Kind wil niet leren

Vorige week hebben we ons oudergesprek op school gehad over ons kind, uiteraard hadden we al eea opgemaakt uit het rapport. Het loopt niet ideaal, maar ik zou graag onze situatie hier eens voorleggen.

Mijn dochter is behoorlijk intelligent en lezen gaat haar zonder enige inspanning gemakkelijk af. Rekenen is een ander verhaal en we komen nu op een punt dat ze dusdanig begint achter te lopen dat het een probleem begint te vormen omdat de basis ontbreekt waar nu verder op gebouwd wordt.

Ze is echt een ruwe diamant, ze is héél creatief in haar spel, fysiek sterk, ligt op zich goed in de groep maar haar probleem is dat ze zich gewoonweg weigert aan te passen:
- Ze is (zeer) bazig in haar spel
- Er is geen sprake van probleemgedrag. Kind is gelukkig, over het algemeen blij, behoorlijk dominant en recalcitrant maar niet te gek. Ze kan goed luisteren en is ook wel voor rede vatbaar als het gaat om afspraken die we thuis hebben.
- Ze heeft totaal geen interesse in leren, raakt vrijwel direct gefrustreerd als het niet in één keer lukt. Ik heb niet de indruk dat er faalangst onder zit, perfectionisme ook niet direct.
- Hanteert haar eigen methodes, is totaal niet geïnteresseerd in uitleg en maalt er niet om als ze het dan niet goed doet. "Nou en, moet ik toch zelf weten"..
- Is zeer creatief (knutselt graag, zingt graag, maar is vooral creatief in haar spel) en sportief, maar in de uitvoering hiervan is ze slordig. Ze excelleert hierin niet ten opzichte van anderen.
- Blijven zitten zou ze fantastisch vinden. Bij haar jongere vriendinnetjes in de klas en een "gemakkelijk" jaar voor de boeg
- Heeft het graag 'gemakkelijk' en schuwt weg van uitdaging.

Haar leren fietsen en zwemmen was dráma.. Ze weigerde gewoon. Nu dus ongeveer een zelfde situatie rondom rekenen. De trucjes wilt ze niet weten, bij automatiseren (herhalen) raakt ze enorm gefrustreerd en levert het altijd ruzie op.

Mijn man en ik verschillen een beetje van mening qua aanpak. In mijn beleving zal onze lieve speciale dochter zelf moeten leren dat het niet helemaal zo werkt in het leven. We kunnen rustige gesprekken met haar over voeren om haar proberen eea te doen inzien, maar ze zal zich moeten aanpassen of de prijs hiervoor betalen (geen vriendinnetjes, slechte schoolresultaten). Gezien haar sterke karakter, waar ik juist ook zo trots op ben, zal dit een flink pijnlijke les worden vermoed ik. Mijn man wilt er actief mee 'aan de slag', wat snel eindigt in conflict tussen man en dochter. Hij heeft nu extra huiswerk aangevraagd en wilt nu met haar hier meters gaan maken.

Ongetwijfeld is de oplossing een middenweg, maar ik ben wel benieuwd naar mogelijk ervaringen hier rondom. Is dit voor iemand herkenbaar? Welke aanpak hebben jullie toegepast?

Wat leuk dat er op dit topic wordt teruggekomen .

Het gaat eigenlijk goed. We hebben er weer vertrouwen in! Als ik mijn eigen teksten teruglees zie ik ook dat ik toen echt een andere mindset had. Nu zie ik weer eea veel rooskleuriger in (gelukkig ook maar). We hebben ons gesprek vorige week op school gehad.

Tav rekenen specifiek; man is teruggekomen op het extra ondersteunen thuis en de leerkrachten zijn eigenlijk ook een beetje teruggekomen op het rekenprobleem. Ze geven nu aan dat zij zich geen zorgen maken. Ik zag zelf toevallig ook de laatste weken wat vooruitgang qua rekenen. Ze is nu bezig met tafels en begint er een beetje lol in te krijgen. Die zijn nu natuurlijk nog gemakkelijk (tafel van 1, 2, 5, 10), maar ze heeft er op zich plezier in en het gaat haar goed af.

Het algemene probleem rondom uitdaging hebben we besproken met school en ze gaan nu in eerste instantie werken aan een creatief taal-aanbod. Ze vindt stellen heel leuk en de juf had creatieve ideeën om dit verder te stimuleren en daarmee ook een stukje schoolplezier te creëren voor haar. Dit wordt ook dan werk wat ze mag doen na de rekenlessen.

Al met al laten we het hoogbegaafdheidsverhaal even voor wat het is en gaan we kijken hoe dit werkt. Het zou al fijn zijn als het schoolplezier weer een beetje terugkomt.