Kinderen
alle pijlers
Kind (6) hoogsensitief en/of 'gewoon' in ingewikkelde fase?
donderdag 11 november 2021 om 13:49
Hoi allen,
Onze dochter van 6 is, tot nu toe, eigenlijk altijd een zondagskind geweest (afkloppen). Vrolijk, sociaal, prima op school, etcetera. Nu ze in groep 3 zit, is haar wereld weer een stuk groter geworden; meer 'echt' leren en minder spelen, maar gelukkig heeft ze haar draai gevonden - tot dusver allemaal prima.
Wat me echter opvalt: sinds een paar weken lijkt het alsof ze een stuk gevoeliger is geworden dan voorheen. Voorbeeld: als ze (buiten school) langer dan 2,5 uur met een vriendinnetje speelt, is ze daarna enorm overprikkeld en moet ze minimaal een uur bijkomen van alle indrukken, lawaai en dynamiek. Na een verjaardagspartijtje: idem dito. Hoewel ze graag met anderen speelt, is ze echt een spons voor alle energie die 'vrijkomt' bij sociale gebeurtenissen - en die energie komt er dan later uit.
Die gevoeligheid zien we nu echter ook op andere momenten, bijvoorbeeld ook als er een 'overgang' plaatsvindt: van wakker naar slapen (onwijs onrustig als ze naar bed gaat), van slapen naar 's ochtends opstaan (moet heeeeel rustig), 's ochtends de deur uit (moet ook heeeeel relaxt), etc. Ik vind het hierbij heel moeilijk om te bepalen: wat is nou wijsheid? Haar (tot op zekere hoogte) tegemoet komen, of gewoon zeggen: 'En nu is het klaar en doe je je jas aan!', met als gevolg dat je 's ochtends letterlijk een gevecht moet leveren met een huilend kind, dat dan al helemáál niet goed naar school te krijgen is?
Vooropgesteld: dochter en ik (en mijn man/haar vader) hebben een warme en liefdevolle band. Ik wil niets liever dan rekening houden met haar gevoeligheden, ook omdat ik mezelf in haar herken toen ik klein was. Ik vind het soms echter ook behoorlijk stressvol en vraag me af in hoeverre haar gedrag herkenbaar is - al dan niet als een fase van een kind dat net in groep 3 zit.
Ervaringen?
Onze dochter van 6 is, tot nu toe, eigenlijk altijd een zondagskind geweest (afkloppen). Vrolijk, sociaal, prima op school, etcetera. Nu ze in groep 3 zit, is haar wereld weer een stuk groter geworden; meer 'echt' leren en minder spelen, maar gelukkig heeft ze haar draai gevonden - tot dusver allemaal prima.
Wat me echter opvalt: sinds een paar weken lijkt het alsof ze een stuk gevoeliger is geworden dan voorheen. Voorbeeld: als ze (buiten school) langer dan 2,5 uur met een vriendinnetje speelt, is ze daarna enorm overprikkeld en moet ze minimaal een uur bijkomen van alle indrukken, lawaai en dynamiek. Na een verjaardagspartijtje: idem dito. Hoewel ze graag met anderen speelt, is ze echt een spons voor alle energie die 'vrijkomt' bij sociale gebeurtenissen - en die energie komt er dan later uit.
Die gevoeligheid zien we nu echter ook op andere momenten, bijvoorbeeld ook als er een 'overgang' plaatsvindt: van wakker naar slapen (onwijs onrustig als ze naar bed gaat), van slapen naar 's ochtends opstaan (moet heeeeel rustig), 's ochtends de deur uit (moet ook heeeeel relaxt), etc. Ik vind het hierbij heel moeilijk om te bepalen: wat is nou wijsheid? Haar (tot op zekere hoogte) tegemoet komen, of gewoon zeggen: 'En nu is het klaar en doe je je jas aan!', met als gevolg dat je 's ochtends letterlijk een gevecht moet leveren met een huilend kind, dat dan al helemáál niet goed naar school te krijgen is?
Vooropgesteld: dochter en ik (en mijn man/haar vader) hebben een warme en liefdevolle band. Ik wil niets liever dan rekening houden met haar gevoeligheden, ook omdat ik mezelf in haar herken toen ik klein was. Ik vind het soms echter ook behoorlijk stressvol en vraag me af in hoeverre haar gedrag herkenbaar is - al dan niet als een fase van een kind dat net in groep 3 zit.
Ervaringen?
donderdag 11 november 2021 om 15:56
Ze is wel op een leeftijd dat je met haar kunt praten, niet op het moment dat het fout gaat, maar wel daarna. Dat zou ik zeker doen.
Mijn meisje van bijna 7 is best gevoelig, als er iets misgaat, of ze denkt dat ze iets niet kan, dan gaat ze huilen. Ik heb hier deels begrip voor, maar vind dat dat soms écht niet nodig is. Dan ben ik ook wel wat strenger voor haar, want die tranen zijn ook totaal onproductief.
Mijn meisje van bijna 7 is best gevoelig, als er iets misgaat, of ze denkt dat ze iets niet kan, dan gaat ze huilen. Ik heb hier deels begrip voor, maar vind dat dat soms écht niet nodig is. Dan ben ik ook wel wat strenger voor haar, want die tranen zijn ook totaal onproductief.
donderdag 11 november 2021 om 16:13
Mijn zoon was ook zo toen hij klein was en ikzelf ook overigens. Omdat ik zelf nogal chaotisch ben heb ik geen echte regelmaat kunnen bieden wat achteraf voordelig is gebleken. Hij kan zich goed aanpassen aan nieuwe situaties en schrikt niet van een plotseling wijzigen van plannen. Zijn gevoeligheid uitte zich ook in andere dingen, dingen die sommige mensen als onzin wegzetten. Ik heb het altijd serieus genomen en hem geleerd hoe hij zich kan afsluiten voor ongewenste invloeden en sferen. Hiermee bedoel ik dat hij niet meer de gevoelens van anderen voelt en overneemt wat veel onrust kan veroorzaken. Ook hij was/is bovengemiddeld intelligent. Helaas was het schoolsysteem niet op dit soort kinderen ingesteld en heeft hij uiteindelijk, ondanks mijn inspanning, gesprekken en wat nog meer, alleen VMBO basis gedaan. Pas in het examenjaar concludeerde jeugdzorg na allerlei testen dat hij veel te slim was voor dit niveau. Te laat, hij wilde niets meer met leren of school te maken hebben. Ik vertel dit zodat je op je hoede bent als je dochter straks naar het voortgezet onderwijs gaat. Het goede nieuws is dat hij nu allang volwassen, bijzonder goed kan omgaan met zijn hooggevoeligheid. Ik wens je wijsheid en sterkte en af en toe van de regelmaat afwijken kan helemaal geen kwaad.
donderdag 11 november 2021 om 16:49
Goede aanvulling, dit vooruitzicht was voor ons de reden om ons kind van basisschool te laten wisselen omdat het daar te chaotisch was. Daar waar men op de oude school twijfelden of ze het jaar over moest doen zit onze dochter nu in de plus lesstof omdat deze onderwijsvorm het beste in haar naar boven haalt. Ik kan me voorstellen dat het voor jongens soms anders gaat is omdat ik het idee heb dat de gevoeligheid bij jongens zich in 'lastig' gedrag kan uiten daar waar mijn dochter steeds onzichtbaarder en banger werd.Manonna schreef: ↑11-11-2021 16:13Mijn zoon was ook zo toen hij klein was en ikzelf ook overigens. Omdat ik zelf nogal chaotisch ben heb ik geen echte regelmaat kunnen bieden wat achteraf voordelig is gebleken. Hij kan zich goed aanpassen aan nieuwe situaties en schrikt niet van een plotseling wijzigen van plannen. Zijn gevoeligheid uitte zich ook in andere dingen, dingen die sommige mensen als onzin wegzetten. Ik heb het altijd serieus genomen en hem geleerd hoe hij zich kan afsluiten voor ongewenste invloeden en sferen. Hiermee bedoel ik dat hij niet meer de gevoelens van anderen voelt en overneemt wat veel onrust kan veroorzaken. Ook hij was/is bovengemiddeld intelligent. Helaas was het schoolsysteem niet op dit soort kinderen ingesteld en heeft hij uiteindelijk, ondanks mijn inspanning, gesprekken en wat nog meer, alleen VMBO basis gedaan. Pas in het examenjaar concludeerde jeugdzorg na allerlei testen dat hij veel te slim was voor dit niveau. Te laat, hij wilde niets meer met leren of school te maken hebben. Ik vertel dit zodat je op je hoede bent als je dochter straks naar het voortgezet onderwijs gaat. Het goede nieuws is dat hij nu allang volwassen, bijzonder goed kan omgaan met zijn hooggevoeligheid. Ik wens je wijsheid en sterkte en af en toe van de regelmaat afwijken kan helemaal geen kwaad.
vrijdag 12 november 2021 om 08:13
Dan sta je allemaal wat eerder opStrawberryCupCake schreef: ↑11-11-2021 15:02Hier heb je helemaal gelijk in, maar wat ik MEGA-ingewikkeld vind: 's ochtends vroeg, met alle tijdsdruk, is er eigenlijk gewoon geen ruimte voor gedoe. Het alternatief is dan namelijk een huilend/bozig/recalcitrant kind, dat met geen mogelijkheid naar school te krijgen is. Het gevolg daarvan vind ik veel te ingrijpend.
vrijdag 12 november 2021 om 08:36
Mag ik je een Pb sturen?reckless schreef: ↑11-11-2021 16:49Goede aanvulling, dit vooruitzicht was voor ons de reden om ons kind van basisschool te laten wisselen omdat het daar te chaotisch was. Daar waar men op de oude school twijfelden of ze het jaar over moest doen zit onze dochter nu in de plus lesstof omdat deze onderwijsvorm het beste in haar naar boven haalt. Ik kan me voorstellen dat het voor jongens soms anders gaat is omdat ik het idee heb dat de gevoeligheid bij jongens zich in 'lastig' gedrag kan uiten daar waar mijn dochter steeds onzichtbaarder en banger werd.
•
vrijdag 12 november 2021 om 09:00
Ik denk dat je daar gelijk in hebt. De hooggevoeligheid gecombineerd met het gebrek aan uitdaging uitte zich bij hem in amper nog iets uitvoeren op school. Zelfstandig werken was al helemaal een ramp. Daarbij komt je in die tijd een kind met een VMBO advies met geen mogelijkheid op een MAVO of HAVO kon krijgen. Tot overmaat van ramp bestonden de lessen op het VMBO nagenoeg alleen maar uit zelfstandig werken ondanks dat hij al vaak had aangegeven les te willen krijgen. De gevolgen hiervan staan in mijn eerdere post.reckless schreef: ↑11-11-2021 16:49Goede aanvulling, dit vooruitzicht was voor ons de reden om ons kind van basisschool te laten wisselen omdat het daar te chaotisch was. Daar waar men op de oude school twijfelden of ze het jaar over moest doen zit onze dochter nu in de plus lesstof omdat deze onderwijsvorm het beste in haar naar boven haalt. Ik kan me voorstellen dat het voor jongens soms anders gaat is omdat ik het idee heb dat de gevoeligheid bij jongens zich in 'lastig' gedrag kan uiten daar waar mijn dochter steeds onzichtbaarder en banger werd.
vrijdag 12 november 2021 om 09:03
Veel dank voor al jullie reacties - alleen al weten dat dit kennelijk zo herkenbaar is voor veel andere ouders, geeft mij weer het vertrouwen dat het allemaal normaal is. Vanochtend zijn we inderdaad een kwartiertje eerder opgestaan en ben ik bewust wat 'triggers' uit de weg gegaan. Het ging prima, en onze dochter is op tijd en met plezier naar school gegaan Er zullen vast nog wel zulke buien komen, maar in elk geval fijn dat het geen 'default' is... en dus ook dat vele andere kinderen op dezelfde manier zijn bedraad
vrijdag 12 november 2021 om 09:52
Zoon van 7jr zit nu in groep 4...
Vorige jaar groep 3 was hij zichzelf helemaal kwijt. 1 vriendje in de klas.. de rest was nieuw.. best heftig. Hij was heel vaak overprikkeld, veel fitties op school, zelfs weer een poos in bed plassen (terwijl al zindelijk sinds hij 2,5jr is) de juffen vonden hem onhandelbaar en hij werd weggezet als een zorgenkind.... De overgang was echt enorm. Hij kreeg ergotherapie voor het schrijven en de IB-er keek mee, maar er is niks 'mis' met hem.
Ik zou even afwachten, na ruim een half jaar werd het wat beter hier.
Vorige jaar groep 3 was hij zichzelf helemaal kwijt. 1 vriendje in de klas.. de rest was nieuw.. best heftig. Hij was heel vaak overprikkeld, veel fitties op school, zelfs weer een poos in bed plassen (terwijl al zindelijk sinds hij 2,5jr is) de juffen vonden hem onhandelbaar en hij werd weggezet als een zorgenkind.... De overgang was echt enorm. Hij kreeg ergotherapie voor het schrijven en de IB-er keek mee, maar er is niks 'mis' met hem.
Ik zou even afwachten, na ruim een half jaar werd het wat beter hier.