Kinderen
alle pijlers
Meer voorheen-ambiteuze dames die nu minder willen werken?
donderdag 10 april 2008 om 11:27
Onze dochter is nu een half jaar en het valt me zo tegen om weer te werken. Ben begonnen na ruim drie maanden zwangerschapsverlof voor 4 dagen per week (werkte altijd 5 dagen + overuren), maar zou liever 3 dagen gaan werken...
Had ik vantevoren niet gedacht, ik was namelijk altijd een erg ambitieus typje en werk in een bedrijf waar bijna iedereen dat is. Mijn huidige baan is eigenlijk ook helemaal niet voor 4 dagen per week dus ik krijg ook lang niet alles af
Heb binnenkort een gesprek met mijn manager dus hopelijk dat dat wat verandert..alhoewel hij wel een echte workaholic is dus waarschijnlijk zal hij me niet helemaal begrijpen.
Ik heb dit laatst met wat vrienden besproken en die zeggen dat ik nu nog niet moet aangeven dat ik 3 dagen zou willen werken en ook niet dat ik mijn huidige baan in 4 dagen niet afkrijg omdat ik daar misschien later spijt van krijg... maar zo voelt het nu absoluut niet: ik wil gewoon meer bij m'n kleine meid zijn! F^%$ die goeie baan!
Mijn vriend vind ook dat ik het nog een tijdje aan moet zien, volgens hem duurt het gewoon even om op te starten na zo'n lange tijd er helemaal uit te zijn geweest en hij ook is bang dat ik er over een tijdje spijt van zal krijgen. Hij steunt me trouwens wel in elke beslissing die ik hierover zou nemen. En hij vind dat ik wel moet bespreken dat ik ermee zit dat ik niet alles afkrijg want dat kun je natuurlijk beter nu aangeven dan wanneer het te laat is en ik mijn project niet afkrijg.
Iemand hier ervaring mee? Ben voornamelijk benieuwd naar dames die hetzelfde hebben gehad en toch hebben doorgezet of juist wel minder zijn gaan werken en waarom.
Verder zijn alle andere tips/opmerkingen natuurlijk van harte welkom!
Oh ja, de tip dat ik dan niet onder werktijd op het forum moet zitten surfen die hoeft dan niet meer he?
Had ik vantevoren niet gedacht, ik was namelijk altijd een erg ambitieus typje en werk in een bedrijf waar bijna iedereen dat is. Mijn huidige baan is eigenlijk ook helemaal niet voor 4 dagen per week dus ik krijg ook lang niet alles af
Heb binnenkort een gesprek met mijn manager dus hopelijk dat dat wat verandert..alhoewel hij wel een echte workaholic is dus waarschijnlijk zal hij me niet helemaal begrijpen.
Ik heb dit laatst met wat vrienden besproken en die zeggen dat ik nu nog niet moet aangeven dat ik 3 dagen zou willen werken en ook niet dat ik mijn huidige baan in 4 dagen niet afkrijg omdat ik daar misschien later spijt van krijg... maar zo voelt het nu absoluut niet: ik wil gewoon meer bij m'n kleine meid zijn! F^%$ die goeie baan!
Mijn vriend vind ook dat ik het nog een tijdje aan moet zien, volgens hem duurt het gewoon even om op te starten na zo'n lange tijd er helemaal uit te zijn geweest en hij ook is bang dat ik er over een tijdje spijt van zal krijgen. Hij steunt me trouwens wel in elke beslissing die ik hierover zou nemen. En hij vind dat ik wel moet bespreken dat ik ermee zit dat ik niet alles afkrijg want dat kun je natuurlijk beter nu aangeven dan wanneer het te laat is en ik mijn project niet afkrijg.
Iemand hier ervaring mee? Ben voornamelijk benieuwd naar dames die hetzelfde hebben gehad en toch hebben doorgezet of juist wel minder zijn gaan werken en waarom.
Verder zijn alle andere tips/opmerkingen natuurlijk van harte welkom!
Oh ja, de tip dat ik dan niet onder werktijd op het forum moet zitten surfen die hoeft dan niet meer he?
donderdag 10 april 2008 om 11:30
choca, je hebt wettelijk recht op ouderschapsverlof (ervan uitgaande dat je al een tijdje bij dezelfde werkgever werkt), als je dat opneemt voor 1 dag in de week, kan je eerst bekijken hoe dat je bevalt, je behoudt dan het recht op je oude aantal uren mocht het je niet bevallen. Als je ouderschapsverlof afgelopen is, is je baas niet verplicht je een nieuw contract aan te bieden overigens, maar dan weet je wel hoe het is om minder te werken...
donderdag 10 april 2008 om 11:34
Dat klopt maar die ene dag in de week dat ik nu vrij heb is al mijn ouderschapsverlof dag. Drie dagen werken is bij ons echt niet gebruikelijk -> alleen bepaalde secr.functies kunnen minder dan 4 dagen werken. Eigenlijk was vier dagen werken al vrij lastig er doorheen te krijgen maar in het kader van ouderschapsverlof konden ze er niet echt moeilijk om doen.
donderdag 10 april 2008 om 11:48
donderdag 10 april 2008 om 12:16
HI Choca,
Ik heb twee weken geleden de knoop doorgehakt om de komende maanden bij mijn twee dochtertjes thuis te blijven. Ik zit er nog wat dubbel in, maar zie ook dat het beter is voor ons als gezin (ik had een leidinggevende functie en zat in de opstart van een eigen bedrijf). Dochters zijn 2 jaar en 3 maanden oud.
Nu even geen tijd, later (morgen/ overmorgen ben ik er weer). Ik ga er vanuit dat ik later zo weer een baan vind gezien de huidige krapte op de arbeidsmarkt, parttime is wel een stuk lastiger maar goed, ook dat moet wel te doen zijn en anders ga ik wel in een winkel of zo staan, daar zoeken ze altijd mensen.
Ik heb twee weken geleden de knoop doorgehakt om de komende maanden bij mijn twee dochtertjes thuis te blijven. Ik zit er nog wat dubbel in, maar zie ook dat het beter is voor ons als gezin (ik had een leidinggevende functie en zat in de opstart van een eigen bedrijf). Dochters zijn 2 jaar en 3 maanden oud.
Nu even geen tijd, later (morgen/ overmorgen ben ik er weer). Ik ga er vanuit dat ik later zo weer een baan vind gezien de huidige krapte op de arbeidsmarkt, parttime is wel een stuk lastiger maar goed, ook dat moet wel te doen zijn en anders ga ik wel in een winkel of zo staan, daar zoeken ze altijd mensen.
donderdag 10 april 2008 om 13:16
Ik werkte altijd fulltime, ben na de geboorte van oudste 4 dagen per week gaan werken en daarna heel snel naar 24 uur per week (3 dagen) gegaan. Ik ben nog altijd blij met deze beslissing (dochter is nu 3.5 jaar). Met 4 dagen per week had ik de volgende problemen:
1) Ik kreeg mijn werk niet af, aan mijn taken veranderde niets terwijl ik wel een dag minder ging werken. Bij 3 dagen in de week veranderde mijn takenpakket wél en had ik niet continu het idee dat ik achter de feiten aanholde
2) Ik had continu het idee dat ik iedereen tekort deed: kreeg mijn werk niet af, had het gevoel dat ik thuis de boel niet rond kreeg en mijn sociale leven schoot er al helemaal bij in.
3 Dagen in de week werken is voor mij perfect. Ik doe nu wat minder ambitieuze projecten, maar ik vind dat prima nu. Heb nu thuis 3 kinderen onder de 4 jaar en voor mij persoonlijk is dat nu even niet goed te combineren met een zware (leidinggevende) functie.
1) Ik kreeg mijn werk niet af, aan mijn taken veranderde niets terwijl ik wel een dag minder ging werken. Bij 3 dagen in de week veranderde mijn takenpakket wél en had ik niet continu het idee dat ik achter de feiten aanholde
2) Ik had continu het idee dat ik iedereen tekort deed: kreeg mijn werk niet af, had het gevoel dat ik thuis de boel niet rond kreeg en mijn sociale leven schoot er al helemaal bij in.
3 Dagen in de week werken is voor mij perfect. Ik doe nu wat minder ambitieuze projecten, maar ik vind dat prima nu. Heb nu thuis 3 kinderen onder de 4 jaar en voor mij persoonlijk is dat nu even niet goed te combineren met een zware (leidinggevende) functie.
donderdag 10 april 2008 om 13:22
Hoi Choca,
ik denk dat de soort baan die je doet meer het probleem is. Het klinkt namelijk alsof, ongeacht hoeveel dagen je werkt, de werklast hetzelfde blijft. Ik weet niet of dat zo is maar die indruk krijg ik en dat is in veel sectoren gebruikelijk. In hoeverre drie dagen werken dan een oplossing is, is nog maar de vraag want dan ben je drie dagen echt supergestressed bezig om alles af te krijgen. Lijkt me ook niet ideaal. Zeker niet als collega's je dan nog vreemd aankijken van: 'Zo weer een dagje vrij?' als je naar huis gaat en de volgende dag thuisblijft. Ik ben benieuwd of dit zo is, die indruk krijg ik.
Verwijderd wegens privacy.
ik denk dat de soort baan die je doet meer het probleem is. Het klinkt namelijk alsof, ongeacht hoeveel dagen je werkt, de werklast hetzelfde blijft. Ik weet niet of dat zo is maar die indruk krijg ik en dat is in veel sectoren gebruikelijk. In hoeverre drie dagen werken dan een oplossing is, is nog maar de vraag want dan ben je drie dagen echt supergestressed bezig om alles af te krijgen. Lijkt me ook niet ideaal. Zeker niet als collega's je dan nog vreemd aankijken van: 'Zo weer een dagje vrij?' als je naar huis gaat en de volgende dag thuisblijft. Ik ben benieuwd of dit zo is, die indruk krijg ik.
Verwijderd wegens privacy.
donderdag 10 april 2008 om 13:51
Ook ik heb op het punt gestaan minder te gaan werken toen mijn zoon nog geen jaar was... Ik was steeds zo moe, had om de paar weken griep, en mensen begonnen me te adviseren dat ik minder moest gaan werken. Ik heb het toen met mijn huisarts overlegd, en die zei: nee hoor, da's veel te drastisch, dit hoort gewoon allemaal bij het eerste jaar. Hoe het nu gaat zegt niks over je energiepeil en in hoeverre je van je baan geniet over een korte tijd. Ben toen maar gewoon doorgegaan, en achteraf superblij geweest dat ik het niet gedaan heb! Ik geniet volop van mijn werk (fulltime, maar ik kan mijn eigen tijd indelen) en heb echt genoeg tijd voor mijn zoon, die nu bijna 5 is
Mijn idee is: tuurlijk kun je minder gaan werken en dan zul je achteraf ook voelen dat je de juiste beslissing genomen hebt (zie dames hierboven). Je zult wennen aan het rustiger weekschema en er ook van genieten. Maar probeer ook contact te houden met je ambitieuze kant. Waarom wilde je ooit die baan? Voor mij weegt zwaar dat vrouwen als het lastig wordt om werk/thuis te combineren vaak minder gaan werken, maar mannen niet. Mijn man vangt hier thuis heel veel op: hoe zit dat met jouw vriend? Hij steunt je in je beslissing, maar is hij ook bereid minder te gaan werken/meer in huis te gaan doen? Morele steun is mooi, praktische hulp is beter!
Ik voorspel je dat je met veel meer gemak/plezier alles zult combineren over een paar maanden. Misschien kun je wel bespreken dat je momenteel moeite hebt, dat je voelt dat je teveel taken hebt oid. En daar constructief oplossingen voor zoeken. Maar geen rigoreuze beslissingen nu! Je bent nog niet eens ontzwangerd! Daar staat 9 maanden voor geloof ik. Wacht het verdwijnen van de hormonen (en de terugkeer van je oude zelf) maar eerst af, wie weet wat een verschil dat maakt. Heel veel succes in je beslissing!
Mijn idee is: tuurlijk kun je minder gaan werken en dan zul je achteraf ook voelen dat je de juiste beslissing genomen hebt (zie dames hierboven). Je zult wennen aan het rustiger weekschema en er ook van genieten. Maar probeer ook contact te houden met je ambitieuze kant. Waarom wilde je ooit die baan? Voor mij weegt zwaar dat vrouwen als het lastig wordt om werk/thuis te combineren vaak minder gaan werken, maar mannen niet. Mijn man vangt hier thuis heel veel op: hoe zit dat met jouw vriend? Hij steunt je in je beslissing, maar is hij ook bereid minder te gaan werken/meer in huis te gaan doen? Morele steun is mooi, praktische hulp is beter!
Ik voorspel je dat je met veel meer gemak/plezier alles zult combineren over een paar maanden. Misschien kun je wel bespreken dat je momenteel moeite hebt, dat je voelt dat je teveel taken hebt oid. En daar constructief oplossingen voor zoeken. Maar geen rigoreuze beslissingen nu! Je bent nog niet eens ontzwangerd! Daar staat 9 maanden voor geloof ik. Wacht het verdwijnen van de hormonen (en de terugkeer van je oude zelf) maar eerst af, wie weet wat een verschil dat maakt. Heel veel succes in je beslissing!
donderdag 10 april 2008 om 14:05
Ik werk nu parttime, 25.5 uur, en ben nog steeds ambitieus hoor! Ik ben 2 dagen thuis bij mijn kinderen, en dat bevalt prima. Voor mijn werk zou ik wel meer willen werken, maar ik geniet teveel van de dagen thuis.
Ik denk dat je het ook best allebei kunt hebben, maar kan dat ook in deze baan? Misschien even volhouden en oren en ogen open houden naar andere functies? Minder werken betekent niet per definitie geen ambitie!!!
Ik denk dat je het ook best allebei kunt hebben, maar kan dat ook in deze baan? Misschien even volhouden en oren en ogen open houden naar andere functies? Minder werken betekent niet per definitie geen ambitie!!!
donderdag 10 april 2008 om 14:27
Minder werken betekent niet dat de ambitie weggaat maar wel dat je waarschijnlijk minder kans krijgt deze te verwezenlijken. Lijkt me ook wel logisch ergens. Als werkgever neem je toch liever iemand aan die bereid is keihard te werken en uren te maken. Ik zeg niet dat het goed is, maar zo werkt het wel. Full-time collega's gaan bij promoties vaak voor tenzij een parttimer echt aanzienlijk veel beter is of aparte kwaliteiten heeft die de rest niet heeft maar vaak scheelt het niet zoveel.
donderdag 10 april 2008 om 14:38
Minder werken is bij mij wel direct gekoppeld aan minder ambitie heb ik gemerkt. Dat ligt ook wel aan mijn functie en de bedrijfstak, waarin ik zo'n beetje de enige parttimer ben. Ook zijn mijn mogelijkheden tot het maken van overuren gewoon minder, omdat ik de kinderen op moet halen. Dat alles heeft invloed op mijn carriere, maar dat was ik me van te voren ook bewust en ik moet ook bekennen dat ik mijn werk vroeger veel belangrijker vond dan tegenwoordig.
Zwieber, het was juist mijn ervaring dat de werkdruk bij een baan van 24 uur een stuk minder was, dan bij 32 uur. 24 Uur ziet men echt als parttime en dus vindt niemand het vreemd dat mijn output ook minder was. Bij 32 uur werken was dat veel minder het geval en in de praktijk kwam het er gewoon op neer dat ik 5 dagen in 4 dagen propte (en dus in de avonduren nog vaak werk zat in te halen).
Zwieber, het was juist mijn ervaring dat de werkdruk bij een baan van 24 uur een stuk minder was, dan bij 32 uur. 24 Uur ziet men echt als parttime en dus vindt niemand het vreemd dat mijn output ook minder was. Bij 32 uur werken was dat veel minder het geval en in de praktijk kwam het er gewoon op neer dat ik 5 dagen in 4 dagen propte (en dus in de avonduren nog vaak werk zat in te halen).
donderdag 10 april 2008 om 14:38
donderdag 10 april 2008 om 15:47
Ik had een eigen zaak, werkte meer dan 80 uur per week, tot de laatste week van mijn zwangerschap. Was ervan overtuigd dat ik na een paar weken gewoon weer terug zou komen en de draad op zou pakken.
Ik had vooroordelen genoeg over vrouwen die na de geboorte van hun kind, minder of niet meer wilde werken. Zou ik nooit doen, was ik veel te ambitieus voor...
En toen...werd mijn kleine vent geboren. De zaak, waar ik altijd mee bezig was, kon me gestolen worden. Het was alsof al mn ambitie verdwenen was. Wilde alleen maar bij hem zijn.
Om een lang verhaal kort te maken: ik heb de zaak verkocht en ben nu al bijna 15 maanden een intens gelukkige thuisblijf-moeder, zonder spijt te hebben.
Het scheelt misschien ook dat ik een "alles of niets"-type ben, ik hou er niet van om iets te doen voor minder dan 100%.
Vind het lastig om je raad te geven, misschien kan je wat met mijn ervaring. In ieder geval: veel succes met je keuze
Ik had vooroordelen genoeg over vrouwen die na de geboorte van hun kind, minder of niet meer wilde werken. Zou ik nooit doen, was ik veel te ambitieus voor...
En toen...werd mijn kleine vent geboren. De zaak, waar ik altijd mee bezig was, kon me gestolen worden. Het was alsof al mn ambitie verdwenen was. Wilde alleen maar bij hem zijn.
Om een lang verhaal kort te maken: ik heb de zaak verkocht en ben nu al bijna 15 maanden een intens gelukkige thuisblijf-moeder, zonder spijt te hebben.
Het scheelt misschien ook dat ik een "alles of niets"-type ben, ik hou er niet van om iets te doen voor minder dan 100%.
Vind het lastig om je raad te geven, misschien kan je wat met mijn ervaring. In ieder geval: veel succes met je keuze
donderdag 10 april 2008 om 16:11
Hoi Choca: lastig he, meerdere petjes dragen? Toen onze meid, nu ruim 5 maanden, naar de creche ging dacht ik: wat ben ik voor moeder ik wil gewoon bij haar zijn. Het heeft me denk ik een maand gekost, voordat ik dacht: he, ik heb een goed ritme. Mijn baan laat 32 uur werken toe, hoewel soms, zoals hieronder ook gezegd wordt, mensen denken dat je fulltime werkt. Er zijn collega's die 3 dagen werken met dezelfde functie en dat vind ik eerlijk gezegd pittiger.
Het ligt, ook al gezegd, aan de baan die je hebt en aan de omgeving waarin je werkt. Veel van mijn collega's werken parttime en de workaholics vinden het prima als je zelf niet tot in de nacht zit te werken.
Ik vind het heerlijk om weer te werken, mijn kindje heeft het naar haar zin op de creche en mijn vriend heeft ook een dagje met z'n kleine meid. Ik heb het voordeel dat ik veel vrije dagen heb, dus ik kan makkelijk een weekje vrij nemen om iets met mijn kindje te gaan doen. Dan gaat ze maar even niet naar de creche.
Mijn ambitieniveau is denk ik iets gedaald, misschien gaan dingen nu in een wat lager tempo, maar nog steeds wil ik groeien in mijn werk, als persoon, maar ook in de verantwoordelijkheden die ik heb. Ik krijg de ruimte op mijn werk en thuis, dat is ook heel belangrijk.
Succes met je keuze!
Het ligt, ook al gezegd, aan de baan die je hebt en aan de omgeving waarin je werkt. Veel van mijn collega's werken parttime en de workaholics vinden het prima als je zelf niet tot in de nacht zit te werken.
Ik vind het heerlijk om weer te werken, mijn kindje heeft het naar haar zin op de creche en mijn vriend heeft ook een dagje met z'n kleine meid. Ik heb het voordeel dat ik veel vrije dagen heb, dus ik kan makkelijk een weekje vrij nemen om iets met mijn kindje te gaan doen. Dan gaat ze maar even niet naar de creche.
Mijn ambitieniveau is denk ik iets gedaald, misschien gaan dingen nu in een wat lager tempo, maar nog steeds wil ik groeien in mijn werk, als persoon, maar ook in de verantwoordelijkheden die ik heb. Ik krijg de ruimte op mijn werk en thuis, dat is ook heel belangrijk.
Succes met je keuze!
donderdag 10 april 2008 om 18:07
Het heeft bij mij ook een hele tijd geduurd, voor ik het een beetje te combineren vond, allemaal. Ging ik op het werk aan m'n kindje denken en bij m'n kindje aan m'n werk. Kan idd best een jaar geduurd hebben. Maar nu (ze is 2 jaar en een paar maanden) ben ik blij met m'n 32 uur. Ik wil eigenlijk ook niet minder, omdat dit wschlk ook zou betekenen dat ik de suffere klussen krijg.
De 2e komt er bijna aan, dus dat zal wel weer een tijdje afzien en aandacht zien te verdelen zijn...
De 2e komt er bijna aan, dus dat zal wel weer een tijdje afzien en aandacht zien te verdelen zijn...
donderdag 10 april 2008 om 18:53
Ik snap helemaal wat je bedoelt. Mijn dochter is nu 4,5 maand oud. Op dit moment werk ik 3 dagen, vanaf mei ga ik 4 dagen werken. Vriend werkt ook 4 dagen. De reden dat ik nu maar 3 dagen werk is dat het kdv pas vanaf mei plek had voor 3 dagen. Hoe het nu gaat bevalt me uitstekend, ik werk om maandag, woensdag en vrijdag en ben op dinsdag en donderdag heerlijk bij mijn meisje. Eigenlijk vind ik dit nu de ideale situatie en ik zie er enorm tegenop om weer 4 dagen te moeten gaan werken. Omdat ik mijn meisje dan een dag extra moet gaan missen en omdat ik bang ben dat ik het dan allemaal niet meer goed rondgebreid krijg met huishouden, boodschappen, regeldingen etc. Vooral ook omdat ik nogal veel reistijd heb en dus van 's ochends half acht tot 's avonds half zeven weg ben.
En ik ben altijd superambitieus geweest, zag het vantevoren helemaal zitten dat vriend en ik de zorg eerlijk zouden verdelen en allebei nog carriere konden maken... En nu denk ik weleens, had ik maar een leuk, maar simpelere baan voor 3 dagen. Maar daar zou ik denk ik alleen op de korte termijn gelukkig van worden, op de lange termijn niet vrees ik.
En ik ben altijd superambitieus geweest, zag het vantevoren helemaal zitten dat vriend en ik de zorg eerlijk zouden verdelen en allebei nog carriere konden maken... En nu denk ik weleens, had ik maar een leuk, maar simpelere baan voor 3 dagen. Maar daar zou ik denk ik alleen op de korte termijn gelukkig van worden, op de lange termijn niet vrees ik.
