Kinderen
alle pijlers
Kind moeite regulatie in contact met anderen
dinsdag 1 augustus 2023 om 13:05
Onze zoon (bijna 6) kan als hij alleen is super geconcentreerd, rustig en lang met een activiteit of spelen bezig zijn. Zodra er andere kindjes in de buurt komen of komen spelen - leeftijd maakt niet uit- slaat dit totaal om. Het is net of er geen rem meer op hem zit: hij schreeuwt, wordt ontzettend druk, zoekt continu fysiek contact door uit te dagen of slaat als iets niet naar zijn zin gaat. Kortom, een heel ander kind. Voor ons is hij op zo’n moment ook lastig te corrigeren / weer terug te brengen in de rust, vaak lukt dit alleen door hem af te zonderen en dat is ook niet wat we willen.
Klinkt dit herkenbaar voor iemand / hebben jullie tips? Zoon bedoelt het goed maar het is net of hi zichzelf niet in de hand heeft. Het leidt inmiddels tot sociale problemen voor hem en schrikt andere kindjes af. We hebben er al vaak op een rustig moment even over gepraat, maar dat helpt eigenlijk maar weinig en zoon kan niet aangeven waarom zijn gedrag wijzigt (spanning, enthousiasme etc).
Klinkt dit herkenbaar voor iemand / hebben jullie tips? Zoon bedoelt het goed maar het is net of hi zichzelf niet in de hand heeft. Het leidt inmiddels tot sociale problemen voor hem en schrikt andere kindjes af. We hebben er al vaak op een rustig moment even over gepraat, maar dat helpt eigenlijk maar weinig en zoon kan niet aangeven waarom zijn gedrag wijzigt (spanning, enthousiasme etc).
dinsdag 1 augustus 2023 om 13:16
Hij is 5 dus het is op zich niet vreemd dat hij zijn gedrag niet echt kan verklaren. Mijn jongste heeft dit ook vrij lang gehad. Ze ging er vol in, en was eigenlijk altijd verrast door de reactie van andere kinderen. Uiteindelijk is ze er wel een beetje overheen gegroeid, maar toen was ze zeker al een jaar of 10.
dinsdag 1 augustus 2023 om 13:16
Jeugd en gezin lijkt me een logischere stap. Een juf is hier niet voor opgeleid.
dinsdag 1 augustus 2023 om 13:17
dinsdag 1 augustus 2023 om 13:17
Ook bij de kleuters is er een echte structuur.
dinsdag 1 augustus 2023 om 13:19
Dank voor je reactie en goed om te weten. Hoe hebben jullie dit in de tussentijd aangepakt, gewoon op z’n beloop gelaten of wel concrete acties ondernomen? Ik vind het voor zoon ook best sneu, hij lijkt graag te willen maar heeft zichzelf gewoon totaal niet in de hand.KamilleT schreef: ↑01-08-2023 13:16Hij is 5 dus het is op zich niet vreemd dat hij zijn gedrag niet echt kan verklaren. Mijn jongste heeft dit ook vrij lang gehad. Ze ging er vol in, en was eigenlijk altijd verrast door de reactie van andere kinderen. Uiteindelijk is ze er wel een beetje overheen gegroeid, maar toen was ze zeker al een jaar of 10.
dinsdag 1 augustus 2023 om 13:21
dinsdag 1 augustus 2023 om 13:24
We hebben haar laten onderzoeken toen ze een jaar of 9 was. Er werden toen trekken van ASS en ADHD geconstateerd, maar niet voldoende voor een duidelijke diagnose. Inmiddels is ze 18 en zijn er wat andere bijzonderheden die spelen, dus ze staat nu op de wachtlijst voor nog een keer onderzoek.Jamaarzeg schreef: ↑01-08-2023 13:19Dank voor je reactie en goed om te weten. Hoe hebben jullie dit in de tussentijd aangepakt, gewoon op z’n beloop gelaten of wel concrete acties ondernomen? Ik vind het voor zoon ook best sneu, hij lijkt graag te willen maar heeft zichzelf gewoon totaal niet in de hand.
Wat ik destijds deed was uitleggen waarom andere kinderen reageerden zoals ze deden. Ze heeft lang alleen met jongens gespeeld en dan ging het er flink fysiek aan toe. Dat pakte niet altijd goed uit, aangezien die jongens vaak een stuk groter en sterker waren en kennelijk ook van het soort dat zijn kracht niet afstemt op de ander
Met wat ‘stoerder uitgevallen’ meisjes ging het juist wel vaak goed.
dinsdag 1 augustus 2023 om 13:26
Hoe vraag je aan jouw kleuter om zijn eigen gedrag te verklaren?
Is een kleuter in staat tot reflectie?
Moet je dit gedrag nu al willen sturen? Of mag hij spelenderwijs oefenen en leren?
En waarom vind jij zijn super concentratie zijn 'echte' gedrag, en zijn 'enthousiaste stuiteren' het afwijkende gedrag?
Jouw blije jongen van zes die schreeuwt tijdens het spelen en soms de sociale spelregels nog niet helemaal onder de knie heeft, klinkt als een leuke gast
Is een kleuter in staat tot reflectie?
Moet je dit gedrag nu al willen sturen? Of mag hij spelenderwijs oefenen en leren?
En waarom vind jij zijn super concentratie zijn 'echte' gedrag, en zijn 'enthousiaste stuiteren' het afwijkende gedrag?
Jouw blije jongen van zes die schreeuwt tijdens het spelen en soms de sociale spelregels nog niet helemaal onder de knie heeft, klinkt als een leuke gast
dinsdag 1 augustus 2023 om 13:31
Los van het slaan herken ik je verhaal wel een beetje als ik naar mij neefjes kijk. Die worden in hun enthousiasme ook echt heel druk, ruw en lomp soms. Alsof er een soort adrenaline aangaat ofzo waardoor ze echt heel onbehouwen gaan doen. Maar dat is vaak wel van tijdelijke aard en belemmert ze niet om met anderen te spelen. Sterker nog, de vriendjes die doen dan ook zo. Misschien een idee om hem in zijn spel eens te laten observeren door een specialist?
dinsdag 1 augustus 2023 om 13:32
Dit doet me denken aan een jongetje dat ik ken. Bij hem was het een kwestie van helemaal geen andere kinderen (of gezelschappen) gewend zijn én te weinig gecorrigeerd zijn geweest thuis. Op school redde hij het niet met zijn gedrag.
Nu gaat het volgens mij een stuk beter, maar er is nu ook een tweede kind in het gezin en hij heeft externe begeleiding gehad. En hij is wat ouder natuurlijk.
Nu gaat het volgens mij een stuk beter, maar er is nu ook een tweede kind in het gezin en hij heeft externe begeleiding gehad. En hij is wat ouder natuurlijk.
dinsdag 1 augustus 2023 om 13:36
Je hebt helemaal gelijk en het is ook een superlief en enthousiast ventje. We remmen hem op dagelijkse basis niet continue af, maar het valt wel op dat (1) het verschil tussen alleen spelen en samen spelen zo groot is en (2) hij er nu wel last van begint te krijgen doordat anderen niet meer met hem willen spelen / hem aanduiden als ‘stout’ of ‘stom’ omdat hij zo ineens kan schreeuwen, duwen of slaan. Daarom hebben we het er aan het einde van de dag wel eens op een wat speelse manier over, wat er leuk was in de dag en wat niet en dan komt dit ook aan bod. Ik verwacht geen uitgebreide zelfreflectie van hem, maar mocht hij kunnen zeggen wat er in z’n koppie omgaat dan zou dat mogelijk wat inzicht geven waar wij ook weer wat mee kunnenMeinona schreef: ↑01-08-2023 13:26Hoe vraag je aan jouw kleuter om zijn eigen gedrag te verklaren?
Is een kleuter in staat tot reflectie?
Moet je dit gedrag nu al willen sturen? Of mag hij spelenderwijs oefenen en leren?
En waarom vind jij zijn super concentratie zijn 'echte' gedrag, en zijn 'enthousiaste stuiteren' het afwijkende gedrag?
Jouw blije jongen van zes die schreeuwt tijdens het spelen en soms de sociale spelregels nog niet helemaal onder de knie heeft, klinkt als een leuke gast
dinsdag 1 augustus 2023 om 13:38
Dank je en goed te horen dat het beter gaat. Wij hebben ook nog twee andere kindjes in ons gezin en daarmee is de dynamiek vergelijkbaar, wij corrigeren zoon wel consequent maar willen er wel voor waken dat z’n zelfvertrouwen wordt verminderd doordat we hem continu zouden labelen als druk / negatief benaderen dus er zit wel een balans in die we proberen te zoeken. Weet je toevallig waar de externe begeleiding uit bestond?Quincy2 schreef: ↑01-08-2023 13:32Dit doet me denken aan een jongetje dat ik ken. Bij hem was het een kwestie van helemaal geen andere kinderen (of gezelschappen) gewend zijn én te weinig gecorrigeerd zijn geweest thuis. Op school redde hij het niet met zijn gedrag.
Nu gaat het volgens mij een stuk beter, maar er is nu ook een tweede kind in het gezin en hij heeft externe begeleiding gehad. En hij is wat ouder natuurlijk.
dinsdag 1 augustus 2023 om 13:39
Ja zouden we inderdaad kunnen overwegen, heb ik nog niet over nagedacht maar mogelijk is er wel iemand die in de thuissituatie (of schoolsituatie) een keer mee kan kijken.Bbubbels schreef: ↑01-08-2023 13:31Los van het slaan herken ik je verhaal wel een beetje als ik naar mij neefjes kijk. Die worden in hun enthousiasme ook echt heel druk, ruw en lomp soms. Alsof er een soort adrenaline aangaat ofzo waardoor ze echt heel onbehouwen gaan doen. Maar dat is vaak wel van tijdelijke aard en belemmert ze niet om met anderen te spelen. Sterker nog, de vriendjes die doen dan ook zo. Misschien een idee om hem in zijn spel eens te laten observeren door een specialist?
dinsdag 1 augustus 2023 om 13:41
Als een blije puppy, druk om zich heen happend en bijtend, lomp kwispelend met het hele lijf waardoor alles omvalt, vol energie alle prikkels opzuigend...
Zo zie ik hem nu voor me. Ik snap dat het voor de omgeving 'too much' kan zijn.
Ik snap ook dat je denkt dat er iets moet gebeuren.
Met een puppy ga je op puppy cursus, neem je ze overal mee naar toe om ze te socialiseren, en bovendien zijn ze vanzelf groot voordat het té irritant wordt.
Een kind heeft eigenlijk ook zo iets nodig.
Een (half) voetbalveld vol F'jes lijkt daar op. Zwemles put ze ook flink uit.
De juf heeft een aandeel.
En de ouders ook. Neem hem mee naar de kinderboerderij en leer hem aan hoe je met zachte lieve dieren om gaat. Dat je dan voorzichtig moet zijn, anders hebben ze pijn.
Ga emoties oefenen en spiegelen. Dan mag hij raden hoe jij je voelt als je het uitbeeld. En hij mag ook pijn, verdriet en lachen laten zien natuurlijk. Dat is echt grappig om samen te doen.
Zo leert hij kindjes te lezen.
Zo zie ik hem nu voor me. Ik snap dat het voor de omgeving 'too much' kan zijn.
Ik snap ook dat je denkt dat er iets moet gebeuren.
Met een puppy ga je op puppy cursus, neem je ze overal mee naar toe om ze te socialiseren, en bovendien zijn ze vanzelf groot voordat het té irritant wordt.
Een kind heeft eigenlijk ook zo iets nodig.
Een (half) voetbalveld vol F'jes lijkt daar op. Zwemles put ze ook flink uit.
De juf heeft een aandeel.
En de ouders ook. Neem hem mee naar de kinderboerderij en leer hem aan hoe je met zachte lieve dieren om gaat. Dat je dan voorzichtig moet zijn, anders hebben ze pijn.
Ga emoties oefenen en spiegelen. Dan mag hij raden hoe jij je voelt als je het uitbeeld. En hij mag ook pijn, verdriet en lachen laten zien natuurlijk. Dat is echt grappig om samen te doen.
Zo leert hij kindjes te lezen.
dinsdag 1 augustus 2023 om 13:42
Dank je, hopelijk is ze snel aan de beurt. Rot die lange wachtlijsten overal. Hier heb ik juist het idee dat het spelen met ‘gelijkgestemde’ kinderen (veelal jongens die ook fysiek georiënteerd zijn in spel) zijn spel alleen maar drukker en meer ongecontroleerd maken. Dan spelen ze wel, maar is het al snel huilen bij een van beide omdat ze samen ‘door het lint’ gaan en stoeien ineens toch iets zo leuk meer is.KamilleT schreef: ↑01-08-2023 13:24We hebben haar laten onderzoeken toen ze een jaar of 9 was. Er werden toen trekken van ASS en ADHD geconstateerd, maar niet voldoende voor een duidelijke diagnose. Inmiddels is ze 18 en zijn er wat andere bijzonderheden die spelen, dus ze staat nu op de wachtlijst voor nog een keer onderzoek.
Wat ik destijds deed was uitleggen waarom andere kinderen reageerden zoals ze deden. Ze heeft lang alleen met jongens gespeeld en dan ging het er flink fysiek aan toe. Dat pakte niet altijd goed uit, aangezien die jongens vaak een stuk groter en sterker waren en kennelijk ook van het soort dat zijn kracht niet afstemt op de ander
dinsdag 1 augustus 2023 om 13:46
Dank je voor je tips, daar kan ik wat mee.Meinona schreef: ↑01-08-2023 13:41Als een blije puppy, druk om zich heen happend en bijtend, lomp kwispelend met het hele lijf waardoor alles omvalt, vol energie alle prikkels opzuigend...
Zo zie ik hem nu voor me. Ik snap dat het voor de omgeving 'too much' kan zijn.
Ik snap ook dat je denkt dat er iets moet gebeuren.
Met een puppy ga je op puppy cursus, neem je ze overal mee naar toe om ze te socialiseren, en bovendien zijn ze vanzelf groot voordat het té irritant wordt.
Een kind heeft eigenlijk ook zo iets nodig.
Een (half) voetbalveld vol F'jes lijkt daar op. Zwemles put ze ook flink uit.
De juf heeft een aandeel.
En de ouders ook. Neem hem mee naar de kinderboerderij en leer hem aan hoe je met zachte lieve dieren om gaat. Dat je dan voorzichtig moet zijn, anders hebben ze pijn.
Ga emoties oefenen en spiegelen. Dan mag hij raden hoe jij je voelt als je het uitbeeld. En hij mag ook pijn, verdriet en lachen laten zien natuurlijk. Dat is echt grappig om samen te doen.
Zo leert hij kindjes te lezen.
Hij gaat inderdaad na de zomer op voetballes om ook te oefenen met spelen in een team / op elkaar inspelen etc en natuurlijk ook gewoon vooral omdat voetbal heel leuk is.
Wij proberen als ouders op zich al vrij veel - of zo voelt het in elk geval - om hem te helpen en te begeleiden zodat het voor hem hopelijk wat ‘gewoner’ wordt allemaal en hij ook aansluiting blijft houden. Resultaat blijft echter nog een beetje uit maar gewoon kwestie van volhouden en een lange adem denk ik.
dinsdag 1 augustus 2023 om 13:52
Er zat iemand continu naast hem op school, geloof ik.Jamaarzeg schreef: ↑01-08-2023 13:38Dank je en goed te horen dat het beter gaat. Wij hebben ook nog twee andere kindjes in ons gezin en daarmee is de dynamiek vergelijkbaar, wij corrigeren zoon wel consequent maar willen er wel voor waken dat z’n zelfvertrouwen wordt verminderd doordat we hem continu zouden labelen als druk / negatief benaderen dus er zit wel een balans in die we proberen te zoeken. Weet je toevallig waar de externe begeleiding uit bestond?
Ik had trouwens niet het idee dat deze jongen niet meer te redden was, maar meer dat hij in zijn eerste jaren iets te speciaal was behandeld. Dat zal bij jou niet opgaan als je er nog twee hebt.
dinsdag 1 augustus 2023 om 14:24
Is judo misschien iets voor hem? Daar kan hij wel lekker fysiek zijn, veel stoeien, maar is juist beheersing en respect voor elkaar ook echt een thema. Misschien kunnen ze bij judoles hem dat spelenderwijs aanleren. Voetbal kan ook, maar kan lastiger zijn omdat je daar een team hebt, en je buiten het team kunt vallen als de andere kindjes je niet leuk vinden.
dinsdag 1 augustus 2023 om 15:41
Herkenbaar. Mijn zoon is inmiddels 13 en dit gedrag is wel uitgedoofd, maar hij is ook zo'n stuiterbal geweest. Echter niet in die mate dat het hem belemmerde in de omgang met andere kinderen. Hij heeft een periode 'sensorische integratietherapie' gehad bij een ergotherapeut. Het is bij hem was dat hij prikkels niet goed kon plaatsen en verwerken, waardoor hij alle kanten op ging. Wat ze daar deden, was prikkels opzoeken / veroorzaken, door wild spelen, draaien, bijzondere structuren, spellen etc, waarna hij technieken kreeg aangereikt deze op een 'veilige' manier weer kwijt te raken. Hij zat toen in groep 3 denk ik. Hij ging er altijd met veel plezier naartoe en heeft er zeker baat bij gehad!
No but yeah but no but yeah but no but yeah but, Oh my god that is so unfair!
dinsdag 1 augustus 2023 om 15:53
dinsdag 1 augustus 2023 om 15:57
Klopt. Ik dacht meer om te leren dat andere mensen een grens hebben, en hoe je daar als kind mee om kunt gaan.Lila-Linda schreef: ↑01-08-2023 15:53sport/voetbal/judo gaat een kind niet leren beter met zijn emoties om te gaan
het lijkt dan wellicht beter, omdat kind meer energie kwijt kan, te moe is om zich druk te maken
Je stelt daarmee het probleem uit, kind komt zichzelf dan keihard tegen als (jong)volwassene
Maar therapie zoals Vicky benoemt klinkt goed om het probleem bij de kern aan te pakken, ja (of andere therapie, als TO voor dat soort dingen open staat).
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
