Kinderen van verschillende eicel/sperma donoren

Hai! Leuk dat je dit topic leest. Ik heb eigenlijk 2 vragen.

Vraag 1: Kinderen van veschillende donoren
Ik ben op zoek naar ervaringen van kinderen die ontstaan zijn vanuit verschillende sperma of eiceldonoren. Hoe is dat voor die broers/zussen, wetende dat zij niet van dezelfde donor afstammen? Het gaat dan om gezinnen waarvan de ouders bij elkaar zijn en geen stiefkinderen oid bij zijn.

Vraag 2: geen gelijke 'behandeling' wat betreft kennis over de donor
Onze situatie is namelijk dat ik alleen zwanger kon worden met een eiceldonor. Dit is na 2 IVF pogingen gelukt met een ontzettend lieve donor uit ons netwerk (een lief jongetje, whoehoe! ) maar we hadden helaas maar 1 embryo. We willen de donor niet nogmaals vragen en daarbij is zij inmiddels eigenlijk te oud, dus als we eventueel meer kinderen zouden willen moeten wij weer een nieuwe donor zoeken. Dit is heel lastig om te vinden, helemaal voor een tweede kinderwens, dus dit moet wsch via een eicelbank. Indien wij dit via een eicelbank in NL of buitenland zouden doen, dan kan het kindje pas vanaf 18 jaar de gegevens van de donor opvragen. Ons huidige kindje zal altijd weten wie zijn donor is (is inmiddels vriendin van de familie, en zijn open naar iedereen en straks ook naar hem hierover) maar zijn eventuele broertjes/zusjes zullen die informatie niet tot hun beschikking hebben. Heeft iemand hier ervaring mee en/of wat is jullie mening hierover?

Alvast bedankt!!

Later toegevoegd:
- Het gaat om niet-anonieme eiceldonatie. De gegevens zijn vanaf dat het kindje 18 jaar is op te vragen en dan kan het kindje eventueel ook contact opnemen met de donor.

novaviva schreef: ↑

11-01-2021 22:27

Het gaat hier niet om definities en dat weten we allemaal.

De moeder die gebaard heeft dan, wat jij wil Tsjonge dat jullie daar zo over vallen zeg, ik heb het zelf niet verzonnen.

Buffie schreef: ↑

12-01-2021 08:19

Hè? Serieus? Hadden jullie dat echt nog niet bedacht? Diegene geeft je een prachtig cadeau recht uit het hart en dan wil je er nog één en gaat dan voorbij aan de eerste gever? “Was mijne niet goed genoeg”?

Fijn als een kind echt gewenst is waar hij geboren wordt. Echter ben ik niet voor de maakbaarheid en vind ik de medische wetenschap hierin veel te ver gaan. Maar dat is een andere discussie.

Nou zo ging het totaal niet maar altijd bijzonder om te zien hoe snel mensen weer kunnen oordelen
Ze heeft 2 zware IVF pogingen gedaan en is veel te goed voor deze wereld. We zouden haar niet in een positie willen zetten waarin ze het moeilijk vind om nee te zeggen, want eigenlijk denken we dat ze het zou doen omdat ze geen nee wil zeggen. Maar wij vinden het niet eerlijk om een persoon die niet graag nee zegt dit te vragen. Dat zij het destijds zelf heeft aangeboden is iets anders dan iemand vragen het nóg een keer te doen terwijl het pittig was, en we inmiddels een kindje hebben - wat onze wens was.
Daarbij heft ze veel moeite moeten doen voor slechts 2 embryos (zeer weinig, wsch zou het ZH een 3e keer zelfs afraden omdat er weinig opbrengst was), dus er is nogal een grote kans dat ze opnieuw een behandeling zou doen zonder resultaat. Nogal veel redenen om niet opnieuw iemand te vragen en daardoor heen te laten gaan. Aangezien je het vroeg

Gebruikersnaamingebruik schreef: ↑

11-01-2021 21:39

Ik schrik er oprecht van dat je je verplicht voelt dit te posten én dat het vervolgens ook nog eens raar wordt gevonden.
Ik dacht dat we qua eicel donatie toch echt wat verder in de acceptatie zaten en wat meer anno 2021 dachten enzo.
Maar goed, niet dus. En dat vind ik dus weer raar.

To, ik was allang uit de bocht geschoten, ik bewonder hoe je eronder blijft.
Ik zeg het nogmaals, ik vind je overkomen als een liefhebbende, weloverwogene en nadenkende biologische moeder.
Echt... als ik als kind kon kiezen, ik zou me kapot schamen bij een aantal reacties als dat uit de handen van mijn vruchtbare-conceptiehebbende-vervolgensbarende-opvoeder-moeder zou komen.

Haha dat is wat mijn vriend ook zei toen ik een aantal reacties op las van dit forum "Lekker zuur, super leuk als ouder" (niet mijn woorden... just saying)

esther766 schreef: ↑

11-01-2021 18:46

Maar TO, nu doe je net alsof je een ziekte hebt waar je een behandeling voor nodig hebt; acceptatie, pijnlijk, plekje geven... Ik oordeel niet over het verdriet omtrent je onvruchtbaarheid. Ik wijs je er wel op dat de sterkte van een kinderwens je blik kan vertroebelen! Misschien dat door de kracht waarmee je voelt dat je naar een kind verlangt je de informatie niet meer objectief waarneemt.

Je zou misschien ook kunnen overwegen je gezin te laten groeien door pleegzorg, of adoptie.

Ik weet niet of vervroegde overgang een ziekte genoemd kan worden maar het is wel een diagnose en daar refereer ik naar. Interesseert me ook niet want ik ervaar het in elk geval niet als ziekte. Ik kan gewoon niet zonder eiceldonatie kinderen krijgen, niet meer en niet minder. Een kinderwens vertroebelt niet het beeld wat ik heb over eiceldonatie en het gevolgen voor het kind, aangezien ik het dus - tegenovergestelde van jou - een hele mooie en fantastische manier vind om een gezin te krijgen. Als je die mening hebt, is het dus niet zo'n zwaar onderwerp en denk je gewoon: ja dit gaan we doen. Zoals een wel vruchtbare vrouw of een lesbisch stel ook kan denken: ik wil een kind, en daar een sperma donor voor zoeken. Jij en * zijn daar dan waarschijnlijk ook tegen, aangezien dat kind dus ook niet bij de genetische ouder opgroeit. Dat kan. Ieder z'n mening. Dat ik die totaal niet ruimdenkend en vooroorlogs vind is weer mijn mening en doet er verder niet toe, ieder z'n ding

Van eicel/sperma donatie kinderen is bekend dat als er volledig in alle openheid opgevoed wordt zij hier geen hinder van ondervinden en zich niet anders voelen dan een ander kind.

Alle mensen die tegen 'kinderen niet op laten groeien bij zijn genetische ouder' zijn vergeten overigens wel even dat die specifieke kinderen (Van homostellen, lesbische koppels 50% en eiceldonatie moeders) dan niet zouden bestaan. Daarmee is het dus 0% te vergelijken met adoptie kinderen of pleegkinderen die wel bestaan maar in minder gelukkige omstandigheden.

Willens en wetens kinderen op aarde zetten met mogelijke gevolgen is op zijn minst iets dat je ook vanuit het kind zou moeten bekijken.

Ja eens, er worden overal ter wereld kinderen geboren waar niet goed voor gezorgd kan worden en waar de kinderen de dupe van zijn. Helaas de natuur maar het gebeurt.
Hier gelukkig heel goed over nagedacht en enkel een huis vol liefde en stabililteit te bieden