Kind moppert snel

02-02-2021 19:41 27 berichten
Alle reacties Link kopieren
Onze oudste zoon (6 jaar) is een schat, maar een echte mopperaar. Hij is snel gepikeerd en heeft snel het gevoel dat hij te kort wordt gedaan.
Wat voorbeelden: hij heeft niet goed geslapen want de wekker heeft 'em wakker gemaakt. Het was niet leuk op school want Pietje was er niet. De soep is vies want er drijft een groen dingetje in. Z'n t-shirt is stom want het label kriebelt. Etc.
Is dit herkenbaar? En hebben jullie tips hoe ik hem wat minder negatief uit de hoek kan laten komen?
Zit je kind op de noodopvang? Misschien is hij ook wel beetje van de rel van rare jaar.
Iets in de trant van 'de kindertjes in Afrika'?
Alle reacties Link kopieren
Mijn dochter van 5 heeft dat ook best vaak. Vooral als ze slecht geslapen heeft of niet lekker in haar vel zit. Helaas geen advies, lees mee.
Alle reacties Link kopieren
Gewoon met wat humor te lijf gaan. Stoute wekker die jou wakker heeft gemaakt etc. En op gezette tijden negeren en over iets anders beginnen.
Freedom is just another word for nothing left to lose - Janis Joplin
Alle reacties Link kopieren
Zelf geen ervaring mee maar dochter had ooit een meisje in de klas wat ook altijd verongelijkt en nukkig was.

Ze kwam bij het spelen ook altijd bij de volwassenen klagen over het gedrag van de anderen en daarbij lag het nooit aan haar.

Ik ben er nooit achter gekomen of het nu een karaktertrek was of dat bijv. de thuissituatie er iets mee van doen had.

Het meisje was enigst kind en daarbij viel me wel op dat de ouders ook niet altijd even ‘makkelijk’ waren in de omgang met andere volwassenen.
I have neither the time nor the crayons to explain this to you.
Alle reacties Link kopieren
"Je hebt gelijk schat, dat groene dingetje is ook vies. Kom, we halen het er uit. Kijk, nu is je soep wel lekker"

"Stomme wekker, ik vind dat ook altijd zo stom. Sliep je verder wel lekker?'"

"Jammer dat Pietje er niet was, was het heel erg saai of viel het eigenlijk wel mee?"
Alle reacties Link kopieren
Zoon nr. 3 heeft dit ook nogal snel. Humor helpt. Serieus reageren op zaken waar hij zich echt druk over maakt (bijvoorbeeld dat hij zich verveelt op school), maar helpen relativeren als het een boel gemopper om niets is. ‘Nou lieverd, kijk, groene dingetje eruit en opgelost! Gelukkig was de soep toch niet zó vies’.
Alle reacties Link kopieren
Pergamon schreef:
02-02-2021 19:51
"Je hebt gelijk schat, dat groene dingetje is ook vies. Kom, we halen het er uit. Kijk, nu is je soep wel lekker"

"Stomme wekker, ik vind dat ook altijd zo stom. Sliep je verder wel lekker?'"

"Jammer dat Pietje er niet was, was het heel erg saai of viel het eigenlijk wel mee?"
Zou het een soort van aandacht vragen zijn, denk je?
Alle reacties Link kopieren
Luci_Mster2 schreef:
02-02-2021 19:43
Zit je kind op de noodopvang? Misschien is hij ook wel beetje van de rel van rare jaar.
Het zijn rare maanden, natuurlijk. Maar het zit ook wel een beetjd in z'n karakter ;)
Alle reacties Link kopieren
Hoe is hij verder?

Luistert hij wel goed naar jullie als ouders?

Snel driftig?
I have neither the time nor the crayons to explain this to you.
Alle reacties Link kopieren
FroggyP schreef:
02-02-2021 20:15
Zou het een soort van aandacht vragen zijn, denk je?


Geen idee, maar ik zou het zelf proberen of dat het is. Zijn gevoel bevestigen, maar ook laten zien dat er een positieve kant is en/of dat zijn negatieve gevoel ook omgezet kan worden.
Alle reacties Link kopieren
dubbel
Alle reacties Link kopieren
Vera8 schreef:
02-02-2021 20:20
Hoe is hij verder?

Luistert hij wel goed naar jullie als ouders?

Snel driftig?
Hij is heel gevoelig en slim. Hij kan heftig reageren op kleine dingen.

Fantastisch luisteren doet hij niet. Als ik hem om hulp vraag ('wil je even je zusje voor me van tafel tillen?'), dan doet hij dat met liefde. Maar als hij ergens geen zin in heeft (aankleden 's ochtends, naar bed 's avonds), dan luistert hij slecht.
Erken zijn gevoel en dan door met de dag
Het ene kind heeft dat gewoon ook meer dan het andere kind. Ik ben (pleeg)moeder van vier kinderen. Voor al onze kinderen zorg ik vanaf geboorte. 1 van ons stel voelt zich regelmatig achtergesteld ten opzichte van de anderen of in situaties en dat is beslist niet objectiveerbaar. Typisch geval van het glas is altijd half leeg. Wij erkennen dat gevoelens er zijn en mogen zijn, tegelijkertijd wordt ook wel regelmatig benoemd dat je het ook vanuit een ander gezichtspunt kunt bekijken. Kind is nu 11. Ik vind het zelf een vermoeiende eigenschap.
Alle reacties Link kopieren
Dat gedrag komt voort uit het niet gezien/gehoord voelen. Een vorm van aandacht trekken. Negatieve aandacht is immers ook aandacht.

Spendeert hij veel tijd alleen? Wordt hij vaak weggewuifd met woorden als ''nu even niet, ben even bezig, niet nu, straks, later, zometeen, even wachten'' (dit gaat meestal onbewust door de ouder(s) en niet expres natuurlijk, zo bedoel ik dat niet!)

Erken zijn gevoel. Luister eens naar signalen die hij afgeeft. Of vraag het hem eens hoe hij zich voelt vandaag bijvoorbeeld. Vraag een beetje door en laat zien dat je er bent, extra knuffelen. Extra aai over de bol. Extra complimentje. Dan zal het afnemen uiteindelijk. Het is ook een hele rare tijd voor de kinderen. Door drukte, chaos, op elkaars lip etc kan ik me voorstellen dat het soms moeilijk is.
Alle reacties Link kopieren
raindance schreef:
02-02-2021 21:20

Spendeert hij veel tijd alleen? Wordt hij vaak weggewuifd met woorden als ''nu even niet, ben even bezig, niet nu, straks, later, zometeen, even wachten'' (dit gaat meestal onbewust door de ouder(s) en niet expres natuurlijk, zo bedoel ik dat niet!)
Hij is niet veel alleen. Integendeel; we zijn veel met z'n allen thuis. Maar echte 1 op 1 aandacht krijgt hij (hierdoor) dus ook niet zo veel op het moment. Dat kan natuurlijk ook een gemis aan aandacht zijn.
We hebben 3 kinderen; hij is de oudste.
Alle reacties Link kopieren
FroggyP schreef:
02-02-2021 20:55
Hij is heel gevoelig en slim. Hij kan heftig reageren op kleine dingen.

Fantastisch luisteren doet hij niet. Als ik hem om hulp vraag ('wil je even je zusje voor me van tafel tillen?'), dan doet hij dat met liefde. Maar als hij ergens geen zin in heeft (aankleden 's ochtends, naar bed 's avonds), dan luistert hij slecht.
Ik herken hier heel erg mijn middelste (bijna 7) in.

Ook slim, maar heel heftig qua reacties. Kan om de kleinste dingen ontploffen. Reageert vaak ook heel erg overdreven. Als er iets misgaat, dan is het ook de schuld van alles en iedereen behalve van hemzelf.
Maar oplossingen of tips, nee helaas niet, lopen er zelf ook iedere keer mee vast.
Alle reacties Link kopieren
ik heb vandaag 'moppereend' besproken met mn dochter van bijna 6.
misschien iets om luchtig met hem op te pakken.
Been there, done that, got the T-shirt.
Alle reacties Link kopieren
Eens met Pergamon en Raindance.

Gevoelens erkennen en er oog voor hebben.
Dit boek gaf mij mooie inzichten met betrekking tot dit soort zaken:
‘Het boek waarvan je wilde dat je ouders het gelezen hadden’ van Philippa Perry.
Alle reacties Link kopieren
Apatura schreef:
02-02-2021 22:34
ik heb vandaag 'moppereend' besproken met mn dochter van bijna 6.
misschien iets om luchtig met hem op te pakken.
“Draakje vurig” zag ik ook voorbijkomen op internet, lijkt me misschien ook wel een prettig boek om samen met vurige/mopperige kinderen te lezen en herkenning uit te putten.
-Nienke- schreef:
02-02-2021 20:08
Zoon nr. 3 heeft dit ook nogal snel. Humor helpt. Serieus reageren op zaken waar hij zich echt druk over maakt (bijvoorbeeld dat hij zich verveelt op school), maar helpen relativeren als het een boel gemopper om niets is. ‘Nou lieverd, kijk, groene dingetje eruit en opgelost! Gelukkig was de soep toch niet zó vies’.
Ja en over de wekker: nou dan ga je vanavond lekker vroeg naar bed, kan je heerlijk lang slapen.
Zoon (ook 6) moppert ook veel. Ik denk dat hij de grote dingen (wel/niet naar school, de onrust) niet goed kan benoemen en dus op kleine dingen moppert. Toevallig vandaag: waarom gaat jouw wekker zo laat? Ik was al lang wakker! :-]
Knuffelen of een grapje helpt. En ik probeer zelf minder te mopperen. Ik klaag niet tegen hem maar voer wel telefoongesprekken in zijn buurt. En dan jammer ik wat af op t moment.
Wij hebben hier een chronische mopperpot.
Naast klein leed torst hij het leed van de wereld op zijn schouders.
Hij heeft sport therapie gehad, heeft hij veel aan gehad. 1 op 1 met een stoere man die hem leerde hoe met frustraties om te gaan.
Hij kon via school een groepstraining doen, en dat was gericht op zelfvertrouwen en helpende gedachtes ontwikkelen.
Dus hij heeft bordjes met zijn emoties erop en heeft ook het verschil geleerd tussen helpende gedachtes en bliksemgedachtes.
Verder let ik zelf ook op en maak het hem zo makkelijk mogelijk. Hij raakt soms een beetje verstrikt in alles wat hij 'moet', dus moet hij dan wat minder.
Dan leg ik zijn kleding weer klaar een tijdje, help hem aankleden, maak zijn ontbijt etc.
En sporten is echt een life saver. Goddank voor voetbal een paar keer per week.
Is van te voren ook altijd stom en huilen, maar als hij is geweest is hui altijd blij.
Het slurpt alleen energie, die negativiteit. Per dag wel een emotionele uitbarsting, is het schoolwerk niet stom dan is er wel wat anders.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven