Kinderen
alle pijlers
Leestips stiefouderschap
dinsdag 14 juli 2020 om 19:29
Ik zou gewoon zeggen: doe als mijn stiefmoeder deed en hou je een beetje op de achtergrond. Niet dat je nu maar de hele tijd op zolder moet gaan zitten als zijn kinderen er zijn, en je kunt ze ook gerust een beetje verwennen met iets lekkers, maar ga niet meteen aan het opvoeden. Behalve als het jezelf betreft: als de kinderen een grote bek tegen jou persoonlijk hebben moet je daar natuurlijk wat van zeggen maar hou het dan wel bij jezelf.
En oh ja, bemoei je nooit maar dan ook nooit met de opvoedingsmethoden van je mans ex, laat je niet meeslepen in gezanik over bezoekregelingen en doe niet moeilijk als je nieuwe vlam en zijn ex met elkaar corresponderen over de kinderen.
dinsdag 14 juli 2020 om 19:56
Vind je? Ik vind het juist een teken dat ze het serieus neemt en zich afvraagt hoe ze zich het beste kan opstellen. Dat kan toch ook juist op de achtergrond zijn? Wat negatief gelijk zeg.
dinsdag 14 juli 2020 om 20:19
Haha, dank allemaal voor de reacties, in het bijzonder Saartjepoes2 en patchouli voor de lieve uitgebreide reacties en de boekentips van Nienke.
Ik ben absoluut niet bezig met het creëren van een happy family en deel mezelf ook geen grote rol toe, zeker niet wat de opvoeding betreft. De reden dat ik me graag wil inlezen is dat ik graag meer wil weten over de dynamiek en de eventuele valkuilen, juist omdat ik niks overhaast of verkeerd wil doen of me ergens 'zomaar' in storten. En nee, ik heb geen grote verwachtingen of eisen, het kind is van mijn partner en zijn ex en heeft al twee ouders, daar sta ik compleet buiten. Maar feit blijft dat ik, als ik een relatie met de vader heb, ook een relatie met het kind heb, of ik nu met de vader samenwoon of niet. En ik wil onderzoeken hoe ik dat zo goed en respectvol mogelijk kan doen, naar het kind, naar mijn partner, en naar de moeder van het kind. En voordat iemand hier overheen valt, mijn partner en ik zijn al geruime tijd samen.
Voor iedereen met de gouden tip 'doe het niet', waar komt die vandaan? Is het in het belang van het kind? Hebben jullie zelf negatieve ervaringen in een relatie met een man met een kind? Of persoonlijk een slechte verhouding met een stiefouder? Juist naar deze dingen ben ik ook benieuwd.
Ik ben absoluut niet bezig met het creëren van een happy family en deel mezelf ook geen grote rol toe, zeker niet wat de opvoeding betreft. De reden dat ik me graag wil inlezen is dat ik graag meer wil weten over de dynamiek en de eventuele valkuilen, juist omdat ik niks overhaast of verkeerd wil doen of me ergens 'zomaar' in storten. En nee, ik heb geen grote verwachtingen of eisen, het kind is van mijn partner en zijn ex en heeft al twee ouders, daar sta ik compleet buiten. Maar feit blijft dat ik, als ik een relatie met de vader heb, ook een relatie met het kind heb, of ik nu met de vader samenwoon of niet. En ik wil onderzoeken hoe ik dat zo goed en respectvol mogelijk kan doen, naar het kind, naar mijn partner, en naar de moeder van het kind. En voordat iemand hier overheen valt, mijn partner en ik zijn al geruime tijd samen.
Voor iedereen met de gouden tip 'doe het niet', waar komt die vandaan? Is het in het belang van het kind? Hebben jullie zelf negatieve ervaringen in een relatie met een man met een kind? Of persoonlijk een slechte verhouding met een stiefouder? Juist naar deze dingen ben ik ook benieuwd.
dinsdag 14 juli 2020 om 21:10
Ik ben 7 jaar geleden stiefmoeder geworden toen de kinderen 1 en 5 waren. En ik kan inmiddels een boek schrijven over mijn ervaringen.
Je kan vanalles voornemen en de zogenaamde ‘juiste’ positie kiezen, maar daarmee negeer je een heel belangrijke partij in dit geheel; de kinderen. Kinderen van die leeftijd gaan een relatie met je aan, dat gaat vanzelf, daar heb je als volwassene helemaal niet eenzijdig controle over. Je wordt vanzelf opvoeder als deel bent van een huishouden en dat is ok. Laat dat gewoon gebeuren.
De ‘gouden tip’ die ik heb is; visualiseer voor jezelf wat jouw ideaalbeeld van de toekomst is. Ik heb destijds gevisualiseerd dat we straks in harmonie met vader, moeder en stiefouders bij hun diploma-uitreiking zijn. En vanaf dag 1 heb ik me bij allerlei keuzes afgevraagd wat positief zou bijdragen aan dat toekomstplaatje.
Ik ben inmiddels 7 jaar stiefmoeder. We zijn een happy family en mijn relatie met de bio-moeder is uitstekend. Het kan allemaal, maar het gaat niet vanzelf.
Leestips heb ik niet. Wat ik heb gelezen kwam neer op wat hier de pavlov-reactie ook altijd is: wees onzichtbaar. Ik heb precies het tegenovergestelde ervaren.
Je kan vanalles voornemen en de zogenaamde ‘juiste’ positie kiezen, maar daarmee negeer je een heel belangrijke partij in dit geheel; de kinderen. Kinderen van die leeftijd gaan een relatie met je aan, dat gaat vanzelf, daar heb je als volwassene helemaal niet eenzijdig controle over. Je wordt vanzelf opvoeder als deel bent van een huishouden en dat is ok. Laat dat gewoon gebeuren.
De ‘gouden tip’ die ik heb is; visualiseer voor jezelf wat jouw ideaalbeeld van de toekomst is. Ik heb destijds gevisualiseerd dat we straks in harmonie met vader, moeder en stiefouders bij hun diploma-uitreiking zijn. En vanaf dag 1 heb ik me bij allerlei keuzes afgevraagd wat positief zou bijdragen aan dat toekomstplaatje.
Ik ben inmiddels 7 jaar stiefmoeder. We zijn een happy family en mijn relatie met de bio-moeder is uitstekend. Het kan allemaal, maar het gaat niet vanzelf.
Leestips heb ik niet. Wat ik heb gelezen kwam neer op wat hier de pavlov-reactie ook altijd is: wees onzichtbaar. Ik heb precies het tegenovergestelde ervaren.
anoniem_65537e7f5e90c wijzigde dit bericht op 14-07-2020 22:56
12.32% gewijzigd
dinsdag 14 juli 2020 om 21:17
Mijn tip om het niet te doen komt inderdaad uit eigen ervaring voort. Ik was het stiefkind en mijn stiefouder had het er erg moeilijk mee dat zij niet op de eerste plaats stond bij mijn vader. Dat uitte zich in allerlei nare gedragingen tegenover mij. Ook respecteerde ze mijn eigen moeder niet en liet dat ook diverse malen blijken. Los van dit feit is het gewoon lastig om een opvoedende rol te spelen en bijvoorbeeld andermans kinderen te corrigeren. En dat ga je doen, want het kind zal heus wel iets doen wat jij liever anders had gezien.
Freedom is just another word for nothing left to lose - Janis Joplin
dinsdag 14 juli 2020 om 21:28
Ik ben sinds 8 jaar stiefmoeder en heb eigenlijk geen boeken gelezen, dus niet echt titel tips. Wel op de momenten dat ik iets bemerkte op internet veel opgezocht. Ook wel op fora gelezen maar ieders ervaringen en meningen zijn zo verschillend dat me dat maar beperkt hielp. Vooral al doende leren, veel afstemmen met partner, en enkele mensen in m'n directe omgeving waarvan sommigen ook stiefouder, als klankbord gebruikt.
Het gaat eigenlijk best goed, al zijn er natuurlijk altijd ups en downs. Zeker in de puberteit. Maar desalniettemin hebben de kinderen van mijn man en ik een goede verstandhouding. Zeg niet alleen ik maar zij zelf ook. Die leeftijd hebben ze ondertussen.
Het gaat eigenlijk best goed, al zijn er natuurlijk altijd ups en downs. Zeker in de puberteit. Maar desalniettemin hebben de kinderen van mijn man en ik een goede verstandhouding. Zeg niet alleen ik maar zij zelf ook. Die leeftijd hebben ze ondertussen.
dinsdag 14 juli 2020 om 21:30
Blijf rustig jezelf verdiepen en wil niet te veel. De vader van het kind moet het werk doen, jij kan zijinstromen en voorzichtig observeren voordat je iets 'moet'.
De tip van Kindrebel is een mooie: visualiseer een reële situatie waar je keuzes aan kan ophangen.
Ik ben stiefmoeder en vind het met vlagen loeizwaar. Met name wegens het bewustzijn rondom mijn handelen: wat is wijsheid en wat niet.
De situatie is wel ideaal, relatie met stiefkind is prima, met de andere ouder ook. We zijn een goedlopend gezinssysteem verdeeld over twee huizen.
Belangrijk voor mij is: houd je op de achtergrond zowel in relatie tussen partner-kind en partner-ex, het kind komt altijd eerst bij je partner in tijd/keuzes/rangorde. Creëer veel ruimte voor jezelf en eigen dingen, dit geeft ook ruimte aan je partner met het kind om hun samentijd in te delen. Heb geen hoge verwachtingen (van jezelf). Geef de situatie minimaal vijf jaar voor je kan zeggen of het gelukt is.
De tip van Kindrebel is een mooie: visualiseer een reële situatie waar je keuzes aan kan ophangen.
Ik ben stiefmoeder en vind het met vlagen loeizwaar. Met name wegens het bewustzijn rondom mijn handelen: wat is wijsheid en wat niet.
De situatie is wel ideaal, relatie met stiefkind is prima, met de andere ouder ook. We zijn een goedlopend gezinssysteem verdeeld over twee huizen.
Belangrijk voor mij is: houd je op de achtergrond zowel in relatie tussen partner-kind en partner-ex, het kind komt altijd eerst bij je partner in tijd/keuzes/rangorde. Creëer veel ruimte voor jezelf en eigen dingen, dit geeft ook ruimte aan je partner met het kind om hun samentijd in te delen. Heb geen hoge verwachtingen (van jezelf). Geef de situatie minimaal vijf jaar voor je kan zeggen of het gelukt is.
Hips, hopsakee en pierlala.
dinsdag 14 juli 2020 om 21:41
Ik denk dat het heel belangrijk is om je als stiefouder te realiseren dat jij de enige bent die flexibel moet zijn. Het kind kan niet kiezen; die heeft immers maar één vader. De man blijft altijd de vader van het kind. Jij bent de enige die ervoor kan kiezen om de situatie te verlaten.
Freedom is just another word for nothing left to lose - Janis Joplin
dinsdag 14 juli 2020 om 22:11
Ik heb zelf ervaring en ik ken heel veel mensen die als kind in samengestelde gezinnen terecht kwamen.tessin schreef: ↑14-07-2020 20:19
Voor iedereen met de gouden tip 'doe het niet', waar komt die vandaan? Is het in het belang van het kind? Hebben jullie zelf negatieve ervaringen in een relatie met een man met een kind? Of persoonlijk een slechte verhouding met een stiefouder? Juist naar deze dingen ben ik ook benieuwd.
Letterlijk geen enkele daarvan was een succesverhaal. Alle kinderen vonden het vreselijk, vinden dat het de band met hun ouder heeft beschadigd en wille koste wat het kost hun eigen kinderen dit niet aandoen.
Vast niet wat je wil horen maar wel het eerlijke antwoord.
dinsdag 14 juli 2020 om 22:16
Wat rot dat je dit hebt meegemaakt als kind.Belle73 schreef: ↑14-07-2020 21:17Mijn tip om het niet te doen komt inderdaad uit eigen ervaring voort. Ik was het stiefkind en mijn stiefouder had het er erg moeilijk mee dat zij niet op de eerste plaats stond bij mijn vader. Dat uitte zich in allerlei nare gedragingen tegenover mij. Ook respecteerde ze mijn eigen moeder niet en liet dat ook diverse malen blijken. Los van dit feit is het gewoon lastig om een opvoedende rol te spelen en bijvoorbeeld andermans kinderen te corrigeren. En dat ga je doen, want het kind zal heus wel iets doen wat jij liever anders had gezien.
dinsdag 14 juli 2020 om 22:27
We maken er hier het beste van, en na bijna 3 jaar lukt dat best aardig nu.
Mijn zoon was 2 toen wij uit elkaar gingen en ik heb en had alle redenen om haar niet te accepteren in het leven van mijn kind. (affaire met man en de hele mikmak)
Ik denk dat mijn tip is; geef het de tijd, heel veel tijd.
Ook na 3 jaar loop ik soms tegen dingen aan die ik confronterend of moeilijk vind, maar het slijt.
Ondertussen ben ik geen beste vriendinnen met de stiefmoeder van mijn zoon maar ben ik wel zover dat ik haar waardeer in wat ze doet voor mijn kind en dat ook uitspreek naar haar.
We gaan normaal met elkaar om, maken een praatje. Ik heb geen ideaalbeeld van een grote familie aan het kerstdiner en dat hoeft ook niet.
Maar als het om zoon gaat zijn er 4 volwassen mensen in zijn leven die veel om hem geven en goed voor hem zorgen. Meer kan ik me eigenlijk niet wensen. Succes!
Mijn zoon was 2 toen wij uit elkaar gingen en ik heb en had alle redenen om haar niet te accepteren in het leven van mijn kind. (affaire met man en de hele mikmak)
Ik denk dat mijn tip is; geef het de tijd, heel veel tijd.
Ook na 3 jaar loop ik soms tegen dingen aan die ik confronterend of moeilijk vind, maar het slijt.
Ondertussen ben ik geen beste vriendinnen met de stiefmoeder van mijn zoon maar ben ik wel zover dat ik haar waardeer in wat ze doet voor mijn kind en dat ook uitspreek naar haar.
We gaan normaal met elkaar om, maken een praatje. Ik heb geen ideaalbeeld van een grote familie aan het kerstdiner en dat hoeft ook niet.
Maar als het om zoon gaat zijn er 4 volwassen mensen in zijn leven die veel om hem geven en goed voor hem zorgen. Meer kan ik me eigenlijk niet wensen. Succes!
dinsdag 14 juli 2020 om 23:18
Ons samengesteld gezin is mislukt.
De kinderen van mijn partner waren nog jong, 5 en 2, toen we elkaar ontmoetten. In mijn ogen is het misgegaan, omdat mijn partner en zijn ex andere normen en waarden en andere ideeën hebben over opvoeden dan ik.
Helaas was communicatie daarover niet mogelijk. Mijn partner gaf als reden aan dat hij niet de boeman wilde zijn als zijn kinderen er waren.
Mijn twee kinderen en ik pasten ons aan aan de gewoonten en regels van de anderen, voor de lieve vrede, maar na jaren is het toch geklapt.
Ik denk achteraf dat we veel langer hadden moeten blijven latten.
Mijn partner en ik zijn nog samen, maar ik zie zijn kinderen nauwelijks meer. Hij wel en daar ben ik blij om voor hem.
De kinderen van mijn partner waren nog jong, 5 en 2, toen we elkaar ontmoetten. In mijn ogen is het misgegaan, omdat mijn partner en zijn ex andere normen en waarden en andere ideeën hebben over opvoeden dan ik.
Helaas was communicatie daarover niet mogelijk. Mijn partner gaf als reden aan dat hij niet de boeman wilde zijn als zijn kinderen er waren.
Mijn twee kinderen en ik pasten ons aan aan de gewoonten en regels van de anderen, voor de lieve vrede, maar na jaren is het toch geklapt.
Ik denk achteraf dat we veel langer hadden moeten blijven latten.
Mijn partner en ik zijn nog samen, maar ik zie zijn kinderen nauwelijks meer. Hij wel en daar ben ik blij om voor hem.
woensdag 15 juli 2020 om 12:46
Het is vooral belangrijk dat je open communiceert en dat je vooral met elkaar afspraken maakt over hoe je jouw stiefrol gaat invullen. Wat verwacht vader van jou en hoe zie je het zelf voor je. Maar ook welke normen en waarden zijn belangrijk voor jou en vader. Waar zitten knelpunten?
Boeken, geen idee, sorry. Wel een facebookgroep: samengestelde gezinnen.
Boeken, geen idee, sorry. Wel een facebookgroep: samengestelde gezinnen.
De term: "help" in caps-lock als topic-titel is over het algemeen omgekeerd evenredig aan de ernst van het betreffende probleem.
woensdag 15 juli 2020 om 16:29
Mijn reactie 'doe het niet' komt voor uit mijn eigen ervaring en gevoel. Mijn partner en ik hebben elk 2 kinderen en wat ik ook visualiseer, ik kan geen gezellig beeld in mijn hoofd krijgen van ons in een betaalbaar en toch ruim huis in Amsterdam met 5 slaapkamers en harmonie tussen ons en 4 pubers 
Zijn kinderen zijn als jonge pubers natuurlijk ook al echt gevormd, dus ik kan goed zien hoe anders ze zijn dan mijn kinderen, en hoe verschillend de opvoeding ook is. Dus die hele bubs in 1 huis lijkt me vragen om ellende. Maar elke situatie is anders. Als er minder kinderen waren, en ze waren jonger, had ik misschien wel de samenwoonstap durven maken.
Zijn kinderen zijn als jonge pubers natuurlijk ook al echt gevormd, dus ik kan goed zien hoe anders ze zijn dan mijn kinderen, en hoe verschillend de opvoeding ook is. Dus die hele bubs in 1 huis lijkt me vragen om ellende. Maar elke situatie is anders. Als er minder kinderen waren, en ze waren jonger, had ik misschien wel de samenwoonstap durven maken.
