Kinderen
alle pijlers
Kind met ernstig overgewicht
vrijdag 24 december 2021 om 14:24
Hoi forummers,
Pff, lastig onderwerp dit. Pleegkind van 14 (sinds 1,5 jaar bij ons) heeft overgewicht. Of nou ja, een bmi van 30, dus obesitas. Kind begon vanaf 8-jarige leeftijd ongeveer zorgelijk overgewicht te ontwikkelen. Het speelt dus al jaren. En ik vind het zo lastig om hiermee om te gaan, zeker bij die jonge meiden.
Kind sport niet, maar dat niet alleen, kind beweegt het liefst gewoon zo min mogelijk. Alles is al snel teveel moeite, geen zin om boven iets te gaan pakken, etc. Kan echt een hele dag nagenoeg levenloos op de bank of in bed hangen.
Daarnaast een ongezond eetpatroon. Ontbijt is minimaal, lunch wordt vaak overgeslagen, avondeten wel normaal (soms zelfs twee borden). Maar we weten dat ze heel veel snoept buiten ons zicht. Na schooltijd, of met vriendinnen, of alleen op haar kamer. Chips, snoep, chocola, noem maar op. Ze krijgt van haar ouder ook royaal zakgeld waardoor ze dit allemaal kan kopen.
Ik maak me zorgen om haar gezondheid. Ze is al twee jaar ongesteld dus echt wel uitgegroeid nu. En op deze leeftijd merk je allemaal nog niet zo veel nadelige gevolgen, maar dat duurt niet lang natuurlijk. Haar conditie is slecht, maar dat is een vicieuze cirkel geworden want als bewegen veel inspanning kost ga je steeds minder bewegen, nog slechtere conditie, etc.
We geven het goede voorbeeld qua voeding en beweging/sporten, praten met haar over de voordelen van een gezonde leefstijl en de risico’s van langdurig overgewicht. We hebben het nooit over uiterlijk/dik zijn o.i.d. We snijden het onderwerp sowieso zo weinig mogelijk en zo luchtig mogelijk aan.
We weten dat ze zelf erg onzeker is over haar uiterlijk en zichzelf ook te dik vindt, maar er komt geen verandering. Straks is ze 20, over de 100 kg en dan bestaat het gevaar dat het keerpunt bereikt is en ze denkt “schijt, het is nu toch al te laat”.
Wat is wijsheid?
Pff, lastig onderwerp dit. Pleegkind van 14 (sinds 1,5 jaar bij ons) heeft overgewicht. Of nou ja, een bmi van 30, dus obesitas. Kind begon vanaf 8-jarige leeftijd ongeveer zorgelijk overgewicht te ontwikkelen. Het speelt dus al jaren. En ik vind het zo lastig om hiermee om te gaan, zeker bij die jonge meiden.
Kind sport niet, maar dat niet alleen, kind beweegt het liefst gewoon zo min mogelijk. Alles is al snel teveel moeite, geen zin om boven iets te gaan pakken, etc. Kan echt een hele dag nagenoeg levenloos op de bank of in bed hangen.
Daarnaast een ongezond eetpatroon. Ontbijt is minimaal, lunch wordt vaak overgeslagen, avondeten wel normaal (soms zelfs twee borden). Maar we weten dat ze heel veel snoept buiten ons zicht. Na schooltijd, of met vriendinnen, of alleen op haar kamer. Chips, snoep, chocola, noem maar op. Ze krijgt van haar ouder ook royaal zakgeld waardoor ze dit allemaal kan kopen.
Ik maak me zorgen om haar gezondheid. Ze is al twee jaar ongesteld dus echt wel uitgegroeid nu. En op deze leeftijd merk je allemaal nog niet zo veel nadelige gevolgen, maar dat duurt niet lang natuurlijk. Haar conditie is slecht, maar dat is een vicieuze cirkel geworden want als bewegen veel inspanning kost ga je steeds minder bewegen, nog slechtere conditie, etc.
We geven het goede voorbeeld qua voeding en beweging/sporten, praten met haar over de voordelen van een gezonde leefstijl en de risico’s van langdurig overgewicht. We hebben het nooit over uiterlijk/dik zijn o.i.d. We snijden het onderwerp sowieso zo weinig mogelijk en zo luchtig mogelijk aan.
We weten dat ze zelf erg onzeker is over haar uiterlijk en zichzelf ook te dik vindt, maar er komt geen verandering. Straks is ze 20, over de 100 kg en dan bestaat het gevaar dat het keerpunt bereikt is en ze denkt “schijt, het is nu toch al te laat”.
Wat is wijsheid?
vrijdag 24 december 2021 om 14:32
Ze is laatst bij de ggd geweest speciaal voor haar lengte/gewicht verhouding. Zeg maar als extra afspraak n.a.v. een reguliere afspraak. Volgens haar zeiden ze alleen dat ze misschien een sport kon gaan doen en dat het “in ieder geval niet erger was geworden t.o.v. de vorige keer”.Snoesje666 schreef: ↑24-12-2021 14:2714 jaar, en feitelijk heb je niets over haar te zeggen als pleegouder.
Misschien vragen of de huisarts het een keer terloops ter sprake wil brengen als ze daar is?
Misschien moet ik die jeugdverpleegkundige zelf maar eens bellen..
Laatst ook bij de kinderarts geweest voor iets anders en die zei er ook niks over.
vrijdag 24 december 2021 om 14:42
Het is een heel gevoelig onderwerp waarbij het een heel stuk makkelijker is om het heel erg verkeerd te doen en schade aan te richten, dan het is om het goed te doen.
Begin met één stap: bijvoorbeeld dat jullie gezamenlijk ontbijten.
Een volgende stap kan dan zijn dat er tijdens het ontbijt ook lunch wordt klaargemaakt voor school.
Begin met één stap: bijvoorbeeld dat jullie gezamenlijk ontbijten.
Een volgende stap kan dan zijn dat er tijdens het ontbijt ook lunch wordt klaargemaakt voor school.
vrijdag 24 december 2021 om 14:46
Wat erg voor dat meisje maar ze weet vast ook niet beter dan dit en dan is het toch heel moeilijk om dit patroon te doorbreken. Misschien kun je er toch een luchtig gesprek over voeren zodat ze in ieder geval weet dat ze het niet stiekum hoeft te doen want ze kan er immers ook niks aan doen. Misschien kun je vaker gezondere opties aanbieden of misschien kun je samen met haar gaan wandelen of een sportieve activiteit ondernemen?
vrijdag 24 december 2021 om 14:46
TO, wat een ontzettend lieve en betrokken post!
Ik denk dat het meisje niet voor niks in pleegzorg is geplaatst en ze dus een behoorlijke rugzak zal hebben met allerlei nare ervaringen. Ik zou hier gespecialiseerde hulp bij zoeken. Ik heb zelf ook een ellendige jeugd gehad en ook veel en vaak troost gezocht in eten. Ook ik was als jongere te zwaar. Het is een serieus eetprobleem, net als anorexia, en heeft vaak een onderliggende oorzaak. Er zijn therapeuten gespecialiseerd in dit soort eetproblematiek voor jongeren.
Heel veel succes
.
Ik denk dat het meisje niet voor niks in pleegzorg is geplaatst en ze dus een behoorlijke rugzak zal hebben met allerlei nare ervaringen. Ik zou hier gespecialiseerde hulp bij zoeken. Ik heb zelf ook een ellendige jeugd gehad en ook veel en vaak troost gezocht in eten. Ook ik was als jongere te zwaar. Het is een serieus eetprobleem, net als anorexia, en heeft vaak een onderliggende oorzaak. Er zijn therapeuten gespecialiseerd in dit soort eetproblematiek voor jongeren.
Heel veel succes
.
vrijdag 24 december 2021 om 14:54
Hoe is haar bouw?
Ik ben zelf best 'grof' gebouwd, brede schouders, brede heupen.
Zou mezelf niet slank willen noemen, maar ook niet obesitas.
Terwijl ik toch ongeveer hetzelfde BMI heb.
BMI is ook een achterhaald meetinstrument.
Ik zit zelf al jaren in de knoop met wel/niet afvallen (en weer aankomen).
Op die leeftijd zou ik haar daarbij weg willen houden.
Focus je eerder op gezonde gewoontes ontwikkelen, dan op het afvallen an sich.
In hoeverre je daar invloed op hebt bij een puber vraag ik mij af.
Ze zal misschien zelf tot dit inzicht moeten komen voordat er ruimte is voor verandering.
Ik ben zelf best 'grof' gebouwd, brede schouders, brede heupen.
Zou mezelf niet slank willen noemen, maar ook niet obesitas.
Terwijl ik toch ongeveer hetzelfde BMI heb.
BMI is ook een achterhaald meetinstrument.
Ik zit zelf al jaren in de knoop met wel/niet afvallen (en weer aankomen).
Op die leeftijd zou ik haar daarbij weg willen houden.
Focus je eerder op gezonde gewoontes ontwikkelen, dan op het afvallen an sich.
In hoeverre je daar invloed op hebt bij een puber vraag ik mij af.
Ze zal misschien zelf tot dit inzicht moeten komen voordat er ruimte is voor verandering.
Vergeet niet genoeg taart te eten
vrijdag 24 december 2021 om 14:56
Wat ligt eronder? Waar komt het gedrag vandaan? Ik lees een pleegkind. Ik wil geen aannames doen maar vaak speelt er natuurlijk bij deze doelgroep meer dan het gedrag wat je “boven de ijsberg” ziet. Is er een orthopedagoog betrokken die mee kan denken?
Krijgt ze ook iets van psychomotorische therapie? In mijn werk (gezinshuiskinderen) krijgt eigenlijk elk kind standaard paarden coaching of PMT.
Krijgt ze ook iets van psychomotorische therapie? In mijn werk (gezinshuiskinderen) krijgt eigenlijk elk kind standaard paarden coaching of PMT.
anoniem_408721 wijzigde dit bericht op 24-12-2021 14:58
52.25% gewijzigd
vrijdag 24 december 2021 om 14:58
Het helpt als je bij het bespreken de focus legt op dat zij waarschijnlijk heel normaal pubergedrag heeft m.b.t. eten en bewegen, maar dat ze de pech heeft dat haar lichaam meer moeite nodig heeft om slank te worden én blijven. Een beetje zoals iemand met dyslexie veel meer moeite moet doen om veel slechter dan gemiddeld te kunnen lezen.
vrijdag 24 december 2021 om 15:01
Ze is half Afrikaans. Een cup D, heeeele volle billen en benen, stevige armen. Haar buik lijkt in verhouding niet dik maar ze heeft wel echt buikvet ook. Natuurlijk snap ik dat zij niet te vergelijken is met die platte sprietjes van haar leeftijd.Unicorntje schreef: ↑24-12-2021 14:54Hoe is haar bouw?
Ik ben zelf best 'grof' gebouwd, brede schouders, brede heupen.
Zou mezelf niet slank willen noemen, maar ook niet obesitas.
Terwijl ik toch ongeveer hetzelfde BMI heb.
BMI is ook een achterhaald meetinstrument.
Ik zit zelf al jaren in de knoop met wel/niet afvallen (en weer aankomen).
Op die leeftijd zou ik haar daarbij weg willen houden.
Focus je eerder op gezonde gewoontes ontwikkelen, dan op het afvallen an sich.
In hoeverre je daar invloed op hebt bij een puber vraag ik mij af.
Ze zal misschien zelf tot dit inzicht moeten komen voordat er ruimte is voor verandering.
Ze heeft haar figuur mee, dus je zou niet zeggen dat ze zóveel weegt. Wij hebben inderdaad het idee dat we niet veel meer kunnen doen dan het goede voorbeeld geven en aanmoedigen om te bewegen. Maar een puber is een puber..
vrijdag 24 december 2021 om 15:03
Precies! Haar vriendinnen werken net zoveel weg bij de Mac maar bij hun blijft het niet plakken..ludwina schreef: ↑24-12-2021 14:58Het helpt als je bij het bespreken de focus legt op dat zij waarschijnlijk heel normaal pubergedrag heeft m.b.t. eten en bewegen, maar dat ze de pech heeft dat haar lichaam meer moeite nodig heeft om slank te worden én blijven. Een beetje zoals iemand met dyslexie veel meer moeite moet doen om veel slechter dan gemiddeld te kunnen lezen.
vrijdag 24 december 2021 om 15:07
Ze is familie, dus we weten wat er speelt/gespeeld heeft. En ja, natuurlijk is dit gewoon emotie-eten. Binnenkort start psychologische hulp weer op. En we hebben ook een verwijzing voor kinderfysio voor onderzoek motoriek.Arretjescake schreef: ↑24-12-2021 14:56Wat ligt eronder? Waar komt het gedrag vandaan? Ik lees een pleegkind. Ik wil geen aannames doen maar vaak speelt er natuurlijk bij deze doelgroep meer dan het gedrag wat je “boven de ijsberg” ziet. Is er een orthopedagoog betrokken die mee kan denken?
Krijgt ze ook iets van psychomotorische therapie? In mijn werk (gezinshuiskinderen) krijgt eigenlijk elk kind standaard paarden coaching of PMT.
vrijdag 24 december 2021 om 15:12
Wat ik ook lastig vind is wat we moeten doen qua koek/snoep/chips thuis. Wij houden af en toe ook van wat lekkers en dat pakken we er geregeld bij ‘s avonds. Met in ons achterhoofd wat ze buiten ons zicht allemaal eet zouden we dat het liefst helemaal niet meer doen, want als wij wat nemen wil zij dat natuurlijk ook. Maar ik wil thuis ook “gewoon” wat lekkers kunnen eten en niet krampachtig alle snoep, koek en chips verbannen.
vrijdag 24 december 2021 om 15:15
Ik lees wel meer dan dat eerlijk gezegd (passief, niet willen bewegen, levenloos hangen). Daarom zou ik ook niet te snel aannemen dat het puur emotie eten is. Er kunnen veel meer dingen achter zitten (bijv. hechtingsproblematiek of trauma). Naast psychologische hulp heb je binnen de pleegzorg toch ook standaard een orthopedagoog/ gedragswetenschapper die zorgverantwoordelijk en/of behandelaar is en aanspreekpunt is voor dit soort problematiek?Zonnestraal89 schreef: ↑24-12-2021 15:07Ze is familie, dus we weten wat er speelt/gespeeld heeft. En ja, natuurlijk is dit gewoon emotie-eten. Binnenkort start psychologische hulp weer op. En we hebben ook een verwijzing voor kinderfysio voor onderzoek motoriek.
anoniem_408721 wijzigde dit bericht op 24-12-2021 15:17
7.08% gewijzigd
vrijdag 24 december 2021 om 15:17
Uiteraard speelt er meer, vandaar dat er (weer) hulp opgestart wordt. Dit loopt via de jeugdbeschermer overigens.Arretjescake schreef: ↑24-12-2021 15:15Ik lees wel meer dan dat eerlijk gezegd (passief, niet willen bewegen, levenloos hangen). Daarom zou ik ook niet te snel aannemen dat het puur emotie eten is. Naast psychologische hulp heb je binnen de pleegzorg toch ook standaard een orthopedagoog/ gedragswetenschapper die zorgverantwoordelijk en/of behandelaar is en aanspreekpunt is voor dit soort problematiek?
vrijdag 24 december 2021 om 15:17
Geldt dezelfde BMI schaal voor afrikaanse lichamen? Die BMI is toch gebaseerd op blanke lichamen? (Net zoals onze huidkleurige pleisers 
)
De spiermassa en dichtheid is bijvoorbeeld al heel anders, waardoor donkere kindjes ook moeilijker leren zwemmen. Ze zinken sneller.
Dus wellicht is dit gewoon haar bouw. En moeten we haar niet vergelijken met onze witte lange lijven.
)De spiermassa en dichtheid is bijvoorbeeld al heel anders, waardoor donkere kindjes ook moeilijker leren zwemmen. Ze zinken sneller.
Dus wellicht is dit gewoon haar bouw. En moeten we haar niet vergelijken met onze witte lange lijven.
vrijdag 24 december 2021 om 15:17
Ze is dus uit huis gehaald omdat haar ouders het niet goed doen en vervolgens laat jij het ook afweten want in 1,5 jaar had het toch mogelijk moeten zijn om haar een gezondere levensstijl aan te wennen.
Jij durft dus ook geen grenzen te stellen.
Psychische motorische therapie heeft niet zo zeer met de motoriek te maken maar is een vorm van therapie waarbij je niet praat en stil zit.
Je bent juist actief bezig of doet ontspanningsoefeningen en op die manier ervaar je waar je tegenaan loopt en wordt je geleerd sterker in je schoenen te staan.
Jij durft dus ook geen grenzen te stellen.
Psychische motorische therapie heeft niet zo zeer met de motoriek te maken maar is een vorm van therapie waarbij je niet praat en stil zit.
Je bent juist actief bezig of doet ontspanningsoefeningen en op die manier ervaar je waar je tegenaan loopt en wordt je geleerd sterker in je schoenen te staan.
vrijdag 24 december 2021 om 15:20
Niet om te zeiken, maar een jeugdbeschermer doet niet aan behandeling, adviezen of diagnostiek. Daar zit een zorgverantwoordelijke boven (dus orthopedagoog / gedragswetenschapper / gedragsdeskundige) die inhoudelijke adviezen geeft. Dit is bij uitstek een situatie om aan zo’n iemand voor te leggen. Hij/zij is verantwoordelijk voor passende begeleiding en behandeling.Zonnestraal89 schreef: ↑24-12-2021 15:17Uiteraard speelt er meer, vandaar dat er (weer) hulp opgestart wordt. Dit loopt via de jeugdbeschermer overigens.
anoniem_408721 wijzigde dit bericht op 24-12-2021 15:22
7.02% gewijzigd
vrijdag 24 december 2021 om 15:21
Precies. Dat staat totaal los van motoriek. Het is juist een mooie manier om psychische knelpunten én lichamelijke knelpunten tegelijkertijd “aan te pakken”.Uithuis schreef: ↑24-12-2021 15:17Psychische motorische therapie heeft niet zo zeer met de motoriek te maken maar is een vorm van therapie waarbij je niet praat en stil zit.
Je bent juist actief bezig of doet ontspanningsoefeningen en op die manier ervaar je waar je tegenaan loopt en wordt je geleerd sterker in je schoenen te staan.
vrijdag 24 december 2021 om 15:22
Met een bmi van 30 ben je echt niet meer grofgebouwd.Unicorntje schreef: ↑24-12-2021 14:54Hoe is haar bouw?
Ik ben zelf best 'grof' gebouwd, brede schouders, brede heupen.
Zou mezelf niet slank willen noemen, maar ook niet obesitas.
Terwijl ik toch ongeveer hetzelfde BMI heb.
BMI is ook een achterhaald meetinstrument.
Ik zit zelf al jaren in de knoop met wel/niet afvallen (en weer aankomen).
Op die leeftijd zou ik haar daarbij weg willen houden.
Focus je eerder op gezonde gewoontes ontwikkelen, dan op het afvallen an sich.
In hoeverre je daar invloed op hebt bij een puber vraag ik mij af.
Ze zal misschien zelf tot dit inzicht moeten komen voordat er ruimte is voor verandering.
Ik heb ook brede heupen, stevige schouders genoeg spieren en mooie borsten van nature maar als mijn bmi boven de 25 komt gaat het toch echt om vet.
Mijn dochter is nu 6 en heeft een soortgelijk figuur. Zij zal hoop ik ook nooit een bmi van 20 na gaan streven maar ik hoop haar wel een gezonde en sportieve basis mee te geven.
@TO Ik hoop dat je haar een duwtje in de goede richting kan geven. Kan t zijn dat ze mentaal ook niet lekker in haar vel zit en daarom inactief is en gaat snaaien?
Ik hoop dat jullie haar kunnen helpen inzien dat je je van bewegen beter kan gaan voelen.
Succes..
Been there, done that, got the T-shirt.
vrijdag 24 december 2021 om 15:22
Nee weet ik, ik bedoelde te zeggen dat zij achter de beschikking voor de juiste hulp aan gaat. Niet dat zij dat zelf doet. En die psycholoog of orthopedagoog kan vervolgens beoordelen wat er nodig is.Arretjescake schreef: ↑24-12-2021 15:20Niet om te zeiken, maar een jeugdbeschermer doet niet aan behandeling, adviezen of diagnostiek. Daar zit een zorgverantwoordelijke boven (dus orthopedagoog/gedragswetenschapper/gedragsdeskundige) die inhoudelijke adviezen geeft. Dit is bij uitstek een situatie om aan zo’n iemand voor te leggen.
vrijdag 24 december 2021 om 15:25
Fijn! Ik verwacht (puur gebaseerd op mijn eigen expertise) dat hij/zij ook zal verwijzen naar iets als psychomotorische therapie, CGT of paarden coaching. En een verwijzing naar een diëtiste. Voor dat laatste geldt natuurlijk dat daar eerst inhoudelijk over met puber gesproken moet worden.Zonnestraal89 schreef: ↑24-12-2021 15:22Nee weet ik, ik bedoelde te zeggen dat zij achter de beschikking voor de juiste hulp aan gaat. Niet dat zij dat zelf doet. En die psycholoog of orthopedagoog kan vervolgens beoordelen wat er nodig is.
