Kinderen
alle pijlers
Meerderjarig kind hoe omgaan?
vrijdag 23 april 2021 om 12:03
Hoi! Ik heb met mijn partner 2 kleine kinderen, een baby en een kleuter van 5 jaar. Hij heeft nog 3 kinderen van een andere moeder. Eentje daarvan verblijft om de week bij ons. Hij is net 18 geworden. We willen binnenkort graag een woning kopen, dus uit onze dure huurwoning gaan. Echter, voor ons budget kunnen we meestal een woning met maximaal 4 slaapkamers kopen. En we werken allebei thuis, bijna fulltime. Dus een slaapkamer wordt sowieso een werkkamer voor ons, dat wordt de zolderkamer. We hadden ons al bedacht dat de 2 jongsten samen de grootste slaapkamer zouden delen. En mijn partner en ik de middelgrote slaapkamer en stiefzoon de kleinste slaapkamer. Echter…als onze kinderen ouder worden, zullen ze wel behoefte hebben aan een eigen kamer. Daar hebben ze uiteraard ook recht op. Hoe zouden jullie dan omgaan met stiefzoon als jullie in onze voeten stonden? Want hij is nogal veeleisend (wil de grootste, mooiste, meest luxueuze kamer) en het lijkt erop dat hij nog lang niet wil vertrekken. Is erg op geld belust, werkt als 18-jarige al 32 uur per week en weigert kostgeld te betalen. Praat over dingen zoals auto kopen, dat hij prima voor zichzelf kan zorgen etcetera. Maar doet ook helemaal niks in huis…. We zitten ons te bedenken over hoe wij hem het beste kunnen aanpakken de komende jaren. Iemand ervaring hiermee gehad?
vrijdag 23 april 2021 om 12:37
Lijkt me heel logisch in jouw geval.
Dit gozertje werkt echt 32 uur per week. Zeker te weten dat ik hem kostgeld zou gaan vragen.
vrijdag 23 april 2021 om 12:38
Als iemand op school zit, is onzin om kostgeld te vragen.
Als iemand 32 uur in de week werkt en daarom van school spijbelt en niet naar school gaat, wordt het tijd om te laten merken hoe lang je moet sparen voor een auto als kost en inwoning niet gratis zijn.
Als iemand 32 uur in de week werkt en op school prima resultaten haalt, mag hij het van mij wel uitgeven aan een auto, vakanties en telefoons.
(mits het een degelijke opleiding is.)
De antwoorden op het forum zijn niet altijd bedoeld als hulp.
Sommige mensen maken soms onaardige opmerkingen.
Reageren is niet altijd nodig, en zeker niet verplicht.
Sommige mensen maken soms onaardige opmerkingen.
Reageren is niet altijd nodig, en zeker niet verplicht.
vrijdag 23 april 2021 om 12:39
vrijdag 23 april 2021 om 12:43
Snoesje666 schreef: ↑23-04-2021 12:40Mijn 18-jarige hoeft geen kostgeld te betalen zolang hij zijn best doet op school.
Anders wordt het een eigen plekje zoeken en je eigen kost verdienen.
Als die 18 is en net werkt? Echt?
En waar is dat plekje dan precies? In een land ver weg? Eentje zonder woningcrisis en huurwoningen met wachttijden van jaren/deccennia?
vrijdag 23 april 2021 om 12:52
Dat zegt niks. Ken mensen van boven 30 die thuis wonen. Werken fulltime, sparen niet, maar geven het geld uit aan van alles. Vooral veel dure dingen.Hasse88 schreef: ↑23-04-2021 12:13Ik neem aan dat de 18-jarige niet fulltime bij jullie woont, dus lijkt mij de kleinste kamer prima. Tegen de tijd dat je eigen kinderen 'recht' zouden hebben op een eigen kamer (waarom is dat een recht eigenlijk?) is hij ruim de 25 gepasseerd.. Dan woont ie toch hopelijk niet meer bij jullie?
Jullie kunnen dit toch gewoon met hem bespreken? Hij is 18!
vrijdag 23 april 2021 om 12:58
Ik zou bij het bekijken van woningen idd erop letten of je kunt uitbouwen via een dakkapel of dat een kamer in tweeën kan worden gedeeld of dat de woonkamer groot genoeg is om een werkplek te maken. Je hebt nog een paar jaar voordat het echt noodzaak wordt om de twee kleintjes te scheiden, dan is stiefzoon ook weer wat ouder of misschien zelf al toe aan op zichzelf wonen. Moet hij bij de andere ouder wel of niet kostgeld betalen? Ik kan me wel voorstellen op zijn leeftijd dat hij een heel ander beeld heeft van hoe hij zijn geld wil uitgeven, auto is idd ook wel belangrijk voor zijn zelfstandigheid en wie weet kan hij jullie er mee van dienst zijn door af en toe zijn broertjes/zusjes ergens naartoe te brengen enz. Dat hij de grootste kamer wil is onzin maar hij moet natuurlijk niet het idee krijgen dat hij niet meer welkom is, waardoor hij extra dwars kan worden in zijn eisen.
vrijdag 23 april 2021 om 13:00
Voor mijn part zet hij zijn tent op het scoutingterrein.Luci_Mster2 schreef: ↑23-04-2021 12:43Als die 18 is en net werkt? Echt?
En waar is dat plekje dan precies? In een land ver weg? Eentje zonder woningcrisis en huurwoningen met wachttijden van jaren/deccennia?
Betty White: "Once you go blackberry... Hmmmmmhmmmm"
vrijdag 23 april 2021 om 13:02
Tuurlijk joh.
vrijdag 23 april 2021 om 13:12
Wat vind je partner, de vader van het kind, er eigenlijk van dat je het kind liever kwijt dan rijk bent?
Ik heb een bijna 18 jarige, en geloof me, er zijn momenten dat ik hem liever in zijn kamer inmetsel, omdat hij me zo mijn neus uit komt. Maar 18 is nog niet volwassen, dan doe je nog dom, vervelend, puberaal en af en toe leuk
Ik heb een bijna 18 jarige, en geloof me, er zijn momenten dat ik hem liever in zijn kamer inmetsel, omdat hij me zo mijn neus uit komt. Maar 18 is nog niet volwassen, dan doe je nog dom, vervelend, puberaal en af en toe leuk
vrijdag 23 april 2021 om 13:22
Klinkt liefdevol. Ik was als 18 jarige al het huis uit, maar ik denk dat ik als 18 jarige juist het hardst een plekje nodig had waar ik mij thuis en welkom voelde en rustig kon uitzoeken wat ik met mijn leven wilde. En hier en daar nog wat begeleid en aangemoedigd werd.
En die behoefte zie ik bij de meeste 18 jarigen in mijn omgeving.
vrijdag 23 april 2021 om 13:26
Dat kostgeld kun je natuurlijk opsparen en in één keer meegeven als hij op zichzelf gaat wonen.
Dan is het geen kostgeld maar leergeld.
Verder zou ik hem op zijn volwassenheid aanspreken. Hij is al 18 en héél wijs en ervaren dus hij snapt
- dat iederéén de grootste kamer wil;
- dat mensen die ook nog een ander huis hebben, aan de beurt komen na de mensen die géén alternatief huis hebben;
- dat als een kamer in het dure nieuwe huis de helft van de tijd leeg staat, dat niet de grootste moet zijn;
Ook kun je 2 kamers (bij jullie en bij de ex-partner) bij elkaar optellen: dat is de ruimte die hij tot zijn beschikking heeft. Dat is best veel ruimte ook al is dat niet in hetzelfde huis. Niet veel mensen hebben een tweede huis, dus hij zit al in een luxe positie.
Ruim voldoende argumenten om te zeggen: We hebben je gehoord, hier is het kleinste kamertje en als je er niet bent is het strijkkamer / speelkamer.
Dan is het geen kostgeld maar leergeld.
Verder zou ik hem op zijn volwassenheid aanspreken. Hij is al 18 en héél wijs en ervaren dus hij snapt
- dat iederéén de grootste kamer wil;
- dat mensen die ook nog een ander huis hebben, aan de beurt komen na de mensen die géén alternatief huis hebben;
- dat als een kamer in het dure nieuwe huis de helft van de tijd leeg staat, dat niet de grootste moet zijn;
Ook kun je 2 kamers (bij jullie en bij de ex-partner) bij elkaar optellen: dat is de ruimte die hij tot zijn beschikking heeft. Dat is best veel ruimte ook al is dat niet in hetzelfde huis. Niet veel mensen hebben een tweede huis, dus hij zit al in een luxe positie.
Ruim voldoende argumenten om te zeggen: We hebben je gehoord, hier is het kleinste kamertje en als je er niet bent is het strijkkamer / speelkamer.
Geef mensen geen informatie waar ze niet mee om kunnen gaan.
vrijdag 23 april 2021 om 13:28
Ik mag toch hopen dat het huis van zijn vader, zijn ouders wilden tenslotte scheiden niet hij, gewoon thuis is.KooktMetKnoflook schreef: ↑23-04-2021 13:26Dat kostgeld kun je natuurlijk opsparen en in één keer meegeven als hij op zichzelf gaat wonen.
Dan is het geen kostgeld maar leergeld.
Verder zou ik hem op zijn volwassenheid aanspreken. Hij is al 18 en héél wijs en ervaren dus hij snapt
- dat iederéén de grootste kamer wil;
- dat mensen die ook nog een ander huis hebben, aan de beurt komen na de mensen die géén alternatief huis hebben;
- dat als een kamer in het dure nieuwe huis de helft van de tijd leeg staat, dat niet de grootste moet zijn;
Ook kun je 2 kamers (bij jullie en bij de ex-partner) bij elkaar optellen: dat is de ruimte die hij tot zijn beschikking heeft. Dat is best veel ruimte ook al is dat niet in hetzelfde huis. Niet veel mensen hebben een tweede huis, dus hij zit al in een luxe positie.
Ruim voldoende argumenten om te zeggen: We hebben je gehoord, hier is het kleinste kamertje en als je er niet bent is het strijkkamer / speelkamer.
Eigenlijk maak je dus gewoon heel duidelijk dat het kind niet thuis is, niet gewenst is en het liefst maat moet oprotten.
vrijdag 23 april 2021 om 13:30
Nee hoor, hij mag gerust bij ons wonen, en hij kan best ook wel gezellig zijn. Hij gaat erg leuk om met onze oudste, dus zijn halfzusje. Maar ik vind wel dat hij zich wat meer mag inbinden qua eisen en iets meer mag bijdragen/doen in het huis. Het is hier geen (gratis) hotel. Ik betaal de helft van alle vaste lasten, dus in principe betaal ik ook mee voor hem. Heb ik hiermee geen (ook al is het maar voor een deel) zeggenschap over hem jegens mijn partner? Mijn partner heeft zoiets van, hij mag wel blijven wonen totdat ie 27 ofzo is, want ik was ook 27 toen ik uit het huis ging. Dat gaat mij te ver, want ik vind dat het niet ten koste van onze eigen kinderen mag gaan. Die wonen hier fulltime. De 2 andere stiefkinderen: 1tje woont al zelfstandig, de andere woont fulltime bij moeder, die hier op 7 min fietsen vandaan woont. Zij komt hier enkel op visite, om de weekend hier eten. Bij hun moeder hebben die 2 kinderen een eigen kamer.LīlyRose schreef: ↑23-04-2021 13:12Wat vind je partner, de vader van het kind, er eigenlijk van dat je het kind liever kwijt dan rijk bent?
Ik heb een bijna 18 jarige, en geloof me, er zijn momenten dat ik hem liever in zijn kamer inmetsel, omdat hij me zo mijn neus uit komt. Maar 18 is nog niet volwassen, dan doe je nog dom, vervelend, puberaal en af en toe leuk
Ik heb mijn partner voorgesteld om stiefzoon te laten inschrijven bij een woningcorporatie, want naar m’n ervaring is de wachtlijst enorm lang en kun je er nooit te vroeg bij zijn. Maar hij wilde er niks van weten…..tja hoe moet ik hiermee omgaan dan?
Zoals iemand hier terecht opmerkte, wellicht maak ik me te druk over een toekomst die nog erg ver voor ons ligt. Maar toch…die ideeën daarover verstikken mij wel een beetje. Een bijna 30-jarige stiefzoon die nog thuis woont, niks bijdraagt en alle rechten opeist ten koste van onze kinderen… misschien is dit beeld wel irreëel.
Ik hoopte mijn geruststelling bij jullie te vinden, wat ik niet bij mijn partner kan vinden.
vrijdag 23 april 2021 om 13:32
Ik snap het “recht op een eigen kamer” niet zo goed hoor. Ik had vroeger bij mijn ouders geen eigen kamer. En nu deel ik de slaapkamer braaf met mijn man terwijl ik ook best wel een eigen kamer zou willen voor hobby’s en slapen zonder gesnurk naast me enzo. Mijn kinderen hebben nu een eigen kamer; wellicht moeten ze ook een tijdje een kamer delen. Eigen kamers zijn fijn maar geen recht.
Buiten dat kan je misschien met wat creativiteit ver komen. Ik zag een chalet genoemd als slaapkamer; kan ook leuk als werkruimte. Zolder dan splitsen in twee slaapkamers. Of ander kamertje splitsen in kleine ruimtes voor een bed+klein tafeltje en een kledingkast op de gang o.i.d.
Ik had vroeger een vriendje waar hij en zijn broer een eigen kamer hadden maar die waren echt heel klein en zo gesplitst dat ze boven elkaar sliepen. Een soort stapelbed maar dan vormde de muur mee zegmaar. Vond dat een hele leuke creatieve oplossing!
Buiten dat kan je misschien met wat creativiteit ver komen. Ik zag een chalet genoemd als slaapkamer; kan ook leuk als werkruimte. Zolder dan splitsen in twee slaapkamers. Of ander kamertje splitsen in kleine ruimtes voor een bed+klein tafeltje en een kledingkast op de gang o.i.d.
Ik had vroeger een vriendje waar hij en zijn broer een eigen kamer hadden maar die waren echt heel klein en zo gesplitst dat ze boven elkaar sliepen. Een soort stapelbed maar dan vormde de muur mee zegmaar. Vond dat een hele leuke creatieve oplossing!
vrijdag 23 april 2021 om 13:35
Het lijkt me logisch dat hij niet de grootste kamer krijgt, aangezien hij niet fulltime bij zijn vader woont. Je kunt toch voor nu de kleinste kamer voor hem inrichten en tegen de tijd dat je oudste een eigen kamer nodig heeft bekijk je hoe de situatie er dan voor staat. Wie weet woont de oudste dan niet meer thuis, is de werkkamer ook prima voor een halve slaapkamer etc.
Dat het erop lijkt dat hij niet snel zal vertrekken lijkt me logisch. Ook al zou hij wél uit huis willen is dat in deze tijd niet zo makkelijk geregeld. Op je 18e kan je je pas net inschrijven bij de woningbouw en dan heb je wachtlijsten van zo’n 6 jaar. Particulier kost 1000€ pm en ik denk dat hij dat niet kan betalen met 32 uur werk. Dus ja, je kunt er wel vanuit gaan dat hij nog een aantal jaren (deels) bij zijn vader blijft wonen.
Dan het stukje gedrag, je wilt nu ná zijn 18e pas gaan beginnen met gewenst gedrag aanleren?? Hebben jullie het nooit eerder met hem gehad over taken in huis? Ik bedoel, iemand van 18 kan prima kamer opruimen/ was aanzetten/ stofzuigen/ koken etc. Heeft zijn vader zich wel bezig gehouden met de opvoeding van zijn zoon of heeft hij alleen aandacht voor de 2e leg?
Dat het erop lijkt dat hij niet snel zal vertrekken lijkt me logisch. Ook al zou hij wél uit huis willen is dat in deze tijd niet zo makkelijk geregeld. Op je 18e kan je je pas net inschrijven bij de woningbouw en dan heb je wachtlijsten van zo’n 6 jaar. Particulier kost 1000€ pm en ik denk dat hij dat niet kan betalen met 32 uur werk. Dus ja, je kunt er wel vanuit gaan dat hij nog een aantal jaren (deels) bij zijn vader blijft wonen.
Dan het stukje gedrag, je wilt nu ná zijn 18e pas gaan beginnen met gewenst gedrag aanleren?? Hebben jullie het nooit eerder met hem gehad over taken in huis? Ik bedoel, iemand van 18 kan prima kamer opruimen/ was aanzetten/ stofzuigen/ koken etc. Heeft zijn vader zich wel bezig gehouden met de opvoeding van zijn zoon of heeft hij alleen aandacht voor de 2e leg?
vrijdag 23 april 2021 om 13:35
Nou volgens mij heb je vooral een issue met je partner. Ik zou de verdeelsleutel veranderen en pa mag voor zoon betalen. Daarnaast zeker wel praten over wanneer uit huis en wanneer kostgeld betalen. Inschrijven bij woningbouw lijkt me sowieso handig voor over 5 jaar (als ie dan al recht heeft op een huis)
vrijdag 23 april 2021 om 13:38
vrijdag 23 april 2021 om 13:43
vrijdag 23 april 2021 om 13:44
Je wist waar je aan begon toen je een relatie met je partner begon. Hij had al een gezin en daar ging jij nu ook deel van uitmaken. Blijkbaar heb je geen duidelijke afspraken gemaakt met je partner. Jouw problemen zitten met name tussen je slappe partner en jou. Hou je daar eens mee bezig in plaats van een 18 jarige die zich door jouw houding al genoeg afgewezen voelt (ook al ga jij waarschijnlijk beweren van niet) de deur uit te kijken. Je liefde gaat maar tot aan je eigen kinderen, maar een beetje empathie naar de kinderen van je slappe partner mag ook wel. Die hebben niet gekozen voor een scheiding en al helemaal niet voor jou.Zonnetje21 schreef: ↑23-04-2021 13:30Nee hoor, hij mag gerust bij ons wonen, en hij kan best ook wel gezellig zijn. Hij gaat erg leuk om met onze oudste, dus zijn halfzusje. Maar ik vind wel dat hij zich wat meer mag inbinden qua eisen en iets meer mag bijdragen/doen in het huis. Het is hier geen (gratis) hotel. Ik betaal de helft van alle vaste lasten, dus in principe betaal ik ook mee voor hem. Heb ik hiermee geen (ook al is het maar voor een deel) zeggenschap over hem jegens mijn partner? Mijn partner heeft zoiets van, hij mag wel blijven wonen totdat ie 27 ofzo is, want ik was ook 27 toen ik uit het huis ging. Dat gaat mij te ver, want ik vind dat het niet ten koste van onze eigen kinderen mag gaan. Die wonen hier fulltime. De 2 andere stiefkinderen: 1tje woont al zelfstandig, de andere woont fulltime bij moeder, die hier op 7 min fietsen vandaan woont. Zij komt hier enkel op visite, om de weekend hier eten. Bij hun moeder hebben die 2 kinderen een eigen kamer.
Ik heb mijn partner voorgesteld om stiefzoon te laten inschrijven bij een woningcorporatie, want naar m’n ervaring is de wachtlijst enorm lang en kun je er nooit te vroeg bij zijn. Maar hij wilde er niks van weten…..tja hoe moet ik hiermee omgaan dan?
Zoals iemand hier terecht opmerkte, wellicht maak ik me te druk over een toekomst die nog erg ver voor ons ligt. Maar toch…die ideeën daarover verstikken mij wel een beetje. Een bijna 30-jarige stiefzoon die nog thuis woont, niks bijdraagt en alle rechten opeist ten koste van onze kinderen… misschien is dit beeld wel irreëel.
Ik hoopte mijn geruststelling bij jullie te vinden, wat ik niet bij mijn partner kan vinden.
En het nu al over hem op 30 jarige leeftijd te hebben is gewoon zielig van je. Begeleid die jongen mee naar zelfstandigheid in plaats van hem zo naar te behandelen.
Vanaf eind juli worden er weer egeltjes geboren, zorg voor een schuilplekje in je tuin, en een klein en laag bakje water. Nooit melk. Dank je wel.
vrijdag 23 april 2021 om 13:49
Ervaring 1
Ikzelf sliep met mijn broer tot mijn 12j op 1 kamer, daarna elk de helft van een omgebouwde zolder (oude kamer is dan een dressing geworden)
Ervaring 2
Oudste is 11j ouder dan jongste, slapen nu apart.
Indien er nog een 3e kind zal komen, zal oudste minstens een jaar samen met haar zus in 1 kamer moeten slapen.
Daarna de 2 kleintjes samen als de nachten soepel zijn en oudste (die dan al 15j zal zijn) terug naar haar kamer.
Zelfs als ze daarna nog 10j thuis blijft, zijn de kleintjes nog klein genoeg om tot dan samen te slapen.
Als ik van jou was, zou ik pas beginnen zoeken naar een indeling als er effectief een huis gekocht is.
Er zijn zoveel scenario's mogelijk eens je afmetingen van ruimtes voor ogen hebt.
Ikzelf sliep met mijn broer tot mijn 12j op 1 kamer, daarna elk de helft van een omgebouwde zolder (oude kamer is dan een dressing geworden)
Ervaring 2
Oudste is 11j ouder dan jongste, slapen nu apart.
Indien er nog een 3e kind zal komen, zal oudste minstens een jaar samen met haar zus in 1 kamer moeten slapen.
Daarna de 2 kleintjes samen als de nachten soepel zijn en oudste (die dan al 15j zal zijn) terug naar haar kamer.
Zelfs als ze daarna nog 10j thuis blijft, zijn de kleintjes nog klein genoeg om tot dan samen te slapen.
Als ik van jou was, zou ik pas beginnen zoeken naar een indeling als er effectief een huis gekocht is.
Er zijn zoveel scenario's mogelijk eens je afmetingen van ruimtes voor ogen hebt.
