Je kind op het speciaal onderwijs

Ik heb dat ook, dat ik voor en na een belangrijjk/intensief/beladen gesprek me niet kan concentreren op andere dingen. Ik probeer wat tijd voor mezelf vrij te houden rondom zo'n afspraak of als dat niet gaat, neem ik even de tijd om mijn gedachten en ideeën op te schrijven. Dat helpt vaak wel om het te kunnen parkeren tot een later moment.

Het gaat hier met zoon steeds slechter op school. Het is duidelijk dat regulier onderwijs hem niet kan bieden wat hij nodig heeft. We gaan volgende week bij 2 scholen kijken en we zijn voorbereidingen aan het treffen voor het schooladvies. Dat ligt allemaal wat ingewikkeld, maar het wordt goed opgepakt. Hij zelf zit heel slecht in zijn vel. Inmiddels heeft school ook met spoed een gesprek met ons gevraagd en we verwachten dat hij deels of zelfs helemaal thuis komt te zitten. Dat willen we niet, maar de stress die school hem nu oplevert willen we ook niet. Arm mannetje.

@Lem2: dat herken ik wel. Hier twee kinderen op twee verschillende scholen (SBO en regulier) met dezelfde lestijden. Dat is echt een enorme puzzel en een dagelijkse race tegen de klok. Ik kan zo jaloers worden op ouders die hun drie prima meekomende kinderen allemaal van hetzelfde schoolplein kunnen plukken. Hier heeft man uren ingeleverd, maar de afgelopen maanden is wel naar boven gekomen dat hij daar toch wel frustratie over heeft. Mijn carrière heeft een behoorlijke vlucht genomen en nu alles loopt komt hij erachter dat hij dat ergens ook wel had gewild. Gelukkig heeft hij waarschijnlijk binnenkort een nieuwe baan, dat is een mooie eerste stap.

@Tinkeltje: pfff, wat een moeilijke overweging. Ik heb de afgelopen jaren wel geleerd dat je net zo gelukkig bent als je ongelukkigste kind. Wat enorm moeilijk voor jullie. En ik kan me voorstellen dat je ook echt niet wil dat hij thuis komt te zitten, maar dat het ook moeilijk is om zo door te gaan.

Hier gaat het relatief goed. Wel een behoorlijke relatiecrisis (we zitten nu in therapie) omdat we door de hele situatie als partners elkaar toch wel zijn kwijtgeraakt. We zijn goede ouders en huisgenoten, maar de relationele verbinding is ver te zoeken. Met zoon gaat het gelukkig wel heel goed. Die zit nu in groep 3 en komt heel goed mee qua lezen en schrijven. Rekenen blijft nog wat achter, maar het is niet zorgelijk. Hij gaat met plezier naar school en heeft veel interesses (momenteel alles wat met de middeleeuwen te maken heeft). We zijn gisteren naar een historisch museum geweest en dat vond hij waanzinnig leuk. Na afloop gingen we nog even ergens eten en als ik hem dan zo zie zitten dan realiseer ik me dat we van ver zijn gekomen… en dat het ook anders had kunnen zijn.

@LauraRoar: heel herkenbaar en logisch! Als ouders zit je in zo'n enorme strijd soms. En dan raak je inderdaad die romantische klik kwijt....
Wij zijn hier ook doorheen gegaan. Ik overspannen, man flinke burn out.
Wat ons heeft geholpen is 1 (zater)dag per maand voor ons 2 te hebben. Dat lukte met een pgb-budget.
Op deze dag doen we samen wat leuks.
Uit lunchen, saunabezoek, strandwandeling. En weer ontdekken waarom we elkaar ooit zo leuk vonden.
Weer even partners zijn ipv enkel zorgouders.

LauraRoar schreef: ↑

12-03-2023 08:07

@Lem2: dat herken ik wel. Hier twee kinderen op twee verschillende scholen (SBO en regulier) met dezelfde lestijden. Dat is echt een enorme puzzel en een dagelijkse race tegen de klok. Ik kan zo jaloers worden op ouders die hun drie prima meekomende kinderen allemaal van hetzelfde schoolplein kunnen plukken.

In onze gemeente kun je taxivervoer aanvragen wanneer je 1 kind op s(b)o hebt, en een ander kind op regulier onderwijs.
Misschien is dit bij jullie ook zo geregeld?

Het vergt veel van je relatie, een intensief kind. Ik denk dat kinderen in het algemeen al veel vergen, maar met onze kinderen is dat nog veel meer. En het houdt nooit op. Wij hebben ook een flinke crisis gehad en zijn ook in relatietherapie. Het gaat daardoor nu veel beter tussen ons, misschien zelfs wel beter dan het ooit geweest is. Het gekke is dat we altijd wel een goed team zijn geweest tov de kinderen, maar er bleef weinig over voor onszelf.

Wat je zegt Nansie: je bent een team voor je kind(eren), maar houdt geen tijd/energie meer over voor elkaar. Of je vergeet door de zorgen helemaal dat je ook nog eens tijd voor elkaar moet maken.
En daarbij is het ook moeilijker om die tijd voor elkaar te maken.
Waar andere kinderen van 5 (leeftijd van onze zoon) zelfstandig gaan spelen of bij vriendjes gaan spelen, blijft onze zoon 24/7 van ons afhankelijk.
Voor entertainment, voor verzorging, voor zijn eigen veiligheid.
Zo anders dan bij het gemiddelde gezin.
Ik hoor regelmatig van collega's met kinderen in deze leeftijd 'zo, krijg ik eindelijk m'n handen weer een beetje vrij'.
Tja, wij niet.

Dus op onze maandelijkse pgb-dag doen we ook echt iets samen. En niet iets apart van elkaar.

Hiii lang geleden dat ik hier meegeschreven heb. Wij hebben de knoop doorgehakt om onze zoontje naar speciaal onderwijs te laten gaan.. het samenwerkingsverband heeft een cluster 3 school geadviseerd... en nu weet ik helemaal niet wat het in houdt.. mischien iemand die het wel weet hier?. Mijn hoofd loopt over van alles en ergens doet het pijn om hem naar speciaal onderwijs te laten gaan terwijl ik weet dat het beter voor hem is.

Hi Prisjuh: cluster 3 is voor langdurig zieke, lichamelijk of verstandelijk beperkte kinderen. Bij ons noemden ze het licht verstandelijk beperkt. Hoe kijken jullie zelf tegen het advies aan?

Hier is de knoop ook doorgehakt dat zoon naar een andere school moet. Inmiddels zit hij deels thuis en wordt geregeld dat hij die dagen naar een zorgboerderij gaat. Toen we hier aan begonnen had ik toch nooit voor mogelijk gehouden dat hij thuis zou komen te zitten. We hebben verschil van mening over welke school het meest geschikt voor hem is. Cluster 4 of sbo. De cluster 4 hier staat heel slecht bekend. We zijn er zelf geweest en hebben er een heel slecht gevoel bij. De cluster 4 school die wel bij hem aansluit is 50 kilometer verderop.

Ik ben bang dat hij voor sbo afgewezen gaat worden en dan moeten we een keuze maken wat we voor hem willen. Het voelt als kiezen tussen 2 kwaden. Elke dag ruim een uur in een busje met alle gevolgen van dien of een school met een klimaat waarvan we denken dat dit hem af gaat breken.

Tinkeltje, is een andere SBO betrekken waarin jullie vertrouwen hebben een optie?

Ik werk op een cluster 3 school. Zoals gezegd zijn dit scholen voor kinderen met een verstandelijke, lichamelijke of meervoudige beperking, of langdurig zieke kinderen.

De school waar ik werk is vrij groot, wij hebben eigenlijk wel alle doelgroepen in huis: van ernstig meervoudig beperkte leerlingen tot aan leerlingen die na ons zullen uitstromen naar de havo.
Cluster 4, waar Tinkeltje het over heeft, is meer voor kinderen met hooguit een licht verstandelijke beperking, vaak in combinatie met bijzonder gedrag.

Ouders die hun aanmelden bij ons vinden dat vaak heel spannend en ook wel confronterend. Uiteindelijk zijn bijna alle ouders blij dat ze de overstap gemaakt hebben omdat hun kind bij ons opbloeit.

Tinkeltje, voor de zekerheid: weet je zeker dat de gemeente vervoer gaat vergoeden voor de school die verder weg ligt? Waar ik werk doen ze dat namelijk niet. Als er een school "thuis nabij" is dat een passend aanbod kan doen, dan vergoeden ze alleen het vervoer daarheen. Wil je naar een andere school, dan moet je zelf rijden .

Het dossier wordt nu eerst naar het sbo gestuurd voor beoordeling, voor het naar het samenwerkingsverband gaat. Ik ben bang dat door zijn ervaringen in groep 3, zijn gedrag zo veel verergerd is, dat sbo nu ook niet meer mogelijk is. We hebben nog een sbo in onze woonplaats, die valt onder dezelfde koepel en directie. Ik heb begrepen dat de directie ook meebeslist over toelating. Het sbo waar we geweest zijn, zijn we heel enthousiast over en zien we als een hele geschikte school voor hem.

Wat is jullie ervaring met leerlingenvervoer? Ik hoor daar ook hele slechte verhalen over. Ik zit nog eens die schoolgids van het cluster 4 hier te lezen. Ze bieden gewoon niet de basisvoorwaarden die hij nodig heeft. Ik heb echt buikpijn van het idee dat hij naar deze school zou moeten. Alles in mij zegt dat hij hier niet naar toe moet.

Sanne: de vraag is dan wat passend is denk ik. We zijn bezig om dit uit te zoeken. De school hier sluit niet bij hem aan.

Wij hebben goede ervaringen met leerlingenvervoer, dus wacht dat gewoon even af. Het is niet altijd zo'n drama als waar je over leest. Bij ons in elk geval niet.

Hoe leerlingenvervoer verloopt, verschilt volgens mij per regio.
Hier wisselt het nogal. Begin van dit schooljaar was rampzalig, maar inmiddels is er weer rust met een vaste chauffeur die zich aan afspraken houdt.

Overigens denk ik dat cluster 4 scholen erg kunnen verschillen.
Wij hadden 2 cluster 4 scholen van een zelfde organisatie waar we heel andere gevoelens bij kregen.
De een gaf ons buikpijn zoals jij ook beschrijft Tinkeltje, terwijl de andere cluster 4 school veel vertrouwen gaf en dit uiteindelijk ook meer dan waar heeft gemaakt.
Die van onze zoon heeft juist ook extra aandacht voor de kinderen die meer of hoogbegaafd zijn (vaak in combi met adhd en ass)

Toch weer andere ervaringen. Fijn om te horen.

De keuze zou dan zijn. Een school op fietsafstand, die niet aansluit bij hem. Hij moet vooral gezien en gehoord worden en in een veilige omgeving zitten. Dit gevoel krijgen we niet bij deze school.

Of naar een school 40 of 50 km verderop. Met de auto is de reisduur 30/40 minuten. Maar wel scholen die beter bij hem aansluiten.

Wat zouden jullie doen? Ik ben bang dat school 1 een zo’n negatieve invloed op hem kan hebben dat hij er de rest van zijn leven last van heeft.

Ik ben ook wel benieuwd hoe lang ze bij jullie in een busje zitten.

Jouw twijfel herken ik hoor.
Wij hadden een school op fiets afstand kunnen kiezen, maar kozen voor een verder van huis.
Precies omdat we daar dus een beter gevoel bij kregen.
De afstand is minder ver dan bij jullie.
We brengen een deel van de week zoon zelf, de andere dagen gaat hij in de taxi.
Het is een stabiel clubje van dezelfde kinderen in de taxi. Inmiddels zijn ze aan elkaar gewend, gaan allemaal naar deze school.
Als we zelf brengen kan zoon in 15 - 20 minuten op school zijn.
Met de taxi duurt het zo’n 3 kwartier heen, hij wordt als eerst gehaald.

Maar ik hoor ook van ouders wiens kind ruim een uur of langer onderweg is.
Verschilt dus, wij hebben mazzel wat dat betreft. Het is te overzien en zoon vindt het inmiddels heel normaal.

Je krijgt waarschijnlijk geen taxivervoer als je kiest voor een school verder weg. Dat betekent dat je hem elke dag zelf moet brengen en ophalen. Kan dat?

Mijn zoon zit 's ochtends zo'n drie kwartier in de taxi. 's Middags wisselt het nogal. Twee dagen per week is hij ruim anderhalf uur onderweg, de andere dagen een halfuur tot drie kwartier. Hij zit graag in de auto, dus wij vinden het prima.

Tinkeltje33 schreef: ↑

31-03-2023 07:04

Hi Prisjuh: cluster 3 is voor langdurig zieke, lichamelijk of verstandelijk beperkte kinderen. Bij ons noemden ze het licht verstandelijk beperkt. Hoe kijken jullie zelf tegen het advies aan?

Hier is de knoop ook doorgehakt dat zoon naar een andere school moet. Inmiddels zit hij deels thuis en wordt geregeld dat hij die dagen naar een zorgboerderij gaat. Toen we hier aan begonnen had ik toch nooit voor mogelijk gehouden dat hij thuis zou komen te zitten. We hebben verschil van mening over welke school het meest geschikt voor hem is. Cluster 4 of sbo. De cluster 4 hier staat heel slecht bekend. We zijn er zelf geweest en hebben er een heel slecht gevoel bij. De cluster 4 school die wel bij hem aansluit is 50 kilometer verderop.

Ik ben bang dat hij voor sbo afgewezen gaat worden en dan moeten we een keuze maken wat we voor hem willen. Het voelt als kiezen tussen 2 kwaden. Elke dag ruim een uur in een busje met alle gevolgen van dien of een school met een klimaat waarvan we denken dat dit hem af gaat breken.

Opzich denk ik wel dat het beste voor hem is.. hij heeft idd een licht verstandelijke beperking.. heel confronterend vindt ik voor mezelf. Hij is zo lief en leuk . En zijn hart gaat breken als hij van school gaat wisselen hij heeft zoveel vriendjes. Maar ik wil ook niet dat hij straks op zijn tenen gaat lopen. Van de week gaan we de papieren tekenen en dan gaat de zoektocht naar een school beginnen..

@Tinkeltje: wij hebben zeer goede ervaringen met het taxivervoer. Onze zoon heeft al sinds het begin (nu derde schooljaar!) dezelfde chauffeur. De beste man is de rust zelve en is geloof ik 2x een dag ziek geweest in al die tijd.
Onze zoon wordt om 8 uur opgehaald en om 8.25 uur begint school, dus zit hooguit 20 minuten in de taxi.

Sanne_A schreef: ↑

31-03-2023 07:24

Ik werk op een cluster 3 school. Zoals gezegd zijn dit scholen voor kinderen met een verstandelijke, lichamelijke of meervoudige beperking, of langdurig zieke kinderen.

De school waar ik werk is vrij groot, wij hebben eigenlijk wel alle doelgroepen in huis: van ernstig meervoudig beperkte leerlingen tot aan leerlingen die na ons zullen uitstromen naar de havo.
Cluster 4, waar Tinkeltje het over heeft, is meer voor kinderen met hooguit een licht verstandelijke beperking, vaak in combinatie met bijzonder gedrag.

Ouders die hun aanmelden bij ons vinden dat vaak heel spannend en ook wel confronterend. Uiteindelijk zijn bijna alle ouders blij dat ze de overstap gemaakt hebben omdat hun kind bij ons opbloeit.

Tinkeltje, voor de zekerheid: weet je zeker dat de gemeente vervoer gaat vergoeden voor de school die verder weg ligt? Waar ik werk doen ze dat namelijk niet. Als er een school "thuis nabij" is dat een passend aanbod kan doen, dan vergoeden ze alleen het vervoer daarheen. Wil je naar een andere school, dan moet je zelf rijden .

Mag ik vragen wat voor lessen ze ongeveer krijgen? Ik vindt het inderdaad heel spannend om hem aan te melden. En weet ook nog niet helemaal hoe ik mij moet voelen. Ik weet dat hij het nu ontzettend naar zijn zin heeft op het reguliere onderwijs heeft vriendjes. En nu moeten we hem weg halen uit zijn vertrouwde omgeving. Sorry klinkt mischien dramatisch. Maar ik moet het allemaal nog even laten bezinken denk ik.

Ik snap je heel goed. Bij ons was het moment dat het klaar was, ook dat zoon niet meer naar school wilde. Door miscommunicatie en doordat de gemeente eerst nog andere dingen wilde proberen, hebben we nu dus te lang doorgemodderd en zit hij thuis. Achteraf had ik er eerder voor willen kiezen.

Ik zou bij een aantal scholen gaan kijken. Wij waren heel positief over een school en hebben er een heel goed gevoel bij. Het gaf echt een gevoel van opluchting. Onze zoon weet er zelf nu ook van en hij voelt ook opluchting. Het idee dat hij er meer kinderen zijn zoals hem en dat hij niet meer als enige time-outs nodig heeft of boos wordt.

Tinkeltje33 schreef: ↑

01-04-2023 06:27

Ik snap je heel goed. Bij ons was het moment dat het klaar was, ook dat zoon niet meer naar school wilde. Door miscommunicatie en doordat de gemeente eerst nog andere dingen wilde proberen, hebben we nu dus te lang doorgemodderd en zit hij thuis. Achteraf had ik er eerder voor willen kiezen.

Ik zou bij een aantal scholen gaan kijken. Wij waren heel positief over een school en hebben er een heel goed gevoel bij. Het gaf echt een gevoel van opluchting. Onze zoon weet er zelf nu ook van en hij voelt ook opluchting. Het idee dat hij er meer kinderen zijn zoals hem en dat hij niet meer als enige time-outs nodig heeft of boos wordt.

Helaas hebben wij niet heel veel keus hier in de buurt hebben we maar 2 scholen die bij hem zouden passen. Hoe hebben jullie het verteld? Hier zou het toch pas na de zomer worden van school wisselen . Wat rot dat het bij jullie zo loopt is er al inzicht waneer hij weer naar school kan?

Op het laatst moesten we hem iedere dag halen omdat het niet ging, ging hij halve dagen naar school en wilde zelf ook niet meer. Dus ik heb tegen hem gezegd dat het niet goed gaat op school en of hij dat zelf ook ziet. Dat zag hij ook. En toen heb ik hem verteld dat we op zoek gaan naar een andere school waar ze hem beter begrijpen en beter kunnen helpen. Ik heb een beetje uitleg over de school gegeven. Ik heb hem ook verteld over het time-out protocol en daarvan was hij zichtbaar opgelucht. Bij ons ging het vertellen gewoon goed. Zijn vriendjes vond hij ook ineens stom. Maar ik denk dat hij gewoon klaar is met alles.

Wat jij zegt over vriendjes achterlaten had ik ook. Maar dat is mijn gevoel er bij en mijn emotie. Mijn zoon voelt dat misschien heel anders. Hoe oud is jouw zoon?

XxprisjuhxX schreef: ↑

01-04-2023 04:00

Mag ik vragen wat voor lessen ze ongeveer krijgen? Ik vindt het inderdaad heel spannend om hem aan te melden. En weet ook nog niet helemaal hoe ik mij moet voelen. Ik weet dat hij het nu ontzettend naar zijn zin heeft op het reguliere onderwijs heeft vriendjes. En nu moeten we hem weg halen uit zijn vertrouwde omgeving. Sorry klinkt mischien dramatisch. Maar ik moet het allemaal nog even laten bezinken denk ik.

Niks dramatisch aan hoor, dit is echt een hele normale reactie.
Ik kan natuurlijk alleen voor onze school spreken, het zou kunnen zijn dat andere scholen het anders doen.

Leerroute 1/2: Dit zijn leerlingen die later naar verwachting zullen eindigen in dagbesteding. Bij lessen op dit niveau kun je denken aan veel sensorische activiteiten, voorlezen, taakgerichtheid. Dus bijvoorbeeld een paar minuten aan tafel zitten en gericht een activiteit doen. Sommige leerlingen kunnen woordbeelden herkennen (lezen), sommige leerlingen leren lezen aan de hand van picto's. Qua rekenen is het beginnend rekenen; meer of minder, groot of klein, tellen tot 10. Vaak ook praktisch; als ze alle kinderen in de klas een beker moeten geven en er mist er eentje, merken ze dat dan? Ook heel veel aandacht voor ondersteunde communicatie; communiceren met behulp van gebaren en picto's. Kan ook met behulp van een spraakcomputer zijn. En veel aandacht voor zelfredzaamheid. Hoe kun je om hulp vragen, bijvoorbeeld. Klassen zijn klein, tussen de 8 en 12 leerlingen en daar staan dan een leerkracht en assistent op. Veel leerlingen hebben daarnaast nog individuele zorg, vanuit de Jeugdwet of Wlz. Dus het kan goed zijn dat op een groep van 8 leerlingen wel 4 volwassenen staan (leerkracht, assistent, 2x zorg)

Leerroute 3/4: Dit zijn leerlingen die later naar verwachting zullen eindigen in arbeidsmatige dagbesteding, beschutte arbeid, praktijkonderwijs. Bij lessen op dit niveau kun je denken aan de schoolse lessen zoals taal en rekenen. De meeste leerlingen zitten aan het einde van de basisschool op het niveau dat ze groep 3 boekjes kunnen lezen en sommen tot 20 kunnen maken. De ene is wat verder, de ander wat minder ver. Bij ons worden de andere vakken zoals aardrijkskunde, geschiedenis of natuur gegeven via IPC, themagericht werken. In deze leerroute is er ook veel aandacht voor zelfredzaamheid en ook op sociaal emotioneel gebied. Hoe geef je het aan als je iets niet leuk vindt? Hoe maak je jezelf meer weerbaar? Hoe kun je zelf leren je emoties te reguleren als je heel boos of verdrietig bent? Klassen zijn iets groter, tussen de 10 en 14 leerlingen, ook weer met een leerkracht en assistent. En vaak ook nog wel kinderen met individuele zorg.

Leerroute 5/6/7: Dit zijn leerlingen die later naar verwachting gaan werken, vanuit ons uitstromen richting praktijkonderwijs of hoger. Bij lessen op dit niveau kun je eigenlijk gewoon denken aan de lessen zoals die op het regulier ook gegeven worden. Heel vaak ook dezelfde methodes. Rekenrijk bijvoorbeeld, Staal, Estafette. Ook in deze klassen wordt bij ons op school IPC gebruikt voor de andere vakken. Leerlingen in groep 8 doen ook gewoon mee met de eindtoets (bijvoorbeeld Cito), net als reguliere leerlingen. In deze leerroutes vind je vaak leerlingen die vanwege een revalidatievraag bij ons op school zitten. Onder schooltijd hebben ze bijvoorbeeld meerdere keren per week fysio, logo of ergo. Of ze hebben iets waardoor het nodig is dat er de hele dag door een verpleegkundige in de buurt is. Verstandelijk is er geen beperking. Klassen zijn tussen de 12 en 16 leerlingen, ook weer met en leerkracht en (deels) een assistent. Een paar leerlingen hebben nog individuele zorg.

De schooldag ziet er voor een groot deel hetzelfde uit als op het regulier. Om 10u fruit eten en buiten spelen, om 12u brood eten en buiten spelen. Er zijn twee of drie gymlessen per week (door vakleerkrachten), sommige leerlingen gaan ook zwemmen. Er zijn ook vakleerkrachten voor muziek en beeldend vormen bij ons. We gaan ook gewoon op schoolreisje (iedereen) of op kamp (vanaf leerroute 3). Wat het vooral anders maakt dan op het regulier (of ook het sbo) zijn de kleinere klassen en meer individuele aanpak. En ieder kind heeft iets. Leerlingen die de overstap maken vanaf het regulier vinden dit vaak heel fijn, zeker als ze al iets ouder zijn (groep 6 of zo). Op het regulier waren ze altijd de uitzondering, nu zijn ze gewoon één van de vele kinderen met een beperking. Er wordt niet raar opgekeken als je onder schooltijd therapie hebt, als je een spraakcomputer hebt, als je tussendoor even moet rusten of zelfs slapen. Of als je juist extra beweegmomenten nodig hebt.

Lang verhaal geworden, maar ik ben dan ook zo iemand die urenlang vol passie over het speciaal onderwijs kan praten .