Kinderen
alle pijlers
Kind 'lokt pestgedrag uit'
dinsdag 9 februari 2021 om 15:56
Een nogal opruiende titel, maar ik zal hem even nuanceren.
Het gaat hier niet over mijn dochter, maar in verband met herkenbaarheid wil ik niet te veel vertellen over onze familiebanden. Wel kan ik zeggen dat ik een soort moeder- of zussenrol heb over dit meisje. In dit topic noem ik haar even Emma.
Op de basisschool vertelde ze dat ze gepest werd. Ik heb hier en daar navraag gedaan en dit uiteraard ook op school gemeld. We hebben op school het 1 en ander besproken. Wel bleek dat Emma zelf ook een rol in het geheel had. Regelmatig zei ze onaardige dingen tegen andere kinderen en ook na waarschuwingen van de juf was zij vaak degene die door bleef gaan met het klieren in de les, waardoor andere kinderen zich aan haar begonnen te ergeren. Dit is natuurlijk geen excuus om haar te pesten. Ik ben toen regelmatig op school geweest en na meerdere gesprekken werd ze met rust gelaten. Toen dat gebeurde, begon ze zelf deze 'pesters' weer op te zoeken, door rare berichtjes te sturen op WhatsApp (plaatjes van hele dikke mensen bijvoorbeeld). Hier reageerden de pesters weer op, wat vervolgens weer resulteerde in een huilende Emma: 'Het pesten is weer begonnen.'
Nu zit ze in de onderbouw van het VO en heeft ze eigenlijk helemaal geen vrienden of vriendinnen. Dit doet me pijn; ik wil graag dat ook zij in de groep haar plekje weet te vinden. Ook kwam ze een paar maanden geleden weer met de melding gepest te worden. Ik heb de school gebeld (geen conclusies getrokken, gewoon even verteld wat ik hoorde) en de mentor legde uit dat ze het zou bespreken en het aan zou gaan pakken. Ook nu zijn er weer gesprekken geweest met mentor, ouders en leerlingen. De conclusie werd getrokken dat beide partijen elkaar met rust zouden moeten laten. Dat ging een tijdje goed, maar laatst belde de mentor met het bericht dat juist de 'pesters' nu aan de bel trekken over het gedrag van Emma. Bij de online lessen van nu begint ze bijvoorbeeld zelf een andere meeting en blijft bepaalde leerlingen daarvoor uitnodigen. Hier stuurt ze dan ook weer allerlei plaatjes, waardoor andere leerlingen zich niet kunnen concentreren in de meeting met de docent (de les dus). Ik heb het met Emma hierover gehad, waarom ze dit doet. Ze kon er geen goed antwoord op geven. Wel weet ik dat andere leerlingen nu weer heel vervelend doen tegen haar. Ze zeggen dingen die écht niet door de beugel kunnen.
Voor vervelende opmerkingen (die echt grensoverschrijdend zijn, daar twijfel ik niet aan) is geen enkel excuus. Emma blijft het zo zien: zij pesten mij, ik kan er niks aan doen. Volgens mij ziet ze het zelf gewoon echt niet in, maar toch zoekt ze het zelf ook op, wellicht onbewust. Ik vind het sneu. Ze loopt nu ook al een tijdje bij een psycholoog, met wie ik de situatie besproken heb. Ik zie alleen geen vooruitgang.
Heeft iemand advies voor mij? Wat kan ik hier het beste aan doen? Ik neem patronen waar, maar ik weet eigenlijk niet goed waar ik nu nog kan helpen of sturen. Emma lijkt het zelf niet in te zien.
Alvast bedankt.
Het gaat hier niet over mijn dochter, maar in verband met herkenbaarheid wil ik niet te veel vertellen over onze familiebanden. Wel kan ik zeggen dat ik een soort moeder- of zussenrol heb over dit meisje. In dit topic noem ik haar even Emma.
Op de basisschool vertelde ze dat ze gepest werd. Ik heb hier en daar navraag gedaan en dit uiteraard ook op school gemeld. We hebben op school het 1 en ander besproken. Wel bleek dat Emma zelf ook een rol in het geheel had. Regelmatig zei ze onaardige dingen tegen andere kinderen en ook na waarschuwingen van de juf was zij vaak degene die door bleef gaan met het klieren in de les, waardoor andere kinderen zich aan haar begonnen te ergeren. Dit is natuurlijk geen excuus om haar te pesten. Ik ben toen regelmatig op school geweest en na meerdere gesprekken werd ze met rust gelaten. Toen dat gebeurde, begon ze zelf deze 'pesters' weer op te zoeken, door rare berichtjes te sturen op WhatsApp (plaatjes van hele dikke mensen bijvoorbeeld). Hier reageerden de pesters weer op, wat vervolgens weer resulteerde in een huilende Emma: 'Het pesten is weer begonnen.'
Nu zit ze in de onderbouw van het VO en heeft ze eigenlijk helemaal geen vrienden of vriendinnen. Dit doet me pijn; ik wil graag dat ook zij in de groep haar plekje weet te vinden. Ook kwam ze een paar maanden geleden weer met de melding gepest te worden. Ik heb de school gebeld (geen conclusies getrokken, gewoon even verteld wat ik hoorde) en de mentor legde uit dat ze het zou bespreken en het aan zou gaan pakken. Ook nu zijn er weer gesprekken geweest met mentor, ouders en leerlingen. De conclusie werd getrokken dat beide partijen elkaar met rust zouden moeten laten. Dat ging een tijdje goed, maar laatst belde de mentor met het bericht dat juist de 'pesters' nu aan de bel trekken over het gedrag van Emma. Bij de online lessen van nu begint ze bijvoorbeeld zelf een andere meeting en blijft bepaalde leerlingen daarvoor uitnodigen. Hier stuurt ze dan ook weer allerlei plaatjes, waardoor andere leerlingen zich niet kunnen concentreren in de meeting met de docent (de les dus). Ik heb het met Emma hierover gehad, waarom ze dit doet. Ze kon er geen goed antwoord op geven. Wel weet ik dat andere leerlingen nu weer heel vervelend doen tegen haar. Ze zeggen dingen die écht niet door de beugel kunnen.
Voor vervelende opmerkingen (die echt grensoverschrijdend zijn, daar twijfel ik niet aan) is geen enkel excuus. Emma blijft het zo zien: zij pesten mij, ik kan er niks aan doen. Volgens mij ziet ze het zelf gewoon echt niet in, maar toch zoekt ze het zelf ook op, wellicht onbewust. Ik vind het sneu. Ze loopt nu ook al een tijdje bij een psycholoog, met wie ik de situatie besproken heb. Ik zie alleen geen vooruitgang.
Heeft iemand advies voor mij? Wat kan ik hier het beste aan doen? Ik neem patronen waar, maar ik weet eigenlijk niet goed waar ik nu nog kan helpen of sturen. Emma lijkt het zelf niet in te zien.
Alvast bedankt.
dinsdag 9 februari 2021 om 16:01
Het klinkt alsof ze contact wil met andere kinderen, niet weet hoe dat moet en dan op een onhandige/stomme manier dit doet. En dan op zo'n manier dat anderen het als vervelend ervaren.
Dat onhandig contact leggen zie je ook wel bij peuters/kleuters, maar op een gegeven moment worden de meeste er wel wat handiger in. Het lijkt alsof zij het niet geleerd heeft. Heeft ze op meer vlakken moeite met persoonlijk contact leggen en onderhouden?
Dat onhandig contact leggen zie je ook wel bij peuters/kleuters, maar op een gegeven moment worden de meeste er wel wat handiger in. Het lijkt alsof zij het niet geleerd heeft. Heeft ze op meer vlakken moeite met persoonlijk contact leggen en onderhouden?
dinsdag 9 februari 2021 om 16:05
Kan het zijn dat Emma iets van een concentratie stoornis heeft, waardoor ze die gekke dingen gaat doen omdat ze zelf haar focus niet bij een online les kan houden, of soms uit overprikkeling onhandig gedrag vertoont?
Of heeft ze een thuissituatie waarbij ze ooit geleerd heeft dat negatieve aandacht OOK aandacht is? Wil ze heel graag gezien worden, maar weet ze niet hoe ze dat met positief gedrag moet bewerkstelligen?
Of heeft ze een thuissituatie waarbij ze ooit geleerd heeft dat negatieve aandacht OOK aandacht is? Wil ze heel graag gezien worden, maar weet ze niet hoe ze dat met positief gedrag moet bewerkstelligen?
dinsdag 9 februari 2021 om 16:08
Moeder? Vader niet? Ik lees het een beetje overigens als dat TO een soort voogd is, gezien zij de gesprekken op school heeft, als ouders dan niet in beeld zijn, dan zal daar wel een reden voor zijn. TO komt heus niet zomaar op de school van dit meisje terecht voor een gesprek.
Maar ze komt net van een andere school, waar hetzelfde gebeurde, wat helpt weer een nieuwe school dan aan dit patroon?
Verder, lastig TO. Concreet benoemen aan Emma wat de berichten zijn die ze stuurt, die anderen ergeren, (dus achter de laptop bespreken), heb je dat al eens gedaan?
dinsdag 9 februari 2021 om 16:10
ExodusRedux schreef: ↑09-02-2021 16:01Het lijkt mij dat haar eigen ouders dit probleem met haar moeten oplossen en niet jij.
Ze komt heus niet zomaar op de school van dit meisje aan tafel voor gesprekken.
Fijn dat dit meisje iemand heeft die zich om haar bekommert
dinsdag 9 februari 2021 om 16:10
Dat klopt. Ze komt uit een lastige situatie. Ze gaat nu 4 jaar naar een psycholoog. Maar dat gedoe tussendoor doet geen goed aan haar vooruitgang. Ook omdat ze al best lang naar een psycholoog gaat, maak ik me wel zorgen om haar ontwikkeling. Ik weet ook niet goed wat ik ermee moet. Ieder jaar 5 keer aankloppen op school omdat 'ze gepest wordt' en dan teruggekoppeld krijgen dat ze er zelf ook een rol in heeft, dat vind ik vervelend. Zij ervaart het wel echt als pestgedrag, dus in haar beleving zouden wij volwassenen in moeten grijpen en haar moeten helpen. Ze ziet alleen de rol die ze zelf heeft niet en zo gaat deze situatie dus niet eindigen.sprankelend schreef: ↑09-02-2021 16:06Aangezien jij degene bent die hierover in gesprek is met school ga ik ervan uit dat ze in een lastige thuissituatie zit of komt. In dat geval is tijd misschien ook een factor van belang. Hoe lang gaat ze al naar de psycholoog?
dinsdag 9 februari 2021 om 16:14
dinsdag 9 februari 2021 om 16:17
Op de basisschool getest op ADHD en autisme, maar hier kwam niks bijzonders uit.LaFleurNoire schreef: ↑09-02-2021 16:15Lijkt me tijd voor een andere hulpverlener of een andere vorm van hulpverlening. Wat is de insteek bij deze psycholoog?
Klinkt niet alsof ze veel baat heeft bij deze. Heeft ze een diagnose?
De insteek bij de psycholoog is het verbeteren van sociale vaardigheden icm een lastige situatie thuis. Af en toe denk ik verbetering te zien, maar altijd komt er weer iets tegenin. Wellicht is het inderdaad een idee om de GGZ te bellen. Tegelijkertijd denk ik dan ook: maak ik het zelf niet te groot door dit allemaal te doen?
dinsdag 9 februari 2021 om 16:21
Ik zou kijken voor een andere hulpverlener.
Ik ken dit gedrag van dichtbij. Mijn dochter werd door een meisje als Emma jarenlang beschuldigd van pestgedrag. Duurde heel lang voordat school inzag wat er werkelijk gaande was en het duurde dus ook veel te lang tot dat meisje hulp kreeg.
Het heeft onze dochter ook heel erg beschadigd omdat ze niet meer wist hoe ze sommige dingen goed moest doen. School heeft ons ook regelmatig gebeld en ik was de ouder die zei: 'Maar zoiets doet mijn kind toch niet?' Ik werd dus niet geloof, mijn kind werd niet geloof.
Zo'n situatie kent alleen verliezers, goede hulp is dus geboden voor beide partijen.
Meisje bleek uiteindelijk ODD te hebben.
Ik ken dit gedrag van dichtbij. Mijn dochter werd door een meisje als Emma jarenlang beschuldigd van pestgedrag. Duurde heel lang voordat school inzag wat er werkelijk gaande was en het duurde dus ook veel te lang tot dat meisje hulp kreeg.
Het heeft onze dochter ook heel erg beschadigd omdat ze niet meer wist hoe ze sommige dingen goed moest doen. School heeft ons ook regelmatig gebeld en ik was de ouder die zei: 'Maar zoiets doet mijn kind toch niet?' Ik werd dus niet geloof, mijn kind werd niet geloof.
Zo'n situatie kent alleen verliezers, goede hulp is dus geboden voor beide partijen.
Meisje bleek uiteindelijk ODD te hebben.
anoniem_65b93a10517d3 wijzigde dit bericht op 09-02-2021 16:24
3.15% gewijzigd
dinsdag 9 februari 2021 om 16:23
Als je in vier jaar nog bijna geen resultaat ziet werkt de methode die de psycholoog hanteert duidelijk niet, dus ik zou een andere hulpverlener zoeken.CharlotteCcc schreef: ↑09-02-2021 16:17Op de basisschool getest op ADHD en autisme, maar hier kwam niks bijzonders uit.
De insteek bij de psycholoog is het verbeteren van sociale vaardigheden icm een lastige situatie thuis. Af en toe denk ik verbetering te zien, maar altijd komt er weer iets tegenin. Wellicht is het inderdaad een idee om de GGZ te bellen. Tegelijkertijd denk ik dan ook: maak ik het zelf niet te groot door dit allemaal te doen?
Ik vind niet dat je het te groot maakt. Sociale vaardigheden heeft ze haar hele leven nodig, als ze dat niet op een maatschappelijk aanvaardbare manier leert blijft ze daar altijd last van houden.
Is er zicht op een verbetering van de thuissituatie?
dinsdag 9 februari 2021 om 16:26
CharlotteCcc schreef: ↑09-02-2021 16:10Zij ervaart het wel echt als pestgedrag, dus in haar beleving zouden wij volwassenen in moeten grijpen en haar moeten helpen. Ze ziet alleen de rol die ze zelf heeft niet en zo gaat deze situatie dus niet eindigen.
Van een totaal andere orde want mijn zoon komt uit een veilig, warm nest en is veilig gehecht aan mij, maar hij had/heeft wel een grote fascinatie voor drama en liet zich daar ook vrij makkelijk in meeslepen. Dan ontstaat er eenzelfde soort dynamiek. Bij ons heeft het geholpen dat we heel veel heel openhartige gesprekken hebben gehad. Zonder oordelen samen scenario's met klasgenoten verbaal uitgespeeld en dan samen kijken naar waar hij verdrietig werd of er genoeg van had en samen kijken waar de afslag zit vóór dat moment. Veel reflectie op wat de woorden van zijn klasgenoten met hem deden maar ook op wat hij dacht dat zijn reacties teweeg brachten bij de kinderen om hem heen.
Absoluut een kwestie van een lange adem en ik ben ervan overtuigd dat je heel eerlijk moet zijn of je het kan opbrengen om het volledig vanuit liefde te doen, want als je het vanuit frustratie doet dan gaat het gegarandeerd meer schade veroorzaken dan oplossingen bieden.
Valt er eventueel te praten over een wissel van psycholoog of is dat onwenselijk?
dinsdag 9 februari 2021 om 16:28
Waar je ook heen gaat, je neemt jezelf mee.
Soms verergeren zulke gedragingen juist omdat de nieuwe kinderen het gedrag niet kennen en er juist tegenin gaan.
dinsdag 9 februari 2021 om 16:45
Hier dacht ik idd ook aan. Autisme Spectrum is dus niet aan de orde?CharlotteCcc schreef: ↑09-02-2021 16:17Op de basisschool getest op ADHD en autisme, maar hier kwam niks bijzonders uit.
De insteek bij de psycholoog is het verbeteren van sociale vaardigheden icm een lastige situatie thuis. Af en toe denk ik verbetering te zien, maar altijd komt er weer iets tegenin. Wellicht is het inderdaad een idee om de GGZ te bellen. Tegelijkertijd denk ik dan ook: maak ik het zelf niet te groot door dit allemaal te doen?
Of is er nav de testen/onderzoeken geen eenduidige diagnose gesteld maar wel een advies gegeven voor individuele begeleiding en verder onderzoek indien dit niet tot voldoende verbetering zou leiden?
In dat laatste geval is er wellicht wel sprake van spectrum, echter was er op moment van onderzoek onvoldoende reden om dieper te graven.