Kinderen
alle pijlers
Maak ik mij terecht zorgen of is dit nog normaal?
dinsdag 11 augustus 2020 om 21:47
Mijn zoontje is nu zeven weken oud. Het is ons eerste kind dus ik heb geen vergelijkingsmateriaal. Ik weet dat de eerste drie maanden pittig zijn en dat de huilpiek rond zes weken is en dat het na 3 tot 4 maanden allemaal beter wordt. Maar ik vraag me af of het gedrag van mijn zoontje nog binnen het normale babygedrag valt of dat ik me terecht zorgen maak.
Hij heeft veel last van darmkrampjes en ik vermoed verborgen reflux. Dat hebben veel baby's natuurlijk. Ik heb alleen het gevoel dat het met mijn zoontje steeds slechter gaat. Overdag wil hij alleen nog maar in de draagdoek slapen of in een wipstoeltje zitten. Liggen wil hij niet (lang). S nachts sliep hij best goed. Echter krijgen we hem nu al een paar avonden niet/moeilijk in slaap. Hij is nu al 4 uur wakker en is echt moe maar komt niet in slaap. Bij ons op de borst sliep hij eerst ook, maar dat wil hij nu ook niet meer sinds ruim een week. Als we hem nu in de draagzak zouden doen dan zou hij meteen in slaap vallen. Ook na de laatste nachtvoeding valt hij niet meer in slaap en ben ik s ochtends al vanaf half 6 6 uur op. Eerst nam ik hem dan bij ons in bed zodat we samen nog verder konden slapen. Maar dat wil hij dus niet meer
Het drinken gaat onrustiger (overstrekken, aan tepel trekken, niet aan willen happen) en hij drinkt slechter (zou aan het warme weer kunnen liggen. In de auto in de maxi cosi huilt hij heel hard, in de kinderwagen huilt hij ook. Dus op pad gaan met kinderwagen of auto kan ook niet, want hij huilt letterlijk de hele tijd. Dit was eerder ook niet zo. Hij lijkt alleen maar comfortabel te zijn als hij rechtop gehouden wordt.
Zelf zit ik er wel een beetje doorheen en vraag me echt af of dit wel normaal is en hoe ik de komende dagen/weken door moet komen. Ik kan voor mijn gevoel letterlijk en figuurlijk geen kant op. Ik probeer aan alle kanten hulp te vragen. Voor mn zoontje al bij huisarts geweest en bij de hap omdat hij niet meer stopte met schreeuwen en overduidelijk last van zijn darmen had. Ben twee keer bij een osteopaat geweest, die heeft wel zijn darmen wat rustiger gekregen. Heb meerdere keren de vragenlijn van het cb gebeld maar ok krijg daar alleen maar de standaard adviezen maar die passen we allemaal al toe. Heb dit besproken tijdens de eerste afspraak op het consultatiebureau maar daar kreeg ik te horen dat het er nou eenmaal bij hoort.
Voor mezelf ook hulp gevraagd via huisarts maar kan pas over 3 weken terecht bij een poh. Dus daar heb ik nu weinig aan. Heb familie ingeschakeld om me te komen helpen en die komen ook 1 of 2 dagen per week een dagje helpen. Mijn man neemt zoontje vaak meteen over als hij thuis komt van zijn werk en in de weekenden maken we een verdeling zodat we alletwee even vrije tijd hebben.
Isndit nou normaal babygedrag of moet ik toch even door gaan zeuren bij huisarts/consultatiebureau?
Hij heeft veel last van darmkrampjes en ik vermoed verborgen reflux. Dat hebben veel baby's natuurlijk. Ik heb alleen het gevoel dat het met mijn zoontje steeds slechter gaat. Overdag wil hij alleen nog maar in de draagdoek slapen of in een wipstoeltje zitten. Liggen wil hij niet (lang). S nachts sliep hij best goed. Echter krijgen we hem nu al een paar avonden niet/moeilijk in slaap. Hij is nu al 4 uur wakker en is echt moe maar komt niet in slaap. Bij ons op de borst sliep hij eerst ook, maar dat wil hij nu ook niet meer sinds ruim een week. Als we hem nu in de draagzak zouden doen dan zou hij meteen in slaap vallen. Ook na de laatste nachtvoeding valt hij niet meer in slaap en ben ik s ochtends al vanaf half 6 6 uur op. Eerst nam ik hem dan bij ons in bed zodat we samen nog verder konden slapen. Maar dat wil hij dus niet meer
Het drinken gaat onrustiger (overstrekken, aan tepel trekken, niet aan willen happen) en hij drinkt slechter (zou aan het warme weer kunnen liggen. In de auto in de maxi cosi huilt hij heel hard, in de kinderwagen huilt hij ook. Dus op pad gaan met kinderwagen of auto kan ook niet, want hij huilt letterlijk de hele tijd. Dit was eerder ook niet zo. Hij lijkt alleen maar comfortabel te zijn als hij rechtop gehouden wordt.
Zelf zit ik er wel een beetje doorheen en vraag me echt af of dit wel normaal is en hoe ik de komende dagen/weken door moet komen. Ik kan voor mijn gevoel letterlijk en figuurlijk geen kant op. Ik probeer aan alle kanten hulp te vragen. Voor mn zoontje al bij huisarts geweest en bij de hap omdat hij niet meer stopte met schreeuwen en overduidelijk last van zijn darmen had. Ben twee keer bij een osteopaat geweest, die heeft wel zijn darmen wat rustiger gekregen. Heb meerdere keren de vragenlijn van het cb gebeld maar ok krijg daar alleen maar de standaard adviezen maar die passen we allemaal al toe. Heb dit besproken tijdens de eerste afspraak op het consultatiebureau maar daar kreeg ik te horen dat het er nou eenmaal bij hoort.
Voor mezelf ook hulp gevraagd via huisarts maar kan pas over 3 weken terecht bij een poh. Dus daar heb ik nu weinig aan. Heb familie ingeschakeld om me te komen helpen en die komen ook 1 of 2 dagen per week een dagje helpen. Mijn man neemt zoontje vaak meteen over als hij thuis komt van zijn werk en in de weekenden maken we een verdeling zodat we alletwee even vrije tijd hebben.
Isndit nou normaal babygedrag of moet ik toch even door gaan zeuren bij huisarts/consultatiebureau?
woensdag 12 augustus 2020 om 01:04
Zou hij (of jullie allebei) spruw kunnen hebben? Dan kan drinken pijn doen.Aardbei_86 schreef: ↑11-08-2020 22:21Maar als hij het extra flesje niet wil dan lijkt het me geen honger/dorst toch?
woensdag 12 augustus 2020 om 06:52
Ik probeer zo even zoveel mogelijk op iedereen te reageren. Als ik iets oversla dan hoor ik het wel.
Een draagzak met dit weer is niet slim nee. Veel te warm. Heeft ook niet mijn voorkeur maar een kind die zich helemaal oververhit schreeuwt met dit weer is ook niks. Vandaar dus toch de draagzak gebruiken en op de slaapkamer met airco gaan zitten. En gisterenmiddag en avond geen draagzak gebruikt en dar resulteerde in een baby die vanaf half 6 tot kwart voor 11 wakker was. Maxi cosi natuurlijk alleen in de auto gebruikt en eerst dr auto af laten koelen voordat we gingen. Die gebruik ik niet zomaar in huis. En met koeler weer slaapt hij overdag ook niet in zijn bedje helaas.
Osteopaat al geweest. Leek even te helpen ivm darmen, maar nu lijken die ook weer meer op te spelen. Kan natuurlijk aan het weer en de warmte liggen.
Qua tips. Van alles al geprobeerd. Inbakeren met pacco (doen we nu niet, veeel te warm) een puckababy slaapzakje, app met baarmoedergeluiden, föhn, stofzuiger etc. Doet ook geen wonderen. Wat nog wel een goeie is, is de kap van de wandelwagen naar beneden. Maar dat kan pas als het koeler is want ik ga nu niet op pad met deze hitte. Maar zou nog wel eens kunnen werken dat hij wat meer kan zien. Maxi cosi op de bijrijdersstoel (zonder airbags) kan ik ook nog wel proberen. Hoewel laatst mijn man achterin is gaan zitten bij hem en hij alsnog overstuur bleef.
Het boek baby in een droomritme in huis en gelezen. Hij lijkt baat te hebben bij voorspelbaarheid. Ik wil het niet echt een ritme noemen want die hebben we nog niet. In principe volg ik mijn zoontje en dat is nog elke dag anders.
Spruw. Voor zover ik weet zie je dan witte puntjes op de tong? Het is me niet opgevallen dat hij dat heeft, maar ik zal straks eens goed daar naar kijken. Zijn er nog andere symptomen van spruw?
Ik hoor wel van meer mensen dat ik op m'n moedergevoel moet vertrouwen en dat moeders vaak gelijk hebben als ze zeggen dat er iets mis is. Maar veel mensen zeggen daarentegen ook dat het er allemaal bij hoort. Dus dan weet ik het ook niet meer zo goed.
Voor nu zit ik al buiten in de tuin met zoontje in de draagzak..... vanaf 5 uur alweer erg onrustig. Veel scheten laten, kreunen, trappelen met beentjes. Ik heb geprobeerd hem te kalmeren. Bij ons in bed genomen, maar hij werd er niet rustiger van. Ik ga dadelijk toch maar eens contact opnemen met het consultatiebureau en eens even horen wat zij ervan vinden. Ik hou dit niet nog langer vol op deze manier als dit nog weken gaat duren. Zorgt er ook voor dat ik ga twijfelen aan mezelf als moeder. Waarom kunnen andere moeders dit allemaal wel en heb ik er zo veel moeite mee.
Een draagzak met dit weer is niet slim nee. Veel te warm. Heeft ook niet mijn voorkeur maar een kind die zich helemaal oververhit schreeuwt met dit weer is ook niks. Vandaar dus toch de draagzak gebruiken en op de slaapkamer met airco gaan zitten. En gisterenmiddag en avond geen draagzak gebruikt en dar resulteerde in een baby die vanaf half 6 tot kwart voor 11 wakker was. Maxi cosi natuurlijk alleen in de auto gebruikt en eerst dr auto af laten koelen voordat we gingen. Die gebruik ik niet zomaar in huis. En met koeler weer slaapt hij overdag ook niet in zijn bedje helaas.
Osteopaat al geweest. Leek even te helpen ivm darmen, maar nu lijken die ook weer meer op te spelen. Kan natuurlijk aan het weer en de warmte liggen.
Qua tips. Van alles al geprobeerd. Inbakeren met pacco (doen we nu niet, veeel te warm) een puckababy slaapzakje, app met baarmoedergeluiden, föhn, stofzuiger etc. Doet ook geen wonderen. Wat nog wel een goeie is, is de kap van de wandelwagen naar beneden. Maar dat kan pas als het koeler is want ik ga nu niet op pad met deze hitte. Maar zou nog wel eens kunnen werken dat hij wat meer kan zien. Maxi cosi op de bijrijdersstoel (zonder airbags) kan ik ook nog wel proberen. Hoewel laatst mijn man achterin is gaan zitten bij hem en hij alsnog overstuur bleef.
Het boek baby in een droomritme in huis en gelezen. Hij lijkt baat te hebben bij voorspelbaarheid. Ik wil het niet echt een ritme noemen want die hebben we nog niet. In principe volg ik mijn zoontje en dat is nog elke dag anders.
Spruw. Voor zover ik weet zie je dan witte puntjes op de tong? Het is me niet opgevallen dat hij dat heeft, maar ik zal straks eens goed daar naar kijken. Zijn er nog andere symptomen van spruw?
Ik hoor wel van meer mensen dat ik op m'n moedergevoel moet vertrouwen en dat moeders vaak gelijk hebben als ze zeggen dat er iets mis is. Maar veel mensen zeggen daarentegen ook dat het er allemaal bij hoort. Dus dan weet ik het ook niet meer zo goed.
Voor nu zit ik al buiten in de tuin met zoontje in de draagzak..... vanaf 5 uur alweer erg onrustig. Veel scheten laten, kreunen, trappelen met beentjes. Ik heb geprobeerd hem te kalmeren. Bij ons in bed genomen, maar hij werd er niet rustiger van. Ik ga dadelijk toch maar eens contact opnemen met het consultatiebureau en eens even horen wat zij ervan vinden. Ik hou dit niet nog langer vol op deze manier als dit nog weken gaat duren. Zorgt er ook voor dat ik ga twijfelen aan mezelf als moeder. Waarom kunnen andere moeders dit allemaal wel en heb ik er zo veel moeite mee.
woensdag 12 augustus 2020 om 07:54
Hee.
Eerst een
Het kan zo zwaar zijn.
Wij zaten vorig jaar om deze tijd ook midden in deze fase. Onze zoon bleek zowel reflux als koemelk allergie te hebben. Hij ging met de juiste voeding en medicijnen snel sprongen vooruit. Vooral de reflux zat hem erg dwars. Maar het heeft wel een paar maanden geduurd voordat we echt doorhadden hoe we hem het beste konden helpen, voordat hij een beetje kon wennen aan zijn lichaampje en ook wij waren toen al wat zenuwinzinkingen verder. Dus het hoort erbij - en ook niet.
We hebben nu de liefste, makkelijkste dreumes die werkelijk een zonnetje in huis is. Over zijn reflux en allergie is hij al een poosje heen gegroeid.
Mijn advies: blijf opkomen voor je baby, maar besef ook dat er helaas soms beperkt mogelijkheden zijn om de transitie van buik naar grote boze wereld makkelijker te maken, maar dat het uiteindelijk jullie allemaal wel gaat lukken.
Eerst een
Het kan zo zwaar zijn. Wij zaten vorig jaar om deze tijd ook midden in deze fase. Onze zoon bleek zowel reflux als koemelk allergie te hebben. Hij ging met de juiste voeding en medicijnen snel sprongen vooruit. Vooral de reflux zat hem erg dwars. Maar het heeft wel een paar maanden geduurd voordat we echt doorhadden hoe we hem het beste konden helpen, voordat hij een beetje kon wennen aan zijn lichaampje en ook wij waren toen al wat zenuwinzinkingen verder. Dus het hoort erbij - en ook niet.
We hebben nu de liefste, makkelijkste dreumes die werkelijk een zonnetje in huis is. Over zijn reflux en allergie is hij al een poosje heen gegroeid.
Mijn advies: blijf opkomen voor je baby, maar besef ook dat er helaas soms beperkt mogelijkheden zijn om de transitie van buik naar grote boze wereld makkelijker te maken, maar dat het uiteindelijk jullie allemaal wel gaat lukken.
woensdag 12 augustus 2020 om 08:09
Aardbei_86 schreef: ↑11-08-2020 21:59ja, hij komt wel goed aan. Dus vandaar dat ik ook wel twijfel aan mezelf en mijn bezorgdheid.
Zegt niet altijd wat. Mijn zoontje was ook een huilbaby, altijd onrustig, slecht slapen, heel veel krijsen (kon het geen huilen meer noemen).
Hij zag er verder goed uit, geen uitslag, kwam goed aan. Hij reageerde geweldig op Nutramigen die de huisarts als noodgreep voorschreef.
Na de eerste fles veranderde zijn gedrag al en binnen een paar dagen hadden we een droombaby. Eindelijk rust. Dus er speelde toch iets met overgevoeligheid voor koemelk.
Ook zou ik proberen wel nu al een vaster ritme erin te krijgen, dat kan al veel schelen.
woensdag 12 augustus 2020 om 08:14
Die anderen hebben totaal andere baby's. Daar kwam ik bij mijn tweede achter. Toen snapte ik pas ten volle hoe moeilijk mijn eerste was en waarom vriendinnen na 4 weken alweer op een terrasje zaten met een zoete baby in een draagzak of kar. Dat kán gewoon niet als je zo'n pittige baby hebt. Dat ligt echt niet aan jou!Aardbei_86 schreef: ↑12-08-2020 06:52Zorgt er ook voor dat ik ga twijfelen aan mezelf als moeder. Waarom kunnen andere moeders dit allemaal wel en heb ik er zo veel moeite mee.
Jij beschrijft geen gemiddelde baby hoor.
Probeer hypo allergene voeding te krijgen via het CB of de huisarts, als test.
woensdag 12 augustus 2020 om 08:18
Heel erg eens met Adelaide. Ik zat er ook zo doorheen en was ook zo op zoek naar een oplossing want ik dacht dat ik gek zou worden. Dus wij hebben omeprazol geprobeerd en ik zat om de haverklap bij HA en CB.
Maar achteraf, hoewel hij best een beetje baat had bij de omeprazol dus hij zal ook wat reflux hebben gehad, was het vooral de transitie. Voor ons allebei. Hij was pas tevreden toen hij kon kruipen en ik had zelfs nog wat langer nodig voor ik het moederschap echt ‘makkelijk’ vond worden.
Jij bent ook nog maar net moeder geworden en jij moet ook wennen en groeien in je rol.
Je hoeft het niet leuk te vinden. Dat zei iemand tegen mij. ‘Je hoeft het niet leuk te vinden om een goede moeder te zijn of van je kind te houden, volhouden is genoeg.’
Dat hielp mij enorm, want ik vond er helemaal niks aan en voelde me daar zo schuldig over. Dat leuk vinden komt echt wel.
Je doet het prima zo en baby’s zijn gewoon ruk
Maar achteraf, hoewel hij best een beetje baat had bij de omeprazol dus hij zal ook wat reflux hebben gehad, was het vooral de transitie. Voor ons allebei. Hij was pas tevreden toen hij kon kruipen en ik had zelfs nog wat langer nodig voor ik het moederschap echt ‘makkelijk’ vond worden.
Jij bent ook nog maar net moeder geworden en jij moet ook wennen en groeien in je rol.
Je hoeft het niet leuk te vinden. Dat zei iemand tegen mij. ‘Je hoeft het niet leuk te vinden om een goede moeder te zijn of van je kind te houden, volhouden is genoeg.’
Dat hielp mij enorm, want ik vond er helemaal niks aan en voelde me daar zo schuldig over. Dat leuk vinden komt echt wel.
Je doet het prima zo en baby’s zijn gewoon ruk
Statistics are used much like a drunk uses a lamppost: for support, not illumination.
woensdag 12 augustus 2020 om 08:24
Precies dit.lux- schreef: ↑11-08-2020 21:59Mijn zoon had dit ook. Het is vanzelf overgegaan en hij is nu een vrolijke, goedlachse, energieke peuter. Maar baby zijn, daar vond hij dus echt geen fuck aan.
Dus ja, bij ons was het iets dat vanzelf over is gegaan. Dus dat kan zeker. Of dat bij jouw zoontje ook zo is durf ik niet te zeggen.
Sterkte. Ik vond het een hel. Heeft lang geduurd voordat ik toe was aan nr. 2 (nu wel onderweg, 29 weken alweer, dus ook dat is goed gekomen)
Het gaat echt weer over. Ze blijven niet altijd baby.
Overigens duurde het bij ons ook lang voordat tweede kwam (met bakken ellende in de tussentijd), waardoor ik juist bij de tweede volop van haar genoten heb. Ondanks dat ze nog veel harder, veel meer en veel langer huilde. Ik wist dat het ooit zou stoppen en tot die tijd deed ik mijn oren dicht en knuffelde ik haar. Baby’s huilen nu eenmaal.
woensdag 12 augustus 2020 om 08:27
Mijn baby was precies zo. Ik eet eigenlijk nauwelijks tot geen zuivel en gaf bv, dus koemelkallergie was het hier niet.Bellyflop schreef: ↑12-08-2020 08:14Die anderen hebben totaal andere baby's. Daar kwam ik bij mijn tweede achter. Toen snapte ik pas ten volle hoe moeilijk mijn eerste was en waarom vriendinnen na 4 weken alweer op een terrasje zaten met een zoete baby in een draagzak of kar. Dat kán gewoon niet als je zo'n pittige baby hebt. Dat ligt echt niet aan jou!
Jij beschrijft geen gemiddelde baby hoor.
Probeer hypo allergene voeding te krijgen via het CB of de huisarts, als test.
Het is geen gemiddelde baby nee, die zo is. Maar ze kunnen ook zo zijn zonder (aanwijsbare) oorzaak. En het erge vond ik dat je alles probeert en niks helpt. Heel frustrerend.
Dus tuurlijk moet TO dingen laten uitzoeken als ze zich zorgen maakt, maar het kan ook zijn dat er niks uitkomt en dat ze pech heeft met een moeilijke baby ‘zonder reden’, zoals ik.
Statistics are used much like a drunk uses a lamppost: for support, not illumination.
woensdag 12 augustus 2020 om 08:29
Oordoppen droeg ikSnouth schreef: ↑12-08-2020 08:24Precies dit.
Het gaat echt weer over. Ze blijven niet altijd baby.
Overigens duurde het bij ons ook lang voordat tweede kwam (met bakken ellende in de tussentijd), waardoor ik juist bij de tweede volop van haar genoten heb. Ondanks dat ze nog veel harder, veel meer en veel langer huilde. Ik wist dat het ooit zou stoppen en tot die tijd deed ik mijn oren dicht en knuffelde ik haar. Baby’s huilen nu eenmaal.
geen grap. Dacht: of ik het nou hoor of niet, huilen doet ie toch wel. Hoef niet doof te worden tijdens het troosten 
Ja nu kan ik erom lachen maar wat een ellende was het.
Statistics are used much like a drunk uses a lamppost: for support, not illumination.
woensdag 12 augustus 2020 om 08:33
Ik vond het ook lood- en loodzwaar. De ene baby is ook gewoon makkelijker dan de andere. Misschien als (schrale) troost: mijn moeilijke baby is nu een vrolijke dreumes die van 7-7 slaapt 's nachts. Zonder allergieën of andere medische problemen, ik geloof dat zij ook een baby was die liever geen baby was.
Er komen hier regelmatig topics langs over moeders die er flink doorheen zitten. Je bent echt niet de enige die het gewoon heel erg zwaar vind. En dat mag ook gewoon.
Er komen hier regelmatig topics langs over moeders die er flink doorheen zitten. Je bent echt niet de enige die het gewoon heel erg zwaar vind. En dat mag ook gewoon.
woensdag 12 augustus 2020 om 08:39
lux- schreef: ↑12-08-2020 08:27Mijn baby was precies zo. Ik eet eigenlijk nauwelijks tot geen zuivel en gaf bv, dus koemelkallergie was het hier niet.
Het is geen gemiddelde baby nee, die zo is. Maar ze kunnen ook zo zijn zonder (aanwijsbare) oorzaak. En het erge vond ik dat je alles probeert en niks helpt. Heel frustrerend.
Dus tuurlijk moet TO dingen laten uitzoeken als ze zich zorgen maakt, maar het kan ook zijn dat er niks uitkomt en dat ze pech heeft met een moeilijke baby ‘zonder reden’, zoals ik.
Herkenbaar. Als je het echt niet vertrouwt, TO, bel dan de huisarts. Maar als je je vooral vertwijfeld afvraagt waarom het bij anderen zoveel makkelijker lijkt dan bij jou: de ene baby is ook echt makkelijker dan de andere. Dat hoeft niet komen doordat er iets is.
Je zou je kind zo graag willen helpen als het ongelukkig lijkt, maar soms kun je weinig doen dan er zijn voor je kind.
woensdag 12 augustus 2020 om 08:47
Dit! Oordoppen zijn briljant. Ik trok het anders echt, echt, echt, niet.
Nee het is niet 'normaal', als in gemiddeld. Maar echt abnormaal is het mi ook niet. Sommige baby's huilen nu eenmaal heel veel. Ik ben altijd blijven zoeken naar een oorzaak en oplossing maar heb niets gevonden. Maar voor hetzelfde geldt lukt het jou wel.
Sterkte, het is zo zwaar als je baby maar blijft krijsen.
kleinezon wijzigde dit bericht op 12-08-2020 08:53
23.89% gewijzigd
Look at the stars, look how they shine for you
And everything you do; Yeah, they were all yellow
And everything you do; Yeah, they were all yellow
woensdag 12 augustus 2020 om 08:47
Verborgen reflux is gelukkig niet iets wat veel baby's hebben. En is echt heel naar.
Ik denk dat je gewone reflux bedoelt TO?
Is ook naar, maar komt wel veel voor en vaak lost dat vanzelf op. Alleeen bij heel veel spugen en slecht drinken iets om naar te laten kijken.
Maar verborgen reflux is veel ernstiger en heeft bij mijn jongste voor ontstoken slokdarm en groeiachterstand geleid. Want niemand wilde mij serieus nemen.
Nadat mijn jongste 2x paars werd omdat ze zich aan het verslikken/stikken was en ik schreeuwend de huisarts had opgebeld ( was daar al 2x geweest en CB had groeistaatjes voor me uitgeprint want groeien deed ze ook niet) zat ik s'middag bij een kinderarts en kregen we nexium.
Binnen een dag geen huilbaby meer en na een week of 2 goed drinken en een beetje groei.
Ze heeft het alleen nooit meer ingehaald en dus moeten we eerdaags beslissen of we haar op groeihormonen gaat zetten.
Dus als je denkt dat verborgen reflux is ipv mondjes terug of gewoon spugen (maar wel groeien) blijf aan de bel hangen. Succes!!
Ik denk dat je gewone reflux bedoelt TO?
Is ook naar, maar komt wel veel voor en vaak lost dat vanzelf op. Alleeen bij heel veel spugen en slecht drinken iets om naar te laten kijken.
Maar verborgen reflux is veel ernstiger en heeft bij mijn jongste voor ontstoken slokdarm en groeiachterstand geleid. Want niemand wilde mij serieus nemen.
Nadat mijn jongste 2x paars werd omdat ze zich aan het verslikken/stikken was en ik schreeuwend de huisarts had opgebeld ( was daar al 2x geweest en CB had groeistaatjes voor me uitgeprint want groeien deed ze ook niet) zat ik s'middag bij een kinderarts en kregen we nexium.
Binnen een dag geen huilbaby meer en na een week of 2 goed drinken en een beetje groei.
Ze heeft het alleen nooit meer ingehaald en dus moeten we eerdaags beslissen of we haar op groeihormonen gaat zetten.
Dus als je denkt dat verborgen reflux is ipv mondjes terug of gewoon spugen (maar wel groeien) blijf aan de bel hangen. Succes!!
woensdag 12 augustus 2020 om 08:51
woensdag 12 augustus 2020 om 09:01
Mijn tweede was ook zo lastig. Sliep nauwelijks, eiste alle aandacht op, deed moeilijk qua voeding en was altijd boos. Hij is door kinderarts helemaal binnenstebuiten gekeerd maar nooit iets gevonden. Slecht drinken enz kan ook komen door oververmoeidheid/overprikkeling maar ja wat doe je daaraan als je alle mogelijkheden biedt en t kind gewoon niet gaat slapen...
Zijn grote broer had verborgen reflux, die werd door medicatie echt een relaxte baby. Bij nr 2 mochten we dat ook proberen maar hielp niets, dus weer gestopt.
Naarmate hij ouder werd, werd steeds meer duidelijk dat t 'gewoon' een temperamentvol, gefrustreerd kind was. Hij haatte baby zijn, was erg snel met alles en bij elke ontwikkelingsstap ging t iets beter. Grootste stappen zijn gemaakt toen hij met 10 maanden ging lopen en daarna praten. Als peuter nog af en toe een heftige uitbarsting maar na 2,5 jaar werd t echt beter en ging hij ook goed slapen. Nu 5 jaar, een heerlijk joch. Nog wel temperamentvol en erg slim (vermoedens Hb) maar achteraf snap ik zijn gedrag als baby beter.
Dat gezegd hebbende zou ik zeker het medische laten uitsluiten. Dus dring aan op sneller contact met ha of cb, al is t alleen maar om je gerust te stellen. Sterkte!
Zijn grote broer had verborgen reflux, die werd door medicatie echt een relaxte baby. Bij nr 2 mochten we dat ook proberen maar hielp niets, dus weer gestopt.
Naarmate hij ouder werd, werd steeds meer duidelijk dat t 'gewoon' een temperamentvol, gefrustreerd kind was. Hij haatte baby zijn, was erg snel met alles en bij elke ontwikkelingsstap ging t iets beter. Grootste stappen zijn gemaakt toen hij met 10 maanden ging lopen en daarna praten. Als peuter nog af en toe een heftige uitbarsting maar na 2,5 jaar werd t echt beter en ging hij ook goed slapen. Nu 5 jaar, een heerlijk joch. Nog wel temperamentvol en erg slim (vermoedens Hb) maar achteraf snap ik zijn gedrag als baby beter.
Dat gezegd hebbende zou ik zeker het medische laten uitsluiten. Dus dring aan op sneller contact met ha of cb, al is t alleen maar om je gerust te stellen. Sterkte!
woensdag 12 augustus 2020 om 09:09
Het is zwaar TO, die van mij is 11 maanden en de eerste 4 vond ik echt afzien. Ik herken je strijd en de vraag de elke minuut je bezig houdt: hoe kan ik m'n baby helpen. En dat lijkt maar niet te lukken.
Er is al veel nuttigs genoemd hier. Ik wilde alleen toevoegen dat het erop lijkt dat je zoontje in een negatieve spiraal zit. Het kan zomaar zijn dat als 1 ding beter gaat, alles opeens een stuk beter gaat. Als hij beter drinkt, slaapt hij beter etc. Zelf zou ik dan ook flink het cb en de huisarts blijven benaderen. Er is iets niet goed zegt je intuïtie, volg die.
Er is al veel nuttigs genoemd hier. Ik wilde alleen toevoegen dat het erop lijkt dat je zoontje in een negatieve spiraal zit. Het kan zomaar zijn dat als 1 ding beter gaat, alles opeens een stuk beter gaat. Als hij beter drinkt, slaapt hij beter etc. Zelf zou ik dan ook flink het cb en de huisarts blijven benaderen. Er is iets niet goed zegt je intuïtie, volg die.
woensdag 12 augustus 2020 om 09:11
Mijn jongste heeft hele heftige koemelkallergie. Toevallig at ik zelf al vrijwel koemelk eiwit vrij waardoor het in de eerste Periode heel lastig te achterhalen was wat er precies aan de hand was. Nu ik er direct mee te maken heb zie ik pas hoeveel producten dit toch bevatten (o.a. Als weipoeder, caseïne e.d.). Ik herken wel het onrustige en de darmklachten (maar eerlijk gezegd had mijn oudste dat ook; geen allergien en nu gewoon een “normaal” kind). Ik heb heel vaak bij de huisarts gezeten die toch aan reflux en “ja het is ook zwaar he” bleef denken. Totdat mijn zoon een keer omdat ik het echt niet meer trok een paar slokjes kunstvoeding nam en vervolgens opzwol en bijna stikte... ambulance en vier dagen ziekenhuis waren het gevolg. Het voordeel van zo’n heftige reactie is dat het vrij snel duidelijk is, als de reactie minder heftig is kan je er lang mee lopen tobben voordat er goed verder wordt gezocht naar de oorzaak.
Ik wil niet zeggen dat je zoontje een allergie heeft hoor... het is slechts 1 van de mogelijke oorzaken. Ik zou als hij overduidelijk vaak pijn e.d. Heeft dus toch blijven hameren bij de huisarts op een doorverwijzing. En het is gewoon mega zwaar, het niet slapen en verdriet om ongemak bij je kindje breekt je op! Maar het wordt echt een keer beter en je doet wat je kan voor hem! En dan nog eens die warmte er overheen... je doet t super!
Ik wil niet zeggen dat je zoontje een allergie heeft hoor... het is slechts 1 van de mogelijke oorzaken. Ik zou als hij overduidelijk vaak pijn e.d. Heeft dus toch blijven hameren bij de huisarts op een doorverwijzing. En het is gewoon mega zwaar, het niet slapen en verdriet om ongemak bij je kindje breekt je op! Maar het wordt echt een keer beter en je doet wat je kan voor hem! En dan nog eens die warmte er overheen... je doet t super!
woensdag 12 augustus 2020 om 09:13
Ik bedoel echt verborgen reflux. Ik weet het niet zeker hoor! Maar ik hoor gewoon de melk omhoog komen en dat hij het weer doorslikt. Nadat we bij de osteopaat zijn geweest spuugt hij af en toe wel wat uit nu. Maar ook regelmatig dat zijn mond wit is van de melk en dat hij het weer doorslikt. Sinds kort jammert hij daarna ook meteen. Net alsof het hem pijn doet. Maarja, hij groeit inderdaad wel goed.Luci_Morgenster schreef: ↑12-08-2020 08:47Verborgen reflux is gelukkig niet iets wat veel baby's hebben. En is echt heel naar.
Ik denk dat je gewone reflux bedoelt TO?
Is ook naar, maar komt wel veel voor en vaak lost dat vanzelf op. Alleeen bij heel veel spugen en slecht drinken iets om naar te laten kijken.
Maar verborgen reflux is veel ernstiger en heeft bij mijn jongste voor ontstoken slokdarm en groeiachterstand geleid. Want niemand wilde mij serieus nemen.
Nadat mijn jongste 2x paars werd omdat ze zich aan het verslikken/stikken was en ik schreeuwend de huisarts had opgebeld ( was daar al 2x geweest en CB had groeistaatjes voor me uitgeprint want groeien deed ze ook niet) zat ik s'middag bij een kinderarts en kregen we nexium.
Binnen een dag geen huilbaby meer en na een week of 2 goed drinken en een beetje groei.
Ze heeft het alleen nooit meer ingehaald en dus moeten we eerdaags beslissen of we haar op groeihormonen gaat zetten.
Dus als je denkt dat verborgen reflux is ipv mondjes terug of gewoon spugen (maar wel groeien) blijf aan de bel hangen. Succes!!
woensdag 12 augustus 2020 om 09:21
En ja ik probeer ook echt rekening te houden met het feit dat het gewoon zo is zonder reden. Maar dan is het fijn als er wel dingen uitgesloten zijn. En als er voor mij wat ondersteuning komt. Mijn man kan wel even vrij regelen maar niet de komende ik weet niet hoeveel weken. En ik ben bang dat ik helemaal op ben op het moment dat ik moet gaan werken.
Een vicieuze cirkel, daar lijken wij inderdaad in te zitten. Daarom laat ik hem toch maar zoveel (en veilig ivm de hitte) mogelijk in de draagzak slapen. Een overprikkelde baby slaapt nog slechter en kan zijn reflux en krampen minder makkelijk aan.
Wel "fijn" om te horen dat het geen standaard baby is en dat helaas meerdere dit herkennen. Ik zie om me heen alleen maar makkelijke baby's.
Een ritme doen we dus nog niet echt qua tijden. Wel een vaste volgorde. Wakker, verschonen, drinken, even knuffelen etc.
Koemelkallergie zou kunnen, ik eet al zoveel mogelijk lactosevrij. Ook vanuit mezelf al.
Een vicieuze cirkel, daar lijken wij inderdaad in te zitten. Daarom laat ik hem toch maar zoveel (en veilig ivm de hitte) mogelijk in de draagzak slapen. Een overprikkelde baby slaapt nog slechter en kan zijn reflux en krampen minder makkelijk aan.
Wel "fijn" om te horen dat het geen standaard baby is en dat helaas meerdere dit herkennen. Ik zie om me heen alleen maar makkelijke baby's.
Een ritme doen we dus nog niet echt qua tijden. Wel een vaste volgorde. Wakker, verschonen, drinken, even knuffelen etc.
Koemelkallergie zou kunnen, ik eet al zoveel mogelijk lactosevrij. Ook vanuit mezelf al.
woensdag 12 augustus 2020 om 09:35
Wat goed dat je aan de bel hebt getrokken, niet alleen voor je baby, maar ook voor jezelf. Het is gewoon heftig, zelfs als je wel een modelbaby hebt. Je doet wat je kan en ik kan me zo goed voorstellen dat je alles uit wil sluiten.
Ik was (en ben nog steeds wel eens, eerlijk gezegd), ook op zoek naar mogelijke oorzaken voor slecht slapen/huilen/krampjes/niet gelukkig lijken. Is het een sprongetje? Slaapregressie? Tandjes? Kou of hitte? En even zo vaak was het na een paar dagen weer 'normaal'totdat we weer in een andere fase terecht kwamen..
Ik herken een aantal dingen bij mijn 2 meiden.
Mijn oudste leek voor de buitenwereld een makkelijke baby ( want ze sliep 's nachts goed en wie wil dat nou niet), maar overdag vond ik het knap lastig. Krampjes, huilen, plak-aan-mij baby die meerdere keren per dag zichzelf en mij volledig onderspuugde. Ze wilde niet slapen, enkel in de auto en op mij/in het babynestje wat tegen mij aan stond. Hele dagen bracht ik door met een baby die niets wilde en vaak ook niet sliep. Oververmoeid viel ze dan in slaap 's avonds ( en dan lees je overal dat dat niet moet, want oververmoeide kinderen slapen slecht en gaan steeds slechter slapen, PANIEK! Was dus niet nodig, want ze heeft altijd goed geslapen 's nachts)
Ik keek gewoon uit naar het werkende leven en met 11 weken ging de vlag uit toen ik de deur achter me dichttrok en naar het werk ging. En ja, toen voelde ik me wel een hele nare moeder, maar het was niet anders.
En toen waren ineens die eerste 3-4 maanden voorbij en kwamen we in rustiger vaarwater terecht.
Jongste had hele heftige reflux, ook Nexium voor gekregen en daar knapte ze wel iets vanop. Bovenal knapte ik er iets van op, want ik maakte me echt wel zorgen om de hoeveelheden die ze uitspuugde. En ze had echt wel wat bji te zetten ( grote zware baby met wat vetjes), maar het is gewoon niet fijn om die hoeveelheden melk uitgespuugd te zien worden. Fijn CB en huisarts die direct meewerkten en meegingen in het idee om met medicatie te starten. Ze is nu 12,5 maanden en sinds 2 maanden spuugt ze niet meer zo bizar, maar bij elk boertje/hikje, komt er toch nog wel een mondje vol terug.
En toch heb ik minder last gehad van die eerste 3-4 maanden bji jongste dan bij oudste. Omdat het een keer beter gaat worden, omdat die eerste 3 maanden een baby zo moet wennen aan een leven buiten de baarmoeder, met allerlei rare geluiden, geuren, kleuren. En dan je eigen emotionele achtbaan niet te vergeten.
En vast ritme ( op basis van tijden), kwam hier pas een keer aan de orde toen oudste alleen nog maar een middagslaapje had. Toen was ze bijna 1,5. Jongste zit nu op 2 slaapjes, maar zonder vaste tijden. Moe is moe, honger is honger. Een vaste volgorde hebben we langzaam geintroduceerd toen ze beiden een maand of 3-4 waren, vooral rond het naar bed gaan voor de nacht.
Ik was (en ben nog steeds wel eens, eerlijk gezegd), ook op zoek naar mogelijke oorzaken voor slecht slapen/huilen/krampjes/niet gelukkig lijken. Is het een sprongetje? Slaapregressie? Tandjes? Kou of hitte? En even zo vaak was het na een paar dagen weer 'normaal'totdat we weer in een andere fase terecht kwamen..
Ik herken een aantal dingen bij mijn 2 meiden.
Mijn oudste leek voor de buitenwereld een makkelijke baby ( want ze sliep 's nachts goed en wie wil dat nou niet), maar overdag vond ik het knap lastig. Krampjes, huilen, plak-aan-mij baby die meerdere keren per dag zichzelf en mij volledig onderspuugde. Ze wilde niet slapen, enkel in de auto en op mij/in het babynestje wat tegen mij aan stond. Hele dagen bracht ik door met een baby die niets wilde en vaak ook niet sliep. Oververmoeid viel ze dan in slaap 's avonds ( en dan lees je overal dat dat niet moet, want oververmoeide kinderen slapen slecht en gaan steeds slechter slapen, PANIEK! Was dus niet nodig, want ze heeft altijd goed geslapen 's nachts)
Ik keek gewoon uit naar het werkende leven en met 11 weken ging de vlag uit toen ik de deur achter me dichttrok en naar het werk ging. En ja, toen voelde ik me wel een hele nare moeder, maar het was niet anders.
En toen waren ineens die eerste 3-4 maanden voorbij en kwamen we in rustiger vaarwater terecht.
Jongste had hele heftige reflux, ook Nexium voor gekregen en daar knapte ze wel iets vanop. Bovenal knapte ik er iets van op, want ik maakte me echt wel zorgen om de hoeveelheden die ze uitspuugde. En ze had echt wel wat bji te zetten ( grote zware baby met wat vetjes), maar het is gewoon niet fijn om die hoeveelheden melk uitgespuugd te zien worden. Fijn CB en huisarts die direct meewerkten en meegingen in het idee om met medicatie te starten. Ze is nu 12,5 maanden en sinds 2 maanden spuugt ze niet meer zo bizar, maar bij elk boertje/hikje, komt er toch nog wel een mondje vol terug.
En toch heb ik minder last gehad van die eerste 3-4 maanden bji jongste dan bij oudste. Omdat het een keer beter gaat worden, omdat die eerste 3 maanden een baby zo moet wennen aan een leven buiten de baarmoeder, met allerlei rare geluiden, geuren, kleuren. En dan je eigen emotionele achtbaan niet te vergeten.
En vast ritme ( op basis van tijden), kwam hier pas een keer aan de orde toen oudste alleen nog maar een middagslaapje had. Toen was ze bijna 1,5. Jongste zit nu op 2 slaapjes, maar zonder vaste tijden. Moe is moe, honger is honger. Een vaste volgorde hebben we langzaam geintroduceerd toen ze beiden een maand of 3-4 waren, vooral rond het naar bed gaan voor de nacht.
woensdag 12 augustus 2020 om 09:49
Ik vond het juist veel makkelijker toen ik weer ging werken (na 6 maanden pas, die fout maak ik niet nog eensAardbei_86 schreef: ↑12-08-2020 09:21En ja ik probeer ook echt rekening te houden met het feit dat het gewoon zo is zonder reden. Maar dan is het fijn als er wel dingen uitgesloten zijn. En als er voor mij wat ondersteuning komt. Mijn man kan wel even vrij regelen maar niet de komende ik weet niet hoeveel weken. En ik ben bang dat ik helemaal op ben op het moment dat ik moet gaan werken.
Een vicieuze cirkel, daar lijken wij inderdaad in te zitten. Daarom laat ik hem toch maar zoveel (en veilig ivm de hitte) mogelijk in de draagzak slapen. Een overprikkelde baby slaapt nog slechter en kan zijn reflux en krampen minder makkelijk aan.
Wel "fijn" om te horen dat het geen standaard baby is en dat helaas meerdere dit herkennen. Ik zie om me heen alleen maar makkelijke baby's.
Een ritme doen we dus nog niet echt qua tijden. Wel een vaste volgorde. Wakker, verschonen, drinken, even knuffelen etc.
Koemelkallergie zou kunnen, ik eet al zoveel mogelijk lactosevrij. Ook vanuit mezelf al.
) en ik er dus gewoon letterlijk uit werd getrokken. Het was dan het probleem van man/oma/kdv, niet van mij.Weet je, je hebt baby’s in alle soorten en maten, maar plakken aan mama, niet/kort/weinig slapen, krampen, spugen, huilen, het is allemaal ‘normaal’ babygedrag. Helaas horen en zien we tegenwoordig nog maar heel weinig baby’s in onze omgeving.
Toen mijn zoontje geboren werd begon mijn zusje net te werken op de kinderafdeling als arts en zij zegt altijd: ik begreep eigenlijk pas wat die ouders bedoelden omdat ik zelf een neefje had dat ook zo was. En ook zag hoe groot de overgang van ‘gewoon’ vrouw naar moeder eigenlijk is. En het hielp mij juist weer dat zij vaak kindjes zag zoals die van mij, maar dat ze er vaak niet zoveel aan konden doen en dat het vanzelf beter ging bij die kinderen. Dat gaf mij dan weer het gevoel dat ik geen totale idioot was die geen idee had wat haar kind nodig had.
Statistics are used much like a drunk uses a lamppost: for support, not illumination.
