Kinderen
alle pijlers
Kind 7 luistert nooit
zaterdag 14 augustus 2021 om 14:35
Namens mijn zus wil ik jullie het volgende vragen. Wij zijn momenteel met haar en haar gezin op vakantie. Ze heeft meerdere kinderen, waarvan er een (zoon, 7 jaar) nooit luistert.
Zus besprak net haar frustraties met mij en nu ik haar gezin wat dagen achter elkaar meemaak, snap ik die frustraties heel goed. Haar andere kinderen luisteren best goed, maar deze zoon… Er vallen gewoon géén afspraken met hem te maken en hij maakt keer op keer dezelfde fouten.
Ik zou haar zo graag willen helpen, maar weet zelf geen oplossing. Jullie misschien wel? Hier wat voorbeelden om het wat duidelijker te maken:
Boven zijn bord eten. Elke dag meerdere keren benoemen, vragen, waarschuwen, het helpt niets. Echt halve boterhammen vallen onder zijn stoel en ‘s avonds zit de pastasaus overal. Slaat echt nergens op, want hij zit prima qua hoogte etc.
Handen wassen en doortrekken na de wc. Doet hij gewoon níet. Ook niet als je het vooraf tegen hem zegt. Als je hem er achteraf naar vraagt is het “oepsie vergeten”.
Als hij te hard (echt HARD, niet oké) gilt tijdens spelletjes, moet hij op een gegeven moment stoppen met spelen. Je zou toch denken dat hij daarvan leert, maar niet dus. De keer daarop doet hij het weer.
Dit gedrag speelt al jaren. Hij luistert gewoon nooit en leert niet van zijn fouten. De consequenties maken hem ook niets uit. Je kan hem iets zeggen niet te doen en 10 min later doet hij het gewoon rustig weer. En zo gaat het dus met ALLES. Hij zoekt continu dezelfde grenzen op, terwijl hij dondersgoed weet dat het vandaag niet mag, morgen niet en overmorgen ook niet ineens wel
Mijn zus heeft al beloningssystemen geprobeerd, maar na 1 dag vond hij dat niet meer interessant. Hij deed niet merkbaar zijn best om de beloningen te krijgen.
Wij zijn nu dus een paar dagen met hen samen en eerlijk? Ik zou compleet gek worden als hij mijn kind zou zijn
Help??
Zus besprak net haar frustraties met mij en nu ik haar gezin wat dagen achter elkaar meemaak, snap ik die frustraties heel goed. Haar andere kinderen luisteren best goed, maar deze zoon… Er vallen gewoon géén afspraken met hem te maken en hij maakt keer op keer dezelfde fouten.
Ik zou haar zo graag willen helpen, maar weet zelf geen oplossing. Jullie misschien wel? Hier wat voorbeelden om het wat duidelijker te maken:
Boven zijn bord eten. Elke dag meerdere keren benoemen, vragen, waarschuwen, het helpt niets. Echt halve boterhammen vallen onder zijn stoel en ‘s avonds zit de pastasaus overal. Slaat echt nergens op, want hij zit prima qua hoogte etc.
Handen wassen en doortrekken na de wc. Doet hij gewoon níet. Ook niet als je het vooraf tegen hem zegt. Als je hem er achteraf naar vraagt is het “oepsie vergeten”.
Als hij te hard (echt HARD, niet oké) gilt tijdens spelletjes, moet hij op een gegeven moment stoppen met spelen. Je zou toch denken dat hij daarvan leert, maar niet dus. De keer daarop doet hij het weer.
Dit gedrag speelt al jaren. Hij luistert gewoon nooit en leert niet van zijn fouten. De consequenties maken hem ook niets uit. Je kan hem iets zeggen niet te doen en 10 min later doet hij het gewoon rustig weer. En zo gaat het dus met ALLES. Hij zoekt continu dezelfde grenzen op, terwijl hij dondersgoed weet dat het vandaag niet mag, morgen niet en overmorgen ook niet ineens wel
Mijn zus heeft al beloningssystemen geprobeerd, maar na 1 dag vond hij dat niet meer interessant. Hij deed niet merkbaar zijn best om de beloningen te krijgen.
Wij zijn nu dus een paar dagen met hen samen en eerlijk? Ik zou compleet gek worden als hij mijn kind zou zijn
Help??
zaterdag 14 augustus 2021 om 14:45
Wat sneu ook voor dat kind. Hoe is zijn intelligentie? Misschien loopt hij al erg op zijn tenen om mee te komen en slaat hij zulke dingen niet meer op.
Andere zorgen in zijn ontwikkeling? Past ook erg bij ADHD maar dat etiket wordt tegenwoordig zo in t rond gestrooid…
Uit de situatie halen opdracht geven. Een opdracht tegelijk.
Met hem mee lopen en helpen onthouden.
Benoemen wat je wel wilt.
Veel complimenten geven wanneer gepast
Andere zorgen in zijn ontwikkeling? Past ook erg bij ADHD maar dat etiket wordt tegenwoordig zo in t rond gestrooid…
Uit de situatie halen opdracht geven. Een opdracht tegelijk.
Met hem mee lopen en helpen onthouden.
Benoemen wat je wel wilt.
Veel complimenten geven wanneer gepast
where ever you go, go with your heart
zaterdag 14 augustus 2021 om 14:46
Ja, ze proberen het op allerlei manieren maar er lijkt er geen een te werken. Zo vreemd! Soms bijvoorbeeld een uitleg erbij: andere mensen zijn hier ook voor hun rust, soms voordoen van wat een wel en niet acceptabel volume is, soms alleen kort zeggen: zachter praten enzovoort.
Op school gaat het goed, maar mijn zus verbaast zich dan ook heel erg dat hij dit gedrag daar niet laat zien. Net alsof zijn rapport over een ander kind gaat
zaterdag 14 augustus 2021 om 14:48
En anders kan zus eens vragen aan de leerkracht of de IB-er op school of zij dit ook zien, of ze wat geks zien, zij zien meer kinderen dan de 3 van je zus en als hij op school heel bijzonder of ongewenst gedrag laat zien dan weten zij ook vast wel waar je terecht kan voor advies of hulp.
Meer eerlijk... ik vraag me af of het zo uitzonderlijk gedrag is voor een kind van 7.
Meer eerlijk... ik vraag me af of het zo uitzonderlijk gedrag is voor een kind van 7.
zaterdag 14 augustus 2021 om 14:50
Maar zijn jongere zusje en oudere broer vertonen dit gedrag niet. Is het dan karakter?FeeLucifer01 schreef: ↑14-08-2021 14:45Kind is 7.
Mijn 8 jarige knoeit ook, laat lichten aan trek ook vaker niet dan wel door. Ook na 20x vragen en dan alsnog laten doen. En gilt ook wel eens. Maar vind het een super leuk kind.
Lees geen raar of agressief gedrag? Welke grenzen bedoel je precies?
Met grenzen opzoeken bedoel ik bijvoorbeeld dat als het bedtijd is, hij elke dag de discussie aangaat of het niet later kan (nee is nee).
Of dat er soms tegen hem wordt gezegd: dit niet meer dit doen, anders dat. En dan doet hij het tóch. Dus dan gaat mijn zus inderdaad met hem uit de speeltuin naar huis, want dat was de consequentie. En de volgende keer moet ze dus weer met hem naar huis, want hij doet het wéér
zaterdag 14 augustus 2021 om 14:52
Ik denk dat er dingen gevraagd worden die hij nog niet kan.
Dus ik zou dat zo zien.
Loslaten wat hoort en zogenaamd bij zijn leeftijd past en er vanuit gaan dat hij nog niet zo netjes kan eten, graag schreeuwt bij het spelen, niet doortrekt.
Echt het gaat eens voorbij en tot die tijd herhalen herhalen herhalen, over laten doen, ernaast blijven zitten etc.
Mijn 12 jarige (!!) kan veel goed naar heeft de neiging met haar handen te eten en heel slordig te eten, met knoeien.
Herhalen herhalen, aanschuiven, voordoen etc.
Toilet hetzelfde, ik stuur ander kind standaard terug, voel de handen etc.
Ieder mens kan dingen niet of niet goed.
Ik snap niet dat je de voorbeelden die je nu noemt 'grenzen opzoeken' noemt. Het klinkt als een enthousiast jongetje die de tijd niet neemt voor eten en toiletbezoek.
We doen nu nog na hoe jongste van de wc afrende, broek omhoog trekkend, remspoor op de rug, drol half op de bril.
(Moest hij zelf helpen opruimen etc maar ik werd daar niet erg boos om. Meer 'had je haast jongen, dit kan toch niet. Stel je voor je bent bij oma').
Hij ziet nu op school van kleuters hoe dat eruitziet en kan er zelf ook mee lachen.
Dus ik zou dat zo zien.
Loslaten wat hoort en zogenaamd bij zijn leeftijd past en er vanuit gaan dat hij nog niet zo netjes kan eten, graag schreeuwt bij het spelen, niet doortrekt.
Echt het gaat eens voorbij en tot die tijd herhalen herhalen herhalen, over laten doen, ernaast blijven zitten etc.
Mijn 12 jarige (!!) kan veel goed naar heeft de neiging met haar handen te eten en heel slordig te eten, met knoeien.
Herhalen herhalen, aanschuiven, voordoen etc.
Toilet hetzelfde, ik stuur ander kind standaard terug, voel de handen etc.
Ieder mens kan dingen niet of niet goed.
Ik snap niet dat je de voorbeelden die je nu noemt 'grenzen opzoeken' noemt. Het klinkt als een enthousiast jongetje die de tijd niet neemt voor eten en toiletbezoek.
We doen nu nog na hoe jongste van de wc afrende, broek omhoog trekkend, remspoor op de rug, drol half op de bril.
(Moest hij zelf helpen opruimen etc maar ik werd daar niet erg boos om. Meer 'had je haast jongen, dit kan toch niet. Stel je voor je bent bij oma').
Hij ziet nu op school van kleuters hoe dat eruitziet en kan er zelf ook mee lachen.
zaterdag 14 augustus 2021 om 14:53
Moet zijn zus dat dan oplossen?nina*89 schreef: ↑14-08-2021 14:50Maar zijn jongere zusje en oudere broer vertonen dit gedrag niet. Is het dan karakter?
Met grenzen opzoeken bedoel ik bijvoorbeeld dat als het bedtijd is, hij elke dag de discussie aangaat of het niet later kan (nee is nee).
Of dat er soms tegen hem wordt gezegd: dit niet meer dit doen, anders dat. En dan doet hij het tóch. Dus dan gaat mijn zus inderdaad met hem uit de speeltuin naar huis, want dat was de consequentie. En de volgende keer moet ze dus weer met hem naar huis, want hij doet het wéér
zaterdag 14 augustus 2021 om 14:54
Dat soort dingen gaan ook door ons hoofd. Enerzijds is het fijn om te lezen dat anderen dit gedrag wel (enigszins) herkennen, anderzijds kan ik me dat haast niet voorstellen want hij drukt met zijn gedrag echt een stempel op de sfeer in huis. Het voelt als een voortdurende strijd en dat is voor niemand leuk. Ik zie ook veel verdriet bij mijn zus en haar man en ook voor de andere kinderen is het niet leuk. Degene die er nog het minst mee lijkt te zitten, is zoon van 7 zelfSkawa schreef: ↑14-08-2021 14:45Wat sneu ook voor dat kind. Hoe is zijn intelligentie? Misschien loopt hij al erg op zijn tenen om mee te komen en slaat hij zulke dingen niet meer op.
Andere zorgen in zijn ontwikkeling? Past ook erg bij ADHD maar dat etiket wordt tegenwoordig zo in t rond gestrooid…
Uit de situatie halen opdracht geven. Een opdracht tegelijk.
Met hem mee lopen en helpen onthouden.
Benoemen wat je wel wilt.
Veel complimenten geven wanneer gepast
zaterdag 14 augustus 2021 om 14:55
nina*89 schreef: ↑14-08-2021 14:50Maar zijn jongere zusje en oudere broer vertonen dit gedrag niet. Is het dan karakter?
Met grenzen opzoeken bedoel ik bijvoorbeeld dat als het bedtijd is, hij elke dag de discussie aangaat of het niet later kan (nee is nee).
Of dat er soms tegen hem wordt gezegd: dit niet meer dit doen, anders dat. En dan doet hij het tóch. Dus dan gaat mijn zus inderdaad met hem uit de speeltuin naar huis, want dat was de consequentie. En de volgende keer moet ze dus weer met hem naar huis, want hij doet het wéér
Niet alle kinderen zijn hetzelfde nee, dat snapt jij en je zus toch wel
En veel kinderen vinden bedtijd een ding en gaan dat soort discussies aan. Of bedenken dingen om later te gaan. Zelf kinderen voor kinderen heeft er ooit een liedje over gemaakt.
En wat doet hij dan voor ergs dat er meteen naar huis gegaan moet worden? Is het gevaarlijk of vals/gemeen/onaardig? Vind allemaal beetje te vaag om te zeggen dat het wel of geen normaal kindergedrag is.
zaterdag 14 augustus 2021 om 14:56
Maar ligt dat geheel aan hem of misschien ook aan onmacht van de vader en moeder om dit om te buigen?nina*89 schreef: ↑14-08-2021 14:54Dat soort dingen gaan ook door ons hoofd. Enerzijds is het fijn om te lezen dat anderen dit gedrag wel (enigszins) herkennen, anderzijds kan ik me dat haast niet voorstellen want hij drukt met zijn gedrag echt een stempel op de sfeer in huis. Het voelt als een voortdurende strijd en dat is voor niemand leuk. Ik zie ook veel verdriet bij mijn zus en haar man en ook voor de andere kinderen is het niet leuk. Degene die er nog het minst mee lijkt te zitten, is zoon van 7 zelf
zaterdag 14 augustus 2021 om 14:58
Ik lees niets geks. Het lijkt me een enthousiaste eter die meestal met andere dingen bezig is dan handen wassen of netjes eten. In de hectiek van het spel kan het volume dan ook vaak omhoog gaan.
Misschien eens wat minder bovenop hem zitten? Hij weet nu echt wel hoe hij moet eten, en als hij 16 is gaat er misschien nog maar 2 keer per week iets mis.
Misschien eens wat minder bovenop hem zitten? Hij weet nu echt wel hoe hij moet eten, en als hij 16 is gaat er misschien nog maar 2 keer per week iets mis.
zaterdag 14 augustus 2021 om 14:58
Als zus steeds iets anders probeert, kan dat ook voor onrust en onduidelijkheid zorgen. Wat voor mijn adhd-er het beste werkte was het gedrag dat je wil zien benoemen ( wat heb je netjes gegeten, wat fijn dat je hebt doorgetrokken etc), korte instructies geven ( heb je doorgetrokken? Wat fijn of doe dat nog even, daarna pas vragen naar het handen wassen) en routines inbouwen( eerst het oude speelgoed opruimen dan iets nieuws pakken etc) en dat alles herhalen herhalen herhalen. Altijd vriendelijk en rustig. Bij sommige kinderen duurt het langer om patronen in te slijpen. Gun ze die rust en tijd. Zorg voor een positieve sfeer, dat is echt voor iedereen fijner. Het komt echt goed.
zaterdag 14 augustus 2021 om 15:00
Bedtijd is op zichzelf inderdaad niet het ergste, maar wel als het elke avond is en dat dan in combinatie met zijn gedrag de hele dag door.FeeLucifer01 schreef: ↑14-08-2021 14:55Niet alle kinderen zijn hetzelfde nee, dat snapt jij en je zus toch wel
En veel kinderen vinden bedtijd een ding en gaan dat soort discussies aan. Of bedenken dingen om later te gaan. Zelf kinderen voor kinderen heeft er ooit een liedje over gemaakt.
En wat doet hij dan voor ergs dat er meteen naar huis gegaan moet worden? Is het gevaarlijk of vals/gemeen/onaardig? Vind allemaal beetje te vaag om te zeggen dat het wel of geen normaal kindergedrag is.
Speeltuin is gemeen en onaardig. Bijvoorbeeld zand naar andere kinderen gooien (keer op keer) of niet willen delen met anderen. Dus continu de schommel bezet houden ondanks uitleg (andere kinderen willen ook, jij zou dat ook willen, omstebeurt), een dealtje (je kan nu even dit doen, daarna dit en dan weer op de schommel) en waarschuwingen (als je er nu niet gelijk afgaat, gaan we naar huis) van mijn zus.
zaterdag 14 augustus 2021 om 15:04
Ik denk dat je, vooral als je ook andere kinderen hebt, echt wel merkt wanneer een kind anders doet en reageert.FeeLucifer01 schreef: ↑14-08-2021 14:48En anders kan zus eens vragen aan de leerkracht of de IB-er op school of zij dit ook zien, of ze wat geks zien, zij zien meer kinderen dan de 3 van je zus en als hij op school heel bijzonder of ongewenst gedrag laat zien dan weten zij ook vast wel waar je terecht kan voor advies of hulp.
Meer eerlijk... ik vraag me af of het zo uitzonderlijk gedrag is voor een kind van 7.
Deze jongen klinkt als mijn jongste van 8. Vanaf zijn geboorte zoekt hij de grenzen op en is erg lastig te corrigeren. Hier zien ze het gedrag ook op school trouwens, bij vriendjes en bij anderen. Hij leert uiteindelijk wel, maar het is een kwestie van 1000 keer aanspreken, uitleggen en consequenties laten ervaren. En dan komt er weer iets nieuws bij en kun je weer opnieuw beginnen.
Zoon is een geweldig leuk kind, die enorm enthousiast is, maar hij is heel aanwezig en een energievreter. Heel slim ook, en op het moment dat hij zich gaat verveling, wordt zijn gedrag erger.
Welke benadering het beste is weet ik ook nog niet exact, maar de grenzen goed bewaken en iedere keer zoon aanspreken werkt uiteindelijk het beste. En incalculeren dat er triggers zijn. Gisteren waren we een dag naar een pretpark en weten we dat het einde van de dag uit de hand loopt en dat we er heel strak op moeten zitten.
Zoon is erg enthousiast in zijn spel, maar loopt dan ook kinderen volledig omver. Niet eens bewust, maar hij ziet ze gewoon niet, omdat hij helemaal en zijn enthousiasme en beweging opgaat. Ik sta dus op zo'n moment continu te observeren en hem tot orde te roepen. Bij mijn andere kinderen zou ik op zo'n moment even koffie gaan drinken, maar dat lukt bij zoon dus niet.
Belangrijk om te beseffen is denk dat dit soort dingen geen onwil zijn en dat een kind dit niet expres doet, al denken buitenstaanders soms dat het gewoon om een onopgevoed kind gaat. Bij ons is dat zeker niet het geval.
zaterdag 14 augustus 2021 om 15:06
De voorbeelden klinken niet als kwaadaardig of ongehoorzaam. Meer als vergeetachtig en onhandig. Ik vermoed dat hij thuis ontspannen is en het dan vergeet. Op school
Zal het goed gaan maar zal
Hem wsl
Veel energie kosten. Met als gevolg dat het thuis of lastiger is
Zijn zooi gewoon zelf laten opruimen en niet teveel aandacht aan schenken. Niet continu boos worden dat is voor niemand leuk. Bij hard gillen op rustige toon wel blijven corrigeren maar reken op nog tot de baard i de keel
Dat je dat zal moeten blijven doen
En juist fijn dat het op school wel goed gaat toch
Zal het goed gaan maar zal
Hem wsl
Veel energie kosten. Met als gevolg dat het thuis of lastiger is
Zijn zooi gewoon zelf laten opruimen en niet teveel aandacht aan schenken. Niet continu boos worden dat is voor niemand leuk. Bij hard gillen op rustige toon wel blijven corrigeren maar reken op nog tot de baard i de keel
Dat je dat zal moeten blijven doen
En juist fijn dat het op school wel goed gaat toch
zaterdag 14 augustus 2021 om 15:06
Interessant dat veel van jullie eigenlijk zeggen: geduld, het heeft tijd nodig en komt vanzelf goed.
Ik denk dat mijn zus het lastig vindt dat het bij haar andere kinderen niet zo gaat. Tuurlijk zijn alle kinderen anders, maar het verschil tussen hen is ZO groot.
Wat ons wel opvalt is dat er wel sprake lijkt te zijn van onwil of onmacht. Stel dat mijn zus zegt: als je dit of dat zus en zo doet, krijg je daarna een ijsje of dan gaan we iets leuks doen (zo’n situatie gebeurt niet vaak hoor, maar soms wel). En dat zijn dan echt geen ingewikkelde of rare opdrachten. Dan doet hij niet zijn best om het goed te doen. Waar is dan zijn motivatie? Dat blijft zo gek, beloningen lijken hem niet te interesseren
Ik denk dat mijn zus het lastig vindt dat het bij haar andere kinderen niet zo gaat. Tuurlijk zijn alle kinderen anders, maar het verschil tussen hen is ZO groot.
Wat ons wel opvalt is dat er wel sprake lijkt te zijn van onwil of onmacht. Stel dat mijn zus zegt: als je dit of dat zus en zo doet, krijg je daarna een ijsje of dan gaan we iets leuks doen (zo’n situatie gebeurt niet vaak hoor, maar soms wel). En dat zijn dan echt geen ingewikkelde of rare opdrachten. Dan doet hij niet zijn best om het goed te doen. Waar is dan zijn motivatie? Dat blijft zo gek, beloningen lijken hem niet te interesseren
zaterdag 14 augustus 2021 om 15:09
Ter aanvulling: dat doet mijn zus dus af en toe om uit de negatieve cirkel van “je mag niet” te komen. Maar positieve benadering helpt ook niet, eigenlijk juist nog minder dan gewoon corrigerennina*89 schreef: ↑14-08-2021 15:06Interessant dat veel van jullie eigenlijk zeggen: geduld, het heeft tijd nodig en komt vanzelf goed.
Ik denk dat mijn zus het lastig vindt dat het bij haar andere kinderen niet zo gaat. Tuurlijk zijn alle kinderen anders, maar het verschil tussen hen is ZO groot.
Wat ons wel opvalt is dat er wel sprake lijkt te zijn van onwil of onmacht. Stel dat mijn zus zegt: als je dit of dat zus en zo doet, krijg je daarna een ijsje of dan gaan we iets leuks doen (zo’n situatie gebeurt niet vaak hoor, maar soms wel). En dat zijn dan echt geen ingewikkelde of rare opdrachten. Dan doet hij niet zijn best om het goed te doen. Waar is dan zijn motivatie? Dat blijft zo gek, beloningen lijken hem niet te interesseren