Kinderen
alle pijlers
Kinderlozen moeten zich schikken naar mensen met kinderen?
woensdag 8 september 2021 om 12:16
Ik vraag me af of anderen dat ook ervaren? Voor mij is het tamelijk nieuw, namelijk, maar ik hoor vanuit mijn omgeving dat het vaak voorkomt.
Voorbeeld verwijderd, want dat nam teveel de overhand.
Vraag was of je het herkent dat je 'omdat je toch geen kinderen hebt' je maar flexibel moet opstellen, en je maar moet schikken naar de rest.
Voorbeeld verwijderd, want dat nam teveel de overhand.
Vraag was of je het herkent dat je 'omdat je toch geen kinderen hebt' je maar flexibel moet opstellen, en je maar moet schikken naar de rest.
twinkelrainbowstar wijzigde dit bericht op 08-09-2021 14:43
65.74% gewijzigd
Je moet helemaal niks doen, en accepteren dat dat alles is wat je kan doen.
woensdag 8 september 2021 om 13:01
Ja, herkenbaar. Van sommige dingen begrijp ik het wel, van andere vind ik het eerlijk gezegd onzinnig. Etenstijden moeten worden aangepast. We moeten naar het speeltuintje zodra het kind begint te blèren (ook al hebben wij daar nul behoefte aan). Er moet middenin een wandelingetje van hooguit 10 minuten worden gepauzeerd om borstvoeding te geven (terwijl dat 20 minuten daarvoor nog gegeven was). En dan is er nog het eindeloze gebakkelei over een geschikte datum/tijdstip waarop de familie bijeen kan komen, wat in de praktijk dus máánden vooruit gepland moet worden. En wij moeten maar hun kant op komen (1,5 uur rijden) want ja voor kleine kinderen is dat te lang, blablabla.
Ik duld het, maar je kunt rekening houden met de wensen van kinderen ook overdrijven hoor.
Ik duld het, maar je kunt rekening houden met de wensen van kinderen ook overdrijven hoor.
woensdag 8 september 2021 om 13:02
Nee, 't gaat ook niet om mijn familieprobleem. Dat is gewoon als voorbeeld. Ik had ook 't voorbeeld van de zus van een vriendin kunnen opschrijven, maar die situatie ken ik niet goed en het is bovendien niet mijn eigen ervaring. 't Gaat me gewoon over een algemeen idee... Niet of mijn (schoon)familie wel of niet goed handelt in dit specifieke probleem.lilalinda schreef: ↑08-09-2021 12:58maar haar familie-probleem kun je niet uitvergroten naar een maatschappelijk probleem
in een normale familie stuur je een datumprikker, en houd je rekening met elkaars plannen
en op een bepaald moment, zegt iemand: nou joh, dan gaan wij dit keer niet mee, maar dan hebben wij volgend jaar eerste keus
oid
Het gaat me om de opmerking: "Jullie hebben toch geen kinderen, dús jullie zijn flexibel." (terwijl er letterlijk 1 seconde daarvoor door mijn man gezegd is dat we eind april mogelijk tentamens hebben).
Je moet helemaal niks doen, en accepteren dat dat alles is wat je kan doen.
woensdag 8 september 2021 om 13:04
Ik heb het wel meegemaakt, ja. Dat wij nog kinderloos waren en ons inderdaad moesten aanpassen aan de bedtijden van kinderen (familievakantie was bij ons altijd in dezelfde week). Dat wij juist jonge kinderen hadden en mensen daar soms wel, soms geen rekening mee hielden. En nu hebben we grotere kinderen en weer familie waar nu pas een jonger kind is, waaraan ik mij soms wel, soms niet aanpas. Alles bij elkaar lukt het soms om dingen samen te doen en soms niet.
Don't waste your time on jealousy,
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
woensdag 8 september 2021 om 13:05
klinkt inderdaad een beetje overdreven, ja..Daveotion schreef: ↑08-09-2021 13:01Ja, herkenbaar. Van sommige dingen begrijp ik het wel, van andere vind ik het eerlijk gezegd onzinnig. Etenstijden moeten worden aangepast. We moeten naar het speeltuintje zodra het kind begint te blèren (ook al hebben wij daar nul behoefte aan). Er moet middenin een wandelingetje van hooguit 10 minuten worden gepauzeerd om borstvoeding te geven (terwijl dat 20 minuten daarvoor nog gegeven was). En dan is er nog het eindeloze gebakkelei over een geschikte datum/tijdstip waarop de familie bijeen kan komen, wat in de praktijk dus máánden vooruit gepland moet worden. En wij moeten maar hun kant op komen (1,5 uur rijden) want ja voor kleine kinderen is dat te lang, blablabla.
Ik duld het, maar je kunt rekening houden met de wensen van kinderen ook overdrijven hoor.
Mijn beste vriendin heeft ook 3 kleine kinderen. Natuurlijk verwacht ik niet zomaar dat ze naar de stad komt om te lunchen als ik in Nederland ben. Ik vind het prima om naar haar te gaan. En logisch dat de jongste in de middag een dutje doet en we dan niet naar buiten kunnen. Maar op haar beurt probeert zij ook wel een keer 's avonds in de stad af te spreken, tijdens een ander bezoek van mij. En zij gaat er ook niet standaard vanuit dat ik me maar aanpas aan haar agenda of zo.
Je moet helemaal niks doen, en accepteren dat dat alles is wat je kan doen.
woensdag 8 september 2021 om 13:07
Mooi verwoord, die houd ik eringemberpannekoek schreef: ↑08-09-2021 13:01Ik herken het in zoverre wel dat vriendinnen die kinderen krijgen een aantal jaar minder 'beschikbaar' voelen vanwege hun kinderen. En dat ik als kinderloze (of kindvrije, in mijn geval me eerder aanpas dan zij om toch tot afspraken te komen/het contact niet te laten doodbloeden
En dat bepaalde mantelzorgtaken eerder bij mij terecht komen omdat mijn brussen drukke gezinnen hebben
Je moet helemaal niks doen, en accepteren dat dat alles is wat je kan doen.
woensdag 8 september 2021 om 13:11
Dat 'mogelijk' is dan blijkbaar niet sterk genoeg.twinkelrainbowstar schreef: ↑08-09-2021 13:02
Het gaat me om de opmerking: "Jullie hebben toch geen kinderen, dús jullie zijn flexibel." (terwijl er letterlijk 1 seconde daarvoor door mijn man gezegd is dat we eind april mogelijk tentamens hebben).
Als jullie nou hadden gezegd dat je zéker tentamens had gehad en ze hadden er dan overheen gepraat, ja, dan had je een sterker punt.
woensdag 8 september 2021 om 13:11
Soms wel herkenbaar ja. Bij mijn vorige baan moest er incidenteel 's avonds worden gewerkt, en dan werd er altijd aan mij gevraagd of ik dat kon doen want de andere collega's hadden kinderen. Verder merk ik dat bij vriendinnen/kennissen met kinderen standaard de verwachting is dat wij naar hen komen, want anders moeten de kinderen mee en dat is zo'n gedoe. Snap ik ook wel, maar het zorgt er ook voor dat ik mensen minder zie helaas (want zelf ook niet altijd zin in flinke reistijd).
woensdag 8 september 2021 om 13:12
Dit vind ik nou net verkeerde voorbeelden. Wat is het alternatief? Kind laten bleren (nee, dat is lekker relaxed). Kind geen eten geven? Kinderen anderhalf in de auto laten zitten waardoor ze zwaar vermoeid en dus lamlendig/irritant zijn, waardoor je waarschijnlijk ook geïrriteerd bent?Daveotion schreef: ↑08-09-2021 13:01Ja, herkenbaar. Van sommige dingen begrijp ik het wel, van andere vind ik het eerlijk gezegd onzinnig. Etenstijden moeten worden aangepast. We moeten naar het speeltuintje zodra het kind begint te blèren (ook al hebben wij daar nul behoefte aan). Er moet middenin een wandelingetje van hooguit 10 minuten worden gepauzeerd om borstvoeding te geven (terwijl dat 20 minuten daarvoor nog gegeven was). En dan is er nog het eindeloze gebakkelei over een geschikte datum/tijdstip waarop de familie bijeen kan komen, wat in de praktijk dus máánden vooruit gepland moet worden. En wij moeten maar hun kant op komen (1,5 uur rijden) want ja voor kleine kinderen is dat te lang, blablabla.
Ik duld het, maar je kunt rekening houden met de wensen van kinderen ook overdrijven hoor.
Als je dat zo wil, vraag ik me wel af wie hier het kind is hoor.
Het klinkt allemaal ontzettend principieel, maar is vooral een ingrediënt voor een (familie)ruzie.
woensdag 8 september 2021 om 13:12
Ja nou… toen wij nog geen kind hadden waren wij natuurlijk ook een stuk flexibeler (ook FT banen en deeltijdstudies).
Toen de eerste kinderen kwamen vond ik het ook wel heel normaal dat bepaalde zaken werden veranderd zoals de tijden. Snap ook dat niet iedere peuter zich makkelijk in een campingbedje laat proppen. Snap ook wel dat je het risico op wakker wordende kinderen met baby en peuter slapend uit een auto overhevelen en al een dik jaar slaapgebrek niet gaat nemen voor twee uurtjes gourmetten. En dat het helemaal geen enkel voordeel oplevert of gezelligheid om van iemand die een baby van drie maanden heeft te verwachten dat ze alle babyzooi meezeulen de hele dag in de Efteling. Waar die baby nog niets aan vindt en ze zelf amper ergens in kan (want wachtrijen en BV).
In mijn familie gaat dat allemaal makkelijk in mijn schoonfamilie niet. En dat heeft niet zozeer te maken met wel of geen kinderen hebben maar sommige mensen zijn gewoon nogal dwingende rupsjes nooit genoeg. Soms buig ik mee, soms denk en handel ik naar ‘bekijk het maar’ en soms kom ik met een tegenvoorstel.
Toen de eerste kinderen kwamen vond ik het ook wel heel normaal dat bepaalde zaken werden veranderd zoals de tijden. Snap ook dat niet iedere peuter zich makkelijk in een campingbedje laat proppen. Snap ook wel dat je het risico op wakker wordende kinderen met baby en peuter slapend uit een auto overhevelen en al een dik jaar slaapgebrek niet gaat nemen voor twee uurtjes gourmetten. En dat het helemaal geen enkel voordeel oplevert of gezelligheid om van iemand die een baby van drie maanden heeft te verwachten dat ze alle babyzooi meezeulen de hele dag in de Efteling. Waar die baby nog niets aan vindt en ze zelf amper ergens in kan (want wachtrijen en BV).
In mijn familie gaat dat allemaal makkelijk in mijn schoonfamilie niet. En dat heeft niet zozeer te maken met wel of geen kinderen hebben maar sommige mensen zijn gewoon nogal dwingende rupsjes nooit genoeg. Soms buig ik mee, soms denk en handel ik naar ‘bekijk het maar’ en soms kom ik met een tegenvoorstel.
Nee heb je, ja kun je krijgen
woensdag 8 september 2021 om 13:13
Ja, wel de ervaring dat er vanuit gegaan wordt, maar niet dat er dan geschikt moet worden (=toch echt de vraag in je titel), want ook kindvrijen kiezen gewoon zelf wat ze doen.twinkelrainbowstar schreef: ↑08-09-2021 12:56Nee, de vraag is eigenlijk of andere mensen gelijksoortige ervaringen hebben
En dan dus met name dat jij als kinderloze geacht wordt bepaalde dingen te doen, of te accepteren, of dat er vanuit gegaan wordt/werd dat jij als kinderloze wel even flexibel bent t.o.v. iemand mét kinderen.
woensdag 8 september 2021 om 13:14
Maar de dynamiek met een vriendin is anders, gelijkwaardiger denk ik. Binnen de familie heb je sowieso een achterstand omdat niet alleen de ouders maar vaak ook de grootouders helemaal gericht zijn op de kleinkinderen. Die staan op nummer één, en dus wordt ieder uitje, iedere samenkomst daarop aangepast. En omdat de grootouders daar zo fanatiek aan meedoen, worden de ouders van de kinderen weer bevestigd in hun idee dat het inderdaad prima is om alles om die kinderen te laten draaien. Zo houdt het zichzelf in stand.twinkelrainbowstar schreef: ↑08-09-2021 13:05klinkt inderdaad een beetje overdreven, ja..
Mijn beste vriendin heeft ook 3 kleine kinderen. Natuurlijk verwacht ik niet zomaar dat ze naar de stad komt om te lunchen als ik in Nederland ben. Ik vind het prima om naar haar te gaan. En logisch dat de jongste in de middag een dutje doet en we dan niet naar buiten kunnen. Maar op haar beurt probeert zij ook wel een keer 's avonds in de stad af te spreken, tijdens een ander bezoek van mij. En zij gaat er ook niet standaard vanuit dat ik me maar aanpas aan haar agenda of zo.
woensdag 8 september 2021 om 13:14
Dit is precies ook mijn ervaring: ik mocht niet in de voorjaars/kerst/herfst of zomervakantie op vakantie, want alle collega’s met kinderen gingen voor. September tot half Oktober waren te druk om vakantie te krijgen dus bleef er bijna niks over voor mij. Ook met het gewone rooster was er altijd gedoe (24/7 bezetting). Collega’s met kinderen wilden niet in de weekenden werken, liever niet teveel avonden, geen feestdagen en de nachten of oproepdiensten? Die moesten ook het liefst zoveel mogelijk naar de kinderloze collega’s. Mijn werkgever ging daar in mee, dus heb ik na 10 jaar soebatten, mijn spullen gepakt, al mijn vakantiedagen ineens opgenomen en ik ben vertrokken.Birdie schreef: ↑08-09-2021 12:28Ik herken het wel van mijn vorige baan. Teamleden die er van uit gingen dat zij bij iedere vakantie voorrang hadden en exact de weken kregen die zij kozen omdat de kinderen dan vrij zijn..
Dat de zomervakantie van die kinderen 6 weken was en dat die ouders dan ook een beetje kunnen schuiven kwam niet in ze op.
En ik moest de restjes maar nemen want toch geen kinderen Dat mijn man aan de bouwvak vast zit en dat we graag samen zomervakantie hadden boeide de moeders niet..
Gelukkig ging leidinggevende niet mee in die onzin.
Nu werk ik ergens waar per jaar vast staat wanneer je vakantie hebt: ieder jaar een ander blok met vaststaande data. Ruilen mag, maar hoeft niet. Iedereen weet ruim op tijd waar hij/zij aan toe is en, vreemd genoeg, gaat dit, bij deze werkgever, ook met collega’s met kinderen, altijd soepel
woensdag 8 september 2021 om 13:15
wij houden altijd rekening met de zwakste schakel, dus: niet te ver weg, want oma is slecht te been. Niet te raar eten, want opa lust niks.twinkelrainbowstar schreef: ↑08-09-2021 13:02Nee, 't gaat ook niet om mijn familieprobleem. Dat is gewoon als voorbeeld. Ik had ook 't voorbeeld van de zus van een vriendin kunnen opschrijven, maar die situatie ken ik niet goed en het is bovendien niet mijn eigen ervaring. 't Gaat me gewoon over een algemeen idee... Niet of mijn (schoon)familie wel of niet goed handelt in dit specifieke probleem.
Het gaat me om de opmerking: "Jullie hebben toch geen kinderen, dús jullie zijn flexibel." (terwijl er letterlijk 1 seconde daarvoor door mijn man gezegd is dat we eind april mogelijk tentamens hebben).
Niet te laat, want kinderbedtijd
en qua werk, heb ik werk&prive altijd gescheiden, mijn werkt had geen last van mijn kinderen, mijn kinderen niet van mijn werk.
woensdag 8 september 2021 om 13:15
In geval van je familie uitje is het wel raar dat moeder niet met vader regelt dat die week gewisseld wordt. Dat was het makkelijkste lijkt me. Kan het niet ks het niet anders, maar nu heeft die kant het niet eens geprobeerd.
Verder merk ik het niet direct maar met collega's soms. Zij hebben vaste weken en wij niet. Al ligt het bij ons aan welke werkprojecten vriend heeft. Dus ook wel eens juli gepakt terwijl collega dan wilde. Die oudere kinderen heeft.
Als kinderloze wordt je er soms wel op aangekeken van waarom pakt jij juli/ augustus? Jij kunt het hele jaar door.
Verder merk ik het niet direct maar met collega's soms. Zij hebben vaste weken en wij niet. Al ligt het bij ons aan welke werkprojecten vriend heeft. Dus ook wel eens juli gepakt terwijl collega dan wilde. Die oudere kinderen heeft.
Als kinderloze wordt je er soms wel op aangekeken van waarom pakt jij juli/ augustus? Jij kunt het hele jaar door.
woensdag 8 september 2021 om 13:18
Wanneer je met elkaar iets wil gaan doen, dan verwacht ik dat iedereen flexibel is, met of zonder kinderen. Het is vaak de toon die de muziek maakt en ik denk dat het hier mis is gegaan in deze situatie. Ja met schoolgaande kinderen ben je meer gebonden en ja het is leuker als iedereen erbij is. Maar dat betekent niet dat de kinderlozen zich maar altijd moeten aanpassen. Ook zij maken afspraken met familie/vrienden/werk/samen etc.
woensdag 8 september 2021 om 13:19
woensdag 8 september 2021 om 13:25
Voordat wij een kind hadden, werd idd door sommige mensen aangenomen dat wij pas als laatste gevraagd hoefde te worden, want wij waren toch heel flexibel. Dat was ook zo en in de meeste gevallen was het leuk en deden we er niet moeilijk over. Als iets was, wat we minder leuk vonden, we hadden geen zin of het werd weer eens op een rare manier/last minute gevraagd, tja, dan hadden we (soms express) geen tijd. Wij kwamen niet als het op dat moment was en we horen het wel als jullie het anders willen.
In het voorbeeld van TO; Jullie kunnen niet. Heel jammer, juist omdat jullie er wel bij willen zijn én er al een vakantie was afgesproken. Ik zou mijn poot stijf houden (ook al zou het uiteindelijk zo zijn dat we in april wel konden, omdat het goed valt). Dat was het enige wat 'hielp' om besef bij anderen te kweken.
Nu we een kind hebben, lopen we weer tegen andere verwachtingen aan (van voornamelijk mijn moeder). Als toch wel elke 2 weken op bezoek komen, ofwel in het weekend ofwel op mijn ouderschapsverlofdag. Of op feestdagen bv. Sorry, ik heb wel betere dingen te doen, je kan ook naar mij komen en op feestdagen hebben we meerdere opa's & oma's om te bezoeken/op bezoek te krijgen. Ook hier ben ik best flexibel (wel minder dan vroeger), maar ik ook regelmatig 'express' geen tijd. (En ja, dit heb ik al meerdere keren uitgelegd en besproken, maar blijkbaar moet dit kwaadschiks worden geleerd).
In het voorbeeld van TO; Jullie kunnen niet. Heel jammer, juist omdat jullie er wel bij willen zijn én er al een vakantie was afgesproken. Ik zou mijn poot stijf houden (ook al zou het uiteindelijk zo zijn dat we in april wel konden, omdat het goed valt). Dat was het enige wat 'hielp' om besef bij anderen te kweken.
Nu we een kind hebben, lopen we weer tegen andere verwachtingen aan (van voornamelijk mijn moeder). Als toch wel elke 2 weken op bezoek komen, ofwel in het weekend ofwel op mijn ouderschapsverlofdag. Of op feestdagen bv. Sorry, ik heb wel betere dingen te doen, je kan ook naar mij komen en op feestdagen hebben we meerdere opa's & oma's om te bezoeken/op bezoek te krijgen. Ook hier ben ik best flexibel (wel minder dan vroeger), maar ik ook regelmatig 'express' geen tijd. (En ja, dit heb ik al meerdere keren uitgelegd en besproken, maar blijkbaar moet dit kwaadschiks worden geleerd).
woensdag 8 september 2021 om 13:26
Tsja eten moet worden aangepast: wilde ik bij mijn kinderen toen ze jonger waren ook. Want op tijd op bed (anders hadden we daar minstens een week plezier van) en vervelende jengelende kinderen bij te laat eten.Daveotion schreef: ↑08-09-2021 13:01Ja, herkenbaar. Van sommige dingen begrijp ik het wel, van andere vind ik het eerlijk gezegd onzinnig. Etenstijden moeten worden aangepast. We moeten naar het speeltuintje zodra het kind begint te blèren (ook al hebben wij daar nul behoefte aan). Er moet middenin een wandelingetje van hooguit 10 minuten worden gepauzeerd om borstvoeding te geven (terwijl dat 20 minuten daarvoor nog gegeven was). En dan is er nog het eindeloze gebakkelei over een geschikte datum/tijdstip waarop de familie bijeen kan komen, wat in de praktijk dus máánden vooruit gepland moet worden. En wij moeten maar hun kant op komen (1,5 uur rijden) want ja voor kleine kinderen is dat te lang, blablabla.
Ik duld het, maar je kunt rekening houden met de wensen van kinderen ook overdrijven hoor.
Speeltuintje doen de ouders mogelijk om kind energie kwijt te laten raken terwijl jullie dan nog kunnen praten. Anders mogelijk rest van het bezoek een blèrend kind en geen gesprek meer te voeren.
Pauze om borstvoeding. Tsja dat wordt nou eenmaal over t algemeen op verzoek gegeven. Een baby is nog niet zo goed in wachten en 20 minuten geleden dronken zegt niks, misschien weinig binnen gekregen of een clusterdag.
Maanden vooruit plannen: kan gebeuren met mensen met beide een baan icm met school kinderen etc.
1,5 uur rijden deden we wel, maar bij jongste echt niet als we na bedtijd terug zouden zijn. Die was dus wakker als je haar overlegde. En dan niet even, maar gerust 4 uur lang. En met chronisch slaapgebrek is dat echt geen feestje.
woensdag 8 september 2021 om 13:28
Dit, ja. Hoewel ik dat voor ik zelf een kind kreeg soms ook niet zo goed begreep, maar een rustig volwassen gesprek is echt godsonmogelijk met een krijsende dreumes erbij. En nee, een dreumes kan nog niet op verzoek (of op bevel) ophouden met krijsen, daar hebben ze de tools simpelweg nog niet voor.nessemeisje schreef: ↑08-09-2021 13:12Dit vind ik nou net verkeerde voorbeelden. Wat is het alternatief? Kind laten bleren (nee, dat is lekker relaxed). Kind geen eten geven? Kinderen anderhalf in de auto laten zitten waardoor ze zwaar vermoeid en dus lamlendig/irritant zijn, waardoor je waarschijnlijk ook geïrriteerd bent?
Als je dat zo wil, vraag ik me wel af wie hier het kind is hoor.
Het klinkt allemaal ontzettend principieel, maar is vooral een ingrediënt voor een (familie)ruzie.
woensdag 8 september 2021 om 13:30
Nou, dat zou ik dan weer niet doen, halsstarrig blijven weigeren te gaan in april, ook al blijkt het toch te kunnen. Het is blijkbaar al lastig genoeg om een week te vinden waarin iedereen kan, dus dan zou ik mijn punt op een andere manier proberen te maken.Blueitis schreef: ↑08-09-2021 13:25In het voorbeeld van TO; Jullie kunnen niet. Heel jammer, juist omdat jullie er wel bij willen zijn én er al een vakantie was afgesproken. Ik zou mijn poot stijf houden (ook al zou het uiteindelijk zo zijn dat we in april wel konden, omdat het goed valt). Dat was het enige wat 'hielp' om besef bij anderen te kweken.
Don't waste your time on jealousy,
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
woensdag 8 september 2021 om 13:32
Ik lees voral dat je teleurgesteld bent, had je verheugd iedereen na 3 jaar weer te zien en bent teleurgesteld dat er in dec geen andere optie gezocht wordt en het zomaar wordt doorgeschoten naar mei.
Komt daar ook een deel van je gevoel vandaan?
Nogmaals de dec. Vakantie is in Nederland 2 weken, is het geen optie het de andere weel van de vak te doen?
Wellicht is het een idee zelf voor te stellen in dec bij elkaar te komen en dan in mei niet mee te gaan als jullie niet kunnen.
Bij ons in de familie houdt iedereen wel een beetje rekening met elkaar. Toen wij jonge kinderen hadden met ons en nu wij oudere kinderen hebben, wij met de rest.
En komt het een keer niet uit, dan niet. Zo vierde mijn broer zijn verjaardag altijd in de avond. Met 3 kleine kinderen en een eind rijden iets wat onhandig. Voor ons speciaal begon het wat vroeger en gingen we eerder naar huis of mijn man ging naar huis en ik bleef nog even.
Een verschil in samenstelling van gezin (wel of geen kinderen) vraag van beide kanten aanpassingen. En laten we eerlijk zijn, wanneer je geen kinderen hebt , of je kinderen al ouder en zelfstandiger zijn is het makkelijker aanpassen dan wanneer je kleine kinderen hebt.
Komt daar ook een deel van je gevoel vandaan?
Nogmaals de dec. Vakantie is in Nederland 2 weken, is het geen optie het de andere weel van de vak te doen?
Wellicht is het een idee zelf voor te stellen in dec bij elkaar te komen en dan in mei niet mee te gaan als jullie niet kunnen.
Bij ons in de familie houdt iedereen wel een beetje rekening met elkaar. Toen wij jonge kinderen hadden met ons en nu wij oudere kinderen hebben, wij met de rest.
En komt het een keer niet uit, dan niet. Zo vierde mijn broer zijn verjaardag altijd in de avond. Met 3 kleine kinderen en een eind rijden iets wat onhandig. Voor ons speciaal begon het wat vroeger en gingen we eerder naar huis of mijn man ging naar huis en ik bleef nog even.
Een verschil in samenstelling van gezin (wel of geen kinderen) vraag van beide kanten aanpassingen. En laten we eerlijk zijn, wanneer je geen kinderen hebt , of je kinderen al ouder en zelfstandiger zijn is het makkelijker aanpassen dan wanneer je kleine kinderen hebt.
woensdag 8 september 2021 om 13:32
Trouwens zelf niet echt last van gehad toen ik nog geen kinderen had. Ja die incidentele keer dat er s avonds moest worden gewerkt kon dat voor de mensen met kinderen niet altijd. Vond ik geen probleem om te doen (maar kan me voorstellen dat als dat vaak zo is het anders wordt).
In mijn omgeving wel vaak gehoord dat mensen met kinderen voorrang krijgen op vakanties in de schoolvakantieperiode. Dat vind ik een lastige. Op zich natuurlijk niet eerlijk, maar voor ik kinderen had ging ik persoonlijk altijd graag buiten de schoolvakanties. Maar ik vind wel dat even veel rekening moet worden gehouden met bijv partner die alleen tijdens de bouwvak kan.
Over die werkdagen snap ik trouwens niet, dat je de woendag niet kon hebben heeft niks met kinderen te maken maar met later binnenkomen en gemaakte afspraken. Ik zou ook niet meer snel van mijn vrije woensdag af gaan, lekker zo’n dag vrij midden in de week. Waarom zouden de wensen van een nieuwe collega daarin belangrijker zijn dan de mijne?
In mijn omgeving wel vaak gehoord dat mensen met kinderen voorrang krijgen op vakanties in de schoolvakantieperiode. Dat vind ik een lastige. Op zich natuurlijk niet eerlijk, maar voor ik kinderen had ging ik persoonlijk altijd graag buiten de schoolvakanties. Maar ik vind wel dat even veel rekening moet worden gehouden met bijv partner die alleen tijdens de bouwvak kan.
Over die werkdagen snap ik trouwens niet, dat je de woendag niet kon hebben heeft niks met kinderen te maken maar met later binnenkomen en gemaakte afspraken. Ik zou ook niet meer snel van mijn vrije woensdag af gaan, lekker zo’n dag vrij midden in de week. Waarom zouden de wensen van een nieuwe collega daarin belangrijker zijn dan de mijne?