Kinderen
alle pijlers
Kind 'lokt pestgedrag uit'
dinsdag 9 februari 2021 om 15:56
Een nogal opruiende titel, maar ik zal hem even nuanceren.
Het gaat hier niet over mijn dochter, maar in verband met herkenbaarheid wil ik niet te veel vertellen over onze familiebanden. Wel kan ik zeggen dat ik een soort moeder- of zussenrol heb over dit meisje. In dit topic noem ik haar even Emma.
Op de basisschool vertelde ze dat ze gepest werd. Ik heb hier en daar navraag gedaan en dit uiteraard ook op school gemeld. We hebben op school het 1 en ander besproken. Wel bleek dat Emma zelf ook een rol in het geheel had. Regelmatig zei ze onaardige dingen tegen andere kinderen en ook na waarschuwingen van de juf was zij vaak degene die door bleef gaan met het klieren in de les, waardoor andere kinderen zich aan haar begonnen te ergeren. Dit is natuurlijk geen excuus om haar te pesten. Ik ben toen regelmatig op school geweest en na meerdere gesprekken werd ze met rust gelaten. Toen dat gebeurde, begon ze zelf deze 'pesters' weer op te zoeken, door rare berichtjes te sturen op WhatsApp (plaatjes van hele dikke mensen bijvoorbeeld). Hier reageerden de pesters weer op, wat vervolgens weer resulteerde in een huilende Emma: 'Het pesten is weer begonnen.'
Nu zit ze in de onderbouw van het VO en heeft ze eigenlijk helemaal geen vrienden of vriendinnen. Dit doet me pijn; ik wil graag dat ook zij in de groep haar plekje weet te vinden. Ook kwam ze een paar maanden geleden weer met de melding gepest te worden. Ik heb de school gebeld (geen conclusies getrokken, gewoon even verteld wat ik hoorde) en de mentor legde uit dat ze het zou bespreken en het aan zou gaan pakken. Ook nu zijn er weer gesprekken geweest met mentor, ouders en leerlingen. De conclusie werd getrokken dat beide partijen elkaar met rust zouden moeten laten. Dat ging een tijdje goed, maar laatst belde de mentor met het bericht dat juist de 'pesters' nu aan de bel trekken over het gedrag van Emma. Bij de online lessen van nu begint ze bijvoorbeeld zelf een andere meeting en blijft bepaalde leerlingen daarvoor uitnodigen. Hier stuurt ze dan ook weer allerlei plaatjes, waardoor andere leerlingen zich niet kunnen concentreren in de meeting met de docent (de les dus). Ik heb het met Emma hierover gehad, waarom ze dit doet. Ze kon er geen goed antwoord op geven. Wel weet ik dat andere leerlingen nu weer heel vervelend doen tegen haar. Ze zeggen dingen die écht niet door de beugel kunnen.
Voor vervelende opmerkingen (die echt grensoverschrijdend zijn, daar twijfel ik niet aan) is geen enkel excuus. Emma blijft het zo zien: zij pesten mij, ik kan er niks aan doen. Volgens mij ziet ze het zelf gewoon echt niet in, maar toch zoekt ze het zelf ook op, wellicht onbewust. Ik vind het sneu. Ze loopt nu ook al een tijdje bij een psycholoog, met wie ik de situatie besproken heb. Ik zie alleen geen vooruitgang.
Heeft iemand advies voor mij? Wat kan ik hier het beste aan doen? Ik neem patronen waar, maar ik weet eigenlijk niet goed waar ik nu nog kan helpen of sturen. Emma lijkt het zelf niet in te zien.
Alvast bedankt.
Het gaat hier niet over mijn dochter, maar in verband met herkenbaarheid wil ik niet te veel vertellen over onze familiebanden. Wel kan ik zeggen dat ik een soort moeder- of zussenrol heb over dit meisje. In dit topic noem ik haar even Emma.
Op de basisschool vertelde ze dat ze gepest werd. Ik heb hier en daar navraag gedaan en dit uiteraard ook op school gemeld. We hebben op school het 1 en ander besproken. Wel bleek dat Emma zelf ook een rol in het geheel had. Regelmatig zei ze onaardige dingen tegen andere kinderen en ook na waarschuwingen van de juf was zij vaak degene die door bleef gaan met het klieren in de les, waardoor andere kinderen zich aan haar begonnen te ergeren. Dit is natuurlijk geen excuus om haar te pesten. Ik ben toen regelmatig op school geweest en na meerdere gesprekken werd ze met rust gelaten. Toen dat gebeurde, begon ze zelf deze 'pesters' weer op te zoeken, door rare berichtjes te sturen op WhatsApp (plaatjes van hele dikke mensen bijvoorbeeld). Hier reageerden de pesters weer op, wat vervolgens weer resulteerde in een huilende Emma: 'Het pesten is weer begonnen.'
Nu zit ze in de onderbouw van het VO en heeft ze eigenlijk helemaal geen vrienden of vriendinnen. Dit doet me pijn; ik wil graag dat ook zij in de groep haar plekje weet te vinden. Ook kwam ze een paar maanden geleden weer met de melding gepest te worden. Ik heb de school gebeld (geen conclusies getrokken, gewoon even verteld wat ik hoorde) en de mentor legde uit dat ze het zou bespreken en het aan zou gaan pakken. Ook nu zijn er weer gesprekken geweest met mentor, ouders en leerlingen. De conclusie werd getrokken dat beide partijen elkaar met rust zouden moeten laten. Dat ging een tijdje goed, maar laatst belde de mentor met het bericht dat juist de 'pesters' nu aan de bel trekken over het gedrag van Emma. Bij de online lessen van nu begint ze bijvoorbeeld zelf een andere meeting en blijft bepaalde leerlingen daarvoor uitnodigen. Hier stuurt ze dan ook weer allerlei plaatjes, waardoor andere leerlingen zich niet kunnen concentreren in de meeting met de docent (de les dus). Ik heb het met Emma hierover gehad, waarom ze dit doet. Ze kon er geen goed antwoord op geven. Wel weet ik dat andere leerlingen nu weer heel vervelend doen tegen haar. Ze zeggen dingen die écht niet door de beugel kunnen.
Voor vervelende opmerkingen (die echt grensoverschrijdend zijn, daar twijfel ik niet aan) is geen enkel excuus. Emma blijft het zo zien: zij pesten mij, ik kan er niks aan doen. Volgens mij ziet ze het zelf gewoon echt niet in, maar toch zoekt ze het zelf ook op, wellicht onbewust. Ik vind het sneu. Ze loopt nu ook al een tijdje bij een psycholoog, met wie ik de situatie besproken heb. Ik zie alleen geen vooruitgang.
Heeft iemand advies voor mij? Wat kan ik hier het beste aan doen? Ik neem patronen waar, maar ik weet eigenlijk niet goed waar ik nu nog kan helpen of sturen. Emma lijkt het zelf niet in te zien.
Alvast bedankt.
dinsdag 9 februari 2021 om 19:40
Dit inderdaad. En dat ze oorzaak-gevolg niet helemaal kan overzien. Laat de psycholoog, ouders en intern begeleider van school hier actief naar kijken..MarijeMarije schreef: ↑09-02-2021 16:01Het klinkt alsof ze contact wil met andere kinderen, niet weet hoe dat moet en dan op een onhandige/stomme manier dit doet. En dan op zo'n manier dat anderen het als vervelend ervaren.
Dat onhandig contact leggen zie je ook wel bij peuters/kleuters, maar op een gegeven moment worden de meeste er wel wat handiger in. Het lijkt alsof zij het niet geleerd heeft. Heeft ze op meer vlakken moeite met persoonlijk contact leggen en onderhouden?
dinsdag 9 februari 2021 om 20:21
dinsdag 9 februari 2021 om 20:22
Klinkt alsof er veel meer aan de hand is. Goed dat er al een psycholoog betrokken is. Ik zou nog wat meer dingen laten uitzoeken bijvoorbeeld het hechtingspatroon (aantrekken en afstoten is typisch bij onveilige hechting), sociaal-emotioneel laten testen (en daar een goede therapie voor) en meer van dat.
Dit meisje is gewend om op een verkeerde manier aandacht te trekken om maar een reactie te krijgen. Heel erg sneu en dit gaat alleen maar erger worden naarmate zij ouder wordt als er niet de juiste hulp geboden wordt.
Dit meisje is gewend om op een verkeerde manier aandacht te trekken om maar een reactie te krijgen. Heel erg sneu en dit gaat alleen maar erger worden naarmate zij ouder wordt als er niet de juiste hulp geboden wordt.
dinsdag 9 februari 2021 om 20:34
En dan vindt jij het toch heel begrijpelijk dat dit soort kinderen gepest worden? Kinderen -die wel een idee hebben hoe sociaal contact eruit hoort te zien- leren wat mededogen is, lijkt míj logisch. Uitleggen dat je bepaald gedrag beter kan negeren (het gedrag, niet de persoon), omdat niet iedereen heeft geleerd hoe dat moet: contact maken. Of met een leerkracht erbij rustig uitleggen wat je als onprettig ervaart in het contact. Zodat dat kind er misschien iets van kan leren. Er rekening mee houden dat een ander het ontzettend zwaar heeft of waar zelfs de hele basis/veiligheid mist. Een beetje meer mededogen, geduldigheid en vriendelijkheid is op zijn plaats. De rest gaat er wel komen. Dit meisje niet. Niet zonder professionele hulp tenminste.Majime schreef: ↑09-02-2021 17:57Dit denk ik ook. Een klasgenootje op de basisschool vertoonde ook dit soort gedrag en zij werd verwaarloosd (ouders allebei verslaafd, vader heeft niet lang daarna zelfmoord gepleegd). Als je geen idee hebt hoe normaal sociaal contact eruitziet, omdat je dit niet kent, dan krijg je dit soort gedrag.
dinsdag 9 februari 2021 om 21:28
Ik heb niemand zien schrijven dat die verantwoordelijkheid 100% bij de psycholoog ligt, ik heb alleen de terechte vraag gezien (en gesteld) of je na 4 jaar zonder verandering niet een kritisch moet kijken naar de psycholoog en/of de behandelmethode.viva-amber schreef: ↑09-02-2021 18:48[...]
De verantwoordelijkheid voor de veiligheid, opvoeding en sociale vaardigheden van dit meisje ligt niet voor 100% bij een psycholoog.
Het is een kind, niet een volwassen vrouw van 28.
Bij een 28-jarige is de psycholoog overigens ook niet '100% verantwoordelijk'.
There is freedom waiting for you, on the breezes of the sky, and you ask: "What if I fall?" Oh but my darling, what if you fly? - Erin Hanson
dinsdag 9 februari 2021 om 21:29
Wat een ontzettend vervelende situatie, Andersom! Is het uiteindelijk goed gekomen voor je dochter? Het lijkt me heel naar voor haar om ten onrechte van pesten beschuldigd te worden.
There is freedom waiting for you, on the breezes of the sky, and you ask: "What if I fall?" Oh but my darling, what if you fly? - Erin Hanson
dinsdag 9 februari 2021 om 21:54
Met dochter gaat het nu jaren later best goed. Ze is wel heel snel erg onzeker over sociale interactie.
Ik vind het altijd in dit soort situaties heel belangrijk om beide kanten te belichten. Zo'n meisje als uit dit topic heeft hulp nodig maar eigenlijk de vermeende pesters ook. Heel vaak, nog te vaak, worden enkel de 'pesters' aangepakt.
Door de vele telefoontjes van school ging ik bijna geloven dat mijn kind echt een pester was geworden. Achteraf zo blij dat ik altijd in haar onschuld ben blijven geloven.
dinsdag 9 februari 2021 om 23:00
Wat ik mis in het verhaal is dat hoewel benoemd wordt wat Emma 'verkeerd' doet, er niet met haar gesproken wordt en door haar uitgeprobeerd wordt hoe ze dan wél kan bereiken wat ze graag wil.
Oke nou is het fout, dat heeft ze gehoord, maar hoe moet het dan wel? Ipv alleen dat is fout, daar moet je mee stoppen.
Is daar wel aandacht voor (geweest)?
Oke nou is het fout, dat heeft ze gehoord, maar hoe moet het dan wel? Ipv alleen dat is fout, daar moet je mee stoppen.
Is daar wel aandacht voor (geweest)?
woensdag 10 februari 2021 om 06:21
Misschien moet er wel kritisch gekeken worden naar de thuissituatie.Gamayun schreef: ↑09-02-2021 21:28Ik heb niemand zien schrijven dat die verantwoordelijkheid 100% bij de psycholoog ligt, ik heb alleen de terechte vraag gezien (en gesteld) of je na 4 jaar zonder verandering niet een kritisch moet kijken naar de psycholoog en/of de behandelmethode.
Bij een 28-jarige is de psycholoog overigens ook niet '100% verantwoordelijk'.
This user may use sarcasm and cynicism in a way you are not accustomed to. You might suffer severe mental damage.
woensdag 10 februari 2021 om 07:14
Ik begrijp dat zeker. Niet dat ik het daarmee goedpraat, maar er zitten wel grenzen aan wat je kunt verwachten van kinderen, wat betreft begrip voor dit soort gedrag.Lotus90 schreef: ↑09-02-2021 20:34En dan vindt jij het toch heel begrijpelijk dat dit soort kinderen gepest worden? Kinderen -die wel een idee hebben hoe sociaal contact eruit hoort te zien- leren wat mededogen is, lijkt míj logisch. Uitleggen dat je bepaald gedrag beter kan negeren (het gedrag, niet de persoon), omdat niet iedereen heeft geleerd hoe dat moet: contact maken. Of met een leerkracht erbij rustig uitleggen wat je als onprettig ervaart in het contact. Zodat dat kind er misschien iets van kan leren. Er rekening mee houden dat een ander het ontzettend zwaar heeft of waar zelfs de hele basis/veiligheid mist. Een beetje meer mededogen, geduldigheid en vriendelijkheid is op zijn plaats. De rest gaat er wel komen. Dit meisje niet. Niet zonder professionele hulp tenminste.
woensdag 10 februari 2021 om 07:18
Je kan gewoon niet verwachten dat als je gepest wordt, alles weer koek en ei wordt als de pesters besluiten dat alles weer goed en aardig moet zijn. Ook al wil je geen wraak dan kunnen dat nooit meer goede vriendinnen worden. Zó vreemd is dat niet. En nu ze dan (figuurlijk) de kans ziet om af en toe een beentje uit te steken als ze langs lopen, dan doet ze dat.
En als het vuur gedoofd is komen er wolven
woensdag 10 februari 2021 om 08:17
Het klinkt eerder alsof Emma zelf de pester is, omdat ze geen andere manier weet om aansluiting te vinden. Daar vervolgens negatieve reacties op krijgt, verdrietig wordt dat het niet lukt en daarvan de schuld bij de andere kinderen legt, hun pesters noemt en verdrietig is.
Als ze haar eigen aandeel daarin niet ziet (en het niet benoemd wordt als pesten?) Zit daar het probleem.
Als ze haar eigen aandeel daarin niet ziet (en het niet benoemd wordt als pesten?) Zit daar het probleem.
woensdag 10 februari 2021 om 10:09
Wat lastig.
Ik heb geen tips, maar dit is wel voor mij ontzettend herkenbaar gedrag.
Wij hebben een pleegzoon (jonger dan Emma) met een hechtingsstoornis en dit is ook precies wat hij 'doet' / wat hem overkomt.
Hij heeft heel veel en vaak ruzie, is heel vaak betrokken bij gevechten en lokt dat zelf ook uit. Als je hem ernaar vraagt is het nooit zijn schuld, het ligt altijd aan een ander. Op een verkeerde manier om aandacht vragen is bij hem zo normaal geworden dat hij ook oprecht niet ziet dat zijn gedrag vaak de aanleiding is van een ruzie en niet het gevolg.
Het is heel lastig om daar goed mee om te gaan. Voor ons is hij inmiddels wel echt een leuk kind en we zien veel vooruitgang in zijn gedrag, maar op andere plekken blijft het problematisch. Zijn gedrag is goed te verklaren door zijn achtergrond, maar het blijft heel lastig en het hem uitleggen is ontzettend moeilijk omdat hij het echt niet zo ziet.
Ik heb geen tips, maar dit is wel voor mij ontzettend herkenbaar gedrag.
Wij hebben een pleegzoon (jonger dan Emma) met een hechtingsstoornis en dit is ook precies wat hij 'doet' / wat hem overkomt.
Hij heeft heel veel en vaak ruzie, is heel vaak betrokken bij gevechten en lokt dat zelf ook uit. Als je hem ernaar vraagt is het nooit zijn schuld, het ligt altijd aan een ander. Op een verkeerde manier om aandacht vragen is bij hem zo normaal geworden dat hij ook oprecht niet ziet dat zijn gedrag vaak de aanleiding is van een ruzie en niet het gevolg.
Het is heel lastig om daar goed mee om te gaan. Voor ons is hij inmiddels wel echt een leuk kind en we zien veel vooruitgang in zijn gedrag, maar op andere plekken blijft het problematisch. Zijn gedrag is goed te verklaren door zijn achtergrond, maar het blijft heel lastig en het hem uitleggen is ontzettend moeilijk omdat hij het echt niet zo ziet.
woensdag 10 februari 2021 om 12:05
Wat verdrietig Andersom, ik ben blij om te lezen dat het nu best wel goed gaat maar het heeft natuurlijk nog steeds impact. Fijn dat je in haar onschuld bent blijven geloven, dat geeft voor thuis in ieder geval vertrouwen.
Het lijkt me wel een lastige keus hoor, want je wil natuurlijk niet 'die ouder zijn die wegkijkt van pestgedrag', maar je wil ook je kind niet onterecht afvallen. Wat fijn dat jouw keus zo goed is uitgevallen!
Het lijkt me wel een lastige keus hoor, want je wil natuurlijk niet 'die ouder zijn die wegkijkt van pestgedrag', maar je wil ook je kind niet onterecht afvallen. Wat fijn dat jouw keus zo goed is uitgevallen!
There is freedom waiting for you, on the breezes of the sky, and you ask: "What if I fall?" Oh but my darling, what if you fly? - Erin Hanson
woensdag 10 februari 2021 om 12:33
Kan het zijn dat ze geen grenzen herkent.
Mijn kind als voorbeeld. Jong, adhd, zit nu in de 3e van het vo. Is op de basisschool jaren gepest maar het heeft lang geduurd voordat het erkent werd. Kind is in gedrag in vergelijking met klasgenoten jong en speels. Dat pesten heeft hem supergevoelig gemaakt voor pestgedrag van andere maar hij heeft nul gevoel voor wat zijn gedrag doet.
Door zijn adhd ziet hij moeilijk grenzen. Andere stoppen op tijd en hij gaat door. En dan zegt hij dat andere het ook deden. Hij heeft geen rem van nature. Het is een superlief kind. Sociaal en begaan met andere om zich heen maar gaat ook net altijd een tikje te ver. Dat zorgt dat andere hem irritant vinden en gaan pesten.
Mijn kind als voorbeeld. Jong, adhd, zit nu in de 3e van het vo. Is op de basisschool jaren gepest maar het heeft lang geduurd voordat het erkent werd. Kind is in gedrag in vergelijking met klasgenoten jong en speels. Dat pesten heeft hem supergevoelig gemaakt voor pestgedrag van andere maar hij heeft nul gevoel voor wat zijn gedrag doet.
Door zijn adhd ziet hij moeilijk grenzen. Andere stoppen op tijd en hij gaat door. En dan zegt hij dat andere het ook deden. Hij heeft geen rem van nature. Het is een superlief kind. Sociaal en begaan met andere om zich heen maar gaat ook net altijd een tikje te ver. Dat zorgt dat andere hem irritant vinden en gaan pesten.
woensdag 10 februari 2021 om 12:56
https://gedragsproblemenindeklas.nl/ged ... estgedrag/
Veel leerlingen die pesten, worden zelf ook gepest. Uit het Landelijk onderzoek pesten 2012 blijkt dat op de basisschool 15 procent van de pesters zelf ook gepest wordt. Jongens zijn vaker dader/slachtoffer. (2) Kinderen die zowel pesten als gepest worden lopen mogelijk de meeste kans op een problematische puberteit. Ze worden verworpen door de klas, worden vaak gepest en reageren zich voortdurend af op andere klasgenoten. Daar maken ze zich niet geliefd mee. Bij hen is sprake van een opeenstapeling van kwetsbaarheden, wat zich kan uiten in allerlei emotionele en gedragsproblemen. (3)
Veel leerlingen die pesten, worden zelf ook gepest. Uit het Landelijk onderzoek pesten 2012 blijkt dat op de basisschool 15 procent van de pesters zelf ook gepest wordt. Jongens zijn vaker dader/slachtoffer. (2) Kinderen die zowel pesten als gepest worden lopen mogelijk de meeste kans op een problematische puberteit. Ze worden verworpen door de klas, worden vaak gepest en reageren zich voortdurend af op andere klasgenoten. Daar maken ze zich niet geliefd mee. Bij hen is sprake van een opeenstapeling van kwetsbaarheden, wat zich kan uiten in allerlei emotionele en gedragsproblemen. (3)
woensdag 10 februari 2021 om 12:58
Hoe ernstig is haar thuissituatie? Als het een zeer instabiele/onveilige situatie is voor haar, zou het dan een optie zijn om haar tijdelijk of deels in huis te nemen? Zou jij wel een veilig thuis kunnen bieden? Zouden de ouders daar ook voor open staan?
Of valt het met de thuissituatie wel mee en lijkt de oorzaak veel meer in haar zelf te zitten? In dat geval is verder diagnostisch onderzoek misschien wel weer geïndiceerd?
Sowieso lijken trainingen mij wel heel verstandig voor haar, kanjer of rots en water bijvoorbeeld.
Of valt het met de thuissituatie wel mee en lijkt de oorzaak veel meer in haar zelf te zitten? In dat geval is verder diagnostisch onderzoek misschien wel weer geïndiceerd?
Sowieso lijken trainingen mij wel heel verstandig voor haar, kanjer of rots en water bijvoorbeeld.
