Kinderen
alle pijlers
Kindje adopteren?
maandag 2 juli 2007 om 14:56
Over een paar jaar(als ik klaar ben met school) dan willen mijn vriend en ik toch wel aan kinderen gaan beginnen.
De laatste tijd zit ik er over na te denken dat je er ook gewoon voor kan kiezen om een kindje te gaan adopteren, omdat er op de wereld zoveel kinderen zijn die in weeshuizen/opvangtehuizen wonen en geen uitzicht hebben op een 'goede' toekomst.
Waarom zou je dan geen kindje adopteren en die de kans geven om zich te kunnen ontwikkelen.
Daarnaast lijkt mij het gevoel van een klein mensje dat in je groeit ook fantastisch. Dat je er samen voor heb gezorgd dat er een nieuw mensje de wereld mag binnenstappen.
Ik ben benieuwd of meer mensen bewust een keuze hebben gemaakt om een kindje te adopteren ondanks dat ze zelf kinderen kunnen krijgen.
En daarnaast ben ik gewoon benieuwd naar meningen en verhalen van een ieder die hier over wil meepraten.
De laatste tijd zit ik er over na te denken dat je er ook gewoon voor kan kiezen om een kindje te gaan adopteren, omdat er op de wereld zoveel kinderen zijn die in weeshuizen/opvangtehuizen wonen en geen uitzicht hebben op een 'goede' toekomst.
Waarom zou je dan geen kindje adopteren en die de kans geven om zich te kunnen ontwikkelen.
Daarnaast lijkt mij het gevoel van een klein mensje dat in je groeit ook fantastisch. Dat je er samen voor heb gezorgd dat er een nieuw mensje de wereld mag binnenstappen.
Ik ben benieuwd of meer mensen bewust een keuze hebben gemaakt om een kindje te adopteren ondanks dat ze zelf kinderen kunnen krijgen.
En daarnaast ben ik gewoon benieuwd naar meningen en verhalen van een ieder die hier over wil meepraten.
dinsdag 3 juli 2007 om 20:16
Aurelia, je hebt helemaal gelijk, wat een sfeertje hangt hier! Ik wordt er gewoon een soort van... boos/verdrietig van .
Toen dit topic geopend werd, dacht ik: leuk, kunnen we onze ervaringen en gevoelens uitwisselen over wel of niet adoptie. Voor degenen die er serieus over nadenken. Want luister; mijn mening veranderd niet door wat sommige mensen hier posten. Dat het niet uit idealisme kan, dat het kinderhandel is, dat je beter voor pleegzorg kan kiezen.... ja goed hier hoef ik niet meer over na te denken want wij weten dat wij het willen gaan doen. Ooit.
Het zou fijn zijn om in een prettige sfeer te kunnen praten over dit onderwerp. Wat zijn nou diepe gevoelens die mensen hebben die willen gaan adopteren? Echt diep van binnen? En hoe reageerde familie erop toen het verteld werd? Zulke dingen. Of hoe ga jij het vertellen?
Ieder zijn mening over adoptie hoor. Ik zie in beide kanten van het verhaal iets.
Toen dit topic geopend werd, dacht ik: leuk, kunnen we onze ervaringen en gevoelens uitwisselen over wel of niet adoptie. Voor degenen die er serieus over nadenken. Want luister; mijn mening veranderd niet door wat sommige mensen hier posten. Dat het niet uit idealisme kan, dat het kinderhandel is, dat je beter voor pleegzorg kan kiezen.... ja goed hier hoef ik niet meer over na te denken want wij weten dat wij het willen gaan doen. Ooit.
Het zou fijn zijn om in een prettige sfeer te kunnen praten over dit onderwerp. Wat zijn nou diepe gevoelens die mensen hebben die willen gaan adopteren? Echt diep van binnen? En hoe reageerde familie erop toen het verteld werd? Zulke dingen. Of hoe ga jij het vertellen?
Ieder zijn mening over adoptie hoor. Ik zie in beide kanten van het verhaal iets.
dinsdag 3 juli 2007 om 22:21
Nou dan gaan we proberen om het een gezellig en interessant topic te openen. Dat was ook de reden waarom ik het geopend heb, ik ben benieuwd naar ervaringen en meningen van de anderen. Daar kunnen natuurlijk ook meningen bij zitten die misschien niet leuk zijn om te horen, maar dan zijn ze nog zeker welkom hoor. Maar het klopt laten we niet gaan oordelen over elkaar dat je bijvoorbeeld niet uit idealisme een kindje moet gaan adopteren, want.........
Maar goed, bij mij spookte het dus pas een paar weken door mijn gedachten en heb dat gister aan mijn vriend verteld en die had er nog helemaal niet over nagedacht. Het overviel hem ook wel een beetje, maar hij wilde er wel over nadenken.
Het is natuurlijk niet zo dat we meteen actie gaan ondernemen, maar ik heb het in ieder geval aangegeven bij mijn vriend en dan nog moet ik zelf ook nog eens uitgebreid gaan inlezen of het echt iets voor ons is en of we denken of we het aankunnen.
Dus het aan familie vertellen is nog niet eens aan de orde geweest, maar ik denk eerlijk gezegd dat mijn familie er positief op zal reageren, het tenminste zal respecteren als wij die beslissing zouden nemen.
Maar goed, bij mij spookte het dus pas een paar weken door mijn gedachten en heb dat gister aan mijn vriend verteld en die had er nog helemaal niet over nagedacht. Het overviel hem ook wel een beetje, maar hij wilde er wel over nadenken.
Het is natuurlijk niet zo dat we meteen actie gaan ondernemen, maar ik heb het in ieder geval aangegeven bij mijn vriend en dan nog moet ik zelf ook nog eens uitgebreid gaan inlezen of het echt iets voor ons is en of we denken of we het aankunnen.
Dus het aan familie vertellen is nog niet eens aan de orde geweest, maar ik denk eerlijk gezegd dat mijn familie er positief op zal reageren, het tenminste zal respecteren als wij die beslissing zouden nemen.
woensdag 4 juli 2007 om 09:03
Disco-very: oke, ik dacht dat jullie al verder waren, maar misschien haal ik je door de war met iemand anders .
Bij ons was het zo: ik heb er al vaker over nagedacht, riep het zelfs al op mijn 18e dat ik later een kind wilde adopteren. Nooit diep over nagedacht, toen. Totdat ik een jaar geleden of zo weer erg hier aan moest denken. Ik ben toen informatie op gaan zoeken over adoptie, internet, brochures, etc. Toen mijn gevoel steeds sterker werd heb ik het een half jaar geleden of zo aan mijn vriend voorgelegd. Hij wist dat ik het vaker geroepen had, maar dat ik zo serieus was wist hij niet. Hij is er toen ook over na gaan denken. En informatie gelezen etc. Een tijdje terug vertelde hij dat hij het ook wel zag zitten. Dat hij er echt voor wilde gaan. Dus op dat moment zitten we nu. In de vakantie gaan we er nog eens over praten, hoe en wat, ook qua opvoeding etc. (we hebben nog geen kinderen) en over welk land en zo. En daarna gaan we ons waarschijnlijk inschrijven!
Bij ons was het zo: ik heb er al vaker over nagedacht, riep het zelfs al op mijn 18e dat ik later een kind wilde adopteren. Nooit diep over nagedacht, toen. Totdat ik een jaar geleden of zo weer erg hier aan moest denken. Ik ben toen informatie op gaan zoeken over adoptie, internet, brochures, etc. Toen mijn gevoel steeds sterker werd heb ik het een half jaar geleden of zo aan mijn vriend voorgelegd. Hij wist dat ik het vaker geroepen had, maar dat ik zo serieus was wist hij niet. Hij is er toen ook over na gaan denken. En informatie gelezen etc. Een tijdje terug vertelde hij dat hij het ook wel zag zitten. Dat hij er echt voor wilde gaan. Dus op dat moment zitten we nu. In de vakantie gaan we er nog eens over praten, hoe en wat, ook qua opvoeding etc. (we hebben nog geen kinderen) en over welk land en zo. En daarna gaan we ons waarschijnlijk inschrijven!
woensdag 4 juli 2007 om 09:14
Wauw Akkies, dus voor jullie komt het nu allemaal heel dicht bij.
Spannend hoor om erin te stappen, je hebt in ieder geval wel de tijd om aan het idee te wennen, want voordat je door de procedure heen bent ben je al weer een paar jaar verder.
Heb je wel al een idee uit welke land je een kindje zou willen of heb je geen voorkeur.
Wij gaan aankomende vrijdag op vakantie, dus dan hebben we twee weken de tijd om er over te praten, over hoe hij erover denkt enzo en of het echt wat voor ons is, tenminste of we het zouden aankunnen.
Zullen er ook niet algemene informatieavonden zijn? Zonder dat je al bent ingeschreven, maar om gewoon meer informatie te hebben en te kunnen praten met iemand om op die manier in te schatten of je het als stel aan denkt te kunnen. Daar ben ik wel benieuwd naar.
Spannend hoor om erin te stappen, je hebt in ieder geval wel de tijd om aan het idee te wennen, want voordat je door de procedure heen bent ben je al weer een paar jaar verder.
Heb je wel al een idee uit welke land je een kindje zou willen of heb je geen voorkeur.
Wij gaan aankomende vrijdag op vakantie, dus dan hebben we twee weken de tijd om er over te praten, over hoe hij erover denkt enzo en of het echt wat voor ons is, tenminste of we het zouden aankunnen.
Zullen er ook niet algemene informatieavonden zijn? Zonder dat je al bent ingeschreven, maar om gewoon meer informatie te hebben en te kunnen praten met iemand om op die manier in te schatten of je het als stel aan denkt te kunnen. Daar ben ik wel benieuwd naar.
woensdag 4 juli 2007 om 09:35
Ik vind wel dat je er goed over moet nadenken uit welk land je een kindje wil adopteren en ook naar de achtergrond van het kind moet kijken.
Kijk bij pleegzorg word ook bij voorkeur naar een een pleeggezin gezocht dat bij voorkeur dezelfde achtergrond heeft bv een islamitsch kind bij een islamitisch pleeggezin of een kind van een homostel bij een homopleeggezin,dit doet de pleegzorg omdat het voor de ouders gewoon het prettigst is en het ook voor het kind het bekendst is.
In polen zitten de weeshuizen ook bomvol,waarom worden daar minder kinderen geadopteerd door nederlanders dan bv in china??
Polen zit een stuk dichterbij en ja eerlijk gezegt vind ik dat je een geadopteerd kind altijd zijn banden met zijn biologische ouders/familie (indien ze die nog hebben)in stand moet laten houden.Hoe dichterbij hoe beter dat gewoon gaat,men kan over en weer komen in vakanties ed.
Hoe denken jullie daarover?
Kijk bij pleegzorg word ook bij voorkeur naar een een pleeggezin gezocht dat bij voorkeur dezelfde achtergrond heeft bv een islamitsch kind bij een islamitisch pleeggezin of een kind van een homostel bij een homopleeggezin,dit doet de pleegzorg omdat het voor de ouders gewoon het prettigst is en het ook voor het kind het bekendst is.
In polen zitten de weeshuizen ook bomvol,waarom worden daar minder kinderen geadopteerd door nederlanders dan bv in china??
Polen zit een stuk dichterbij en ja eerlijk gezegt vind ik dat je een geadopteerd kind altijd zijn banden met zijn biologische ouders/familie (indien ze die nog hebben)in stand moet laten houden.Hoe dichterbij hoe beter dat gewoon gaat,men kan over en weer komen in vakanties ed.
Hoe denken jullie daarover?
woensdag 4 juli 2007 om 10:07
Intussen is het zo dat in verreweg de meeste adoptielanden (landen
waarvan de regering instemt met adoptie), kinderen alleen geadopteerd
mogen worden als zij geen levende familieleden meer hebben. Dus wezen,
en kinderen die te vondeling zijn gelegd.
(ook eerder genoemd: dat weeshuizen vol zitten, betekent nog niet dat
al die kinderen geadopteerd kunnen worden. Bureaucratie, eerst
oplossing in eigen land, dus "volle weeshuizen in Polen" is te
makkelijk gezegd. Polen is trouwens geen standaard adoptieland voor de
grote adoptieorganisaties. Waarom weet ik niet, zo is het nu eenmaal.)
Ik vond ook dat het een beetje een vervelend topic werd. Het lijkt soms
bijna alsof (toekomstige) adoptieouders moeten uitleggen waarom ze zo
egoistisch zijn??? Kijk, natuurlijk is adoptie eigenlijk
symptoombestrijding, eigenlijk zou je beter armoede kunnen bestrijden,
strijden voor gelijke rechten voor vrouwen, goede gezondheidszorg,
gratis en goede scholen en goede ontplooingskansen. Maar dat lukt onze
regeringen al niet, dus laat staan dat je dat in je eentje kan.
Mijn broertjes krijgen ook wel eens rare vragen over zich heen "hou je
wel van je pleegouders" (terwijl ze hun leven lang geen andere ouders
kennen) "mis je je echte ouders niet" (eehm, die kennen ze niet, en
zijn wrslk dood), "is het niet wennen voor je in Nederland" (nooit iets
anders gewend, hoezo complexen aanpraten). En dat is de laatste tijd
vaker, sinds er zoveel negatiefs over adoptie in het nieuws komt.
Enne... ElleMichelle: er wordt in adoptie uiteraard gematcht. Welke
ouders passen goed bij welk kind. Wordt al gedaan... Dus de
vergelijking met pleegzorg (waar dat allemaal natuurlijk w'el gebeurt)
loopt een beetje mank. Het gebeurt al!
woensdag 4 juli 2007 om 10:30
Enne... ElleMichelle: er wordt in adoptie uiteraard gematcht. Welke ouders passen goed bij welk kind. Wordt al gedaan... Dus de vergelijking met pleegzorg (waar dat allemaal natuurlijk w'el gebeurt) loopt een beetje mank. Het gebeurt al!
Nou dat ben ik dus niet met je eens.
Miischien wel weer een uitzondering maar oa bekende buitenlanders zoeken het kind zelf uit,schat,ik heb een leuk kind gezien die past goed in ons gezin.
En ja hoor dat kind word dus door hen geadopteerd.Word en gematched ?
Niet welke ouder past goed bij dat kind ..
Dat beeld komt zo wel in de media.Natuurlijk gaat het anders bij een selectief gescreend (onbekend) gezin waar wel eerst word gekeken welke ouder er het best bij het kind past.
Dus ik denk dat het wel degelijk uitmaakt hoe groot de zak met geld is die je meebrengt en wat je status is,daarmee krijg je toch meer voor elkaar dan de gewone man,maar ja is dat niet vrijwel overal zo?
Maar ja ik heb er geen moeite mee hoor,ik denk dat de adoptiekinderen van Jolie/Pitt een leuk en warm thuis hebben gekregen en dat is waar het om gaat toch?
Nou dat ben ik dus niet met je eens.
Miischien wel weer een uitzondering maar oa bekende buitenlanders zoeken het kind zelf uit,schat,ik heb een leuk kind gezien die past goed in ons gezin.
En ja hoor dat kind word dus door hen geadopteerd.Word en gematched ?
Niet welke ouder past goed bij dat kind ..
Dat beeld komt zo wel in de media.Natuurlijk gaat het anders bij een selectief gescreend (onbekend) gezin waar wel eerst word gekeken welke ouder er het best bij het kind past.
Dus ik denk dat het wel degelijk uitmaakt hoe groot de zak met geld is die je meebrengt en wat je status is,daarmee krijg je toch meer voor elkaar dan de gewone man,maar ja is dat niet vrijwel overal zo?
Maar ja ik heb er geen moeite mee hoor,ik denk dat de adoptiekinderen van Jolie/Pitt een leuk en warm thuis hebben gekregen en dat is waar het om gaat toch?
woensdag 4 juli 2007 om 11:05
Mamarleen,zeiden ze je dat ook al gelijk bij die infoavond,bij ons wel.
Esther,ik zei het inderdaad naar aanleiding van de vorige post op Jolie/Pitt:)
Lijkt me trouwens helemaal te gek een landgoed zoals bv Neverland met een dierentuin en pretpark ed,een hemel op aarde voor kinderen toch;)
Maar helaas,ik kan dat niet betalen.
Esther,ik zei het inderdaad naar aanleiding van de vorige post op Jolie/Pitt:)
Lijkt me trouwens helemaal te gek een landgoed zoals bv Neverland met een dierentuin en pretpark ed,een hemel op aarde voor kinderen toch;)
Maar helaas,ik kan dat niet betalen.
woensdag 4 juli 2007 om 11:12
quote: esther766 reageerde
quote: ElleMichelle reageerde
We hebben het hier over pleegkinderen geen adoptiekinderen.
Het gaat vaak genoeg ook mis in een pleeggezin en dan gaat het pleegkind weer naar een ander pleeggezin.Sommige kinderen zitten hun hele leven in 1 pleeggezin maar sommigen hebben in 12 pleeggezinnen gezeten als ze 18 jaar zijn.
Okee, wat wil je daarmee zeggen?
Toch niet dat je daarom maar niet meer hoeft te zoeken/streven naar gezinnen hoop ik?
Wat was eigenlijk de reden waarom je zei dat je een langdgoed zou willen kopen om kinderen te laten wonen, ik dacht dat je reageerde op de situatie van Angelina Jolie. Bedoel je dat je zelf een tehuis zou willen runnen of een extra tehuis zou willen openen?
Ik ben bang dat tehuizen altijd nodig zullen blijven, maar ik pleit ervoor altijd te blijven streven en zoeken naar een gezin voor een kind.Esther, niet ieder kind KAN in een gezin wonen. Sommige kinderen zijn dusdanig beschadigd dat ze volwassenen niet meer vertrouwen, of hebben een heftige hechtingsstoornis waardoor ze niet meer in staat zijn in een gezin te functioneren.
raar maar waar, een gezinshuis of internaat is voor deze kinderen beter, omdat het minder persoonlijk is, iets verder van hen af staat, en de lat lager wordt gelegd.
Ja, dat weet ik, en voor hen betekent wat meer afstand juist veiligheid. maar gelukkig geldt dat niet voor het grootste gedeelte van de pleegkinderen
woensdag 4 juli 2007 om 11:17
Daarom willen mensen ook het liefst 0-4 jarigen zowel in pleegzorg als voor adoptie,dan hebben deze kinderen nog geen draagzakje met problemen en hechten ze zich ook sneller aan het pleeg of adoptiegezin.
Jammer eigenlijk maar wel begrijpbaar,ik zou juist voor de oudere kinderen kiezen omdat deze groep altijd overblijft:(
Jammer eigenlijk maar wel begrijpbaar,ik zou juist voor de oudere kinderen kiezen omdat deze groep altijd overblijft:(
woensdag 4 juli 2007 om 11:21
Ja, dat weet ik, en voor hen betekent wat meer afstand juist veiligheid. maar gelukkig geldt dat niet voor het grootste gedeelte van de pleegkinderen 
Nou toch meer dan je denkt Esther,als ik hoor dat er ook wat kinderen elk jaar door omstandigheden in een ander pleeggezin komen denk ik toch dat deze groep kinderen ook beter af zijn in een gezinshuis of tehuis waar de leiding wel verandert maar waar hun (tijdelijk) thuis hetzelfde vertrouwde blijft...
Nou toch meer dan je denkt Esther,als ik hoor dat er ook wat kinderen elk jaar door omstandigheden in een ander pleeggezin komen denk ik toch dat deze groep kinderen ook beter af zijn in een gezinshuis of tehuis waar de leiding wel verandert maar waar hun (tijdelijk) thuis hetzelfde vertrouwde blijft...
woensdag 4 juli 2007 om 19:49
Ik wil ff recht zetten dat ik absoluut NIET gezegd / bedoeld heb dat wel
vruchtbaren meer RECHT hebben op adoptiekinderen als mensen met een onvervulde kinderwens. Ik heb alleen gezegd dat de kinderen die in aanmerking komen (idd door de bureaucratie veel minder dan die t eigenlijk nodig hebben) toch wel geadopteerd worden. Er is nl. hoe vreselijk t ook klinkt meer vraag als aanbod.... Dit heeft verder niets met recht op te maken. Ik heb zelfs geschreven dat wij erover denken na ons zeer lang gewenste biologische kindje alsnog een kindje te adopteren, omdat adoptie ons altijd al aanspreekt.
Enneh dat kinderen tot vier jaar nog geen rugzakje voor bagage hebben is echt klinkklare onzin. Dat ze zich makkelijker hechten dan kinderen boven de 6 dat zou kunnen maar zelfs een kind van enkele maanden oud heeft al een rugzakje, een trauma.... Dit is ons tijdens de adoptiecursus uitgebreid uitgelegd.
vruchtbaren meer RECHT hebben op adoptiekinderen als mensen met een onvervulde kinderwens. Ik heb alleen gezegd dat de kinderen die in aanmerking komen (idd door de bureaucratie veel minder dan die t eigenlijk nodig hebben) toch wel geadopteerd worden. Er is nl. hoe vreselijk t ook klinkt meer vraag als aanbod.... Dit heeft verder niets met recht op te maken. Ik heb zelfs geschreven dat wij erover denken na ons zeer lang gewenste biologische kindje alsnog een kindje te adopteren, omdat adoptie ons altijd al aanspreekt.
Enneh dat kinderen tot vier jaar nog geen rugzakje voor bagage hebben is echt klinkklare onzin. Dat ze zich makkelijker hechten dan kinderen boven de 6 dat zou kunnen maar zelfs een kind van enkele maanden oud heeft al een rugzakje, een trauma.... Dit is ons tijdens de adoptiecursus uitgebreid uitgelegd.
woensdag 4 juli 2007 om 20:04
Droom, ik denk dat mensen die momenteel (zijdelings) te maken hebben met adoptie lichtelijk gefrustreerd aan het raken zijn door alle steeds weer aangepaste regels/procesures en richtlijnen, de negatieve sfeer die rond adoptie hangt in de media, maar ook door mensen die wel vinden dat onvruchtbare stellen voor zouden moeten gaan. Onze beste vrienden hebben echt 6 dagdelen het geblaat aan moeten horen van stellen die vonden dat zij meer recht hadden op een kind en die echt in de "aanval" gingen.
Vandaar misschien mij felle reactie.. :$.., ik weet wat het voor hun betekent en wat zij er voor over hebben.
Liefs Mondy
(buiten dat vind ik dat er in een topic zowel positief als negatief op elkaar gereageerd mag worden..., dat maakt een discussie leuk, spannend, boeiend enzv.)
woensdag 4 juli 2007 om 20:54
donderdag 5 juli 2007 om 10:19
Ja, die discussie/gefrustreerde opmerkingen hoor je vaker onder startende aspirant-adoptieouders. (ongewenst kinderlozen moeten voorrang krijgen)
De grootste onzin natuurlijk, want niemand heeft recht op een kind. Ook heeft niemand méér recht op een kind...dan een ander.
Dat zijn degenen tot wie nog niet is doorgedrongen dat het niet om hen gaat, maar om de kinderen. Er zijn kinderen voor wie een gezin wordt gezocht, niet andersom.
Wat vervelend (licht uitgedrukt) voor die vrienden van je, dat ze zo onwelkom waren in de via-cursus. Gatver: je onverwerkte frustraties richten op een ander, gggrrrr!!!!
De grootste onzin natuurlijk, want niemand heeft recht op een kind. Ook heeft niemand méér recht op een kind...dan een ander.
Dat zijn degenen tot wie nog niet is doorgedrongen dat het niet om hen gaat, maar om de kinderen. Er zijn kinderen voor wie een gezin wordt gezocht, niet andersom.
Wat vervelend (licht uitgedrukt) voor die vrienden van je, dat ze zo onwelkom waren in de via-cursus. Gatver: je onverwerkte frustraties richten op een ander, gggrrrr!!!!
