderen bloeien er op, mijn ervaring op twee scholen is dat de docenten zo lief en betrokken zijn en ook aangedaan als het niet goed gaat, maar er zo graag voor willen werken om je kind een veilige plek te gunnen.
Mijn zoontje heeft dus ook gedragsproblemen, maar is cognitief niveau niet beperkt. Lezen en schrijven ging heel moeizaam, juist door zijn gedrag, de onrust die hij voelt, de snelle frustratie. Maar hij kan nu lezen en begint vol trots de plaatsnaamborden uit zichzelf te lezen. Nog geen half jaar geleden gaf hij al op bij de eerste letter. Als het gedrag in de weg gaat zitten, gaat leren ook moeizaam. Hoe fijn als je een docent (en nog heel veel andere begeleiding) hebt die zich niet onmachtig voelt bij het gedrag en ondanks moeilijk gedrag ook nog steeds de mooie kanten van je kind ziet.
Ik gun het je zo, want ik herken je verdriet en wanhoop, want je wil zo je kind niet zien.
Mijn zoontje zit overigens nu in groep 4. Hij is op deze school gestart in groep 3.
En wat verdrietig om te lezen dat ze hem negeren. Het is vast onmacht vanuit hun, dat geven ze ook aan, maar ik kan me zo voorstellen dat het pijn doet.
Lieve Tinkel,.zie alsjeblieft ook de positieve kanten van speciaal onderwijs in. Zoveel kinderen bloeien er op, mijn ervaring op twee scholen is dat de docenten zo lief en betrokken zijn en ook aangedaan als het niet goed gaat, maar er zo graag voor willen werken om je kind een veilige plek te gunnen.
Mijn zoontje heeft dus ook gedragsproblemen, maar is cognitief niveau niet beperkt. Lezen en schrijven ging heel moeizaam, juist door zijn gedrag, de onrust die hij voelt, de snelle frustratie. Maar hij kan nu lezen en begint vol trots de plaatsnaamborden uit zichzelf te lezen. Nog geen half jaar geleden gaf hij al op bij de eerste letter. Als het gedrag in de weg gaat zitten, gaat leren ook moeizaam. Hoe fijn als je een docent (en nog heel veel andere begeleiding) hebt die zich niet onmachtig voelt bij het gedrag en ondanks moeilijk gedrag ook nog steeds de mooie kanten van je kind ziet.
Ik gun het je zo, want ik herken je verdriet en wanhoop, want je wil zo je kind niet zien.
Mijn zoontje zit overigens nu in groep 4. Hij is op deze school gestart in groep 3.
zaterdag 10 december 2022 om 19:49
zaterdag 10 december 2022 om 19:58
Jeetje wat verdrietig om te lezen en horen. Klinkt als geen goede match nu dus dan zeker oriënteren! Ons kind is bijna geheel non-verbaal dus dat onveilig voelen zou mijn hart breken. De lom-scholen zijn niet te vergelijken met hoe het nu gaat, althans, er zit in onze regio echt van allerlei vormen en ik heb het idee dat ze veel actiever met de kinderen werken dan destijds.Tinkeltje33 schreef: ↑10-12-2022 10:23Ja dank je. We zijn er behoorlijk door ontdaan. Zoon vertelt zelf ook niks. Dus ik ga vandaag even met hem op stap, met het doel dat ik even met hem kan praten er over. Vragen hoe dit voor hem is en aangeven dat hij bij me mag komen als hij verdrietig is. Of even een knuffel nodig heeft.
Yella, wat fijn dat je je verhaal deelt. Zo kan het dus ook.
zaterdag 10 december 2022 om 20:09
Voor ons breken ook spannende tijden aan, in januari ondergaat dochter een operatie ter voorbereiding op een zeer ingrijpende operatie in februari - en hopelijk goed revalidatietraject. Ik ben er nu in mijn werk wat meer af en toe over gedeeld omdat ik een groot project heb afgestoten en wat me opvalt is dat mensen heel erg gericht zijn op hoe erg het is dat ik een zorgintensieve dochter heb, of althans zo ervaar ik het soms. Terwijl ik zelf juist een stuk acceptatie heb doorgemaakt en haar veel meer zie als het interessante, opmerkzame meisje dat ze is. Op dit moment zit ik vooral zelf met hoe haar voor te bereiden, hoe ze het mentaal gaat ervaren, leuke dingen doen nu, etc. We hebben de laatste maand vrij veel succes met communicatie-ondersteunende middelen en ze is zelfs een paar letters gaan herkennen. Een hele opluchting! Ik merk dat ik daar nog niet de kennis of ervaring heb gevonden die we nodig hebben. Wat iemand hierboven schrijft over eenzaamheid herken ik wel.
zaterdag 10 december 2022 om 20:19
Ik ben echt heel blij met jullie verhalen. De consulent van de gemeente zei deze week ook dat het vooral een acceptatieproces is voor de ouders. Je weet wat je hebt, hij heeft daar vriendjes. Maar het wordt allemaal minder. Volgens mij is de school niet meer mentaal veilig voor hem en steeds meer kinderen willen niet meer met hem werken of spelen omdat hij zo boos kan worden.
Voor nu hebben we nog geen keuze en moeten we dit traject van 1 op 1 begeleiding nog doorlopen. Maar dit is het wel het laatste wat gedaan wordt. Ze denken/hopen dat die begeleiding hem dan kan leren hoe hij hulp kan vragen en het uiteindelijk dan zonder begeleiding kan, maar ik zie dat niet gebeuren eigenlijk. Ik ben ook wat teleurgesteld door de aanpak van school afgelopen weken. Ze zijn handelingsverlegen en dat begrijp ik, maar ze hebben ons daar onvoldoende van op de hoogte gesteld. Wij hadden dus geen idee dat het zo slecht ging.
Mijn zoon heeft extreme faalangst en gaat zich uit onzekerheid onvoorspelbaar gedragen. Ontwijkend en ook de rest van de klas storen. Hij kan prima lezen en rekenen, maar hij blokkeert zichzelf.
Ik heb vandaag geprobeerd met hem er over te praten. Maar hij wil het er niet over hebben. De begeleiding zag hij wel zitten.
Voor nu hebben we nog geen keuze en moeten we dit traject van 1 op 1 begeleiding nog doorlopen. Maar dit is het wel het laatste wat gedaan wordt. Ze denken/hopen dat die begeleiding hem dan kan leren hoe hij hulp kan vragen en het uiteindelijk dan zonder begeleiding kan, maar ik zie dat niet gebeuren eigenlijk. Ik ben ook wat teleurgesteld door de aanpak van school afgelopen weken. Ze zijn handelingsverlegen en dat begrijp ik, maar ze hebben ons daar onvoldoende van op de hoogte gesteld. Wij hadden dus geen idee dat het zo slecht ging.
Mijn zoon heeft extreme faalangst en gaat zich uit onzekerheid onvoorspelbaar gedragen. Ontwijkend en ook de rest van de klas storen. Hij kan prima lezen en rekenen, maar hij blokkeert zichzelf.
Ik heb vandaag geprobeerd met hem er over te praten. Maar hij wil het er niet over hebben. De begeleiding zag hij wel zitten.
zaterdag 10 december 2022 om 21:22
Ach tinkeltje, ik snap de schrik en het verdriet, herkenbaar.
Maar ik sluit me aan bij Soumis, onze zoon is ook enorm gegroeid op het speciaal onderwijs.
Hij was in groep 3 in het regulier onderwijs volledig vastgelopen, en oa door de aanpak van die school liep het zo uit de hand dat hij overal vastliep en zelfs thuis kwam te zitten. Zijn gedragsproblemen waren uiteinde overal merkbaar en niet meer alleen op school.
Vanwege Corona konden we geen scholen bezoeken, maar ik heb me suf gebeld en rond gevraagd. Uiteindelijk kwamen we bij een school die binnen het speciaal onderwijs nog een tandje erbij doet. Best heftig vond ik, want als het daar niet zou lukken , was er echt niets meer over voor mijn gevoel.
Maar het is echt goed gekomen. De medewerkers zijn super gemotiveerd en deskundig. De klas zit vol bijzondere kinderen (10 in totaal) die elkaar met al hun eigenaardigheden accepteren.
Onze zoon heeft vriendjes en krijgt echt de begeleiding die bij hem past.
Wat betreft het cognitieve niveau, in de klas van zoon zitten kinderen met een achterstand, maar ook juist die extreem snel leren (zoals onze zoon) Omdat het zo’n kleine klas is met veel begeleiding kan elk kind op zijn eigen niveau leren.
Echt passend onderwijs dus.
Maar ik sluit me aan bij Soumis, onze zoon is ook enorm gegroeid op het speciaal onderwijs.
Hij was in groep 3 in het regulier onderwijs volledig vastgelopen, en oa door de aanpak van die school liep het zo uit de hand dat hij overal vastliep en zelfs thuis kwam te zitten. Zijn gedragsproblemen waren uiteinde overal merkbaar en niet meer alleen op school.
Vanwege Corona konden we geen scholen bezoeken, maar ik heb me suf gebeld en rond gevraagd. Uiteindelijk kwamen we bij een school die binnen het speciaal onderwijs nog een tandje erbij doet. Best heftig vond ik, want als het daar niet zou lukken , was er echt niets meer over voor mijn gevoel.
Maar het is echt goed gekomen. De medewerkers zijn super gemotiveerd en deskundig. De klas zit vol bijzondere kinderen (10 in totaal) die elkaar met al hun eigenaardigheden accepteren.
Onze zoon heeft vriendjes en krijgt echt de begeleiding die bij hem past.
Wat betreft het cognitieve niveau, in de klas van zoon zitten kinderen met een achterstand, maar ook juist die extreem snel leren (zoals onze zoon) Omdat het zo’n kleine klas is met veel begeleiding kan elk kind op zijn eigen niveau leren.
Echt passend onderwijs dus.
zaterdag 10 december 2022 om 21:53
Cypresshill: je 2e bericht las ik even overheen, sorry daarvoor. Wat heftig zeg. Kunnen jullie daar hulp bij ontvangen? Ik vind het knap hoe je het deelt op je werk. Ik vind het vaak wel lastig. Het heeft ook geen naam wat hij heeft en ik vind het vaak lastig uit te leggen.
En eenzaam inderdaad. Dat gevoel was wel minder, maar nu is dat wel terug. We staan er toch alleen voor. Maar ik probeer me wel te focussen op de mensen die wel interesse tonen ipv de mensen die er niks mee kunnen. Maar daarom vind ik het fijn om hier te lezen. Ik ben echt heel blij me jullie ervaringen ook nu weer. Ik schrijf al een tijd mee, maar het is alsof er nu ineens een nieuwe deur open gaat of zo. Door jullie verhalen begin ik eigenlijk ook wel echt nieuwsgierig te worden naar hoe het onderwijs hier geregeld is. Ik hoop dat we snel kunnen gaan kijken ergens.
We hebben nog 2 kinderen en de middelste wordt nu psychologisch onderzocht omdat hij taalachterstand heeft. Dat viel ook behoorlijk rauw op ons dak. Het is standaard procedure in de onderzoeken, maar we schrokken best wel. We krijgen daar aankomende week de uitslag van. Ik vermoed dat hij in ieder geval naar een gespecialiseerde dagbehandeling zal gaan voor taal- en spraakachterstand. Hij is nu 3. Maar ook met hem zit er een kans in dat hij niet naar regulier onderwijs gaat.
En eenzaam inderdaad. Dat gevoel was wel minder, maar nu is dat wel terug. We staan er toch alleen voor. Maar ik probeer me wel te focussen op de mensen die wel interesse tonen ipv de mensen die er niks mee kunnen. Maar daarom vind ik het fijn om hier te lezen. Ik ben echt heel blij me jullie ervaringen ook nu weer. Ik schrijf al een tijd mee, maar het is alsof er nu ineens een nieuwe deur open gaat of zo. Door jullie verhalen begin ik eigenlijk ook wel echt nieuwsgierig te worden naar hoe het onderwijs hier geregeld is. Ik hoop dat we snel kunnen gaan kijken ergens.
We hebben nog 2 kinderen en de middelste wordt nu psychologisch onderzocht omdat hij taalachterstand heeft. Dat viel ook behoorlijk rauw op ons dak. Het is standaard procedure in de onderzoeken, maar we schrokken best wel. We krijgen daar aankomende week de uitslag van. Ik vermoed dat hij in ieder geval naar een gespecialiseerde dagbehandeling zal gaan voor taal- en spraakachterstand. Hij is nu 3. Maar ook met hem zit er een kans in dat hij niet naar regulier onderwijs gaat.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
