Kinderen
alle pijlers
Ken jij alle ouders van de vrienden van je puberkind?
vrijdag 4 november 2022 om 13:43
Goedemorgen
Ik ben niet zó heel erg goed in loslaten en wil daarom het volgende even voorleggen.
Zoon (13) heeft een nieuwe klas en daar horen ook nieuwe vrienden bij. Prima, helemaal leuk.
Nu is hij vandaag (herfstvakantie hier) heel de dag op pad aan de andere kant van de stad (trampolinepark, ergens wat eten, iets kopen, chillen etc) met een jongen uit zijn klas. Ik ken alleen zijn voornaam en verder niks.
Zoon gaf aan dat hij zijn gsm nummer niet heeft en dat ze meestal gewoon contact hadden via insta. Waar hij precies woonde wist hij ook niet, alleen de naam van de wijk. Hij gaf aan dat het niet zo 'cool is onder de jongens' om zoveel privé vragen te stellen
Ik gaf aan dat ik het wel fijn vond om te weten wie die jongen was en of ik misschien op zijn minst het gsm nummer kon krijgen van een van de ouders. Stel dat er wat zou gebeuren dan vind ik het wel fijn om tenminste het nummer van een vd ouders te hebben of te weten wie ze zijn.
Zoon zou het hem vragen als ze elkaar zouden ontmoeten.
Een half uur geleden belt zoon mij op, ze staan op de bus te wachten en zijn nieuwe vriend staat naast hem.
Hij zegt: "x staat hier naast me en wil het nummer van een van zijn ouders niet geven, dat is privé zegt hij"
Ik besloot niet verder aan te dringen en kreeg 5 minuten later een sms van zoon.
'Sorry mama, ik heb het gevraagd en hij wil echt niet '
Ik vraag me af: is het raar om meer te willen weten over de vrienden met wie je puberkind omgaat? Ik moet hem steeds meer loslaten, maar het idee dat als hem wat overkomt of dat hij niet meer te bereiken is ik helemaal niemand anders kan bellen vind ik geen fijne gedachte.
Op dit moment weet ik dus helemaal niks van die andere jongen, alleen zijn voornaam.
Is het een voorwaarde die je aan je kind kunt stellen of overdrijf ik heel hard?
Ik ben niet zó heel erg goed in loslaten en wil daarom het volgende even voorleggen.
Zoon (13) heeft een nieuwe klas en daar horen ook nieuwe vrienden bij. Prima, helemaal leuk.
Nu is hij vandaag (herfstvakantie hier) heel de dag op pad aan de andere kant van de stad (trampolinepark, ergens wat eten, iets kopen, chillen etc) met een jongen uit zijn klas. Ik ken alleen zijn voornaam en verder niks.
Zoon gaf aan dat hij zijn gsm nummer niet heeft en dat ze meestal gewoon contact hadden via insta. Waar hij precies woonde wist hij ook niet, alleen de naam van de wijk. Hij gaf aan dat het niet zo 'cool is onder de jongens' om zoveel privé vragen te stellen
Ik gaf aan dat ik het wel fijn vond om te weten wie die jongen was en of ik misschien op zijn minst het gsm nummer kon krijgen van een van de ouders. Stel dat er wat zou gebeuren dan vind ik het wel fijn om tenminste het nummer van een vd ouders te hebben of te weten wie ze zijn.
Zoon zou het hem vragen als ze elkaar zouden ontmoeten.
Een half uur geleden belt zoon mij op, ze staan op de bus te wachten en zijn nieuwe vriend staat naast hem.
Hij zegt: "x staat hier naast me en wil het nummer van een van zijn ouders niet geven, dat is privé zegt hij"
Ik besloot niet verder aan te dringen en kreeg 5 minuten later een sms van zoon.
'Sorry mama, ik heb het gevraagd en hij wil echt niet '
Ik vraag me af: is het raar om meer te willen weten over de vrienden met wie je puberkind omgaat? Ik moet hem steeds meer loslaten, maar het idee dat als hem wat overkomt of dat hij niet meer te bereiken is ik helemaal niemand anders kan bellen vind ik geen fijne gedachte.
Op dit moment weet ik dus helemaal niks van die andere jongen, alleen zijn voornaam.
Is het een voorwaarde die je aan je kind kunt stellen of overdrijf ik heel hard?
zaterdag 5 november 2022 om 22:58
Dat is evengoed geen kamer waar je lekker met je vrienden gaat chillen. Hooguit lost het het probleem van privacy in huis op.Hoerabanaan schreef: ↑05-11-2022 22:31Ken je deze constructie to? Je zet een stapelbed in het midden vd kamer, alsof het de muur is die de ruimte in 2en deelt. dan maak je aan de ene kant het beneden deel dicht en aan de andere kant het bovendeel. Dan trek je het "muurtje" door naar de muur en voila, je hebt 2 kamers. Ik zou in dit geval de grootste kamer pakken en dat jij dan op de kleinste kamer slaapt.
Zie voor plaatje https://i.pinimg.com/236x/43/3e/ec/433e ... 1acfd1.jpg
zaterdag 5 november 2022 om 23:03
Het lost iig op dat zoonlief niet hoeft te liggen rukken naast zijn moeder
Verder lost het een waar laat ik mijn vrienden probleem niet op.
zaterdag 5 november 2022 om 23:06
Nee boven zijn moeder, alsof dat niet hoorbaar en zichtbaar is.Hoerabanaan schreef: ↑05-11-2022 23:03Het lost iig op dat zoonlief niet hoeft te liggen rukken naast zijn moeder
Verder lost het een waar laat ik mijn vrienden probleem niet op.
zaterdag 5 november 2022 om 23:11
Nee, je kunt beter een kamer delen met een sibling dan met je moeder. Dat voelt toch anders. Dus broer/zus op de grootste kamer en zo goed als mogelijk dichtzetten en ja, idd, zachtjes aan. Maar alles beter dan dat je moeder zich afvraagt waarom die deken op en neer gaat toch? DAT WIL JE NIET! echt niet! Ik zou bijna zeggen, doe dat je kind niet aan als het ook maar een beetje te voorkomen is. En ja, dan zal zus waarschijnlijk boos worden. Maar to moet toch iets en in de woonkamer slapen kan niet zegt ze.
hoerabanaan wijzigde dit bericht op 05-11-2022 23:13
3.44% gewijzigd
zondag 6 november 2022 om 09:47
Nou, gezien de leeftijd van je kinderen tijd om actie te ondernemen.Hanaa schreef: ↑05-11-2022 15:31Ik weet dat het gezond is om een eigen kamer te hebben, slapen in de huiskamer is geen optie.
Huiskamer en open keuken is constant in en uit lopen. Ik slaap soms heel vroeg , dan zijn mijn tieners nog heel actief, maken nog wat klaar, eten drinken, gamen, met elkaar chillen. Ik zou nooit mijn rust kunnen vinden en heb die ivm mijn chronische vermoeidheid heel erg hard nodig.
Het is zo ontstaan toen hij nog jong was, heel slecht sliep als baby/peuter, vaak ziek was, veel huilde in de nacht waardoor ik van de slaapkamer van mijn dochter verhuisde naar zijn slaapkamer (altijd maar 2 slaapkamers gehad)
Bij dochter op de kamer is nu geen optie meer, zij is een nachtmens en zwerft/belt/ appt/gamed vooral in de uren dat ik slaap.
De kinderen samen op de grote kamer en daar iets doen met schotten, etc.
Beide een goede koptelefoon met noisecanceling, verduisterend gordijntje voor t eigen bed, etc. Het stapelbed idee dat hier geopperd werd een goede
Of actief op zoek naar woningruil met een kamer erbij.
Kom op zeg, je gaat een jongen van 14 toch niet naast je laten slapen als moeder!
zondag 6 november 2022 om 09:51
zondag 6 november 2022 om 10:02
Ik weet het lieve mensen.
We hebben wel de afspraak dat ik de rest van de dag niet meer in de slaapkamer kom. Dus vanaf dat ik opsta kom ik er niet meer.
Al mijn spullen liggen in een kast in de gang, dus ik hoef de kamer daarna echt niet meer in en heeft hij de kamer volledig voor zichzelf.
Als ik in de vakanties of weekend eerder wil slapen dan verhuist hij naar de huiskamer voor een paar uur tot hij moe is en in zijn bed wil kruipen.
Een tussenschot bouwen had mijn vriend al voorgesteld, maar de huisbaas was absoluut niet akkoord.
Bovendien wilde mijn zoon dat zelf niet omdat hij het fijn vindt om de hele ruimte in de kamer open te houden, andets krijg je 2 miniruimtes waar alleen een bed in past en nauwelijks een tafeltje.
Dochter en zoon op een kamer: dan breekt er elke avond oorlog uit (ook met tussenschot by wijze van)
En ik sta op de wachtlijst voor een woning, dat kan nog een half jaar zijn, maar net zo goed nog 5 jaar.
Een groter appartement horen met extra kamer is onbetaalbaar.
We lossen het nu voorlopig zo op.
(Helaas)
Ps soms valt hij in de huiskamer in slaap (er ligt daar wel een matras waar hij graag op ligt als hij tv kijkt/gamed) en dan vind ik hem in de ochtend met zijn PlayStation nog aan terwijl hij allang in dromenland zit.
We hebben wel de afspraak dat ik de rest van de dag niet meer in de slaapkamer kom. Dus vanaf dat ik opsta kom ik er niet meer.
Al mijn spullen liggen in een kast in de gang, dus ik hoef de kamer daarna echt niet meer in en heeft hij de kamer volledig voor zichzelf.
Als ik in de vakanties of weekend eerder wil slapen dan verhuist hij naar de huiskamer voor een paar uur tot hij moe is en in zijn bed wil kruipen.
Een tussenschot bouwen had mijn vriend al voorgesteld, maar de huisbaas was absoluut niet akkoord.
Bovendien wilde mijn zoon dat zelf niet omdat hij het fijn vindt om de hele ruimte in de kamer open te houden, andets krijg je 2 miniruimtes waar alleen een bed in past en nauwelijks een tafeltje.
Dochter en zoon op een kamer: dan breekt er elke avond oorlog uit (ook met tussenschot by wijze van)
En ik sta op de wachtlijst voor een woning, dat kan nog een half jaar zijn, maar net zo goed nog 5 jaar.
Een groter appartement horen met extra kamer is onbetaalbaar.
We lossen het nu voorlopig zo op.
(Helaas)
Ps soms valt hij in de huiskamer in slaap (er ligt daar wel een matras waar hij graag op ligt als hij tv kijkt/gamed) en dan vind ik hem in de ochtend met zijn PlayStation nog aan terwijl hij allang in dromenland zit.
zondag 6 november 2022 om 10:05
Mijn oudste zoon (19) heeft een paar vrienden die hij al jaren heeft, die ken ik vrij goed. In hun jongere jaren vond ik het erg leuk vriendjes mee te vragen naar weekendjes weg, dagjes uit et cetera. Dan leer je die kinderen goed kennen en voor onze zoons was dat natuurlijk ook een feest.
Mijn jongste zoon (17) is een heel gesloten type. Hij wilde na groep 8 absoluut naar een bepaalde middelbare school in een naburige gemeente, mij leek dat niet handig met het oog op vriendschappen sluiten, vrijwel alle leerlingen zouden ver van ons wonen, maar hij wilde per se naar die school. Hij heeft in die jaren weinig afgesproken met leeftijdgenoten, slechts één klasgenoot woonde langs de weg naar school en daar fietste hij dan de laatste helft van de route mee samen. Met enkele andere jongens had hij leuk contact en ze zijn voor zijn verjaardag ook mee geweest naar een pretpark, maar hij liet er eigenlijk weinig over los. Inmiddels zit hij op het mbo en sinds een jaar spreekt hij opeens met vrienden af, bij een van die jongens thuis. Het zijn blijkbaar jongens die hij nog kent van de middelbare school. Hij moet er flink ver voor fietsen, soms drie kwartier midden in de nacht weer naar huis, maar dat vindt hij niet erg. Een aanbod om hem te brengen wordt altijd afgeslagen. Hij vertelt er nooit iets over, ik heb die jongens alleen even gezien bij de examenuitreiking. Dat vind ik wel jammer, maar zo zit hij nu eenmaal in elkaar. Hij heeft er in elk geval plezier en is sociaal bezig, daar ben ik al lang blij om. Minder blij ben ik ermee dat ze alcohol drinken op zo'n avond. Eén keer is hij echt beschonken thuis gekomen. Ik heb de jongens altijd voorgehouden dat drank ongezond is, zeker als je jong bent, en dat ze dat om gezondheidsredenen niet zouden moeten voor hun 25ste zelfs. Daar wordt helaas niet naar geluisterd.
Laatst waren mijn man en ik samen een weekje weg. Toen is wel minimaal één van die vrienden hier geweest. Hij zal zich wel voor ons schamen, ach ja, dat is ook wel weer normaal kennelijk. Maar ik vind het jammer dat hij dat deel van zijn leven zo voor zichzelf houdt.
Mijn jongste zoon (17) is een heel gesloten type. Hij wilde na groep 8 absoluut naar een bepaalde middelbare school in een naburige gemeente, mij leek dat niet handig met het oog op vriendschappen sluiten, vrijwel alle leerlingen zouden ver van ons wonen, maar hij wilde per se naar die school. Hij heeft in die jaren weinig afgesproken met leeftijdgenoten, slechts één klasgenoot woonde langs de weg naar school en daar fietste hij dan de laatste helft van de route mee samen. Met enkele andere jongens had hij leuk contact en ze zijn voor zijn verjaardag ook mee geweest naar een pretpark, maar hij liet er eigenlijk weinig over los. Inmiddels zit hij op het mbo en sinds een jaar spreekt hij opeens met vrienden af, bij een van die jongens thuis. Het zijn blijkbaar jongens die hij nog kent van de middelbare school. Hij moet er flink ver voor fietsen, soms drie kwartier midden in de nacht weer naar huis, maar dat vindt hij niet erg. Een aanbod om hem te brengen wordt altijd afgeslagen. Hij vertelt er nooit iets over, ik heb die jongens alleen even gezien bij de examenuitreiking. Dat vind ik wel jammer, maar zo zit hij nu eenmaal in elkaar. Hij heeft er in elk geval plezier en is sociaal bezig, daar ben ik al lang blij om. Minder blij ben ik ermee dat ze alcohol drinken op zo'n avond. Eén keer is hij echt beschonken thuis gekomen. Ik heb de jongens altijd voorgehouden dat drank ongezond is, zeker als je jong bent, en dat ze dat om gezondheidsredenen niet zouden moeten voor hun 25ste zelfs. Daar wordt helaas niet naar geluisterd.
Laatst waren mijn man en ik samen een weekje weg. Toen is wel minimaal één van die vrienden hier geweest. Hij zal zich wel voor ons schamen, ach ja, dat is ook wel weer normaal kennelijk. Maar ik vind het jammer dat hij dat deel van zijn leven zo voor zichzelf houdt.
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
zondag 6 november 2022 om 11:48
Ik geloof daar ook niet zo in hoor. Zulke wandjes zijn misschien een oplossing voor jonge kinderen, voor tieners heb je er weinig aan. Een telefoongesprek hoor je er zo doorheen. En dat rukken moet maar onder de douche ofzo.
Het is gewoon echt niet ideaal, maar ik neem aan dat TO het ook graag anders had gezien. Uiteindelijk zijn er natuurlijk hele generaties voor ons in kleine huizen opgegroeid.
zondag 6 november 2022 om 13:02
Inderdaad voor jonge kinderen die op hetzelfde uur naar bed gaan oké, maar mijn kids verschillen van slaapritme. Voor hen zou onderling het oorlog veroorzaken.navyblue schreef: ↑06-11-2022 11:48Ik geloof daar ook niet zo in hoor. Zulke wandjes zijn misschien een oplossing voor jonge kinderen, voor tieners heb je er weinig aan. Een telefoongesprek hoor je er zo doorheen. En dat rukken moet maar onder de douche ofzo.
Het is gewoon echt niet ideaal, maar ik neem aan dat TO het ook graag anders had gezien. Uiteindelijk zijn er natuurlijk hele generaties voor ons in kleine huizen opgegroeid.
Mijn zoon wilt zelf geen scheiding omdat hij daar dan veel ruimte mee kwijtraakt. Gisteren zat hij bv van 10.00 uur tot 20.00 uur op 'zijn kamer'.( Wel even komen eten) en ik kom gewoon niet binnen. Die afspraak heb ik met hem gemaakt. Mijn eigen spullen liggen buiten de kamer, dus ik hoef er verder ook niet meer in om iets te pakken. Het is helemaal zijn kamer tot ik ga slapen. Ik geef hem heel erg veel privacy. De kamer is ook volledig ingericht naar zijn wens (bureau, spullen, interieur etc). Niet hij slaapt bij míj, ik slaap bij hem, op een jongens tienerkamer (althans zo voelt het voor mij)
Om 20.00 uur was hun het beu en wilde hij nog even tv kijken in de huiskamer en een half uurtje gamen. Nou dan ben ik al in bed gaan liggen, beetje bijkomen van de dag etc tot ik in slaap val.
Ik had zelf niet door om hoelaat hij ging slapen.
Meer privacy dan dit kan ik hem echt niet bieden. Hij heeft er veel minder problemen mee dan ik. Ik mis wel een 'eigen plekje' in huis en soms vliegt het mij aan dat ik me nergens even kan terugtrekken, vooral als ik heel erg overprikkeld en moe ben, maar ik zal hier nog even een tijd mee moeten dealen.
zondag 6 november 2022 om 16:14
Heb een paar pagina's geleden uitgelegd waarom dat geen optie is.
Het is het centrale deel van het appartement, met open keuken..
Laatst was mijn dochter niet lekker.
Ze stond op, ging naar de woonkamer, even tv gekeken ter afleiding, vervolgens gemberthee voor zichzelf gaan zetten, wat heen en weer gelopen in de huiskamer en toen ging het al weer.
Moest ik dan in de huiskamer slapen, dan had ik niet verder kunnen slapen (Ben hele slechte slaper)
Dochter moet 2 keer per week heel vroeg weg omdat ze op een andere locatie les heeft. Nou dan heeft ze de woonkamer inclusief open keuken wel nodig. Dan zou er iemand vlakbij mijn hoofd zitten rommelen in de keuken, in en uit lopen etc terwijl ik daar zou liggen.
Het is écht geen optie, ik heb al die opties overwogen.
Het is wachten tot ze op eigen benen staan of tot ik aan de beurt kom voor een woning met 3 slaapkamers.
Geloof me, ik vind het echt heel vervelend om geen eigen kamer te hebben voor zoon én mezelf.
zondag 6 november 2022 om 18:00
Huur je particulier of via een woningbouw? In beide gevallen:Tosca2 schreef: ↑06-11-2022 09:51Of de keuken dicht maken met een eettafel er in, dat als centrale.plek voor als je met zn drieën eet of kletst, en alle drie een eigen kamertje.
Kun je elkaar opzoeken op 1 kamer als je keer gezamenlijk fimpje wilt kijken ofzo. Maar je kunt je ook alle drie terugtrekken.
Een dergelijk wandje kun je er in een dag zetten en weer er uit halen als je de huur ooit opzegt.
Ik neem aan dat je verhuurder niet in je huis komt, en dat toestemming dus nergens voor nodig is zolang je gewoon je huur betaalt.
Je levert het gewoon ooit weer in oorspronkelijke staat op.
Een groter en dus duurder huis gaat niet zeg je, maar een groter en ongeveer even duur huis misschien wel?
DMV woningruil ofzo. (je zit vast op een goede locatie als je al deze consessies hebt gedaan, dus misschien gewild ruilobject voor iemand alleen die gescheiden is en iets anders achter laat?)
Misschien span je je elke dag keihard in hoor, om het beter te maken, maar ik vind dat je overkomt als "het zij zo, ik vind het ook echt niet leuk, maar ja wat doe ik eraan". Uitgaande van je eigen sores die zo te horen mogelijkheden beperken - en niet uitgaande van mogelijkheden voor de kinderen.
zondag 6 november 2022 om 20:03
Jeetje wat een drama maken jullie ervan. Hanaa legt het superduidelijk uit en dan nog doordrammen en net doen alsof het superzielig is voor zoon en hij straks in therapie moet omdat hij niet in zijn eigen bed kan rukken. Laat je niks aanpraten hoor Hanaa, je hebt het binnen de mogelijkheden top opgelost.
De naïviteit ook, alsof een ander huis zo even geregeld is.
On topic: ik ken weinig ouders al wilde ik met logeren enzo altijd wel weten waar ze waren en even de ouders snel zien. Dat was puur voor mijn gevoel want in de praktijk deed ik niks met de info dat ik een moeder even 2 minuten had gezien. Want uiteindelijk kun je natuurlijk niks. Je ziet niet in een paar minuten of de vader van het vriendinnetje een viespeuk is, of dat moeder gewoon alcohol aan 14 jarigen geeft of wat dan ook. Dus ik heb dat hele idee van 'ik moet de ouders kennen' maar snel losgelaten want het voegt echt niks toe en maakt je kind ook niet veiliger ofzo. Maar ik moest ook even wennen hoor in de brugklas.
De naïviteit ook, alsof een ander huis zo even geregeld is.
On topic: ik ken weinig ouders al wilde ik met logeren enzo altijd wel weten waar ze waren en even de ouders snel zien. Dat was puur voor mijn gevoel want in de praktijk deed ik niks met de info dat ik een moeder even 2 minuten had gezien. Want uiteindelijk kun je natuurlijk niks. Je ziet niet in een paar minuten of de vader van het vriendinnetje een viespeuk is, of dat moeder gewoon alcohol aan 14 jarigen geeft of wat dan ook. Dus ik heb dat hele idee van 'ik moet de ouders kennen' maar snel losgelaten want het voegt echt niks toe en maakt je kind ook niet veiliger ofzo. Maar ik moest ook even wennen hoor in de brugklas.
zondag 6 november 2022 om 20:50
Ik woon en werk in de stad waar Hanaa woont en haar zoon is echt geen uitzondering zonder eigen kamer, ben bij gezinnen geweest met 1 of zonder slaapkamer.
Woningmarkt zit hier anders in elkaar, groot tekort aan sociale huurwoningen en geen huurtoeslag voor particuliere huur. Ook veel minder toeslagen in het algemeen.
Woningmarkt zit hier anders in elkaar, groot tekort aan sociale huurwoningen en geen huurtoeslag voor particuliere huur. Ook veel minder toeslagen in het algemeen.
zondag 6 november 2022 om 21:39
Drama of niet, ik vind het persoonlijk écht niet kunnen! En ik denk echt dat de hel zou losbreken hier als een vader met zijn puberdochter op 1 kamer slaapt en zegt dat hij voor haar geen kamer kan creëren, want dat scheidingswandje wat je er idd in een dag in en uit hebt gehaald dat "mag niet". Ik weet wel zeker dat die vader slecht ouderschap wordt verweten en dat een meisje dan niet veilig kan opgroeien. Ik zou niet weten waarom dat andersom niet zou gelden voor een moeder. En ik geloof zelfs dat ik mijn zoon daarin niet bepalend zou laten zijn. Ik zou zeggen, ik ben hier in huis de moeder en zo gebeurd het. Wij hebben allemaal privacy nodig en de grootste kamer in huis gaat opgedeeld worden. En als die grootste kamer de woonkamer is, dan kun je die ook nog als 'slaapkamer' gebruiken en wordt een andere kleinere kamer de woonkamer.of eetkamer.dannas schreef: ↑06-11-2022 20:03Jeetje wat een drama maken jullie ervan. Hanaa legt het superduidelijk uit en dan nog doordrammen en net doen alsof het superzielig is voor zoon en hij straks in therapie moet omdat hij niet in zijn eigen bed kan rukken. Laat je niks aanpraten hoor Hanaa, je hebt het binnen de mogelijkheden top opgelost.
Dat je dertienjarige een hele nacht in de woonkamer op een matrasje op de grond voor de playstation heeft liggen slapen vind ik ook niet echt gezond klinken. Ga zaken rigoreus aanpakken, vraag geen toestemming, maar doe dit gewoon en ga nadenken in oplossingen. Met een beetje isolatie en gipswand heb je echt wel een redelijke isolatie te pakken. Je moet er geen wonderen van verwachten, maar als je niet ingrijpt, gaat er echt iemand zwaar de pineut zijn. Of denk je dat je zoon met zestien nog steeds geen problemen heeft om samen met jou in 1 kamer te slapen? En je zegt dat je een vriend hebt. Waar laat je die dan?
hoerabanaan wijzigde dit bericht op 06-11-2022 21:47
0.62% gewijzigd
zondag 6 november 2022 om 21:44
En ik ben op zich geen absolute voorstander van een eigen kamer, zeker niet als kinderen nog klein zijn. Maar een kamer delen met je moeder? Kom op, dat moet anders op te lossen zijn. Ik zou desnoods een slaaphok of slaapvide binnen een woonkamer timmeren als ik last zou hebben van een vroege dochter, maar moeder en zoon horen vanaf een bepaalde leeftijd niet meer continue dezelfde slaapkamer te delen. Net zoals vader en dochter, maar beter ook niet moeder met dochter of vader met zoon. Omdat kinderen zich ontwikkelen in de puberteit en daar niet het constant wakende oog van hun ouder bij moeten hebben.onderdepalmboom schreef: ↑06-11-2022 20:50Ik woon en werk in de stad waar Hanaa woont en haar zoon is echt geen uitzondering zonder eigen kamer, ben bij gezinnen geweest met 1 of zonder slaapkamer.
Woningmarkt zit hier anders in elkaar, groot tekort aan sociale huurwoningen en geen huurtoeslag voor particuliere huur. Ook veel minder toeslagen in het algemeen.
zondag 6 november 2022 om 22:03
Het is moeilijk uit te leggen dat wonen in Antwerpen niet te vergelijken is met wonen in Nederland.onderdepalmboom schreef: ↑06-11-2022 20:50Ik woon en werk in de stad waar Hanaa woont en haar zoon is echt geen uitzondering zonder eigen kamer, ben bij gezinnen geweest met 1 of zonder slaapkamer.
Woningmarkt zit hier anders in elkaar, groot tekort aan sociale huurwoningen en geen huurtoeslag voor particuliere huur. Ook veel minder toeslagen in het algemeen.
Mijn huurcontract loopt bijna af en ik mag van geluk spreken als de huisbaas het niet opzegt want probeer maar een woning te krijgen als alleenstaande met kinderen.
Dat de huisbaas het niet kan controleren is onzin. Hij stond onlangs nog in mijn huis toen ik een nieuwe cv ketel nodig had. Ik had gelijk mijn spullen kunnen pakken als ik zonder zijn toestemming ergens een gyproc muur/scheiding had durven maken.
Onder mij wonen ze nog bonter, vrouw met 4 kinderen waarvan er 2 met de moeder in haar slaapkamer slapen.
Woningruil kennen ze hier al helemaal niet. En 3 slaapkamers zijn onbetaalbaar. Er wonen onder mij, links van mij, aan de overkant gezinnen met 2,3,4 kinderen die ook maar 2 slaapkamers hebben.
Onlangs vond iemand die bij mij op bezoek was dat ik best 'luxe' woonde met maar 2 kinderen en 2 slaapkamers (en dat was nadat ik haar de slaapkamer liet zien waar zoon en ik slapen)
En natuurlijk zou ik héél erg graag ook MIJN eigen plekje willen hebben, geloof me het vliegt me soms aan en ik ben er echt niet blij mee, maar op dit moment kan ik er niet veel van maken.
hanaa wijzigde dit bericht op 06-11-2022 22:21
6.79% gewijzigd
zondag 6 november 2022 om 22:07
zondag 6 november 2022 om 22:11
En nog steeds. Zat mensen die met meer op 50/60 m2 wonen, maakt niemand drama van behalve het Viva forum.navyblue schreef: ↑06-11-2022 11:48Ik geloof daar ook niet zo in hoor. Zulke wandjes zijn misschien een oplossing voor jonge kinderen, voor tieners heb je er weinig aan. Een telefoongesprek hoor je er zo doorheen. En dat rukken moet maar onder de douche ofzo.
Het is gewoon echt niet ideaal, maar ik neem aan dat TO het ook graag anders had gezien. Uiteindelijk zijn er natuurlijk hele generaties voor ons in kleine huizen opgegroeid.
Het is niet ideaal maar wat is, dat is.
maandag 7 november 2022 om 07:45
Het voorstel van een tussenschot had mijn vriend al eerder voorgesteld aan zoon. Inclusief tekening van hoe de kamer ingedeeld zou worden. Gedemonstreerd en al.
We wilden het risico toen nemen om het niet aan de huisbaas te melden. Maar laatst stond de huisbaas hier binnen ivm kapotte cv ketel dus ik ga het risico niet meer nemen.
Nou zoon was geschokt dat hij dan nog maar zo weinig ruimte en nauwelijks bewegingsruimte over zou houden. Hij trok wit weg.
Nu heeft hij de hele dag en avond de hele kamer voor zichzelf alleen. Hij leeft zich door heel de kamer uit met zijn lego, zijn kleine soldaatjes, autoracebaan etc (ja daar speelt hij allemaal nog mee).
Hij heeft er geen probleem mee, ik ben degene die hunkert naar een eigen kamer die ik naar mijn smaak kan inrichten. Een woonkamer waarin ontzettend 'geleefd' wordt is (nogmaals) geen optie. Ik zal moeten wachten.
On topic: dit was mijn les in loslaten. Ik krijg wel de indruk dat hij weet met wie hij omgaat. Zoon is iemand die een goed gevoel moet hebben bij iemand voordat hij er iets mee gaat ondernemen.
Vorig jaar liet hij een aantal vriendschappen plots doodbloeden, nadat er wat vervelende dingen waren gebeurd (uitgeleende spullen werden niet teruggeven en er was geld uit zijn jas gestolen). Dan stopt hij ook het contact.
Ik moet erop vertrouwen dat hij keuzes maakt waar hij achter staat en als het niet goed voelt andere keuzes durft te maken.
We wilden het risico toen nemen om het niet aan de huisbaas te melden. Maar laatst stond de huisbaas hier binnen ivm kapotte cv ketel dus ik ga het risico niet meer nemen.
Nou zoon was geschokt dat hij dan nog maar zo weinig ruimte en nauwelijks bewegingsruimte over zou houden. Hij trok wit weg.
Nu heeft hij de hele dag en avond de hele kamer voor zichzelf alleen. Hij leeft zich door heel de kamer uit met zijn lego, zijn kleine soldaatjes, autoracebaan etc (ja daar speelt hij allemaal nog mee).
Hij heeft er geen probleem mee, ik ben degene die hunkert naar een eigen kamer die ik naar mijn smaak kan inrichten. Een woonkamer waarin ontzettend 'geleefd' wordt is (nogmaals) geen optie. Ik zal moeten wachten.
On topic: dit was mijn les in loslaten. Ik krijg wel de indruk dat hij weet met wie hij omgaat. Zoon is iemand die een goed gevoel moet hebben bij iemand voordat hij er iets mee gaat ondernemen.
Vorig jaar liet hij een aantal vriendschappen plots doodbloeden, nadat er wat vervelende dingen waren gebeurd (uitgeleende spullen werden niet teruggeven en er was geld uit zijn jas gestolen). Dan stopt hij ook het contact.
Ik moet erop vertrouwen dat hij keuzes maakt waar hij achter staat en als het niet goed voelt andere keuzes durft te maken.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
