Kinderen
alle pijlers
kinderen niet uitgenodigd?
zondag 20 januari 2008 om 00:11
hallo allemaal,
Graag wil ik julllie mening weten. Ik ben een getrouwde moeder met 2 meiden van 1 en bijna 7 jaar. Nu hebben we een uitnodiging gekregen van het nichtje van me man, ze gaat zich verloven op de verjaardag van haar moeder, ze gaan hier een zaal voor huren. Erg leuk allemaal totdat we de zin zagen " leeftijdsgrens 12 jaar" Natuurlijk laten we de jongste thuis maar de oudste is gek op feestjes en wij willen graag zelf bepalen wanneer iets te laat of niets is voor onze kids. We hebben laten weten niet te komen en hun mening te respecteren hierin. Dit werd mij niet in dank afgenomen, ik was de enige die erover viel...... Stellen wij ons echt zo aan? Zijn er mensen die dit ook hebben meegemaakt?
Graag horen we reacties
Groetjes Pimmelien
Graag wil ik julllie mening weten. Ik ben een getrouwde moeder met 2 meiden van 1 en bijna 7 jaar. Nu hebben we een uitnodiging gekregen van het nichtje van me man, ze gaat zich verloven op de verjaardag van haar moeder, ze gaan hier een zaal voor huren. Erg leuk allemaal totdat we de zin zagen " leeftijdsgrens 12 jaar" Natuurlijk laten we de jongste thuis maar de oudste is gek op feestjes en wij willen graag zelf bepalen wanneer iets te laat of niets is voor onze kids. We hebben laten weten niet te komen en hun mening te respecteren hierin. Dit werd mij niet in dank afgenomen, ik was de enige die erover viel...... Stellen wij ons echt zo aan? Zijn er mensen die dit ook hebben meegemaakt?
Graag horen we reacties
Groetjes Pimmelien
zondag 20 januari 2008 om 13:15
Sja, dat is dus inderdaad precies wat ik er zo hollands aan vind. Zowel aan de kant van gasten als van hosts. Nederlanders hebben er een handje van om te vinden "ze nemen me maar zoals ik ben" of "ik doe het zoals ik het wil".
Terwijl ik vind dat voor gastvrouwen bepaalde fatsoensregels gelden, net zoals voor gasten fatsoensregels gelden.
Als goede gastvrouw/gastheer zorg je in mijn ogen ervoor dat al je gasten het naar de zin hebben, dat je voldoende eten en drinken hebt, dat je rekening houdt met bepaalde diëten, dat je zorgt voor vermaak voor de kinderen, zorgt voor stoelen voor de ouderen, ga zo maar door. Eigenlijk zeg je als gastvrouw: ik waardeer het enorm dat je deze blijde gebeurtenis met mij wil delen, en daarom leg ik je in de watten. Dat zie ik echter vrijwel nooit op nederlandse feesten, daar is het al vanaf de uitnodiging slechts "je mag blij zijn dat je op mijn feest mag komen, hond, maar denk eraan, je bent alleen welkom als je betaalt, en verwacht vooral niet dat je die koters van je mee mag nemen, en je mag blij zijn dat je te eten krijgt" . Neem nou bijvoorbeeld het oerhollandse en ontzettend onbeschofte onderscheid maken in het soort gasten, waarbij de ene gast wél te eten krijgt en de andere niet. Tenenkrommend en ontzettend not done.
Als goede gast heb je uiteraard ook fatsoensnormen en een daarvan is bijvoorbeeld dat je je netjes aankleedt en uitstraalt dat je de moeite die je gastvrouw gedaan heeft waardeert. Maar zelfs dat is al te veel moeite, want dan "moeten ze me maar nemen zoals ik ben".
Nederlanders zijn gewoon ontzettend individualistisch en hebben weinig kaas gegeten van party-etiquette, vind ik.
Am Yisrael Chai!
zondag 20 januari 2008 om 13:16
Aan sommige feesten vinden mijn kinderen niets aan ....... die blijven veel liever thuis , dát vinden sommige mensen dan ook weer raar , dat ik ze niet tegen heug en meug meesleep . Wegblijven van opa's / oma's verjaardagen is geen optie , trouwens.... daar willen ze zelf ook heen , maar verjaardagsfeesten van nichtjes/neven waar zij zelf te jong zijn om tussen de volwassenen te zitten en jaren ouder zijn dan de hordes klein spul wat er rondholt , daar hoeven ze van mij echt niet verplicht heen .
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
zondag 20 januari 2008 om 13:17
Wauw, dat vind ik echt van een onfatsoenlijkheid waar je u tegen zegt. Ongelooflijk zeg.:
[...]
Ja, is hun goed recht. Net zo goed als het het goed recht is van de gasten om daar iets van te vinden.
Toen 1 van mijn beste vriendinnen (en peettante van 1 van mijn kinderen) onlangs trouwde, werd uitdrukkelijk vermeld dat kinderen niet welkom waren. OK, prima. Ik vind dat onsympathiek, maar soit. Op de trouwdag zelf was haar eigen baby er uiteraard wel bij, en bleek van mij verwacht te worden dat ik tijdens de huwelijksplechtigheid haar kind vermaakte.
Am Yisrael Chai!
zondag 20 januari 2008 om 13:21
Nee, ik vond vanaf een bepaalde leeftijd de verjaardagen ook niet leuk meer. Gelukkig vieren Surinamers alleen de bigie jaries, dus de verjaardagen waar een 0 en een 5 inzit. En die zijn wel altijd leuk, met een band of een deejay, vermaak, bergen eten, hele zeeën aan drank, de hele familie bij elkaar, dus daar ging ik wel altijd heen. De gewone verjaardagen worden niet echt gevierd, dus dan is het meer "wie zin heeft komt maar, we doen niks speciaals". Maar ook dan is er in ieder geval altijd genoeg eten voor zes weeshuizen en genoeg drank voor een hele kazerne in huis, dat dan weer wel.
Am Yisrael Chai!
zondag 20 januari 2008 om 13:24
Lella: het ging zo gek, dat ik met mijn mond vol tanden stond (en dat gebeurt doorgaans niet zo heel snel). Tijdens de dienst zat ik achter het bruidspaar, hun baby zat op haar schoot en ging jengelen, waarna ze plompverloren op mijn schoot werd gezet. Ik was te verbijsterd om iets te zeggen en zou dat op dat moment waarschijnlijk sowieso niet hebben gedaan, want haar Grote Dag enzo. Maar compleet idioot vond ik het wél.
Of het nou een cultuurdingetje is, weet ik niet, waarschijnlijk wel. Laatst waren we op een feest bij een andere vriendin van me (Iraans) en 1 van mijn pubers had andere verplichtingen en kon niet mee. Vriendin teleurgesteld. Mijn kinderen waren de enige Nederlandse kinderen op dat feest en gingen ongeveer van hand tot hand: de familieleden van Vriendin sloten mijn kinderen in hun armen want "kinderen van een vriendin van A. zijn dus ook kinderen die bij onze gemeenschap horen" en werden compleet verwend met lekkernijen (uitgestald op een speciale kindertafel) en Arabische verhalen. Toen we naar huis gingen, kregen we eten in bakjes mee want weggaan van een Iraans feest zonder misselijk te zijn van het vele eten is ondenkbaar, met een uitnodiging op zak voor de verjaardag van een broer van Vriendin, want we hoorden nu bij de kring enzo. Een bijzondere gewaarwording, maar toch heus een stuk plezieriger dan onze kringfeestjes met 1 kop koffie en een klein stukje gebak.
Of het nou een cultuurdingetje is, weet ik niet, waarschijnlijk wel. Laatst waren we op een feest bij een andere vriendin van me (Iraans) en 1 van mijn pubers had andere verplichtingen en kon niet mee. Vriendin teleurgesteld. Mijn kinderen waren de enige Nederlandse kinderen op dat feest en gingen ongeveer van hand tot hand: de familieleden van Vriendin sloten mijn kinderen in hun armen want "kinderen van een vriendin van A. zijn dus ook kinderen die bij onze gemeenschap horen" en werden compleet verwend met lekkernijen (uitgestald op een speciale kindertafel) en Arabische verhalen. Toen we naar huis gingen, kregen we eten in bakjes mee want weggaan van een Iraans feest zonder misselijk te zijn van het vele eten is ondenkbaar, met een uitnodiging op zak voor de verjaardag van een broer van Vriendin, want we hoorden nu bij de kring enzo. Een bijzondere gewaarwording, maar toch heus een stuk plezieriger dan onze kringfeestjes met 1 kop koffie en een klein stukje gebak.
.
zondag 20 januari 2008 om 13:24
zondag 20 januari 2008 om 13:27
Oh joh, bij ons werd t snoep en chips ook aangerukt hoor voor de kids. En vaak nog n snoepzakje voor mee naar huis. En als er gebak is voor de volwassenen dan ook voor de kids (bij ons hadden ze vaak liever n koek of negerzoen, maar er was wel genoeg gebak voor je weet maar nooit):
Nederlandse kinderen mogen of van hun ouders geen taart en mogen ze het wel is er niet met taart op hun gerekend
Als kinderen mogen komen vind ik ook dat het leuk moet zijn voor kinderen .
zondag 20 januari 2008 om 13:28
zondag 20 januari 2008 om 13:30
Nou ja, zo kan je het inderdaad in het belachelijke trekken inderdaad. Laat ik het dan zo zeggen: ik voel me een stuk meer gewaardeerd, geliefd en welkom, als ik géén lijstje met wat ik wel en niet mag doen krijg, en als ik wél voldoende te eten en te drinken krijg. Lijken me echt basisvoorwaarden voor een feestje, maar goed.
Am Yisrael Chai!
zondag 20 januari 2008 om 13:31
Toen mijn Braziliaanse tante (eigenlijk een ex-aangetrouwde tante) vorig jaar hertrouwde en ik haar vroeg of mijn kinderen ook mochten komen, keek ze me aan of ze het in Keulen hoorde donderen. Ik denk dat ik de grootste ruzie met haar had gekregen als ze er niet bij waren geweest. Het is echt een cultuurverschil dat kinderen hier ook wel eens niét welkom zijn, en hun ouders wel.
zondag 20 januari 2008 om 13:33
zondag 20 januari 2008 om 13:35
Best dat iemand zelf mag bepalen hoe haar feestje eruit gaat zien, maar waarom dan gepikeerd reageren als ik niet kom, dat laatste snap ik niet.
Het kost mij relatief gezien een godsvermogen om oppas te regelen voor mijn kinderen, dus je moet me dan wel heel dierbaar zijn wil ik op je feestje komen zonder hen. En dat heeft dan helemaal niks te maken met of ik je al dan niet een leuke dag gun.
Zelf denk ik dat kinderen er gewoon bij horen. Zolang je niet naar de YabYum gaat dan. Een verloving waar je je hele familie bij wilt hebben is dús een familiefeest en daar hoort álle familie bij.
Verder zou het bij TO al een stuk aangenamer binnenkomen, als nichtje even had gebeld en gezegd dat ze liever geen kinderen op het feest heeft. Zo op het kaartje komt heel bot over.
Het kost mij relatief gezien een godsvermogen om oppas te regelen voor mijn kinderen, dus je moet me dan wel heel dierbaar zijn wil ik op je feestje komen zonder hen. En dat heeft dan helemaal niks te maken met of ik je al dan niet een leuke dag gun.
Zelf denk ik dat kinderen er gewoon bij horen. Zolang je niet naar de YabYum gaat dan. Een verloving waar je je hele familie bij wilt hebben is dús een familiefeest en daar hoort álle familie bij.
Verder zou het bij TO al een stuk aangenamer binnenkomen, als nichtje even had gebeld en gezegd dat ze liever geen kinderen op het feest heeft. Zo op het kaartje komt heel bot over.
zondag 20 januari 2008 om 13:35
Waar je nu zoveel commentaar bij "nederlanders " op hebt, doe je zelf ook.
citaat:Nederlanders hebben er een handje van om te vinden "ze nemen me maar zoals ik ben" of "ik doe het zoals ik het wil".
Als jij je kind overal mee naar toe wilt nemen,doe je ook wat je zelf wilt,zonder rekening te houden met de wensen van de gastheer/-vrouw
anoniem_48388 wijzigde dit bericht op 20-01-2008 13:37
Reden: zlef is geen woord
Reden: zlef is geen woord
% gewijzigd
zondag 20 januari 2008 om 13:37
Soundpost: hartwarmend it is! Van die gastvrijheid kunnen wij nog een hoop leren en dat heb ik dus gedaan: gisteren was mijn dochter jarig en heb ik de hele Iraanse clan van Vriendin dus ook uitgenodigd (want dat hoort nu kennelijk zo :-)). Ze kwamen en namen allemaal 8 kadootjes voor mijn dochter mee, want die werd 8 (en voor kinderen onder de 10 is bij hen het aantal kadootjes evenredig aan de leeftijd van het kind, zo grappig). Dochter in de wolken, dat snapt u :-)
Luidruchtig kwamen ze binnen, met een hoop gezoen en omarmerij en kruisjes-op-voorhoofd en uitroepen dat "De Jarige Prinses" steeds mooier werd, en ik genoot. Maakte nog de vergissing Vriendin te complimenteren met haar mooie schoenen (resultaat: ze ging op kousenvoeten naar huis want als jouw vriendin iets mooi vindt, dan geef je het met liefde weg. Note to self: ik complimenteer Vriendin nooit meer met iets moois).
Uiteraard heb ik het eten in bakjes meegegeven :-)
Luidruchtig kwamen ze binnen, met een hoop gezoen en omarmerij en kruisjes-op-voorhoofd en uitroepen dat "De Jarige Prinses" steeds mooier werd, en ik genoot. Maakte nog de vergissing Vriendin te complimenteren met haar mooie schoenen (resultaat: ze ging op kousenvoeten naar huis want als jouw vriendin iets mooi vindt, dan geef je het met liefde weg. Note to self: ik complimenteer Vriendin nooit meer met iets moois).
Uiteraard heb ik het eten in bakjes meegegeven :-)
.
zondag 20 januari 2008 om 13:37
Leuk, Mariannanas, de bruiloft van mijn broer was ook zo leuk. Hij is getrouwd met een Indiase, en als ik dacht dat Surinamers gastvrij waren, nou, think again, die mensen uit India slaan helemaal alles. Tot aan Indiase kleding voor mijn zoon aantoe (die er uitzag om op te vreten als een kleine blonde Alladin), zoveel eten dat je rollend naar huis moest, zoveel drank dat het een wonder was dat we nog konden lopen, cadeaus voor de familie van de bruidegom, the works. Van over-over-oma tot de jongste babytelg, alles en iedereen door elkaar uit alle hoeken van de wereld, ik kan er nu nog van zwijmelen. Maar goed, die ene bruiloft duurde met al dat feest ook bijna een week, want tja, als familie zus of zo er is moeten we dat vanavond ook maar alvast vieren, en als vrienden die en die er zijn moeten we vanmiddag ook maar even een klein feestje doen, en zo ging het maar door. Ik ben echt zooooo blij dat mijn broer in zo'n geweldige familie getrouwd is, want heb me zelden zo geliefd en in de watten gelegd gevoeld en ik kon alleen maar verzuchten hoe blij ik voor hem was, dat zoveel mensen zo ontzettend blij met zijn huwelijk waren. 
Am Yisrael Chai!
zondag 20 januari 2008 om 13:40
? Ik ben nog nooit op een (Nederlandse) verjaardag geweest waar niet genoeg taart etc aanwezig was. Eerder omgekeerd, 'het moet op' en je dan nog een derde stuk aanpraten. 
Nog een knuppel in het hoenderhok dan maar, binnenkort zijn vriend en ik uitgenodigd voor een verjaardag van goede vrienden van hem. Nou word ik al tureluurs van mensen die elk jaar hun verjaardag vieren (FV die surinaamse gewoonte klinkt erg goed!), liever eens in de paar jaar een goed feest en een mooi cadeau aanschaffen dan elk jaar voor iedereen maar een lullig boekje kan kopen omdat ik het niet kan betalen om voor 30/40 verjaardagen uit te pakken. Anyway (dwaal af) ik weet hoeveel kleine krijsende kinderen er vorig jaar bij die vrienden waren en ik kreeg er knallende koppijn van en kon met niemand een normaal gesprek voeren. Ik ga dus niet mee dit jaar, vriend vind dat stiekem wel een beetje jammer.
Nog een knuppel in het hoenderhok dan maar, binnenkort zijn vriend en ik uitgenodigd voor een verjaardag van goede vrienden van hem. Nou word ik al tureluurs van mensen die elk jaar hun verjaardag vieren (FV die surinaamse gewoonte klinkt erg goed!), liever eens in de paar jaar een goed feest en een mooi cadeau aanschaffen dan elk jaar voor iedereen maar een lullig boekje kan kopen omdat ik het niet kan betalen om voor 30/40 verjaardagen uit te pakken. Anyway (dwaal af) ik weet hoeveel kleine krijsende kinderen er vorig jaar bij die vrienden waren en ik kreeg er knallende koppijn van en kon met niemand een normaal gesprek voeren. Ik ga dus niet mee dit jaar, vriend vind dat stiekem wel een beetje jammer.
