Kinderen van verschillende eicel/sperma donoren

10-01-2021 11:05 109 berichten
Alle reacties Link kopieren
Hai! Leuk dat je dit topic leest. Ik heb eigenlijk 2 vragen.

Vraag 1: Kinderen van veschillende donoren
Ik ben op zoek naar ervaringen van kinderen die ontstaan zijn vanuit verschillende sperma of eiceldonoren. Hoe is dat voor die broers/zussen, wetende dat zij niet van dezelfde donor afstammen? Het gaat dan om gezinnen waarvan de ouders bij elkaar zijn en geen stiefkinderen oid bij zijn.

Vraag 2: geen gelijke 'behandeling' wat betreft kennis over de donor
Onze situatie is namelijk dat ik alleen zwanger kon worden met een eiceldonor. Dit is na 2 IVF pogingen gelukt met een ontzettend lieve donor uit ons netwerk (een lief jongetje, whoehoe! :loveys: ) maar we hadden helaas maar 1 embryo. We willen de donor niet nogmaals vragen en daarbij is zij inmiddels eigenlijk te oud, dus als we eventueel meer kinderen zouden willen moeten wij weer een nieuwe donor zoeken. Dit is heel lastig om te vinden, helemaal voor een tweede kinderwens, dus dit moet wsch via een eicelbank. Indien wij dit via een eicelbank in NL of buitenland zouden doen, dan kan het kindje pas vanaf 18 jaar de gegevens van de donor opvragen. Ons huidige kindje zal altijd weten wie zijn donor is (is inmiddels vriendin van de familie, en zijn open naar iedereen en straks ook naar hem hierover) maar zijn eventuele broertjes/zusjes zullen die informatie niet tot hun beschikking hebben. Heeft iemand hier ervaring mee en/of wat is jullie mening hierover?

Alvast bedankt!!

Later toegevoegd:
- Het gaat om niet-anonieme eiceldonatie. De gegevens zijn vanaf dat het kindje 18 jaar is op te vragen en dan kan het kindje eventueel ook contact opnemen met de donor.
stipjepipje wijzigde dit bericht op 11-01-2021 02:29
10.51% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren
Melofkim schreef:
10-01-2021 13:39
Ik zie dat je net bevallen bent en vorige maand schreef je nog hoe zwaar je het vond. Waarom ben je dan in godsnaam bezig met een tweede? Ik zou eerst eens kijken of je wel per se een tweede wil. Het leven met 1 kind is na de babytijd hartstikke relaxed (zeg ik uit eigen ervaring). Ik snap eigenlijk niet zo goed waarom je zo nodig een tweede moet, vooral aangezien het niet zo eenvoudig is.
Klopt ik vond de eerste weken verschrikkelijk pittig! Ons zoontje had vreselijke darmkrampjes en ik sliep amper 3 uurtjes over een hele nacht. Ik was uitgeput door extreme slaaptekort. Maar we hebben toen wat extra hulptroepen ingeschakeld in de vorm van oma en oppas zodat ik kon bijslapen overdag. Nu is ons zoontje 10 weken oud en het gaat ontzettend goed, bijna geen krampjes meer gelukkig :worship: Hij is het leukste en mooiste ter wereld, de liefde is vanaf dag 1 zo groot, dat kun je je van te voren geen voorstelling van maken :heart:
stipjepipje wijzigde dit bericht op 10-01-2021 21:48
2.30% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren
novaviva schreef:
10-01-2021 21:37
Kan wel zijn allemaal, maar er zijn toch genoeg voorbeelden van mensen die graag hadden willen kunnen weten wie hun genetische ouder is. Je kunt nooit voorkomen dat een kind in het leven voor vraagstukken komt te staan. Maar dat je het voor jezelf allemaal mooi op een rijtje hebt bij het maken van die keuze wil natuurlijk niet zeggen dat het kind het ook zo zal ervaren.
Het gaat in dit topic niet over anonieme donatie. Dat mag inderdaad niet in Nederland en dat wil TO ook niet.
Alle reacties Link kopieren
Een aantal reacties met "waarom niet bij 1 kind laten" .

We hadden altijd een groot-gezinswens. Een gezellig gezin en dus een broertje of zusje voor ons huidige zoontje.
Nadat bleek dat ik (waarschijnlijk al sinds puberteit) onvruchtbaar was viel die droom natuurlijk even in een. Maar we wisten al vrij snel dat we voor eiceldonatie wilden gaan en schreven ons toen ook in bij de NL'se eicelbank. We vonden ondertussen via mijn oudere zus haar netwerk een fantastische donor die zichzelf zomaar aanbood. :heart:

We hoopten op meerdere embryos zodat we hopelijk meerdere kindjes van dezelfde donor konden krijgen, en ze dus 100% genetisch gelijk waren als broers en zussen. Helaas is dat niet gelukt dus nu staan we voor het vraagstuk: gaan we een gezin starten van verschillende donoren. Ons maakt het niet uit, maar we willen voor onze kindjes geen ongelijkheid, vandaar dit topic om ons te oriënteren. Het mooist zou zijn als we nog een bekende donor zouden vinden buiten de eicelbank om. Dat is dus nog iets om te verkennen, maar die vind je helaas niet 'zomaar'.

We zijn 'aan de beurt' bij de eicelbank (overigens zouden we niet nu al een traject starten, ons zoontje is pas 3 maanden oud), dus daarom dient het onderwerp zich nu al aan in plaats van pas over een paar jaar.

Bij 1 kind laten is dus zeker een optie, we zijn echt nog in de verkenningsfase en wat zouden we willen voor ons kindje(s) later.
Alle reacties Link kopieren
Denk nou maar aan die kinderen die je gaat maken... in plaats van aan wat je zelf zo leuk en gezellig vindt aan een groot gezin.

Ik meen het hoor, ik snap wel dat je het gezellig lijkt en dat je een kinderwens hebt.. maar kind zijn en je biologische ouders niet kennen? En gemaakt zijn omdat je ouders het gewoon gezellig vinden?? Verdiep je alsjeblieft in de problemen die kinderen met het vinden van hun identiteit kunnen hebben.
esther766 schreef:
10-01-2021 22:09
Denk nou maar aan die kinderen die je gaat maken... in plaats van aan wat je zelf zo leuk en gezellig vindt aan een groot gezin.
Hier ben ik het zo mee eens. Ik vind het niet zo oké om je eigen wens voor een groot gezin prioriteit te geven boven de mogelijke worsteling van een kind dat niet bij zijn/haar genetische of biologische ouder opgroeit. En die ook nooit zal leren kennen. Waarom zou je bewust een kind op die manier op de wereld zetten?
Kijk liever naar pleegzorg of adoptie om je ‘wens’ te vervullen. Die kinderen zijn er al en kunnen niet bij hun biologische ouders opgroeien.

Ps ik heb 1 kind en mijn gezin is ook gezellig. Wat een rare uitspraak TO.
Alle reacties Link kopieren
esther766 schreef:
10-01-2021 22:09
Denk nou maar aan die kinderen die je gaat maken... in plaats van aan wat je zelf zo leuk en gezellig vindt aan een groot gezin.

Ik meen het hoor, ik snap wel dat je het gezellig lijkt en dat je een kinderwens hebt.. maar kind zijn en je biologische ouders niet kennen? En gemaakt zijn omdat je ouders het gewoon gezellig vinden?? Verdiep je alsjeblieft in de problemen die kinderen met het vinden van hun identiteit kunnen hebben.
Dat zijn we precies aan het verkennen en vandaar ook dit topic.
Misschien was ik wat te kort in mijn motivatie waarom het ons leuk lijkt om nog een kindje te krijgen ;) 'Gezellig' dekt de lading in die zin niet, ik bedoel dat het ooit onze droom was een groot gezin te hebben. Nu we daadwerkelijk een zoontje hebben mogen krijgen zijn we dolgelukkig en beseffen ons hoe 'rijk' je leven wordt, het is onbeschrijflijk zo lief en mooi en bijzonder. En wellicht houden we het bij 1. Maar we zouden het fantastisch vinden om een broertje of zusje te mogen krijgen. Helaas is het niet gelukt op de manier die we voor ogen hadden, dus zijn we nu aan het verkennen wat we verder gaan doen.

Oh en de biologische ouders dat zijn wij ;)
stipjepipje wijzigde dit bericht op 10-01-2021 22:40
37.49% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren
Maar TO wil helemaal geen anonieme donor. Dat kan niet eens in Nederland. Enige wat ze tegen elkaar afzet is een donor die nu al bekend is Vs een donor die vanaf 16e verjaardag van kind bekend is. Het gaat nergens in dit topic over je genetische ouder niet kunnen leren kennen. Dus waarom blijft dat dan terugkomen?
Alle reacties Link kopieren
Melofkim schreef:
10-01-2021 22:27
Hier ben ik het zo mee eens. Ik vind het niet zo oké om je eigen wens voor een groot gezin prioriteit te geven boven de mogelijke worsteling van een kind dat niet bij zijn/haar genetische of biologische ouder opgroeit. En die ook nooit zal leren kennen. Waarom zou je bewust een kind op die manier op de wereld zetten?
Kijk liever naar pleegzorg of adoptie om je ‘wens’ te vervullen. Die kinderen zijn er al en kunnen niet bij hun biologische ouders opgroeien.

Ps ik heb 1 kind en mijn gezin is ook gezellig. Wat een rare uitspraak TO.
Haha ik vind ons 1-kindsgezin ook gezellig hoor dus geen zorgen ;) Het voelt zó bijzonder om een gezinnetje te zijn! Echt het mooiste wat er is (dit klinkt zo cliché, maar wat is het waar). We voelen ons echt gezegend dat het ondanks mijn diagnose gelukt is. Maar we geven die wens zeker geen prioriteit, dit is een serieuze kwestie waar we niet zomaar overheen willen stappen vandaar eerst onderzoeken hoe dit zou zijn. Eerlijk gezegd neig ik nu het meest naar een nieuwe bekende donor zoeken zodat de informatie beschikking voor beide kindjes gelijk zal zijn - als het uberhaupt al mag lukken, we blijven realistisch :redrose:

Overigens gaat het dus niet over een kind dat niet bij zijn/haar biologische ouders opgroeit, aangezien wij de biologsiche ouders zijn. Betere vergelijking is dus een spermadonor kindje. Verschuk met spermadonatie is dat de spermqdonor wel daadwerkelijk de biologische eé genetische vader is, bij eiceldonatie is er alleen geen genetisch verband: de drager en gene die het kindje baart is de biologische moeder.

Overigens is anonieme donatie voor ons geen optie precies om die reden die jij zegt. We willen dat onze kindjes altijd zullen weten wat hun achtergrond is. Overigens geen oordeel voor mensen die daar wel voor kiezen, voor sommigen voelt dat veiliger. Maar dat ook die kindjes zijn ontstaan uit liefde mag duidelijk zijn :heart: Een klein groot wondertje zoals mijn moeder altijd zegt over ons zoontje :love: i
Alle reacties Link kopieren
suzyqfive schreef:
10-01-2021 14:07
Ik denk dat het voor de kinderen niet heel veel uit zal maken. In feite worden het dan halfbroertjes of zusjes.
Volgens mij mag een bekende eiceldonor die al eerder al aan hetzelfde gezin gedoneerd heeft nog wel op latere leeftijd wel doneren. Ik zou het gewoon vragen. Nee heb je, ja kan je krijgen. Dan heb je het in ieder geval uitgesloten.

Ik zou doneren voor mijn broertje en zijn man (als ze kinderen wilden, willen uiteindelijk niet) maar ik blijk een genmutatie (brca-1) te hebben. Met PGD zou het dan weer kunnen maar ik geloof niet dat ze dat doen bij donatie, al weet ik dat niet zeker. Voor een ander had ik ook best willen doneren.
Wat bijzonder dat je voor je broer zou doneren. Mijn zus wilde in eerste instantie ook doneren maar zij heeft pcos dus geen gegeven of het zou lukken. Daarnaast Vond haar man het een gek idee en waren ze bang dat het anders zou voelen. Om die reden hebben we het uiteindelijk niet gedaan. Andersom had ik net als jij graag iets willen betekenen, maar ik zie een eicel dan ook niet per se als "mijn kindje" maar meer een Bouwsteentje om een kindje uit te kunnen groeien. Het uiteindelijke kindje zou dan niet van mij voelen als het alleen mijn Eicel was. Zoals mijn zoontje nu wel helemaal voelt als mijn/ons zoontje. Hij lijkt zelfs qua vorm hoofd het meest op mijn als we onze baby foto's ernaast leggen, hoe grappig is dat! Qua gezichtje is het echt mijn vriend, en qua haarkleur de donor- nu nog althans. :rolling:
Alle reacties Link kopieren
heartsxdaggers schreef:
10-01-2021 22:32
Maar TO wil helemaal geen anonieme donor. Dat kan niet eens in Nederland. Enige wat ze tegen elkaar afzet is een donor die nu al bekend is Vs een donor die vanaf 16e verjaardag van kind bekend is. Het gaat nergens in dit topic over je genetische ouder niet kunnen leren kennen. Dus waarom blijft dat dan terugkomen?
Klopt, Dankjewel ;-) het is ook een lastig te bevatten concept misschien en nog niet zo bekend als bijvoorbeeld spermadonatie. Maar dat komt vast meer en meer. ;-))
Alle reacties Link kopieren
stipjepipje schreef:
10-01-2021 23:22
Wat bijzonder dat je voor je broer zou doneren. Mijn zus wilde in eerste instantie ook doneren maar zij heeft pcos dus geen gegeven of het zou lukken. Daarnaast Vond haar man het een gek idee en waren ze bang dat het anders zou voelen. Om die reden hebben we het uiteindelijk niet gedaan. Andersom had ik net als jij graag iets willen betekenen, maar ik zie een eicel dan ook niet per se als "mijn kindje" maar meer een Bouwsteentje om een kindje uit te kunnen groeien. Het uiteindelijke kindje zou dan niet van mij voelen als het alleen mijn Eicel was. Zoals mijn zoontje nu wel helemaal voelt als mijn/ons zoontje. Hij lijkt zelfs qua vorm hoofd het meest op mijn als we onze baby foto's ernaast leggen, hoe grappig is dat! Qua gezichtje is het echt mijn vriend, en qua haarkleur de donor- nu nog althans. :rolling:
Lastige voor homostellen is dat ze een draagmoeder moeten zoeken en in Nederland mag je dat niet actief doen. Je mag wel je verhaal vertellen en hopen dat iemand zich aanbiedt om draagmoeder te zijn. Ze hebben dus mede daarom besloten geen kinderen te krijgen. Adoptie zagen ze niet zitten.

Ik sta precies hetzelfde als jij in het eicel verhaal. Het is een bouwsteentje, beetje of je beenmerg doneert. Ik heb vijf kinderen (jongste is op mijn 30e geboren) en voor mij was het ook gewoon helemaal compleet. Dat gun je een ander ook.
De term: "help" in caps-lock als topic-titel is over het algemeen omgekeerd evenredig aan de ernst van het betreffende probleem.
stipjepipje schreef:
10-01-2021 21:29
De biologische moeder is degene die het kind baart ;) Wat jij bedoelt is de genetische moeder.
Ik zie de vergelijking van adoptie/pleegkinderen met een eiceldonatie kindje niet helemaal, die kinderen kunnen om wat voor reden dan ook niet bij hun eigen ouders opgroeien. Wij zijn de ouders van onze kindjes, en als je een vergelijking zoekt zou dat die met een spermadonatie-kindje kunnen zijn. De genen stammen van een ander persoon af, maar het kindje is helemaal van ons / in de vrouw gegroeid.
Ziet je kind dat straks ook zo? Dat kind dat biologisch niks met jou gemeen heeft?
Het kind is niet ‘helemaal van jullie’, zoals jij zegt. De helft van de genen komen van een ander.
De meeste mensen willen weten waar de helft van hun genen vandaan komen.

Iemand zegt ‘het is een bouwsteen’. Dat is enorm bagataliseren. Het is een genetische ouder voor dat kind, waar de helft van z’n genen, z’n uiterlijke kenmerken en karaktereigenschappen vandaan komen!

En nee, het is niet net zoiets als beenmerg doneren. Daarbij geef je niet je genen door.
anoniem_364226 wijzigde dit bericht op 10-01-2021 23:49
16.45% gewijzigd
Je kunt er termen tegenaan gooien wat je wilt, als ‘ik ben wel de biologische moeder’ en ‘de donor is de genetische moeder’ maar feitelijk is het exact hetzelfde als bij een spermadonor: het kind heeft half de genen van een ouder waar het niet bij opgroeit. Half het erfelijk materiaal van de donor en geen enkel erfelijk materiaal van jou. En van degene van wie het de helft (!) van zijn/haar eigenschappen heeft gekregen kan je kind als het 16 is een dossier opvragen? Dat is niet hetzelfde als je genetische ouders kennen, echt weten waar je vanaf stamt. Bij spermadonor-kinderen heeft dat vaak tot identiteitsproblemen geleid. Het is voor veel mensen echt iets essentieels en ik heb er moeite mee dat je bewust een kind op de wereld wilt zetten dat niet bij de genetische ouder opgroeit. Vanwege jouw groot-gezin-wens.
anoniem_364226 wijzigde dit bericht op 10-01-2021 23:58
17.73% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren
[quote=stipjepipje post_id=32391893 time=1610315126

Overigens is anonieme donatie voor ons geen optie precies om die reden die jij zegt. We willen dat onze kindjes altijd zullen weten wat hun achtergrond is.
[/quote]

Maar dat altijd gaat dan mogelijk niet lukken. Juist in het eerste, vormende, kwart van het leven van kind twee weet die het niet. Dat lijkt me heel moeilijk, als je de enige in het gezin bent in die situatie.
Alle reacties Link kopieren
Melofkim schreef:
10-01-2021 23:47
Je kunt er termen tegenaan gooien wat je wilt, als ‘ik ben wel de biologische moeder’ en ‘de donor is de genetische moeder’ maar feitelijk is het exact hetzelfde als bij een spermadonor: het kind heeft half de genen van een ouder waar het niet bij opgroeit. Half het erfelijk materiaal van de donor en geen enkel erfelijk materiaal van jou. En van degene van wie het de helft (!) van zijn/haar eigenschappen heeft gekregen kan je kind als het 16 is een dossier opvragen? Dat is niet hetzelfde als je genetische ouders kennen, echt weten waar je vanaf stamt. Bij spermadonor-kinderen heeft dat vaak tot identiteitsproblemen geleid. Het is voor veel mensen echt iets essentieels en ik heb er moeite mee dat je bewust een kind op de wereld wilt zetten dat niet bij de genetische ouder opgroeit. Vanwege jouw groot-gezin-wens.
Een sperma donor kan geen kind groeien, dragen en baren en krijgt geen band met het kind tot aan de geboorte, en heeft geen invloed op hoe het kind groeit en eruit komt te zien. De moeder wel. Dus nee dat is niet hetzelfde ;-) daarnaast heeft de drager nog extra invloed, als je hier meer info over wilt kun je lezen over micro RNA.
In hoeverre een kind jou als ouders ziet ligt aan hoe je er als ouders mee omgaat. Er is al veel onderzoek naar geweest bij spermadonor kindjes, ook een tip.
Het kindje weet overigens niet beter dan dat jij als drager de moeder bent, al vanaf de geboorte ruikt het de moeder en hoort het de moeder zoals al 9 maanden lang in de buik. De baby weet precies wie zijn moeder is, van wie hij melk wil en wie hem het beste kan troosten. Zelfs mijn vriend die dus wel genetisch de vader is, heeft dat voorrecht niet.

Maar het is niet erg als mensen er anders over denken, dan is het niet voor jou. Ieders goed recht :) ben je dan ook tegen spermadonatie en draagmoederschao voor homostellen, aangezien je er dus tegen bent een kind op de wereld te zetten dat niet bij zijn genetische ouder opgroeit?
Beetje off topic Maar ben dan wel benieuwd
stipjepipje wijzigde dit bericht op 11-01-2021 00:16
9.76% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren
Maar dat altijd gaat dan mogelijk niet lukken. Juist in het eerste, vormende, kwart van het leven van kind twee weet die het niet. Dat lijkt me heel moeilijk, als je de enige in het gezin bent in die situatie.
ja dat is dus ook onze overweging om het niet te doen, aangezien ons zoontje dus die info Dan wel heeft. Maar aangezien er weinig ervaringen zijn van exaxtt die situatie kan ik daar nog niet definitief een mening over vormen. Stel al je kinderen hebben die info niet tot hun 18e dan is dat ook alweer anders.

Naar ik heb adhv dit topic wat privé berichten gekregen en die gaan me verder helpen in dit onderzoek!

Zoals ik zei, ik neig toch Naar gelijke info voor alle kindjes- mochten die er komen dan :)
stipjepipje wijzigde dit bericht op 11-01-2021 00:33
17.39% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren
Ik kon niet op iedereen reageren maar enorm bedankt voor alle reacties!
Ik heb privé veel tips gekregen om in contact te komen met anderen in gelijke situatie, heel fijn. Zo kunnen we het verder onderzoeken.
Ik weet zeker dat we eruit gaan komen - met wel of geen gezinsuitbreiding. Nu gaan we eerst van onze heerlijke zoon genieten :flirting:
stipjepipje schreef:
11-01-2021 00:07
Een sperma donor kan geen kind groeien, dragen en baren en krijgt geen band met het kind tot aan de geboorte, en heeft geen invloed op hoe het kind groeit en eruit komt te zien. De moeder wel. Dus nee dat is niet hetzelfde ;-) daarnaast heeft de drager nog extra invloed, als je hier meer info over wilt kun je lezen over micro RNA.
In hoeverre een kind jou als ouders ziet ligt aan hoe je er als ouders mee omgaat. Er is al veel onderzoek naar geweest bij spermadonor kindjes, ook een tip.
Ik denk dat de wens hier echt de vader is van de gedachte. Nee, je draagt genetisch of erfelijk echt niets bij aan je kind. Nee, het heeft van jou geen uiterlijke of karakter-kenmerken.
En nee, het ligt niet aan hoe je er als ouder mee omgaat. Dat kind is een eigen persoon met half erfelijke eigenschappen van iemand die hij niet kent. Dat levert vaak identiteitsproblemen op. dat blijkt uit dat onderzoek onder ’spermakindjes’ zoals jij het noemt. Je bent echt naïef of arrogant als je denkt dat het feit dat je kind een andere biologische moeder heeft niet relevant zal zijn.

Ik vind het zorgelijk hoe jij hier tegenaan kijkt. Je lijkt te denken dat het kind biologisch volledig van jou is. Besef je dat het voor je kind van belang is dat je het snapt als hij/zij hier later moeite mee krijgt en wil weten wie zijn biologische moeder is? Je mag het van mij genetisch noemen, maar in de wetenschap noemen we het gewoon de biologische moeder.
heartsxdaggers schreef:
10-01-2021 22:32
Maar TO wil helemaal geen anonieme donor. Dat kan niet eens in Nederland. Enige wat ze tegen elkaar afzet is een donor die nu al bekend is Vs een donor die vanaf 16e verjaardag van kind bekend is. Het gaat nergens in dit topic over je genetische ouder niet kunnen leren kennen. Dus waarom blijft dat dan terugkomen?
We hebben het toch over de jeugd van het kind? Al die tijd is alles onbekend, terwijl broertje dat voor broertje anders ligt. Ik dacht dat dat de vraag was, dat verschil.
Alle reacties Link kopieren
Getver melofkim, wat een nare opmerkingen van jou. Net of jij dan wel de wijsheid in pacht hebt. Elk mens is anders en een moeder is de persoon die het kind opvoedt en lief heeft. Genen zijn in dat opzicht niet het meest relevant; daar ben ik van overtuigd. TO laat je niet gek maken door opmerkingen van oa melofkim. Je weet dat je het goed doet! Maak je eigen keuzes! Heel veel geluk toegewenst!
isanthe schreef:
11-01-2021 01:15
Getver melofkim, wat een nare opmerkingen van jou. Net of jij dan wel de wijsheid in pacht hebt. Elk mens is anders en een moeder is de persoon die het kind opvoedt en lief heeft. Genen zijn in dat opzicht niet het meest relevant; daar ben ik van overtuigd. TO laat je niet gek maken door opmerkingen van oa melofkim. Je weet dat je het goed doet! Maak je eigen keuzes! Heel veel geluk toegewenst!
Het gaat om hoe het kind dat ervaart. Moeder kan wel van alles vinden.
isanthe schreef:
11-01-2021 01:15
Getver melofkim, wat een nare opmerkingen van jou. Net of jij dan wel de wijsheid in pacht hebt. Elk mens is anders en een moeder is de persoon die het kind opvoedt en lief heeft. Genen zijn in dat opzicht niet het meest relevant
Zeg dat maar tegen een kind dat 1 biologische ouder niet kent. Het besef moet er echt zijn dat dit belangrijk is voor een mens.
Het is heel erg vanuit jezelf gedacht - en flink egoïstisch - om een kind op de wereld te zetten dat z’n biologische moeder niet kent.
novaviva schreef:
11-01-2021 01:17
Het gaat om hoe het kind dat ervaart. Moeder kan wel van alles vinden.
Precies.
novaviva schreef:
11-01-2021 01:13
We hebben het toch over de jeugd van het kind? Al die tijd is alles onbekend, terwijl broertje dat voor broertje anders ligt. Ik dacht dat dat de vraag was, dat verschil.
En dan nog. Het is niet alsof je je biologische moeder echt leert kennen doordat je een dossier over haar krijgt op je 16e.
Lees dit maar eens. Dan zie je hoe belangrijk het voor een kind is om haar biologische moeder te kennen. https://www.hln.be/nieuws/buitenland/-i ... ~af81c17b/

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven