Kinderen
alle pijlers
Kind moppert snel
dinsdag 2 februari 2021 om 19:41
Onze oudste zoon (6 jaar) is een schat, maar een echte mopperaar. Hij is snel gepikeerd en heeft snel het gevoel dat hij te kort wordt gedaan.
Wat voorbeelden: hij heeft niet goed geslapen want de wekker heeft 'em wakker gemaakt. Het was niet leuk op school want Pietje was er niet. De soep is vies want er drijft een groen dingetje in. Z'n t-shirt is stom want het label kriebelt. Etc.
Is dit herkenbaar? En hebben jullie tips hoe ik hem wat minder negatief uit de hoek kan laten komen?
Wat voorbeelden: hij heeft niet goed geslapen want de wekker heeft 'em wakker gemaakt. Het was niet leuk op school want Pietje was er niet. De soep is vies want er drijft een groen dingetje in. Z'n t-shirt is stom want het label kriebelt. Etc.
Is dit herkenbaar? En hebben jullie tips hoe ik hem wat minder negatief uit de hoek kan laten komen?
dinsdag 2 februari 2021 om 19:50
Zelf geen ervaring mee maar dochter had ooit een meisje in de klas wat ook altijd verongelijkt en nukkig was.
Ze kwam bij het spelen ook altijd bij de volwassenen klagen over het gedrag van de anderen en daarbij lag het nooit aan haar.
Ik ben er nooit achter gekomen of het nu een karaktertrek was of dat bijv. de thuissituatie er iets mee van doen had.
Het meisje was enigst kind en daarbij viel me wel op dat de ouders ook niet altijd even ‘makkelijk’ waren in de omgang met andere volwassenen.
Ze kwam bij het spelen ook altijd bij de volwassenen klagen over het gedrag van de anderen en daarbij lag het nooit aan haar.
Ik ben er nooit achter gekomen of het nu een karaktertrek was of dat bijv. de thuissituatie er iets mee van doen had.
Het meisje was enigst kind en daarbij viel me wel op dat de ouders ook niet altijd even ‘makkelijk’ waren in de omgang met andere volwassenen.
I have neither the time nor the crayons to explain this to you.
dinsdag 2 februari 2021 om 19:51
dinsdag 2 februari 2021 om 20:08
Zoon nr. 3 heeft dit ook nogal snel. Humor helpt. Serieus reageren op zaken waar hij zich echt druk over maakt (bijvoorbeeld dat hij zich verveelt op school), maar helpen relativeren als het een boel gemopper om niets is. ‘Nou lieverd, kijk, groene dingetje eruit en opgelost! Gelukkig was de soep toch niet zó vies’.
dinsdag 2 februari 2021 om 20:15
Zou het een soort van aandacht vragen zijn, denk je?Pergamon schreef: ↑02-02-2021 19:51"Je hebt gelijk schat, dat groene dingetje is ook vies. Kom, we halen het er uit. Kijk, nu is je soep wel lekker"
"Stomme wekker, ik vind dat ook altijd zo stom. Sliep je verder wel lekker?'"
"Jammer dat Pietje er niet was, was het heel erg saai of viel het eigenlijk wel mee?"
dinsdag 2 februari 2021 om 20:16
Het zijn rare maanden, natuurlijk. Maar het zit ook wel een beetjd in z'n karakterLuci_Mster2 schreef: ↑02-02-2021 19:43Zit je kind op de noodopvang? Misschien is hij ook wel beetje van de rel van rare jaar.
dinsdag 2 februari 2021 om 20:20
dinsdag 2 februari 2021 om 20:55
Hij is heel gevoelig en slim. Hij kan heftig reageren op kleine dingen.
Fantastisch luisteren doet hij niet. Als ik hem om hulp vraag ('wil je even je zusje voor me van tafel tillen?'), dan doet hij dat met liefde. Maar als hij ergens geen zin in heeft (aankleden 's ochtends, naar bed 's avonds), dan luistert hij slecht.
dinsdag 2 februari 2021 om 21:11
Het ene kind heeft dat gewoon ook meer dan het andere kind. Ik ben (pleeg)moeder van vier kinderen. Voor al onze kinderen zorg ik vanaf geboorte. 1 van ons stel voelt zich regelmatig achtergesteld ten opzichte van de anderen of in situaties en dat is beslist niet objectiveerbaar. Typisch geval van het glas is altijd half leeg. Wij erkennen dat gevoelens er zijn en mogen zijn, tegelijkertijd wordt ook wel regelmatig benoemd dat je het ook vanuit een ander gezichtspunt kunt bekijken. Kind is nu 11. Ik vind het zelf een vermoeiende eigenschap.
dinsdag 2 februari 2021 om 21:20
Dat gedrag komt voort uit het niet gezien/gehoord voelen. Een vorm van aandacht trekken. Negatieve aandacht is immers ook aandacht.
Spendeert hij veel tijd alleen? Wordt hij vaak weggewuifd met woorden als ''nu even niet, ben even bezig, niet nu, straks, later, zometeen, even wachten'' (dit gaat meestal onbewust door de ouder(s) en niet expres natuurlijk, zo bedoel ik dat niet!)
Erken zijn gevoel. Luister eens naar signalen die hij afgeeft. Of vraag het hem eens hoe hij zich voelt vandaag bijvoorbeeld. Vraag een beetje door en laat zien dat je er bent, extra knuffelen. Extra aai over de bol. Extra complimentje. Dan zal het afnemen uiteindelijk. Het is ook een hele rare tijd voor de kinderen. Door drukte, chaos, op elkaars lip etc kan ik me voorstellen dat het soms moeilijk is.
Spendeert hij veel tijd alleen? Wordt hij vaak weggewuifd met woorden als ''nu even niet, ben even bezig, niet nu, straks, later, zometeen, even wachten'' (dit gaat meestal onbewust door de ouder(s) en niet expres natuurlijk, zo bedoel ik dat niet!)
Erken zijn gevoel. Luister eens naar signalen die hij afgeeft. Of vraag het hem eens hoe hij zich voelt vandaag bijvoorbeeld. Vraag een beetje door en laat zien dat je er bent, extra knuffelen. Extra aai over de bol. Extra complimentje. Dan zal het afnemen uiteindelijk. Het is ook een hele rare tijd voor de kinderen. Door drukte, chaos, op elkaars lip etc kan ik me voorstellen dat het soms moeilijk is.
dinsdag 2 februari 2021 om 21:30
Hij is niet veel alleen. Integendeel; we zijn veel met z'n allen thuis. Maar echte 1 op 1 aandacht krijgt hij (hierdoor) dus ook niet zo veel op het moment. Dat kan natuurlijk ook een gemis aan aandacht zijn.
We hebben 3 kinderen; hij is de oudste.
dinsdag 2 februari 2021 om 22:17
Ik herken hier heel erg mijn middelste (bijna 7) in.FroggyP schreef: ↑02-02-2021 20:55Hij is heel gevoelig en slim. Hij kan heftig reageren op kleine dingen.
Fantastisch luisteren doet hij niet. Als ik hem om hulp vraag ('wil je even je zusje voor me van tafel tillen?'), dan doet hij dat met liefde. Maar als hij ergens geen zin in heeft (aankleden 's ochtends, naar bed 's avonds), dan luistert hij slecht.
Ook slim, maar heel heftig qua reacties. Kan om de kleinste dingen ontploffen. Reageert vaak ook heel erg overdreven. Als er iets misgaat, dan is het ook de schuld van alles en iedereen behalve van hemzelf.
Maar oplossingen of tips, nee helaas niet, lopen er zelf ook iedere keer mee vast.
dinsdag 2 februari 2021 om 23:52
“Draakje vurig” zag ik ook voorbijkomen op internet, lijkt me misschien ook wel een prettig boek om samen met vurige/mopperige kinderen te lezen en herkenning uit te putten.
dinsdag 2 februari 2021 om 23:59
Ja en over de wekker: nou dan ga je vanavond lekker vroeg naar bed, kan je heerlijk lang slapen.-Nienke- schreef: ↑02-02-2021 20:08Zoon nr. 3 heeft dit ook nogal snel. Humor helpt. Serieus reageren op zaken waar hij zich echt druk over maakt (bijvoorbeeld dat hij zich verveelt op school), maar helpen relativeren als het een boel gemopper om niets is. ‘Nou lieverd, kijk, groene dingetje eruit en opgelost! Gelukkig was de soep toch niet zó vies’.
woensdag 3 februari 2021 om 00:39
Zoon (ook 6) moppert ook veel. Ik denk dat hij de grote dingen (wel/niet naar school, de onrust) niet goed kan benoemen en dus op kleine dingen moppert. Toevallig vandaag: waarom gaat jouw wekker zo laat? Ik was al lang wakker!
Knuffelen of een grapje helpt. En ik probeer zelf minder te mopperen. Ik klaag niet tegen hem maar voer wel telefoongesprekken in zijn buurt. En dan jammer ik wat af op t moment.
Knuffelen of een grapje helpt. En ik probeer zelf minder te mopperen. Ik klaag niet tegen hem maar voer wel telefoongesprekken in zijn buurt. En dan jammer ik wat af op t moment.
woensdag 3 februari 2021 om 13:24
Wij hebben hier een chronische mopperpot.
Naast klein leed torst hij het leed van de wereld op zijn schouders.
Hij heeft sport therapie gehad, heeft hij veel aan gehad. 1 op 1 met een stoere man die hem leerde hoe met frustraties om te gaan.
Hij kon via school een groepstraining doen, en dat was gericht op zelfvertrouwen en helpende gedachtes ontwikkelen.
Dus hij heeft bordjes met zijn emoties erop en heeft ook het verschil geleerd tussen helpende gedachtes en bliksemgedachtes.
Verder let ik zelf ook op en maak het hem zo makkelijk mogelijk. Hij raakt soms een beetje verstrikt in alles wat hij 'moet', dus moet hij dan wat minder.
Dan leg ik zijn kleding weer klaar een tijdje, help hem aankleden, maak zijn ontbijt etc.
En sporten is echt een life saver. Goddank voor voetbal een paar keer per week.
Is van te voren ook altijd stom en huilen, maar als hij is geweest is hui altijd blij.
Het slurpt alleen energie, die negativiteit. Per dag wel een emotionele uitbarsting, is het schoolwerk niet stom dan is er wel wat anders.
Naast klein leed torst hij het leed van de wereld op zijn schouders.
Hij heeft sport therapie gehad, heeft hij veel aan gehad. 1 op 1 met een stoere man die hem leerde hoe met frustraties om te gaan.
Hij kon via school een groepstraining doen, en dat was gericht op zelfvertrouwen en helpende gedachtes ontwikkelen.
Dus hij heeft bordjes met zijn emoties erop en heeft ook het verschil geleerd tussen helpende gedachtes en bliksemgedachtes.
Verder let ik zelf ook op en maak het hem zo makkelijk mogelijk. Hij raakt soms een beetje verstrikt in alles wat hij 'moet', dus moet hij dan wat minder.
Dan leg ik zijn kleding weer klaar een tijdje, help hem aankleden, maak zijn ontbijt etc.
En sporten is echt een life saver. Goddank voor voetbal een paar keer per week.
Is van te voren ook altijd stom en huilen, maar als hij is geweest is hui altijd blij.
Het slurpt alleen energie, die negativiteit. Per dag wel een emotionele uitbarsting, is het schoolwerk niet stom dan is er wel wat anders.