Jojanneke

08-04-2022 02:11 87 berichten
Gvd wat falen we toch als maatschappij.

Het raakt me tot diep in m'n hart dat we blijkbaar niet in staat zijn om onze kwetsbare kinderen te beschermen.

Hoe verrot is het systeem dat jeugdzorg heet?
Alle reacties Link kopieren
Ttroeteltje schreef:
08-04-2022 08:49
Dat geld altijd en overal.
Ook in de gezinnen die niet gezond en zeer destructief zijn.

En als dát het ijkpunt is zijn deze kinderen vogelvrij. Want dan kan iedere malloot zijn domme doch goedbedoelende ideeën op ze botvieren, als het maar een beetje beter wordt dan de situatie waar de kinderen uitkomen. Of niet, maar hee, dan is het ook niet erg, want het was toch al erg. Dan valt er niets te verpesten, want deze kinderen waren toch al gedoemd.

Domme keuzes die een leven verwoesten zijn áltijd fout en zouden áltijd aanleiding moeten zijn voor een grondige wijziging in de manier van werken. Het is niet relevant hoe die keuzes zijn bedoeld en het is niet relevant hoe het zou zijn geweest als een kind niet was geholpen. Als hulp niet helpt, is het geen hulp, dan is het gewoon nóg een mishandeling.
Alle reacties Link kopieren
madamecannibale schreef:
08-04-2022 09:14
Ik denk dat mensen daar ook vaak overeen stappen. Kijk naar een type als Barbie, die blijft ook maar kinderen krijgen ook al kan ze er duidelijk niet voor zorgen. In mijn omgeving ken(de) ik een meisje in een pleeggezin. Ze had 7 broertjes en zusjes, allemaal hadden ze FAS (door een dronken moeder tijdens de zwangerschap), vader was niet in beeld en moeder ernstig verslaafd. Thuis blijven wonen was ook niet goed afgelopen.

Ik denk dat een groot probleem van de jeugdzorg is dat er zwaar op bezuinigd is, ze meer taken hebben gekregen, van het rijk naar de gemeente is gegaan, en dat het geprivatiseerd is. Ik snap nooit waarom dit soort complexe zorg geprivatiseerd moet zijn, niet dat de overheid alles goed doet maar dan heb je in ieder geval niet ook nog die groep zorgverleners die alleen maar geld proberen te verdienen.
Ik denk dat een zware maatregel als uithuisplaatsing alleen ingezet mag worden als er ook een beter vooruitzicht voor het kind is. Ik vind 20 keer verhuizen en geplaatst worden in een gesloten jeugdinrichting nou niet bepaald beter voor het kind. Ze dan vol in op thuis blijven wonen met hulp.
Ik verbaas met ook altijd over gezinshuizen. Hier in de wijk zijn er een paar. Dat zijn gewoon een soort bedrijven waarvan de gezinhuishouder best royaal van kan leven. Die worden gerund als bedrijven over de rug van kwetsbare kinderen. Over één gezinshuis zijn meerdere meldingen gedaan door onder andere buurtbewoners en school, maar er wordt niks mee gedaan. De gezinshuishouder ken ik via vrijwilligerswerk en hij doet het niet om kinderen te helpen, maar om er flink geld mee te verdienen. Ik kan daar echt niet overuit. Wij als Nederland hebben van de jeugdzorg een verdienmodel gemaakt en dat is een zeer kwalijke zaak.
Alle reacties Link kopieren
Ginevra schreef:
08-04-2022 09:20
Ik baseer me op zorgmedewerkers waar ik een tijdje les aan heb gegeven. Dus niet van tv of de krant of FB, maar echte medewerkers uit de praktijk.

Ik vond het schokkend hoe vaak die hun acties onderbouwden met "Ik kom daar om te helpen, DUS is het goed wat ik doe". Alsof het feit dat je goede bedoelingen hebt, ook betekent dat je de juiste keuzes maakt en dat wat je doet niet fout kan zijn.

Zeker, overal waar mensen werken worden fouten gemaakt, maar als het goed is zijn dat incidenten. Wat sinds een aantal jaren zichtbaar wordt, is dat er structureel iets fout zit in de jeugdzorg. Niet incidenteel, structureel. Dat doet niks af aan de goede bedoelingen van de meeste jeugdzorgwerkers, maar er moet wel iets veranderen.

Zolang je blijft ontkennen dat er een probleem is,en alleen maar hamert op de goede bedoelingen en dat er ook ouders zijn die hun kinderen ersntig schaden, ben je deel van het probleem en niet van de oplossing.
Ik ontken het probleem zeker niet. En ik zeg ook niet dat 'goede bedoelingen hebben' betekent dat fouten die gemaakt worden daardoor goed te praten zijn. Waar ik me wel aan stoor is, door verhalen in de media, mensen die werken in de jeugdzorg wegzetten als kwaadwillig kinderen te willen verpesten. Dat het systeem binnen de jeugdzorg een kentering moet maken daar ben ik het mee eens. Stop vooral de bezuinigen, creeer meer plekken en denk out of the box. Maar besef ook dat de gezinnen die bij jeugdzorg komen ontzettend complex zijn dus om alles maar op de jeugdbeschermers af te schuiven vind ik te kort door de bocht.
Alle reacties Link kopieren
madamecannibale schreef:
08-04-2022 09:14
Ik denk dat mensen daar ook vaak overeen stappen. Kijk naar een type als Barbie, die blijft ook maar kinderen krijgen ook al kan ze er duidelijk niet voor zorgen. In mijn omgeving ken(de) ik een meisje in een pleeggezin. Ze had 7 broertjes en zusjes, allemaal hadden ze FAS (door een dronken moeder tijdens de zwangerschap), vader was niet in beeld en moeder ernstig verslaafd. Thuis blijven wonen was ook niet goed afgelopen.

Ik denk dat een groot probleem van de jeugdzorg is dat er zwaar op bezuinigd is, ze meer taken hebben gekregen, van het rijk naar de gemeente is gegaan, en dat het geprivatiseerd is. Ik snap nooit waarom dit soort complexe zorg geprivatiseerd moet zijn, niet dat de overheid alles goed doet maar dan heb je in ieder geval niet ook nog die groep zorgverleners die alleen maar geld proberen te verdienen.
Was het niet zo dat in de jaren 40 en 50 de huisarts in zo'n geval een spuit kon geven tegen vruchtbaarheid (vraag me niet de medische term, geen idee) bij vrouwen die in meer of mindere mate zwakzinnig waren en maar kinderen bleven krijgen? Maar dat dat op een gegeven moment niet meer mocht vanwege het zelfbeschikkingsrecht op het lichaam? Bij mijn moeder vroeger in de straat woonde wel een paar van die 'minder begaafde' stellen met een stuk of 10 kinderen. Ik kan eigenlijk wel begrijpen dat zo'n huisarts het op een gegeven moment te gortig begint te vinden en die spuit in de arm van moeder zet. Of is dat nazi-achtig?
Ginevra schreef:
08-04-2022 09:20
Ik baseer me op zorgmedewerkers waar ik een tijdje les aan heb gegeven. Dus niet van tv of de krant of FB, maar echte medewerkers uit de praktijk.

Ik vond het schokkend hoe vaak die hun acties onderbouwden met "Ik kom daar om te helpen, DUS is het goed wat ik doe". Alsof het feit dat je goede bedoelingen hebt, ook betekent dat je de juiste keuzes maakt en dat wat je doet niet fout kan zijn.

Zo herkenbaar. Ik werk in de zorg en daar zie ik deze attitude ook al 25 jaar.
Zorgmedewerkers in allerlei facetten, die pretenderen hun roeping te volgen, vanuit hun hart werken en te handelen. Met iedereen het beste voor... maar dan is het wel "my way, or the highway!"
Geen consessies, geen tijd en zin om een visie te herzien. "Ik" ben hier de expert.. niet luisteren?, dan volgen consequenties. Maar ik bedoel het goed!
Onderschat machtswellustelingen niet. Die werken doorgaans niet in een koekjes fabriek ofzo.. maar met mensen.
Alle reacties Link kopieren
okkervil schreef:
08-04-2022 09:25
Ik denk dat een zware maatregel als uithuisplaatsing alleen ingezet mag worden als er ook een beter vooruitzicht voor het kind is. Ik vind 20 keer verhuizen en geplaatst worden in een gesloten jeugdinrichting nou niet bepaald beter voor het kind. Ze dan vol in op thuis blijven wonen met hulp.
Puur uit nieuwsgierigheid: wat als ouders bijvoorbeeld het probleem ontkennen en/of niet open staan voor hulp? Wat moet er dan gebeuren?

Voordat een zware beslissing zoals een uithuisplaatsing wordt gemaakt, is deze stap echt al wel gezet. Daarbij, denk aan de zaak Savannah. Daar werd het de gezinsvoogd achteraf juist kwalijk genomen dat zij niet uit huis is geplaatst. Zij ging juist uit van de kracht van het gezin en nog is het zo verkeerd afgelopen. Om alleen maar de complexiteit te benoemen..
lboompje wijzigde dit bericht op 08-04-2022 09:39
0.23% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren
Pindakaasjes schreef:
08-04-2022 09:35
Zo herkenbaar. Ik werk in de zorg en daar zie ik deze attitude ook al 25 jaar.
Zorgmedewerkers in allerlei facetten, die pretenderen hun roeping te volgen, vanuit hun hart werken en te handelen. Met iedereen het beste voor... maar dan is het wel "my way, or the highway!"
Geen consessies, geen tijd en zin om een visie te herzien. "Ik" ben hier de expert.. niet luisteren?, dan volgen consequenties. Maar ik bedoel het goed!
Onderschat machtswellustelingen niet. Die werken doorgaans niet in een koekjes fabriek ofzo.. maar met mensen.
Ik ben wel benieuwd in welke tak van de zorg jij dan werkt.
okkervil schreef:
08-04-2022 09:25
Ik denk dat een zware maatregel als uithuisplaatsing alleen ingezet mag worden als er ook een beter vooruitzicht voor het kind is. Ik vind 20 keer verhuizen en geplaatst worden in een gesloten jeugdinrichting nou niet bepaald beter voor het kind. Ze dan vol in op thuis blijven wonen met hulp.
Ik verbaas met ook altijd over gezinshuizen. Hier in de wijk zijn er een paar. Dat zijn gewoon een soort bedrijven waarvan de gezinhuishouder best royaal van kan leven. Die worden gerund als bedrijven over de rug van kwetsbare kinderen. Over één gezinshuis zijn meerdere meldingen gedaan door onder andere buurtbewoners en school, maar er wordt niks mee gedaan. De gezinshuishouder ken ik via vrijwilligerswerk en hij doet het niet om kinderen te helpen, maar om er flink geld mee te verdienen. Ik kan daar echt niet overuit. Wij als Nederland hebben van de jeugdzorg een verdienmodel gemaakt en dat is een zeer kwalijke zaak.
Ik had vroeger een vriendinnetje/ klasgenootje dat woonde in een gezinsvervangend tehuis. We waren nog heel jong, heb daar toen nooit gek van opgekeken. Meisje was daar al heel jong terecht gekomen.
Later werd een broertje van mijn eerste liefde in een gezinsvervangend tehuis geplaatst. Deze vertoonde problematisch gedrag.
Mijn half broer is opgegroeid in een gezinsvervangend tehuis. Zijn moeder pleegde zelfmoord, mijn vader ving hem niet op. Ik heb geen contact met hem. Kan hem geen vragen stellen.

Wat komt het vaak voor, vaker dan je je realiseert.
Ginevra schreef:
08-04-2022 09:20
Ik baseer me op zorgmedewerkers waar ik een tijdje les aan heb gegeven. Dus niet van tv of de krant of FB, maar echte medewerkers uit de praktijk.

Ik vond het schokkend hoe vaak die hun acties onderbouwden met "Ik kom daar om te helpen, DUS is het goed wat ik doe". Alsof het feit dat je goede bedoelingen hebt, ook betekent dat je de juiste keuzes maakt en dat wat je doet niet fout kan zijn.

Zeker, overal waar mensen werken worden fouten gemaakt, maar als het goed is zijn dat incidenten. Wat sinds een aantal jaren zichtbaar wordt, is dat er structureel iets fout zit in de jeugdzorg. Niet incidenteel, structureel. Dat doet niks af aan de goede bedoelingen van de meeste jeugdzorgwerkers, maar er moet wel iets veranderen.

Zolang je blijft ontkennen dat er een probleem is,en alleen maar hamert op de goede bedoelingen en dat er ook ouders zijn die hun kinderen ersntig schaden, ben je deel van het probleem en niet van de oplossing.


Eens.

Vaak gesproken door mensen die echt geen idee hebben waar ze over praten. Ik heb via familielid en een praatgroep en een advocaat die een zaak aan het voorbereiden is, een glimpje van dik 2 jaar mogen oppakken van de wereld van VT en jeudgzorg en het is om te janken hoe fout die bezig zijn en wat ze doen om hun eigen fouten te verhullen.
lboompje schreef:
08-04-2022 09:38
Ik ben wel benieuwd in welke tak van de zorg jij dan werkt.
Dit is gewoon overal zo, waar je met bepaalde types te maken kunt krijgen.
Die heel eigenwijs en geniepig kunnen zijn.

Kinderen die uit huis worden geplaatst doordat de een is overleden en de ander er niet voor kan of wil zorgen is een ander verhaal.

Maar tegenwoordig worden kinderen al uit huis geplaatst omdat er een onenigheid tussen de kinderen en ouders plaatsvind.
Jeugdzorg krijg je tegenwoordig al heel snel op je dak, vooral als je met een zieke ex te maken heeft die constant meldingen maakt.

En dan komt jeugdzorg even hardhandig je kinderen afpakken omdat het niet altijd welletjes thuis loopt.
Alle reacties Link kopieren
Pindakaasjes schreef:
08-04-2022 09:35
Zo herkenbaar. Ik werk in de zorg en daar zie ik deze attitude ook al 25 jaar.
Zorgmedewerkers in allerlei facetten, die pretenderen hun roeping te volgen, vanuit hun hart werken en te handelen. Met iedereen het beste voor... maar dan is het wel "my way, or the highway!"
Geen consessies, geen tijd en zin om een visie te herzien. "Ik" ben hier de expert.. niet luisteren?, dan volgen consequenties. Maar ik bedoel het goed!
Onderschat machtswellustelingen niet. Die werken doorgaans niet in een koekjes fabriek ofzo.. maar met mensen.
Dit kom ik ook tegen. Veelal zijn het ook best jonge mensen die op hele zware complexe zaken komen, terwijl ze eigenlijk zelf een best beschermd leventje hebben en nog niet voldoende levenservaring hebben om dit goed te kunnen beoordelen.
Ik zie het aan mezelf. Toen ik stage liep, begin 20, daar kijk ik nu met plaatsvervangende schaamte naar en volledig begrip waarom niets van de grond kwam. Ik was zó vol van mezelf dat ik aan het Helpen was, aan het Goed Doen, dat ik me niet ondergeschikt maakte aan het probleem.

Iets wat ik inmiddels wel heb geleerd en waardoor werk nu een heel stuk makkelijker is geworden en beter. Ik denk dat dit werk gewoon de nodige levenservaring vereist.
Je kunt het leven ook met een vrolijk gezicht serieus nemen - Irmgard Erath
lboompje schreef:
08-04-2022 09:38
Ik ben wel benieuwd in welke tak van de zorg jij dan werkt.

Dit vraag jij omdat?

Je twijfelt aan mijn ervaringen?

Ik heb jaren in de ouderenzorg gewerkt. Sinds 2016 werk ik met mensen met een verstandelijke beperking.

Recentelijk de overstap gemaakt van een woonvorm naar dagbesteding. Heel gelukkig mee...
Alle reacties Link kopieren
Regeneration schreef:
08-04-2022 09:44
Dit is gewoon overal zo, waar je met bepaalde types te maken kunt krijgen.
Die heel eigenwijs en geniepig kunnen zijn.

Kinderen die uit huis worden geplaatst doordat de een is overleden en de ander er niet voor kan of wil zorgen is een ander verhaal.

Maar tegenwoordig worden kinderen al uit huis geplaatst omdat er een onenigheid tussen de kinderen en ouders plaatsvind.
Jeugdzorg krijg je tegenwoordig al heel snel op je dak, vooral als je met een zieke ex te maken heeft die constant meldingen maakt.

En dan komt jeugdzorg even hardhandig je kinderen afpakken omdat het niet altijd welletjes thuis loopt.


De situatie ligt wel vaak genuanceerder dan hoe jij het hierboven beschrijft.
Alle reacties Link kopieren
lboompje schreef:
08-04-2022 09:36
Voordat een zware beslissing zoals een uithuisplaatsing wordt gemaakt, is deze stap echt al wel gezet. Daarbij, denk aan de zaak Savannah. Daar werd het de gezinsvoogd achteraf juist kwalijk genomen dat zij niet uit huis is geplaatst. Zij ging juist uit van de kracht van het gezin en nog is het zo verkeerd afgelopen. Om alleen maar de complexiteit te benoemen..

Zucht, alwééér Savannah. En vergeet Rowena niet te noemen.

Ja, dat was een drama. En op grond van die zaken zijn dúizenden kinderen uit huis geplaatst "want denk maar aan Savannah!" En het is aantoonbaar niet waar dat overal die stap van alle hulp al gezet is. Die >1000 kinderen die uit huis zijn geplaatst in het kader van de Toeslagenaffaire, is daar álle hulp al thuis geboden? En wordt nu álles op alles gezet om ze thuis te krijgen?
Nee.

Zeker zal daar een enkele Savannah tussen zitten. En dat argument rechtvaardigt dat honderden, duizenden kinderen uit thuis geplaatst, opgesloten en voorgoed beschadigd worden?

Zeker, de maatschappij moet accepteren dat Jeugdzorg niet álle Savannahs kan voorkomen. Maar Jeugdzorg moet ook accepteren dat ze in naam van Savannah heel veel ellende heeft aangericht.
En het begint met de houding "wat wij doen is in het belang van het kind DUS is het goed voor het kind".
ginevra wijzigde dit bericht op 08-04-2022 09:56
3.93% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren
lboompje schreef:
08-04-2022 09:36
Puur uit nieuwsgierigheid: wat als ouders bijvoorbeeld het probleem ontkennen en/of niet open staan voor hulp? Wat moet er dan gebeuren?

Voordat een zware beslissing zoals een uithuisplaatsing wordt gemaakt, is deze stap echt al wel gezet. Daarbij, denk aan de zaak Savannah. Daar werd het de gezinsvoogd achteraf juist kwalijk genomen dat zij niet uit huis is geplaatst. Zij ging juist uit van de kracht van het gezin en nog is het zo verkeerd afgelopen. Om alleen maar de complexiteit te benoemen..
Maar hoe kan het dan dat er Nederland veel meer uithuisplaatsingen zijn dan in enig ander Europees land. En zouden we dan niet moeten kijken hoe het in de andere landen geregeld is? Hoe doen ze het daar dan? De zaak Savannah is een zeer kwalijke zaak, maar het is één zaak. In de toeslagenaffaire zijn meer dan 1100 kinderen uit huis geplaatst.

Verder denk ik dat veel (de meeste) medewerkers in de jeugdzorg het beste voor hebben met kinderen. Echter werken zijn in een zeer log, niet functionerend systeem wat bakken met geld kost en waar ook geld aan te verdienen valt. Dit schept een bodem voor charlatans die het systeem in stand houden ten koste van kinderen.
Alle reacties Link kopieren
Ginevra schreef:
08-04-2022 09:52
Zucht, alwééér Savannah. En vergeet Rowena niet te noemen.

Ja, dat was een drama. En op grond van die zaken zijn dúizenden kinderen uit huis geplaatst "want denk maar aan Savannah!". Nederland is kampioen uithuisplaatsingen. Nergens worden zoveel kinderen uit huis geplaatst als hier. En het is aantoonbaar niet waar dat overal die stap van alle hulp al gezet is. Die >1000 kinderen die uit huis zijn geplaatst in het kader van de Toeslagenaffaire, is daar álle hulp al thuis geboden? En wordt nu álles op alles gezet om ze thuis te krijgen?
Nee.

Zeker zal daar een enkele Savannah tussen zitten. En dat argument rechtvaardigt dat honderden, duizenden kinderen uit thuis geplaatst, opgesloten en voorgoed beschadigd worden?

Zeker, de maatschappij moet accepteren dat Jeugdzorg niet álle Savannahs kan voorkomen. Maar Jeugdzorg moet ook accepteren dat ze in naam van Savannah heel veel ellende heeft aangericht.
En het begint met de houding "wat wij doen is in het belang van het kind DUS is het goed voor het kind".
Nou dit dus.
Alle reacties Link kopieren
lboompje schreef:
08-04-2022 09:29
Ik ontken het probleem zeker niet. En ik zeg ook niet dat 'goede bedoelingen hebben' betekent dat fouten die gemaakt worden daardoor goed te praten zijn. Waar ik me wel aan stoor is, door verhalen in de media, mensen die werken in de jeugdzorg wegzetten als kwaadwillig kinderen te willen verpesten. Dat het systeem binnen de jeugdzorg een kentering moet maken daar ben ik het mee eens. Stop vooral de bezuinigen, creeer meer plekken en denk out of the box. Maar besef ook dat de gezinnen die bij jeugdzorg komen ontzettend complex zijn dus om alles maar op de jeugdbeschermers af te schuiven vind ik te kort door de bocht.
Helemaal mee eens. Ik werk zelf in de zorg, weliswaar met een andere doelgroep maar ook ik kom complexe zaken en beschadigde cliënten tegen.
Wat men nu in de media over collega hulpverleners roept vind ik echt naar. Vaak leken die zomaar iets roepen. Maar die werkelijk waar geen idee hebben hoe complex casussen zijn, wat het betekent om dag in dag uit met zulke complexe gevallen te werken, vaak nog inclusief agressie en risico's voor de eigen veiligheid.
Ga er zelf maar eens aan staan denk ik dan. Tel daarbij op dat er gigantisch personeelstekort is. Er had natuurlijk nooit zoveel bezuinigd moeten worden, maar dan nog is er krapte op de arbeidsmarkt inclusief zorg.

En heel eerlijk ? Een arts kan niet altijd iemand beter maken. Zo geldt het ook met de psyche. Je kan niet iedereen helemaal gelukkig maken in andere takken van de zorg. Hoe verschrikkelijk ook.
Alle reacties Link kopieren
okkervil schreef:
08-04-2022 09:54
Maar hoe kan het dan dat er Nederland veel meer uithuisplaatsingen zijn dan in enig ander Europees land. En zouden we dan niet moeten kijken hoe het in de andere landen geregeld is? Hoe doen ze het daar dan? De zaak Savannah is een zeer kwalijke zaak, maar het is één zaak. In de toeslagenaffaire zijn meer dan 1100 kinderen uit huis geplaatst.

Verder denk ik dat veel (de meeste) medewerkers in de jeugdzorg het beste voor hebben met kinderen. Echter werken zijn in een zeer log, niet functionerend systeem wat bakken met geld kost en waar ook geld aan te verdienen valt. Dit schept een bodem voor charlatans die het systeem in stand houden ten koste van kinderen.
We zouden zeker kunnen leren van andere landen waar het anders geregeld is. Maar volgens mij wordt hier ook een denkfout gemaakt. Het betekent niet dat als er in een bepaald land minder kinderen uit huis worden geplaatst, er sprake is van een beter systeem. Dit kan door verschillende factoren komen waarom dit aan de hand is.

Ik zou zeggen voor alle mensen die zo een mening hebben over de jeugdzorg en wellicht betere ideeën hebben hoe het anders kan. Laat het maar weten. Hang het vooral aan de grote klok want daar kan iedereen van leren. :-]
Alle reacties Link kopieren
mick87 schreef:
08-04-2022 10:00
En heel eerlijk ? Een arts kan niet altijd iemand beter maken. Zo geldt het ook met de psyche. Je kan niet iedereen helemaal gelukkig maken in andere takken van de zorg. Hoe verschrikkelijk ook.

Maar een arts gaat niet opereren als de patiënt daar erger van wordt. Het principe is "do no harm".
Een arts die niet kan genezen, gaat niet de patiënt voor de zekerheid toch maar gedwongen opnemen in een ziekenhuis en hem vervolgens toch maar gedwongen een chemokuur geven waar hij doodziek van wordt, "want dan heb ik tenminste wat gedaan".

Zeker, sommige hulpsituaties en sommige clienten zijn heel complex. Sommigen zijn ook moeilijk te helpen. De afweging moet echter áltijd zijn: wordt de client beter van mijn interventies?

Kinderen die in een moeilijke thuissituatie zitten hebben hulp nodig. Maar die worden niet beter van 28 verhuizingen door pleeggezinnen en instituten. Die worden niet beter van opgesloten zitten in jeugdgevangenissen als ze niks gedaan hebben. En dat zijn geen incidenten meer. Dat is niet een enkele teovalligheid waarbij het fout ging.

Als je dat afdoet met "je kan niet iedereen gelukkig maken", dan schrik ik daar erg van.
Alle reacties Link kopieren
Ginevra schreef:
08-04-2022 10:27
Maar een arts gaat niet opereren als de patiënt daar erger van wordt. Het principe is "do no harm".
Een arts die niet kan genezen, gaat niet de patiënt voor de zekerheid toch maar gedwongen opnemen in een ziekenhuis en hem vervolgens toch maar gedwongen een chemokuur geven waar hij doodziek van wordt, "want dan heb ik tenminste wat gedaan".

Zeker, sommige hulpsituaties en sommige clienten zijn heel complex. Sommigen zijn ook moeilijk te helpen. De afweging moet echter áltijd zijn: wordt de client beter van mijn interventies?

Kinderen die in een moeilijke thuissituatie zitten hebben hulp nodig. Maar die worden niet beter van 28 verhuizingen door pleeggezinnen en instituten. Die worden niet beter van opgesloten zitten in jeugdgevangenissen als ze niks gedaan hebben. En dat zijn geen incidenten meer. Dat is niet een enkele teovalligheid waarbij het fout ging.

Als je dat afdoet met "je kan niet iedereen gelukkig maken", dan schrik ik daar erg van.
Ik ontken niet dat er veel mis is en anders moet. Ik reken kabinet Rutte veel aan qua bezuinigingen.

En soms is het niet altijd te voorzien wat het beste is.
Met die vele pleeggezinnen is traumatiserend. Maar vaak komt dat doordat de pleeggezinnen de complexe zorgvraag niet aankunnen. Dat kan je ze niet aanrekenen. Het id gewoon een lastige kwestie.

Ik doe niet alles af met: Je kan niet iedereen beter maken. Integendeel. Maar we moeten in sommige gevallen wel realistisch zijn. Men heeft soms te veel de verwachting dat de zorg alles en iedereen kan beter maken en alle problemen kan oplossen. En dat ie gewoon niet zo.

Wel schrijnend wat er allemaal gebeurt maar het is niet zo zwart wit als men soms suggereert.
Alle reacties Link kopieren
Ik denk persoonlijk dat TO het goed samenvat in de OP. Het is een falen van de samenleving als geheel.
Nee heb je, ja kun je krijgen
lemoos2 schreef:
08-04-2022 10:55
Ik denk persoonlijk dat TO het goed samenvat in de OP. Het is een falen van de samenleving als geheel.
Ik denk het ook.
Alle reacties Link kopieren
De Jeugdhulpverlening heeft aan de ene kant te maken met flinke bezuinigingen en daarnaast de druk van eventuele vervolging van hulpverleners wanneer zij een kind thuis laten wonen maar er alsnog iets gebeurd.

Ik wil niet zeggen dat elk kind wat het slecht heeft uit huis geplaatst moet worden. Want wat is slecht? Wat voor ons slecht is kan voor dit gezin de norm zijn. Maar wanneer loopt een kind echt gevaar, wat doe je als ouders niet mee werken aan hulpverlening of niet open zijn over de problemathiek. Er zijn inmiddels talloze voorbeelden waarbij te laat werd ingegerepen en dat maakt het heel lastig.
Alle reacties Link kopieren
okkervil schreef:
08-04-2022 09:25
Ik denk dat een zware maatregel als uithuisplaatsing alleen ingezet mag worden als er ook een beter vooruitzicht voor het kind is. Ik vind 20 keer verhuizen en geplaatst worden in een gesloten jeugdinrichting nou niet bepaald beter voor het kind. Ze dan vol in op thuis blijven wonen met hulp.
Ik verbaas met ook altijd over gezinshuizen. Hier in de wijk zijn er een paar. Dat zijn gewoon een soort bedrijven waarvan de gezinhuishouder best royaal van kan leven. Die worden gerund als bedrijven over de rug van kwetsbare kinderen. Over één gezinshuis zijn meerdere meldingen gedaan door onder andere buurtbewoners en school, maar er wordt niks mee gedaan. De gezinshuishouder ken ik via vrijwilligerswerk en hij doet het niet om kinderen te helpen, maar om er flink geld mee te verdienen. Ik kan daar echt niet overuit. Wij als Nederland hebben van de jeugdzorg een verdienmodel gemaakt en dat is een zeer kwalijke zaak.
Dat doet me als pleegouder soms ook wel pijn. Er wordt gekeken (en terecht) naar situaties waarin het niet goed loopt. Ik ken zelf ook zo'n gezinshuis. Maar tegelijkertijd wil ik niet veroordeeld worden omdat zij dubieuze dingen doen. Wij vangen met heel ons hart onze pleegdochter op en zo nodig ook haar zusjes en haar moeder. We doen alles wat in onze macht (en soms wat meer) ligt om haar een zo rustig mogelijk leven te geven. En dat betekent ruimte voor haar gezin waar ze uit komt, inclusief opa en oma. Ik weet dat het bij ons een bijzonder mooie situatie is zoals het verloopt, en dat we heel veel geluk hebben met de groei die moeder doorgemaakt heeft waardoor we nu als één familie kunnen zijn voor onze pleegdochter. Maar het doet tegelijkertijd pijn als je ziet hoeveel we geïnvesteerd hebben (en dan bedoel ik niet financieel) in de situatie zoals die zich nu ontwikkeld heeft, en je wordt dan gezien als verdienmodel. Heel eerlijk: het kost ons geld dat onze pleegdochter hier woont, ondanks de maandelijkse vergoeding. Dat interesseert me geen klap, want ik hou van haar zoals van mijn eigen zoon. Maar elke keer bij elk artikel of tv uitzending weer weggezet worden als 'eentje van het verkeerde kamp' doet wel wat. Gelukkig zien de mensen waar het echt om gaat (haar moeder, opa, oma, zusjes, pleegzorgwerker, voogd) wat onze intenties zijn en hoe we dingen de afgelopen jaren aangepakt hebben. En ik weet dat ik dat belangrijker moet vinden dan de aantijgingen in de media. Maar als gevoelig mens lukt me dat niet 100% van de tjjd. Misschien juist wel omdat ik me als pleegmoeder al extra bekeken en beoordeeld voel en het daardoor nog net een stapje beter wil doen.
Alle reacties Link kopieren
Ik zie pleegouders niet als onderdeel van dit probleem eerlijk gezegd.
Een pleeggezin is heel veel beter dan 20 verschillende instellingen of een jeugdgevangenis. Het klinkt juist super hoe jullie het doen.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven