Kinderen
alle pijlers
Je kind op het speciaal onderwijs
donderdag 11 juni 2020 om 13:49
Ik heb niet echt een speciale vraag, maar door een situatie vandaag werd ik even pijnlijk op de feiten gedrukt dat mijn kind op het speciaal onderwijs zit.
Mijn zoontje is nu net 5 en zit sinds dit schooljaar op speciaal onderwijs. Daarvoor reguliere kinderopvang met al de nodige problemen en 3 weken regulier onderwijs wat helemaal niet goed ging.
Op zijn school nu is hij ontzettend opgeleefd en heb ik mijn blije kind weer terug en thuis ook veel positieve veranderingen.
Dus overall voelt het heel goed.
Maar merk de laatste maanden dat ik toch nog best wel een acceptatieronde moet maken.
De huidige school is een orientatieplek, hier wordt bepaald op welke school hij het beste tot zijn recht komt en dat had ook nog regulier onderwijs kunnen zijn. Maar inmiddels is wel duidelijk dat dat sowieso niet gaat gebeuren. Omdat school ook nog niet helemaal hun vinger erop kan leggen en er nog verder onderzoek gaat plaatsvinden mag hij na de zomer nog wel terugkomen op zijn huidige school en dan zal er in de loop van dat schooljaar meer duidelijkheid komen ga ik vanuit en een advies.
Maar goed, wat ik al zei, ik heb nog wel wat acceptatie te ondergaan, ondanks dat ik heel blij ben met hoe het nu gaat. En de situatie van vandaag maakte dat dan ook weer pijnlijk duidelijk.
Daarom lijkt het me fijn om met andere ouders te kletsen over hoe het gaat, wat gaat goed, wat is moeilijk, tips en tricks voor elkaar. Lachen om de leuke dingen en verdriet delen.
Dus wees welkom, ik hoor jullie graag!
Mijn zoontje is nu net 5 en zit sinds dit schooljaar op speciaal onderwijs. Daarvoor reguliere kinderopvang met al de nodige problemen en 3 weken regulier onderwijs wat helemaal niet goed ging.
Op zijn school nu is hij ontzettend opgeleefd en heb ik mijn blije kind weer terug en thuis ook veel positieve veranderingen.
Dus overall voelt het heel goed.
Maar merk de laatste maanden dat ik toch nog best wel een acceptatieronde moet maken.
De huidige school is een orientatieplek, hier wordt bepaald op welke school hij het beste tot zijn recht komt en dat had ook nog regulier onderwijs kunnen zijn. Maar inmiddels is wel duidelijk dat dat sowieso niet gaat gebeuren. Omdat school ook nog niet helemaal hun vinger erop kan leggen en er nog verder onderzoek gaat plaatsvinden mag hij na de zomer nog wel terugkomen op zijn huidige school en dan zal er in de loop van dat schooljaar meer duidelijkheid komen ga ik vanuit en een advies.
Maar goed, wat ik al zei, ik heb nog wel wat acceptatie te ondergaan, ondanks dat ik heel blij ben met hoe het nu gaat. En de situatie van vandaag maakte dat dan ook weer pijnlijk duidelijk.
Daarom lijkt het me fijn om met andere ouders te kletsen over hoe het gaat, wat gaat goed, wat is moeilijk, tips en tricks voor elkaar. Lachen om de leuke dingen en verdriet delen.
Dus wees welkom, ik hoor jullie graag!
vrijdag 6 januari 2023 om 14:05
Tinkeltje33 schreef: ↑05-01-2023 20:46Wij krijgen ambulante begeleiding van BEC. Die beschikking is inmiddels afgelopen, maar we zitten in een soort uitloop waardoor we tussen wal en schip vallen. Ik heb eerlijk gezegd gewoon geen idee wat de status van het traject is. Ik heb eigenlijk geen zin meer om te wachten op al dat bureaucratische gedoe en wil de touwtjes zelf weer in handen hebben. We zijn veel te veel afhankelijk geworden van deze partijen.
Idioot eigenlijk, dat wij ouders zo moeten vechten voor de juiste zorg voor onze kinderen.
Heb je een cliëntondersteuner vanuit je gemeente? Of een co-piloot? Deze mensen kunnen het eea uit handen halen.
She was brave and strong and broken, all at once.
vrijdag 6 januari 2023 om 15:13
Iemand van het wijkteam is ons aanspreekpunt. Ik weet alleen niet zo goed wie er echt onafhankelijk is, ik heb het gevoel alsof deze organisaties elkaar allemaal in stand houden. Mijn man wil er eigenlijk niet meer mensen bij betrekken omdat er al zoveel betrokken zijn. Over een aantal weken zitten we met 6 organisaties om tafel. Echt waar zijn we mee bezig. Nou ja, even wat frustratie.
zaterdag 7 januari 2023 om 07:46
Wijkteam is zeker niet onafhankelijk. Zij hebben vanuit je gemeente de opdracht om de kosten laag te houden.
Een cliëntondersteuner zou wel onafhankelijk moeten zijn.
Ik snap dat je niet meer mensen erbij wil hebben.
Maar het kost zoveel energie om alles bij te houden, uit te zoeken welke zorg mogelijk is, waar die zorg te halen is, hoe de beschikking te regelen etc etc
Een cliëntondersteuner zou wel onafhankelijk moeten zijn.
Ik snap dat je niet meer mensen erbij wil hebben.
Maar het kost zoveel energie om alles bij te houden, uit te zoeken welke zorg mogelijk is, waar die zorg te halen is, hoe de beschikking te regelen etc etc
She was brave and strong and broken, all at once.
zaterdag 7 januari 2023 om 07:52
Ik zit al de hele ochtend (vanaf 6u) met zoon beneden te corrigeren.
Niet op de salontafel klimmen, niet op de bank springen. Etc.
Ik heb nog geen koffie kunnen pakken, want bij die poging hoorde ik vanuit de keuken een klap: tafel en kind lagen op de grond.
En langzaam lerend he? Dus hij begrijpt gewoon niet waarom hij niet op de tafel mag klimmen, leert niet van het vallen en blijft doorgaan. Ik ben zo moe van het boos worden..... het werkt ook gewoon echt niet. Hij herkent de emotie boos ook niet goed.
Dit wordt een topweekend
Niet op de salontafel klimmen, niet op de bank springen. Etc.
Ik heb nog geen koffie kunnen pakken, want bij die poging hoorde ik vanuit de keuken een klap: tafel en kind lagen op de grond.
En langzaam lerend he? Dus hij begrijpt gewoon niet waarom hij niet op de tafel mag klimmen, leert niet van het vallen en blijft doorgaan. Ik ben zo moe van het boos worden..... het werkt ook gewoon echt niet. Hij herkent de emotie boos ook niet goed.
Dit wordt een topweekend
She was brave and strong and broken, all at once.
zaterdag 7 januari 2023 om 09:17
Waar vind je een onafhankelijke clientondersteuner? Volgens mij werd hier stichting mee wel eens genoemd toch, is dat hetzelfde?
Iemand die ik ken heeft pgb budget en zij kopen daar zelf zorg voor in van een coach. Dan heb je denk ik ook veel kortere lijnen. Voor de toekomst lijkt me dat wel iets, als we wat meer gepokt en gemazeld zijn.
Mijn middelste zoon is nu aangemeld voor de taaltrein in verband met vermoeden van tos. Weer een nieuwe organisatie, echt vreselijk bureaucratisch ook weer. Zijn dossier heeft er al op 3 bureaus gelegen voor we zijn waar we zijn moeten en dan is de wachttijd nog 3 maanden.
Oh dat soort dagen vreten energie. Kan je met hem naar buiten gaan vandaag? Ballorig? Naar het bos?
Iemand die ik ken heeft pgb budget en zij kopen daar zelf zorg voor in van een coach. Dan heb je denk ik ook veel kortere lijnen. Voor de toekomst lijkt me dat wel iets, als we wat meer gepokt en gemazeld zijn.
Mijn middelste zoon is nu aangemeld voor de taaltrein in verband met vermoeden van tos. Weer een nieuwe organisatie, echt vreselijk bureaucratisch ook weer. Zijn dossier heeft er al op 3 bureaus gelegen voor we zijn waar we zijn moeten en dan is de wachttijd nog 3 maanden.
Oh dat soort dagen vreten energie. Kan je met hem naar buiten gaan vandaag? Ballorig? Naar het bos?
vrijdag 13 januari 2023 om 11:47
Het voordeel van diagnostiek is dat iedereen weet waar het over gaat. Dan kun je zelf ook beter bepalen wat wel en niet nuttig is. Een diagnose kan ook helpen bij een deel van de bureaucratie. Het maakt het iets gemakkelijker om bijvoorbeeld een pgb aan te vragen bij de gemeente of om je kind in de WLZ te krijgen. Een diagnose maakt duidelijk dat het geen opvoedprobleem of tijdelijk probleem is. In die zin ben ik er voor.
Een diagnose verandert natuurlijk niet wie je kind is, en heel veel hindernissen blijven bestaan.
Een onafhankelijk clientondersteuner behartigt de belangen van de client. Stichting MEE kan je voorzien van een clientondersteuner; wij hebben daar heel goede ervaringen mee. MEE werkt wel samen met de gemeente, en dat kan nadelen hebben, maar tegelijkertijd betekent dat ook dat ze allerlei contacten en korte lijntjes hebben. Je kunt ook zelf een zelfstandig werkende onafhankelijk clientondersteuner inschakelen. Dat wordt vaak geloof ik (deels) vergoed door je zorgverzekering, maar dat zou je even moeten uitzoeken. Ik heb er zelf geen ervaring mee.
Mijn zoon heeft sinds hij 5,5 is een pgb. Aanvankelijk via de gemeente. Hij zit inmiddels al 3 of 4 jaar in de WLZ. En eigenlijk hebben we daar het meeste aan; met het budget kunnen we pgb'ers inzetten en ons leven in praktisch opzicht makkelijker maken.
Een diagnose verandert natuurlijk niet wie je kind is, en heel veel hindernissen blijven bestaan.
Een onafhankelijk clientondersteuner behartigt de belangen van de client. Stichting MEE kan je voorzien van een clientondersteuner; wij hebben daar heel goede ervaringen mee. MEE werkt wel samen met de gemeente, en dat kan nadelen hebben, maar tegelijkertijd betekent dat ook dat ze allerlei contacten en korte lijntjes hebben. Je kunt ook zelf een zelfstandig werkende onafhankelijk clientondersteuner inschakelen. Dat wordt vaak geloof ik (deels) vergoed door je zorgverzekering, maar dat zou je even moeten uitzoeken. Ik heb er zelf geen ervaring mee.
Mijn zoon heeft sinds hij 5,5 is een pgb. Aanvankelijk via de gemeente. Hij zit inmiddels al 3 of 4 jaar in de WLZ. En eigenlijk hebben we daar het meeste aan; met het budget kunnen we pgb'ers inzetten en ons leven in praktisch opzicht makkelijker maken.
vrijdag 13 januari 2023 om 12:02
Hallo, ik kom hier zomaar even binnenvallen met een vraag. Zoonje heeft ass (en vermoeden van adhd en verstandelijke beperking) hij zit nu op een speciaal dagcentrum van waaruit ze gaan kijken of scholing kan en welke vorm dan bij hem past. We zitten nu in het aanvraag traject voor dubbele kinderbijslag. Ze vragen hier om een diagnose geteld door een arts oid. Is hiervoor de diagnose gesteld door het autisme centrum voldoende? Het blijft lastig met een kind waarvan je het toekomstperspectief nog niet weet. Ik zie het als een soort rouw waarbij je afscheid moet nemen van hetgeen wat je voor ogen had voor je kind. En ik heb het er dagelijks nog moeilijk mee. Maar als ik jullie berichten hier lees krijg ik veel hoop! Bedankt daarvoor alvast
vrijdag 13 januari 2023 om 12:23
Ik weet niet hoe de regels nu zijn voor het aanvragen van dubbele kinderbijslag. Ik moest destijds een heel lange vragenformulier invullen, waarbij het vooral ging om de vraag of mijn kind intensievere zorg nodig had dan gebruikelijk.
Misschien kun je even bellen om je vraag te stellen? Als dat niet kan, zou ik zoveel mogelijk 'bewijzen' meesturen.
Misschien kun je even bellen om je vraag te stellen? Als dat niet kan, zou ik zoveel mogelijk 'bewijzen' meesturen.
vrijdag 13 januari 2023 om 12:45
Hai Mevrouw Pinguin. Hoe oud is je zoon? ik heb alles ingevuld en van alles bijgevoegd en het is toegewezen. Ons kind is nu n oudere kleuter en heeft vooralsnog geen officiële diagnose door een arts maar wel enige medische 'geschiedenissen'. Jouw diagnose van het autismecentrum en het feit dat hij op een medisch dagcentrum zit, lijkt me dus al veel officiëler. Ik heb geen idee wat doorslaggevend was, op een gegeven moment kwam er een dubbel bedrag en een brief met toekenning. Erg fijn! ik besteed o.a. geld aan sensorische hulpmiddelen en oppas, niet dat dubbele kinderbijslag toereikend is, maar het helpt wel en ik ben zelf nog niet toe aan pgb-traject (overigens zou ik daar zeker al op gaan inzetten als je vermoedt dat jullie daar toch heen gaan!).Mevrpinguin schreef: ↑13-01-2023 12:02Hallo, ik kom hier zomaar even binnenvallen met een vraag. Zoonje heeft ass (en vermoeden van adhd en verstandelijke beperking) hij zit nu op een speciaal dagcentrum van waaruit ze gaan kijken of scholing kan en welke vorm dan bij hem past. We zitten nu in het aanvraag traject voor dubbele kinderbijslag. Ze vragen hier om een diagnose geteld door een arts oid. Is hiervoor de diagnose gesteld door het autisme centrum voldoende? Het blijft lastig met een kind waarvan je het toekomstperspectief nog niet weet. Ik zie het als een soort rouw waarbij je afscheid moet nemen van hetgeen wat je voor ogen had voor je kind. En ik heb het er dagelijks nog moeilijk mee. Maar als ik jullie berichten hier lees krijg ik veel hoop! Bedankt daarvoor alvast
Denk dat veel van ons jouw rouw herkennen en er zo af en toe weer middenin zitten. Sterkte!
vrijdag 13 januari 2023 om 13:16
Ja op het dagcentrum zeiden ze ook al qua ontwikkeling en extra zorg dat hij er voor in aanmerking zou moeten komen. Hij is net 4. Met dank aan integrale vroeghulp en jeugdhulp friesland is hij met 2 al gediagnosticeerd. Vandaag ook te horen gekregen dat we vanuit de gemeente groen licht hebben voor zaterdag opvang. Hier kan hij vanaf morgen 1x per 2 weken heen zodat wij met de andere zoon ook eens wat leuks kunnen doen. Ja die vragenlijst hadden we op had kdc al besproken en ook welke antwoorden bij hem passen dus dat gaat goed komen. Ik snap dat je extra dingen moet op sturen ivm dat er veel gefaudeerd wordt met zulke dingen. Maar ze maken de miur wel erg hoog. Ik loop ondertussen op mijn eind. Veel migraine. Elke ochtend om 5 uur wakker. En vanuit het kdc zou ook worden gekeken naar hulp voor ons met betrekking op hoe wij leren omgaan met een zorgintensief kind. Extra oppas is inderdaad een goede omdat hier van te doen. Bedankt voor de inzichten
vrijdag 13 januari 2023 om 17:48
Ik heb toen een begeleidende brief erbij gedaan waarin ik een toelichting gaf welke hoge kosten wij maken door de beperkingen van onze zoon. Dit in combinatie met zijn diagnose (verklaring van kinderarts) was toen voldoende. Je kunt altijd even bellen om te vragen welke bewijslast ze nodig hebben.Mevrpinguin schreef: ↑13-01-2023 13:16Ja op het dagcentrum zeiden ze ook al qua ontwikkeling en extra zorg dat hij er voor in aanmerking zou moeten komen. Hij is net 4. Met dank aan integrale vroeghulp en jeugdhulp friesland is hij met 2 al gediagnosticeerd. Vandaag ook te horen gekregen dat we vanuit de gemeente groen licht hebben voor zaterdag opvang. Hier kan hij vanaf morgen 1x per 2 weken heen zodat wij met de andere zoon ook eens wat leuks kunnen doen. Ja die vragenlijst hadden we op had kdc al besproken en ook welke antwoorden bij hem passen dus dat gaat goed komen. Ik snap dat je extra dingen moet op sturen ivm dat er veel gefaudeerd wordt met zulke dingen. Maar ze maken de miur wel erg hoog. Ik loop ondertussen op mijn eind. Veel migraine. Elke ochtend om 5 uur wakker. En vanuit het kdc zou ook worden gekeken naar hulp voor ons met betrekking op hoe wij leren omgaan met een zorgintensief kind. Extra oppas is inderdaad een goede omdat hier van te doen. Bedankt voor de inzichten
Weet je dat je de luiers vergoed krijgt via de zorgverzekering vanaf 4 jaar?
woensdag 15 februari 2023 om 13:45
Een late reactie. Ik heb de verzekeraar gebeld hierover en dat kan dus als er een indicatie ligt van de kinderarts. Daar heb ik over 3 weken een afspraak staan. Het gaat me er om dat hij nu zo groot is en niet meer in de luiers van de supermarkt past. En grotere maten zijn er wel te krijgen maar zijn ontzettend duur. Al zou ik de helft vergoed krijgen dan is dat al prettig
woensdag 15 februari 2023 om 13:53
Als het geregeld is krijg je alles vergoed. De verpleegkundig medewerker van de leverancier indiceert het aantal luiers per dag in overleg met jou en dan krijg je een voorraad voor 3 maanden thuisgestuurd. De zorgverzekering weet via welke leverancier de luiers geleverd kunnen worden. Bij ons was het Bosman, maar er zijn meerdere leveranciers.Mevrpinguin schreef: ↑15-02-2023 13:45Een late reactie. Ik heb de verzekeraar gebeld hierover en dat kan dus als er een indicatie ligt van de kinderarts. Daar heb ik over 3 weken een afspraak staan. Het gaat me er om dat hij nu zo groot is en niet meer in de luiers van de supermarkt past. En grotere maten zijn er wel te krijgen maar zijn ontzettend duur. Al zou ik de helft vergoed krijgen dan is dat al prettig
maandag 20 februari 2023 om 06:14
Hier ook even een update. Het wordt hier niet minder moeilijk. Zoon krijgt inmiddels een op één begeleiding. Dat heeft uiteraard weer weken geduurd, maar het loopt nu. Daarnaast zijn we bezig met de diagnostiek. Hij gaat halve dagen naar school en ik heb de indruk dat hij beter in zijn vel zit.
Zoon 2 is op een behandelgroep gestart voor TOS. Daar heeft hij het naar zijn zin en na de behandeling van ongeveer een jaar moeten we zien of hij naar regulier of speciaal onderwijs gaat.
Met mijzelf gaat het slecht. Ik ben sinds december overspannen of randje burn-out. Alle onzekerheid van afgelopen 3 jaar, het continu moeten vechten voor de belangen voor zoon, alle afspraken, het eerder ophalen. Het zijn te veel ballen om in de lucht te houden. We zijn nu 4 dagen in de week de halve dag bezig met heen en weer rijden voor halen en brengen. Plus alle afspraken erbij en alle instanties die ik achter de broek aan moet zitten omdat afspraken niet nagekomen worden. Ik ben moe en inmiddels fysiek ziek van alle spanning.
Zoon 2 is op een behandelgroep gestart voor TOS. Daar heeft hij het naar zijn zin en na de behandeling van ongeveer een jaar moeten we zien of hij naar regulier of speciaal onderwijs gaat.
Met mijzelf gaat het slecht. Ik ben sinds december overspannen of randje burn-out. Alle onzekerheid van afgelopen 3 jaar, het continu moeten vechten voor de belangen voor zoon, alle afspraken, het eerder ophalen. Het zijn te veel ballen om in de lucht te houden. We zijn nu 4 dagen in de week de halve dag bezig met heen en weer rijden voor halen en brengen. Plus alle afspraken erbij en alle instanties die ik achter de broek aan moet zitten omdat afspraken niet nagekomen worden. Ik ben moe en inmiddels fysiek ziek van alle spanning.
voor jou Tinkeltje, het is ook zwaar. Vooral goede hulp krijgen is een soort marathon tussen kastjes, muren en wachtlijsten. Natuurlijk heeft dat ook effect op jou, want ook jouw leven ziet er heel anders uit dan je het had bedacht
woensdag 22 februari 2023 om 08:49
Heb je iets waarmee je je kunt opladen af en toe Tinkeltje?
Mijn man heeft 2 jaar in een burn out gezeten.
De zorg, en het regelen van zorg kwam volledig op mij.
Dit heeft mij ook geen goed gedaan. Nu zit ik op randje burn out.
Met man heb ik afgesproken (nee ik heb hem meegedeeld) dat ik een paar vaste momenten in de week nodig heb voor mezelf.
Woensdagavond, zondagochtend tot 12 uur, en vrijdagochtend (dan zit zoon toch op school) zijn voor mij. Dan ben ik ook echt niet bereikbaar.
Ik kan koffiedrinken met een vriendin, sporten, wandelen, slapen of whatever.
Mij niet bellen.
Het helpt me om te weten dat ik op deze vaste momenten kan rekenen en even alles los kan laten.
Voor een gemiddeld gezin is het wellicht heel normaal om tijd voor jezelf te hebben, maar voor een zorggezin met 2 oververmoeide ouders wat lastiger.
Mijn man heeft 2 jaar in een burn out gezeten.
De zorg, en het regelen van zorg kwam volledig op mij.
Dit heeft mij ook geen goed gedaan. Nu zit ik op randje burn out.
Met man heb ik afgesproken (nee ik heb hem meegedeeld) dat ik een paar vaste momenten in de week nodig heb voor mezelf.
Woensdagavond, zondagochtend tot 12 uur, en vrijdagochtend (dan zit zoon toch op school) zijn voor mij. Dan ben ik ook echt niet bereikbaar.
Ik kan koffiedrinken met een vriendin, sporten, wandelen, slapen of whatever.
Mij niet bellen.
Het helpt me om te weten dat ik op deze vaste momenten kan rekenen en even alles los kan laten.
Voor een gemiddeld gezin is het wellicht heel normaal om tijd voor jezelf te hebben, maar voor een zorggezin met 2 oververmoeide ouders wat lastiger.
She was brave and strong and broken, all at once.
woensdag 22 februari 2023 om 12:44
Ik moet dit soort dingen echt leren voor mezelf. Het altijd bezig zijn en maar doorgaan zit ook wel in mezelf. Dus leren loslaten, ontspannen, tot rust komen, überhaupt accepteren dat ik een burn-out heb. Ik weet oprecht niet hoe ik dat moet doen, dus het is wel een proces waar ik doorheen ga en dat zal ook tijd kosten. Ik moet mezelf continu terugfluiten en met alles van onze zoons wat er staat voelt het ook alsof alles nu moet gebeuren. Het is al zo’n gevecht. Pas op de plaats is dus heel goed voor me en dan over een tijdje kijken: en hoe nu verder.
woensdag 22 februari 2023 om 20:22
Tinkeltje, zoek vooral iets dat bij jou past, iets wat jij graag doet. De een vindt het heerlijk om een uur in een warm bad te liggen, terwijl de ander veel meer heeft aan intensief sporten. En het mag natuurlijk ook gewoon allebei. Bij mij wisselt het waar ik behoefte aan heb. Soms heb ik veel behoefte aan sociaal contact, vriendinnen, uit eten enzo en in andere periodes is me dat te veel en blijf ik juist veel meer thuis.
woensdag 1 maart 2023 om 11:08
Hoi allemaal,
Ik las al een aantal maanden mee in dit topic. En ik denk dat mijn zoon binnenkort ook op sbo of so gaat starten.
Regulier is nog niet uitgesloten. Het samenwerkingsverband gaat hem observeren. Hij wordt binnenkort 4 en dan zou ik hem graag gelijk op de juiste school hebben en niet bv eerst 2 maanden regulier, dan zomervakantie en dan weer geen duidelijkheid hebben over waar hij het beste onderwijs kan hebben.
Hij is nu op een dagbehandeling die ook kijken of ze een diagnose kunnen stellen.
Hij liep vast al vanaf het moment dat hij startte op kinderopvang met net 2 jaar. Onze zoon vond het wel leuk daar hoor en ging met plezier. Maar de medewerkers hadden nog nooit een kind zoals hij gezien zeiden ze. Na ongeveer 9 maanden gaf kinderopvang aan handelingsverlegen te zijn en moest hij van de opvang af.
Daarna lange wachtlijst voor een groep.
Op deze groep gaat het goed. We krijgen ook veel positiviteit te horen en uiteraard ook de dingen die hij nog moet leren.
Heeft een non verbale iq test gehad en daar scoorde hij gemiddeld tot hoog.
Adhd vragenlijsten ingevuld en daar scoorde hij hoog op. Maar ook autisme kenmerken.
Het is een ontzettend lief kind, wil veel knuffels van ons ( nooit van anderen)
Best lief ook voor zijn broertje. Energiek en actief. Gaat graag naar buiten en kan lang alleen spelen. Was een hele rustige en tevreden baby.
Spraak liep hij achter maar toen hij bijna 3 was ging hij ineens in zinnen praten ipv paar woorden. Hij praat nu goed. Hij is ook zindelijk sinds zijn derde verjaardag. Hij slaapt en eet goed. Heeft geen peuter woede aanvallen.
Sociaal emotioneel loopt hij achter.
Hij heeft weinig oog voor andere kinderen. Gaat recht op zijn doel af. Staat er een ander kind tussen hetgeen wat hij wil dan loopt hij er letterlijk overheen. Hij snapt ook niet dat als een kind huilt of nee zegt, hij moet stoppen.
Hij maakt oogcontact maar niet frequent. Hij kan ook soms door je heen kijken.
Hij gaat nu met de taxi naar dagbehandeling. Ook de nodige frustraties mee gehad. Geen enkele neemt een kinderzitje mee bv terwijl dat wel is aangegeven en in hun gegevens staat ( ik weet dat het voor een taxi niet verplicht is)
Werken en dagbehandeling uren combineren is erg lastig. De vele gesprekken er nog tussendoor plannen.
Ik ben al bijna door mijn ouderschapsverlofuren heen. Vorig jaar ook bijna elk verlofuurtje dat kon gepakt. De hoeveelheid werk verandert niet door mijn verlof en ik merk dat dat nu na 1.5 jaar getob met opvang en dit mijn stresslevel steeds hoger wordt. Dus ik had een week geleden verlof aangevraagd voor 2 weken.
Maar het jaar is nog lang denk ik dan.
De zomervakantie is ook 6 weken ( reguliere opvang dan wordt ook niets denk ik)
Allerlei instanties verwachten ook dat je met twee ouders bijna op elk moment op afspraak kan komen. We hebben soms 4 afspraken per week.
Nou, heel verhaal. Ik merk dat ik er vaak aan denk hoe nu verder. Veel onzekerheid en twijfels.
Ik las al een aantal maanden mee in dit topic. En ik denk dat mijn zoon binnenkort ook op sbo of so gaat starten.
Regulier is nog niet uitgesloten. Het samenwerkingsverband gaat hem observeren. Hij wordt binnenkort 4 en dan zou ik hem graag gelijk op de juiste school hebben en niet bv eerst 2 maanden regulier, dan zomervakantie en dan weer geen duidelijkheid hebben over waar hij het beste onderwijs kan hebben.
Hij is nu op een dagbehandeling die ook kijken of ze een diagnose kunnen stellen.
Hij liep vast al vanaf het moment dat hij startte op kinderopvang met net 2 jaar. Onze zoon vond het wel leuk daar hoor en ging met plezier. Maar de medewerkers hadden nog nooit een kind zoals hij gezien zeiden ze. Na ongeveer 9 maanden gaf kinderopvang aan handelingsverlegen te zijn en moest hij van de opvang af.
Daarna lange wachtlijst voor een groep.
Op deze groep gaat het goed. We krijgen ook veel positiviteit te horen en uiteraard ook de dingen die hij nog moet leren.
Heeft een non verbale iq test gehad en daar scoorde hij gemiddeld tot hoog.
Adhd vragenlijsten ingevuld en daar scoorde hij hoog op. Maar ook autisme kenmerken.
Het is een ontzettend lief kind, wil veel knuffels van ons ( nooit van anderen)
Best lief ook voor zijn broertje. Energiek en actief. Gaat graag naar buiten en kan lang alleen spelen. Was een hele rustige en tevreden baby.
Spraak liep hij achter maar toen hij bijna 3 was ging hij ineens in zinnen praten ipv paar woorden. Hij praat nu goed. Hij is ook zindelijk sinds zijn derde verjaardag. Hij slaapt en eet goed. Heeft geen peuter woede aanvallen.
Sociaal emotioneel loopt hij achter.
Hij heeft weinig oog voor andere kinderen. Gaat recht op zijn doel af. Staat er een ander kind tussen hetgeen wat hij wil dan loopt hij er letterlijk overheen. Hij snapt ook niet dat als een kind huilt of nee zegt, hij moet stoppen.
Hij maakt oogcontact maar niet frequent. Hij kan ook soms door je heen kijken.
Hij gaat nu met de taxi naar dagbehandeling. Ook de nodige frustraties mee gehad. Geen enkele neemt een kinderzitje mee bv terwijl dat wel is aangegeven en in hun gegevens staat ( ik weet dat het voor een taxi niet verplicht is)
Werken en dagbehandeling uren combineren is erg lastig. De vele gesprekken er nog tussendoor plannen.
Ik ben al bijna door mijn ouderschapsverlofuren heen. Vorig jaar ook bijna elk verlofuurtje dat kon gepakt. De hoeveelheid werk verandert niet door mijn verlof en ik merk dat dat nu na 1.5 jaar getob met opvang en dit mijn stresslevel steeds hoger wordt. Dus ik had een week geleden verlof aangevraagd voor 2 weken.
Maar het jaar is nog lang denk ik dan.
De zomervakantie is ook 6 weken ( reguliere opvang dan wordt ook niets denk ik)
Allerlei instanties verwachten ook dat je met twee ouders bijna op elk moment op afspraak kan komen. We hebben soms 4 afspraken per week.
Nou, heel verhaal. Ik merk dat ik er vaak aan denk hoe nu verder. Veel onzekerheid en twijfels.
woensdag 1 maart 2023 om 11:18
Welkom, Lem2! Wat een gedoe is dat allemaal, hè, zo'n traject om te onderzoeken wat er aan de hand is, wat je kind nodig heeft. Wel fijn dat al duidelijk is dat je kind geen verstandelijke beperking heeft, maar tegelijkertijd maakt dat het misschien lastiger om de juiste school te vinden.
Als ouders bepaal je zelf of je het nodig vindt om met zijn tweetjes op een afspraak te komen. Dat kan en mag gewoon. Je kunt nu eenmaal niet allebei de hele tijd maar vrij nemen van je werk. Sommige afspraken kunnen ook best via Zoom of telefonisch, dan kost het veel minder tijd en kun je het misschien vanaf je werkplek doen. Het is waarschijnlijk goed bedoeld om steeds beide ouders uit te nodigen, maar je bent niet verplicht om daar elke keer gehoor aan te geven.
(Het is overigens niet voor niets dat in veel gezinnen met een zorgintensief kind een van de ouders aanzienlijk minder gaat werken of zelfs stopt met werken.)
In ons gezin ben ik degene die de meeste afspraken doet, omdat ik als freelancer werk en daardoor het meest flexibel ben. Mijn man gaat mee bij belangrijke afspraken of praat soms vanaf kantoor mee via Zoom. Afspraken waar we samen naartoe gaan proberen we altijd begin of eind van de dag te plannen.
Als ouders bepaal je zelf of je het nodig vindt om met zijn tweetjes op een afspraak te komen. Dat kan en mag gewoon. Je kunt nu eenmaal niet allebei de hele tijd maar vrij nemen van je werk. Sommige afspraken kunnen ook best via Zoom of telefonisch, dan kost het veel minder tijd en kun je het misschien vanaf je werkplek doen. Het is waarschijnlijk goed bedoeld om steeds beide ouders uit te nodigen, maar je bent niet verplicht om daar elke keer gehoor aan te geven.
(Het is overigens niet voor niets dat in veel gezinnen met een zorgintensief kind een van de ouders aanzienlijk minder gaat werken of zelfs stopt met werken.)
In ons gezin ben ik degene die de meeste afspraken doet, omdat ik als freelancer werk en daardoor het meest flexibel ben. Mijn man gaat mee bij belangrijke afspraken of praat soms vanaf kantoor mee via Zoom. Afspraken waar we samen naartoe gaan proberen we altijd begin of eind van de dag te plannen.
woensdag 1 maart 2023 om 20:06
Hoe gaat het nu met je, Tinkeltje? Het is ook niet niks!
ik had hier wel geschreven dat ons kind een zware en ook wel riskante operatie heeft ondergaan. Deze werd -doordat er een plek vrij kwam- zelfs al in januari ingepland. We zijn nu 6 weken verder en het herstel was de eerste week erg zwaar en onzeker maar nu goed. Ze kan nu al méér dan voor de operatie en er is ook hoop dat ze met oefeningen haar stem kan beheersen en praten. Volgende week gaat A. voor het eerst weer naar haar school. Ik keek er tot gister erg naar uit want ben ook kapot van spanning, zorg, combi met werk, maar nu vind ik het ook wel weer kwetsbaar. We gaan het zien! Het is ook niet dat de operatie een 'nu zijn alle problemen verleden tijd' betekent, maar het maakt wel meer mogelijk voor haar. School heeft direct contact met een universitair ziekenhuis waar, als het volgende week niet goed gaat, ze dan voorlopig onderwijs zal volgen en dan mogelijk overdracht naar SBO.
ik had hier wel geschreven dat ons kind een zware en ook wel riskante operatie heeft ondergaan. Deze werd -doordat er een plek vrij kwam- zelfs al in januari ingepland. We zijn nu 6 weken verder en het herstel was de eerste week erg zwaar en onzeker maar nu goed. Ze kan nu al méér dan voor de operatie en er is ook hoop dat ze met oefeningen haar stem kan beheersen en praten. Volgende week gaat A. voor het eerst weer naar haar school. Ik keek er tot gister erg naar uit want ben ook kapot van spanning, zorg, combi met werk, maar nu vind ik het ook wel weer kwetsbaar. We gaan het zien! Het is ook niet dat de operatie een 'nu zijn alle problemen verleden tijd' betekent, maar het maakt wel meer mogelijk voor haar. School heeft direct contact met een universitair ziekenhuis waar, als het volgende week niet goed gaat, ze dan voorlopig onderwijs zal volgen en dan mogelijk overdracht naar SBO.
zondag 5 maart 2023 om 08:03
Cypresshill: wat een heftige periode voor jullie. Fijn dat dit deel nu achter de rug is.
Lem: welkom! Heel herkenbaar wat je schrijft over de afspraken. Wij worden hier nu ook strenger in. Wat Nansie schrijft over telefonisch of via Zoom vind ik ook een goede tip.
Het gaat hier nog niet veel beter met mij. Ik ben snel helemaal overprikkeld. Ik heb het idee dat ik begin met verwerken dat mijn zoon ‘anders’ is. Afgelopen jaren heb ik vooral gevochten voor hem en altijd aan gestaan om voor hem alles mogelijk te maken. Maar ik heb nog niet stil gestaan bij wat dat voor mij betekent.
Ik overweeg om voor mezelf ook diagnostiek te gaan doen, ik loop zelf ook al langere tijd vast in dingen. Voor mijn zoon vind ik het ook prettig als ik hetzelfde traject doe. Sowieso herken ik veel van mezelf in hem. Ik ben nog zoekend in wat ik nou precies nodig heb.
Lem: welkom! Heel herkenbaar wat je schrijft over de afspraken. Wij worden hier nu ook strenger in. Wat Nansie schrijft over telefonisch of via Zoom vind ik ook een goede tip.
Het gaat hier nog niet veel beter met mij. Ik ben snel helemaal overprikkeld. Ik heb het idee dat ik begin met verwerken dat mijn zoon ‘anders’ is. Afgelopen jaren heb ik vooral gevochten voor hem en altijd aan gestaan om voor hem alles mogelijk te maken. Maar ik heb nog niet stil gestaan bij wat dat voor mij betekent.
Ik overweeg om voor mezelf ook diagnostiek te gaan doen, ik loop zelf ook al langere tijd vast in dingen. Voor mijn zoon vind ik het ook prettig als ik hetzelfde traject doe. Sowieso herken ik veel van mezelf in hem. Ik ben nog zoekend in wat ik nou precies nodig heb.
dinsdag 7 maart 2023 om 22:18
Goede tip van digitaal aanwezig zijn. Ik kan dat wel. Partnet niet. Maar partner heeft wel vaak diensten die in de middag pas beginnen. En ik kan dan digitaal aansluiten in de ochtend bijvoorbeeld.
Helaas is partner nogal van het bagatelliseren. Het valt allemaal wel mee. Het is gewoon een druk jongetje. En in sommige situaties is het idd gewoon wat drukker dan normaal maar meestal ook niet. Ik ben er dan liever bij om ook mijn ervaringen aan te geven aangezien ik meestal thuis ben.
Ik ben van 40 uur werken met 1 kind, naar 32 uur met 2 kinderen gegaan. En nu er geen opvang meer is werk ik meestal 24 tot 28 uur. De dagbehandeling is zo n 20 uur dus het is echt schipperen met waar haal ik de tijd vandaan en roosters op elkaar afstemmen.
Helaas kunnen we niet rekenen op familie. ( eigen werk of wonen te ver weg) voor een oppasdag in het weekend zou het wel kunnen.
We proberen het nu even zo omdat hij binnenkort 4 wordt en dan gaan we om de tafel met de gemeente om te bespreken waar hij ook 2 middagen opgevangen kan worden naast school.
Het bedrijf waar ik werk is ook nog eens bijna 3 uur reistijd per werkdag. Bewuste keuze voordat zoon deze problemen had bij opvang. En ook heel leuk werk. Gelukkig is thuiswerken heel normaal bij werkgever. Ik zou niet weten hoe ik het anders had kunnen bolwerken.
Maar ik merk de laatste tijd dat ik op dagen dat er gesprekken staan of gesprek heb gehad ik mij totaal niet meer kan concentreren op het werk zelf. Schakelen tussen privé, de zorggesprekken ( met meerdere instanties), jongste kind aandacht geven, de huisdieren, huishouden, collega die belt, mijn hoofd erbij houden zodat ik goed en accuraat mijn werk doe. Het breekt zo nu en dan op.
En soms ben ik jaloers op andere mensen die ook twee peuters hebben. Maar ze "gewoon" allebei naar dezelfde opvang brengen 2 a 3 dagen in de week. In alle rust kunnen werken en dan klaar. Geen gezeik verder.
Helaas is partner nogal van het bagatelliseren. Het valt allemaal wel mee. Het is gewoon een druk jongetje. En in sommige situaties is het idd gewoon wat drukker dan normaal maar meestal ook niet. Ik ben er dan liever bij om ook mijn ervaringen aan te geven aangezien ik meestal thuis ben.
Ik ben van 40 uur werken met 1 kind, naar 32 uur met 2 kinderen gegaan. En nu er geen opvang meer is werk ik meestal 24 tot 28 uur. De dagbehandeling is zo n 20 uur dus het is echt schipperen met waar haal ik de tijd vandaan en roosters op elkaar afstemmen.
Helaas kunnen we niet rekenen op familie. ( eigen werk of wonen te ver weg) voor een oppasdag in het weekend zou het wel kunnen.
We proberen het nu even zo omdat hij binnenkort 4 wordt en dan gaan we om de tafel met de gemeente om te bespreken waar hij ook 2 middagen opgevangen kan worden naast school.
Het bedrijf waar ik werk is ook nog eens bijna 3 uur reistijd per werkdag. Bewuste keuze voordat zoon deze problemen had bij opvang. En ook heel leuk werk. Gelukkig is thuiswerken heel normaal bij werkgever. Ik zou niet weten hoe ik het anders had kunnen bolwerken.
Maar ik merk de laatste tijd dat ik op dagen dat er gesprekken staan of gesprek heb gehad ik mij totaal niet meer kan concentreren op het werk zelf. Schakelen tussen privé, de zorggesprekken ( met meerdere instanties), jongste kind aandacht geven, de huisdieren, huishouden, collega die belt, mijn hoofd erbij houden zodat ik goed en accuraat mijn werk doe. Het breekt zo nu en dan op.
En soms ben ik jaloers op andere mensen die ook twee peuters hebben. Maar ze "gewoon" allebei naar dezelfde opvang brengen 2 a 3 dagen in de week. In alle rust kunnen werken en dan klaar. Geen gezeik verder.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
