Je kind op het speciaal onderwijs

11-06-2020 13:49 1682 berichten
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik heb niet echt een speciale vraag, maar door een situatie vandaag werd ik even pijnlijk op de feiten gedrukt dat mijn kind op het speciaal onderwijs zit.

Mijn zoontje is nu net 5 en zit sinds dit schooljaar op speciaal onderwijs. Daarvoor reguliere kinderopvang met al de nodige problemen en 3 weken regulier onderwijs wat helemaal niet goed ging.
Op zijn school nu is hij ontzettend opgeleefd en heb ik mijn blije kind weer terug en thuis ook veel positieve veranderingen.
Dus overall voelt het heel goed.

Maar merk de laatste maanden dat ik toch nog best wel een acceptatieronde moet maken.
De huidige school is een orientatieplek, hier wordt bepaald op welke school hij het beste tot zijn recht komt en dat had ook nog regulier onderwijs kunnen zijn. Maar inmiddels is wel duidelijk dat dat sowieso niet gaat gebeuren. Omdat school ook nog niet helemaal hun vinger erop kan leggen en er nog verder onderzoek gaat plaatsvinden mag hij na de zomer nog wel terugkomen op zijn huidige school en dan zal er in de loop van dat schooljaar meer duidelijkheid komen ga ik vanuit en een advies.

Maar goed, wat ik al zei, ik heb nog wel wat acceptatie te ondergaan, ondanks dat ik heel blij ben met hoe het nu gaat. En de situatie van vandaag maakte dat dan ook weer pijnlijk duidelijk.

Daarom lijkt het me fijn om met andere ouders te kletsen over hoe het gaat, wat gaat goed, wat is moeilijk, tips en tricks voor elkaar. Lachen om de leuke dingen en verdriet delen.

Dus wees welkom, ik hoor jullie graag!
Alle reacties Link kopieren Quote
Lang verhaal geworden, maar ik ben dan ook zo iemand die urenlang vol passie over het speciaal onderwijs kan praten ;).
[/quote]



Heel veel :heart: voor jou!!
She was brave and strong and broken, all at once.
Alle reacties Link kopieren Quote
Hier ook goede ervaring met het leerlingvervoer.
Ontzettend vriendelijke chauffeur die dit werk echt met zijn hart doet. En de chauffeurs krijgen ook cursus in de meest voorkomende medische zaken zoals handelen bij epileptische aanvallen. Dat vind ik heel fijn.

Wat Nansie zegt klopt helaas: de gemeente kijkt ook of de school van jouw keuze de dichtstbijzijnde is....
Kiezen jullie voor een school die verder weg is, neem dan contact op met je buurtteam. Mijn ervaring is dat een buurtteam echt naar het kind en het gezin kijkt, en geeft aan de hand van hun observatie opdracht aan de gemeente.

Onze gemeente zei dat we geen recht hadden op leerlingvervoer. Want het is ook te doen met fiets of ov.
Ov zou 1,5 uur enkele reis kosten (dus 6 uur per dag voor mij of man), fiets is 8 km met een zwaar epileptisch kind achterop.

Buurtteam is hier even tussen gesprongen. Nu heb ik een indicatie voor leerlingvervoer voor zijn hele schoolcarrière.
She was brave and strong and broken, all at once.
Alle reacties Link kopieren Quote
Sanne_A schreef:
01-04-2023 14:30
Niks dramatisch aan hoor, dit is echt een hele normale reactie.
Ik kan natuurlijk alleen voor onze school spreken, het zou kunnen zijn dat andere scholen het anders doen.

Leerroute 1/2: Dit zijn leerlingen die later naar verwachting zullen eindigen in dagbesteding. Bij lessen op dit niveau kun je denken aan veel sensorische activiteiten, voorlezen, taakgerichtheid. Dus bijvoorbeeld een paar minuten aan tafel zitten en gericht een activiteit doen. Sommige leerlingen kunnen woordbeelden herkennen (lezen), sommige leerlingen leren lezen aan de hand van picto's. Qua rekenen is het beginnend rekenen; meer of minder, groot of klein, tellen tot 10. Vaak ook praktisch; als ze alle kinderen in de klas een beker moeten geven en er mist er eentje, merken ze dat dan? Ook heel veel aandacht voor ondersteunde communicatie; communiceren met behulp van gebaren en picto's. Kan ook met behulp van een spraakcomputer zijn. En veel aandacht voor zelfredzaamheid. Hoe kun je om hulp vragen, bijvoorbeeld. Klassen zijn klein, tussen de 8 en 12 leerlingen en daar staan dan een leerkracht en assistent op. Veel leerlingen hebben daarnaast nog individuele zorg, vanuit de Jeugdwet of Wlz. Dus het kan goed zijn dat op een groep van 8 leerlingen wel 4 volwassenen staan (leerkracht, assistent, 2x zorg)

Leerroute 3/4: Dit zijn leerlingen die later naar verwachting zullen eindigen in arbeidsmatige dagbesteding, beschutte arbeid, praktijkonderwijs. Bij lessen op dit niveau kun je denken aan de schoolse lessen zoals taal en rekenen. De meeste leerlingen zitten aan het einde van de basisschool op het niveau dat ze groep 3 boekjes kunnen lezen en sommen tot 20 kunnen maken. De ene is wat verder, de ander wat minder ver. Bij ons worden de andere vakken zoals aardrijkskunde, geschiedenis of natuur gegeven via IPC, themagericht werken. In deze leerroute is er ook veel aandacht voor zelfredzaamheid en ook op sociaal emotioneel gebied. Hoe geef je het aan als je iets niet leuk vindt? Hoe maak je jezelf meer weerbaar? Hoe kun je zelf leren je emoties te reguleren als je heel boos of verdrietig bent? Klassen zijn iets groter, tussen de 10 en 14 leerlingen, ook weer met een leerkracht en assistent. En vaak ook nog wel kinderen met individuele zorg.

Leerroute 5/6/7: Dit zijn leerlingen die later naar verwachting gaan werken, vanuit ons uitstromen richting praktijkonderwijs of hoger. Bij lessen op dit niveau kun je eigenlijk gewoon denken aan de lessen zoals die op het regulier ook gegeven worden. Heel vaak ook dezelfde methodes. Rekenrijk bijvoorbeeld, Staal, Estafette. Ook in deze klassen wordt bij ons op school IPC gebruikt voor de andere vakken. Leerlingen in groep 8 doen ook gewoon mee met de eindtoets (bijvoorbeeld Cito), net als reguliere leerlingen. In deze leerroutes vind je vaak leerlingen die vanwege een revalidatievraag bij ons op school zitten. Onder schooltijd hebben ze bijvoorbeeld meerdere keren per week fysio, logo of ergo. Of ze hebben iets waardoor het nodig is dat er de hele dag door een verpleegkundige in de buurt is. Verstandelijk is er geen beperking. Klassen zijn tussen de 12 en 16 leerlingen, ook weer met en leerkracht en (deels) een assistent. Een paar leerlingen hebben nog individuele zorg.

De schooldag ziet er voor een groot deel hetzelfde uit als op het regulier. Om 10u fruit eten en buiten spelen, om 12u brood eten en buiten spelen. Er zijn twee of drie gymlessen per week (door vakleerkrachten), sommige leerlingen gaan ook zwemmen. Er zijn ook vakleerkrachten voor muziek en beeldend vormen bij ons. We gaan ook gewoon op schoolreisje (iedereen) of op kamp (vanaf leerroute 3). Wat het vooral anders maakt dan op het regulier (of ook het sbo) zijn de kleinere klassen en meer individuele aanpak. En ieder kind heeft iets. Leerlingen die de overstap maken vanaf het regulier vinden dit vaak heel fijn, zeker als ze al iets ouder zijn (groep 6 of zo). Op het regulier waren ze altijd de uitzondering, nu zijn ze gewoon één van de vele kinderen met een beperking. Er wordt niet raar opgekeken als je onder schooltijd therapie hebt, als je een spraakcomputer hebt, als je tussendoor even moet rusten of zelfs slapen. Of als je juist extra beweegmomenten nodig hebt.

Lang verhaal geworden, maar ik ben dan ook zo iemand die urenlang vol passie over het speciaal onderwijs kan praten ;).
Dankjewel dit geeft mij een goed beeld❤️
Alle reacties Link kopieren Quote
XxprisjuhxX schreef:
01-04-2023 15:50
Dankjewel dit geeft mij een goed beeld❤️

Mijn zoon zit in leerroute 2.
Toen hij 3 was, had ik nooit kunnen vermoeden dat we hierop uit zouden komen. Ik heb huilend de reguliere basisschool waar hij ingeschreven stond afgebeld.
Het was keihard, heel confronterend.

Maar nu ruim 2 jaar later zijn we heel blij met deze keuze.
Zoon gaat met veel plezier naar school, hij krijgt daar alle aandacht en ruimte om te ontwikkelen.
En we hebben heel fijn contact met zijn juffen.
Echt een warm bad :heart:
She was brave and strong and broken, all at once.
Alle reacties Link kopieren Quote
Woez schreef:
01-04-2023 16:44
Mijn zoon zit in leerroute 2.
Toen hij 3 was, had ik nooit kunnen vermoeden dat we hierop uit zouden komen. Ik heb huilend de reguliere basisschool waar hij ingeschreven stond afgebeld.
Het was keihard, heel confronterend.

Maar nu ruim 2 jaar later zijn we heel blij met deze keuze.
Zoon gaat met veel plezier naar school, hij krijgt daar alle aandacht en ruimte om te ontwikkelen.
En we hebben heel fijn contact met zijn juffen.
Echt een warm bad :heart:
Aah fijn om zulke positieve verhalen te lezen. Dat geeft mij moed. Het doet pijn niet zozeer het idee dat hij naar speciaal onderwijs moet maar ik weet niet precies waarom het pijn doet. We hebben ook echt een rot jaar gehad zijn vader en ik uit elkaar gegaan ons hond ingeslapen en dan dit er boven op . Ik ben bang dat het teveel voor hem is. Maar mischien zie ik beren op de weg die er niet zijn. Ik wil wel zeggen fijn dat deze topic er is om het van mij af te schrijven.
Alle reacties Link kopieren Quote
Logisch, alles bijelkaar is gewoon veel. Heel veel. En vergeet niet dat je nu ook heel veel aan het uitzoeken en regelen bent, dat kost ook weer energie.

En nieuw en onbekend = spannend. Zowel voor jou als voor je zoon.
She was brave and strong and broken, all at once.
:hug: voor jullie allemaal, ik lees mee en voel de pijn, ontreddering en in sommige gevallen ook de opluchting
Alle reacties Link kopieren Quote
:hug: prisjuh
Heel begrijpelijk en herkenbaar hoor.
De pijn, onzekerheid, twijfel.
Als je mij 3 jaar geleden had gezegd dat ik alleen maar ongelofelijk blij zou zijn dat ons kind op zo’n speciale school zou zitten, had ik je niet geloofd.
In het begin kon ik buikpijn krijgen als ik de kinderen van zijn oude klas op het schoolplein zag spelen. Hier had hij ook gewoon bij moeten zijn dacht ik dan.
Maar toen ik zijn oude klas laatst bij een sporttoernooi hier zag, had ik daar helemaal geen last meer van.
Tuurlijk was het leuker geweest als hij hier vlakbij klasgenoten had gehad en hij “normaal” mee had kunnen draaien. Maar we moeten realistisch zijn en een klas met 35 of 30 kinderen is voor hem niet te doen.
De rust, aandacht en tijd die nu voor hem beschikbaar is, een klas met 9 kinderen, docenten en begeleiders die hem willen en kunnen begrijpen en helpen, dat is zoveel waard.

Ik gun je zoon en jou ook die goede zorg en aandacht.
Alle reacties Link kopieren Quote
Sanne_A dankjewel voor je uitgebreide omschrijving! Wat schrijf je liefdevol over je school!

Ons kind zal naar leerroute 5/6 gaan zodra zij voldoende is hersteld. Eerlijk gezegd kijk ik ernaar uit, haar zorgvraag is gewoon te aanwezig en ze zit in groep 2 van een 1/2 klas die inmiddels 34 leerlingen telt. Helaas zitten we op het moment niet op 1 lijn met de reguliere school, die vindt namelijk dat ze duidelijk progressie maakt en zolang ze dat zien nog daar hoort. Ergens heel tof van ze en uit goede bedoelingen, maar ons kind kwam vanuit een héél laag punt dus enige progressie betekent nog lang niet meekomen. Het lijkt dus ineens of wij nu degenen zijn die wel de acceptatie hebben gemaakt en onze school nog niet. De speciaal onderwijsschool met wie we contact hebben heeft wel aangegeven dat ze groep 3 moet gaan proberen op het regulier onderwijs, omdat schrijfonderwijs haar wel eens aardig af zou kunnen gaan zo 'collectief' en dat begrijp ik. We gaan het zien!
Alle reacties Link kopieren Quote
Zo fijn als de school inderdaad een warm bad is. Dat was bij die van onze zoon ook (hij heeft van groep 4 t/m 8 op een cluster 4-school gezeten). Ik was zo opgelucht dat er überhaupt een alternatief was (ik wist daar destijds eigenlijk niets over), omdat hij geen aansluiting had met zijn klasgenoten, er een begin was van pesten in groep 3 en ik de gedachte niet kon verdragen dat hij zo nog vijf jaar door zou moeten. Over mijn lijk. Maar er bleek dus speciaal onderwijs te bestaan en warempel was er net het jaar daarvoor een dependance van een school uit een andere stad in onze woonplaats gestart, 5 minuten fietsen van ons huis. Hij heeft daar een heel fijne schooltijd gehad met vriendjes en ontzettend lieve leerkrachten.
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
Alle reacties Link kopieren Quote
Hallo allemaal,

Ik heb de afgelopen maanden regelmatig meegelezen hier. Mijn zoon, 6 jaar, LVB en ASS, gaat als alles volgens plan verloopt dit najaar opbouwen op speciaal onderwijs. Mijn zoon is extreem angstig voor (jonge) kinderen (vooral huilgeluiden en gillen vindt hij erg moeilijk) en dit heeft er destijds voor gezorgd dat hij niet mocht starten op speciaal onderwijs, maar dat hij nu naar een ABA dagbehandeling gaat. Hij is daar in een apart lokaaltje begonnen omdat hij de aanwezigheid van andere kinderen niet trok. Op dit moment sluit hij regelmatig aan bij het "klasje" en dit gaat de laatste tijd dusdanig goed, dat ze willen proberen hem door te laten stromen. Erg spannend!

De hele puzzel met halen en brengen en vakanties kan dan helaas ook gaan beginnen...Hij heeft nu individueel vervoer (ABA dagbehandeling is in een andere gemeente), maar zal straks niet met het groepsvervoer mee kunnen (dit trekt hij gewoon niet met andere kinderen erbij). En die 12 weken schoolvakantie + studiedagen...combineren met zijn zusje die in dezelfde periode naar school gaat en werk van man en mij...Ik zie het eigenlijk al een hele tijd niet voor me en ben al ruim een jaar met de gemeente in gesprek over ondersteuning, maar er gebeurt niks. PGB-aanvraag is nog altijd niet in behandeling genomen, BSO bij SO heeft wachtlijststop (en zou waarschijnlijk toch geen optie zijn voor onze zoon) en ik krijg geen andere opties...
Vandaar dat ik hier mee kom schrijven. Voor inspiratie zeg maar :-) Iemand nog tips/ideeën?

Nu klinkt bovenstaande met name zwaar en negatief, maar tegelijk ben ik ook trots op mijn zoon dat hij het zo goed doet. Ik zie zelf ook dat zoon toe is aan de volgende stap en gun hem in ieder geval deze kans. En als het niet goed gaat dan weten we dat ook maar. Maar die stress van al het geregel en het gebrek aan ondersteuning breken ons ook op...Ik zie het echt niet zitten om zoveel vakantieweken per jaar met zoon en dochter alleen thuis te zijn, want ze kunnen niks samen doen omdat zoon dat niet trekt.
Alle reacties Link kopieren Quote
Hi ZeeKees, waarom neemt de gemeente jullie aanvraag voor hulp niet in behandeling? Geven ze daar een reden voor? Krijg je hulp van een cliëntondersteuner? Dat kan nogal helpen om de boel in beweging te krijgen.

Ik zou ook een aanvraag doen voor individueel vervoer. Goed onderbouwen, verslag van zijn huidige plek erbij om uit te leggen waarom het noodzakelijk is, en wie weet. Gemeentes hebben vaak wel mogelijkheden, maar ze hangen dat niet altijd aan de grote klok.

Hoe oud is je andere kind? Je kunt er alvast over nadenken of een andere ouder of buur haar mee kan nemen of, als ze oud genoeg is, gaan oefenen met zelfstandig naar school/naar huis fietsen.
En overleg met je man. Hij kan mss ook een paar dagen zoon/dochter wegbrengen en wat later beginnen/thuiswerken.
Alle reacties Link kopieren Quote
Oh dat klinkt ook heftig Zeekees! Maar wat doet hij het goed dan nu!

Die clientondersteuning hebben wij sinds kort ook en ik ben er heel blij mee. De gemeente gaat gewoon niet pro-actief met dure oplossingen komen. Bij ons is een aantal keer een buurtgezin of meeleef gezin geopperd. Is dat iets voor jullie? Het past niet bij ons, maar wellicht past het wel bij jullie.
Alle reacties Link kopieren Quote
Goedemiddag,

Fijn om hier ervaring te kunnen lezen.
Onze zoon zal na de zomer ook starten binnen het SO. Hij zit nu in groep 4, regulier onderwijs maar zit al een paar maanden thuis omdat het voor hem te ingrijpend werd om naar school te gaan, hij werd er letterlijk ziek van.
Vanaf groep 1 is het al wikken en wegen of SO niet beter voor hem is, alleen school was nog niet handelingsverlegen. Nu is hij toch met zichzelf vastgelopen en dringt ook bij andere door dat dit niet langer gaat.

De TLV is nu aangevraagd voor cluster 3 onderwijs, hier is voor gekozen omdat wij en school / SWV denken dat er bij cluster 4 teveel kans is dat hij bij kinderen komt met gedragsproblematiek en daar is hij echt te kwetsbaar voor.

Daarnaast is er sprake van DCD en ASS, waarbij vooral de overprikkeling zich uit in enorme moeheid, lichamelijke klachten en stil vallen / in zichzelf keren. Er moet een goede balans zijn tussen inspanning en ontspanning.

We hopen met een maand duidelijkheid te hebben. Helaas is het wel min. 30min rijden heen en 30min terug. Dus het wordt creatief inplannen.
Alle reacties Link kopieren Quote
Hoi ZeeKees,

Wat een geregel he?

Wij hebben sinds vorig jaar een buurtteam wat tussen gezinnen en gemeente in zit. Daarvoor had ik direct contact met de gemeente.
Het voordeel van het buurtteam is dat zij niet naar budget kijken, maar naar het gezin en het kind. En zij geven opdracht aan de gemeente om budget vrij te maken.
Dat scheelt heel veel.

Een cliëntondersteuner of een maatschappelijk werker kan jullie helpen om de gemeente te overtuigen dat jullie toch echt een pgb-budget nodig hebben om je zoon op te vangen na schooltijd.

Veel succes en sterkte. Ik heb het destijds echt als een strijd ervaren.
She was brave and strong and broken, all at once.
Alle reacties Link kopieren Quote
Bedankt voor jullie reacties zover!

Omdat we in een situatie zitten dat 1 ouder niet met 2 kinderen tegelijk thuis kan zijn hebben we al een heleboel aanpassingen gedaan + vergen we al het uiterste van ons netwerk. Daar zit de rek dus niet meer in. (We werken nu beiden 24 uur/flexibele tijden/gedeeltelijk thuis).

@nansie: ik weet niet waarom mijn aanvraag voor een PGB nog niet in behandeling is genomen. Onze gemeente hamert sowieso op zorg in natura en doet eigenlijk niks om een PGB-aanvraag te faciliteren. Ik krijg zelden antwoord op mails/voicemails/appjes...en daarom ga ik er ook steeds minder achteraan, ik word er zo moedeloos van.

@Woez en Tinkeltje: hoe zijn jullie in contact gekomen met een cliëntondersteuner? Ik heb een tijd terug wel eens met stichting MEE gebeld, maar die boden echt 1 uur ondersteuning per gezin maximaal en die meneer snapte sowieso weinig van onze situatie. Maar als ik jullie zo lees dan is het wel degelijk een beter idee om iemand tussen mij en de gemeente te plaatsen. Als ik zoek op buurtteam in onze gemeente dan vind ik zo snel niks, zal wellicht in iedere gemeente weer anders zijn.

En hoe hebben jullie het aangepakt/pakken jullie het aan in de schoolvakanties? Ik kijk er zo enorm tegenop, omdat mijn zoon echt ritme en structuur nodig heeft, hij vindt de 4 weken vakantie die hij nu heeft per jaar al niks, laat staan 12 met ook nog studiedagen...
Alle reacties Link kopieren Quote
De 18e gaan we bij 2 scholen kijken. Welke vragen kan ik vragen ? Waar letten jullie op toen jullie bij een school ging kijken?
Alle reacties Link kopieren Quote
Het is in elke gemeente anders geregeld helaas. Als MEE niks voor je kan doen, Google dan op onafhankelijke clientondersteuner. Dan vind je vast iemand bij je in de buurt. Vaak wordt dat deels vergoed door je zorgverzekering.
Heb je op papier/via mail een verzoek om hulp ingediend? Je kunt niet direct om pgb vragen, maar de gemeente moet je verzoek om hulp voor je kind wel in behandeling nemen.

Vakanties en ander gedoe: ik werk als freelancer vanuit huis. In de zomervakantie werk ik minder of niet. Daarnaast hebben we een aantal pgb’ers. Onze zoon functioneert ook het beste met 1-op-1 begeleiding.
Er bestaat ook vakantieopvang en logeeropvang, maar je hebt eerst een budget nodig. En meestal zijn er wachtlijsten.
Alle reacties Link kopieren Quote
Zeekees: wij hebben bij MEE ondersteuning gevraagd voor het regelwerk met name. Ze wijst ons en andere partijen op wat mogelijkheden zijn voor ons gezin en helpt ook mee om dat voor elkaar te krijgen. Eigenlijk iemand die beter weet wat er allemaal mogelijk is en met ons mee vecht om de hulp te krijgen die we nodig hebben. Daarnaast is er het gebiedsteam. Daar was ik voorheen redelijk tevreden over, maar we hebben nu iemand zonder ervaring. Dus ik heb er niks aan. Daarnaast zijn ze niet onafhankelijk.

Voor de aankomende vakanties hebben we nu een zorgboerderij geregeld. Maar als dat niet kan, dan kan zoon ook prima thuis zijn. Maar liever niet, voor onze eigen ontlasting. De situatie met onze zoon is wel heel anders dan bij jou.

Prisjuh: ik heb van te voren de schoolgids gelezen om een beeld te krijgen van de school. Ik heb gekeken naar waar mijn zoon behoefte aan had voor een goede leeromgeving (veiligheid, leerkrachten die bij hem aansluiten, moet ik hem ophalen als het niet lukt) en daar op gelet in hun verhaal en daar vragen over gesteld. En verder gekeken naar het gevoel wat ik er bij had, eigenlijk net zo als toen ik de reguliere school uitzocht. Daarnaast heb ik op een van de scholen ook vragen gesteld over naschoolse opvang en spelen met vriendjes. Bij de andere school voelde ik zo al dat dat niet haalbaar was.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik ben een woordje vergeten zie ik, ik bedoelde een 'zelfstandige clientondersteuner', een ZZP'er dus.
Alle reacties Link kopieren Quote
Wij hebben in de buurt een bso voor kinderen met een verstandelijke beperking.
Dit hebben we, samen met onze maatschappelijk werkster (die toegewezen is door het revalidatiecentrum waar we zitten) aangevraagd bij de gemeente.

We hebben dit heel goed moeten onderbouwen. Zoon heeft de schoolstructuur nodig. Zonder deze structuur gaat hij de dag en nacht omdraaien en heeft hij meer epileptische aanvallen.
En daarnaast hebben wij geen netwerk. Niemand durft/kan oppassen. Behalve oma, maar die houdt niet meer vol dan een halve dag per week.
Dus op die basis hebben wij bso voor de schoolvakanties. En dat gaat heel goed gelukkig.
She was brave and strong and broken, all at once.
Alle reacties Link kopieren Quote
Prisjuh, je kunt alles vragen wat voor jou/jouw kind van belang is. Probeer daarnaast vooral te zien en te 'voelen' of je kind daar past. Wij zijn destijds op een school geweest waarvan we allebei meteen voelden dat het niveau veel te hoog was voor onze zoon. Helaas hebben we dat gevoel toen niet uitgesproken... Een paar jaar later kwamen we erachter dat de school ook een locatie had met kinderen met een lager niveau. Daar paste onze zoon wel.
Dus mijn advies is eigenlijk om vooral uit te spreken wat je opvalt en wat je denkt. Dan kunnen mensen namelijk met je meedenken.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ja, precies, vooral aanvoelen. Daarvoor moet je absoluut de leerlingen meemaken. Wij hebben destijds drie basisscholen (twee SO-cluster 4 en een SBO) bezocht, klonken allemaal hartstikke perfect maar bij twee ervan voelden we, toen we even onder de leerlingen waren, heel duidelijk dat onze zoon daar niet zou passen. Dat is moeilijk te omschrijven, is echt een gevoel. Gelukkig hadden we het goede gevoel juist wel bij de school op 5 minuten fietsen van ons huis en niet bij die in andere plaatsen.
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
Alle reacties Link kopieren Quote
Tvp en vooral meeleespost.. Zoon zit in groep 3 regulier maar loopt enorm achter met taal. Jaren niet testbaar geweest vanwege simpelweg niets zeggen. Hij maakt enorme sprongen nu hij letters kent, nu snapt hij woorden beter, en onthoud hij ze ook. Hij vindt het fijn op school, maar begint te merken dat zijn taal niet zo goed is als de rest. Rekenen daarentegen is boven gemiddeld, want dat is logisch en dus makkelijk..
Volgende week gesprek met school hoe hun zijn toekomst op school zien komend jaar, maar ik twijfel of school hem voldoende kan ondersteunen.
En of sbo dan geen betere keuze zou kunnen zijn.
Alle reacties Link kopieren Quote
Wolfje schreef:
05-04-2023 16:08
Goedemiddag,

Fijn om hier ervaring te kunnen lezen.
Onze zoon zal na de zomer ook starten binnen het SO. Hij zit nu in groep 4, regulier onderwijs maar zit al een paar maanden thuis omdat het voor hem te ingrijpend werd om naar school te gaan, hij werd er letterlijk ziek van.
Vanaf groep 1 is het al wikken en wegen of SO niet beter voor hem is, alleen school was nog niet handelingsverlegen. Nu is hij toch met zichzelf vastgelopen en dringt ook bij andere door dat dit niet langer gaat.

De TLV is nu aangevraagd voor cluster 3 onderwijs, hier is voor gekozen omdat wij en school / SWV denken dat er bij cluster 4 teveel kans is dat hij bij kinderen komt met gedragsproblematiek en daar is hij echt te kwetsbaar voor.

Daarnaast is er sprake van DCD en ASS, waarbij vooral de overprikkeling zich uit in enorme moeheid, lichamelijke klachten en stil vallen / in zichzelf keren. Er moet een goede balans zijn tussen inspanning en ontspanning.

We hopen met een maand duidelijkheid te hebben. Helaas is het wel min. 30min rijden heen en 30min terug. Dus het wordt creatief inplannen.

Wat goed, maar ook pittig, dat jullie die keuze hebben gemaakt.
Ik hoop dat je zoon weer gaat opbloeien.

Ook voor jou: er is schoolvervoer. Probeer het aan te vragen bij je gemeente of buurtteam en laat je niet te snel afschepen met nee.
She was brave and strong and broken, all at once.

Gebruikersavatar
Anonymous
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn

Terug naar boven