Kinderen
alle pijlers
Kind 5 jaar
dinsdag 19 maart 2024 om 20:28
Ja hij kan lastig vertellen wat er nu precies speelt.GinnyDamrak schreef: ↑19-03-2024 20:22Ineens verandering van gedrag, wordt geslagen op school, is verdrietig bij wegbrengen en dat op 5-jarige leeftijd. Wat zielig voor je zoontje!
Ik zou hier serieus wat meer aandacht aan besteden. Wat gaat er in hem om? Wat gebeurd er precies op school? Kun je de juf/school meer betrekken?
Eventueel je zoontje naar een speltherapeut voor ondersteuning / hulp bij uiten van zijn gevoelens?
En emoties zijn we altijd wel me bezig d.m.v boekjes lezen hierover etc.
Speltherapie ga ik eens naar kijken.
dinsdag 19 maart 2024 om 20:33
Super sneu voor je zoontje wat er op school gebeurd. Zou vooral heel fijn met hem knuffelen thuis. Hij zal zich echt bang, verdrietig en eenzaam voelen in zijn klas gedurende de dag.
Als je dat goed oplost waar hij zich gezien en gehoord voelt zal het schoppen ook verdwijnen verwacht ik.
Qua praten over emoties, iets wat wij doen na het boekje voorlezen is vertellen over je dag over iets wat je leuk en stom vond die dag. En af en toe vraag ik naar iets grappigs of verdrietigs van die dag. Ik krijg dan reacties of verhalen die ik anders niet gehoord had!
Of wellicht een Slaapklets-boekje? Soort van dagboekje achtig op kleuterniveau om ook samen dag door te nemen.
Als je dat goed oplost waar hij zich gezien en gehoord voelt zal het schoppen ook verdwijnen verwacht ik.
Qua praten over emoties, iets wat wij doen na het boekje voorlezen is vertellen over je dag over iets wat je leuk en stom vond die dag. En af en toe vraag ik naar iets grappigs of verdrietigs van die dag. Ik krijg dan reacties of verhalen die ik anders niet gehoord had!
Of wellicht een Slaapklets-boekje? Soort van dagboekje achtig op kleuterniveau om ook samen dag door te nemen.
fala1989 wijzigde dit bericht op 19-03-2024 20:37
39.94% gewijzigd
dinsdag 19 maart 2024 om 20:34
De meest logische verklaring is dan toch dat kind op school geslagen wordt en dat hij daardoor ofwel leert dat dat “normaal” is, ofwel dat hij zich daar zooo klein maakt om te zorgen dat het voorbij gaat. En dan komt hij thuis op zijn veilige plek en dan komt de woede of het verdriet er uit door letterlijk om zich heen te slaan… ik zou echt veel harder aan de bel trekken op school. Want dat laat je toch je kind in gebeuren??
dinsdag 19 maart 2024 om 20:41
dinsdag 19 maart 2024 om 20:43
Dankje!!fala1989 schreef: ↑19-03-2024 20:33Super sneu voor je zoontje wat er op school gebeurd. Zou vooral heel fijn met hem knuffelen thuis. Hij zal zich echt bang, verdrietig en eenzaam voelen in zijn klas gedurende de dag.
Als je dat goed oplost waar hij zich gezien en gehoord voelt zal het schoppen ook verdwijnen verwacht ik.
Qua praten over emoties, iets wat wij doen na het boekje voorlezen is vertellen over je dag over iets wat je leuk en stom vond die dag. En af en toe vraag ik naar iets grappigs of verdrietigs van die dag. Ik krijg dan reacties of verhalen die ik anders niet gehoord had!
Of wellicht een Slaapklets-boekje? Soort van dagboekje achtig op kleuterniveau om ook samen dag door te nemen.
Ja wij bespreken ook de dag vaak achteraf.
Na school is hij moe en dat geeft hij aan ook. Hij wil dan niet veel praten.
dinsdag 19 maart 2024 om 20:46
nerdopviva schreef: ↑19-03-2024 20:41Je schrijft "hij werd geslagen en werd geschopt", maar weet je zeker dat het nu gestopt is? En hoe duidelijk ben je hierover naar de juf? In dit topic kom je namelijk wat soft over: "aangeven bij de juf", "juf gaat erop letten". Het komt allemaal niet echt doortastend over.
[/
Sorry niet helemaal duidelijk indd doordat ik tussendoor wat anders aan het doen ben.
Kind word overgeplaatst naar een andere “stamgroep”
dinsdag 19 maart 2024 om 20:48
Hier moest ik ze op die leeftijd ook echt een half uur zeker laten acclimatiseren.
En dan vroeg ik ook gekke vragen als: is er nog iemand van zijn stoel gevallen? Wie was vandaag het hulpje van de juf? Wat heb je gespeeld in de pauze?
En dan kwam er wat of niet. En als ze chagrijnig uit school kwamen, dan was het een moeilijke dag geweest en deden we echt heel erg weinig de rest van de dag.
En dan vroeg ik ook gekke vragen als: is er nog iemand van zijn stoel gevallen? Wie was vandaag het hulpje van de juf? Wat heb je gespeeld in de pauze?
En dan kwam er wat of niet. En als ze chagrijnig uit school kwamen, dan was het een moeilijke dag geweest en deden we echt heel erg weinig de rest van de dag.
Je kunt het leven ook met een vrolijk gezicht serieus nemen - Irmgard Erath
dinsdag 19 maart 2024 om 20:52
dinsdag 19 maart 2024 om 21:08
Dan is zijn verschil in gedrag niet zo gek. Succes met de overstap!
Je kunt het leven ook met een vrolijk gezicht serieus nemen - Irmgard Erath
dinsdag 19 maart 2024 om 21:18
Hij is gewoon lekker energiek.
Springen/koprollen/rennen/voetballen/buiten spelen. Hij kan moeilijk iets rustigs doen bijv zoals rustig een puzzel maken.
Maar we doen wel bijv iets rustigs samen.
Kleien/kleuren.
dinsdag 19 maart 2024 om 21:43
Je kind mag op de bank stampen en tegen de bank schoppen. Dat je dat toelaat vind ik ongelooflijk. Mijn kind heb ik altijd geleerden zuinig om te gaan met spullen.
Mag hij dat van zijn vader ook?
En oma schoppen. Echt not done. Wordt je wel echt boos op hem? Kinderen hebben feilloos door of je echt boos bent en ze dus echt een grens over zijn gegaan of dat je blijft hangen in dat softe gedoe van schatje mama vind het niet zo leuk wat je doet. Je voelt je nu niet zo fijn he.
Ik denk dat vader beter grenzen aangeeft
Onaanvaardbaar gedrag is direct ingrijpen. Daarna kun je begrip tonen voor zijn gevoel.
Mag hij dat van zijn vader ook?
En oma schoppen. Echt not done. Wordt je wel echt boos op hem? Kinderen hebben feilloos door of je echt boos bent en ze dus echt een grens over zijn gegaan of dat je blijft hangen in dat softe gedoe van schatje mama vind het niet zo leuk wat je doet. Je voelt je nu niet zo fijn he.
Ik denk dat vader beter grenzen aangeeft
Onaanvaardbaar gedrag is direct ingrijpen. Daarna kun je begrip tonen voor zijn gevoel.
dinsdag 19 maart 2024 om 21:52
Goudglitter schreef: ↑19-03-2024 21:43Je kind mag op de bank stampen en tegen de bank schoppen. Dat je dat toelaat vind ik ongelooflijk. Mijn kind heb ik altijd geleerden zuinig om te gaan met spullen.
Mag hij dat van zijn vader ook? Ja dat mag!
En oma schoppen. Echt not done. Wordt je wel echt boos op hem? Kinderen hebben feilloos door of je echt boos bent en ze dus echt een grens over zijn gegaan of dat je blijft hangen in dat softe gedoe van schatje mama vind het niet zo leuk wat je doet. Je voelt je nu niet zo fijn he.
Ik denk dat vader beter grenzen aangeeft
Onaanvaardbaar gedrag is direct ingrijpen. Daarna kun je begrip tonen voor zijn gevoel.
Ja dat mag hij van papa ook.
Ken genoeg mensen die zeggen stamp maar op de bank.
Vriendinnetje van m’n zoontje mag ook stampen op de bank als ze boos is.
En hij weet heel goed om te gaan met spullen.
Hij is zuinig op onze spullen in huis en op die van hem.
Het is niet allemaal zo zwart-wit!
dinsdag 19 maart 2024 om 21:56
Ik herken dat wel van mijn kind vroeger. Ik heb op een gegeven moment een verzwaarde deken voor kind gekocht, niet voor in bed maar voor op de bank, werkte goed om te ontspannen.
Qua praten werkte het hier goed om bij het naar bed brengen bij het kind in bed te gaan liggen en dan te praten, in het donker of met klein lichtje aan. Of in de auto, of tijdens het wandelen. Dat hoefde het kind mij niet aan te kijken en dan ging het praten wat makkelijker.
dinsdag 19 maart 2024 om 22:11
Dankjewel!Mii schreef: ↑19-03-2024 21:56Ik herken dat wel van mijn kind vroeger. Ik heb op een gegeven moment een verzwaarde deken voor kind gekocht, niet voor in bed maar voor op de bank, werkte goed om te ontspannen.
Qua praten werkte het hier goed om bij het naar bed brengen bij het kind in bed te gaan liggen en dan te praten, in het donker of met klein lichtje aan. Of in de auto, of tijdens het wandelen. Dat hoefde het kind mij niet aan te kijken en dan ging het praten wat makkelijker.
dinsdag 19 maart 2024 om 22:31
Wat me opvalt is dat hij het bij je man niet doet, en bij jou wel.
Jij zoekt verbinding en bouwt rustmomentjes in en je gaat het bespreken aan de hand van boekjes en je gaat jezelf opnieuw uitvinden. Dat is ook een behoorlijke dosis therapeutisch jeukjargon. Wat doet je man anders dan jij?
Jij zoekt verbinding en bouwt rustmomentjes in en je gaat het bespreken aan de hand van boekjes en je gaat jezelf opnieuw uitvinden. Dat is ook een behoorlijke dosis therapeutisch jeukjargon. Wat doet je man anders dan jij?
Geef mensen geen informatie waar ze niet mee om kunnen gaan.
dinsdag 19 maart 2024 om 22:37
Nee dat niet. Hij knutselt de
Laatste tijd veel. En speelt schooltje.
En buiten met kinderen spelen schopt of slaat hij verder niemand.
Zal de tips uitproberen!
dinsdag 19 maart 2024 om 22:41
Volgens mij doe je het hartstikke goed TO! Mijn oudste heeft dezelfde leeftijd en ook periodes dat je merkt dat er véél gebeurt in kind’s wereld. Groep 1 is niet niets! Het vraagt veel van een kindje om dat allemaal te verwerken, en soms betekent dat ook frustratie die er dan thuis wél even uit kan. Natuurlijk is schoppen niet goed, en is het goed om dat duidelijk uit te leggen als kind weer rustig is, en samen te bedenken wat kind de volgende keer dat hij zich zo voelt wel kan doen. Maar zo te lezen doe je dat ook allemaal! Bij ons zijn het heel vaak fases, en ineens 2 maanden later gaat het weer van een leien dakje en zit kind weer goed in z’n vel.Viva12344 schreef: ↑19-03-2024 20:18Hij mag zijn woede kwijt. (Stampen op de bank)
Time out werkt hier niet.
En vind een kind alleen op de gang zetten niet bij ons passen.
Heel soms dan ga ik met hem samen op zijn kamer zitten. Dan is die daar even zijn woede eruit aan het gillen en ik zit er naast.
Daarna word hij rustig en kruipt hij op schoot.
Qua schoppen/slaan: ook bij ons kind is dat gebeurd in de klas. Ik probeer er vooral met kind zelf over te praten en kind te leren duidelijke grenzen aan te leren geven. Of dat nou meteen lukt in de klas of niet (5 jaar is gewoon nog heel klein), we oefenen met wat kind kan zeggen en doen als er iets gebeurt dat kind niet prettig vindt. Ik probeer er zelf niet al te zwaar aan te tillen bij de juf: de juf heeft prima op het vizier welk kind soms slaat/schopt, en houdt dat strak genoeg in de gaten. Ook op school proberen kinderen zich staande te houden in een groep, en dat is gewoon niet altijd makkelijk als je zo klein bent. Net als dat ik mijn kind leer dat mij pijn doen als kind boos is en onmacht ervaart niet oké is (ondanks dat ik die gevoelens echt snap) en dat er andere manieren zijn om daarmee om te gaan, gebeurt het natuurlijk ook dat kinderen in de klas soms uit onmacht iemand pijn doen. Niet OK, maar het is aan ons om ze te leren dat er andere manieren zijn om daarmee om te gaan.
Een beeeeetje afgedwaald, maar on-topic: wij hebben een tijdje het boekje Slaapklets gedaan. Heel leuk vond kind, kunnen ze invullen hoe de dag was en wat ze leuk/minder leuk vonden, en altijd een gek opdrachtje erbij. Daardoor hoorde ik toch weer andere/meer dingen die kind op school had meegemaakt! Misschien iets om te proberen voor jullie?
Edit: zie dat de tip al was gegeven, sorry! Had alleen de posts op de eerste pagina nog gelezen.
imeams wijzigde dit bericht op 19-03-2024 22:48
1.97% gewijzigd
dinsdag 19 maart 2024 om 22:46
Hier ook! Van school naar huis ga ik het liefst met kind lopend of met de step ook, dan is er even wat meer tijd/rust/frisse lucht om te laten bezinken. Vaak komt er dan halverwege al wel iets wat kind graag wil vertellen (iets leuks of juist iets wat kind niet leuk vond).Mii schreef: ↑19-03-2024 21:56Ik herken dat wel van mijn kind vroeger. Ik heb op een gegeven moment een verzwaarde deken voor kind gekocht, niet voor in bed maar voor op de bank, werkte goed om te ontspannen.
Qua praten werkte het hier goed om bij het naar bed brengen bij het kind in bed te gaan liggen en dan te praten, in het donker of met klein lichtje aan. Of in de auto, of tijdens het wandelen. Dat hoefde het kind mij niet aan te kijken en dan ging het praten wat makkelijker.
dinsdag 19 maart 2024 om 22:57
Imeams schreef: ↑19-03-2024 22:41Volgens mij doe je het hartstikke goed TO! Mijn oudste heeft dezelfde leeftijd en ook periodes dat je merkt dat er véél gebeurt in kind’s wereld. Groep 1 is niet niets! Het vraagt veel van een kindje om dat allemaal te verwerken, en soms betekent dat ook frustratie die er dan thuis wél even uit kan. Natuurlijk is schoppen niet goed, en is het goed om dat duidelijk uit te leggen als kind weer rustig is, en samen te bedenken wat kind de volgende keer dat hij zich zo voelt wel kan doen. Maar zo te lezen doe je dat ook allemaal! Bij ons zijn het heel vaak fases, en ineens 2 maanden later gaat het weer van een leien dakje en zit kind weer goed in z’n vel.
Qua schoppen/slaan: ook bij ons kind is dat gebeurd in de klas. Ik probeer er vooral met kind zelf over te praten en kind te leren duidelijke grenzen aan te leren geven. Of dat nou meteen lukt in de klas of niet (5 jaar is gewoon nog heel klein), we oefenen met wat kind kan zeggen en doen als er iets gebeurt dat kind niet prettig vindt. Ik probeer er zelf niet al te zwaar aan te tillen bij de juf: de juf heeft prima op het vizier welk kind soms slaat/schopt, en houdt dat strak genoeg in de gaten. Ook op school proberen kinderen zich staande te houden in een groep, en dat is gewoon niet altijd makkelijk als je zo klein bent. Net als dat ik mijn kind leer dat mij pijn doen als kind boos is en onmacht ervaart niet oké is (ondanks dat ik die gevoelens echt snap) en dat er andere manieren zijn om daarmee om te gaan, gebeurt het natuurlijk ook dat kinderen in de klas soms uit onmacht iemand pijn doen. Niet OK, maar het is aan ons om ze te leren dat er andere manieren zijn om daarmee om te gaan.
Een beeeeetje afgedwaald, maar on-topic: wij hebben een tijdje het boekje Slaapklets gedaan. Heel leuk vond kind, kunnen ze invullen hoe de dag was en wat ze leuk/minder leuk vonden, en altijd een gek opdrachtje erbij. Daardoor hoorde ik toch weer andere/meer dingen die kind op school had meegemaakt! Misschien iets om te proberen voor jullie?
Edit: zie dat de tip al was gegeven, sorry! Had alleen de posts op de eerste pagina nog gelezen.
Bedankt voor je bericht.
Ik ga dat boekje zeker eens bekijken!
Ja er gebeurt ook veel rond deze kleuterleeftijd dat is ook zo.
En heb ook het idee dat veel uit onmacht/frustratie gebeurt.
Schoppen en slaan daar hebben wij het vaak hier over thuis. We doen niemand pijn.
dinsdag 19 maart 2024 om 23:33
Tijdens het samen kleuren, koekjes bakken, groente snijden heb je ook altijd van die klets momentjes.
Wat hier op die leeftijd ook altijd een hit was: rollenspel met duplo/autos/fruit.
Vooral als het mandarijntje weer eens boos werd op de banaan en de banaan tot moes wilde meppen.
Al vrij snel kwam kind van zelf met een reddende appel die het de banaan ging helpen, de mandarijn ging kietelen, of noem maar op.
Maar ik liet de duplo poppetjes ook wel eens verdrietig uit school komen, of jaloers zijn op hun sibling, of wat er dan ook speelde.
Kwam altijd wel een spel uit voort waarin kind actief deelnam. Kostbaar inzicht in hun gedachtenwereld, en tegelijkertijd bindingstijd.
En soms juist het spel zo sturen dat kind sociaal leert via de poppetjes.
Wat hier op die leeftijd ook altijd een hit was: rollenspel met duplo/autos/fruit.
Vooral als het mandarijntje weer eens boos werd op de banaan en de banaan tot moes wilde meppen.
Al vrij snel kwam kind van zelf met een reddende appel die het de banaan ging helpen, de mandarijn ging kietelen, of noem maar op.
Maar ik liet de duplo poppetjes ook wel eens verdrietig uit school komen, of jaloers zijn op hun sibling, of wat er dan ook speelde.
Kwam altijd wel een spel uit voort waarin kind actief deelnam. Kostbaar inzicht in hun gedachtenwereld, en tegelijkertijd bindingstijd.
En soms juist het spel zo sturen dat kind sociaal leert via de poppetjes.
woensdag 20 maart 2024 om 02:57
Avocadeau schreef: ↑19-03-2024 23:33Tijdens het samen kleuren, koekjes bakken, groente snijden heb je ook altijd van die klets momentjes.
Wat hier op die leeftijd ook altijd een hit was: rollenspel met duplo/autos/fruit.
Vooral als het mandarijntje weer eens boos werd op de banaan en de banaan tot moes wilde meppen.
Al vrij snel kwam kind van zelf met een reddende appel die het de banaan ging helpen, de mandarijn ging kietelen, of noem maar op.
Maar ik liet de duplo poppetjes ook wel eens verdrietig uit school komen, of jaloers zijn op hun sibling, of wat er dan ook speelde.
Kwam altijd wel een spel uit voort waarin kind actief deelnam. Kostbaar inzicht in hun gedachtenwereld, en tegelijkertijd bindingstijd.
En soms juist het spel zo sturen dat kind sociaal leert via de poppetjes.
Hele goeie indd!
Speel wel vaker rollenspel met hem. Met de Lego poppetjes. Maar niet op deze manier. Ga ik zeker wat mee doen!
woensdag 20 maart 2024 om 06:30
Ik vind het heel vreemd dat mensen het raar vinden dat hij op iets wat écht wel wat kan hebben zoals een bank mag afreageren. Je kan toch niet van een gefrustreerd kind van 5 verwachten dat hij rustig uitlegt wat hij precies voelt? Hebben jullie nooit met deuren geslagen als kind (of misschien nog wel)? En serieus “voorzichtig met spullen omgaan”, ik denk dat iemand van 80 kg die met een plof op de bank gaat zitten heftiger voor de bank is dan een kleuter die zich even kwaad maakt.
Maar goed, verder is het wel besproken denk ik, het lijkt mij inderdaad frustratie en niet weten wat hij met zichzelf aan moet.
Maar goed, verder is het wel besproken denk ik, het lijkt mij inderdaad frustratie en niet weten wat hij met zichzelf aan moet.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
