Kinderen
alle pijlers
Je kind op het speciaal onderwijs
donderdag 11 juni 2020 om 13:49
Ik heb niet echt een speciale vraag, maar door een situatie vandaag werd ik even pijnlijk op de feiten gedrukt dat mijn kind op het speciaal onderwijs zit.
Mijn zoontje is nu net 5 en zit sinds dit schooljaar op speciaal onderwijs. Daarvoor reguliere kinderopvang met al de nodige problemen en 3 weken regulier onderwijs wat helemaal niet goed ging.
Op zijn school nu is hij ontzettend opgeleefd en heb ik mijn blije kind weer terug en thuis ook veel positieve veranderingen.
Dus overall voelt het heel goed.
Maar merk de laatste maanden dat ik toch nog best wel een acceptatieronde moet maken.
De huidige school is een orientatieplek, hier wordt bepaald op welke school hij het beste tot zijn recht komt en dat had ook nog regulier onderwijs kunnen zijn. Maar inmiddels is wel duidelijk dat dat sowieso niet gaat gebeuren. Omdat school ook nog niet helemaal hun vinger erop kan leggen en er nog verder onderzoek gaat plaatsvinden mag hij na de zomer nog wel terugkomen op zijn huidige school en dan zal er in de loop van dat schooljaar meer duidelijkheid komen ga ik vanuit en een advies.
Maar goed, wat ik al zei, ik heb nog wel wat acceptatie te ondergaan, ondanks dat ik heel blij ben met hoe het nu gaat. En de situatie van vandaag maakte dat dan ook weer pijnlijk duidelijk.
Daarom lijkt het me fijn om met andere ouders te kletsen over hoe het gaat, wat gaat goed, wat is moeilijk, tips en tricks voor elkaar. Lachen om de leuke dingen en verdriet delen.
Dus wees welkom, ik hoor jullie graag!
Mijn zoontje is nu net 5 en zit sinds dit schooljaar op speciaal onderwijs. Daarvoor reguliere kinderopvang met al de nodige problemen en 3 weken regulier onderwijs wat helemaal niet goed ging.
Op zijn school nu is hij ontzettend opgeleefd en heb ik mijn blije kind weer terug en thuis ook veel positieve veranderingen.
Dus overall voelt het heel goed.
Maar merk de laatste maanden dat ik toch nog best wel een acceptatieronde moet maken.
De huidige school is een orientatieplek, hier wordt bepaald op welke school hij het beste tot zijn recht komt en dat had ook nog regulier onderwijs kunnen zijn. Maar inmiddels is wel duidelijk dat dat sowieso niet gaat gebeuren. Omdat school ook nog niet helemaal hun vinger erop kan leggen en er nog verder onderzoek gaat plaatsvinden mag hij na de zomer nog wel terugkomen op zijn huidige school en dan zal er in de loop van dat schooljaar meer duidelijkheid komen ga ik vanuit en een advies.
Maar goed, wat ik al zei, ik heb nog wel wat acceptatie te ondergaan, ondanks dat ik heel blij ben met hoe het nu gaat. En de situatie van vandaag maakte dat dan ook weer pijnlijk duidelijk.
Daarom lijkt het me fijn om met andere ouders te kletsen over hoe het gaat, wat gaat goed, wat is moeilijk, tips en tricks voor elkaar. Lachen om de leuke dingen en verdriet delen.
Dus wees welkom, ik hoor jullie graag!
zondag 7 juli 2024 om 18:34
Het is er soms heel warm en soms net zoiets als hier. Het ligt in midden-Frankrijk, Lignac, dus niet in het zuiden.
Bij mijn zoon is hitte soms ook een trigger.
Als het er heel erg warm is, dan slaap ik buiten met de kinderen. Heerlijk! Geen mug te bekennen, wel heel veel sterren. Het is een heel dunbevolkte omgeving dus weinig licht, waardoor je de sterren echt heel goed ziet. Zo mooi!
Bij mijn zoon is hitte soms ook een trigger.
Als het er heel erg warm is, dan slaap ik buiten met de kinderen. Heerlijk! Geen mug te bekennen, wel heel veel sterren. Het is een heel dunbevolkte omgeving dus weinig licht, waardoor je de sterren echt heel goed ziet. Zo mooi!
dinsdag 9 juli 2024 om 10:41
Hier nog een paar dagen en dan vakantie. Kind is er ontzettend aan toe. En wij ook 
In tegenstelling tot veel van de voorgaande verhalen, zijn de vakanties met hem vaak toch wat gemakkelijk dan schoolweken, omdat hij minder 'moet' en hij gaat niet zo lekker op 'moeten'. Hij is ook jarig deze week, dus enorm veel prikkels en zenuwen en gedoe. Maar hij slaat zich er goed doorheen, we merken duidelijk dat hij wat ouder wordt en dingen beter kan plaatsen.
Hij gaat over, van groep 5 naar 6, maar moet wel een overstap maken van een gewone (nou ja, wat is gewoon in speciaal onderwijs ) groep naar een OZA-groep. Ik hoop dat het hem gaat helpen. Maar het blijft lastig met hem. Het zit er allemaal wel in, maar het komt er niet uit en het is heel moeilijk om te bepalen wat hij echt niet kan en wat hij wel kan, maar vertikt. Zijn gedrag is enorm wisselvallig enlastig te peilen. Hij liegt dat het gedrukt staat en doet allerlei dingen die niet door de beugel kunnen en tegelijkertijd is het een heel lief, grappig en ontwapenend jongetje. Hij komt nu in een leeftijd dat het ook sowieso wat ingewikkelder gaat worden en de foute vriendjes een enorme rol gaan spelen. Hij is ontzettend aangetrokken tot oudere, 'stoere' jongens en heeft echt een hang naar crimineel gedrag. We kunnen hem niet binnen vastbinden, maar soms denk ik dat dat de enige manier is om hem te helpen. De zorgen over zijn toekomst worden groter nu hij richting de puberteit gaat en het steeds 'enger' wordt dat hij niet altijd zelf de juiste beslissingen kan en/of wil maken.
Ik vind het een serieuze uitdaging en vaak ook een behoorlijke aanslag op jezelf om te zorgen voor een kind met behoorlijke gedragsproblematiek. Het is alleen maar vol te houden door te blijven hopen dat je het goed genoeg doet, maar het constante zorgen maken put echt uit.
Dus nu hopelijk even een paar weekjes wat bijkomen met z'n allen en dan er weer tegenaan.
In tegenstelling tot veel van de voorgaande verhalen, zijn de vakanties met hem vaak toch wat gemakkelijk dan schoolweken, omdat hij minder 'moet' en hij gaat niet zo lekker op 'moeten'. Hij is ook jarig deze week, dus enorm veel prikkels en zenuwen en gedoe. Maar hij slaat zich er goed doorheen, we merken duidelijk dat hij wat ouder wordt en dingen beter kan plaatsen. Hij gaat over, van groep 5 naar 6, maar moet wel een overstap maken van een gewone (nou ja, wat is gewoon in speciaal onderwijs
) groep naar een OZA-groep. Ik hoop dat het hem gaat helpen. Maar het blijft lastig met hem. Het zit er allemaal wel in, maar het komt er niet uit en het is heel moeilijk om te bepalen wat hij echt niet kan en wat hij wel kan, maar vertikt. Zijn gedrag is enorm wisselvallig enlastig te peilen. Hij liegt dat het gedrukt staat en doet allerlei dingen die niet door de beugel kunnen en tegelijkertijd is het een heel lief, grappig en ontwapenend jongetje. Hij komt nu in een leeftijd dat het ook sowieso wat ingewikkelder gaat worden en de foute vriendjes een enorme rol gaan spelen. Hij is ontzettend aangetrokken tot oudere, 'stoere' jongens en heeft echt een hang naar crimineel gedrag. We kunnen hem niet binnen vastbinden, maar soms denk ik dat dat de enige manier is om hem te helpen. De zorgen over zijn toekomst worden groter nu hij richting de puberteit gaat en het steeds 'enger' wordt dat hij niet altijd zelf de juiste beslissingen kan en/of wil maken. Ik vind het een serieuze uitdaging en vaak ook een behoorlijke aanslag op jezelf om te zorgen voor een kind met behoorlijke gedragsproblematiek. Het is alleen maar vol te houden door te blijven hopen dat je het goed genoeg doet, maar het constante zorgen maken put echt uit.
Dus nu hopelijk even een paar weekjes wat bijkomen met z'n allen en dan er weer tegenaan.
woensdag 10 juli 2024 om 14:24
Die zorgen, dat is echt moeilijk he.
Na een paar relatief rustige jaren wat zorgen betreft nemen die bij mij nu weer toe de laatste tijd. Mijn oudste zoon neemt een tussenjaar van zijn studie, maar ik zie hoe hij heeft moeten worstelen om die propedeuse te halen, terwijl hij er nota bene drie jaar over heeft gedaan. Hij wil gaan werken, maar ik vraag me af of hij dat kan. Laatst was hij even bij mij op het bedrijf. Hij komt vaker mee als mijn man daar een technisch klusje moet doen en dan helpt hij prima. Maar zoiets als een afwas wegwerken lukt niet. Dat overziet hij blijkbaar niet. Ik kan ook wakker liggen van de gedachte dat hij misschien wel ergens aangenomen wordt, maar dat hij dan niet lekker in de groep ligt en er niet bij hoort. Dat heeft hij aan zich en daar is heel moeilijk in te begeleiden, omdat het subtiel en ongrijpbaar is. Er ligt een eenzaam leven in het verschiet, vrees ik, terwijl hij van gezelligheid en contact met mensen houdt. Dat doet nog het meeste pijn.
Ik zie ook totaal niet in hoe allebei onze zoons ooit zelfstandig kunnen wonen. Die gaan vervuilen en raken volledig in de knel door regels en administratieve dingen die je nu eenmaal moet doen. Zo nu en dan hoor ik over woongemeenschappen voor mensen met ASS, daar ga ik me langzamerhand maar eens in verdiepen.
Verder iedereen hier een zo fijn mogelijke vakantie; sterkte voor degenen bij wie dat een lastige tijd is. (was hier nooit zo toen de jongens klein waren, altijd fijn, geen wekker hoeven zetten vind ik de grootste luxe die er is)
Na een paar relatief rustige jaren wat zorgen betreft nemen die bij mij nu weer toe de laatste tijd. Mijn oudste zoon neemt een tussenjaar van zijn studie, maar ik zie hoe hij heeft moeten worstelen om die propedeuse te halen, terwijl hij er nota bene drie jaar over heeft gedaan. Hij wil gaan werken, maar ik vraag me af of hij dat kan. Laatst was hij even bij mij op het bedrijf. Hij komt vaker mee als mijn man daar een technisch klusje moet doen en dan helpt hij prima. Maar zoiets als een afwas wegwerken lukt niet. Dat overziet hij blijkbaar niet. Ik kan ook wakker liggen van de gedachte dat hij misschien wel ergens aangenomen wordt, maar dat hij dan niet lekker in de groep ligt en er niet bij hoort. Dat heeft hij aan zich en daar is heel moeilijk in te begeleiden, omdat het subtiel en ongrijpbaar is. Er ligt een eenzaam leven in het verschiet, vrees ik, terwijl hij van gezelligheid en contact met mensen houdt. Dat doet nog het meeste pijn.
Ik zie ook totaal niet in hoe allebei onze zoons ooit zelfstandig kunnen wonen. Die gaan vervuilen en raken volledig in de knel door regels en administratieve dingen die je nu eenmaal moet doen. Zo nu en dan hoor ik over woongemeenschappen voor mensen met ASS, daar ga ik me langzamerhand maar eens in verdiepen.
Verder iedereen hier een zo fijn mogelijke vakantie; sterkte voor degenen bij wie dat een lastige tijd is. (was hier nooit zo toen de jongens klein waren, altijd fijn, geen wekker hoeven zetten vind ik de grootste luxe die er is)
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
woensdag 10 juli 2024 om 16:44
Mijn zoontje zit ook op het speciaal onderwijs. Ik heb van de week een urenlang gesprek gehad en uitte mijn zorgen. Ze hebben direct ingegrepen en de politie en veilig thuis erbij gehaald. Diverse onderzoeken afgenomen bij mijn zoontje. Nu weet ik zeker dat hij daar veilig is, dat is een hele geruststelling!
woensdag 10 juli 2024 om 20:26
Ik kom graag meelezen en schrijven.
Onze oudste dochter, 3,5 jaar, gaat waarschijnlijk in januari ook naar het SBO. Ze loopt nu compleet vast op de peuterspeelzaal. Ontwikkelt wel, maar niet zoals "je zou verwachten".
Ze is erg druk en onrustig, kan bijvoorbeeld niet lang in de kring zitten. Is op cognitief vlak wel ontzettend sterk, is erg pienter. Samenspelen gaat moeilijk. Ze is opstandig en snel overprikkeld. Vermoedens van ADHD en ASS. We staan op de wachtlijst bij Accare en gaan in september dus de route naar het SBO opstarten, want peuterspeelzaal en de daarbij horende basisschool zien het niet zitten op het reguliere onderwijs.
Ik vind het lastig, pijnlijk om te accepteren..
Onze oudste dochter, 3,5 jaar, gaat waarschijnlijk in januari ook naar het SBO. Ze loopt nu compleet vast op de peuterspeelzaal. Ontwikkelt wel, maar niet zoals "je zou verwachten".
Ze is erg druk en onrustig, kan bijvoorbeeld niet lang in de kring zitten. Is op cognitief vlak wel ontzettend sterk, is erg pienter. Samenspelen gaat moeilijk. Ze is opstandig en snel overprikkeld. Vermoedens van ADHD en ASS. We staan op de wachtlijst bij Accare en gaan in september dus de route naar het SBO opstarten, want peuterspeelzaal en de daarbij horende basisschool zien het niet zitten op het reguliere onderwijs.
Ik vind het lastig, pijnlijk om te accepteren..
donderdag 11 juli 2024 om 13:35
Hier heeft de middelste (net 5) het er heel moeilijk mee dat de jongste haar telkens afwijst. Ze wil té graag, en dat werkt averechts bij hem, dus nu trekt ze hem telkens helemaal over de emmer én is zij vervolgens verdrietig want hij is wel lief tegen mij en de oudste... En ik, ik krijg het haar niet uitgelegd dat haar broertje anders is en daardoor ook anders reageert. Ze zei gisteravond toen ze in bed lag dat ze wou dat hij niet bij ons hoorde 
Om het nog leuker te maken, gooit ze ook nog eens even bij werkelijk alles haar kont tegen de krib, want ja, de jongste luistert ook niet, dus waarom zou zij dat wel doen?
De vakantie begon zo goed
op de laatste dag voor de vakantie heeft hij voor het eerst gegeten op de peuterspeelzaal! Ik helemaal in de halleluja-stemming, hij maakt zulke grote stappen de laatste tijd, hij wijst nu soms iets aan in een boekje, hij kan mee naar de supermarkt zonder meltdown, nou ja, heel positief allemaal dus. Ik had alleen niet voorzien dat hij en de middelste de hele dag bij elkaar zoooooooooo verschrikkelijk energievretend zou zijn voor mij 
Om het nog leuker te maken, gooit ze ook nog eens even bij werkelijk alles haar kont tegen de krib, want ja, de jongste luistert ook niet, dus waarom zou zij dat wel doen?
De vakantie begon zo goed
op de laatste dag voor de vakantie heeft hij voor het eerst gegeten op de peuterspeelzaal! Ik helemaal in de halleluja-stemming, hij maakt zulke grote stappen de laatste tijd, hij wijst nu soms iets aan in een boekje, hij kan mee naar de supermarkt zonder meltdown, nou ja, heel positief allemaal dus. Ik had alleen niet voorzien dat hij en de middelste de hele dag bij elkaar zoooooooooo verschrikkelijk energievretend zou zijn voor mij
donderdag 11 juli 2024 om 13:45
Wat lastig CHL. Hier ook constant ruzie maar ze zijn ouder. Mijn oudste kan niet tegen teveel prikkels en de jongste is met zijn adhd gewoon aanwezig en druk met momenten. Dit botst enorm met als gevolg een chagrijnige moeder want ik ga niet 6 weken in de ruzie zitten. Maar ik ga hem ook niet aan de medicijnen zetten omdat zijn broer er last van heeft. Ik zie echt op tegen de vakantie.
Vandaag is wat gisteren nog toekomst was
donderdag 11 juli 2024 om 17:13
Ik troost mezelf altijd maar met de gedachte dat het een goed teken is dat je andere kinderen 'gewoon' tekeer gaan en vervelend zijn. Dan zijn het in elk geval niet van die zichzelf wegcijferende jonge mantelzorgertjes waar ik vaak over lees.
Sterkte iedereen in deze lange zomer!
Ik zie op tegen komende week met mijn oudste zoon thuis. Hij is lastig en heel raar op het moment. Ik moet de hele tijd alles op slot doen, want hij haalt de koelkast en de diepvries leeg als ik even in een andere ruimte ben en geeft alles aan de hond of kiept het in de gootsteen. Hij kleedt zich ook weer dagelijks een paar keer poedelnaakt uit. Pfff. Daarna gelukkig 3 weken naar onze speciale camping in Frankrijk (camping Parc de la Brenne) en meteen daarna kan hij weer naar het kindcentrum.
Sterkte iedereen in deze lange zomer!
Ik zie op tegen komende week met mijn oudste zoon thuis. Hij is lastig en heel raar op het moment. Ik moet de hele tijd alles op slot doen, want hij haalt de koelkast en de diepvries leeg als ik even in een andere ruimte ben en geeft alles aan de hond of kiept het in de gootsteen. Hij kleedt zich ook weer dagelijks een paar keer poedelnaakt uit. Pfff. Daarna gelukkig 3 weken naar onze speciale camping in Frankrijk (camping Parc de la Brenne) en meteen daarna kan hij weer naar het kindcentrum.
zondag 4 augustus 2024 om 16:44
Hoe gaat het hier met iedereen?
Hier gaat het KDC maandag weer open. Ik ben er stiekem heel blij mee, want dan kan ik even bijtanken. Afgelopen weken echt van haar genoten, maar ik ben even blij als ik straks de tuindeuren open kan zetten zonder dat ze naar buiten kruipt om allerlei oneetbaar spul in haar mond te proppen. Ik weet ook niet hoe ze dit Pica-gedrag afleert. Heeft er iemand tips?
Haar gehoor is getest, werd 10 keer niets. Dus we gaan binnenkort gezellig naar de KNO-arts. Die zal waarschijnlijk voorstellen dat er buisjes moeten worden geplaatst vanwege de vele oorontstekingen.
Haar niveau is ook getest, ik verwacht eigenlijk alleen maar dat ik hartstikke somber word als ik de uitslag hoor.
Hier gaat het KDC maandag weer open. Ik ben er stiekem heel blij mee, want dan kan ik even bijtanken. Afgelopen weken echt van haar genoten, maar ik ben even blij als ik straks de tuindeuren open kan zetten zonder dat ze naar buiten kruipt om allerlei oneetbaar spul in haar mond te proppen. Ik weet ook niet hoe ze dit Pica-gedrag afleert. Heeft er iemand tips?
Haar gehoor is getest, werd 10 keer niets. Dus we gaan binnenkort gezellig naar de KNO-arts. Die zal waarschijnlijk voorstellen dat er buisjes moeten worden geplaatst vanwege de vele oorontstekingen.
Haar niveau is ook getest, ik verwacht eigenlijk alleen maar dat ik hartstikke somber word als ik de uitslag hoor.
donderdag 15 augustus 2024 om 23:11
Fijn om jullie ervaringen te lezen.
Onze jongste gaat maandag beginnen op een behandelgroep ivm vermoeden tos. Ik maak me vooral zorgen dat ze maar een half jaar naar de groep kan omdat we meer dan een jaar hebben moeten wachten op alle testen en ze nu al 3,5 is. Ik hoop heel erg dat het haar gaat helpen, maar vind het ook wel lastig dat het nu zo is. Merk dat ikzelf heel erg moe ben en moeite heb om rust te vinden in mijn hoofd. Verbaas me ook over hoe alles te combineren. Er moet ook gewerkt worden maar dat gaat niet met de openingstijden.
Onze jongste gaat maandag beginnen op een behandelgroep ivm vermoeden tos. Ik maak me vooral zorgen dat ze maar een half jaar naar de groep kan omdat we meer dan een jaar hebben moeten wachten op alle testen en ze nu al 3,5 is. Ik hoop heel erg dat het haar gaat helpen, maar vind het ook wel lastig dat het nu zo is. Merk dat ikzelf heel erg moe ben en moeite heb om rust te vinden in mijn hoofd. Verbaas me ook over hoe alles te combineren. Er moet ook gewerkt worden maar dat gaat niet met de openingstijden.
zaterdag 17 augustus 2024 om 08:37
Maputo schreef: ↑15-08-2024 23:11Fijn om jullie ervaringen te lezen.
Onze jongste gaat maandag beginnen op een behandelgroep ivm vermoeden tos. Ik maak me vooral zorgen dat ze maar een half jaar naar de groep kan omdat we meer dan een jaar hebben moeten wachten op alle testen en ze nu al 3,5 is. Ik hoop heel erg dat het haar gaat helpen, maar vind het ook wel lastig dat het nu zo is. Merk dat ikzelf heel erg moe ben en moeite heb om rust te vinden in mijn hoofd. Verbaas me ook over hoe alles te combineren. Er moet ook gewerkt worden maar dat gaat niet met de openingstijden.
Gaat ze naar de Taaltrein en is dit zo gezegd? Mijn andere zoon is naar de Taaltrein en zij behandelden 5 jaar. Er waren meerdere kinderen die rond die leeftijd of met 4 jaar binnen kwamen en bijvoorbeeld op een gegeven moment deeltijd naar school gingen. De behandeling was hier 9 maanden, en daar werden de vakanties dan weer bij opgeteld. Al met al zat zoon er bijna een jaar en was hij net voor z’n vierde klaar. Maar er waren ook kinderen die verlenging kregen omdat bijvoorbeeld nog niet duidelijk was wat de beste plek voor ze zou zijn na de Taaltrein.
Onze jongste heeft ook taalachterstand en ik onderneem nu dus ook gelijk al actie ivm alle wachttijden.
zondag 18 augustus 2024 om 09:41
Ze gaat naar babbel. Ik dacht ook dat het tot 5 jaar zou kunnen indien nodig. Bij de intake werd meteen gezegd dat ze dat niet doen. Ze houden 4 jaar aan eventueel verlengt tot de eerste vakantie die er dan aankomt. Ze vonden de combinatie basisschool en groep niet wenselijk.
Ik ben heel benieuwd hoe het morgen gaat zijn. Moet ook organisatorisch nog eea op zijn plek vallen bij ons qua tijden. Er moet ook brood op de plank maar de tijden van de behandeling zorgen wel voor een puzzel bij ons
Ik ben heel benieuwd hoe het morgen gaat zijn. Moet ook organisatorisch nog eea op zijn plek vallen bij ons qua tijden. Er moet ook brood op de plank maar de tijden van de behandeling zorgen wel voor een puzzel bij ons
maandag 19 augustus 2024 om 21:36
Ja die tijden he, ik vind het vrij bizar ergens. Je komt eigenlijk nauwelijks aan werk toe. Ik moet met de fiets en ben ruim een half uur onderweg. Dat is dan 2 uur per dag aan op en neer fietsen en dan mag je om 9 uur brengen en om 2 uur weer ophalen. Maar goed wat moet dat moet. Kregen vandaag ook nog alle extra activiteiten voor ouders voorgeschoteld, zijn we ook nog wel zoet mee en we starten ook nog met een observatie traject 1 ochtend in de week bij een revalidatie centrum. Fijn dat het plekje snel beschikbaar kwam maar ik weet het even niet meer hoe alles te regelen. Ook al gaan man en ik het samen proberen op te vangen is het toch best heftig
dinsdag 20 augustus 2024 om 07:49
Wij hadden er verplicht een cursus bij van 5 keer. Dat was op zich wel leuk en ook nuttig. Daarnaast nog de 3 maandelijkse besprekingen. Bij hem was het van 9-13 uur. Dus om 8.30 kind 1 op school. Naar huis rijden. 10 minuten wachten en de volgende brengen. En dat in de tijd dat kind 1 heel slecht op school ging en hij uiteindelijk thuis kwam te zitten en alle ellende en gesprekken die we daar van hadden. Oh ja, en ik zelf met een burn-out thuis zat.
donderdag 29 augustus 2024 om 10:35
Even van me af typen.. Ik weet dat ik niet zo vaak hier kijk/reageer maar toch snappen jullie mij als de beste..
Kind is vanaf dit schooljaar naar de aanvangt groep gegaan. Hij zit in een heel klein klasje doet echt zo zijn best maar het is zo ontzettend moeilijk voor hem. Hij vind school al niet echt heel leuk maar zijn niveau is ook weer niet zo dat je hem helemaal niks moet aanbieden hij kan juist heel gevat en slim reageren waardoor vele mensen in onze omgeving er echt helemaal niks van snappen. Hoe kan hij nou zo veel moeite hebben op school 'hij weet altijd alles' is hun mening.
Maar wij krijgen de mensen gewoon niet uitgelegd dat hij alle 'onzin' goed onthoudt en ook weer weet in te zetten op de juiste momenten maar dat hij in feite de dagen van de week niet zonder liedje kan benoemen.
Ook gaat zijn lichaam hem nu echt partte spelen armen benen het doet allemaal pijn. (spasme)
waardoor bij mij ook de onzekerheid opspeelt wanneer moeten we meer actie ondernemen. hoe gaat zijn toekomst zijn. Zijn aandoening (CP) wordt niet erger zeggen ze maar naar mate je ouder wordt heb je gewoon meer last.
Hij is cognitief in ieder geval goed bij om te snappen dat hij anders is.
vind het toch allemaal zo lastig.
Kind is vanaf dit schooljaar naar de aanvangt groep gegaan. Hij zit in een heel klein klasje doet echt zo zijn best maar het is zo ontzettend moeilijk voor hem. Hij vind school al niet echt heel leuk maar zijn niveau is ook weer niet zo dat je hem helemaal niks moet aanbieden hij kan juist heel gevat en slim reageren waardoor vele mensen in onze omgeving er echt helemaal niks van snappen. Hoe kan hij nou zo veel moeite hebben op school 'hij weet altijd alles' is hun mening.
Maar wij krijgen de mensen gewoon niet uitgelegd dat hij alle 'onzin' goed onthoudt en ook weer weet in te zetten op de juiste momenten maar dat hij in feite de dagen van de week niet zonder liedje kan benoemen.
Ook gaat zijn lichaam hem nu echt partte spelen armen benen het doet allemaal pijn. (spasme)
waardoor bij mij ook de onzekerheid opspeelt wanneer moeten we meer actie ondernemen. hoe gaat zijn toekomst zijn. Zijn aandoening (CP) wordt niet erger zeggen ze maar naar mate je ouder wordt heb je gewoon meer last.
Hij is cognitief in ieder geval goed bij om te snappen dat hij anders is.
vind het toch allemaal zo lastig.
dinsdag 3 september 2024 om 15:27
Hee Dansje, bij twijfel vragen stellen! Is er een gedragskundige op zijn school? Een fysiotherapeut, ergotherapeut? Andere ouders met een kind met cp? Het erover hebben helpt op zich vaak al.
Misschien is er ook een besloten Facebook-groep voor cp?
Wij zitten in een pittige tijd, veel gedragsproblemen. En hij is zo groot en sterk nu, het is echt heel lastig geworden om hem ergens mee naartoe te nemen.
Misschien is er ook een besloten Facebook-groep voor cp?
Wij zitten in een pittige tijd, veel gedragsproblemen. En hij is zo groot en sterk nu, het is echt heel lastig geworden om hem ergens mee naartoe te nemen.
woensdag 4 september 2024 om 13:45
Hoi Katrien,
We zijn een tijdje geleden door gezet naar een speciale gedrag afdeling binnen pluryn maar daar kwamen we door allerlei wisselingen van personen na 6 maanden nog niet verder dat ik het ondertussen zonde vond van mijn tijd.
we hebben idd wel hulp van de fysio en ergo, ook heb ik wel contact met andere ouders maar CP is zo verschillend bij iedereen. Daardoor is het ook weer lastig om echt met iemand over je gevoel te praten.
Poeh dat kan ik me voorstellen vooral als ze boos zijn is het echt een uitdaging soms. Komt het door het starten van school bij jullie?
We zijn een tijdje geleden door gezet naar een speciale gedrag afdeling binnen pluryn maar daar kwamen we door allerlei wisselingen van personen na 6 maanden nog niet verder dat ik het ondertussen zonde vond van mijn tijd.
we hebben idd wel hulp van de fysio en ergo, ook heb ik wel contact met andere ouders maar CP is zo verschillend bij iedereen. Daardoor is het ook weer lastig om echt met iemand over je gevoel te praten.
Poeh dat kan ik me voorstellen vooral als ze boos zijn is het echt een uitdaging soms. Komt het door het starten van school bij jullie?
woensdag 4 september 2024 om 13:54
Groot en sterk met gedragsproblemen is echt een uitdaging inderdaad, weet er alles van helaas.
Wij hebben een hele fijne zomer gehad met een kind dat lekker in z'n vel zat. We hebben echt even een paar weken kunnen ontspannen met z'n allen.
De eerste schoolweek ging boven verwachting, nu zijn we halfweg de tweede en het is weer helemaal feest. Grote mond, eigenwijs, fysiek, storend gedrag op school, storend gedrag in de taxi, etc etc. We gaan er maar vanuit dat het weer even wennen is aan het 'moeten' en dat het beter wordt. Maar helaas vergeet je zo wel snel dat het ook zo leuk was de afgelopen weken.
Kind is hier inmiddels wel echt wat ouder (10) en dat begint langzaamaan wat te helpen. Z'n geweten ontwikkelt zowaar een beetje, hij begrijpt ook sneller dat hij soms echt beter even op kan houden en ook dat wij soms echt wel gelijk hebben. En hoewel dat over het algemeen te laat is, geeft het wel wat hoop.
Wij hebben een hele fijne zomer gehad met een kind dat lekker in z'n vel zat. We hebben echt even een paar weken kunnen ontspannen met z'n allen.
De eerste schoolweek ging boven verwachting, nu zijn we halfweg de tweede en het is weer helemaal feest. Grote mond, eigenwijs, fysiek, storend gedrag op school, storend gedrag in de taxi, etc etc. We gaan er maar vanuit dat het weer even wennen is aan het 'moeten' en dat het beter wordt. Maar helaas vergeet je zo wel snel dat het ook zo leuk was de afgelopen weken.
Kind is hier inmiddels wel echt wat ouder (10) en dat begint langzaamaan wat te helpen. Z'n geweten ontwikkelt zowaar een beetje, hij begrijpt ook sneller dat hij soms echt beter even op kan houden en ook dat wij soms echt wel gelijk hebben. En hoewel dat over het algemeen te laat is, geeft het wel wat hoop.
woensdag 4 september 2024 om 15:20
Ja, als hij echt een gevaar wordt voor anderen.Tinkeltje33 schreef: ↑04-09-2024 14:44Gebeurt het wel eens dat jullie je kind op moeten halen bij speciaal onderwijs als ze agressief zijn?
Gelukkig zijn ze op school wel wat gewend en weten ze prima met moeilijk gedrag om te gaan, dus is het zelden nodig geweest.
Vorig jaar 2 keer. Het heeft er wel vaker om gehangen.
woensdag 4 september 2024 om 16:22
woensdag 4 september 2024 om 16:35
Vreselijk vond ik dat, zeker de eerste keer. Voor kind natuurlijk in de eerste plaats. Maar ik vond het voor mezelf ook echt heftig. Niet zozeer om hem zo boos en overstuur en over de rooie te zien, dat hebben we natuurlijk wel vaker gezien en tegen de tijd dat ik op school was was het ergste ook alweer voorbij. Maar het duurde best lang voor ik weer 'uit' durfde tijdens schooltijd. Ik was continu bang dat ze weer zouden bellen en stond de hele dag op scherp. Dan realiseer je je weer hoe belangrijk het ook voor je eigen functioneren is dat het goed gaat op school.
Ik merk het nu, na 2 'slechte' dagen ook alweer aan mezelf. Maar vandaag ging goed, dus hopelijk is de knop weer ff om.
Ik merk het nu, na 2 'slechte' dagen ook alweer aan mezelf. Maar vandaag ging goed, dus hopelijk is de knop weer ff om.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
