Kind steeds ongelukkiger door slepend conflict klasgenoot

Lang getwijfeld om topic te openen, maar merk dat ik wakker lig van de situatie en kan wel wat input gebruiken.

Vanaf groep 3 kwamen er signalen dat 'Pietje' veel irritatie oproept bij zoon. Hoewel ze eerder wel eens speelden, ontstonden er kleine ruzies bij BSO. Ze waren daar de enige (jongens) van dezelfde leeftijd dus soms misschien ook op elkaar aangewezen.

Ook in de klas groeide de onrust; we werden telefonisch ingelicht wanneer er ruzie was geweest. Had in de tijd toen ze nog speelden sporadisch contact met zijn moeder, en ze vertelde me weleens dat ze moeite had met de juf omdat die niet om kon gaan met het onrustige gedrag van Pietje. Vond dat school er maar mee moest dealen.

Geprobeerd zoon handvatten te geven: je hoeft geen vrienden te worden, maar bent onderdeel van de groep. Zoek hem niet onnodig op, probeer te negeren waar mogelijk, vraag te stoppen met storend gedrag (aan je zitten, tegen je aan springen, giechelen dichtbij je gezicht etc). Als hij niet stopt, vraag juf om hulp.

Waar dit begon in groep 3 als incidenten, groeiden deze in frequentie met de jaren. Zoon wordt bozer in de klas en kan Pietje zeer moeilijk verdragen. Wij werden ingelicht per telefoon, maar rol Pietje wordt niet duidelijk en school doet weinig meer dan ons inlichten. Zeggen dat ook moeder Pietje hierover wordt ingelicht.

Op enig moment zelf kindercoach ingeschakeld, in de hoop meer inzicht in beleving/handelen onze zoon te krijgen. Hier kwam te lang weinig concreets uit.

Halverwege groep 5 tip gekregen van juf voor cursus die hem helpt met woede en wijze van uiten. Info gevraagd en onze zoon stond hier open voor.
Mijn man twijfelde in het begin en vond dat school actievere rol moest gaan spelen, maar omdat de 'lesstof' goede handvatten zouden geven voor ieder kind het gezien als een bonus voor onze zoon. Tevens zag ik voordeel in objectief advies externe partij die veel kennis en ervaring heeft met kinderen. Hem op wachtlijst gezet.

Tweede week groep 6 gebeld door juf over incident. Meteen aangeven niet nog een schooljaar het op deze wijze aan te vliegen. We willen gesprek met moeder, Pietje en ons kind. In dit gesprek kunnen volwassenen gesprek begeleiden en kinderen uitleggen aan elkaar hoe ze de conflicten ervaren. Hopende op begrip voor de ander en duidelijke afspraken. Man meegegaan naar gesprek, juf en moeder hadden weinig aandeel/input.

Conflicten bleven groeien, ik werd tweewekelijks aangesproken op schoolplein waarbij zoon verhaal aan mij moet doen over wat er was gebeurd. Ik vroeg dan ook altijd wat er aan vooraf was gegaan. Gevraagd aan juf oog te hebben waar de onrust begint, want daar zou de oplossing liggen. Helaas kan de juf dit bijna nooit vertellen. Vraag ook naar de rol van Pietje, maar daar komt weinig concreets uit. Wanneer ik vraag op welke wijze men ook moeder en Pietje deel van de oplossing maakt, mag hier in kader van AVG niks over worden gezegd. Juf groep 5 heeft wel eens door laten schemeren dat moeder Pietje niet openstaat voor kritiek op zoon.
Juf groep 6 zei: 'Daar worden ook echt wel gesprekken mee gevoerd hoor!'. Vaak aangegeven dat zij een boze jongen zien, en ik een hele verdrietige jongen thuis heb.

Zoon krijgt halverwege het jaar ook soms conflicten met anderen, bij doorvragen hoor je dat er vaak incidenten met Pietje aan vooraf zijn gegaan. Cursus gevolgd, men heeft een verslag gemaakt waarin staat beschreven dat zoon gevoelig is, zich eerst erg op de achtergrond hield, toen het meer vertrouwd was zich wat mee kon laten slepen in drukte ander. Schakelt te laat volwassene in bij problemen. Advies: school moet actievere rol gaan spelen en eerder ingrijpen. Juf zegt wat verbetering te zien aan gedrag zoon. Tijdens deze cursus is er een incident in de wijk waarin zoon fysiek wordt aangevallen, we zien dit van afstand en grijpen in. Ik schrik van wat ik zie: zoon toont zich geen vechtersbaas maar duikt in elkaar. Andere houding dan op school.

Paar weken geleden moest zoon weer verhaal doen. Pietje en hij hadden gevochten. Beide schuld volgens docent, zoon erkent dit, maar bij doorvragen is er al veel aan vooraf gegaan met Pietje. Gevraagd waarom ik daar alleen zit met zoon en niet samen een gesprek heb met Pietje en zijn moeder? Kon hij niet uitleggen. Zoon gaf andere info toen ik door vroeg, waarom zoon dit niet heeft verteld vraagt docent? Zoon geeft aan sociaal wenselijke antwoorden te geven want trekt toch altijd aan kortste eind.

Door het laatste incident en hoe dit werd opgepakt door school (wordt te lang verhaal alles te beschrijven) gesprek gevraagd met docent, juf en directeur.
IBer moest erbij zitten van laatstgenoemde. Ook hierin bekroop me het gevoel dat de verantwoordelijkheid wordt afgeschoven, maar best gedaan positief af te sluiten. O.a. afspraak gemaakt eerste week schooljaar om tafel gaan met iber, nieuwe docent en zoon voor afspraken. Ik vond wat rust, na de vakantie frisse start in groep 7!

Gisteren gesprek gehad met zoon en aangegeven dat hij in de vakantie lekker met zijn vrienden kan chillen op het schoolplein. Hij zegt: Nou ik heb bijna geen vrienden meer. Ze gaan nu veel om met Pietje, zo ook mijn beste vriend. Ze maken nare opmerkingen en lachen daar dan om met elkaar waar ik bij ben.

Ik heb lang gedacht dat Pietje niet bewust mijn zoon uit de tent wil lokken, dat het nu eenmaal water en vuur is. Maar nu heb ik de indruk dat hier pestgedrag is ontstaan. Ik zie mijn zoon steeds onzekerder en kleiner worden sinds een half jaar. Vrees dat als de ervaringen op het schoolplein negatief zullen zijn deze vakantie, hij erg diep in de put raakt. School lijkt niet te kunnen/willen zien hoe mijn zoon alles ervaart en wat dit doet met hem.

Ik heb overwogen contact te leggen met vertrouwenspersoon van school. Graag wil ik erop vertrouwen dat nieuwe docent (ken ik overigens nog niet) het goed oppakt. Aan de andere kant hebben we te lang vertrouwen gehad in handelen school. Ik weet dat mijn zoon moet werken aan bepaald gedrag: boosheid uiten door met de deur te slaan en de klas verlaten, zich kunnen verplaatsen in een ander. Er liggen zeker leerpunten voor hem. Maar het voelt alsof hij de kans niet krijgt zich hierin te ontwikkelen door de situatie.

Het is een lang verhaal geworden, dank voor het lezen. Ik hoop op tips of mensen die mee willen denken, mijn moedergevoel beperkt teveel mijn blik momenteel.

NB. Diagnoses zijn niet aan de orde. Geen specialist, docent of ander persoon heeft hier aanleiding toe gezien dus die weg willen we niet inslaan.

Flier schreef: ↑

16-07-2023 08:14

Misschien ook goed kijken naar het aandeel van je zoon hierin, doe je daar ook iets mee? Ik lees dat je je voornamelijk richt op de school, Pietje en zijn moeder.

Ik vind eigenlijk dat wij heel goed kijken naar het aandeel van zoon hierin. Daarom ook niet verantwoordelijkheid alleen bij Pietje gelegd. Maar dat is ook lastig: aandeel van Pietje mag men niet delen, evenals wat er aan die kant wordt gedaan aan oplossingen. Dus wij moeten het doen met verhaal van juf en zoon. Juf kijkt naar gedrag > boos de klas uitstormen, ongewenst. Wij geven aan te kijken naar waar de spanning zich opbouwt en daar in te grijpen om escalatie te voorkomen. Luister naar zoon zijn verhaal, kijk eens door zijn ogen. Als de escalatie s middags plaats vindt, maar je vraagt naar de start van de ochtend, hoor je dat daar al wat gebeurt. Hij moet Pietje aan begin vd dag vaak al begrenzen. Ik zou graag zien dat we allemaal verantwoordelijkheid nemen voor bijdragen aan een oplossing.

Advies van mensen vd cursus was hetzelfde. Zij hebben ook met de juf hierover gebeld, die gaf op dat moment aan verbetering te zien.
Maar toen is er de situatie geweest waarin zoon bij mij verhaal moest doen, Pietje wederom fluitend naar huis was gegaan, terwijl ze volgens docent beide aandeel hadden. Zoon geeft aan dan maar sociaal wenselijk antwoord te geven, want hij voelt zich niet gehoord door docent.

Ik zal straks nog even uitgebreider antwoorden maar tot zover:

Ik heb geen problemen met de AVG, en ik hoef helemaal niet te weten over het wel en wee van Pietje. Maar als mijn zoon aan het eind vd schooldag zijn verhaal aan mij moet doen over de situatie met Pietje, kan ik weinig inzicht krijgen over wat er nou echt speelt. Juf weet nooit wat eraan vooraf gaat, en Pietje en zijn moeder zijn er niet bij dus verhaal van Pietje hoor ik niet. Als ik vraag hoe zij bijdragen aan de oplossing komt de AVG in beeld.
Overigens hebben wij vast laten leggen niet meer aangesproken te willen worden op schoolplein, over AVG gesproken.

Gesprek met ouders betekent gesprek met moeder, er is geen vader in beeld.
Moeder toont zich niet erg ontvankelijk gezien gesprek begin schooljaar. Laten we het erop houden dat ze ook niet een houding aanneemt om aanspreekbaar te zijn. Als ik haar s morgens zie probeert ze onder gedag zeggen uit te komen. S middags is ze er niet want dan werkt ze. Heb het overwogen, maar vermoed daar alleen maar meer frustratie mee te creëren. Vind dat school haar onderdeel van de oplossing moet maken door te zeggen, er is een situatie geweest, en die willen we met de kinderen en ouders bespreken. Of alleen ouders, whatever. Niet alleen met ons en zoon.